Δεκαετία του 40...πόλεμος...δυστυχία ...από τις χειρότερες της ιστορίας μας και όσοι
γεννηθήκανε προς το τέλος καθημερινά ακούγανε από τους μεγαλύτερους
πόσο καλά είναι τώρα.
Η καλοσύνη μέσα σε ένα δωμάτιο κάποιας αυλής που ήταν και κουζίνα και κρεβατοκάμαρα και καθιστικό και σαλόνι.
Τα βράδυα του χειμώνα μαζευόντουσαν σε αυτό οι συναυλικοί και προσπαθούσαν
να λύσουν τα προβλήματά τους ...τα δικά τους αλλά και των άλλων που πιθανόν
να ήταν μεγαλύτερα οπότε είχαν προτεραιότητα.
Η κουβέντα άρχισε με ιστορίες της Κατοχής συνήθως....
Στην συνέχεια περνούσαν στα βαριά με πρώτο την εργασία.
Δουλειές του ποδαριού συνήθως μέσα σε μια αγορά διαλυμένη με τα περισσότερα
κτίρια να φέρουν τα σημάδια των πολέμων...ήταν και ο Εμφύλιος.
Προσπαθούσες να καταλάβεις τότε γιατί οι παλιοί γείτονες πυροβολούσαν
ο ένας τον άλλον.
Για να παντρευτεί το κορίτσι έπρεπε να έχει έτοιμη την προίκα του
και γι αυτό στην γειτονιά φρόντιζαν οι δοσατζήδες.
Είδη προικός με τεφτέρι κάθε πρώτη κάθε δεύτερη εβδομάδα...
Κέρδη και ζημίες....μπορεί κάποια εβδομάδα να περνούσε από το σπίτι
του πελάτη και να έβλεπε ενοικιαστήριο.
"Μήπως ξεύρετε πού πήγε ;" θα ρωτούσε τον γείτονα...
Και να ήξευρε δεν έλεγε για να μην μπλέξει.
Δεν ήταν πολλά τα φέσια στην γειτονιά όμως...
Ανοίγουν μαγαζιά στο Κέντρο της Αθήνας....ο κοσμάκης που είχε υποφέρει
από την πείνα αρχίζει να παίρνει τα΄πάνω του.
Καλλωπίζεται....να και οι πρώτες διαφημίσεις στον τύπο για κρέμες
προσώπου...κολώνιες χύμα.....μπριγιόλ.
Μαγαζιά με ρούχα για φτωχά βαλάντια στην Αθηνάς...στην Αιόλου....
Αξιοποιούνται και τα υπόγεια με είσοδο από το πεζοδρόμιο δηλαδή
καταπακτή με σιδερένια σκάλα.
Για παπούτσια σε ένα από αυτά στην Αθηνάς ....σόλα από λάστιχο
αυτοκινήτου (έτσι έμοιαζε) καναδυό νούμερα μεγαλύτερα για να φτουρίσουν
και τσόντα βαμβάκι μπροστά.
Σε χτυπούσε και στην πλάτη θριαμβευτικά ο μαγαζάτορας....
"...άντε και με γειά σου...".
Πίσω στα παλιά