Δεκαετία του ‘50 , μια Λιδορικιώτικη λεβεντοπαρέα τα πίνει στην ταβέρνα η Ειλικρίνεια του Χρήστου Μαργέλλου – Ψευτη , από αριστερά : “Γ.Αναγηνωστόπουλος – Σιουκαράς , …Λαβίδας , Κ.Σακαρέλος , καθιστός Γιάννης Δημολάς , Χρ.Γατάκης , όρθιος ο Χρ. Μαργέλλος – Ψεύτης , ο ταβερνιάρης και τελευταίος ο Δωτ. Γιαλαμάς .
Αρχείο Γιάννη Δημολά
***********
Καλησπέρα αδέρφια Λιδορικιώτες
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας ..
ΠΕΜΠΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 15 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 07:32
Δύση Ήλιου: 18:49
Σελήνη 3 ημερών
- Διεθνής Ημέρα του Λευκού Μπαστουνιού
- Παγκόσμια Ημέρα Πλυσίματος Χεριών
- Διεθνής Ημέρα Αγρότισσας
- NEO!Γιορτάζουν: Λουκιανός, Λουκιανή.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
533
Ο βυζαντινός στρατηγός Βελισάριος εισέρχεται θριαμβευτικά στην Καρχηδόνα, την οποία καταλαμβάνει από τους Βανδάλους, φύλο γερμανικής προελεύσεως.
1837
Ιδρύεται η Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (Σχολείο των Τεχνών).
1848
Ο Κωνσταντίνος Κανάρηςδιορίζεται πρωθυπουργός από τον βασιλιά Όθωνα.
1896
Ο ιάπωνας επιχειρηματίας Σόζο Καβασάκι ιδρύει την Kawasaki, πολυεθνική εταιρεία σήμερα με πολυσχιδή δραστηριότητα.
1902
Ο γερμανός αρχαιολόγος Ρούντολφ Έρντικ ανακαλύπτει το Ασκληπιείο της Κω.
1962
Ξεσπά η Κρίση των Πυραύλων. Ο αμερικανός πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι πληροφορείται την παρουσία πυραυλικών βάσεων στην Κούβα, από φωτογραφίες αναγνωριστικών αεροπλάνων.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1510#ixzz3ofSghHNr
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
π. Χ.
70
Βιργίλιος, ρωμαίος ποιητής, γνωστός για το ημιτελές επικό έργο του «Η Αινιάδα». (Θαν. 21/9/19 π.Χ.)
μ. Χ.
1810
Σίμων Σίνας, βιεννέζος βαρόνος και μέγας ευεργέτης. Το πιο γνωστό ευεργέτημά του είναι τα χρήματα που έδωσε για την ανέγερση της Ακαδημίας Αθηνών. Σημαντική είναι, επίσης, η συμβολή του στην ανέγερση του Αστεροσκοπείου Αθηνών. (Θαν. 15/4/1876)
1844
Φρίντριχ Νίτσε, γερμανός φιλόσοφος. (Θαν. 25/8/1900)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1510#ixzz3ofTJ3Kmy
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1917
Μαργκερίτα Χερτρουίντα Τζέλε, γνωστή ως Μάτα Χάρι, ολλανδή κατάσκοπος. (Γεν. 7/8/1876)
1964
Κολ Πόρτερ, αμερικανός συνθέτης μεγάλων επιτυχιών του Μπρόντγουεϊ. (Γεν. 9/6/1891)
1980
Απόστολος Νικολαΐδης, πρώην πρόεδρος τουΠαναθηναϊκού. Προς τιμήν του, το γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας φέρει το όνομά του. Ήταν αθλητής του δεκάθλου και είχε λάβει μέρος στουςΟλυμπιακούς Αγώνες του 1920στην Αμβέρσα. (Γεν. 19/6/1896)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1510#ixzz3ofTZwoSe
Σίμων Σίνας
1810 – 1876
523
Βιεννέζος επιχειρηματίας με τίτλους ευγενείας, ελληνικής καταγωγής, που διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του για ευεργεσίες.
O βαρώνος Σίμων Σίνας (Simon Georg freiherr von Sina zu Hodos und Kizdia, το πλήρες όνομά του στα γερμανικά) γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1810 στη Βιέννη και ήταν γιος του πάμπλουτου βορειοηπειρώτη επιχειρηματία και εθνικού ευεργέτηΓεωργίου Σίνα (1783-1856) και της ελληνοουγγαρέζας Αικατερίνης Δέρρα φον Μόροντα.
Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα κατ’ οίκον και στη συνέχεια φοίτησε αλληλοδιαδόχως στο κλασικό γυμνάσιο της Βιέννης και στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και πολιτική οικονομία. Γνώριζε έξι γλώσσες (Ελληνική. Γερμανική, Ουγγρική, Ιταλική, Γαλλική, Αγγλική).
Διαδέχθηκε τον πατέρα του στις οικογενειακές επιχειρήσεις και σύντομα αναδείχθηκε ένας από τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες της Αυστροουγγαρίας στους τομείς της βιομηχανίας και της γεωργίας. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1856 ανέλαβε πρόξενος της Ελλάδας στη Βιέννη και από το 1858 πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αυστροουγγαρία, την Πρωσία και τη Βαυαρία.
Από το 1856 άρχισε τις δωρεές του, τόσο προς τη χώρα του, όσο και την πατρίδα των προγόνων του. Προσέφερε μεγάλα ποσά στην Εμπορική Σχολή της Βιέννης, στην ελληνική κοινότητα της Βιέννης για την ανέγερση του ναού της Αγίας Τριάδας, στην Εταιρεία Φίλων της Μουσικής, στον Πύργο Αναψυχής Άλμπρεχτ κ.α.
Ο Σίνας με τη σύζυγό του Ιφιγένεια
Στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αθήνα διέθεσε σημαντικά ποσά για το Αμαλιείο Ορφανοτροφείο, το Οφθαλμιατρείο, την αποπεράτωση του Μητροπολιτικού Ναού, την ανακαίνιση του Αστεροσκοπείου και τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Η μεγαλύτερη δωρεά του, όμως, ήταν η ανέγερση του Μεγάρου της Ακαδημίας, σε σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν και επίβλεψη του Ερνέστου Τσίλερ. Επίσης, προσέφερε μεγάλο αριθμό υποτροφιών σε νεαρά ελληνόπουλα για να σπουδάσουν στην Ευρώπη.
Ο Σίνας ήταν νυμφευμένος με την ελληνορουμάνα Ιφιγένεια Γκίκα φον Ντεσανφάλβα (1815-1884), κόρη εμπόρου γουναρικών από τα Ιωάννινα, με την οποία απέκτησε έξι τέκνα:
- Αικατερίνη και Γεώργιο, πέθαναν κατά τη γέννα.
- Αναστασία (1838-1889), σύζυγο του κόμη Βίκτορος Βίμπφεν.
- Ειρήνη (1843-1881), σύζυγο του πρίγκιπα Γεωργίου Μαυροκορδάτου.
- Ελένη (1845-1893), σύζυγο του πρίγκιπα Γρηγορίου Υψηλάντη.
- Ιφιγένεια (1846-1914), σύζυγο αρχικά του Δούκα Ντε Κάστρις και αργότερα του Υποκόμη Ντ’ Αρκούρ.
Ο Σίμων Σίνας πέθανε στη Βιέννη στις 15 Απριλίουτου 1876, σε ηλικία 65 ετών, χωρίς ποτέ να επισκεφθεί την Ελλάδα. Μετά τον θάνατό του, η μεγάλη οικογένεια των μεγάλων ευεργετών έσβησε εξ αρρενογονίας και η κολοσσιαία περιουσία του εξανεμίσθηκε από τους γαμπρούς και ιδιαίτερα από τους Γρηγόριο Υψηλάντη και Δούκα Ντε Κάστρις, που καταστράφηκαν οικονομικά από τη χαρτοπαιξία.
Σχετικά...
- Το 1858 ο Σίμων Σίνας παρήγγειλε στον Γιόχαν Στράους υιό τη σύνθεση Η Πόλκα των Ελλήνων (Hellenen-Polka).
- Ένας κρατήρας στη Σελήνη φέρει το επώνυμό του (Sinas Crater).
- Ο δρόμος μεταξύ των Μεγάρων της Ακαδημίας και του Οφθαλμιατρείου στην Αθήνα φέρει το επώνυμό του (Οδός Σίνα).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/707#ixzz3ofUL8um9
Μάτα Χάρι
1876 – 1917
1770
Η πιο διάσημη κατάσκοπος του κόσμου γεννήθηκε στην Ολλανδία, στις 7 Αυγούστουτου 1876, με το όνομα Μαργκαρίτ Γκερτρούντι Ζελ. Το ερωτικό της ταμπεραμέντο φάνηκε από πολύ νωρίς, όταν εκδιώχθηκε από το σχολείο της, επειδή συνελήφθη να ερωτοτροπεί με τον διευθυντή. Στα 18 της παντρεύτηκε έναν σκωτσέζο αξιωματικό του Ναυτικού, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά, όμως χώρισε 12 χρόνια αργότερα, λόγω του άστατου χαρακτήρα της.
Το 1905 αναζήτησε την τύχη της στο Παρίσι, όπου εργάστηκε ως χορεύτρια σε καμπαρέ της εποχής και γρήγορα απέκτησε μεγάλη φήμη, με το όνομα Μάτα Χάρι (Mata Hari), που σε ινδονησιακή διάλεκτο σημαίνει «μάτι μιας νέας αυγής».
Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γάλλοι της προσέφεραν ένα εκατομμύριο φράγκα για να αξιοποιήσει το διεθνές δίκτυο εραστών της, κατασκοπεύοντας τους Γερμανούς. Για το σκοπό αυτό πραγματοποίησε πολλά ταξίδια στην Ευρώπη και κατά την τελευταία αποστολή της στην Ισπανία, αποπλάνησε τον γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, προκειμένου να του εκμαιεύσει απόρρητα σχέδια. Εκείνος με τη σειρά του υπονόησε μέσω τηλεγραφήματος στους δικούς του ότι η Μάτα Χάρι αποδέχθηκε να δουλεύει για όφελος της Γερμανίας.
Αν και αυτό δεν αποδείχθηκε ποτέ, με την επιστροφή της στο Παρίσι συνελήφθη από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, δικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες και στις 15 Οκτωβρίουτου 1917 εκτελέστηκε ως διπλή πράκτορας και υπεύθυνη για το θάνατο χιλιάδων στρατιωτών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/10#ixzz3ofXZKcPU
Υπόθεση Ντρέιφους
Άλφρεντ Ντρέιφους
763
Η πολύκροτη «Υπόθεση Ντρέιφους» έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες και αποτέλεσε το επίκεντρο μιας έντονης αντιπαράθεσης, που ταλάνισε τη γαλλική κοινωνία για πολλά χρόνια.
Στις 15 Οκτωβρίου 1894 ο αξιωματικός του πυροβολικού Άλφρεντ Ντρέιφους συνελήφθη για προδοσία, μία κατηγορία που βασίστηκε σε απλές υποψίες και κυρίως στην εβραϊκή καταγωγή του. Οδηγήθηκε ενώπιον στρατοδικείου και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, σε καθεστώς πλήρους απομόνωσης, στο Νησί του Διαβόλου, στη Γαλλική Γουινέα.
Η υπόθεση πήρε γρήγορα μεγάλες διαστάσεις. Έγινε πολιτικό και ιδεολογικό λάβαρο, δίχασε βαθιά τη Γαλλία, συντάραξε τα θεμέλια της Γαλλικής Δημοκρατίας, και έφερε στο φως δηλητηριώδεις χυμούς που διαπότιζαν το σώμα της γαλλικής κοινωνίας, όπως π.χ. το ανερχόμενο κύμα αντισημιτισμού. Ο στρατός, όταν διαπίστωσε το λάθος, χρησιμοποίησε κάθε μέσο για να το συγκαλύψει.
Στο πλευρό του Ντρέιφους τάχθηκαν προοδευτικοί πολιτικοί, σοσιαλιστές και διανοούμενοι, όπως ο Εμίλ Ζολά, ο οποίος στις 13 Ιανουαρίουτου 1898 δημοσίευσε στην εφημερίδα «L' Aurore» μια ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρος της χώρας, υπό τον τίτλο «Κατηγορώ».
Το κείμενο αυτό αποτέλεσε την κύρια αιτία για την αναψηλάφηση της υπόθεσης, που οδήγησε τελικά στην αθώωση του Ντρέιφους, ο οποίος στις 12 Ιουλίουτου 1906 επέστρεψε στο σύνταγμά του, με το βαθμό που είχε πριν από τη μακρόχρονη δικαστική του περιπέτεια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/45#ixzz3ofXvBCMa
Η ιστορία του αθηναϊκού τραμ
1539
Τα πρώτα τραμ έκαναν την εμφάνισή τους στους δρόμους της Αθήνας το 1882. Ήταν ελαφρά οχήματα, κλειστά το χειμώνα με 16 θέσεις και ανοιχτά το καλοκαίρι με 20 θέσεις, τα οποία έλκονταν από τρία άλογα. Τα 800, συνολικώς, άλογα ήταν μικρασιάτικα, μικρόσωμα και νευρώδη, αλλά κατάλληλα για τις επικλινείς οδούς της Αθήνας και τις συνεχείς στάσεις.
Αυτές οι πρώτες γραμμές συνέδεσαν το κέντρο της Αθήνας με τα τότε προάστια, δηλαδή τα Πατήσια, τους Αμπελοκήπους και την Κολοκυνθού, καθώς και την Πλατεία Ομονοίαςμε το Σύνταγμα, το Γκάζι και τον Κεραμικό Δίπυλο, ενώ αργότερα, το 1902, εξυπηρέτησαν τις οδούς Ιπποκράτους, Μητροπόλεως και Αχαρνών.
Το ατμήλατο τραμ του Φαλήρου ξεκίνησε να λειτουργεί το 1887. Με αφετηρία μπροστά στην Ακαδημία Αθηνών, διέσχιζε τις λεωφόρους Πανεπιστημίου, Αμαλίας και Θησέως, έφτανε στις Τζιτζιφιές, κι από εκεί, μέσω της παραλιακής λεωφόρου, κατέληγε στο Φάληρο, όπου υπήρχαν τότε παραθαλάσσια κέντρα αναψυχής και θαλάσσια λουτρά.
Στις 30 Οκτωβρίουτου 1908 κυκλοφόρησαν τα πρώτα ηλεκτρικά τραμ, τα οποία επρόκειτο να αντικαταστήσουν σταδιακώς τα ιππήλατα. Τα επόμενα δύο χρόνια, το δίκτυο του τραμ απέκτησε 257 οχήματα -150 κινητήρια και 107 ρυμουλκούμενα- μαζί με τα παλιά, που επαναχρησιμοποιήθηκαν ως ρυμουλκούμενα.
Τα βαγόνια ήταν βελγικής κατασκευής, κλειστά, με ηλεκτροφωτισμό και πρωτοποριακώς τοποθετημένα αναπαυτικά καθίσματα, με πρόβλεψη για 16 θέσεις καθήμενων και 14 ορθίων, με δύο κινητήρες ιδανικούς για τις κλίσεις των αθηναϊκών γραμμών και με μπεζ χρωματισμό. Τόση ήταν η εντύπωση που προξένησαν τα νέα τραμ στους Αθηναίους, ώστε πολλοί ταξίδευαν ως το τέρμα και επέστρεφαν, χωρίς άλλο σκοπό, μόνο και μόνο για να απολαύσουν την άνεση της διαδρομής, η οποία άλλωστε δεν κόστιζε παρά μια δεκάρα.
Το 1939 εκποιείται μεγάλος αριθμός ρυμουλκούμενων οχημάτων βελγικής κατασκευής, ενώ όλα τα εν χρήσει τροχιοδρομικά οχήματα ανακαινίζονται και το χρώμα τους γίνεται βαθύ πράσινο, εξ ου και η ονομασία «πράσινα». Την επόμενη χρονιά παραλαμβάνονται τα 60 μεγάλα, σύγχρονα τροχιοδρομικά οχήματα που προέβλεπε η συμπληρωματική σύμβαση που είχε συνάψει το Ελληνικό Δημόσιο το 1937. Τα νέα οχήματα, γνωστά ως «κίτρινα», λόγω του χρώματός τους, είχαν κατασκευασθεί από την ιταλική κοινοπραξία ΟΜ/CGE/Breda του Μιλάνου και ξεχώριζαν για τον αεροδυναμικό σχεδιασμό τους, που είχε ως πρότυπο τα τραμ του Μιλάνου.
Στις 28 Οκτωβρίου1940, οι τροχιόδρομοι της Αθήνας συμμετέχουν στην επιστράτευση. Είναι κλασικές πλέον οι εικόνες των υπερφορτωμένων τραμ με τους ενθουσιώδεις επίστρατους που έσπευδαν να παρουσιαστούν και να φύγουν για το μέτωπο.
Μετά την Κατοχή αρχίζει η φθίνουσα πορεία των τραμ της Αθήνας, με την κατάργηση ορισμένων γραμμών. Η πραγματική, όμως, κατάργηση συμπίπτει με το θεαματικό ξήλωμα των σιδηροτροχιών στον κόμβο των Χαυτείων, από συνεργεία του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, τις πρώτες πρωινές ώρες της 16ης Νοεμβρίου 1953, και τον επακόλουθο παροπλισμό των γραμμών Πατησίων - Αμπελοκήπων και Κυψέλης - Παγκρατίου.
Το τελευταίο κουδούνισμα από καμπανάκι αθηναϊκού τραμ ακούστηκε έξω από το αμαξοστάσιο της Αγίας Τριάδας Κεραμικού, τα μεσάνυχτα της 15ηςπρος 16η Οκτωβρίουτου 1960. Τα τραμ, πράσινα ή κίτρινα, που στα 52 χρόνια της ζωής τους διακίνησαν κάπου 3 δισεκατομμύρια άτομα, δεν επρόκειτο να ξαναδούν τους δρόμους της Αθήνας.
Παρέμενε, ωστόσο, η γραμμή του τραμ του Περάματος. Στις 4 Απριλίου 1977, Μεγάλη Δευτέρααπόγευμα, το τραμ του Περάματος, προερχόμενο από το Πέραμα και κατευθυνόμενο στον Πειραιά, στολισμένο με λουλούδια και πανό, κάνει το τελευταίο του δρομολόγιο. Φτάνει στην πλατεία Λουδοβίκου του Πειραιά, έξω από το σταθμό του Ηλεκτρικού. Οι επιβάτες κατεβαίνουν. Ο οδηγός Γιάννης Κωστόπουλος χτυπάει για τελευταία φορά το καμπανάκι και οδηγεί το όχημα 77 στο αμαξοστάσιο της οδού Κόνωνος. Εκείνη τη στιγμή γράφτηκε ο επίλογος της μεγάλης ιστορίας των Ελληνικών τραμ, ή, όπως τουλάχιστον θέλουμε να ελπίζουμε, ο επίλογος της πρώτης περιόδου του ελληνικού τραμ.
44 χρόνια αργότερα, το τραμ επέστρεψε στους δρόμους της πρωτεύουσας, πλήρως εκσυγχρονισμένο. Ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 19 Ιουλίου 2004, ενόψει και των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/111#ixzz3ofYBbG8n
Μικρός Νέμο
63
Χάρτινος ήρωας του αμερικανού κομίστα Γουίνσορ ΜακΚέι (Winsor McCay, 1869-1934), που εμφανίστηκε για πρώτη φορά από τις σελίδες της εφημερίδας New York Herald στις 15 Οκτωβρίου 1905.
Ο Μικρός Νέμο (Little Nemo, nemo= «κανένας» στα λατινικά), είναι ένα μικρό αγόρι, που ζει μέσα από τα βραδινά του όνειρα. Σκοπός του είναι να φθάσει στη Σλάμπερλαντ (Slumberland = Η Χώρα του Ελαφρού Ύπνου), την οποία κυβερνά ο Βασιλιάς Μορφέας και ο οποίος τον χρειάζεται για να κάνει παρέα στην κόρη του, την Πριγκίπισσα. Η κάθε περιπέτεια ολοκληρώνεται με τον Μικρό Νέμο να ξυπνά στο κρεββάτι του ή κοντά σε αυτό, συχνά με ένα εφιάλτη από τις περιπέτειες που βίωσε για να φθάσει στη Σλάμπερλαντ και να τον παρηγορεί ένα από τα ενήλικα πρόσωπα της οικογένειάς του.
Αν και παιδικό κόμικ, έχει συχνά ύφος σκοτεινό, σουρεαλιστικό, απειλητικό, ακόμη και βίαιο. Διακρίνεται για την εικαστική του αρτιότητα, τα ζωντανά χρώματα, τις λεπτομέρειες του σχεδίου και τη μεγάλη ποικιλία παράξενων χαρακτήρων και τοπίων.
Η σειρά δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες New York Herald (15 Οκτωβρίου 1905 – 23 Ιουλίου 1911) υπό τον τίτλο Little Nemo in Slumberland (Ο Μικρός Νέμο στην Σλάμπερλαντ) και New York American (3 Σεπτεμβρίου 1911 – 26 Ιουλίου 1914) υπό τον τίτλο In the Land of Wonderful Dreams (Στη Χώρα των Υπέροχων Ονείρων).
Το κόμικ, αρχικά, δεν γνώρισε σημαντική επιτυχία, αλλά κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα και πολύ περισσότερο στις αρχές του 21ου αιώνα, συγκέντρωσε μεγαλύτερη αναγνώριση. Το 2005 έληξαν τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των απογόνων του ΜακΚέι και αποτελεί πλέον δημόσιο κτήμα. Κάποια από τα πρωτότυπα σχέδια του κόμικ εκτίθενται στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης (The Met).
Ο Μικρός Νέμο έχει μεταφερθεί στο θέατρο, τον κινηματογράφο και έχει γίνει βιντεοπαιχνίδι. Η πρώτη κινηματογραφική απόπειρα έγινε από τον ίδιο τον ΜακΚέι το 1911 σε μια δεκάλεπτη ταινία με τίτλο Winsor McCay, the Famous Cartoonist of the N.Y. Herald and his Moving Comics. Η πιο ολοκληρωμένη μεταφορά του Μικρού Νέμο στη μεγάλη οθόνη έγινε το 1989 από τον ιάπωνα σκηνοθέτη Μασάμι Χάτα, με τον τίτλο Little Nemo: Adventures in Slumberland.
Στην Ελλάδα, ο μικρός Νέμο είναι σχεδόν άγνωστος, αν όχι παντελώς άγνωστος. Αν θέλει, πάντως, κάποιος να γνωρίσει τις ονειρικές περιπέτειες του μικρού αγοριού, δεν έχει παρά να αναζητήσει τα «άπαντα» του Μικρού Νέμο, που κυκλοφορούν από τις καλλιτεχνικές εκδόσεις Taschen (Little Nemo 1905-1914) και διατίθενται και στη χώρα μας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/568#ixzz3ofYvhC00
Κοντσέρτο για Πιάνο και
Τρομπέτα
60
Σύνθεση του Ντμίτρι Σοστακόβιτς, ο πλήρης τίτλος της οποίας είναι «Κοντσέρτο για πιάνο, τρομπέτα και ορχήστρα εγχόρδων σε ντο ελάσσονα, έργο 35».
Γράφτηκε μεταξύ 6ης Μαρτίουκαι 20ης Ιουλίουτου 1933, όταν ο ρώσος συνθέτης ήταν 27 χρονών, και πρωτοπαρουσιάστηκε στις 15 Οκτωβρίουτου ίδιου χρόνου από τη Φιλαρμονική του Λένινγκραντ. Την ορχήστρα διηύθυνε ο αυστριακός αρχιμουσικός Φριτς Στίντρι, με σολίστ τον Ντμίτρι Σοστακόβιτς στο πιάνο και τον Αλεξάντρ Σμιτ στην τρομπέτα.
Παρά τη χλιαρή υποδοχή του από τους μουσικόφιλους του Λένινγκραντ (σημερινή Αγία Πετρούπολη) και τις αυστηρές κριτικές που δέχτηκε, με το πέρασμα του χρόνου αποδείχτηκε ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του ρώσου συνθέτη.
Παρά τον τίτλο της, η σύνθεση του Σοστακόβιτς είναι ένα πραγματικό κοντσέρτο για πιάνο και όχι ένα διπλό κοντσέρτο, με την τρομπέτα να περιορίζεται σε χιουμοριστικές σφήνες που δίνουν μια πιο ανάλαφρη «νότα» στο έργο. Γι’ αυτό και είναι γνωστό και ως «Κοντσέρτο για πιάνο αρ.1» .
Με διάρκεια από 23 έως 25 λεπτά, αποτελείται από τέσσερα μέρη:
- Αλεγκρέτο
- Λέντο
- Μοντεράτο
- Αλέγκρο κον μπρίο
Το βραχείας διάρκειας τρίτο μέρος θεωρείται εισαγωγικό του τετάρτου μέρους και γι’ αυτό πολλές φορές το έργο αυτό του Σοστακόβιτς παίζεται σε τρία μέρη:
- Αλεγκρέτο
- Λέντο
- Μοντεράτο-Αλέγκρο κον μπρίο
Στο έργο αυτό υπάρχουν αναφορές σε άλλες συνθέσεις. Το σόλο της τρομπέτας περιέχει τη μελωδία του αγγλικού νανουρίσματος Poor Maryή Poor Jenny, ενώ το πιάνο στο πρώτο μέρος «σκιτσάρει» τα πρώτα μέτρα από την Απασιονάτατου Μπετόβεν.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/569#ixzz3ofZevmYh
«Η Θάλασσα» του Κλοντ
Ντεμπισί
137
Κορυφαία μουσική σύνθεση του Ασίλ - Κλοντ Ντεμπισί (1862-1918). Ο πλήρης τίτλος της είναι «Η Θάλασσα: Τρία συμφωνικά σκίτσα για ορχήστρα» («La mer, trois esquisses symphoniques pour orchestre» στα γαλλικά).
Ο γάλλος Κλοντ Ντεμπισί θεωρείται ο συνθέτης με τη μεγαλύτερη επιρροή στη μουσική του 20ου αιώνα. Αμφισβήτησε την παραδοσιακή γλώσσα του 19ου αιώνα και ανέπτυξε ένα εξαιρετικά πρωτότυπο σύστημα αρμονίας και μουσικής δομής, με επιρροές από τον Μουσόργκσκι και Μποροντίν και τη μουσική της Άπω Ανατολής, την οποία γνώρισε από τις εμπορικές εκθέσεις που ήταν τότε της μόδας στο Παρίσι. Θεωρούσε τη μουσική του «ιμπρεσιονιστική», όρος που παραπέμπει κυρίως στη ζωγραφική, και θεωρούσε ότι μπορούσε να αποδώσει καλύτερα με νότες τις αλλαγές και το παιγνίδισμα του φωτός από τη ζωγραφική που παρουσιάζει το φως στατικά και επομένως χωρίς φυσικότητα.
Η «Θάλασσα» είναι ένα έργο - ορόσημο στο συνθετικό του ύφος. Ξεκίνησε να γράφεται το 1903 στο Παρίσι και ολοκληρώθηκε το 1905 σε μια παραθαλάσσια πόλη της Αγγλίας, όπου είχε καταφύγει για να αποφύγει τα σχόλια από την απόφασή του να χωρίσει τη γυναίκα του Λιλί Τεξιέ και να παντρευτεί την τραγουδίστρια Εμά Μπαρντάκ, με την οποία είχε αποκτήσει μία κόρη. Το σκάνδαλο δεν καταλάγιασε ούτε και κατά την πρεμιέρα του έργου στις 15 Οκτωβρίου 1905, όταν το κοινό τον αποδοκίμασε.
«Από την αυγή ως το μεσημέρι στη θάλασσα», το πρώτο από τα τρία μέρη του έργου, παρακολουθούμε την κλιμακούμενη διαδρομή του φωτός από τη δειλή εμφάνισή του την αυγή ως τη λαμπερή έκρηξη του μεσημεριού. Στο δεύτερο μέρος, «Παιγνίδια των κυμάτων», ένα απλό θέμα σαν το τραγούδι των σειρήνων, κινείται πάνω από γρήγορους, αιχμηρούς ρυθμούς. Το τρίτο μέρος, «Διάλογος του ανέμου με την θάλασσα», ο Ντεμπισί το θέλει με τέμπο «ζωηρό και θορυβώδες». Αρχίζει με τους απειλητικούς ήχους των τυμπάνων, της γκρανκάσας και των χαμηλόφωνων εγχόρδων. Αργότερα, ένα άλλο θέμα σαν τραγούδι των σειρήνων κινείται πάνω από την ταγμένη θάλασσα, αλλά εκμηδενίζεται μέσα σε μια κορύφωση χαράς.
Οι μουσικολόγοι τοποθετούν τη «Θάλασσα» του Ντεμπισί στα πιο διαλεχτά μουσικά έργα του 20ου αιώνα. Ο σπουδαίος ρώσος πιανίστας Σβιατοσλάβ Ρίχτερ θεωρούσε ότι στέκεται στο ίδιο δημιουργικό επίπεδο με τα «Κατά ΜατθαίονΠάθη» του Μπαχ και τον «Κύκλο του Δαχτυλιδιού» του Ριχάρδου Βάγκνερ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/444#ixzz3ofaJNszB
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Παρασκευή
16/10
03:00 
16°C
68%
2 Μπφ Α
9 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ 
09:00 
16°C
68%
2 Μπφ BA
9 Km/h 
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ 
15:00 
19°C
65%
2 Μπφ NA
9 Km/h 
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
Μικρή πιθανότητα βροχής
21:00 
17°C
77%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ 
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΣΙΤΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ ΔΩΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ..;; “
Μαύρισε η ψυχή μας φίλοι μου να διαβάζουμε και να βλέπουμε την κατάντια μας , μάλιστα την κατάντια του περήφανου Ελληνικού Λαού μας , που σέρνεται στα συσσίτια και στις εκκλησίες για να εξασφαλίσει ένα πιάτο φαί για για τα παιδιά του ..
Λέμε για τα παιδιά γιατί οι μεγαλύτεροι έχουν πάψει πια να νοιάζονται για τους εαυτούς τους , απλά βλέπουν τα παιδιά να λιώνουν κάθε μέρα γιατί δυστυχώς τους λείπουν τα πάντα ..
Ένα απ’ τα πολλά σχετικά καθημερινά δημοσιεύματα των Αθηναϊκών εφημερίδων είναι και το παραπάνω της σημερινής “ Δημοκρατίας “
Και να ήταν μόνον αυτά , παντού φίλοι μου , τα πεζοδρόμια και τα σκαλιά των εκκλησιών είναι γεμάτα από δυστυχισμένους ανθρώπους με σκυμμένα κεφάλια και ..απλωμένα χέρια ..κάποιοι μάλιστα απ’ αυτούς έχουν σκυμμένα τα κεφάλια τους γιατί είναι ..γείτονές μας , μάλιστα που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν νοικοκυραίοι , άρχοντες και σήμερα ψάχνουν στα σκουπίδια μπας και βρουν κάτι φαγώσιμο να καλμάρουν την πείνα τους .
Ευτυχώς , θέλουμε να πιστεύουμε πως τέτοια περιστατικά δεν υπάρχουν , ακόμα , στο χωριό μας , και λέμε ακόμα γιατί το..” μακρύ σκοτεινό τούνελ φίλοι μου , πολύ φοβούμαστε πως τώρα θα βρεθεί στο δρόμο μας και …αλίμονό μας …
Κάτι όμως που μας κάνει εντύπωση , είναι το γεγονός ότι ο Δήμος μας , ακόμα δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση , όσο για το τελευταίο .. παραμύθι , που ανακοίνωσε στις 9 – 10 - 2015
ΠΩΣ ΔΕΧΕΤΑΙ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΩΝ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΎΝ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ , ΠΟΥ ΣΗΜΕΙΩΤΕΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ , ΛΥΠΟΥΜΑΣΤΕ ΑΛΛΆ ΠΙΣΤΕΎΟΥΜΕ ΠΩΣ Η Δ.ΑΡΧΉ ΜΑΣ , ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΑΚΌΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ..ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ …
Αλήθεια βρε σύντροφοι , η Ελλάδα πεινάει εδώ και 5 χρόνια εσείς τώρα το πήρατε χαμπάρι ;Τώρα καταλάβατε πως υπάρχουν γύρω μας ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΠΕΙΝΑΝΕ ; ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΎΝΤΑΙ ΝΗΣΤΙΚΟΙ ; ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΛΥΠΟΘΥΜΆΝΕ ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΣΙΤΊΑ ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΙΚΕΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ ;
Εσείς τι κάνατε και κάνετε τόσο καιρό για να τους ανακουφίσετε , γιατί δεν μπορεί , θα έχει και η Δωρίδα τα ..θύματά της , αλλά κάποιοι θα πρέπει να τα..ανακαλύψουν για να βοηθηθούν , έχει κάποια τέτοια υπηρεσία ο Δήμος μας ; ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΟΧΙ , ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ , ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΙΣ..ΜΑΝΤΡΟΥΛΕΣ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ,ΚΑΙ ΜΠΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ , ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΊΦΗΜΟ Ν.Π ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ , ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΈΝΑΣ , ΕΧΕΙ ΑΚΌΜΑ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΣΤΙΚΟ..ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ , ΤΩΝ..ΚΛΑΡΙΝΟ..ΜΕΖΕΔΟ..ΣΥΝΑΞΕΩΝ…
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ…!!!!!
ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ …!!!
Απ’ τα βάθη της καρδιάς μας , σας αφιερώνουμε αυτό το ταπεινό μας ποίημα , μήπως και..” συνέλθετε “ , μα για να καταλάβετε την προφανή του αλληγορία , θα πρέπει να κάνετε ένα κόπο να το μετατρέψετε σε δεύτερο ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΤΌΤΕ ΘΑ ΝΟΙΏΣΕΤΕ ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ …” ΓΡΑΜΜΕΝΟ “….
EΡ Η Μ Η Ν …
Δενείχαμε την τύχη , στα καλέσματα της μοίρας να βρεθούμε ,
δεν μας αξίωσε η ζωή , τέτοιες στιγμές μοναδικές να ζήσουμε ,
ούτε στα προσκλητήρια των « άξια πεσόντων » το απών να πούμε
κι’ έτσι , για λίγο , την ασήμαντη ζωή μας να τιμήσουμε .
* *
Πάντα ερήμην μας κυλούσε η ζωή και γίνονταν οι αγώνες ,
Και ‘μείς , από μακριά οι θλιβεροί οι θεατές χειροκροτούσαμε
Ποτέ δεν ανταμώσαμε στο δρόμο μας , τους Λαιστρυγόνες
Μακάριοι θεατές στου πόνου την αρένα πάντα ζούσαμε .
· *
Ερήμην μας κυλάει και η λειψή ζωή μας πάλι τώρα
Κάθε πρωί , λιποθυμάνε τα παιδιά ‘π την πείνα στα σχολεία
Χάνονται , αυτοκτονούν αδέρφια μας κάθε στιγμή και ώρα
Μα μείς ατάραχοι φουμάρουμ’ αργιλέ στα καφενεία .
· *
Πάντα παρόντες σε παράτες , παρελάσεις και γιορτάσματα
Τους πανηγυρικούς τους λόγους μας , ανέξοδα εκφωνούσαμε
Ψεύτικα δάκρυα , ψεύτικη θλίψη , μα και ψεύτικα αγκαλιάσματα
Ψεύτικα όλα , ψεύτικος κι’ ο πόνος μας την ώρα που πονούσαμε …
Αθήνα 21 - 11 – 2013
Καλό σας βράδυ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-