" ΧΩΡΙΑΤΙΚΕΣ ..ΙΣΤΟΡΙΕΣ ..."
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 , αγαπημένοι μου φίλοι και αφού είχαμε 3-4 χρόνια που είχαμε πάει στην Αθήνα , επανήλθαμε για επανεγκατάσταση , γιατί πετυχαίνοντας σε διαγωνισμό πρόσληψης υπαλλήλων της ΑΤΕ και μετά από..χίλια μύρια εμπόδια και..ταλαιπωρίες ( πολύ..πονεμένη ιστορία ) , τοποθετήθηκα στο χωριό μας .
Επανήλθαμε λοιπόν στην έδρα μας , στον παλιό όμορφο τρόπο ζωής μας , με τους φίλους και τους συγγενείς μας και με όλες γενικά τις ομορφιές και τις δυσκολίες της ζωής των μικρών..κλειστών κοινωνιών ..τώρα βέβαια σαν Τραπεζικός υπάλληλος ..
Στα χρόνια που ακολούθησαν , προσπάθησα να καταγράψω τις ανθρώπινες συμπεριφορές , ιδίως τις..περίεργες , αυτές που μου είχαν κάνει εντύπωση , που παρουσίαζαν κάποιο..ενδιαφέρον .
Απίθανες ιστορίες , απ'τα όμορφα εκείνα χρόνια , που όσο κι'αν μας..πόνεσαν , όσο κι'αν ήταν..σκληρά , κρατάνε την καλύτερη.." θέση " μέσα στην καρδιά μας ...
Μια σειρά με τέτοιες όμορφες ιστορίες , έγραψε παλιότερα , ένα Επαχτίτης λογοτέχνης..περιβόλι , πραγματικό , ο Σταμάτης Σταματίου , ο περίφημος στους λογοτεχνικούς κύκλους ως..Σταμ - Σταμ , με το γενικό τίτλο : " Ιστορίες του χωριού ", τον ίδιο τίτλο , ήθελα και γω φίλοι μου να βάλω , αλλά δεν μου πήγαινε , βλέπεις υπάρχει και κάποιος σεβασμός σε κάποιους ανθρώπους και σε κάποια πράγματα , δεν τα 'χουμε όλοι , όλα...ίσιωμα !!!
Αντί , λοιπόν , για “ ιστορίες του χωριού “ , αυτές μας τις αφηγήσεις , αυτά τα..στιγμιότυπα της καθημερινότητας της ζωής των χωριών μας , σε παλιότερες φυσικά εποχές , εμείς θα τις παρουσιάσουμε , σαν.." χωριάτικες ιστορίες " , προς θεού όμως , μη περάσει απ'το μυαλό κανενός πως το.." χωριάτικες " είναι..απαξιωτικό ή..κάτι τέτοιο , όοχι και πάλι όχι , είμαστε από χωριό όλοι μας , αγαπάμε , σεβόμαστε τα χωριά μας και τη,,ζωή τους , και διατί να το..κρύψωμεν άλλωστε , ΤΟ...ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΜΕ ΚΙ'ΟΛΑΣ...!!!
Μη σας περάσει αδέρφια απ'το νου , πως θα διαβάσετε τίποτα ..απίθανες και ..φανταστικές ιστορίες , όοχι , απλές καθημερινές χωριάτικες ιστορίες θα διαβάσετε , που οι περισσότεροι , ειδικά οι παλιότεροι , και τις γνωρίζουν και τις..ξέρουν , και καλά..καλά μάλιστα , και κυρίως , πολλές απ'αυτές , τις έχουν και...ζήσει , και μη κάνουν πως δεν ..θυμούνται..τάχαμου...τάχαμου...
Οι ιστοριούλες μας λοιπόν , είναι ίδιες για όλα τα παλιά χωριά , στις παλιότερες εποχές , άντε και να διαφέρουν λιγουλάκι , ασήμαντα όμως πράγματα , το παν είναι πως θα την πεις , πως θα την..περιγράψεις την ιστορία , πως δηλαδή θα την..." σερβίρεις " , τι ..γαρνιτούρες θα βάλεις , κλπ..κλπ .
Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι , που έχουν αυτό το " χάρισμα " , να δίνουν δηλαδή , ..αύρα στα λεγόμενά τους , να τα..φορτίζουν με το προσωπικό τους ύφος , κάνοντας , πολλές φορές , απλές ..ανούσιες ιστοριούλες ..σουξέ , ένας τέτοιος λοιπόν άνθρωπος , ήταν , γιατί δυστυχώς έχει φύγει απ'τη ζωή , ο Μήτσος Τουρούντζης , υπάλληλος ΑΤΕ , και διευθυντής μου , όσο καιρό υπηρέτησα στο Λιδορίκι , 1965-71 .
Το 1965 λοιπόν , νεαρός , 22άρης , έδωσα εξετάσεις στην ΑΤΕ , πέτυχα και τοποθετήθηκα , που αλλού ; στο χωριό μας , το όμορφο Λιδορίκι , προορισμός που , δυστυχώς , και δεν μπορώ να καταλάβω και το γιατί , ήταν απ'τους πιο.." αζήτητους " , βέβαια η όλη διαδικασία " τοποθετήσεώς μου " εκεί , είναι μια ..άλλη περίεργη , πρωτότυπη και..θλιβερή , θα 'λεγα , ιστορία , αλλά αυτή θα την πούμε κάποιο άλλο βράδυ..
Στο Υποκατάστημα λοιπόν της ΑΤΕ Λιδορικίου , ορκίστηκα στις 22 Φεβρουαρίου 1965 , και φυσικά έπιασα..δουλειά , σε ένα υπέροχο φιλικό περιβάλλον , ανάμεσα σε αγαπημένους χωριανούς και φίλους και κυρίως σε εξαιρετικούς συναδέλφους . Διευθυντής μας , ο Μήτσος Τουρούντζης , Προϊστάμενος λογιστηρίου , ο Θύμιος Καράντζαλος , και οι υπόλοιποι , Κων. Ζέρβας , Δημ. Κοράκης , Μένιος Σφέτσος , Δημ . Αρμύρος , Τέτα Καγκάλου , Μιχ. Πατσουλές , Γεωπόνος και Γ.Γερογιαννάκης , επόπτης Συν/σμών , υπήρχαν επίσης και δύο έκτακτοι υπάλληλοι χωριανοί μας , η Μαρία Μποβιάτση κι'ο Γιώργος Δημητρακόπουλος , μια όμορφη λοιπόν συντροφιά , και δεν σας κρύβω πως περνούσαμε ονειρεμένα..βέβαια , πρέπει εδώ να πω πως ο Διευθυντή μας , ο Θύμιος ο Καράντζαλος κι'ο Δημ. Κοράκης , έχουν φύγει πια , απ'τη ζωή , ας είναι αναπαυμένοι ..
Τα χρόνια εκείνα , μέσα δεκαετίας του '50 , είχαμε μπόλικη δουλειά , γιατί υπήρχαν πολλές δραστηριότητες στην περιοχή μας , με πρώτη και καλύτερη την πτηνοτροφία , σε Πεντάπολη , Μαλανδρίνο , Αμυγδαλιά , Λεύκα , αλλά και σε πολλά άλλα χωριά , χώρια που η κτηνοτροφία , τότε , ήταν ακόμα..ακμαιότατη .
Πολλές φορές λοιπόν , κάποιοι συνάδελφοι , πηγαίναμε για εξυπηρέτηση των γεωργοκτηνοτρόφων επί τόπου , στα χωριά τους , ώστε να μη ταλαιπωρούνται τόσα άτομα , δεν υπήρχαν βλέπεις και συγκοινωνίες της προκοπής , καμιά φορά , πηγαίναμε και δυο , αλλά συνήθως ένας..
Βέβαια στα χωριά που πηγαίναμε , δεν υπήρχαν ξενοδοχεία , ούτε φυσικά και ξενώνες , αλλά βολευόμασταν για ύπνο , στα σπίτια , των Προέδρων , Κοινότητας και Συνεταιρισμού , στο σπίτι του Γραμματέα ή σε κάποιο φιλικό σπίτι , μερικές φορές , π.χ. στο Διάκο , μέναμε , όλοι όποτε πηγαίναμε , στους Μαστροκωστοπουλαίους , Κώστα , που ήταν Πρόεδρος ή Θόδωρο , που ήταν Γραμματέας της κοινότητας , κάτι τέτοιο γινόταν και στα άλλα χωριά , και επειδή οι.." σουίτες " ήταν συνήθως..αγκαζέ , κοιμόμασταν σε κάποιο δωμάτιο του σπιτιού , και καμιά φορά και με κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας , ελλείψει..χώρου ..
Ο αξέχαστος Διευθυντής μας , ο Τουρούντζης , καλοπροαίρετος και..κοινωνικός , είχε πιάσει και.." κουμπαριές " σε κάποια χωριά , και όταν πήγαινε για υπηρεσία , κοιμόταν , φυσικά , σους ..κουμπάρους ..Μια φορά λοιπόν , είχε πάει σε κάποιο χωριό , για πρώτη φορά , τον κάλεσαν σε ένα σπίτι να μείνει , και δέχτηκε , φυσικά , αφού δεν είχε και άλλη επιλογή..
Φάγανε λοιπόν , ήπιαν και το κρασάκι τους , είπαν και τα σχετικά τους , ήπιαν και..καφεδάκι , και επειδή ο κ. Δ/ντής , θα 'ταν κουρασμένος , έτσι έλεγε η νοικοκυρά , του ετοίμασε να ..ξεκουραστεί λιγάκι , έτσι κι'αλλιώς , συγκοινωνία είχε τη άλλη μέρα , συμφώνησε κι'ο Τουρούντζης , αλλά , γύρισε πρώτα και κάτι ..ψιθύρισε στ' αυτί του νοικοκύρη , ο οποίος κάτι του απάντησε , σηκώθηκε λοιπόν , ο Τουρούντζης , βγήκε απ'την πόρτα , μετά από λίγο γύρισε , αλλά όχι και τόσο..χαλαρός , ήταν λιγουλάκι ..κοκκινισμένος , αλλά δεν πολύ ..δώσανε σημασία , καλοκαιράκι ήταν βλέπεις ..
Σε δυο τρία λεπτά , κάτι ξανα..ψθύρισε ο Τουρούντζης στο φίλο μας , εκείνος του 'δειξε , με το χέρι , απ'την άλλη μεριά που του είχε δείξει πριν , κι'ο Τουρούντζης ξαναβγήκε ..Εδώ όμως θα πρέπει να σας μεταφέρω ακριβώς τα πράγματα , όπως μας τα αφηγήθηκε ο..παθώς , ο Τουρούντζης , ο οποίος είχε ένα περίεργα..όμορφο τρόπο να τα λέει ..
Μας ξεκίνησε , λοιπόν , απ'τα..ψιθυρίσματα : Αφού λοιπόν ..φάγαμι , υπόψη δε , πως ο αείμνηστος ήταν Σαλωνίτης , σκύβου κι..τ'λέου , δε μ'λες ..κ'μπάρι , που θα πάου για...κι τ'κλείνου του..μάτ' ...
- Του..ψ'λός η..του χουντρός , μ'λέει , ..
- Ξέρου γω , κι τα ..δυο..
- Έβγα κι θα..ιδείς , μ΄λέει κι μουδ'ξι..
Αυτό βέβαια επαναλήφθηκε , το πήγαινε έλα δηλαδή , δυο τρείς , φορές , κι΄αυτό δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε , γιατί έγινε ;
Μας έδωσε όμως ο αείμνηστος και καταλάβαμε με τον καλύτερο τρόπο..
Βγαίνουντας π'λέτι , κ'τάου αριστιρά , κ'τάου ..διξιά , κι βλέπου , πέρα , στ'ν'άκρ΄τ'χουραφιού , ένα ..καλ'βάκ΄, άϊντι , σκέφτ΄κα , του ,.,βρήκαμι..κι κ'νάου κατά κει , πιρπάτ'σα καμπόσου , κόντιυα να ..φτάσου , αλλά άκ'γα ΄συνέχεια ..κακαρίσματα , γυρνάου , τι να ιδού ; Πηνήντα..κότες από κουντά μ'...
Μέ πιασι..τριμούλα , παναϊτσα μ'σκέφτ'κα , θα μη..πιτσοκόψνι , αλλά πάλι σκέφτ'κα θα..κλείσου τ'ν'πόρτα , κι'άστις να..λαλάνι...έλα όμους , π'του καλ'βάκι δεν είχι πόρτα ; Μπαίνου μέσα , απού κουντά κι΄οι..κότις ..τι να κάμου , λοιπόν γύρ'σα πίσου ..
Ματα πήγα , πάλι τα..ίδια , ου ν'κουκύρ'ς βέβια , κατ'κατάλαβι , κι μι ρώτ'σι , δυσκουλεύησι κυρ Διιευθυντή , δισκουλεύησι..φουβάσι ;
Τ'ηξήγ'σα , αλλα αυτός , που να καταλάβ' , ημείς , μ'λέει , τ'ς έχουμι μαθ'μένις , έρχουντι απόυ κουντά , κι ..τρώνε οι ..τρυγόνις...
Βέβαια , για να μη σας κουράζουμε , βρέθηκε η λύση , η...χρυσή τομή , π'λένι , βγήκε η ..ν'κοκυρά , με κθαροκαλάμποκο στην ποδιά , της και ..τράβηξε τις κότες , απ'την άλλη μεριά του σπιτιού , ταίζοντάς τες , δήθεν , και έτσι τακτοποιήθηκε το..θέμα , τόοοοσο απλάααα...
Καλό σας βράδυ ......Κ.-