ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ…

25 – 3 – 1955 , πρώτη σειρά , Γιάννης Πίτσιος , Βασ. Καραγκούνης , Γ.Ζόγκζας , πίσω σειρά , Κ. Καραμήτσος , Κ.Ευσταθίου και μπροστά Γ.Μπήλιος

Αρχείο Γ. Μπήλιου

Καλησπέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου

Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΗΜΕΡΑ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015

Ανατολή Ήλιου: 06:25
Δύση Ήλιου: 20:37
Πανσέληνος

Διεθνής Ημέρα του Διαχειριστή Συστημάτων

Γιορτάζουν: Ευδόκιμος.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ. Χ.

1801

Ο λόρδος Έλγινμεταφέρει την πρώτη μετόπη από τα Μάρμαρα του Παρθενώνα στο Λονδίνο.

1856

Mε βασιλικό διάταγμα του Όθωνααπαγορεύεται τοκάπνισμαστους δημόσιους κλειστούς χώρους. Αιτία της απαγόρευσης αποτέλεσε ο κίνδυνος πυρκαϊάς. Η Ελλάδα είναι από τις πρώτες χώρες που δημιουργούν θεσμικό πλαίσιο για την απαγόρευση του καπνίσματος.

1919

Τίθεται σε ισχύ στη Γερμανία το Σύνταγμα της Βαϊμάρης, το οποίο θα προκαλέσει ένα ασταθές πολιτικό σκηνικό που θα διευκολύνει μερικά χρόνια αργότερα την άνοδο στην εξουσία του Αδόλφου Χίτλερκαι των ναζιστών.

1920

Ο Ίων Δραγούμηςδολοφονείται στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Παπαδιαμαντοπούλου στην Αθήνα από άνδρες της προσωπικής φρουράς του Ελευθέριου Βενιζέλου. (Ιουλιανά)

1976

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής, με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, λόρδο Κιλάνιν, προτείνει τη μόνιμη τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνωνστην Ελλάδα.

1984

Η κυβέρνηση Παπανδρέου ανακοινώνει την απόφασή της να προχωρήσει στην αγορά μαχητικών Mirage-2000 και F-16 για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία («αγορά του αιώνα»).

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

μ. Χ.

1912

Μίλτον Φρίντμαν, νομπελίστας αμερικανός οικονομολόγος της ελεύθερης αγοράς και ηγέτης της Σχολής του Σικάγου, που επηρέασε καίρια τη βρετανική οικονομία επί Θάτσερ και την αμερικανική επί Ρίγκαν. (Θαν. 16/11/2006)

1969

Μίλτος Πασχαλίδης, τραγουδοποιός από την Καλαμάτα.

1978

Ζέτα Μακρυπούλια, ηθοποιός, μοντέλο και παρουσιάστρια.

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ. Χ.

1818

Νικόλαος Σκουφάς, ιδρυτικό μέλος της Φιλικής Εταιρείας. (Γεν. 1779)

1886

Φραντς Λιστ, ούγγρος συνθέτης και πιανίστας. (Γεν. 22/10/1811)

2001

Γιάννης Σπάρτακος, πιανίστας και συνθέτης ελαφράς μουσικής, από τους πρωτοπόρους της τζαζστη χώρα μας. Μεγάλη επιτυχία του το τραγούδι Θα σε πάρω να φύγουμε, που ως Greek Boleroέγινε παγκόσμιο σουξέ από την ορχήστρα του Ξαβιέ Κούγκατ. (Γεν. 7/1/1914)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/3107#ixzz3hTqNWPkR

Ίων Δραγούμης
1878 – 1920

Ίων Δραγούμης

1754

Διπλωμάτης, πολιτικός και συγγραφέας. Aνάλωσε τη ζωή του στην προάσπιση των εθνικών υποθέσεων, μέχρις ότου πέσει και ο ίδιος θύμα του Εθνικού Διχασμού το 1920. Μαζί με τους φίλους του Περικλή Γιαννόπουλο και Αθανάσιο Σουλιώτη - Νικολαΐδη, υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του ελληνικού ρομαντικού εθνικισμού των αρχών του 20ου αιώνα.

Με καταγωγή από το Βογατσικό της Καστοριάς, ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίουτου 1878. Ήταν ο πέμπτος γιος του δικαστικού και μετέπειτα πρωθυπουργού Στέφανου Δραγούμηκαι της Ελισάβετ Κοντογιαννάκη. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνώνκαι το 1897 κατατάχτηκε εθελοντής στον άτυχο για τα ελληνικά όπλαελληνοτουρκικό πόλεμο.

Το 1899 εισήλθε στο διπλωματικό σώμα και το 1902 τοποθετήθηκε ως υποπρόξενος στο Γενικό Προξενείο του Μοναστηρίου. Από τη θέση αυτή και με τη συνεργασία του πατέρα του και του γαμπρού του Παύλου Μελά εργάστηκε επίμονα για την οργάνωση των ορθοδόξων κοινοτήτων της Μακεδονίας κατά των Βούλγαρων σχισματικών, γνωστών και ως κομιτατζήδων.

Τα επόμενα χρόνια υπηρέτησε ως πρόξενος στις Σέρρες (1903), στον Πύργο Βουλγαρίας, στη Φιλιππούπολη (1904), στην Αλεξανδρούπολη (τότε Δεδέαγατς) και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τους δύο έρωτες της ζωής του: την Πηνελόπη Δέλτα και τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το 1907 τοποθετήθηκε στο προξενείο της Κωνσταντινούπολης με τον βαθμό του γραμματέα. Η παραμονή του εκεί συνέπεσε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων.

Οι επαγγελίες των επαναστατών «περί ισοπολιτείας των διαφόρων εθνοτήτων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία» φάνηκαν να δικαιώνουν ορισμένες απόψεις του, που θεωρούσαν ότι η λύση του ελληνικού ζητήματος θα μπορούσε να αναζητηθεί όχι με την ενσωμάτωση των αλύτρωτων πατρίδων στο Ελληνικό Κράτος, αλλά με τη «δημιουργία των συνθηκών που θα επέτρεπαν την ελεύθερη οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ανάπτυξη των Ελλήνων στην ανατολική τους κοιτίδα». Ο Δραγούμης πίστευε στην ελληνοτουρκική συνεννόηση και φοβόταν τον από βορρά σλαβικό κίνδυνο.

Ο Ίων Δραγούμης (κάτω δεξιά) με την επίσημη στολή των Ελλήνων διπλωματών.

Από το 1909 υπηρέτησε διαδοχικά στις πρεσβείες της Ρώμης και Λονδίνου, αναμίχθηκε στο Επαναστατικό Κίνημα του Γουδή (1909), ενώ το 1911 οργάνωσε στην Πάτμο συνέδριο για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων υπηρέτησε στο επιτελείο του Αρχιστρατήγου Διαδόχου Κωνσταντίνου και τον Οκτώβριο του 1912 διαπραγματεύτηκε με τους Τούρκους την παράδοση της Θεσσαλονίκης.

Στη συνέχεια διορίσθηκε διαδοχικά επιτετραμμένος στις πρεσβείες της Πετρούπολης, της Βιέννης, του Βερολίνου και το 1914 πρεσβευτής στην Πετρούπολη. Οι συχνές μεταθέσεις όλα αυτά τα χρόνια οφείλονταν στην άκαμπτη στάση του στα ευαίσθητα εθνικά θέματα και στις απρόβλεπτες πρωτοβουλίες που ανέπτυσσε.

Τον Μάιο του 1915 παραιτήθηκε από τη διπλωματική υπηρεσία για να πολιτευθεί. Πήρε μέρος στις εκλογέςτης 31ης Μαΐουκαι εκλέχθηκε ανεξάρτητος βουλευτής Φλώρινας. Υποστηρικτής αρχικά του Ελευθέριου Βενιζέλουήλθε σε ρήξη μαζί του, καθώς διέκρινε σημάδια αυταρχισμού και εθνικής υποτέλειας στην πολιτική του. Ο αντιβενιζελισμός του Δραγούμη δεν προερχόταν από κάποια τυφλή πίστη στη Μοναρχία, αλλά αντίθετα από την πίστη στην εθνική αυτοδιάθεση. Τον Ιανουάριο του 1916 εξέδωσε το περιοδικό Πολιτική Επιθεώρησις, που συμμεριζόταν τις επιλογές της αντιβενιζελικής παράταξης.

Μετά την επιτυχία του βενιζελικού κινήματος το 1917 εξορίσθηκε με άλλους αντιβενιζελικούς πολιτικούς στην Κορσική, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου (1918). Επανήλθε στην Ελλάδα για να εξοριστεί αυτή τη φορά στη Σκόπελο. Απελευθερώθηκε στα τέλη του 1919 και ανέπτυξε δράση υπέρ της «Ηνωμένης Αντιπολιτεύσεως», η οποία συσπείρωνε τους αντιβενιζελικούς. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας από τους ηγέτες της, καθώς ξεχώριζε τόσο για τις πολιτικές και διπλωματικές του ικανότητες, όσο και για την πνευματικότητα και την αγνή φιλοπατρία του.

Την επομένη της απόπειρας δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλουστο Παρίσι (30 Ιουλίου 1920), ο Ίων Δραγούμης δολοφονήθηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς στη διασταύρωση των οδών Βασιλίσσης Σοφίας (τότε Κηφισίας) και Παπαδιαμαντοπούλου. Η άσκοπη και άδικη δολοφονία του συγκίνησε το Πανελλήνιο και τον πολιτικό κόσμο. Ο Κωστής Παλαμάςαπό τις στήλες της Καθημερινήςτου αφιέρωσε τη Νεκρική Ωδή:

Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες, Κολώνα
(Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη)
Λευκή με της Πατρίδας την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη,
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!

Το συγγραφικό του έργο, αποτελούμενο από πολιτικές μελέτες, άρθρα κοινωνικού προβληματισμού και λογοτεχνήματα, συντονίζεται με την εθνική και πολιτική του δράση. Υπήρξε από τους πρωτεργάτες του δημοτικισμού στην Ελλάδα και συχνά υπέγραφε με το ψευδώνυμο Ίδας. Το πολιτικό του μανιφέστο εμπεριέχεται στο κείμενα Ελληνικός Πολιτισμός (1914) και Μονοπάτι, στο οποίο αναλύει τους σκοπούς της ύπαρξης του ελληνικού έθνους και το περιεχόμενο της εθνικής ιδεολογίας. Ο Ίων Δραγούμης πίστευε βαθιά στην κοινοτική ιδέα και όχι στην αυταπάτη της δημοκρατίας, που μας «σαπίζει», όπως έλεγε.

Ρήσεις Δραγούμη

«Θέλω να είμαι ωραίο δείγμα Έλληνος. Να σκοπός μιας ζωής!»
«Να ξέρετε πως αν σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει… Αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, εμείς θα σωθούμε…»
«Δεν ξέρω αν είμαστε καθαροί απόγονοι των αρχαίων. Είτε καθαροί, είτε κι ανακατωμένοι, μιλούμε όμως γλώσσα ελληνική».
«Ξεσκέπασε τη δημοτική παράδοση και πρόσωπο με πρόσωπο θα αντικρίσεις γυμνή την ψυχή σου».
«Εκείνο που με συνδέει μ'έναν τόπο δεν είναι το καλοκαίρι, είναι ο χειμώνας, και με τους ανθρώπους, οι λύπες της αγάπης».
«Η φρονιμάδα είναι τυφλή. Η τρέλα έχει μάτια και βλέπει».

Επιλεγμένη Εργογραφία

«10 άρθρα στο ΝΟΥΜΑ» («Ρηγόπουλος»)
«Ελληνικός Πολιτισμός» («Ευθύνη»)
«Μονοπάτι» («Νέα Θέσις»)
«Σαμοθράκη» («Ρηγόπουλος»)
«Μαρτύρων και ηρώων αίμα» («Ρηγόπουλος»)
«Πολιτικά Κείμενα» («Δωδώνη»)
«Φύλλα Ημερολογίου 1895 - 1920» («Ερμής»)

Περί Πηγών...

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/178#ixzz3hTqdXQfe

Μπλε Φεγγάρι

612

Μπλε φεγγάρι ονομάζουμε τη δεύτερη πανσέληνο που συμβαίνει μέσα σ’ ένα μήνα (το σύνηθες είναι μία πανσέληνος το μήνα) ή την τρίτη από τις τέσσερις πανσελήνους μιας εποχής του χρόνου. Στον αγγλοσαξωνικό κόσμο, απ’ όπου και η σχετική «φιλολογία», ονομάζεται Blue Moon.

Είναι ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο, αλλά όχι ασυνήθιστο. Χαρακτηριστική είναι η αγγλική έκφραση «Οnce in a blue moon», που σημαίνει πως κάτι συμβαίνει πολύ σπάνια. Μπλε Φεγγάρι έχουμε κάθε δύο με τρία χρόνια, όταν αθροίζονται οι 11 ημέρες που περισσεύουν από τους 12 σεληνιακούς κύκλους του χρόνου. Η φράση δεν έχει να κάνει με το χρώμα του φεγγαριού, αλλά με τη σκόνη που συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα από κάποια μεγάλη έκρηξη ηφαιστείου, όπως συνέβη με την έκρηξη του ηφαιστείου Κρακατόα το 1883, όταν το φεγγάρι φαινόταν μπλε για τουλάχιστον δύο χρόνια.

Το 2015 έχουμε ένα μπλε φεγγάρι, που είναι η πανσέληνος της 31ης Ιουλίου, η δεύτερη μέσα στον ίδιο μήνα.

Σχετικά

«Blue Moon» (1934), κλασικό αμερικάνικο τραγούδι, σύνθεση των Ρότζερς και Χαρτ.
«Blue Moon Of Kentucky» (1947), τραγούδι της μπλουγκρας (bluegrass), σύνθεση του Μπιλ Μονρόε.
«New Blue Moon» (1990), σύνθεση του συγκροτήματος Traveling Wilburys.
«The Moon is Blue» («Γαλάζιο Φεγγάρι» στα ελληνικά), κωμωδία του Ότο Πρέμιγκερ, παραγωγής 1953, με πρωταγωνιστή τον Γουίλιαμ Χόλντεν. Ήταν υποψήφια για τρία Όσκαρ το 1954.
«Blue Moon Investigations» ονομαζόταν το πρακτορείο ντετέκτιβ, που διηύθυναν ο Μπρους Γουίλις και η Σίμπιλ Σέπερντ, πρωταγωνιστές της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Αυτός, Αυτή και τα Μυστήρια» («Moonlighting», 1985-1989).

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/955#ixzz3hTqutQ12

Ανέστος Δελιάς
1912 – 1941

Ανέστος Δελιάς

416

Από τους κορυφαίους προπολεμικούς ρεμπέτες, γνωστός και ως Ανεστάκι ή Αρτέμης. Το πραγματικό όνομά του ήταν Αναστάσιος Δέλιος.

Γιος του Παναγιώτη Δέλιου, σαντουρίστα φημισμένου σε όλη τη Μικρά Ασία με το παρωνύμιο «Μαύρος Γάτος» και ανιψιός του λαϊκού βιολιστή Μιχάλη Δέλιου, γεννήθηκε το 1912 στη Σμύρνη. Ήρθε στην Ελλάδα το 1920 κι εγκαταστάθηκε οικογενειακώς στη Δραπετσώνα.

Από μικρός άρχισε να ασχολείται με την κιθάρα, ενώ το μπουζούκι το έπιασε για πρώτη φορά στα χέρια του γύρω στο 1930, με την προτροπή του Μάρκου Βαμβακάρη. Το 1934, μαζί με τον Μάρκο Βαμβακάρη, τον Στράτο Παγιουμτζήκαι τον Γιώργο Μπάτηδημιούργησαν την πρώτη επίσημη ρεμπέτικη κομπανία στην Ελλάδα. Η «Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς», όπως ονομάστηκε, ξεκίνησε τις εμφανίσεις της το καλοκαίρι του '34 στη Μάντρα του Σαραντόπουλου, στην Ανάσταση του Πειραιά. Εκεί, ο Ανέστος παρουσίασε τα πρώτα του τραγούδια, τα οποία μπήκαν στη δισκογραφία τα επόμενα χρόνια. Ανάμεσά τους και «Ο πόνος του πρεζάκια», ένα τραγούδι προφητικό για τον ίδιο.

Έμαθε για την ηρωίνη από τη φιλενάδα του, κάποια Σκουλαρικού, γυναίκα από τις κακόφημες συνοικίες των Βούρλων. Παρά τις επίμονες προσπάθειες των φίλων του, δεν κατάφερε να απεμπλακεί. Μάλιστα, το 1938 εξορίστηκε στη Νιο ως τοξικομανής. Έτσι, στις 31 Ιουλίουτου 1944 τον βρήκαν στο Βαρβάκειο πεθαμένο μέσα σ'ένα καροτσάκι. Στα χέρια κρατούσε το μπουζούκι του που δεν το αποχωριζόταν.

Ο Ανέστης Δελιάς δεν ηχογράφησε πολλά τραγούδια, διότι όπως ο Γιώργος Μπάτης, ο Βαγγέλης Παπάζογλου, ο Γιοβάν Τσαούς και άλλοι σταμάτησαν το 1937, όταν ο Μεταξάς επέβαλε λογοκρισία, την οποία δεν μπορούσαν να ανεχτούν. Τα γνωστότερα τραγούδια του: «Αθηναίισσα», «Έκανες τη φιγούρα σου μάγκα στη γειτονιά μου», «Για ένα παλιό σακάκι», «Δεν είδανε τα μάτια μου τέτοια καλή γυναίκα», «Μάγκες πιάστε τα βουνά», «Tο παράπονο του πρεζάκια», «Ο Νίκος (Μάθεσης) ο Τρελλάκιας», «Όταν μπουκάρω στον τεκέ», «Πάρε ένα γυαλί και κόψε το λαιμό σου», «Η πρέζα», «Μάγκα μου το μαχαίρι σου» (ή «Φιγουρατζής» ή «Το κουτσαβάκι»), «Μέσα στης Πόλης το χαμάμ» (ή «Το χαρέμι στο χαμάμ»), κ.ά.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/355#ixzz3hTrbgb86

Η Πόλκα της Σαμπάνιας

Πόλκα του Γιόχαν Στράους υιού, που φέρει το αριθμό 211 στην εργογραφία του αυστριακού συνθέτη.
Η Πόλκα της Σαμπάνιας (Champagne-Polka) πρωτοπαρουσιάστηκε στις 31 Ιουλίου 1858 στο Παβλόφσκ, ένα προάστιο της Αγίας Πετρούπολης, όπου ο Στράους έδινε τις καθιερωμένες καλοκαιριάτικες συναυλίες του. Η βιεννέζικη πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 21 Νοεμβρίουτου ίδιου χρόνου στο Λαϊκό Κήπο (Volksgarten), κατά τη διάρκεια ενός φεστιβάλ.
Η σύνθεση, διάρκειας περίπου δυόμισυ λεπτών, βασίζεται σ'ένα τραγούδι της ταβέρνας με τίτλο Τι με νοιάζει, τι με νοιάζει κι αν έχω ή δεν έχω λεφτά, που έγραψε ο Γιόχαν Φους (1777-1819). Ο Στράους, θέλοντας να διευρύνει τον κύκλο των υψηλών γνωριμιών του, το αφιέρωσε στον Υπουργό Οικονομικών της Αυστρίας, βαρώνο Καρλ Λούντβιχ φον Μπρουκ (1798-1860), μια τραγική φιγούρα της αυστριακής πολιτικής ζωής, που αυτοκτόνησε, όταν κατηγορήθηκε αδίκως για ατασθαλίες.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/548#ixzz3hTs1amA2

Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας

186

Ο «ευσχήμων βουλευτής» των Ευαγγελίων, μέλος του μεγάλου ιουδαϊκού συμβουλίου της Ιερουσαλήμ και κρυφός μαθητής του Ιησού, ο οποίος ζήτησε από τον Πόντιο Πιλάτο να αποκαθηλώσει το νεκρό σώμα του Κυρίου από τον Σταυρό και να το θάψει στον δικό του λαξευτό τάφο.

Σύμφωνα με τη χριστιανική μυθολογία, ο Ιωσήφ μετέβη στη Μεγάλη Βρετανία για να εγκαθιδρύσει τον Χριστιανισμό, έχοντας μαζί του το Ιερό Δισκοπότηρο (Holy Grail ή Graal), που χρησιμοποιήθηκε από τον Ιησού στο Μυστικό Δείπνο και σ’ αυτό συγκεντρώθηκαν σταγόνες από το αίμα και τον ιδρώτα Του, την ώρα που τον κατέβαζε ο Ιωσήφ από το Σταυρό.

Ο Ιωσήφ έκρυψε το Γκράαλ στο Γκλάστονμπερι (εκεί που χρόνια τώρα γίνεται το περίφημο ροκ φεστιβάλ) και η αναζήτηση του θείου σκεύους αποτέλεσε δημοφιλές θέμα του Αρθουριανού μύθου, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα (Monty Python, Κώδικας Ντα Βίντσικ.ά.). Πάντως, η ιστορική έρευνα έχει αρκετούς λόγους να αμφιβάλλει ακόμα και για το αν πάτησε το πόδι του στη Βρετανία ο Ιωσήφ.

Η μνήμη του Ιωσήφ του από Αριμαθαίας τιμάται κάθε χρόνο στις 17 Μαρτίουαπό τις Δυτικές Χριστιανικές Εκκλησίες και στις 31 Ιουλίου

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/679#ixzz3hTsO5P00

Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ