Η ένταση που επιστρέφει σε μια κοινωνία χωρίς άλλη ανοχή για την "πρώτη φορά Αριστερά". Μήπως ήρθε η ώρα για τον ΣΥΡΙΖΑ να πιει το δηλητήριό του;
Νοέμβριος 02 2015 07:19
Εδώ που τα λέμε, ησύχασε το κεφάλι μας τους τελευταίους 10 μήνες με τον ΣΥΡΙΖΑ στην Κυβέρνηση. Και εξηγούμαι: οι πορείες, οι διαμαρτυρίες, οι “αγανακτισμένοι” και τα επεισόδια περιορίστηκαν δραστικά ή ακόμη και εξαλείφθηκαν.
Μήπως βελτιώθηκε η κατάσταση; Σταμάτησαν οι πολίτες να αγανακτούν; Μάλλον όχι, αλλά ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε ότι θα παλέψει για να βελτιωθούν οι συνθήκες και οι πολίτες τον πίστεψαν. Του έδωσαν πίστωση χρόνου καθώς θεώρησαν ότι μπορεί να φέρει κάτι νέο στην διακυβέρνηση του τόπου.
Επιπλέον σταμάτησαν οι ίδιοι οι συριζαίοι να πωρώνουν την κοινωνία με εμπρηστικές δηλώσεις και να υποδαυλίζουν εξεγέρσεις κατά ανεμόμυλων. Οι πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτοί που μιλούσαν για “τέλος στην κυριαρχία των τραπεζών” ποστάροντας εικόνες βανδαλισμών (Γ. Καραμέρος Twitter 21/1/2015) ή καλούσαν τον κόσμο να μην πληρώσει ΕΝΦΙΑ (Π. Λαφαζάνης Βήμα FM 2/9/2014). Άποψη που ασπάζονταν και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός που δεν δίστασε να δηλώσει σε μια επίδειξη “μαγκιάς” ότι ο ίδιος δεν πληρώνει τον ΕΝΦΙΑ, για να παραδεχτεί αργότερα ότι η “μαγκιά” ήταν …δωρεάν καθώς δεν είχε ακίνητο στο όνομά του.
Για μικρά και μεγαλύτερα θέματα, οι “πρώτη φορά αριστεροί”, είχαν πάντα έναν καλό λόγο για επανάσταση και για να μοιράσουν ελπίδα σε όποιον την είχε ανάγκη, δικαίως ή αδίκως. Ακόμη και για τη λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής του κόμματος καλούσε τους εργαζομένους σε απεργία υποστηρίζοντας ότι “Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις να προχωρήσει στην επαναφορά του θεσμικού πλαισίου απαγόρευσης του ανοίγματος των καταστημάτων τις Κυριακές και τη νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας” (17/1/2014). Χθες πάντως κανένα Κυβερνητικό στέλεχος δεν καταφέρθηκε σφόδρα κατά της λειτουργίας των καταστημάτων. Φαίνεται ότι πλέον εργαζόμενοι δεν εξαναγκάζονται να δουλεύουν. Το κάνουν με “αριστερή’ προθυμία. Κανείς δεν αγανακτεί.
Οι πολίτες περίμεναν να δουν την Κυβέρνηση Τσίπρα εν δράσει. Έκαναν υπομονή, έδωσαν και δεύτερη εκλογική νίκη και αξιώνουν την υλοποίηση όσων τους είχαν υποσχεθεί. Ο προκλητικός όμως τρόπος της πλειοψηφίας των πολιτευτών του Κυβερνώντος κόμματος, εξοργίζει τους πολίτες. Ήδη μετά από 10 μόλις μήνες διακυβέρνησης, η κοινωνία “βράζει”.
Οι φαρμακοποιοί αυτομόλησαν για δεύτερη φορά στην αντιπολίτευση. Οι αγρότες έχουν ξεκαθαρίσει τη θέση τους. Οι συνταξιούχοι εκτός από απόγνωση, νιώθουν πλέον και οργή. Ακόμη και οι “αυθόρμητοι πολίτες” στη Χαλκιδική νιώθουν εξαπατημένοι. Η κοινωνία αποσύρει σταδιακά την τυφλή εμπιστοσύνη της στους “αριστερούς” προφήτες. Πέρα και πάνω από κάθε ιδεολογία οι πολίτες νιώθουν ότι εξαπατήθηκαν.
Όσα μακιαβελικά κόλπα και να σκεφθεί ο Τσίπρας για να διατηρήσει την εξουσία, το πολιτικό του τέλος δεν θα διαφέρει από αυτό των προκατόχων του. Η απαξίωση είναι κοντά. Μπορεί να πείσει άλλους πολιτικούς σχηματισμούς να τον στηρίξουν, μπορεί να διατηρήσει άρρηκτο τον “δεσμό αίματος” με τους “ψεκασμένους”. Μπορεί ακόμη και να γίνει “κολλητός” με την Μέρκελ και τον Ολάντ (που ο ίδιος χλεύαζε). Ο δεσμός όμως που ανέπτυξε με την κοινωνία και τον ανέδειξε σε “μεσσία”, δεν θα είναι ποτέ πια ο ίδιος. Πιθανότατα, δεν θα υπάρχει καθόλου.
Υ.Γ. Η αντίδραση της κοινωνίας -δικαιολογημένη ή μη- δεν πρέπει να συγχέεται με τους τραμπούκους του ΠΑΜΕ που προπηλάκισαν τον -βασιλιά του ζέν- Γ. Κατρούγκαλοούτε με τους τρομοκράτες που έστειλαν σφαίρα με προκήρυξηστον -είδα φως και μπήκα- Τρ. Αλεξιάδη. Η βία δεν έχει χρώμα και ιδεολογία. Είναι μόνο επικίνδυνη.