Ο Κ. Τσάκωνας για τα χρόνια της ξενιτιάς στη Γερμανία
ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
"Θεέ μου, στείλε μου τα εισιτήρια μου να γυρίσω Ελλάδα γιατί δεν έχω ούτε λεφτά να γυρίσω, ούτε ψωμί να φάω". Ο Κώστας Τσάκωνας στη "Μηχανή του Χρόνου" για τα χρόνια της ξενιτιάς και της φτώχειας στη Γερμανία. Αναλυτικά η συνέντευξή του
Νοέμβριος 06 2015 07:58
Ο Κώστας Τσάκωνας γεννήθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1943. Γεννήθηκε στην κατοχή και έζησε σε μια περίοδο που η Ελλάδα αντιμετώπιζε εξαιρετικές οικονομικές δυσκολίες. Αναγκάστηκε να δουλέψει από την ηλικία των 11 ετών για να βοηθήσει την οικογένειά του με όποιον τρόπο μπορούσε. Σχολείο πήγαινε το βράδυ, ενώ την ημέρα έκανε δρομολόγια με το ποδήλατο για μεταφορές.
Στα 18, αποφάσισε να φύγει για τη Γερμανία, όπως έκαναν πολλοί άλλοι Έλληνες τη δεκαετία του ’60. Ήταν δύσκολο το ταξίδι, αλλά εκεί είχε τουλάχιστον μια εξασφαλισμένη δουλειά σε ένα από τα εργοστάσια της χώρας. Για τα χρόνια που πέρασε στη ξενιτιά, μίλησε στη «Μηχανή του Χρόνου». Δείτε τον Κώστα Τσάκωνα να περιγράφει τον θαυμασμό του για την οργάνωση των Γερμανών, τον απόγονο του Βάρναλη που έγινε ο μέντοράς του, τα ξενύχτια που έχασε όλα του τα χρήματα. Ο αγαπημένος ηθοποιός μας μίλησε για τις μοναχικές βραδιές που τον έκαναν «σοφό».
Ηθοποιός "κατά τύχη"
Όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, εξακολούθησε να ψάχνει μια δουλειά για να βγάλει τα προς το ζην. Δούλεψε ως υδραυλικός, μπογιατζής, τεντάς, ακόμα και ηλεκτρολόγος. Λάτρευε τα μαστορέματα και είχε πολλά εργαλεία. Η υποκριτική δεν είχε περάσει απ’ το μυαλό του ως πιθανό βιοποριστικό επάγγελμα. Τυχαία έπαιξε στον κινηματογράφο, ύστερα από προτροπή του φίλου και συμμαθητή του, Κώστα Ζυρίνη. Φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη». Στη συνέχεια, εμφανίστηκε στο θέατρο, την τηλεόραση, αλλά και στη μεγάλη οθόνη, όπου ξεχώρισε με την ερμηνεία του στην ταινία, «Μάθε παιδί μου γράμματα».
Αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας από τα 2004, με αποτέλεσμα να σταματήσει τις εμφανίσεις στο θέατρο. Το 2010 υπέστη εγκεφαλικό και η υγεία του επιβαρύνθηκε περαιτέρω, καθώς έπασχε από καρκίνο. Διατηρούσε όμως ψηλά το ηθικό του, ενώ η οικογένειά του του συμπαραστεκόταν σε κάθε νέα περιπέτεια. Άφησε την τελευταία του πνοή το απόγευμα της 4ης Νοεμβρίου 2015, σε ηλικία 72 ετών. Η κηδεία του θα γίνει το πρωί του Σαββάτου, στις 11 στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης.