Κάποια γιορτινή μέρα , αρχές της δεκαετίας του 1890 , μια παρέα παλικαριών του Λιδορικιού , φωτογραφίζεται , με πλήρεις παραδοσιακές φορεσιές , στο πρόχειρο φόντο που στήνει ο φωτογράφος της εποχής .Από αριστερά είναι οι : Δημ. Πράγκας , Κ.Μαργέλλος - Μέρης , Θαν.Κάγκαλος , Βασ. Πουρνιάς . Το τσιπούνι του Κ.Μαργέλλου πλούσιο σε διακόσμηση και πολύ κοντινό στον τυύπο του '21 .
Αρχείο Θαν.Αποστολόπουλου - Βάγια
*************
Καλησπέρα Λιδορικιώτες
Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΗΜΕΡΑ 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 06:56
Δύση Ήλιου: 17:20
Σελήνη 27 ημερών
Αρχιστρατήγων Μιχαήλ και Γαβριήλ
- Παγκόσμια Ημέρα Πολεοδομίας - Χωροταξίας
- Διεθνής Ημέρα Ακτινολογίας
- Ευρωπαϊκή Ημέρα Οινοτουρισμού
- Ημέρα Αλληλεγγύης Μεσοφυλικών
- NEO!Γιορτάζουν: Άγγελος, Αγγελική, Γαβριήλ, Γαβριηλία, Γαβριέλα, Ευταξία, Μεταξάς, Μεταξία, Μιχαήλ, Μηχαηλία, Μιχαέλα, Πανορμίτης, Πανορμίτα, Σεραφείμ, Σεραφειμία, Σταμάτιος, Σταματίνα, Σταματία, Ταξιάρχης, Ταξιαρχία.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
392
Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Μέγας Θεοδόσιοςκαταργεί με διάταγμά του την ειδωλολατρία και απαγορεύει την προσέλευση σε ειδωλολατρικούς ναούς.
1901
Βίαιες συμπλοκές ξεσπούν στο κέντρο της Αθήνας, με αφορμή τη μετάφραση του Ευαγγελίου στη δημοτική από τον Αλέξανδρο Πάλλη (Ευαγγελικά). Κατά τις συγκρούσεις σκοτώνονται 8 άνθρωποι και τραυματίζονται 80. Η Δημοτική θα αναγνωριστεί ως επίσημη γλώσσα του ελληνικού κράτους 75 χρόνια αργότερα.
1917
Το συμβούλιο των κομισάριων του λαού αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της Ρωσίας, μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης. Πρόεδρος αναλαμβάνει ο Λένιν, κομισάριος Εξωτερικών ο Τρότσκικαι κομισάριος των Εθνοτήτων ο Στάλιν. (26 Οκτωβρίου 1917 με τοπαλιό ημερολόγιο)
1923
Επιχειρείται αποτυχημένο πραξικόπημα τουΑδόλφου Χίτλερστο Μόναχο, που θα μείνει στην ιστορία ως το Πραξικόπημα της Μπυραρίας.
1926
Ιδρύεται στη Λευκωσία ο ΑΠΟΕΛ (Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας).
1961
Ο Γεώργιος Παπανδρέουκηρύσσει τον «ανένδοτο» μετά τις εκλογέςβίας και νοθείας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0811#ixzz3qumOod3y
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1431
Βλαντ Γ'ο Παλουκωτής, βλάχος (ρουμάνος) πρίγκηπας, ο γνωστός μας Κόμης Δράκουλας. (Θαν. 1476)
1912
Στυλιανός Παττακός, έλληνας στρατιωτικός, από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.
1922
Κρίστιααν Μπάρναρντ, νοτιοαφρικανός καρδιοχειρουργός, που το 1967 πραγματοποίησε την πρώτη εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. (Θαν. 2/9/2001)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0811#ixzz3qumyOCmS
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1674
Τζον Μίλτον, άγγλος ποιητής. («Paradise Lost») (Γεν. 9/12/1608)
Αποφθέγματα
1986
Βιατσεσλάβ Μολότοφ, ηγετικό στέλεχος των μπολσεβίκων (Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ). Το όνομά του φέρουν οι αυτοσχέδιες βόμβες (βόμβες Μολότοφ). (Γεν. 25/2/1890)
2005
Αλέκος Αλεξανδράκης, έλληνας ηθοποιός. (Γεν. 27/11/1928)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0811#ixzz3qunCYlwb
Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ
6966
0
Κάθε χρόνο στις 8 Νοεμβρίουη εκκλησία τιμά τους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και γενικά όλους τους αγγέλους. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν τα ονόματα Μιχαήλ, Γαβριήλ, Άγγελος, Σεραφείμ, Ταξιάρχης και Πανορμίτης.
Στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση οι άγγελοι είναι πνευματικά δημιουργήματα του Θεού, τα οποία έχουν ως αποστολή να δοξάζουν τον δημιουργό τους, να ανακοινώνουν στους ανθρώπους το θείο θέλημα και να εκτελούν τις θείες βουλές. Την ύπαρξη των αγγέλων μαρτυρεί τόσο η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη), όσο και η εκκλησιαστική παράδοση. Άγγελοι ήσαν και οι διάβολοι ή δαίμονες, οι οποίοι εξέπεσαν από την αρχική τους θέση, επειδή παρέβησαν τις εντολές του Θεού.
Για τον χρόνο δημιουργίας των αγγέλων δεν υπάρχουν μαρτυρίες από την Αγία Γραφή. Οι περισσότεροι από τους Πατέρες της Εκκλησίας (Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Ιωάννης Δαμασκηνόςκλπ) δέχονται ότι οι άγγελοι υπήρχαν προτού δημιουργηθεί ο υλικός κόσμος.
Ως προς τη φύση των αγγέλων, οι εκκλησιαστικοί πατέρες διδάσκουν ότι οι άγγελοι έχουν σώμα λεπτό, αιθέριο και άφθαρτο (Τερτυλιανός, Ωριγένης, Βασίλειος ο Μέγας, Αυγουστίνος, Γρηγόριος ο Θεολόγος), χωρίς, όμως, να παύουν να είναι ασώματες και νοερές φύσεις, απρόσβλητες από τις αλλοιώσεις που παθαίνει το ανθρώπινο σώμα, τη φθορά και τον θάνατο.
Ο αριθμός των αγγέλων είναι αναρίθμητος. Η Αγία Γραφή αναφέρει «μυριάδας αγγέλων» και «μυριάδες μυριάδων και χιλιάδες χιλιάδων». Μόνο τέσσερις αναφέρονται ονομαστικά. Πρόκειται για τους αρχαγγέλους και ταξιάρχες Μιχαήλ Γαβριήλ, Ραφαήλ και Ουριήλ. Σύμφωνα με τα έργα που αποδίδονται στον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη, οι άγγελοι χωρίζονται σε τρεις τάξεις και εννέα τάγματα, ιεραρχικά διατεταγμένα:
- Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι
- Κυριότητες, Εξουσίες, Δυνάμεις
- Αρχές, Αρχάγγελοι, Άγγελοι
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη να αναγγέλλει τον χρόνο του ερχομού του Μεσσία, ενώ στην Καινή Διαθήκη το όνομά του αναφέρεται μόνο στο Ευαγγέλιο του Λουκά, να προλέγει στον Ζαχαρίατη γέννηση του Ιωάννη του Πρόδρομου, να αναγγέλλει στην Παρθένο Μαρίατη γέννηση του Χριστούαπό αυτήν και να αποστέλλει τους ποιμένες τη νύχτα της γέννησης του Χριστού στη Βηθλεέμ, για να δουν και να προσκυνήσουν τον γεννηθέντα σωτήρα του κόσμου.
Σχετικά
- Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι προστάτης της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.
- Οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ είναι προστάτες Άγιοι της Μυτιλήνης, των Σερρών, του Αιτωλικού και του Κορυδαλλού Αττικής.
Τα Ευαγγελικά ή Ευαγγελιακά
939
0
Με αυτή την ονομασία έμειναν στην ιστορία τα αιματηρά επεισόδια, που σημειώθηκαν στην Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου 1901, με αφορμή τη μεταγλώττιση του Ευαγγελίου στη δημοτική.
Ένα χρόνο μετά την οδυνηρή ήττα στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897, η Ελλάδα πορεύεται ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο γλώσσες, την καθομιλουμένη δημοτική και την επίσημη καθαρεύουσα. Ο εκδημοκρατισμός του εκπαιδευτικού συστήματος κρίνεται αναγκαίος και η αρχή επιχειρείται με τη μετάφραση του Ευαγγελίου στη δημοτική.
Η πρώτη απόπειρα έγινε το 1898, όταν η βασίλισσα Όλγα έδωσε τη σχετική εντολή στη γραμματέα της και λογία Ιουλία Σωμάκη, προκαλώντας τη μήνη των αρχαϊστών. Τη μεταγλώτισση των Ευαγγελίων στη δημοτική ενθάρρυνε και ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Προκόπιος Β’ (Οικονομίδης).
Στις 9 Σεπτεμβρίου 1901 η εφημερίδα «Ακρόπολις» του Βλάση Γαβριηλίδηάρχισε να δημοσιεύει σε συνέχειες το Ευαγγέλιο του Ματθαίουσε μετάφραση του λογοτέχνη και μέγα δημοτικιστή Αλέξανδρου Πάλλη, υπό τον τίτλο «Το έργον της Βασιλίσσης η “Ακρόπολις” το συνεχίζει». Η αντίδραση των καθηγητών και φοιτητών της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών ήταν άμεση. Σε ανακοίνωσή τους χαρακτηρίζουν τη μεταγλώττιση του Πάλλη «γελοιοποίηση των τιμαλφεστέρων του έθνους κειμηλίων».Τη σκυτάλη παραλαμβάνουν οι εφημερίδες «Σκριπ», «Καιροί» και «Εμπρός», που εμφανίζουν τους δημοτικιστές ως άθεους, προδότες και πράκτορες των Σλαύων, λόγω της ρωσικής καταγωγής της βασίλισσας Όλγας. Στις 17 Οκτωβρίουτο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολεως με έγγραφό του προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος αποδοκίμασε τη μεταγλώττιση ως «βέβηλη». Ο εκδότης της «Ακροπόλεως» βρέθηκε στριμωγμένος από την πληθώρα των αντιδράσεων και τρεις ημέρες αργότερα αποφάσισε τη διακοπή της δημοσίευσης.
Τις επόμενες ημέρες το κλίμα φανατίστηκε περισσότερο. Στις 5 και 6 Νοεμβρίου, οι φοιτητές, με την ενθάρρυνση της «δεληγιαννικής» αντιπολίτευσης, πραγματοποίησαν θορυβώδεις διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Συγκρούστηκαν με την αστυνομία και λιθοβόλησαν τα γραφεία της «Ακροπόλεως».
Στις 8 Νοεμβρίουδιοργανώθηκε μεγάλο συλλαλητήριο στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, με αίτημα τον αφορισμό των υπευθύνων της μεταγλώτισσης. Στις συγκρούσεις που ακολούθησαν με την αστυνομία, τρεις φοιτητές και πέντε πολίτες έχασαν τη ζωή τους (Ν. Πάνστρας, Α. Παπαναστασίου, Ε. Παπαντωνίου, Ε. Δράκος, Ι. Διβάρης, Φ. Ρήγος, Ι. Στεφανίδης, Στράτος, αγνώστων λοιπών στοιχείων), ενώ άλλοι 70 τραυματίστηκαν. Για λίγες ακόμη ημέρες, οι φοιτητές θα παραμείνουν οχυρωμένοι στο πανεπιστήμιο και θα αποχωρήσουν τελικά στις 12 Νοεμβρίου.
Την ίδια ημέρα και υπό το βάρος των αιματηρών εξελίξεων παραιτήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Προκόπιος Β’ και στις 11 Νοεμβρίουη κυβέρνηση του «τρικουπικού» Γεωργίου Θεοτόκη (11 Νοεμβρίου), αν και διέθετε την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή και την προηγουμένη είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης.
Ένα μήνα αργότερα, στις 12 Δεκεμβρίου, οι φοιτητές συγκρότησαν και νέο συλλαλητήριο, αυτή τη φορά ειρηνικό, στους Στύλους του Ολυμπίου Διός. Αφού πρώτα έκαψαν ένα αντίτυπο της μεταγλώτισσης του Ευαγγελίου, στη συνέχεια ενέκριναν ψήφισμα, με το οποίο αξίωναν τη λήψη μέτρων για τη μη κυκλοφορία του μεταγλωττισμένου κειμένου του Ευαγγελίου στη δημοτική και την αυστηρή τιμωρία καθενός που θα επιχειρούσε μεταγλώττισή του στο μέλλον.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/27#ixzz3qunqiGGc
Το Πραξικόπημα της Μπυραρίας
861
0
Ως «Πραξικόπημα της Μπυραρίας» έμεινε στην ιστορία η προσπάθεια του Αδόλφου Χίτλερνα καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία το διήμερο 8 και 9 Νοεμβρίου 1923. Το πραξικόπημα απέτυχε παταγωδώς, αλλά έκανε γνωστό τον εμπνευστή του, τόσο εντός, όσο και εκτός Γερμανίας.
Τη δεκαετία του '20 η πολιτική κατάσταση στη χώρα ήταν εύθραυστη, αν όχι χαοτική. Η λεγόμενη «Δημοκρατία της Βαϊμάρης» ήταν δέσμια των άκρων, με κύριο χαρακτηριστικό της την ακυβερνησία. Η Γερμανία ήταν η μεγάλη ηττημένη του Α'Παγκοσμίου Πολέμουκαι οι νικητές πίεζαν για την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων, σε μία περίοδο που ο πληθωρισμός και η ανεργία «βασίλευαν». Τις τύχες της Γερμανίας διαφέντευε ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Φρίντριχ Έμπερτ.
Ο πρώην λοχίας Άντολφ Χίτλερ ζούσε στο Μόναχο και ήταν επικεφαλής του ταχέως ανερχόμενου Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, που ήδη αριθμούσε 35.000 μέλη. Περιφερόταν από μπυραρία σε μπυραρία και στους λόγους του τόνιζε συνεχώς την προδοσία των πολιτικών στην ήττα του Α'Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1923 ανακοίνωσε μια σειρά διαδηλώσεων για τις επόμενες μέρες, στις οποίες θα έπαιρναν μέρος και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις της Βαυαρίας.
Η εξαγγελία του Χίτλερ θορύβησε τον συντηρητικό πρωθυπουργό της Βαυαρίας, Έουχεν Ρίτερ φον Νίλινγκ, ο οποίος κήρυξε το κρατίδιο σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και διόρισε μία τριμελή επιτροπή από τοπικούς αξιωματούχους με έκτακτες εξουσίες. Την αποτελούσαν ο Γκούσταβ φον Καρ, ο Συνταγματάρχης της Αστυνομίας Χανς φον Ζάισερ και ο Στρατηγός Ότο φον Λόσοφ.
Ο Χίλερ και οι συνεργάτες του στο Κόμμα σχεδίαζαν να καταλάβουν την εξουσία πρώτα στο Μόναχο και στη συνέχεια να βαδίσουν κατά του Βερολίνου. Πρότυπό του η Μεγάλη Πορείατου Μουσολίνιπρος τη Ρώμη, ένα χρόνο νωρίτερα. Η ευκαιρία τούς δόθηκε το βράδυ της 8ης Νοεμβρίου 1923. Στη μεγάλη μπυραρία του Μονάχου με το όνομα «Μπιργκερμπροϊκέλερ» είχαν συγκεντρωθεί 3.000 επιφανείς πολίτες της Βαυαρίας για να ακούσουν μία ομιλία του Γκούσταβ φον Καρ. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν σχεδόν σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο του κρατιδίου, με επικεφαλής τον πρωθυπουργό Νίλιγκ.
Μόναχο 1938: Ομιλία του Χίτλερ για τη 15η επέτειο του Πραξικοπήματος της Μπυραρίας
Ο Χίτλερ, με 600 επίλεκτα μέλη του κόμματός τους, αιφνιδιάζει τους συγκεντρωμένους στις 8:30 το βράδυ. Εισβάλει στην μπυραρία με παρατεταμένο το πιστόλι του και πυροβολεί μια φορά προς την οροφή. Στη συνέχεια ανεβαίνει σε μια καρέκλα και κραυγάζει: «Η εθνική επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη. Οι κυβερνήσεις Βαυαρίας και Βερολίνου κατέρρευσαν. Σε λίγη ώρα θα σχηματίσουμε τη δική μας κυβέρνηση». Τον Χίτλερ πλαισίωναν ο Χέρμαν Γκέριγκ, ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ και ο Ρούντολφ Ες, ηγετικά στελέχη του Ναζισμού τα επόμενα χρόνια. Οι επιδρομείς κράτησαν ως ομήρους τους βαυαρούς πολιτικούς, ενώ ο Χίτλερ κλείδωσε σ'ένα δωμάτιο της μπυραρίας τους Καρ, Ζάισερ και Λόσοφ και τους απείλησε ότι να δεν ενωθούν με τους πραξικοπηματίες θα τους εκτελέσει.
Οι τρεις αξιωματούχοι υπέκυψαν. Επιστρέφοντας στη μεγάλη αίθουσα, το ανακοίνωσαν στους 3.000 παρευρισκόμενους και εξεφώνησαν θερμούς λόγους υπέρ του Χίτλερ. Μόνο τότε τους επετράπη να φύγουν από την μπυραρία. Την ίδια ώρα, στο στρατόπεδο των εξεγερθέντων προσχώρησε ο στρατηγός Λούντεντορφ, ήρωας του Α'Παγκοσμίου Πολέμου, που έδωσε κύρος στους σχεδόν αγνώστους πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος. Αμέσως μετά, ο Χίτλερ εγκατέλειψε την μπυραρία για να επιβλέψει την εξέλιξη της επιχείρησης. Ήταν ένα στρατηγικό λάθος του, καθώς στις 10:30 το βράδυ ο Λούντεντορφ απελευθέρωσε τον Καρ και τους συνεργάτες του.
Εν τω μεταξύ, τα νέα στην μπυραρία «Μπιργκερμπροϊκέλερ» έγιναν γνωστά στις αρχές. Τα ηνία της καταστολής ανέλαβε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Βαυαρίας Φραντς Ματ, συντηρητικός και πιστός καθολικός, ο μόνος υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Βαυαρίας που δεν παρευρισκόταν στην μπυραρία «Μπιργκερμπροϊκέλερ». Πιστές στον Ματ παρέμειναν οι δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού του Μονάχου, παρότι οι επικεφαλής τους είχαν ταχθεί υπέρ των πραξικοπηματιών.
Η κατάσταση παρέμεινε συγκεχυμένη όλο το βράδυ. Οι πραξικοπηματίες προσπάθησαν να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια και να εξοπλιστούν. Γύρω στις 3 το πρωί της 9ης Νοεμβρίουαναφέρθηκαν τα δύο πρώτα θύματα από πλευράς των εξεγερθέντων, όταν προσπάθησαν να επιτεθούν σε στρατώνα στο Μόναχο. Άλλα μέλη των παραστρατιωτικών ομάδων του Χίτλερ επιτέθηκαν και λεηλάτησαν σπίτια Εβραίων, σ'ένα πρελούδιο αυτών που θα ακολουθήσουν τα επόμενα χρόνια.
Οι κατηγορούμενοι για το πραξικόπημα
Το πρωί της 9ης Νοεμβρίουη ζυγαριά άρχισε να γέρνει προς το μέρος των κυβερνητικών δυνάμεων. Ο Καρ ανακοίνωσε ότι η υποστήριξή του προς τους πραξικοπηματίες υπήρξε προϊόν βίας και ζήτησε τη νομιμοφροσύνη του κρατικού μηχανισμού. Ο Χίτλερ έβλεπε τα σχέδιά του να αποτυγχάνουν και έπεσε σε απόγνωση.
Σε μια κίνηση απελπισίας, ο Λούνεντορφ ρίχνει την ιδέα να καταλάβουν το Υπουργείο Αμύνης. 2000 άνδρες υπό τον Χίτλερ αναλαμβάνουν την επίθεση, αλλά αντιμετωπίζουν σθεναρή αντίσταση από τους υπερασπιστές του. Από την ανταλλαγή των πυροβολισμών χάνουν τη ζωή τους 14 πραξικοπηματίες και 4 στρατιώτες. Ο Χίτλερ και ο ο Γκέριγκ τραυματίζονται ελαφρά και προσπαθούν να διαφύγουν. Το πραξικόπημα έχει αποτύχει.
Το μεγαλύτερο λάθος του Χίτλερ ήταν ότι δεν διέταξε τις δυνάμεις του να καταλάβουν τον ραδιοφωνικό σταθμό του Μονάχου και την Τηλεγραφική Υπηρεσία. Αυτό είχε ως επακόλουθο η κεντρική κυβέρνηση του Βερολίνου να είναι ενήμερη των εξελίξεων και να δώσει τις κατάλληλες διαταγές για τη συντριβή του πραξικοπήματος.
Στις 12 Νοεμβρίου 1923 ο Αδόλφος Χίτλερ συνελήφθη και κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία. Πολλοί από τους συνεργάτες του διέφυγαν στην Αυστρία, ενώ ανεστάλη η κυκλοφορία της εφημερίδας του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος «Λαϊκός Παρατηρητής».
Η δίκη των υπαιτίων για το Πραξικόπημα της Μπυραρίας έγινε στις 26 Φεβρουαρίου 1924. Ο Χίτλερ και ο Ες έπεσαν στα μαλακά και καταδικάσθηκαν σε φυλάκιση 5 ετών έκαστος. Εξέτισαν μόλις οκτώ μήνες από την ποινή τους. Ο Χίτλερ πρόλαβε στο διάστημα αυτό να γράψει με τη βοήθεια του Ες το ιδεολογικό μανιφέστο του Ναζισμού «Ο Αγών μου»(«Mein Kampf»).
Το αποτυχημένο Πραξικόπημα της Μπυραρίας άλλαξε την άποψη του Χίτλερ για τη βίαιη κατάληψη της εξουσίας. Από εδώ και στο εξής θα προσπαθήσει να κερδίσει τις καρδιές των Γερμανών και να πετύχει τους στόχους του δια της νομίμου οδού.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/188#ixzz3quoC1Yey
Βιάτσεσλαβ Μολότοφ
1890 – 1986
283
0
Ρώσος κομμουνιστής ηγέτης, ευνοούμενος και «δεξί χέρι» του Στάλιν. Υπήρξε ο κύριος εκφραστής των θέσεων της Σοβιετικής Ένωσης στις διεθνείς διασκέψεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμουκαι αμέσως μετά από αυτόν. Έχει δανείσει το όνομά του σ’ ένα είδος αυτοσχέδιας βόμβας («Βόμβα Μολότοφ»).
Ο Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς Σκριάμπιν (καμία σχέση με τον συνεπώνυμό του σπουδαίο ρώσο συνθέτη), όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στο χωριό Κουκάρκα της Περιφέρειας Κίροφ στις 25 Φεβρουαρίου 1890. Στα μικράτα του ήταν ένα ντροπαλό και ήσυχο παιδί, που βοηθούσε τον πατέρα του στις εμπορικές του ασχολίες. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων στο Καζάν, εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα και ακολούθησε τον Λένινστην αριστερή του πτέρυγα («Μπολσεβίκοι»). Συνελήφθη δύο φορές για την επαναστατική του δράση (1909 και 1915) και κατά τη διάρκεια της παρανομίας του απέκτησε το ψευδώνυμο Μολότοφ (από τη λέξη «μόλοτ», σφυρί στα ρωσικά), που γρήγορα επισκίασε το πραγματικό του όνομα και τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή.
Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Μπολσεβίκους του Λένιν το 1917 («Οκτωβριανή Επανάσταση»), εργάστηκε σε διάφορες επαρχιακές κομματικές οργανώσεις. Το 1921 έγινε μέλος και γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής, καθώς και αναπληρωματικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου (Πολίτμπιρο) του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Τον ίδιο χρόνο παντρεύτηκε τη ρωσοεβραία Πολίνα Ζεμτσούζινα (1897-1970), με την οποία απέκτησε μία κόρη.
Υποστήριξε δυναμικά τον Ιωσήφ Στάλιν μετά τον θάνατο του Λένιν (1924) και τον Δεκέμβριο του 1926 προωθήθηκε σε τακτικό μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΣΕ. Στη συνέχεια απέκτησε τον έλεγχο της Κομματικής Επιτροπής της Μόσχας και απομάκρυνε με σειρά εκκαθαρίσεων όλα τα αντισταλινικά μέλη της (1928-1930). Για τις καλές του υπηρεσίες προς τον Στάλιν, διορίστηκε το 1930 πρόεδρος του Συμβουλίου των Κομισαρίων τού Λαού (δηλαδή πρωθυπουργός της Σοβιετικής Ένωσης), θέση την οποία διατήρησε έως το 1941.
Λίγο πριν από την έκρηξη του Β'Παγκόσμιου Πολέμου, ο Μολότοφ ανέλαβε και τη θέση του κομισάριου (υπουργού) των Εξωτερικών (Μάιος του 1939) και διαπραγματεύθηκε με τη Ναζιστική Γερμανία το σύμφωνο μη επίθεσης, γνωστό ως «Σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ», το οποίο υπέγραψε με τον γερμανό ομόλογό του Γιόακιμ φον Ρίμπεντροπ στις 23 Αυγούστου 1939 στη Μόσχα. Το σύμφωνο, που επικρίθηκε από τις δημοκρατικές χώρες της Δύσης και για ιδεολογικούς λόγους, περιλάμβανε κι ένα μυστικό πρωτόκολλο για τον διαμελισμό της Πολωνίας.Κατά τη διάρκεια της εισβολής των Σοβιετικών στη Φιλανδία τον Νοέμβριο του 1939, ο Μόλοτοφ σε ραδιοφωνικό μήνυμα υποστήριξε ότι η Σοβιετική Ένωση δεν έριχνε βόμβες, αλλά τρόφιμα στους δοκιμαζόμενους Φιλανδούς, οι οποίοι απάντησαν με αυτοσχέδιες βόμβες, τις οποίες ονόμασαν περιπαικτικά «Κοκτέιλ Μολότοφ», για να αντιμετωπίσουν την ανωτερότητα του Κόκκινου Στρατού και να αναχαιτίσουν τα χιλιάδες σοβιετικά τεθωρακισμένα.
Τον Μάιο του 1941, όταν ο Στάλιν ανέλαβε προσωπικά την πρωθυπουργία της Σοβιετικής Ένωσης, ο Μολότοφ υποβιβάστηκε σε πρώτο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης. Μετά την εισβολή του γερμανικού στρατού στη Σοβιετική Ένωση (Ιούνιος 1941) υπηρέτησε στην Επιτροπή Κρατικής Άμυνας (ειδικό Πολεμικό Υπουργικό Συμβούλιο), διαπραγματεύθηκε τη συμμαχία της ΕΣΣΔ με τη Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες (1942) και παρέστη στις Συμμαχικές Διασκέψεις της Τεχεράνης (28 Νοεμβρίου - 1 Δεκεμβρίου 1943), της Γιάλτας (4 - 11 Φεβρουαρίου 1945), του Πότσνταμ (17 Ιουλίου - 2 Αυγούστου 1945), καθώς και στη Συνδιάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο (25 Απριλίου - 26 Ιουνίου 1945), κατά την οποία ιδρύθηκε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ).
Τον Μάρτιο 1949 ο Μόλοτοφ παραιτήθηκε από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, ύστερα όμως από τον θάνατο του Στάλιν (Μάρτιος 1953) ανέλαβε και πάλι τα καθήκοντα αυτά, τα οποία και διατήρησε μέχρι την απόλυσή του (Ιούνιος του 1956), εξαιτίας της πολιτικής διαφωνίας του με τον ισχυρό άνδρα του Κρεμλίνου, Νικήτα Χρουστσόφ. Τον Νοέμβριο του 1956 διορίστηκε υπουργός Κρατικού Ελέγχου. Όταν προσχώρησε στην «αντικομματική ομάδα», η οποία επιχείρησε ανεπιτυχώς να ανατρέψει τον Χρουστσόφ τον Ιούνιο του 1957, έχασε όλα τα κομματικά και κρατικά αξιώματά του. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρεσβευτής στη Μογγολία και ως μόνιμος Σοβιετικός αντιπρόσωπος στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας στη Βιέννη (1960-1961). Το 1962 αποσύρθηκε από την πολιτική. Το 1964 αποκαλύφθηκε ότι είχε διαγραφεί από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Αποκαταστάθηκε ως μέλος του ΚΚΣΕ το 1984 από τον τότε ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Κονσταντίν Τσερνιένκο.
Ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ πέθανε στις 8 Νοεμβρίου 1986 στη Μόσχα, σε ηλικία 96 ετών. Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ, που είχε συναντηθεί αρκετές φορές μαζί του, τον χαρακτηρίζει στα «Απομνημονεύματά» του «άνδρα εξαιρετικής ευφυίας με κρύο αίμα και καρδιά, ο οποίος θα ήταν καλοδεχούμενος στην παρέα του Μαζαρίνου, του Ταϋλεράνδου και του Μέτερνιχ».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1060#ixzz3quoZAmcK
Φώτης Κόντογλου
1895 – 1965
2625
0
Μικρασιάτης λογοτέχνης, ζωγράφος και αγιογράφος, από τα επίλεκτα μέλη της γενιάς του '30, που αναζήτησε την ελληνικότητά της μέσα από την επιστροφή στις ρίζες. Μαθητές του υπήρξαν οι διακεκριμένοι ζωγράφοι Σπύρος Βασιλείου, Γιάννης Τσαρούχης και Νίκος Εγγονόπουλος.
Γεννήθηκε στο Αϊβαλί (τις αρχαίες Κυδωνίες) στις 8 Νοεμβρίου 1895 και ήταν γιος του Νικολάου Αποστολέλλη και της Δέσποινας Κόντογλου. Νήπιο ακόμη έχασε τον πατέρα του και ανατράφηκε από τη μητέρα του και τον θείο του ιερομόναχο Στέφανο Κόντογλου. Γι'αυτό και όταν μεγάλωσε υιοθέτησε το οικογενειακό επίθετο της μητέρας του. Το συγγραφικό και εικαστικό του τάλαντο άνθισε νωρίς. Όντας μαθητής Γυμνασίου, εξέδιδε το περιοδικό «Μέλισσα» με κείμενα δικά του και των συμμαθητών του, τα οποία εικονογραφούσε ο ίδιος.
Το 1913 άφησε τη γενέθλια πόλη του και μετέβη στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, παρότι προς στιγμήν σκέφθηκε να γίνει ναυτικός. Το κλίμα στη Σχολή δεν τον σήκωνε, αφού μεταξύ των καθηγητών του κυριαρχούσε το ακαδημαϊκό στυλ του Μονάχου, ενώ ο ίδιος ήταν φορέας άλλης αντίληψης, έχοντας γερά μέσα του ριζωμένο τον μικρασιατικό λαϊκό πολιτισμό. Το 1914 εγκατέλειψε τη Σχολή και έφυγε για την Ευρώπη. Μετά από μικρά παραμονή στη Μαδρίτη, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι.
Γρήγορα έγινε γνωστός στους εικαστικούς κύκλους της γαλλικής πρωτεύουσας, όταν τον πρόσεξε ο διάσημος γλύπτης Ογκίστ Ροντέν. Το 1916 βραβεύτηκε για την εικονογράφηση του βιβλίου του Κνουτ Χάμσουν «Η πείνα». Στο Παρίσι συνάντησε τον φίλο του και συμφοιτητή του Σπύρο Παπαλουκά, τον μετέπειτα σπουδαίο ζωγράφο. Την εποχή εκείνη έγραψε και το πρώτο του λογοτεχνικό έργο, την ιστορία του φανταστικού κουρσάρου «Πέδρο Καζάς».
Το 1919 επιστρέφει στο Αϊβαλί. Διδάσκει γαλλικά και ιστορία της τέχνης στο τοπικό παρθεναγωγείο. Παράλληλα, ιδρύει τον πνευματικό σύλλογο «Νέοι Άνθρωποι» μαζί με τους Ηλία Βενέζη και Στρατή Δούκα. Το 1921 στρατεύεται και μετέχει στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Μετά την κατάρρευση του μετώπου και την επακολουθήσασα Έξοδο του ελληνικού στοιχείου της Μικράς Ασίας, φθάνει πρόσφυγας στη Λέσβο και στη συνέχεια στην Αθήνα.
Η κυκλοφορία τού «Πέδρο Καζάς» στην Αθήνα τον επιβάλλει αμέσως στους λογοτεχνικούς κύκλους. Το βιβλίο είναι η ιστορία ενός ισπανού κουρσάρου, γραμμένη με ένα ασυνήθιστο δυναμισμό και σε μια γλώσσα γεμάτη νεύρο και παλμό, που αντλούσε άμεσα από τις λαϊκές ρίζες και τα λαϊκά βιβλία παλαιότερης εποχής. Το 1925 παντρεύεται τη συμπατριώτισσά του Μαρία Χατζηκαμπούρη και δύο χρόνια αργότερα γεννιέται η κόρη τους Δέσπω. Τα επόμενα χρόνια θα μοιράσει τον χρόνο του ανάμεσα στον χρωστήρα και τη γραφίδα, ενώ αξιόλογη είναι η θητεία του ως συντηρητή έργων τέχνης.
Το 1932 κτίζει το σπίτι του στην οδό Βιζυηνού 16 (περιοχή Πατησίων), όπου μαζί με τους μαθητές του Τσαρούχη και Εγγονόπουλο ζωγραφίζουν με νωπογραφίες ένα δωμάτιό του. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, θύμα του μαυραγοριτισμού, αναγκάζεται να το πουλήσει για ένα σακί αλεύρι και μετακομίζει με την οικογένειά του σε ένα γκαράζ. Την εποχή αυτή ο Χριστιανισμός τον απορροφά εντελώς και αποφασίζει να τον διακονήσει ολόψυχα ως λογοτέχνης και ζωγράφος.
Ο Κόντογλου εμπνέεται από την ελληνική παράδοση και προσηλώνεται με φανατισμό σε ό,τι θεωρεί καθαρά ελληνικό, βγαλμένο από την παράδοση του Βυζαντίου και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στις φορητές του εικόνες χρησιμοποίησε τη μέθοδο της ωογραφίας. Πολλές από αυτές έχουν εκδοθεί από τον «Αστέρα». Αγιογράφησε πολλές εκκλησίες (Καπνικαρέα, Αγία ΒαρβάραΑιγάλεω, Άγιος ΑνδρέαςΠατησίων, Ζωοδόχος Πηγή και Αγία Παρασκευή Παιανίας, ΕυαγγελισμόςΡόδου, Άγιος ΧαράλαμποςΠολυγώνου, Άγιος ΓεώργιοςΚυψέλης κ.ά).
Φιλοτέχνησε τοπία, σχέδια βιβλίων, περιοδικών, ποιητικών συλλογών, πορτραίτα, ενώ το σημαντικότερο έργο στην κοσμική ζωγραφική είναι οι βυζαντινοπρεπείς νωπογραφίες του στο Δημαρχείο Αθηνών, με θέματα και πρόσωπα από την Ελληνική Ιστορία. Δούλεψε στο Βυζαντινό Μουσείο, το Κοπτικό Μουσείο του Καΐρου και δημιούργησε το Βυζαντινό τμήμα του Μουσείου της Κέρκυρας. Σημαντική ήταν η συμβολή του στην αποκατάσταση των τοιχογραφιών στον Μυστρά.
Ο Φώτιος Κόντογλου πέθανε στις 13 Ιουλίου 1965 στον «Ευαγγελισμό» από τις επιπλοκές που του είχε προκαλέσει ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Θεωρείται από τους σημαντικότερους εικαστικούς καλλιτέχνες, που άνοιξε νέους δρόμους στην ελληνική ζωγραφική. Το πλούσιο λογοτεχνικό του έργο παρέμεινε εν πολλοίς στρατευμένο στην υπόθεση του Χριστιανισμού, όμως τα πρώιμα έργα του και ιδιαίτερα το μυθιστόρημα «Πέδρο Καζάς» ανήκουν στις σημαντικές στιγμές της λογοτεχνίας μας.
Ενδεικτική Εργογραφία
- «Πέδρο Καζάς» και «Βασάντα» («Παπαδημητρίου - Αστήρ»)
- «Γιαβάς ο Θαλασσινός» («Παπαδημητρίου - Αστήρ»)
- «Έκφρασις» Το εικαστικό μανιφέστο του Κόντογλου. («Παπαδημητρίου - Αστήρ»)
- «Μυστικά Άνθη» («Παπαδημητρίου - Αστήρ»)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/274#ixzz3quovGWsK
Η ιστορία του ΑΠΟΕΛ
79
0
Αθλητικό σωματείο της Λευκωσίας. Μαζί με την «Ομόνοια» αποτελούν τις δύο μεγάλες αθλητικές δυνάμεις της Κύπρου.
Η ιστορική διαδρομή του συλλόγου ξεκινά στις 8 Νοεμβρίου 1926 στο ζαχαροπλαστείο Χατζηϊωάννου της Λευκωσίας, όταν σαράντα ελληνοκύπριοι αποφασίζουν να ιδρύσουν ένα νέο ποδοσφαιρικό σωματείο. Οι περισσότεροι είναι διαφωνούντα μέλη της ομάδας «Τραστ», που μαζί με τον Πανεργατικό κυριαρχούσε εκείνη την περίοδο στο ποδοσφαιρικόστερέωμα της αγγλοκρατούμενης Μεγαλονήσου. Το νεοσύστατο σωματείο επέλεξε ως χρώματα το κίτρινο της Κύπρου και το μπλε της Ελλάδας.
Ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη του ΠΟΕΛ (Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας) ήταν και ένας ελλαδίτης, ο επιχειρηματίας Γεώργιος Πούλιας, που επιτάχυνε τις εξελίξεις μαζί με τον Διομήδη Συμεωνίδη και παρέμεινε στο τιμόνι του συλλόγου έως το 1958. Δύο χρόνια μετά την ίδρυσή του, ο ΠΟΕΛ μετονομάστηκε σε ΑΠΟΕΛ (Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Ελλήνων Λευκωσίας), όταν άνοιξε τις πόρτες και σε άλλα αθλήματα, όπως ο στίβος, το μπάσκετ, το βόλεϊκαι το πινγκ-πονγκ.
Μέχρι το 1934, που ιδρύθηκε η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ), ο ΑΠΟΕΛ έδινε φιλικά παιγνίδια και συμμετείχε σε αυτοσχέδια πρωταθλήματα. Το 1935 διοργανώθηκε το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα στην Κύπρο, με νικητή τον «Τραστ» και την επόμενη χρονιά ήταν η σειρά του ΑΠΟΕΛ να στεφθεί πρωταθλητής.
Το 1948 υπήρξε σημαδιακή χρονιά για τον ΑΠΟΕΛ, καθώς διασπάστηκε για πολιτικούς λόγους. Όλα ξεκίνησαν στις 23 Μαΐου, όταν το διοικητικό συμβούλιο της ομάδας απέστειλε τηλεγράφημα προς τον ΣΕΓΑΣ, με την ευκαιρία των πανελληνίων αγώνων στίβου. Η οικογένεια του ΑΠΟΕΛ απηύθυνε «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» και ευχόταν «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία».
Οι αριστερών πεποιθήσεων παράγοντες και αθλητές του ΑΠOΕΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία» πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου και διαχώρισαν τη θέση τους. Λίγες μέρες αργότερα αποχώρησαν και στις 4 Ιουνίου 1948, ίδρυσαν ένα νέο σωματείο στη Λευκωσία, την «Ομόνοια».
Από τότε, οι δύο ομάδες μονοπωλούν τους ποδοσφαιρικούς τίτλους στην Κύπρο και οι μεταξύ τους αγώνες αποτελούν το κλασσικό ντέρμπι της Μεγαλονήσου, που έχει και πολιτική χροιά. Το ΑΠΟΕΛ υποστηρίζουν οι οπαδοί του δεξιού ΔΗΣΥ και την Ομόνοια οι σύντροφοι του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ.
Την περίοδο 1963 - 1964 ο ΑΠΟΕΛ έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα μαζί με τον Ολυμπιακό, που προκρίθηκε στον δεύτερο γύρο μιας ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης. Με δύο νίκες απέκλεισε τη νορβηγική Λιν (6-0, 1-0) για τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Όμως ,στον δεύτερο γύρο έπεσε πάνω στην ισχυρή Σπόρτιγκ Λισαβόνας, από την οποία έχασε στο πρώτο παιγνίδι με 16-1. Το αποτέλεσμα αυτό αποτελεί ρεκόρ μεγαλύτερης ήττας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Την περίοδο 2002-2003, ο ΑΠΟΕΛ έκανε αισθητή την παρουσία του στην Ευρώπη. Έπαιξε 6 παιγνίδια σε προκριματικούς γύρους του Τσάμπιονς Λιγκ, προτού αποκλειστεί από την ΑΕΚγια τη φάση των ομίλων και στη συνέχεια έδωσε 4 αγώνες στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Συνολικός απολογισμός: 3 νίκες, 2 ισοπαλίες και 5 ήττες.
Την περίοδο 2009-2010 ο ΑΠΟΕΛ κατάφερε να μπει στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά στην ιστορία του. Τερμάτισε στην τελευταία θέση του ομίλου του, ισοβαθμώντας με την Ατλέτικο Μαδρίτης, από την οποία αποκλείστηκε με διαφορά τερμάτων στα μεταξύ τους παιγνίδια, από την πρόκριση στους 32 του Γιουρόπα Λιγκ.
Η περίοδος 2011-2012 αποτελεί ορόσημο στην ιστορία του ΑΠΟΕΛ, καθώς η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έφθασε στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου αποκλείστηκε από τη μεγάλη Ρεάλ Μαδρίτηςτων Μουρίνιο και Ρονάλντο. Έδωσε συνολικά 16 παιγνίδια, σημειώνοντας 7 νίκες, 4 ισοπαλίες και 5 ήττες.
Ο ΑΠΟΕΛ υπήρξε και η μοναδική κυπριακή ομάδα που συμμετείχε στο πρωτάθλημα της Α'Εθνικής και δεν υποβιβάστηκε. Την περίοδο 1973 - 1974 κατέκτησε τη 13η θέση επί 18 ομάδων, σημειώνοντας 11 νίκες, 5 ισοπαλίες και 18 ήττες. Μετά την τουρκική εισβολή, οι κυπριακές ομάδες έπαψαν να αγωνίζονται στο Ελλαδικό Πρωτάθλημα.
Τη φανέλα του ΑΠΟΕΛ έχουν φορέσει γνωστοί ποδοσφαιριστές: Κώστας Χαραλαμπίδης, Γιασουμής Γιασουμή, Γιάννος Ιωάννου, Μαρίνος Ουζουνίδης, Σπύρος Μαραγκός, Ανδρέας Στυλιανού, Βεριντιάνο Μαρτσέλο, Ρόλαντ Γκόμεζ, Τόμας Βόταβα, Τόζα Σάμπουριτς, Τόμι Κάσσιντι, Τέρι Μακ Ντέρμοτ, Γκάρι Οουεν, Γιόζεφ Κίπριχ, Πάτρικ Ογκουνσότο, Σίνισα Γκόγκιτς, Μιχάλης Καψής, Μαρίνος Σατσιάς, Χρήστος Κόντης, Μιλτιάδης Σαπάνης και Νίκος Μαχλάς.
Στον πάγκο της έχουν καθίσει προπονητές, όπως οι Τάκης Λεμονής, Γιώργος Παράσχος, Νίκος Αλέφαντος, Γιάννης Ματζουράκης, Μπέλα Γκούτμαν, Ντούσαν Ουρίν, Γιάτσεκ Γκμοχ, Κουρτ Γιάρα, Χρίστο Μπόνεκ, Ευγένιος Γκέραρντ, Γιόζεφ Κίνσλερ και Γιέρζι Εγκελ.
Μεγάλη είναι η προσφορά του ΑΠΟΕΛ και στους εθνικούς αγώνες. Πολλοί αθλητές του συμμετείχαν στον απελευθερωτικό αγώνα (1955 - 1959) και την απόκρουση της τουρκικής εισβολής το 1974. Κορυφαίο παράδειγμα αυτοθυσίας, ο αθλητής στίβου του συλλόγου Μιχαλάκης Καραολής, που απαγχονίστηκε από τις αγγλικές αρχές κατοχής στις 10 Μαΐου1956.
Τίτλοι
Ποδόσφαιρο
- Πρωταθλήματα (23): 1936, 1937, 1938, 1939, 1940, 1947, 1948, 1949, 1952, 1965, 1973, 1980, 1986, 1990, 1992, 1996, 2002, 2004, 2007, 2009, 2011, 2013, 2014.
- Κύπελλα (20): 1937, 1941, 1947, 1951, 1963, 1968, 1969, 1973, 1976, 1978, 1979, 1984, 1993, 1995, 1996, 1997, 1999, 2006, 2008, 2014.
- Σουπερ Καπ [«Κυπριακή Ασπίδα»] (13): 1963, 1984, 1986, 1992, 1993, 1996, 1999, 2002, 2004, 2008, 2009, 2011, 2013.
Μπάσκετ
- Πρωταθλήματα (11): 1976, 1979, 1981, 1995, 1996, 1998, 1999, 2002, 2009, 2010, 2014.
- Κύπελλα (11): 1973, 1979, 1984, 1986, 1991, 1993, 1994, 1995, 1996, 2002, 2003.
- Σουπερ Καπ [«Κυπριακή Ασπίδα»] (11): 1972, 1976, 1986, 1994, 1995, 1996, 1998, 2001, 2002, 2010, 2014.
Βόλεϊ
- Πρωταθλήματα (7):1971, 1979, 1980, 1981, 1983, 1984, 1985.
- Κύπελλα (5): 1979, 1981, 1982, 1984, 1985.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/336#ixzz3qupNpJqS
Στη δεκαετία του '60 , υπάρχουν κάποιοι χωριανοί μας που εξακολουθούν να είναι προσηλωμένοι στις παραδοσιακές φορεσιές , αριστερά ο Θαν. Μάρκος - Κωλέτης και ο Θαν. Κλώσσας απολαμβάνουν το καφεδάκι τους στο καφενείο Γ. Κλώσσα στη Βαθιά . Ας σημειωθεί , πως ο δεύτερος , Θαν. Κλώσσας , ίσως να είναι και ο περισσότερο φωτογραφημένος χωριανός μας , γιατί στις δεκαετίες ΄50 και ‘60 , ντυνόταν με τη φουστανέλα του και περιποιημένος , κατέβαινε στη Βαθιά , καθόταν στη θέση που βλέπετε , στο καφενείο του Γ. Κλώσσα , και τα πούλμαν που περνούσαν , απ’ το χωριό μας τότε γιατί δεν υπήρχε ο παραλιακός δρόμος , σταματούσαν και οι τουρίστες τον φωτογράφιζαν …
ΜΕΓΑΛΟ ΣΟΥΞΕ Ο ΑΕΊΜΝΗΣΤΟΣ ΜΠΑΡΜΠΑ ΘΑΝΑΣΗΣ
Αρχείο Γ.Κλώσσα
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Δευτέρα
9/11
02:00
8°C
85%
1 Μπφ ΒΔ
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
08:00
9°C
82%
3 Μπφ B
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
14:00
20°C
42%
2 Μπφ Δ
9 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
20:00
14°C
64%
3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ Η ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ …” !!
Δεν πάει πολύς καιρός φίλοι μου , που αν θυμάστε καλά , είχαμε αναρτήσει την περίφημη ζωντανή συνέντευξη , της κ. Ντάλιας , μιας κυρίας απ’το Ισραήλ , που είχε το θάρρος να μας πει “ κατάμουτρα “ ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΣ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ( 13-9-15 ) , πριν μερικές μέρες , στις 4 –11-15 , μας έστειλαν απ’ το χωριό μας θλιβερές φωτογραφίες απ’τον προαύλιο χώρο της αρχαιολογικής συλλογής μας , που στεγάζεται στο ωραιότατο πέτρινο κτίριο , τύπου Συγγρού , και που κοντεύει να ..ρημάξει , αφού κανένας δεν νοιάζεται για την τύχη του , σήμερα μας έστειλαν πάλι φωτογραφίες του χωριού μας , ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ..ΜΥΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ , του ΠΕΡΗΦΑΝΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ , ΠΟΥ ΖΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΌΤΕΡΗ ΠΕΡΊΟΔΟ ΤΟΥ ΠΝΙΓΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ “ ΣΚΟΠΙΜΗ “ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ …
Με την ευκαιρία , θα θέλαμε να σας διαβεβαιώσαμε , πως το μικρό βίντεο της κ.Ντάλιας , που ξαναδημοσιεύουμε σήμερα , έκανε πάταγο και πολλοί χωριανοί μας επικοινώνησαν μαζί μας , λέγοντας πολλά και διάφορα , αλλά όμως ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ , ΩΣ ΠΌΤΕ ΌΜΩΣ ΧΩΡΙΑΝΟΊ , ΟΤΑΝ ΜΑΣ ΣΒΗΣΟΥΝ ΤΕΛΕΊΩΣ ΑΠ’ ΤΟ ΧΑΡΤΗ ; ΓΙΑΤΙ ΚΆΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΟΣΟΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΆΠΟΙΟΙ ..
Αγαπημένοι μας χωριανοί , περνάμε πολύ δύσκολες ώρες , από κάθε άποψη , αυτό όμως δεν πρέπει να μας “ γονατίσει “ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΛΕΓΕΤΑΙ
Λ Ι Δ Ο Ρ Ι Κ Ι
ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΦΟΥΜΑΡΑ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ - ΑΓΝΩΣΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΑΔΩΝ….
Δείτετο βίντεο και τις σημερινές φωτογραφίες που μας έστειλαν χωριανοί μας , ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ..ΦΡΙΞΤΕ
Χτυπήστε επάνω για πληροφορίες
Καλό σας Κυριακόβραδο
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη …Κ.Κ.-