ΣΠΑΝΙΟ ΗΧΗΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΠΟ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ

«Παίρνω υπνωτικά για να κοιμάμαι» [βίντεο]

17:19 - 13 Νοε 2015 - SHOWBIZ


Η μοναξιά ενός θρύλου. Το ηχητικό ντοκουμέντο της Αλίκης Βουγιουκλάκη, από μια συνέντευξή της που για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 40 χρόνια έρχεται στο φως χωρίς λογοκρισία, επιβεβαιώνει ακριβώς αυτό: Τη μοναξιά της.
Ηταν το 1976 όταν η μεγάλη σταρ θέλησε να μιλήσει στην εκπομπή «Παρασκήνιο» για τη ζωή της, με ειλικρίνια. Ηταν, όμως, μια σκοτεινή περίοδος και για αυτό προβλήθηκε λογοκριμένη. Για πρώτη φορά φέτος, μετά από 39 χρόνια, προβλήθηκε ατόφια, χωρίς λογοκρισία στο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας».

Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη της σταρ:

• Για τον πρώτο της ρόλο, την Ιουλιέτα που ενσάρκωσε σε ηλικία 16 ετών

«Αυτή ήταν η πρώτη μου νίκη. Η πρώτη μου κατάκτηση. Η πρώτη μου επαφή. Τότε διαπίστωσα ότι ανάμεσα σε μένα και στους θεατές, υπάρχει μία αόραστη  κλωστή. Που την αισθάνομαι πολλές φορές να χαλαρώνει και τότε, με όλες μου τις δυνάμεις, την τεντώνω…Πιστεύω δε, στην απίστευτη εξυπνάδα και στη διαίσθηση του κοινού. Αυτά τα έχουμε αμοιβαίως!».

• «Δεν μου χάρισε κανείς ούτε ένα τασάκι»

«Τα πάντα τα κέρδισα μόνη μου. Δεν θυμάμαι να μου είχε χαρίσει ποτέ κανείς ούτε ένα τασάκι!»

• «Δεν με γεμίζει άλλο ο θρύλος που έχτισα»

«Δεν νομίζω ότι αυτός ο θρύλος αυτός με ικανοποιεί ή με γεμίζει άλλο! Θα ήθελα να απαλλαγώ και να ασχοληθώ με τον άνθρωπο, με την ολοκλήρωση της δικής μου προσωπικότητας, η οποία έχει μείνει σε βρεφική κατάσταση. Στην ηλικία των 17 ετών, όταν ξεκίνησα. Βλέπεις αυτό είναι το δράμα μου εμένα. Ήμουν διάσημη από 17 χρονών. Ποτέ δεν μπόρεσα να πάρω ένα αγόρι από το χέρι και να περπατήσουμε μαζί. Ήσυχή χωρίς να με ενοχλήσουν. Χωρίς να μου ζητήσουν ένα αυτόγραφο ή ένα χαμόγελο».

«Είμαι ένα τραγικό πρόσωπο»
«Έλεγα ότι αν το καλοεξετάσεις, εγώ είμαι ουσιαστικά ένα τραγικό πρόσωπο! Το λέω με το χιούμορ που με διακρίνει. Αναρωτιέμαι ποια μπορεί να είναι η πορεία μου και η κατάληξη μου. Άσχετα από αισιοδοξίες και από ελπίδες και από προσμονές, πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι στη ζωή μου θα μείνω μόνη. Γιατί έτσι είναι το γραφτό μου, στο κάτω κάτω… Αν θέλεις, εγώ έφτιαξα τη μοίρα μου, απομονώθηκα. Σε κάθε περίπτωση, δεν περιμένω καμία έκπληξη να μου επιφυλάξει πια η ζωή μου. Δεν περιμένω από κανέναν τίποτα. Όπως δεν περίμενα. Τώρα γιατί σας τα λέω αυτά. Έβαλες μπροστά τη μηχανή και ξεχάσα…Σταμάτα δύο λεπτά…».

• Η επιτυχία

«Η επιτυχία είναι αμόκ. Και δεν νομίζω ότι το έχω μόνιμα εγώ. Το έχουν όλοι οι καλλιτέχνες. Και εσείς το έχετε».

• «Παίρνω υπνωτικά για να κοιμάμαι»

«Δεν έχω αυτές τις ψευτοσεμνοτυφίες και ψευτοσοβαρότητες. Είμαι βασικά ένας φιλόσοφος στη ζωή. Και έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι ένα καράβι με άγκυρες πολλές, αγκυροβολημένη, σχεδόν παροπλισμένη στη ζωή. Σαν ένα μεγάλο υπερωκεάνιο που το δέρνουν οι μεγάλες φουρτούνες. Και είναι εκεί σταματημένο. Λυπάμαι που δεν είμαι μία ψαρόβαρκα να φεύγω ή ένας γλάρος να πετάω. Λυπάμει γιατί κάθε τόσο μία επιτυχία είναι μία άγκυρα. Και άλλη μία άγκυρα. Στο τέλος θα μείνω αγκυροβολημένη. Στο λιμάνι της επιτυχίας, στο λιμάνι της δουλειάς, του καθήκοντος, της ευθύνης, του τίποτα. Γι΄αυτό σου είπα ότι είμαι τραγικό πρόσωπο. Παίρνω υπνωτικά για να κοιμάμαι!».


Πηγή: iefimerida.gr
- See more at: http://www.tsantiri.gr/