Λιδορίκι 1949 , η 6η τάξη του Δημοτικού μας σχολείου σε μια υπέροχη αναμνηστική φωτογραφία με το αείμνηστο Δάσκαλό τους Τάσο Ταμβάκη
**********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας ..
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΗΜΕΡΑ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 07:02
Δύση Ήλιου: 17:16
Σελήνη 2 ημερών
- Παγκόσμια Ημέρα Καλοσύνης
- Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου του Παγκρέατος
- Γιορτάζουν: Χρυσόστομος, Χρυσοστομία.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ
Δυστυχώς φίλοι μου , η σημερινή μέρα θεωρείται γρουσούζικη , το γιατί θα το πούμε πιο κάτω
Πάντως , για το “ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ “ Η αξέχαστη Μελίνα , μας εξηγεί στο υπέροχο τραγούδι του ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΑΝΟΥ ΧΑΤΣΙΔΑΚΙ .. απολαύστε το …
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1864
Δημοσιεύεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με το οποίο καταργείται η Συνταγματική Μοναρχία και καθιερώνεται η Βασιλευόμενη Δημοκρατία.
1887
Διαδήλωση αριστερών στο Λονδίνο κατά της βρετανικής καταπίεσης στην Ιρλανδία πνίγεται στο αίμα από την αστυνομία. Τρεις νεκροί και 400 τραυματίες, ο απολογισμός. Θα μείνει στην ιστορία ως Ματωμένη Κυριακή (Bloody Sunday), η πρώτη από τις συνολικά τέσσερις της βρετανικής ιστορίας.
1970
Ο πτέραρχος Χαφέζ ελ Άσαντ καταλαμβάνει με πραξικόπημα την εξουσία στη Συρία.
1973
Ο υπουργός Παιδείας, Παναγιώτης Σιφναίος, επισκέπτεται το Πολυτεχνείο και προσπαθεί, σε κοινή συνεδρίαση με τη Σύγκλητο, να εκφοβίσει τις επιτροπές αγώνα των φοιτητών, ώστε να σταματήσουν τη δράση τους για άμεση διενέργεια ελεύθερων εκλογών στις σχολές. Ο υπουργός της δοτής κυβέρνησης Μαρκεζίνη τους απειλεί με χρήση βίας, σε περίπτωση διαδηλώσεων και απεργιών.
2000
Αναστέλλεται η λειτουργία της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης. Είχε συσταθεί το 1948 με τη συνθήκη των Βερσαλιών, με σκοπό την κοινή άμυνα των μη κομμουνιστικών ευρωπαϊκών κρατών.
2007
Με καταμετρημένο περίπου το 99% των εκλογικών τμημάτων, τα αποτελέσματα των εκλογών για την ανάδειξη προέδρου στο ΠΑΣΟΚέχουν ως εξής: Γιώργος Παπανδρέου 55,57%, που επανεκλέγεται πρόεδρος, Ευάγγελος Βενιζέλος 38,5% και Κώστας Σκανδαλίδης 5,76%.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1311#ixzz3rOGzZJZH
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
354
Αυγουστίνος, επίσκοπος Ιππώνος και Άγιος της χριστιανικής εκκλησίας, από τους σημαντικότερους θεολόγους του Χριστιανισμού. (Θαν. 28/8/430)
1850
Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, σκωτσέζος συγγραφέας. («Το Νησί των Θησαυρών», «Δόκτωρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ») (Θαν. 3/12/1894)
1957
Άννα Βερούλη, ελληνίδα αθλήτρια, πρωταθλήτρια Ευρώπης το 1982 στον ακοντισμό.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1311#ixzz3rOHCV8sB
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1868
Τζοακίνο Ροσίνι, ιταλός συνθέτης. («Ο Κουρέας της Σεβίλλης», «Γουλιέλμος Τέλλος») (Γεν. 29/2/1792)
1979
Γιάννης Μαρής, έλληνας δημοσιογράφος και συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. (Γεν. 1916)
2003
Σπύρος Μελετζής, από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της ελληνικής φωτογραφίας. Με το φακό του απαθανάτισε στιγμές από την εθνική αντίσταση. (Γεν. 1906)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1311#ixzz3rOHeHAx5
Παρασκευή και 13
1147
Δεισιδαιμονία που απαντάται στις αγγλόφωνες χώρες. Η σχετική φοβία ονομάζεται στα αγγλικά Paraskavedekatriaphobia, από τις ελληνικές λέξεις «Παρασκευή», «δεκατρία» και «φοβία». Οι Έλληνες και οι Ισπανόφωνοι λαοί έχουν ως γρουσούζικη ημέρα την Τρίτη και 13.
Η πρόληψη αυτή διαδόθηκε στις αγγλόφωνες χώρες τον 19ο αιώνα και πέρασε και στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, μέσω της ταινίας τρόμου «Παρασκευή και 13» (1980). Για την προέλευσή της έχουν εκφρασθεί ποικίλες θεωρίες, όπως:
- Παρασκευή και 13 (13 Οκτωβρίου 1307) συντελέστηκε η εξολόθρευση του Τάγματος των Ναϊτών από τον στρατό του βασιλιά Φιλίππου της Γαλλίας.
- Ήταν Παρασκευή όταν η Εύα έδωσε στον Αδάμ τον απαγορευμένο καρπό, με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν και οι δύο από τον Παράδεισο.
- Παρασκευή έγινε η μεγάλη πλημμύρα της Βίβλου.
- Παρασκευή σταυρώθηκε ο Χριστός.
Το 13 είναι ο κατεξοχήν κακότυχος αριθμός, που σπάει την αρμονία του 12 (12 Θεοί του Ολύμπου, 12 άθλοι του Ηρακλή, 12 φυλές του Ισραήλ, 12 μαθητέςτου Χριστού, 12 Ιμάμηδες κλπ). Με την προσθήκη του αριθμού «ένα» σχηματίζεται η αρχή ενός νέου κύκλου. Το άγνωστο, που αντιπροσωπεύει ο αριθμός 13, προκαλεί ανησυχία στους ανθρώπους κι έτσι άρχισαν να το συνδέουν με ατυχή γεγονότα.
Στην Πληροφορική υπάρχει ένας ιός με το όνομα «Παρασκευή και 13» (Friday 13th), που δημιουργήθηκε στο Ισραήλ το 1988. Ενεργοποιείται όταν το ημερολόγιο του υπολογιστή δείξει Παρασκευή και 13, με αποτέλεσμα την επιβράδυνση της λειτουργίας του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/711#ixzz3rOHwJDYy
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
347 – 407
687
Εξέχουσα προσωπικότητα της Χριστιανοσύνης, Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας, Οικουμενικός Δάσκαλος κι ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, μαζί με τον Μέγα Βασίλειοκαι τον Γρηγόριο τον Θεολόγο. Η Εκκλησία τον ονόμασε Χρυσόστομο για την ωραιότητα των λόγων του, ενώ για τη ρητορική δεινότητα ονομάστηκε «Δημοσθένης του Χριστιανισμού».
Ο Ιωάννης γεννήθηκε στην Αντιόχεια (σημερινή Αντάκια Τουρκίας) το 347. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία και ανατράφηκε με τη φροντίδα της μητέρας του Ανθούσας. Σπούδασε ρητορική κοντά στον φημισμένο δάσκαλο της εποχής Λιβάνιο. Ο δάσκαλός του τον εκτιμούσε τόσο πολύ για την ευφυΐα και τη ρητορική του δεινότητα, που έλεγε πως θα τον άφηνε διάδοχό του στη σχολή, αν δεν τον είχαν κερδίσει οι Χριστιανοί.
Μετά τις σπουδές του δικηγόρησε για λίγο στην Αντιόχεια και στη συνέχεια έφυγε για την έρημο, όπου ασκήτευσε. Το 381 επανήλθε στην Αντιόχεια για να χειροτονηθεί διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος. Κατά τη διάρκεια της ιεροσύνης του διακρίθηκε για την ερμηνεία των Γραφών, το κήρυγμα και την ποιμαντική του δράση. Σύντομα, η φήμη του ξεπέρασε τα στενά όρια της Αντιόχειας και στα τέλη του 397 κλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να διεκδικήσει τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Στις 15 Δεκεμβρίουτου ίδιου χρόνου, η Ενδημούσα Σύνοδος των επισκόπων τον εξέλεξε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης, παρά την αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεόφιλου, που προωθούσε τον δικό του υποψήφιο. Ενθρονίστηκε στις 26 Φεβρουαρίουτου 398.
Πρώτος του στόχος ήταν η αναδιοργάνωση της Εκκλησίας, καθώς πίστευε ότι η ηθική εξυγίανση της κοινωνίας προϋπέθετε την εξυγίανση του κλήρου και των αρχόντων. Τα κηρύγματά του επισήμαναν τις εκτροπές όλων των κοινωνικών τάξεων και διακήρυσσαν την ανάγκη επιστροφής στο αυθεντικό περιεχόμενο της χριστιανικής ζωής, ιδιαίτερα των κληρικών και των αρχόντων. Έτσι, ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο ότι θα ερχόταν σε σύγκρουση με πολλούς από τους εκκλησιαστικούς και πολιτικούς άρχοντες της εποχής του. Δεν δίστασε να αντιταχθεί και προς την αυτοκράτειρα Ευδοξία, με αποτέλεσμα να εξοριστεί δύο φορές. Στη δεύτερη εξορία του, καθ’ οδόν προς τα Κόμανα του Πόντου πέθανε στις14 Σεπτεμβρίουτου 407, σε ηλικία 60 ετών.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναδείχθηκε σε μέγιστο εκκλησιαστικό συγγραφέα. Το έργο του είναι εντυπωσιακό, τόσο σε έκταση, όσο και σε θεολογική πληρότητα. Αποτελείται από ομιλίες, πραγματείες και επιστολές. Το πιο γνωστό έργο του στον πολύ κόσμο είναι η Θεία Λειτουργία (Λειτουργία του Χρυσοστόμου), που τελείται κατά κύριο λόγο κάθε Κυριακή στις Εκκλησίες.
Η μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου εορτάζεται στις 13 Νοεμβρίουαπό την Ορθόδοξη Εκκλησία και στις 13 Σεπτεμβρίουαπό την Καθολική Εκκλησία. Επιπλέον, η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την Ανακομιδή των Λειψάνων του στις 27 Ιανουαρίουκαι μαζί με την Καθολική Εκκλησία τους Τρεις Ιεράρχες στις 30 Ιανουαρίου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/783#ixzz3rOIDJ4QE
Πάνος Κολοκοτρώνης
1798 – 1824
514
Αγωνιστής του '21, που δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια του Β'Εμφυλίου Πολέμου (Ιούλιος 1824 - Ιανουάριος 1825).
Ο Πάνος Κολοκοτρώνης γεννήθηκε το 1798 (κατ'άλλους το 1800) στο Λεοντάρι Αρκαδίας. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του ηγέτη της Ελληνικής Επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνηκαι της Αικατερίνης Καρούσου, κόρης προεστού του Λεονταρίου. Έζησε για πολλά χρόνια στη Ζάκυνθο και ήταν από τους πιο μορφωμένους αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης. Όπως αναφέρει ο Φωτάκος στο έργο του Βίοι Πελοποννησίων Ανδρών, ο Πάνος Κολοκοτρώνης «εσπούδασεν εις την ακαδημίαν της Κερκύρας, εγνώριζεν εντελώς την παλαιάν γλώσσαν μας την Ελληνικὴν, ήτο μαθηματικός άριστος, εγνώριζε προσέτι καλώς την Ιταλικὴν γλώσσαν και ολίγον την Γαλλικήν, και εν ολίγοις ήτον ο δεύτερος του πολυμαθεστάτου Γεωργίου Σέκερη, διότι τότε η Πελοπόννησος δεν είχεν άλλους τοιούτους».
Με την έκρηξη της Επανάστασης αποβιβάστηκε με τον αδελφό του Ιωάννη (γνωστότερο ως Γενναίο)στην Πελοπόννησο και συμμετείχε αρχικά στην εξέγερση των Ηλείων κατά των Λαλαίων Τουρκαλβανών (Απρίλιος 1821). Στη συνέχεια έλαβε μέρος στη Μάχη του Βαλτετσίου (12 - 13 Μαΐου 1821), στην πολιορκία και την κατάληψη της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821) και στην απόκρουση της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια (26 - 28 Ιουλίου 1822).
Το 1822 ονομάστηκε χιλίαρχος και ανέλαβε πρώτος πολιτάρχης (δήμαρχος) της Τριπολιτσάς. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς παντρεύτηκε στο Ναύπλιο τη μικρότερη κόρη της Μπουμπουλίνας, Ελένη Μπούμπουλη. Το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδιά. Το 1823 προβιβάστηκε σε στρατηγό και ανέλαβε φρούραρχος του Ναυπλίου (10 Ιουνίου) με απόφαση της Β'Εθνοσυνελεύσεως, που συνήλθε στο Άστρος Κυνουρίας.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης εμφύλιας διαμάχης (Φθινόπωρο 1823 - Ιούλιος 1824) μεταξύ πολιτικών («Κυβερνητικοί») και στρατιωτικών («Αντικυβερνητικοί»), ο Πάνος Κολοκοτρώνης τάχθηκε με τους «Αντικυβερνητικούς», των οποίων ηγείτο ο πατέρας του Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Αρνήθηκε να παραδώσει την πόλη του Ναυπλίου και μετά τη χορήγηση αμνηστίας (Ιούλιος 1824) κινήθηκε προς την Πάτρα για να ενισχύσει την πολιορκία της πόλης, αλλά ανακλήθηκε στην Αρκαδία για να αντιμετωπίσει την επιδρομή των «Κυβερνητικών», κατά τη διάρκεια του Β'Εμφυλίου Πολέμου. Το κυβερνητικό στρατόπεδο συγκροτήθηκε αυτή τη φορά από τη συμμαχία νησιωτών και ρουμελιωτών, με ηγέτη τον Υδραίο μεγαλοκαραβοκύρη Γεώργιο Κουντουριώτη. Αντίπαλοί τους οι «Αντικυβερνητικοί» Πελοποννήσιοι, πρόκριτοι και στρατιωτικοί υπό τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Στις 13 Νοεμβρίου 1824 (κατ’ άλλους στις 21 Νοεμβρίου 1824) ο Πάνος Κολοκοτρώνης και οι άνδρες βάδιζαν μεταξύ των χωριών Θάνα και Μπεσίρι (σημερινό Παλλάντιο) Αρκαδίας, έχοντας κατεύθυνση προς το γειτονικό χωριό Σύλιμνα, όπου είχε στρατοπεδεύσει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης. Στόχος των «Αντικυβερνητικών» η Τρίπολη, την οποία κατείχαν οι «Κυβερνητικοί». Κατά τη διάρκεια της πορείας, ο Πάνος Κολοκοτρώνης πληροφορήθηκε ότι σε συμπλοκή νωρίτερα μεταξύ «Κυβερνητικών» υπό τον οπλαρχηγό Βάσο Μαυροβουνιώτη (αγωνιστής του '21 με καταγωγή από το Μαυροβούνιο, Βάσο Μπράγιοβιτς το πραγματικό όνομά του) και «Αντικυβερνητικών», είχε συλληφθεί ο Στάικος Σταϊκόπουλος, επιφανής «αντικυβερνητικός».
Στην προσπάθειά του να τον απελευθερώσει δέχθηκε επίθεση από το σώμα του Μαυροβουνιώτη και οι άνδρες του διαλύθηκαν. Δίπλα στον Πάνο Κολοκοτρώνη έμειναν ο υπασπιστής του Γιάννης Βατικιώτης, ο γραμματικός του Θεόδωρος Ρηγόπουλος και ο φροντιστής του Ανούτσος Σαμαρόνης. Ξαφνικά κι ενώ εβάδιζαν προς το Μπεσίρι, γύρω στις 4 το απόγευμα δέχθηκαν επίθεση από μια ομάδα 25 Βουλγάρων, που ανήκαν στις κυβερνητικές δυνάμεις της Τρίπολης και είχαν ως επικεφαλής τον ομοεθνή τους Κότζιο. Μία σφαίρα διαπέρασε το κρανίο του Πάνου Κολοκοτρώνη και τον άφησε άπνου.
Όπως αναφέρουν στα απομνημονεύματά τους ο Κανέλλος Δεληγιάννης και ο Θεόδωρος Ρηγόπουλος, που ήταν αυτόπτης μάρτυς, οι Βούλγαροι λαφυραγώγησαν τη σορό του Κολοκοτρώνη και την εγκατέλειψαν. Του αφαίρεσαν ακόμη και τα εσώρουχά του και άφησαν το νεκρό σώμα του γυμνό. Στη συνέχεια έσπευσαν στην Τρίπολη να αναγγείλουν το κατόρθωμά τους στους «Κυβερνητικούς». Ο Πάνος Κολοκοτρώνης ενταφιάστηκε την επομένη στο γειτονικό χωριό Σύλιμνα, όπου βρισκόταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Σχετικά
- Το κρανίο του Πάνου Κολοκοτρώνη, άγνωστο πώς, σώθηκε και φυλάσσεται στο Μουσείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας (Μέγαρο Παλαιάς Βουλής), διάτρητο από σφαίρες.
- Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην Τρίπολη, η Ελένη Κολοκοτρώνη συνήψε ερωτική σχέση με τον στρατηγό και μετέπειτα πολιτικό Θεοδωράκη Γρίβα (1797-1862) κι ενώ ο σύζυγός της ήταν απασχολημένος με την εμφύλια διαμάχη. Τον παντρεύτηκε λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του Πάνου Κολοκοτρώνη, το Μάιο του 1825.
- Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απέκτησε το 1836 ένα εξώγαμο τέκνο από τη σχέση του με την Μαργαρίτα Βελισσάρη. Ονομάστηκε Πάνος, σε ανάμνηση του δολοφονηθέντος πρεσβύτερου αδελφού του. Ο Πάνος Κολοκοτρώνης (1836-1893) σταδιοδρόμησε στο Στρατό ως αξιωματικός του Πυροβολικού και διετέλεσε διοικητής της Σχολής Ευελπίδων (1881-1885).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/563#ixzz3rOIWbqZ2
Δημήτρης Ψαθάς
1907 – 1979
1139
O δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς γεννήθηκε το 1907 στην Τραπεζούντα του Πόντου. Μετά τη μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Από το 1925 εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες και περιοδικά (Ελεύθερο Βήμα, Αθηναϊκά Νέα,Ελευθεροτυπία, Ταχυδρόμος), και χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους κορυφαίους του χρονογραφήματος.
Στα γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1937, με την έκδοση της συλλογής ευθυμογραφημάτων «Η Θέμις έχει κέφια». Ακολούθησαν πολλά ανάλογα έργα, όλα στο χώρο της σατιρικής ευθυμογραφίας, με κορυφαία τη «Μαντάμ Σουσού» του 1940.
Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1940 με την κωμωδία «Το στραβόξυλο», που ανέβηκε από το θίασο του Βασίλη Αργυρόπουλου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησαν έργα όπως: «Φον Δημητράκης», «Μικροί φαρισαίοι», «Ένας βλάκας και μισός», «Η Χαρτοπαίχτρα», «Ξύπνα Βασίλη», που γνώρισαν επιτυχία στη σκηνή και πολλά μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο με ανάλογη επιτυχία.
Τη δραματική περίοδο της ιταλογερμανικής κατοχής, ο Δημήτρης Ψαθάς περιέγραψε με το δικό του τρόπο στα βιβλία του «Χειμώνας του '41» (1945), «Αντίσταση» (1945) και «Χιούμορ μιας εποχής» (1946). Ταξίδεψε σε Γαλλία, Αγγλία, Αμερική, Τουρκία, Αίγυπτο και περιέλαβε τις εντυπώσεις του στα βιβλία «Κάτω από τους Ουρανοξύστες» (1950), «Στη χώρα των μυλόρδων» (1951) και «Παρίσι, Σταμπούλ κι άλλα εύθυμα ταξίδια» (1951), που συνδυάζουν δημοσιογραφικά και ευθυμογραφικά στοιχεία με κοινωνικά και πολιτικά σχόλια.
Πέθανε στις 13 Νοεμβρίουτου 1979.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/49#ixzz3rOIkjO00
Αλεξάντερ Γκρότεντικ
1928 – 2014
Ο Γκρόθεντικ (μέσον) στο Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ το 1970
38
Γαλλογερμανός μαθηματικός, με σπουδαίο έργο στη σύγχρονη Άλγεβρα. Υπήρξε πρωτοπόρος της αλγεβρικής τοπολογίας και της αλγεβρικής γεωμετρίας. Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μαθηματικούς του 20ου αιώνα και ο τρόπος σκέψης του έχει επηρεάσει γενιές μαθηματικών.
Ο Αλεξάντερ Γκρότεντικ (Alexander Grothendieck) γεννήθηκε στις 28 Μαρτίου 1928 στο Βερολίνο. Ο πατέρας του Αλεξάντερ Σαπίρο ήταν ρωσοεβραίος αναρχικός με σωρεία φυλακίσεων στη Σοβιετική Ένωση. Η μητέρα του Γιοχάνα Γκρότεντικ ήταν Γερμανίδα και εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Κατά το χρόνο της γέννησής του ήταν παντρεμένη με τον συνάδελφό της Γιοχάνες Ράντατς, αλλά ο Σαπίρο αναγνώρισε το παιδί ως δικό του.
Το 1933 ο πατέρας του έφυγε από τη Γερμανία για να αποφύγει τις διώξεις των Ναζί και τον επόμενο χρόνο τον ακολούθησε και η μητέρα του. Ο μικρός Αλεξάντερ παρέμεινε στη Γερμανία και τέθηκε υπό την κηδεμονία ενός πάστορα. Την περίοδο 1936-1939 και οι δυο γονείς του πολέμησαν στον Ισπανικό Εμφύλιο. Το 1939 ο 11χρονος Αλεξάντερ πήγε στη Γαλλία κι έζησε με τη μητέρα του. Από τότε πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γαλλία, αν και ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του απάτριδα. Ο πατέρας του συνελήφθη και οδηγήθηκε στο κολαστήριο του Άουσβιτς, όπου πέθανε το 1942.
Ο Γκρόντετικ σπούδασε μαθηματικά στα πανεπιστήμια Μονπελιέ, Παρισίων και Νανσί, όπου υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή για τη λειτουργική ανάλυση με καθηγητή τον Λοράν Σβαρτς το 1953. Το 1958 εντάχθηκε στο δυναμικό του νεοϊδρυθέντος Ινστιτούτου Ανωτάτων Επιστημονικών Σπουδών (IHES), στο οποίο δίδαξε και πραγματοποίησε μεγάλο μέρος του ερευνητικού έργου.
Το 1970 αποχώρησε για πολιτικούς λόγους από το IHES, όταν ανακάλυψε τη χρηματοδότησή τους και από στρατιωτικά κονδύλια. Ήταν βαθύτατα ειρηνιστής και γι’ αυτό αντιτάχθηκε τόσο στον Πόλεμο του Βιετνάμ, όσο και στον Σοβιετικό επεκτατισμό κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Μάλιστα, δεν δίστασε να πραγματοποιήσει διάλεξη στο Ανόι την ώρα που αμερικανικά πολεμικά βομβάρδιζαν την πρωτεύουσα του Βορείου Βιετνάμ.
Το 1966 τιμήθηκε με το βραβείο Φιλντς (Fields), που θεωρείται το αντίστοιχο του Βραβείου Νόμπελγια την επιστήμη των Μαθηματικών. Το 1988 συνταξιοδοτήθηκε και αργότερα μετοίκησε στο Λασέρ της νοτιοδυτικής Γαλλίας, όπου έζησε σε συνθήκες απομόνωσης.
Ο Αλεξάντερ Γκρότεντικ πέθανε σε νοσοκομείο της Νότιας Γαλλίας στις 13 Νοεμβρίου 2014, σε ηλικία 86 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1070#ixzz3rOJ6PZsM
Τζίμι Φοντάνα
1934 – 2013
238
Συνθέτης και τραγουδιστής της χρυσής εποχής του ιταλικού ελαφρού τραγουδιού, γνωστός για τις επιτυχίες του Che saràκαι Il Mondo.
Ο Ενρίκο Σμπρίκολι, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 13 Νοεμβρίουτου 1934 στην κωμόπολη Καμερίνο της Κεντρο-Ανατολικής Ιταλίας. Σπούδασε λογιστικά στην πατρίδα του και στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Παράλληλα, άρχισε να παίζει σε τζαζορχήστρες ως κοντραμπασίστας και άλλαξε το όνομά του από Ενρίκο Σμπρίκολι σε Τζίμι Φοντάνα (Το Τζίμι, από τον ιταλοαμερικανό κλαρινετίστα της τζαζ Τζίμι Τζούφρι τον οποίο θαύμαζε και το Φοντάνα, ανοίγοντας τυχαία τον τηλεφωνικό κατάλογο).
Στα τέλη της δεκαετίας του '50, τότε που το ιταλικό τραγούδι έμπαινε στη χρυσή εποχή του, ο νεαρός με τη φωνή τενόρου, τα χοντρά γυαλιά και το ιταλοαμερικάνικο όνομα, άρχισε σόλο καριέρα. Έκανε κάποιες επιτυχίες, κέρδισε την τρίτη θέση στο φεστιβάλ της Βαρκελώνης και το 1961 πήρε μέρος και στο περίφημο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο.
Το καλοκαίρι του 1965 γνώρισε τη μεγαλύτερη επιτυχία του ως τραγουδιστής, με το Il Mondo (Ο Κόσμος), μία δική του σύνθεση σε ενορχήστρωση του Ένιο Μορικόνε. Εκείνη την εποχή, όλη η Ιταλία και η Ευρώπη τραγουδούσε για έναν κόσμο που γυρνάει στο Σύμπαν, γεμάτος αγάπες που μόλις γεννήθηκαν ή μόλις τέλειωσαν.
Ακολούθησε το 1968 το La nostra favola (Η Ιστορία μας), διασκευή του τραγουδιού του Τομ Τζόουνς Delilahκαι το 1971 το δικό του τραγούδι Che sarà (Τι θα γίνει), που έγινε η αιτία της αποχώρησής του από το τραγούδι για πολλά χρόνια. Η δισκογραφική εταιρεία RCA του αρνήθηκε να το τραγουδήσει ο ίδιος στο Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο και προτίμησε το ανερχόμενο τότε συγκρότημα Ricchi e Poveri, που τη δικαίωσε και κέρδισε το πρώτο βραβείο.
Ο Φοντάνα χολωμένος εγκατέλειψε τη Ρώμη και άνοιξε μπαρ στην πατρίδα του. Επανήλθε στο τραγούδι το 1979 και παρέμεινε ενεργός μουσικά σχεδόν μέχρι το τέλος της ζωής του, αλλά δεν γνώρισε την επιτυχία της δεκαετίας του '60. Εκτός από το τραγούδι, ο Φοντάνα διακρίθηκε και ως ηθοποιός, κυρίως τη δεκαετία του '60.
Μεγάλο πάθος του τα όπλα. Η συλλογή του ήταν τεράστια και ανάμεσα στα εκατοντάδες κομμάτια της υπήρχε κι ένα υποπολυβόλο Skorpion, που του δημιούργησε αρκετά προβλήματα. Το είχε αγοράσει νόμιμα το 1971, αλλά το 1988 βρέθηκε σε μια γιάφκα των Ερυθρών Ταξιαρχιώνκαι συνδέθηκε με τρομοκρατικές ενέργειες. Ο τραγουδιστής υποστήριξε ότι το είχε πουλήσει σε έναν αστυνομικό το 1977. Αυτός αρνήθηκε, ο οπλοπώλης που μεσολάβησε στην αγοραπωλησία δεν θυμόταν και το θέμα ποτέ δεν ξεκαθαρίστηκε πλήρως.
Ο Τζίμι Φοντάνα, κατά κόσμον Ενρίκο Σμπρίγκολι, πέθανε στις 11 Σεπτεμβρίουτου 2013 στη Ρώμη, σε ηλικία 78 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/695#ixzz3rOJUkhvE
Ματωμένες Κυριακές
Με τον όρο Ματωμένη Κυριακή (Bloody Sunday για τους αγγλομαθείς, Domhnach na Fola στα ιρλανδικά) εννοούμε τέσσερα διαφορά αιματηρά γεγονότα, που έλαβαν χώρα από το 1887 έως το 1972, και συνδέονται με τις αγγλοϊρλανδικές σχέσεις.
Α'Ματωμένη Κυριακή (13 Νοεμβρίου 1887)
Στις 13 Νοεμβρίου 1887, οι σοσιαλιστές και οι αναρχικοί διοργάνωσαν μια μεγάλη διαδήλωση στο Λονδίνο για να καταγγείλουν τη βρετανική πολιτική στο Ιρλανδικό και την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης των Τόρυδων (Συντηρητικών).
Οι 10.000 διαδηλωτές έφθασαν στην Πλατεία Τραφάλγκαρ με πορείες από διάφορα σημεία του εργατικού Ανατολικού Λονδίνου. Ανάμεσά τους ξεχώριζε η μορφή του διάσημου ιρλανδού συγγραφέα και ακτιβιστή Τζορτζ Μπέρναρ Σο. Οι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με 2.000 αστυνομικούς και 400 στρατιώτες, που ήταν αποφασισμένοι να τους εμποδίσουν να πλησιάσουν την πλατεία. Από τις συγκρούσεις που ακολούθησαν, τρεις διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους και 200 χρειάστηκαν νοσηλεία σε νοσοκομείο. Οι επικεφαλής συνδικαλιστές της πορείας συνελήφθησαν και φυλακίσθηκαν για έξι εβδομάδες.
Η «Ματωμένη Κυριακή» του 1887 αφύπνισε τις διάσπαρτες αριστερές δυνάμεις της Μεγάλη Βρετανίας, οι οποίες απέσυραν την υποστήριξή τους στο Κόμμα των Ουίγων (Φιλελευθέρων) και προχώρησαν στην ίδρυση του Εργατικού Κόμματος στις 27 Φεβρουαρίου 1900.
Β'Ματωμένη Κυριακή (31 Αυγούστου 1913)
Το 1913, ο πληθυσμός του αγγλοκρατούμενου Δουβλίνου βίωνε την έσχατη ένδεια. 26.000 οικογένειες ζούσαν υπό άθλιες συνθήκες σε 5.000 παραπήγματα, ενώ ο δείκτης της παιδικής θνησιμότητας ήταν από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη (142 θάνατοι ανά 1.000 κατοίκους). Η ανεργία θέριζε και όσοι είχαν δουλειά προσπαθούσαν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Στις 26 Αυγούστου 1913 ξεκίνησε η μεγαλύτερη απεργία στην ιστορία της Ιρλανδίας, που διήρκεσε μαζί με την ανταπεργία των εργοδοτών έως τις 18 Ιανουαρίου 1914. Της απεργιακής κινητοποίησης ηγούνταν οι τραμβαγιέρηδες, με επικεφαλής τον συνδικαλιστικό θρύλο της Ιρλανδίας Τζέιμς Λάρκιν. Την Κυριακή 31 Αυγούστουσε μία από τις διαδηλώσεις τους στην οδό Σάκβιλ του Δουβλίνου (σήμερα οδός Ο'Ντόνελ) χτυπήθηκαν βάναυσα από την αστυνομία, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο απεργοί και να τραυματισθούν εκατοντάδες.
Ο μεγάλος ιρλανδός ποιητής Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς έγραψε το ποίημα «Σεπτέμβρης 1913» για να εκφράσει τη συμπαράστασή του στον αγώνα των εργαζομένων και την απέχθειά του για την καθολική μπουρζουαζία της πόλης και την Εκκλησία που την υποστήριζε.
Η ανταπεργία (λοκάουτ) των εργοδοτών προκάλεσε δυσεπίλυτα προβλήματα στους εργαζομένους, οι οποίοι αναγκάστηκαν να λύσουν την απεργία και να επιστρέψουν στις δουλειές τους στις 18 Ιανουαρίου 1914.
Γ'Ματωμένη Κυριακή (21 Νοεμβρίου 1920)
Βρισκόμαστε στο μέσο του Ιρλανδικού Αγώνα της Ανεξαρτησίας (1919-1921) και η Κυριακή 21 Νοεμβρίουδικαιολόγησε τον χαρακτηρισμό της.
Η ημέρα στο Δουβλίνο άρχισε με τη δολοφονία 14 άγγλων πρακτόρων και ντόπιων συνεργατών τους από τον γνωστό μας Ιρλανδικό Δημοκρατικό Στρατό (IRA). Η απάντηση των κατακτητών εκδηλώθηκε το μεσημέρι της ίδιας μέρας. Πυροβολούν στο ψαχνό και σκοτώνουν 15 φιλάθλους κατά τη διάρκεια του αγώνα ιρλανδικού ποδοσφαίρου μεταξύ Τιπερέρι και Δουβλίνου στο Κροκ Παρκ του Δουβλίνου. Οι δυνάμεις κατοχής υποστήριξαν ότι δέχθηκαν πυρά από φιλάθλους - μέλη του IRA.
Οι ταραχές συνεχίστηκαν όλο το βράδυ χωρίς νεκρούς. Όμως, στο Κάστρο του Δουβλίνου, που είχε μετατραπεί σε φυλακή, βρίσκονται νεκροί τρεις πολιτικοί κρατούμενοι, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Συνολικός απολογισμός της τρίτης κατά σειρά «Ματωμένης Κυριακής»: 32 νεκροί.
Δ'Ματωμένη Κυριακή (30 Ιανουαρίου 1972)
Η πιο γνωστή «Ματωμένη Κυριακή», επειδή εξυμνήθηκε από καλλιτέχνες του ροκ, όπως οι U2 («Sunday Bloody Sunday»), Stiff Little Fingers («Bloody Sunday»), Τζον Λένον («Sunday Bloody Sunday», «The Luck of the Irish») και Πολ ΜακΚάρτνεϊ («Give Ireland Βack to the Irish»).
Συνέβη την Κυριακή 30 Ιανουαρίου 1972 στο Ντέρυ της Βορείου Ιρλανδίας, όταν άγγλοι στρατιώτες των ειδικών δυνάμεων άνοιξαν πυρ κατά μιας ειρηνικής πορείας 10.000 καθολικών, που ζητούσαν την αποχώρηση των Βρετανών από τη Βόρειο Ιρλανδία και ένωσή της με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας. 26 διαδηλωτές σκοτώθηκαν, ανάμεσά τους και 6 παιδιά. Πολλοί διαδηλωτές πυροβολήθηκαν πισώπλατα, καθώς έτρεχαν να αποφύγουν τα επελαύνοντα τεθωρακισμένα οχήματα των Βρετανών.
Η διεθνής κατακραυγή που ξέσπασε ανάγκασε τη Συντηρητική κυβέρνηση του Έντουαρντ Χηθ να προχωρήσει σε έρευνα του αιματηρού συμβάντος. Ο αρχιδικαστής Γουάιτζερι, που επελήφθη της υποθέσεως, δεν απέδωσε ευθύνες στους στρατιώτες, επειδή δέχθηκε τον ισχυρισμό τους ότι πυροβολήθηκαν πρώτοι από κάποιους διαδηλωτές, παρά τις περί του αντιθέτου καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων. Το περιστατικό επανήλθε στην επικαιρότητα το 1998, όταν ο τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, Τόνι Μπλερ, ανέθεσε στον Λόρδο Σάβιλ να επανεξετάσει την υπόθεση. Το πόρισμα αναμένεται...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/341#ixzz3rOJryjkU
Λιδορίκι 1952 , η 5η τάξη του Γυμνασίου μας σε αναμνηστική φωτογραφία
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Σάββατο
14/11
02:00 
12°C
81%
3 Μπφ B
16 Km/h 
ΚΑΘΑΡΟΣ
08:00 
12°C
78%
3 Μπφ B
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ 
14:00 
21°C
49%
3 Μπφ Δ
16 Km/h 
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ 
20:00 
15°C
81%
2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h 
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ 
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΤΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΕΝΑ ΑΚΙΝΗΤΑ ΤΟΥ ΛΙΔΟΡΙΚΙΟΥ ΜΕΡΟΣ Β’ “…
Συνεχίζοντας φίλοι μου την ..” περιήγησή “ μας στα εγκαταλειμμένα Δημοτικά ( Λιδορικιώτικα ) ακίνητα , σήμερα θα σταματήσουμε στο ..” Λαογραφικό “ μουσείο του χωριού μας , το…” ΔΑΠΑΝΗΡΟΤΑΤΟ ΛΑΘΟΣ “ , ΌΠΩΣ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΊΣΑΜΕ απ’ την πρώτη στιγμή , προβλέποντας φυσικά και την..πορεία του ..
Το ..”στοιχειωμένο “ κτίριο του Λ.Μ, που σχεδιάστηκε , χτίστηκε και..εγκαταλείφθηκε έκτοτε στα χέρια απίθανων ανθρώπων , που το κρατάνε “ αιχμάλωτο “ διαφόρων σκοπιμοτήτων , με σοβαρή βέβαια ευθύνη της Δ.Α , που κι’ αυτή πάνω στο Λ.Μ , παίζει τα παιχνιδάκια της , ξοδεύοντας απ’ τα λιγοστά ευρώπουλα του Δημοτικού κορβανά ..
Και εδώ είναι ο προαύλιος χώρος , του Λ.Μ , που ευτυχώς προβλέφθηκε η σπορά γκαζόν , να βοσκάνε τουλάχιστον τα “ΑΔΕΣΠΟΤΑ “ , όπως λένε οι αρμοδιοϋπεύθυνοι του Δήμου , ΓΕΛΑΔΙΑ , ΕΝΝΟΩΝΤΑΣ ..” ΑΝΕΠΙΤΗΡΗΤΑ “ …
Το “ δαπανηρό “ λοιπόν λάθος , έκανε πολλά κακά στο Λιδορίκι , πρώτα – πρώτα , όλα έγιναν στο γόνατο , χωρίς φυσικά κανένας να σκεφτεί τις συνέπειες , και το λέμε αυτό , γιατί στο οικόπεδο που παραχωρήθηκε στο Δήμο Λιδορικόυ απ’ τους Καππαίους , είχε μέσα και ένα παλιό πέτρινο σπίτι , που θα μπορούσε κάλλιστα να καλύψει μέρος των αναγκών μας , χωρίς να ξοδευτούν τόσα πολλά χρήματα , χωρίς τελικά το δημιούργημα να έχει ούτε τους κατάλληλους χώρους ..
Τέλος πάντων έγινε κακήν..κακώς , αλλά με τις αυτοδιοικητικά ..παραταξιο..κομματικά τερτίπια , διορίστηκε ένα Δ.Σ , με απολύτως κομματικά κριτήρια , απ΄την προηγούμενη Δ.Α , που όμως δεν έκανε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ , κάτι βέβαια αναμενόμενο , απ’ την πρώτη ματιά ανάγνωσης των ονομάτων των μελών του ..
Πέρασαν λοιπόν κάμποσα χρόνια , και τότε ήρθαν οι..” σωτήρες “ μας , η παράταξη του κ. Καπεντζώνη , που πολλά και διάφορα έλεγε και υποσχόταν προεκλογικά , ειδικά για τον Πολιτιστικό τομέα , για τον οποίο οι προηγούμενοι ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΝ ΣΑΝ ΑΣΧΕΤΟΙ , και εδώ που τα λέμε δεν είχε και άδικο , μόνο που ο καιρός απέδειξε , πως η νέα Δ.Α ήταν τρισχειρότερη ..
Κι’ αυτοί πάλι , διόρισαν τους δικούς τους , και κάποιους άλλους άσχετους , οπότε την..έκατσαν τη βάρκα και ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ , ΣΕΡΝΕΤΑΙ ΤΟ Λ.Μ χωρίς να έχει ακόμα λειτουργήσει , και κατά πως πάνε τα πράγματα , ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΟΤΕ …
Το περίεργο όμως είναι , πως κανένας Λιδορικιώτης δεν διαμαρτύρεται γι’ αυτό το χάλι , ενώ κανένας επίσης δεν γνωρίζει , πόσα λεφτά έχουν ξοδευτεί και που ακριβώς έχουν πάει .
Θα ήταν νομίζουμε ΠΟΛΎ ΧΡΗΣΙΜΟ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΌΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟ Λ.Μ , ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΡΏΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ , ΌΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΤΙΚΉ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΊΑ ,ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΔΕ ΟΙ ΔΙΆΦΟΡΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΠΑΡΑΤΡΕΧΑΜΕΝΩΝ , ΠΟΥ ΖΗΤΟΎΣΑΝ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ , ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΣ ΌΛΑ ΤΑ ΣΥΓΓΕΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ , ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η Δ.Α , ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΕ ΧΑΤΙΡΙ ..ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΦΤΑΣΑΜΕ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΟ “ ΚΑΤΑΤΑΛΑΙΠΩΡΗΜΕΝΟ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΣ ΜΟΥΣΕΙΟ “…!!!
Βέβαια , ο χρόνος που περνάει και η..κλεισούρα , οπωσδήποτε θα επιφέρει φθορές και ζημιές και στο κτίριο αλλά και στα συγκεντρωμένα εκθέματα , ειδικότερα τα υφασμάτινα και τα ξύλινα , κάτι που έχει εξοργίσει τους δωρητές , που εμπιστεύτηκαν αγαπημένα τους αντικείμενα , τα οποία καταστρέφονται ..
Μήπως η Δ.Α θα πρέπει να δώσει κάποια..” αναφορά “ στους “ ΥΠΗΚΌΟΥΣ ‘ Λιδορικιώτες , για όλα όσα γίνονται ή..δεν γίνονται , στο Λαογραφικό μας Μουσείο ;
ΣΗΜ: Η ξενάγηση φίλοι μου στα “ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΕΝΑ “ Λιδορικιώτικα ακίνητα συνεχίζεται …
Καλό σας βράδυ , να περνάτε καλά
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ……Κ.Κ.-