Περισσεύουν η ανεπάρκεια και η ανικανότητα στην παράταξη
Ειλικρινά δεν θυμάμαι στη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία πολιτικό κόμμα εξουσίας με ευρύ ιδεολογικό στίγμα και συγκροτημένο εκλογικό κοινό να επιδιώκει με τόση συνέπεια τον αυτοδιασυρμό, την κοινωνική περιθωριοποίηση και εν τέλει τη διάλυσή του εκ των έσω.
Η περίπτωση της σημερινής Νέας Δημοκρατίας πρέπει να αποτελέσει μοναδικό case study στα πανεπιστημιακά τμήματα Πολιτικών Επιστημών όλου του κόσμου ως κορυφαίο παράδειγμα προς αποφυγήν!
Συνήθως η υπονόμευση μιας παράταξης οφείλεται σε περιστατικά εσωτερικής δολιοφθοράς. Εδώ δεν θα απέκλεια ότι υπάρχουν και τέτοια, περισσεύουν όμως η ανεπάρκεια και η ανικανότητα.
Τις πταίει λοιπόν για το χθεσινό ανεπανάληπτο, κωμικοτραγικό και μνημειώδες φιάσκο της Νέας Δημοκρατίας; Φταίει ο... Μιμίκος ο γιατρός; Ή μήπως φταίει ένα ολόκληρο σύστημα σάπιο και απαξιωμένο, που δεν είναι σε θέση όχι να κυβερνήσει τη χώρα αλλά ούτε να περάσει το σκυλάκι μου με ασφάλεια στο απέναντι πεζοδρόμιο; Ποια ήταν, αλήθεια, τα μέλη της περίφημης Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής; Ο γαλατάς της γειτονιάς; Ή μήπως μετείχαν και οι μακροβιότεροι σε θητεία «γαλάζιοι» βουλευτές; Μήπως επίσης μετείχε και ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας; Ο γενικός διευθυντής του κόμματος; Ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ; Ο πολύπειρος διαχρονικός «παράγων» Μενέλαος Δασκαλάκης; Και όλοι αυτοί γιατί δεν απαίτησαν δοκιμή του online ηλεκτρονικού συστήματος καταμέτρησης; Πρόεδρο δεν είχε το κόμμα, έστω και υπηρεσιακό; Στα καθήκοντά του δεν περιλαμβάνονται η πιστή τήρηση του καταστατικού και η εύρυθμη λειτουργία των κομματικών οργάνων; Μπήκε μέσα, πέταξε δυο τρία γαλλικά και καθάρισε αποποιούμενος σήμερα όλες τις ευθύνες; Και εν τέλει πώς είναι δυνατόν το κόμμα να έκανε αυτή την ανοιχτή διαδικασία με σχετική επιτυχία σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα πριν από έξι ολόκληρα χρόνια και σήμερα να πνίγεται σε μια κουταλιά νερό;
Προσοχή, η παθογένεια δεν είναι σημερινή. Αραγε τον... Μιμίκο τον γιατρό, που φορτώνεται σήμερα (εν μέρει δικαίως) τη μερίδα του λέοντος για το ρεζιλίκι, ποιος τον έβαλε γραμματέα του κόμματος;
Για να τελειώνουμε λοιπόν. Η ζημιά είναι τεράστια, πιθανόν και ανεπανόρθωτη. Και μόνο μία είναι η διέξοδος: Εκλογές το συντομότερο δυνατό με επικεφαλής της ΚΕΦΕ και ταυτόχρονα υπηρεσιακό αρχηγό ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής και «υπεράνω υποψίας», όπως ο Σταύρος Δήμας. Αλλη λύση δεν υπάρχει.
Εκτός κι αν το κλείσουν μια και καλή το μαγαζί, να μας απαλλάξουν κι εμάς από το καημό μας!