Πίσω από το Δημαρχείο της Αθήνας μια βόλτα παλαιότερη ...
Οδός Ικτίνου....οδός "μεροκάματου" του δρόμου...
Ξενοδοχείο και εκεί όπως και άλλα στους ίδιους δρόμους...της ίδιας κατηγορίας ελαφρών ηθών.
Ρεσεψιονίστ πίσω από τον μικρό πάγκο να δίνουν τα κλειδιά στις "πελάτισες" τραβώντας και μια τρέσα στο σημειωματάριό τους για να βρίσκουν άκρη με τον λογαριασμό.
Από εκεί εύρισκαν άκρη και οι προστάτες-νταβατζήδες των κοριτσιών οπότε δεν υπήρχε περίπτωση..."φοροδιαφυγής".
Γνωστά όλα αυτά και δεν έκαναν εντύπωση σε όσους ζούσαν ή εργαζόντουσαν στην περιοχή.
Όταν το δημαρχείο άνοιξε έκανε χαλάστρα σε αυτή την πιάτσα.
Δεν υπήρχε πρόβλημα όμως...
Στην Σοφοκλέους υπήρχαν κι άλλα ξενοδοχεία τέτοιου τύπου με μεγαλύτερες σε ηλικία ιερόδουλες που εξακολουθούσαν να βγάζουν μεροκάματο.
Δεν είχαν πρόβλημα με τους γειτόνους τους εμπόρους τροφίμων κ.λ.π.
Έπρεπε να ζήσουν και αυτές και το γνώριζαν οι τελευταίοι...
Εκεί και ένα μικρό μαγαζάκι ενός φίλου με είδη καλλωπισμού που δεν υπάρχει σήμερα.
Οι καλύτερες πελάτισες ήταν αυτές οι γυναίκες...
Τις εξυπηρετούσε και μάλιστα κρατούσε και τεφτέρι.
"Ποτέ δεν έχασα μια δραχμή από αυτές..." έλεγε.
Και άκουγε και τα βάσανά τους και τις κερνούσε και καφέ που έφτιαχνε μόνος του στο ηλεκτρικό μάτι σε μια γωνιά του μαγαζιού.
Όλα κάπως έτσι πήγαιναν στην περιοχή μέχρι τους Ολυμπιακούς της Αθήνας
οπότε οι ίδιοι αυτοί δρόμοι γέμισαν με αλλοδαπές ιερόδουλες.
Θα ερχόντουσαν χιλιάδες φίλαθλοι θα είχε ψωμί και αυτή η αγορά.
Οι παλιές ιερόδουλες οι ντόπιες και λόγω ηλικίας ήταν χαμένες από χέρι.
Στην συνέχεια τα σκληρά ναρκωτικά κατέκλεισαν αυτές τις πιάτσες του παράνομου έρωτα.
Τα πράγματα έγιναν επικίνδυνα.
Πίσω στα παλιά
Αναρτήθηκε από Πίσω στα παλιά