ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

Όμορφες  στιγμές  από  Λιδορικιώτικα  γλέντια και  γιορτές  , που γίνονταν τον  καλό  εκείνο καιρό , σε  πρώτο  πλάνο Δημ Αρμύρος , ταμίας  ΑΤΕ , Πωλ  Παλαιολόγος με  τον  γαμπρό  του  Κώστα , Νίκος  Κολοκύθας – Πανουργιάς , Γιάννης Κλώσσας , η  αδελφή  του  γυναίκα  του  Κολοκύθα , στην  άκρη  της  παρέας Γ.Κλώσσας , Θαν. Καφέτσης – Σκατής …
Αρχαίο  Νικ. Κολοκύθα – Πανουργιά
************
Καλησπέρα  Λιδορίκι …
 Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  όλου του  κόσμου
Καλησπέρα  στους  φίλους  μας σε  όλα τα  μήκη  και τα  πλάτη  της γης..
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΗΜΕΡΑ  11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ  2015
Ανατολή Ήλιου: 07:29
Δύση Ήλιου: 17:07
Νέα Σελήνη

• Παγκόσμια Ημέρα Βουνού

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ


μ. Χ.
1844

Ο δρ. Τζον Ριγκς εφαρμόζει για πρώτη φορά αναισθησία για την εξαγωγή δοντιού του συναδέλφου του δρ. Χόρας Γουέλς, χρησιμοποιώντας νιτρικό οξείδιο.
1886

Η Dial Square FC, μία ποδοσφαιρική ομάδα από το Γούλιτς, δίνει τον πρώτο αγώνα της και συντρίβει με 6-0 την Eastern Wanderers. Αργότερα θα γίνει πασίγνωστη σε Arsenal FC.
1946

Δημιουργείται η UNICEF, που θα βραβευτεί για την προσφορά της με το Νόμπελ Ειρήνης το 1965.
1990

Καθιερώνεται για πρώτη φορά στη Βουλή η ώρα του πρωθυπουργού. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκηςαπαντά στον Χαρίλαο Φλωράκηγια τις γερμανικές αποζημιώσεις.
1997

Στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, που διεξάγεται στο Κιότο της Ιαπωνίας, υπογράφεται συνθήκη, η οποία προβλέπει μείωση της εκπομπής ρύπων για τις ανεπτυγμένες χώρες κατά μέσο όρο 5,2% από τα επίπεδα του 1990, για τα χρόνια 2008 - 2012. (Το Πρωτόκολλο του Κιότο)
1999

Στο Ελσίνκι, στη διάσκεψη των ηγετών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποφασίζεται η προσέγγιση της Ευρώπης με την Τουρκία, αποσυνδέεται το Κυπριακό από την ένταξη της Κύπρου, καλείται η Τουρκία να εκδημοκρατιστεί και να παραπέμψει την επίλυση των τυχόν διαφορών της με την Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1112#ixzz3u1p26r88
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1890

Κάρλος Γκαρντέλ, αργεντίνος τραγουδιστής, που ταυτίστηκε με το ταγκό. (Θαν. 24/6/1935)
1922

Γρηγόρης Μπιθικώτσης, λαϊκός τραγουδιστής και συνθέτης. (Θαν. 7/4/2005)
1950

Χριστίνα Ωνάση, κόρη και κληρονόμος του έλληνα μεγιστάνα Αριστοτέλη Ωνάση. (Θαν. 19/11/1988)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1112#ixzz3u1pL1pqg
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
969

Νικηφόρος Φωκάς, αυτοκράτορας του Βυζαντίου. (δολοφονήθηκε) (Γεν. 912)
1964

Σαμ Κουκ, αμερικανός σόουλμαν. Βρέθηκε δολοφονημένος σε μοτέλ από την ιδιοκτήτριά του, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. (Γεν. 22/1/1931)
2012

Ραβί Σανκάρ, ινδός συνθέτης και βιρτουόζος του σιτάρ. (Γεν. 7/4/1920)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1112#ixzz3u1pdw7x3

Χριστίνα Ωνάση

1950 – 1988

468
0
Ελληνίδα επιχειρηματίας και επίλεκτο μέλος του διεθνούς τζετ-σετ. Ήταν μοναχοκόρη του έλληνα κροίσου Αριστοτέλη Ωνάση.
Η Χριστίνα Ωνάση γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1950 στη Νέα Υόρκη και ήταν το δεύτερο παιδί του Αριστοτέλη Ωνάση (1906-1975) και της πρώτης συζύγου του Τίνας Λιβανού (1929 - 1974), γόνου της γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας. Είχε ένα μεγαλύτερο αδελφό, τον Αλέξανδρο, που σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα το 1973, σε ηλικία 25 ετών. Μεγάλωσε και σπούδασε στη Γαλλία, την Ελλάδα και την Αγγλία.
Έζησε μια ξένοιαστη ζωή μέχρι σχεδόν τα μέσα της δεκαετίας του ‘70, όταν η μοίρα τη χτύπησε αδυσώπητα, καθώς μέσα σε διάστημα 29 μηνών έχασε όλη της την οικογένεια. Το 1973 σκοτώθηκε ο αδελφός της Αλέξανδρος, ένα χρόνο αργότερα πέθανε η πολυαγαπημένη της μητέρα από υπερβολική δόση ναρκωτικών (είχε χωρίσει με τον Ωνάση το 1960 και ήταν παντρεμένη με τον μεγάλο του αντίπαλο Σταύρο Νιάρχο) και το 1975 ο πατέρας της από μία σπάνια αρρώστια.

Η Χριστίνα Ωνάση με τον πρώτο της σύζυγο Τζόζεφ Μπόλκερ το 1971
Η Χριστίνα μπήκε στον κόσμο των επιχειρήσεων αμέσως μετά το θάνατο του αδελφού της και ο πατέρας της την προετοίμαζε μεθοδικά για να της παραδώσει τα ηνία του ομίλου. Μετά το θάνατό του κληρονόμησε το 55% της περιουσίας του, αξίας 408 εκατομμυρίων δολαρίων. Το υπόλοιπο 45% διατέθηκε για τη δημιουργία του κοινωφελούς ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης».
Η Χριστίνα στη σύντομη ζωή της απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα των μεγαλύτερων εφημερίδων του κόσμου, όχι τόσο για τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες, αλλά για την περιπετειώδη προσωπική της ζωή. Παρά τη μεγάλη οικονομική της επιφάνεια, ήταν κατά βάθος μία δυστυχισμένη γυναίκα, που πάλευε με τα κιλά της και τον άστατο συναισθηματικό της κόσμο. Ήθελε να είναι ωραία και να αρέσει στους άνδρες, αλλά δεν τα κατάφερνε. Έκανε συχνά εξαντλητικές δίαιτες κι έχανε πολλά κιλά, για να τα ξαναπαίρνει εύκολα, εξαιτίας της κατάθλιψης, από την οποία έπασχε. Οι γιατροί της έγραφαν σωρηδόν βαρβιτουρικά, αμφεταμίνες και ηρεμιστικά χάπια, που παρ’ ολίγο να τις στοιχίσουν τη ζωή, όταν στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 νοσηλεύτηκε σε νοσοκομείο από υπερκατανάλωση ηρεμιστικών.
Η Χριστίνα Ωνάση τέλεσε τέσσερις γάμους, που όλοι τους κατέληξαν σε διαζύγιο. Το 1971 παντρεύτηκε τον κατά 27 χρόνια μεγαλύτερό της Αμερικανό κτηματομεσίτη Τζόζεφ Μπόλκερ. Ο πατέρα της δεν είδε με καλό μάτι τον γάμο και την πίεζε να χωρίσει, πράγμα που συνέβη μετά από εννέα μήνες.

Με τον Τιερί Ρουσέλ και την κόρη τους Αθηνά
Το 1975 παντρεύτηκε με τον εφοπλιστή Αλέξανδρο Ανδρεάδη, γιο του καθηγητή και τραπεζίτη Στρατή Ανδρεάδη, με τον οποίο χώρισε μετά από 14 μήνες. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκε για τρίτη φορά με τον Ρώσο Σεργκέι Καούζοφ, στέλεχος σε κρατική εταιρεία της Σοβιετικής Ένωσης. Ένας γάμος αταίριαστος, που κράτησε ένα χρόνο. 
Το 1984 στην καρδιά της μπήκε ο κατά τρία χρόνια μικρότερός της Γάλλος επιχειρηματίας Τιερί Ρουσέλ, κληρονόμος της ομώνυμης γαλλικής φαρμακοβιομηχανίας, με τον οποίο απέκτησε το μοναδικό της παιδί, την Αθηνά Ωνάση, που ήρθε στον κόσμο στις 29 Ιανουαρίου 1985. Το ζευγάρι θα χωρίσει τρία χρόνια αργότερα, όταν η Χριστίνα θα ανακαλύψει ότι ο Τιερί την απατούσε και είχε αποκτήσει παιδί με τη σουηδέζα μοντέλα Γκάμπι Λάντχαγκε. 
Μετά το διαζύγιό της από τον Ρουσέλ εγκαταστάθηκε στο Μπουένος Άιρες (διατηρούσε και την αργεντινή υπηκοότητα, εκτός από την ελληνική) και ετοιμαζόταν για τον πέμπτο γάμο της με τον Χόρχε Τσολμεκτσόγλου, πρόεδρο της ελληνικής παροικίας του Μπουένος Άιρες. Όμως, η μοίρα τής έπαιξε ένα ακόμη άσχημο παιγνίδι. Στις 19 Νοεμβρίου 1988 βρέθηκε νεκρή στο μπάνιο της πολυτελούς κατοικίας της στη συνοικία Τορτουγκίτας του Μπουένος Άιρες. Η νεκροψία έδειξε ότι πέθανε από καρδιακή προσβολή, που προκλήθηκε από οξύ πνευμονικό οίδημα. Η σορός της μεταφέρθηκε και τάφηκε στο Σκορπιό, το ιδιόκτητο νησί της οικογένειας Ωνάση, δίπλα στον αδελφό της και τον πατέρα της.

Σχετικά

• Τα τραγούδια «Christina» της αμερικανίδας Πάτι Γκρίφιν (1998) και «Pobre Cristina» («Φτωχή Χριστίνα») του ισπανού Χοακίν Σαμπίνα (1990) είναι εμπνευσμένα από τη ζωή της Χριστίνας Ωνάση.
• Το πολυτελές κότερο του Αριστοτέλη Ωνάση έφερε το όνομα της κόρης του («Christina O»).

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1107#ixzz3u1py06KE

Κυρά-Βασιλική

1789 – 1834

Πίνακας του Γερμανού ζωγράφου Πάουλ Γιάκομπς
694
0
Θεσπρωτή καλλονή, οδαλίσκη του Αλή Πασά και μετέπειτα σύζυγός του.
Η Βασιλική Κονταξή γεννήθηκε στη Πλησιβίτσα των Φιλιατών (σημερινό Πλαίσιο) το 1789 και ήταν κόρη του προύχοντα της περιοχής Κίτσου Κονταξή και αδελφή του οπλαρχηγού Γεωργίου Κίτσου και του Σίμου Κονταξή. Μια υπόθεση κατασκευής κίβδηλων νομισμάτων, στην οποία αναμίχθηκε ο πατέρας της και κάτοικοι της Πλησιβίτσας, την έφεραν κοντά στον Αλή Πασά, σε ηλικία μόλις 12 ετών.
Η μικρή Βασιλική ζήτησε έλεος για τον συλληφθέντα πατέρα της από τον γέροντα αυθέντη της Ηπείρου. Ο Αλή, θαμπωμένος από την ομορφιά της, όχι μόνο χάρισε τη ζωή στον πατέρα της, αλλά διέταξε τους άνδρες του να μην ξαναενοχλήσουν το χωριό. Το τίμημα για τη Βασιλική ήταν να γίνει το πολύτιμο πετράδι του χαρεμιού του Αλή Πασά, ο οποίος το 1808 τη νυμφεύτηκε, παρά τις αντιρρήσεις της πρώτης του συζύγου Εμινέ.
Η Βασιλική χρησιμοποίησε τη δύναμή της προς όφελος των Χριστιανών, πολλούς από τους οποίους τους αποσπούσε την τελευταία στιγμή από τα χέρια του δημίου. Τέτοια ήταν η επιρροή της πάνω στον Αλή, ώστε όχι μόνο δεν εξισλαμίστηκε, αλλά απαίτησε και πέτυχε να μετατρέψει ένα δωμάτιο του χαρεμιού σε παρεκκλήσιο με τακτικό ιερέα. Την επιρροή της Βασιλικής επί του Αλή Πασά απαθανάτισε η λαϊκή μούσα σε δημοτικά τραγούδια με ποιο γνωστό το:

Βασιλική προστάζει· Βεζύρ’ Αλή Πασά
βάλε φωτιά στα τόπια, κάψε τα Γιάννενα… 

Κέρινο ομοίωμα στο Μουσείο Ελληνικής Ιστορίας Παύλου Βρέλλη
Η Βασιλική έμεινε πιστή στον Αλή Πασά τις τελευταίες του στιγμές στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος της λίμνης των Ιωαννίνων, όπου είχε καταφύγει μετά των εμπίστων του τον Δεκέμβριο του 1821, καταδιωκόμενος από τους άνδρες του Χουρσίτ Πασά. Λίγο προτού αφήσει την τελευταία του πνοή, ο Αλή διέταξε τον μυστικοσύμβουλό του Θανάση Βάγια να σκοτώσει τη Βασιλική, για να μην αιχμαλωτιστεί από τους εχθρούς του. Ο Βάγιας, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Ελληνισμού, άγνωστο γιατί δεν τήρησε την υπόσχεσή του, ίσως επειδή η Βασιλική γνώριζε το μυστικό των θησαυρών του Πασά των Ιωαννίνων.
Τον Φεβρουάριο του 1822 η Βασιλική και ο Θανάσης Βάγιας συνελήφθησαν και μεταφέρθηκαν αιχμάλωτοι στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί, ο πατριάρχης Άνθιμος Γ'με τη βοήθεια του συναφιού των κρεοπωλών (ο Βάγιας είχε δουλέψει ως κρεοπώλης) κατόρθωσε να απελευθερώσει τη Βασιλική, υπό την προϋπόθεση να ζει εντός του Πατριαρχείου και να βρίσκεται υπό την προστασία και την επιτήρησή του. Κατά την εξαετή παραμονή της στο Πατριαρχείο φαίνεται ότι ερχόταν σε επαφή με πρόσωπα που ήταν αναμεμιγμένα στη Φιλική Εταιρεία και την επαναστατημένη Ελλάδα.
Μετά τη ναυμαχία του Ναυαρίνου, οι οθωμανικές αρχές την εξόρισαν μαζί με τον αδελφό της Σίμο και τον Θανάση Βάγια στην Προύσα (Μάρτιος του 1828). Τον Οκτώβριο του 1829 τους δόθηκε η άδεια να επιστρέψουν στην Ελλάδα. Η Βασιλική εγκαταστάθηκε αρχικά στο Ναύπλιο. Εκεί συναντήθηκε με τον κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος της παραχώρησε ένα ακίνητο και λίγα κτήματα στο χωριό Κατοχή της Αιτωλίας. Το 1831 οι δρόμοι της με τον Θανάση Βάγια χώρισαν, όταν αυτός ανέλαβε δημόσια θέση και συγκεκριμένα επιστάτης του Πρότυπου Αγροκτήματος της Τίρυνθας.
Η Κυρά-Βασιλική για το υπόλοιπο του βίου της έζησε απομονωμένη ή και περιφρονημένη στην Κατοχή. Πέθανε από δυσεντερία στο Αιτωλικό στις 11 Δεκεμβρίουτου 1834, σε ηλικία 45 ετών. Οι διηγήσεις ότι πέθανε αλκοολική και πάμπτωχη ελέγχονται.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/740#ixzz3u1qbqeeQ

Γρηγόρης Μπιθικώτσης

1922 – 2005

2725
1
Ο σερ του ελληνικού πενταγράμμου, όπως χαρακτηρίστηκε, γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίουτου 1922 στο Περιστέρι. Πρωτότοκος ήταν ο Χρήστος και ακολουθούσαν η Κοντιλιώ, ο Γιώργος, ο Κώστας και τελευταίος ο Γρηγόρης. Φτωχή οικογένεια, πάλευαν να τα βγάλουν πέρα. Μέσα στη θύελλα του '40 τα αδέλφια του έφυγαν για το Μέτωπο, στην Αλβανία.
Εκείνος έκανε τα πρώτα του βήματα σ'ένα ταβερνάκι της γειτονιάς του, τραγουδώντας με μία κιθάρα, ευρωπαϊκά. Όλα άλλαξαν, όταν μια κρύα νύχτα του χειμώνα του 1937 πήγε ν'ακούσει τρεις μουσικούς που έπαιζαν με τα μπουζούκια τους σ'ένα κουτούκι. Ήταν ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Μανώλης Χιώτηςκαι ο Στράτος Παγιουμτζής. Ο μικρός Γρηγόρης ενθουσιάστηκε κι από τότε ασπάστηκε το ρεμπέτικο και το λαϊκό.
Το 1948 γνωρίστηκε εντελώς τυχαία με τον Μίκη Θεοδωράκηστην Κερατέα. Εκεί σταμάτησε ένα καμιόνι, που μετέφερε κρατουμένους στο Λαύριο για να οδηγηθούν στη Μακρόνησο. Υπήρχε μια βρύση κι ένας στρατιώτης γέμισε το παγούρι του και τους έδωσε νερό να πιουν. Ο στρατιώτη ήταν ο Μπιθικώτσης, που εκτελούσε χρέη μεταγωγών.
Υπηρετώντας τη θητεία του στη Μακρόνησο έγραψε τα πρώτα του τραγουδια και τα βράδια έπαιζε στη Λέσχη Αξιωματικών. Μετά την απόλυσή του, δημιούργησε το δικό του συγκρότημα και το 1949 μπήκε στη δισκογραφία ως συνθέτης. Τίτλος του πρώτου του δίσκου το Καντήλι τρεμοσβήνει, σε στίχους Χαράλαμπου Βασιλειάδη. Στο τραγούδι, ο ίδιος ο Μπιθικώτσης, μαζί με τον Βαμβακάρη.
Από τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι είχε το δικό του τρόπο ερμηνείας, συνεργάσθηκε με τους σπουδαιότερους συνθέτες -Θεοδωράκη (Της δικαιοσύνης, Ένα το χελιδόνι, Στο περιγιάλι το κρυφό, Βράχο - βράχο, Γωνιά - γωνιά), Χατζιδάκι (Ειμ'αϊτός χωρίς φτερά, Πάει ο καιρός, Στο Λαύριο γίνεται χορός, Μίλησέ μου), Τσιτσάνηκ.α.- έγραψε ο ίδιος τραγούδια που έγιναν επιτυχίες (Επίσημη Αγαπημένη, Το μεσημέρι καίει το μέτωπό μου, Μία γυναίκα φεύγει, Αμφιβολίες κ.ά.), εμφανίσθηκε στα κοσμικότερα κέντρα των Αθηνών κι ένιωσε τη χαρά της ανακάλυψης νέων, πολλά υποσχόμενων φωνών, ανάμεσά τους η Βίκυ Μοσχολιούκαι η Πόλυ Πάνου.
Η «δωρική» φωνή του αγκάλιασε τη μεταπολεμική Ελλάδα, έδωσε το δικό της βάρος και τη δική της λαϊκότητα στα μεγάλα έργα του Θεοδωράκη, που έγινε ο πιο αποτελεσματικός καταλύτης στο να φτάσουν οι στίχοι του Σεφέρη, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Λειβαδίτη, του Χριστοδούλου, στις πιο απόμερες γωνιές της Ελλάδας.
Πέθανε στις 7 Απριλίουτου 2005.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/103#ixzz3u1qwjvHP

Νικηφόρος B’ Φωκάς

912 – 969

866
0
Από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες του Βυζαντίου, που ανήκε στη Μακεδονική Δυναστεία. Διακρίθηκε, κυρίως, για τις στρατιωτικές και λιγότερο για τις πολιτικές του ικανότητες. Έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Αράβων και είναι απορίας άξιον γιατί δεν ονομάσθηκε Αραβοκτόνος, κατά το Βουλγαροκτόνος. Δολοφονήθηκε από τον ανιψιό του Ιωάννη Κουρκούα (γνωστότερο με το παρανόμι Τσιμισκής), που συνωμότησε με τη θεία και ερωμένη του Θεοφανώ.
Γεννήθηκε περί το 912 στην Καππαδοκία και ήταν γόνος της οικογένειας των Φωκάδων, πολλά μέλη της οποίας κατέλαβαν υψηλά αξιώματα στην αυτοκρατορία. Εντάχθηκε από νεαρή ηλικία στο στρατό και το 945 ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Z'ο Πορφυρογέννητοςτου ανέθεσε τη διοίκηση του Ανατολικού Θέματος, που βρισκόταν υπό την απειλή των Αράβων. Αρχικά είχε αποτυχίες, αλλά στη συνέχεια τους κατατρόπωσε σε σειρά μαχών για να κερδίσει τον χαρακτηρισμό «Ο Ωχρός Θάνατος των Σαρακηνών». Η μεγαλύτερη στρατιωτική επιτυχία, που εκτόξευσε τη φήμη του και τον έκανε λαϊκό ήρωα, ήταν η ανακατάληψη της Κρήτης από τους Άραβες, έπειτα από εννιάμηνη σκληρή πολιορκία το 961.
Στις 15 Μαρτίου 963 πεθαίνει ξαφνικά ο αυτοκράτορας Ρωμανός Β', σε ηλικία μόλις 26 ετών, μάλλον από τις πολλές καταχρήσεις. Ήταν σεξομανής και μέθυσος, σύμφωνα με κάποιες ιστορικές πηγές (κυκλοφορεί και η εκδοχή ότι τον δηλητηρίασε η γυναίκα του). Αφήνει μια σύζυγο, την πανέμορφη Θεοφανώ σε ηλικία 20 ετών και δύο νήπια, τον Βασίλειο τον μετέπειτα Βουλγαροκτόνοκαι τον Κωνσταντίνο τον 8ο. Δημιουργείται κενό εξουσίας. Ο αρχιευνούχος του παλατιού Ιωσήφ Βρίγγας προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να αναδείξει δικό του αυτοκράτορα, που θα είναι υποχείριό του. Αντιδρά ο στρατός και ο πατριάρχης Πολύευκτος, με τη σύμφωνη γνώμη της Θεοφανούς, ανακηρύσσει αυτοκράτορα τον δημοφιλή Νικηφόρο στις 2 Ιουλίου 963.
Λίγες μέρες αργότερα, ο Νικηφόρος δημοσιοποιεί την πρόθεσή του να παντρευτεί τη Θεοφανώ. Ο Πατριάρχης δεν συναινεί, επειδή είναι νονός του ενός από τους δύο παιδιά της. Ο Νικηφόρος τον πείθει ότι ανάδοχος ήταν ο πατέρας του Βάρδας Φωκάς και όχι αυτός. Ο Πολύευκτος πείθεται (μάλλον έναντι ανταλλαγμάτων) και ο Νικηφόρος με τη Θεοφανώ ενώνονται με τα δεσμά του γάμου για δεύτερη φορά και οι δυο τους (20 Σεπτεμβρίου). Εκείνος είναι 52 ετών, κοντός, μελαψός, άσχημος και τραχύς στους τρόπους. Εκείνη μόλις 20 ετών, λάμπει από νιάτα και ομορφιά. Ο Νικηφόρος είχε παντρευτεί σε νεαρή ηλικία τη Στεφανώ, η οποία του χάρισε ένα παιδί, τον Βάρδα Φωκά. Μητέρα και γιος πέθαναν, πριν από την ανάρρησή του στο θρόνο και ο Νικηφόρος ορκίστηκε να παραμείνει αγνός για το υπόλοιπο της ζωής του.
Μετά την ανάρρησή του στο θρόνο, ο Νικηφόρος επανέλαβε τις επιχειρήσεις του κατά των Αράβων, οι οποίοι του είχαν γίνει έμμονη ιδέα. Βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος πίστευε ότι είχε θεϊκή εντολή να εξαφανίσει από προσώπου γης τους απίστους. Γι'αυτό πρότεινε στον Πατριάρχη να γίνονται αμέσως Άγιοι οι στρατιώτες που χάνονταν στις μάχες με τους Άραβες. Για να το θέσουμε με ισλαμικούς όρους, ο Νικηφόρος πίστευε σε μια χριστιανική τζιχάντ. Ο Πολύευκτος απέρριψε αυτή του την αξίωση και επέμεινε μέχρι τέλους. Στις επιτυχίες εκείνης της περιόδους περιλαμβάνονται οι καταλήψεις της Κιλικίας, της Συρίας, της Μεσοποταμίας και η ανακατάληψη της Κύπρου.
Στα βόρεια του Βυζαντίου συνήψε ειρήνη με τους Βουλγάρους και τον ηγεμόνα του Κιέβου, ενώ μεγάλα προβλήματα αντιμετώπισε στη Δύση. Ο στρατηγός του Νικηφόρος Χαλκούτσης απέτυχε να ανακαταλάβει τη Σικελία, ενώ ο γερμανός αυτοκράτορας Όθων Α'ο Μέγας απειλούσε τα συμφέροντα των Βυζαντινών στην Ιταλία. Τεταμένη ήταν η σχέση του Νικηφόρου με τον Πάπα Ιωάννη 13ο, εξαιτίας της σκαιάς συμπεριφοράς του αυτοκράτορα προς τον απεσταλμένο του, επίσκοπο Κρεμώνας, Λιουτπράνδο.
Στο εσωτερικό μέτωπο, οι συνεχείς εκστρατείες του αποστράγγισαν τα δημόσια ταμεία. Ο Νικηφόρος αύξησε τους φόρους, υποτίμησε το νόμισμα και περιέκοψε τις χορηγίες στους συγκλητικούς, την εκκλησία και τις μονές. Πάντως, ενίσχυσε τον φίλο και πνευματικό του, μοναχό Αθανάσιο για να ιδρύσει τη Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος. Γρήγορα έγινε αντιδημοφιλής σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.
Η ασκητική ζωή του και οι συχνές απουσίες του από την Κωνσταντινούπολη οδήγησαν τη Θεοφανώ στην αγκαλιά του 44χρονου ανιψιού του Ιωάννη Τσιμισκή. Ήταν αρμενικής καταγωγής, ξανθομάλλης, όμορφος, δυνατός, φιλήδονος και φίλαρχος. Οι δυο τους συνωμότησαν για να σκοτώσουν τον Νικηφόρο και να επαναφέρουν την τάξη και την ηρεμία στην αυτοκρατορία.
Τις πρώτες πρωινές ώρες τις 11ης Δεκεμβρίου 969 έξι άνδρες ντυμένοι γυναίκες εισχώρησαν στο παλάτι και κατευθύνθηκαν στον αυτοκρατορικό κοιτώνα. Με έκπληξη αντίκρισαν το κρεββάτι άδειο και τον Νικηφόρο να κοιμάται στο πάτωμα πάνω σε μία προβιά, όπως το συνήθιζε. Ξύπνησε από τον θόρυβο, αλλά ακαριαία χτυπήθηκε στο πρόσωπο από το ξίφος ενός συνωμότη. Πλημμυρισμένος από τα αίματα προσπάθησε να ζητήσει εξηγήσεις από τον Τσιμισκή. Αυτός άρχισε να τον κατηγορεί και να του τραβάει με μένος τα γένια. Ένας άλλος από τους συνωμότες κατάφερε εναντίον του το ξίφος και του έκοψε το κεφάλι. Το σώμα του πετάχτηκε από το παράθυρο και το κεφάλι του κρατήθηκε ως τρόπαιο.
Την επομένη μέρα (12 Δεκεμβρίου) ο Νικηφόρος Φωκάς τάφηκε με τιμές Αγίου στην Εκκλησία των Αγίων Αποστόλων, την ίδια ώρα που η Κωνσταντινούπολη πανηγύριζε για τον νέο της αυτοκράτορα Ιωάννη Α'Τσιμισκή. Χαρακτηριστικό το επίγραμμα που χαράχθηκε στον τάφο του: «Κατέκτησες τα πάντα, εκτός από μία γυναίκα».
Το νεοελληνικό κράτος τίμησε και τιμά τον Νικηφόρο Φωκά. Πολλοί δρόμοι ανά την επικράτεια φέρουν το όνομά του, όπως και ένας Δήμος στο νομό Ρεθύμνης. Στις 19 Νοεμβρίου 2004, η φρεγάτα F-466 του Πολεμικού Ναυτικού ονομάσθηκε «Νικηφόρος Φωκάς».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/317#ixzz3u1rJqy5P

Η ιστορία του Τάνγκο

1034
0
Το ταγκό, όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα, είναι μουσική και χορός, που αποτελεί τη συνεισφορά της Αργεντινής στον παγκόσμιο πολιτισμό, μαζί βεβαίως με τους αστέρες της μπάλας, που αφθονούν στη χώρα των πάμπας και των γκάουτσος.
Το ταγκό το γνωρίζουμε στην αστική του εκδοχή, αφυδατωμένο από τις κοινωνικές του αναφορές, έτσι όπως το διέδωσαν στον υπόλοιπο κόσμο οι Παριζιάνοι στη δεκαετία του '20. Κυρίες με ολόσωμες τουαλέτες και κύριοι με φράκα να χορεύουν βαριεστημένα στη δεξίωση του κυρίου πρέσβη είναι μία εικόνα, που έχουμε στο μυαλό μας, κυρίως μέσα από τον κινηματογράφο. Στη μικροαστική του εκδοχή το ταγκό θα το συναντήσουμε στη χώρα μας όλο και σε κάποια γαμήλια δεξίωση, με την ετικέτα του «Ευρωπαϊκού», λίγο προτού ηχήσουν τα κλαρίνα.
Όμως, το ταγκό είχε άλλες κοινωνικές αναφορές στην αρχή της ιστορίας του. Γεννήθηκε κάπου στα τέλη του 19ου αιώνα στις λαϊκές γειτονιές του Μπουένος Άιρες, κάτω στο λιμάνι της πόλης με τα μπαρ και τα πορνεία, εκεί που εδρεύει η θρυλική Μπόκα Τζούνιορς και έμαθε μπάλα ο Μαραντόνα. Στην περιοχή αυτή κατοικούσαν μαστροποί και πόρνες, αλλά και άνθρωποι της εργατικής τάξης, μετανάστες, τόσο από τα ενδότερα της Αργεντινής, όσο και από την Ευρώπη. Αρχικά ήταν καθαρά αρσενικός χορός... για άνδρες με τα όλα τους.
Το ταγκό, σύμφωνα με τον μεγάλο αργεντινό συγγραφέα Ερνέστο Σάμπατο, είναι προϊόν επιμειξίας μουσικών και χορών, που έφερναν οι μετανάστες από τις πατρίδες τους, με έντονο το ερωτικό στοιχείο. Είναι το τραγούδι του μοναχικού άνδρα, του «πορτένιο», που εκφράζει την επιθυμία και τη νοσταλγία του για μία γυναίκα και σε πολλές περιπτώσεις το ανικανοποίητο του έρωτά του: «Στη ζωή μου είχα γκόμενες και γκόμενες, μα ποτέ μου μια γυναίκα» λέει το δίστιχο ενός τάνγκο τραγουδιού.
Είναι ένας χορός ενδοστρεφής και ενδοσκοπικός, αντίθετα με άλλους χορούς που είναι εξωστρεφείς και χαρωποί. «Ο γερμανός πίνει μπίρα, μεθοκοπάει και χορεύει αφελώς, ο «πορτένιο» χορεύει ένα τάνγκο για να σκεφθεί την τύχη του, που δεν του φέρθηκε ευνοϊκά» συμπληρώνει ο Ερνέστο Σάμπατο. Μεγάλη ώθηση στο ταγκό έδωσε το μπαντονεόν, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν του. Είναι ένα είδος ακορντεόν που έφτασε από τη Γερμανία, με ήχο συναισθηματικό, βαθύ και δραματικό, που εκφράζει τέλεια τους καημούς του «πορτένιο». Ο συνθέτης και βιρτουόζος του μπαντονεόν Άστορ Πιατσόλα (1921-1992) ήταν ο αυτός, που έβαλε το ταγκό στις αίθουσες συναυλιών, ενώ μεγάλη ήταν και η συνεισφορά του κορυφαίου τραγουδιστή του είδους Κάρλος Γκαρντέλ (1890-1935).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/709#ixzz3u1resTcr

Κάρλος Γκαρντέλ

1890 – 1935

549
0
Ο άνθρωπος που σφράγισε με τη φωνή και τη γοητεία του το τάνγκο, το μουσικό είδος που γεννήθηκε στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες και του Μοντεβιδέο στα τέλη του 19ου αιώνα και αγαπήθηκε σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Οι θαυμαστές του τον αποκαλούσαν «Καρλίτος», «Βασιλιά του Τανγκό», «Μάγο» (El Mago) και περιπαικτικά «Ο Μουγκός» (El Mudo). Γάλλοι, Ουρουγουανοί και Αργεντίνοι ερίζουν για την καταγωγή του.
Ο Κάρλος Γκαρντέλ (Carlos Gardel) γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1890 στην Τουλούζη της Γαλλίας. Το πραγματικό όνομά του ήταν Σαρλ Ρομιό Γκαρντέλ ή Γκαρντές. Σε ηλικία 27 μηνών βρέθηκε μαζί με τη μητέρα του στην Αργεντινή, συγκεκριμένα στη συνοικία Αμπάστο του Μπουένος Άιρες. Από την πλευρά τους, οι Ουρουγουανοί υποστηρίζουν ότι ο Γκαρντέλ δεν γεννήθηκε στην Τουλούζη, αλλά σε μια μικρή πόλη της χώρας τους.
Ο Γκαρντέλ άρχισε την καριέρα του σε ηλικία 23 ετών, τραγουδώντας σε μπαρ και γιορτές. Αργότερα συνεργάστηκε με τον Χοσέ Ρασάνο, με τον οποίο ερμήνευε κυρίως παραδοσιακά τραγούδια. Στη συνέχεια πρωταγωνίστησε στο λεγόμενο tango-cancion (τάνγκο-τραγούδι) και το πρώτο του τραγούδι Mi noche triste (Η θλιμμένη μου νύχτα) έγινε τεράστια επιτυχία σε όλη τη Λατινική Αμερική το 1913, πουλώντας 10.000 δίσκους, αριθμός μυθικός για εκείνη την εποχή.
Γνώρισε την αποθέωση σε όλη τη Νότιο και Κεντρική Αμερική, αλλά και στην Ευρώπη, όπου εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920. Πρωταγωνίστησε, επίσης, σε κινηματογραφικές ταινίες με θέμα το ταγκό και τη μουσική του.
Το τέλος ήρθε ξαφνικά, στις 24 Ιουνίου 1935, όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε συνετρίβη στο Μεντεγίν της Κολομβίας. Εκατομμύρια άνθρωποι έκλαψαν για τον χαμό του, ενώ η σορός του "ταξίδεψε"στην Κολομβία, στις ΗΠΑ και τη Βραζιλία.
Ετάφη στο νεκροταφείο Τσακαρίτα του Μπουένος Άιρες. Εκεί σπεύδουν καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι για να αφήσουν ένα λουλούδι στο άγαλμα που έχει τοποθετηθεί δίπλα στον τάφο του. Μάλιστα, οι υπεύθυνοι του νεκροταφείου φροντίζουν ώστε το τσιγάρο που υπάρχει στο χέρι του να είναι πάντοτε αναμμένο.
Μεγάλες επιτυχίες του Κάρλος Γκαρντέλ θεωρούνται τα τραγούδια: Mano a Mano (Χέρι με Χέρι), Noche Fria (Κρύα βραδιά), Me da pena confesarlo, Tomo y obligo, Amor (Αγάπη), Mi Buenos Aires querido (Αγαπημένο μου Μπουένος Άιρες), Cuesta abajo, Amores de estudiante (Μαθητικοί Έρωτες), Soledad (Μοναξιά), Volver (Η επιστροφή), Por una cabeza (Με βραχεία κεφαλή) και El día que me quieras.
 
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/393#ixzz3u1rxaKcP

Φέρντιναντ Αλεξάντερ Πόρσε

1935 – 2012

170
0
Γερμανός βιομηχανικός σχεδιαστής, δημιουργός του θρυλικού σπορ αυτοκινήτου Porsche 911.
O Φέρντιναντ Αλεξάντερ Πόρσε (Ferdinand Alexander Porsche) γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1935 στη Στουτγάρδη. Ήταν γιος του Φέρντιναντ Άντον Πόρσε (1909-1998) και εγγονός του Φέρντιναντ Πόρσε (1875-1951), ιδρυτή της ομώνυμης αυτοκινητοβιομηχανίας. Ο Μπούτσι, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, μετά τις εγκύκλιες σπουδές του, γράφτηκε στη Σχολή Βιομηχανικού Σχεδίου της Ουλμ, αλλά δεν πήρε πτυχίο, λόγω των φτωχών του επιδόσεων.
Το 1957 άρχισε να δουλεύει στο τμήμα βιομηχανικού σχεδιασμού της Πόρσε, κάτω από τις εντολές του επικεφαλής της Έρβιν Κομέντα (1904-1966). Απώτερος στόχος ήταν να βάλει τη δική του σφραγίδα, σχεδιάζοντας ένα νέο μοντέλο, όπως έκαναν ο παππούς και ο πατέρας του. Στο μυαλό του είχε ένα αυτοκίνητο πιο ευρύχωρο και άνετο από το Porsche 356, που είχε σχεδιάσει ο πατέρας του, παρότι πίστευε ότι η «άνεση δεν κάνει συναρπαστική την οδήγηση».
Τα σχέδια του για το νέο αυτοκίνητο έτυχαν της γενικής επιδοκιμασίας, αλλά δεν προχωρούσαν κατόπιν των αντιρρήσεων του αρχισχεδιαστή της εταιρείας Έρβιν Κομέντα, οποίος προχώρησε σε πολλές αλλαγές. Η στάση του εκνεύρισε τους Πόρσε, οι οποίοι αποφάσισαν να προχωρήσουν στην κατασκευή του πρωτοτύπου χωρίς την έγκριση του Κομέντα.
Το 1963 η Porsche 901 παρουσιάσθηκε στην έκθεση αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης, κερδίζοντας τον θαυμασμό ειδικών και κοινού. Ο κωδικός αριθμός του νέου αυτοκινήτου άλλαξε από 901 σε 911, κατόπιν επιμονής της Πεζό, η οποία είχε κατοχυρώσει όλους τους συνδυασμούς τριψήφιων αριθμών με το μηδέν στη μέση. Από το 1964, ξεκίνησε η παραγωγή της Porsche 911, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα με τις αναγκαίες βελτιώσεις και μετατροπές. Είναι το αντικείμενο του πόθου για εκατομμύρια λάτρεις της ταχύτητας, αλλά λίγοι μπορούν να το αποκτήσουν, λόγω της υψηλής τιμής του.
Ο Φ. Α. Πόρσε σχεδίασε ένα ακόμα σπουδαίο αυτοκίνητο, το αγωνιστικό Porsche 904, γνωστότερο με την επίσημη επωνυμία του Porsche Carrera GTS, λόγω των αντιρρήσεων της Πεζό. Συμμετείχε σε αγώνες ταχύτητας το 1964 και 1965 και σήμερα κατασκευάζονται πιστά αντίγραφα από διάφορες εταιρείες, όπως η Martin and Walker στην Αγγλία και η Chuck Beck στις ΗΠΑ.
Μετά την απόφαση της οικογένειας Πόρσε να αποσυρθεί από τη διοίκηση της εταιρείας το 1972, ο Φέρντιναντ Αλεξάντερ ίδρυσε τη δική του εταιρεία βιομηχανικού σχεδιασμού με την επωνυμία Porsche Design και έδρα τη Στουτγάρδη, η οποία αργότερα μεταφέρθηκε στο Τσελ αμ Ζέε της Αυστρίας. Η εταιρεία σχεδιάζει κυρίως ρολόγια χειρός προηγμένης τεχνολογίας, αλλά και έπιπλα, τηλεοράσεις, μαχαίρια, λάμπες με την ετικέτα «Design by F.A. Porcshe». Χαρακτηριστικό τους, οι καθαρές, λιτές και απέριττες γραμμές.
To 2005 o Φ.Α. Πόρσε εγκατέλειψε κάθε επαγγελματική δραστηριότητα, λόγω προβλημάτων υγείας. Πέθανε στο Ζάλτσμπουργκ στις 5 Απριλίου 2012, σε ηλικία 76 ετών. Τη δυναστεία των Πόρσε συνεχίζουν τα τρία παιδιά του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/457#ixzz3u1snGzbn



 
 
Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Σάββατο
12/12
02:00

4°C
66%

2 Μπφ B
9 Km/h


ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ



08:00

1°C
86%

1 Μπφ ΝΔ
3 Km/h


ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

14:00

9°C
48%

2 Μπφ N
9 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ

20:00

5°C
66%

2 Μπφ ΝΔ
9 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ




Καλό  σας  βράδυ , να  είστε  όλοι  καλά 
Απ'το "Λιδωρίκι "με  αγάπη ...Κ.Κ.-
www.lidoriki.com