Απ’ τους τελευταίους λεβεντόγερους του χωριού μας που φορούσαν “ πουκαμίσα “ ο Γιάννης Φωτόπουλος – Μπακόγιαννος και ο Ασημάκης Δρόσος , στη μέση της Βαθειάς , ο μπάρμπα Γιάννης , ως..συνήθως προσπαθούσε να ανάψει το τσιμπούκι του , η φωτογραφία είναι βγαλμένη πριν γκρεμιστούν τα μαγαζιά της πλατείας , το καφενείο του Θαν. Ευσταθίου και δεξιά το Ανδριτσαίϊκο , πίσω ακριβώς και αριστερά το παλιό περίπτερο του Γιώργου Αρβανίτη,,
***********
Καλησπέρα αδέρφια Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015
ΠΕΝΤΑ ΚΑΙ..ΜΙΑ ΜΕΡΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΓΙΑ ΤΑ “ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ “
Ανατολή Ήλιου: 07:34
Δύση Ήλιου: 17:09
Σελήνη 9 ημερών
- Γιορτάζουν: Αγλαΐα,Βονιφάτιος.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1843
Ο άγγλος συγγραφέας Κάρολος Ντίκενςεκδίδει το διήγημα «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» (A Christmas Carol).
1948
Τίθεται σε εφαρμογή από τις κυβερνητικές δυνάμεις το σχέδιο «Περιστερά» για την εκκαθάριση της Πελοποννήσου από τους αντάρτες του «Δημοκρατικού Στρατού» (ΔΣΕ). Στην εκστρατεία παίρνουν μέρος 45.000 άνδρες του στρατού, υπό τον στρατηγό Θρασύβουλο Τσακαλώτο.
1965
Ο στρατηγός Σαρλ Ντε Γκολ επανεκλέγεται στο αξίωμα του προέδρου της Γαλλίας. Αντίπαλός του, ο μετέπειτα σοσιαλιστής πρόεδρος Φρανσουά Μιτεράν.
1980
Πυρπολούνται τα πολυκαταστήματα Μινιόν και Κατράντζος.Το συμβάν αποδίδεται σε τρομοκρατική ενέργεια.
1997
Κάνει πρεμιέρα στις αμερικανικές αίθουσες η ταινία του Τζέιμς Κάμερον «Τιτανικός», που είναι η πρώτη σε εισπράξεις στην ιστορία του κινηματογράφου.
2007
Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανακηρύσσεται από το περιοδικό TIME «Πρόσωπο της Χρονιάς».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1912#ixzz3umi7ZX2c
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1911
Νικηφόρος Βρεττάκος, έλληνας ποιητής. (Θαν. 4/8/1991)
Ανθολόγιο
1915
Εντίθ Πιαφ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Εντίθ Τζιοβάνα Γκασιόν, γαλλίδα τραγουδίστρια. (Θαν. 10/10/1963)
1944
Άλβιν Λι, άγγλος ρόκερ. (Θαν. 6/3/2013)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1912#ixzz3umiOzvPy
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1848
Έμιλι Τζέιν Μπροντέ, αγγλίδα συγγραφέας, μία από τις δύο αδελφές που έγραψαν το μυθιστόρημα «Ανεμοδαρμένα Ύψη». (Γεν. 30/7/1818)
1915
Αλόις Αλτσχάιμερ, γερμανός νευρολόγος. Το όνομά του δόθηκε στην ασθένεια του εγκεφάλου που πλήττει κυρίως τα ηλικιωμένα άτομα. (Γεν. 14/6/1864)
1996
Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, ιταλός ηθοποιός. (Γεν. 28/9/1924)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1912#ixzz3umivTgkJ
Στις φλόγες «Κατράντζος»
και «Μινιόν»
Η πυρκαγιά στο MINION
2462
0
Τα ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου 1980 δύο ταυτόχρονες πυρκαϊές κατέστρεψαν δύο από τα ιστορικότερα πολυκαταστήματα της Αθήνας, «Μινιόν» και «Κατράντζος», εν μέσω της εορταστικής περιόδου. Επρόκειτο για εμπρησμούς και αποδόθηκαν από τις αρχές σε τρομοκρατικές ενέργειες.
Στις 3:07 το πρωί της Παρασκευής αυτόπτες μάρτυρες και στα δύο πολυκαταστήματα άκουσαν εκρήξεις και δευτερόλεπτα μετά είδαν φλόγες να ξεπηδούν από τα δύο κτήρια. Μέσα σε λίγα λεπτά έγιναν παρανάλωμα του πυρός, εξαιτίας των εύφλεκτων υλικών και της απουσίας χωρισμάτων στους ορόφους.
Η Πυροσβεστική, που έφθασε και στα δύο σημεία μισή ώρα αργότερα με 38 οχήματα και 170 άνδρες, είχε να επιτελέσει δύσκολο έργο. Κύριο μέλημά της ήταν να αποτρέψει την επέκταση της φωτιάς στα διπλανά κτίρια. Επιτόπου κατέφθασε και ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, που μίλησε για «μεγάλη καταστροφή». Πριν από λίγες ώρες υπεράσπιζε στη Βουλή τον πρώτο και τελευταίο προϋπολογισμό της πρωθυπουργικής του θητείας. Βρισκόμαστε ήδη στον αστερισμό του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ, που βρισκόταν προ των πυλών της εξουσίας.
Η φωτιά είχε τέτοια ένταση, που από το Μινιόν απέμεινε μόνο ο σκελετός, ενώ το κτίριο του Κατράντζου κατέρρευσε. Οι ζημιές σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς της Πυροσβεστικής ανήλθαν σε 2 δισεκατομμύρια δραχμές. Ο δημιουργός και ψυχή του «Μινιόν» Γιάννης Γεωργακάς υπολόγισε μόνο σε 2 δισεκατομμύρια δραχμές το εμπόρευμα που χάθηκε, ενώ, όπως δήλωσε, το κατάστημα ήταν ασφαλισμένο μόνο για 200 εκατομμύρια δραχμές.
Με δηλώσεις του ο Ανδρέας Παπανδρέου κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «επιτρέπει σε παρακρατικά και εγκληματικά στοιχεία να επιδίδονται σε καταστροφές που θίγουν επαγγελματίες και εργαζόμενους, καθώς και τη γαλήνη του κόσμου». Για «σκοτεινή υπόθεση» έκανε λόγο το ΚΚΕ. Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης ενημέρωσε το πρωί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Καραμανλήκαι σε δηλώσεις του κατηγόρησε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για «εκμετάλλευση του τραγικού γεγονότος».
Τα κατεστραμμένα κτίρια
Στις 22 Δεκεμβρίουήλθε και η επιβεβαίωση της τρομοκρατικής ενέργειας. Την ευθύνη για τους εμπρησμούς ανέλαβε η νεοεμφανιζόμενη «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80», που ήταν παρακλάδι του ΕΛΑ. Στην προκήρυξή της, που ταχυδρομήθηκε στις εφημερίδες, δικαιολόγησε την επίθεση στα πολυκαταστήματα υποστηρίζοντας ότι «κάθε επιχείρηση, έτσι και αυτές στηρίζονται στην εκμετάλλευση των προλετάριων. Τα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανάγκη των προλετάριων να έχουν ένα εισόδημα για να ζήσουν και τους στριμώχνουν στο μεροκάματο, την αλλοτρίωση και τη μιζέρια».
Η Αστυνομία από την πρώτη στιγμή προχώρησε στη σύλληψη ενός υπόπτου, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, καθώς δεν προέκυψαν σε βάρος του επιβαρυντικά στοιχεία. Αργότερα, συνέλαβε δύο αδελφές, την Αικατερίνη και την Ευαγγελία Τσαγκαράκη, 23 και 20 ετών αντίστοιχα, επειδή η μία σχετιζόταν με άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Τα στοιχεία της Ασφάλειας δεν άντεξαν στη δικαστική βάσανο και ο ανακριτής της υπόθεσης Μιχάλης Μαργαρίτης (ο δικαστής της 17Ν) τις άφησε ελεύθερες.
Οι εμπρησμοί στα πολυκαταστήματα «Κατράντζος» και «Μινιόν» ήταν μόνο η αρχή. Το εφιαλτικό σκηνικό επαναλήφθηκε στις 3 Ιουνίου 1981 με την ταυτόχρονη πυρπόληση των πολυκαταστημάτων «Κλαουδάτος» και «Ατενέ» και σε μικρότερη έκταση στις 4 Ιουλίουστον «Δραγώνα» και τρεις μέρες αργότερα στο πολυκατάστημα «Λαμπρόπουλος» στον Πειραιά. Το μπαράζ αυτό των εμπρηστικών επιθέσεων έβαλε την «ταφόπλακα» στο ελληνικό λιανεμπόριο και οδήγησε στην εισβολή των ξένων πολυκαταστημάτων στη χώρα μας.
Θέση για τη διπλή εμπρηστική επίθεση της 19ης Δεκεμβρίουπήρε και ο ΕΛΑ, που κατήγγειλε όσους είχαν αποχωρήσει από τις τάξεις του. Μάλιστα, αποκάλυψε στο περιοδικό «Αντιπληροφόρηση» ότι η εμπρηστική ουσία έχει εισαχθεί από την Ολλανδία και χρησιμοποιείται για την επιτάχυνση της φωτιάς σε πετρελαιοπηγές. Κριτική στο διπλό τρομοκρατικό χτύπημα άσκησε και η 17Ν. Με προκήρυξή της, που δημοσιοποιήθηκε στις 24 Ιουλίου 1981, υποστήριξε ότι ήταν «επιχειρησιακά ασυντόνιστες, όχι κατάλληλα προετοιμασμένες και πολιτικά επιβλαβείς».
Μέχρι σήμερα, οι δύο υποθέσεις εμπρησμών στα πολυκαταστήματα «Κατράντζος» και «Μινιόν», όπως και οι άλλες τέσσερις που ακολούθησαν, παραμένουν ανεξιχνίαστες και έχουν παραγραφεί δικαστικά.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/366#ixzz3umj7Xj8B
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
Χριστουγεννιάτικη Ιστορία - Η πρωτότυπη έκδοση του 1843
939
0
Διήγημα του Κάρολου Ντίκενς, που δημιούργησε τον μοναδικό μεγάλο χριστουγεννιάτικο μύθο της σύγχρονης λογοτεχνίας. Ο πρωτότυπος τίτλος του είναι A Christmas Carol (Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα). Το βιβλίο κυκλοφόρησε στις 19 Δεκεμβρίου 1843 και αμέσως έγινε μεγάλη επιτυχία. Μόλις την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πούλησε 6.000 αντίτυπα, ασύλληπτο νούμερο για την εποχή εκείνη.
Ήρωας του μυθιστορήματος είναι ο Εμπενίζερ Σκρουτζ, ένας ηλικιωμένος τσιγκούνης, που δεν αισθάνεται συμπόνια για κανέναν από τους ανθρώπους του περιβάλλοντός του. Στο μυαλό του οι άνθρωποι υπάρχουν μόνο για να του προσφέρουν χρήματα, ενώ απεχθάνεται τα Χριστούγεννα, καθώς θεωρεί ότι προσθέτουν ένα ακόμα χρόνο στην πλάτη του, χωρίς να τον κάνουν πλουσιότερο.
Την παραμονή κάποιων Χριστουγέννων, ο Σκρουτζ δέχεται έναν απρόσκλητο επισκέπτη. Είναι το φάντασμα του νεκρού συνεργάτη του Τζέικομπ Μάρλεϊ, τσιγκούνη και μίζερου, όπως ο Σκρουτζ, που τον προειδοποιεί να αλλάξει χαρακτήρα για να μην έχει την ίδια κατάληξη με αυτόν. Στη συνέχεια, τον επισκέπτονται τα τρία φαντάσματα των Χριστουγέννων και του υποδεικνύουν τα λάθη του, βοηθώντας τον να αγγίξει τη μετάνοια. Μετά την εμπειρία αυτή, ο πρώην εκμεταλλευτής Σκρουτζ αλλάζει άρδην τη συμπεριφορά του και μετατρέπεται στον μεγαλύτερο ευεργέτη της πόλης του.
Το βιβλίο διατρέχουν τα δύο θέματα, που έχουν κομβική σημασία στο έργο του Ντίκενς: η κοινωνική αδικία και η συνακόλουθη φτώχεια, δύο από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της βικτωριανήςΑγγλίας, που βίωνε τον άκρατο καπιταλισμό της Βιομηχανικής Επανάστασης. Ο σπουδαίος άγγλος συγγραφέας το έγραψε σε μία περίοδο, που βρισκόταν και αυτός σε εξαιρετικά άσχημη οικονομική κατάσταση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δεθεί συναισθηματικά με τους ήρωες της ιστορίας του, δίνοντας εξαιρετική ζωντάνια στην αφήγηση. Μάλιστα, ο ίδιος έλεγε, ότι καθώς έγραφε γελούσε κι έκλαιγε ξανά και ξανά.
Το βιβλίο του Ντίκενς ζέστανε τις καρδιές των ανθρώπων και συνεισέφερε στην αναζωογόννηση των Χριστουγέννων ως γιορτή αγάπης και συμπόνοιας, σε μια περίοδο απόλυτης ένδειας για την εργατική τάξη της Αγγλίας. Ο ίδιος πίστευε σε μία «φιλοσοφία Χριστουγέννων», δηλαδή ότι το πνεύμα των Χριστουγέννων πρέπει να κυριαρχεί όλο τον χρόνο στις σχέσεις των ανθρώπων.
Το διήγημα του Ντίκενς από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του κέρδισε τους κριτικούς, ενώ επαινέθηκε και από τους ομοτέχνους του, με προεξάρχοντα τον Γουίλιαμ Μέικπις Θάκερεϊ, που δεν φείσθηκε επαίνων. Στον αντίποδα, ο σύγχρονος αμερικανός φιλόσοφος Μάικλ Λέβιν, έγραψε μία κριτική του έργου από νεοφιλελεύθερη σκοπιά, για να καταγγείλει τα «μεγάλα ψέμματα» του Ντίκενς και να υπερσπισθεί τον Σκρουτζ «ως ένα επιχειρηματία του οποίου οι ιδέες και πρακτικές ωφελούν, όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και τους υπαλλήλους του και την κοινωνία εν γένει».
Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία γνώρισε πολλές μεταφορές στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, το θέατρο και την όπερα. Ο Σκρουτζ Μακ Ντακ, ο πάμπλουτος τσιγγούνης ήρωας του Γουόλτ Ντίσνεϊ, έχει σημείο αναφοράς τον Εμπενίζερ Σκρουτζ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/484#ixzz3umjgf5uO
Εντίθ Πιαφ
1915 – 1963
4887
0
Γαλλίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός. Η ερμηνεία της στο σανσόν (γαλλική μπαλάντα), που αντικατόπτριζε της τραγωδίες της προσωπικής της ζωής, της χάρισε παγκόσμια φήμη. Μεγάλες της επιτυχίες, τα χιλιοτραγουδισμένα «La vie en rose» και «Non, je ne regrette rien».
H Eντίτ Zιοβανά Γκασιόν, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στο Παρίσι στις 19 Δεκεμβρίουτου 1915. Ο πατέρας της ήταν ακροβάτης δρόμου και η μητέρα της τραγουδίστρια σε καφέ. Εγκατέλειψαν αμφότεροι τη μικρή Εντίθ, η οποία μεγάλωσε με τη γιαγιά της, ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής στη Νορμανδία.
Σε ηλικία οκτώ ετών, η Eντίθ τυφλώθηκε από μηνιγγίτιδα, ωστόσο ξαναβρήκε το φως της τέσσερα χρόνια αργότερα. Στα εφηβικά της χρόνια, την πήρε κοντά του ο πατέρας της, που εργαζόταν ως ακροβάτης σε τσίρκο, και την έβαζε να τραγουδάει για να συμπληρώνει το «νούμερό» του. Εκεί την ανακάλυψε ένας ιδιοκτήτης καμπαρέ και της έδωσε την πρώτη της δουλειά σε νυχτερινό κέντρο. Ο ίδιος την παρότρυνε να μετονομασθεί σε «Πιάφ», που στην παρισινή αργκό σημαίνει σπουργίτι.
Το 1932 ερωτεύτηκε τον Λουί Ντιπόν, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη, τη Μαρσέλ. O Ντιπόν απαίτησε από την Πιάφ να εγκαταλείψει το τραγούδι και να βρει μια κανονική δουλειά. Οι καυγάδες ήταν συχνοί για το θέμα αυτό, με αποτέλεσμα γρήγορα οι δυο τους να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους. Η μικρή Μαρσέλ έζησε με τη μητέρα της, η οποία συχνά την άφηνε μόνη της, λόγω της δουλειάς της. Χωρίς ουσιαστική μητρική φροντίδα, η μικρή Μαρσέλ έφυγε γρήγορα από τη ζωή, σε ηλικία δύο χρονών, την εποχή που η μητέρα της άρχισε να γνωρίζει τη δόξα, τραγουδώντας στα μεγαλύτερα μιούζικ-χολ του Παρισιού.
Όταν ξέσπασε ο B'Παγκόσμιος Πόλεμος, η λεπτοκαμωμένη Πιαφ ήταν ήδη διάσημη. Μία φωνή που παρηγορούσε τους Γάλλους στα δύσκολα εκείνα χρόνια της εθνικής ταπείνωσης. Μετά το τέλος του πολέμου, η φήμη της ανέβηκε στα ύψη. Τα επόμενα χρόνια έκανε περιοδείες στην Ευρώπη, στη Νότια Αμερική και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το απλό, μα δραματικό της ύφος και η βραχνή, τρυφερή φωνή, την έκαναν παγκόσμια αγαπητή.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1946 η Πιάφ εμφανίστηκε στην Αθήνα, στο «Θέατρο Κοτοπούλη». Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στην ελληνική πρωτεύουσα, η 31χρονη τότε Γαλλίδα τραγουδίστρια θα γνωρίσει τον 25χρονο ηθοποιό Δημήτρη Χορνκαι θα τον ερωτευτεί σφοδρά, χωρίς όμως ανταπόκριση. Στη συνέχεια θα ερωτευτεί τον πυγμάχο Μαρσέλ Σερντάν και η σχέση τους θα απασχολήσει τα πρωτοσέλιδα του τύπου. Για κακή της τύχη, ο Σερντάν θα σκοτωθεί σε αεροπορικό δυστύχημα, τον Οκτώβριο του 1949.
Το 1952 θα παντρευτεί για πρώτη φορά, τον συμπατριώτη της ηθοποιό και τραγουδιστή Ζακ Πιλς (1906-1970), με κουμπάρα τη Μάρλεν Ντίτριχ. Το ζευγάρι θα χωρίσει το 1957, χωρίς να αποκτήσει παιδιά. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 η Πιάφ θα γνωρίσει τον Έλληνα κομμωτή και τραγουδιστή Θεοφάνη Λαμπούκα (1936-1970), είκοσι χρόνια μικρότερό της. Θα τον ερωτευτεί παθιασμένα και θα παντρευτεί το 1962. Η Πιάφ θα του δώσει το παρατσούκλι Τεό Σαγαπό (Theo Sarapo στα γαλλικά), με το οποίο θα γίνει γνωστός ως τραγουδιστής στο γαλλικό κοινό.
Παρά την επιτυχία της, στη ζωή της δεν κυριάρχησε το ρόδινο χρώμα. Το ιατρικό ιστορικό της περιλαμβάνει τραυματισμούς σε τροχαία, κούρες αποτοξίνωσης, επτά εγχειρήσεις και μια απόπειρα αυτοκτονίας. Άρρωστη και καταβεβλημένη, η Εντίθ Πιάφ έφυγε από τη ζωή στις 10 Οκτωβρίου 1963, προτού καν συμπληρώσει τα 48 της χρόνια.
Η Πιάφ έγραψε η ίδια ορισμένα από τα τραγούδια της («La vie en rose»), ερμήνευσε όμως και τραγούδια των Ρεμόν Ασό («Mon Legionnaire»), Μισέλ Εμέρ («L’ Accordeoniste»), Ανρί Κοντέ (Padam-padam), Ζορζ Μουστακί («Mylord»), Σαρλ Ντιμόν («Non, je ne regrette rien»), Μαργκερίτ Μονό («L’ Hymne a l’ amour», «Milord» σε στίχους Ζορζ Μουστακί), Λεό Φερέ («Les amants de Paris»).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/6#ixzz3umk3FHOW
Άλβιν Λι
1944 – 2013
295
0
Άγγλος κιθαρίστας και τραγουδιστής της ροκ μουσικής, γνωστός από τη συμμετοχή του στο συγκρότημα των «Ten Years After», ένα από τα κορυφαία σχήματα του μπλουζ-ροκ.
Ο Γκρέϊαμ Άλβιν Μπάρνς, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1944 στο Νότιγχαμ της Αγγλίας. Από μικρός άκουγε μπλουζ και τζαζαπό την πλούσια δισκοθήκη του πατέρα του και στα 13 του άρχισε να παίζει κιθάρα. Το 1962 άρχισε την επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική, σχηματίζοντας το συγκρότημα The Jaybirds, μαζί με τον μπασίστα Λίο Λάιονς.
Αμέσως έγιναν γνωστοί στην ευρύτερη περιοχή του Νότιγχαμ και τον ίδιο χρόνο εμφανίσθηκαν στο περίφημο Star Club του Αμβούργου, ακολουθώντας κατά πόδας τους Beatles. Το 1966 μετακόμισαν στο Λονδίνο και άλλαξαν το όνομά τους, πρώτα σε Blues Yardκαι στη συνέχεια σε Ten Years After. Τους Λι και Λάιονς πλαισίωσαν ο Ρικ Τσέρτσιλ στα κίμπορντς και ο Ρικ Λι στα ντραμς. Οι έντονες μπλουζ επιρροές τους συνέπεσαν με τη δεύτερη έκρηξη του blues ήχου στη Βρετανία, προαναγγέλλοντας το ντεμπούτο των Led Zeppelin.
To 1967 άρχισε η ανοδική πορεία των Ten Years After, μετά την κυκλοφορία του ομώνυμου πρώτου άλμπουμ τους. Η δεκάλεπτη εκρηκτική ερμηνεία του I’m Going Home στο Φεστιβάλ του Γούνστοκ (17 Αυγούστου 1969) εκτόξευσε τη φήμη τους. Οι Ten Years After ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ροκ γκρουπ και γέμιζαν στάδια. Οι επιτυχίες συνεχίστηκαν το 1970 με το τραγούδι Love Like a Man και το 1971 με το πασίγνωστο I'd Love to Change the World, που αποτελεί στροφή στην καριέρα τους σε πιο ποπ ήχους. Οι εξαντλητικές περιοδείες και η αλλαγή της μουσικής κατεύθυνσης του συγκροτήματος, που δεν βρίσκει σύμφωνο τον Λι, οδηγούν στη διάλυση των Ten Years After το 1974.
Τον προηγούμενο χρόνο, ο Άλβιν Λι είχε ξεκινήσει την προσωπική του καριέρα, με ένα άλμπουμ σταθμό στην κάντρι-ροκ. Στο On the Road to Freedom συμμετείχαν σπουδαίοι μουσικοί, όπως ο τραγουδιστής των γκόσπελ Μάιλον Λεφέβρ και οι Τζορτζ Χάρισον, Στιβ Γουίνγουντ, Ρόνι Γουντ και Μικ Φλίτγουντ. Οι συνεργασίες του με σπουδαία ονόματα του μπλουζ και του ροκ, όπως οι Τσακ Μπέρι, Μπο Ντίντλεϊ, Ρόρι Γκάλαχερκαι Μικ Τέιλορ, συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια. Παράλληλα, «όργωνε» συναυλιακά την υφήλιο, είτε με τους Ten Years After, είτε με την Alvin Lee Band.
Ο Άλβιν Λι επισκέφθηκε πολλές φορές τη χώρα μας για συναυλίες. Η πρώτη εμφάνισή του με τους Ten Years After χρονολογείται από τις 11 Οκτωβρίου 1985, όταν εμφανίσθηκε στη Θεσσαλονίκη, επί την ευκαιρία των εορτασμών για τα 2.300 χρόνια της ιστορίας της. Ακολούθησαν στις 12 και 13 Οκτωβρίουδύο «καυτές» συναυλίες στον κινηματογράφοΌπερα των Αθηνών, που άφησαν εποχή.
Ο Άλβιν Λι έφυγε από τη ζωή στις 6 Μαρτίου 2013 «από απρόβλεπτες επιπλοκές κατά τη διάρκεια μιας εγχείρησης ρουτίνας», όπως αναφέρεται στον προσωπικό του ιστότοπο AlvinLee.com.
Δισκογραφία
Προσωπικά άλμπουμ
- On the Road to Freedom (1973)
- In Flight (1974)
- Pump Iron! (1975)
- Let It Rock (1978)
- Rocket Fuel (1978)
- Ride On (1979)
- Free Fall (1980)
- RX5 (1981)
- Detroit Diesel (1986)
- Zoom (1992)
- Nineteen Ninety-Four (1994)
- In Tennessee (2004)
- Saguitar (2007)
- Still on the Road to Freedom (2012)
Με τους Ten Years After
- Ten Years After (1967)
- BBC Sessions (1967–1968)
- Undead (1968)
- Stonedhenge (1969)
- Ssssh (1969)
- Cricklewood Green (1970)
- Watt (1970)
- A Space in Time (1971)
- Rock & Roll Music to the World (1972)
- Recorded Live (1973)
- Positive Vibrations (1974)
- About Time Chrysalis (1989)
- Live at the Fillmore East 1970 (2001)
- One Night Jammed (2003)
- Now (2004)
- Roadworks (2005)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/615#ixzz3umkigJFn
Μπομπ Μπρουκμέγερ
1929 – 2011
40
0
Αμερικανός τρομπονίστας, πιανίστας, ενορχηστρωτής και συνθέτης, από τους κορυφαίους τρομπονίστες και ενορχηστρωτές στην ιστορία της τζαζ. Ανήκε στο κλίμα της Cool Jazz και της West Coast Jazz, του μουσικού ιδιώματος που ανέπτυξαν οι λευκοί τζαζίστες της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ τη δεκαετία του '50, ως αντίδραση στο «θερμό» bebop των αφροαμερικανών συναδέλφων τους.
Ο Ρόμπερτ Μπρουκμέγερ (Bob Brookmeyer) γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1929 στο Κάνσας Σίτι του Μιζούρι. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο της γενέτειράς του και βραβεύτηκε για ένα χορωδιακό του έργο. Η κλασική μουσική παιδεία που έλαβε θα τον βοηθήσει στη μετέπειτα καριέρα του ως ενορχηστρωτή. Στην τζαζ στράφηκε ακούγοντας την ορχήστρα του Κάουντ Μπέιζι, η οποία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα της δεκαετίας του '30 είχε την έδρα της στο Κάνσας Σίτι.
Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής θητείας του στις αρχές της δεκαετίας του '50, μετακομίζει στη Νέα Υόρκη και συμμετέχει ως πιανίστας σε χορευτικές ορχήστρες, ενώ περιστασιακά συνεργάζεται με σπουδαίους τζαζίστες, όπως οι Κόλμαν Χόκινς, Μπεν Γουέμπστερ και Τσαρλς Μίνγκους. Από το 1953 θα αφιερωθεί στο τρομπόνι με βαλβίδες, συνεργαζόμενος με τοn σαξοφωνίστα Σταν Γκετζ, έχοντας στο μεταξύ εγκατασταθεί στο Λος Άντζελες.
Ο Μπρουκμέγερ θα γίνει γνωστός ως μέλος του περίφημου κουαρτέτου του σαξοφωνίστα Τζέρι Μάλιγκαν (1954-1957) και του ασυνήθιστου τρίο του κλαρινετίστα Τζίμι Τζιούφρι (1957-1958). Θα ξανασυνεργαστεί με τον Τζέρι Μάλιγκαν στην Concert Jazz Band, ως ενορχηστρωτής και ευκαιριακά ως τρομπονίστας και πιανίστας.
Από το 1961 έως το 1966 συνεργάζεται με τον τρομπετίστα Κλαρκ Τέρι και από το 1965 έως το 1967 με την μπάντα του τρομπετίστα Θαντ Τζόουνς και του ντράμερ Μελ Λιούις. Ανενεργός μουσικά στο μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του '70, λόγω αλκολισμού, θα συνεργαστεί με κάποιες προωθημένες ενορχηστρώσεις του στα τέλη της δεκαετίας με την μπάντα του ντράμερ Μελ Λιούις. Την ίδια περίοδο, το ντουέτο με τον κιθαρίστα Τζίμι Χολ θα γνωρίσει την κριτική αποδοχή.
Έπειτα από μία μακρά περίοδο παραμονής στην Ευρώπη στα τέλη της δεκαετίας του '80, επιστρέφει στις ΗΠΑ, όπου συνεχίζει να συνθέτει, να ηχογραφεί και να διδάσκει τζαζ στο Ωδείο της Νέας Αγγλίας στη Βοστώνη. Το 2006 θα είναι υποψήφιος για Βραβείο Γκράμιμε τον δίσκο Spirit Music. Τον Σεπτέμβριο του 2011 κυκλοφορεί ο τελευταίος εν ζωή δίσκος του με τίτλο Standards.
Ο Μπομπ Μπρουμέγιερ πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου 2011, τρεις ημέρες προτού συμπληρώσει τα 82 χρόνια της ζωής του κι ενώ η μουσική δραστηριότητά του παρέμενε αμείωτη. Στην εξηντάχρονη καριέρα του, ηχογράφησε πάνω από τριάντα προσωπικούς δίσκους, ενώ συμμετείχε σε δεκάδες άλλους ως μουσικός ή ενορχηστρωτής.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/426#ixzz3uml1lIks
Μια παλιά ωραία φωτογραφία της “ κραταιάς “ Λιδορικιώτικης ποδοσφαιρικής ομάδας , δεκαετιών ‘50 κι ‘60 , όρθιοι από αριστερά : Γ,Ζόγκζας , ..Παπαθανασίου , από Παλιοξάρι , ο αείμνηστος ..” ούγγρος “ προπονητής νας , Κώστας Κάππος – Φούκας , Θαν. Πέτρου – Φαρούκ , ….προτελευταίος Γ. Δημητρακόπουλος - Γούλας και Κ.Ζόγκζας – Τσελένιος , καθιστοί Τάκης Ανδρίτσος , Χρ. ΕΥσταθίου , Γιαν.Πίτσιος και τελευταίος Δημ.Γεωργίου – Γατζούδας ..
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Κυριακή
20/12
02:00
4°C
1°C 70%
3 Μπφ B
16 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
08:00
3°C
76%
2 Μπφ B
9 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
14:00
11°C
38%
2 Μπφ NA
9 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
20:00
5°C
62%
1 Μπφ BA
3 Km/h
ΚΑΘΑΡΟΣ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΚΑΛΑ , ΑΠ’ ΌΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ..ΠΛΗΡΩΣΕΙ …;; “
Μας ..έπνιξε η..” μπόχα “ φίλοι μου με όλα αυτά που..” ξεβράζονται “ καθημερινά για τους ..πολιτικούς μας και βέβαια είναι θλιβερό το ότι οι ίδιοι μετά από χρόνια , παραδέχονται ότι τάχα έκαναν λάθος , που στοίχισε πολύ ακριβά μεν , αλλά το πλήρωσε ο ταλαίπωρος Ελληνικός Λαός , τόσο απλά είναι λοιπόν τα πράγματα εντώ στο..Ελλαντιστάν ..
Εκείνη όμως που..σπάει καρύδια , είναι η στάση του Πρωθυπουργού και της..παρέας του , ενώ βλέπουν και ακούν , όχι μόνο δεν τους στέλνουν αυτούς όλους τους θρασύδειλους , στα σπίτια τους , γι α να μην πω στη φυλακή , τους αφήνουν ανενόχλητα να μας κουνάνε και το δάχτυλο …
Μήπως ο κ. Τσίπρας πρέπει να ..αναθεωρήσει κάποια πράγματα και να αρχίσει να ΚΟΒΕΙ ΜΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΙΆ , ΑΝ ΠΡΟΛΆΒΕΙ ΦΥΣΙΚΆ , ΓΙΑΤΊ ΜΆΛΛΟΝ ΔΕΝ..ΠΡΟΚΆΝΕΙ , ΠΟΥ ΈΛΕΓΕ ΚΙ’ Ο ΑΕΊΜΝΗΣΤΟΣ Ο ΧΑΡΙΛΑΟΣ ;
Καλό σας βράδυ
Απ’ το “ Λιδωρίκι “ με αγάπη ….Κ.Κ.-
www.lidoriki.com