Καλησπέρα Λιδορικιώτες , καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας
ΤΡΙΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2015
Ανατολή Ήλιου: 07:38
Δύση Ήλιου: 17:15
Σελήνη 19 ημερών
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1890
Η 7η ίλη ιππικού των ΗΠΑ σκοτώνει 400 άνδρες και γυναικόπαιδα στην τοποθεσία Γούντεντ Νι Κρικ. Είναι η τελευταία μεγάλη μάχη Ινδιάνων και Αμερικανικών δυνάμεων, κατά την οποία σκοτώνεται και ο αρχηγός των Σιου «Μεγάλο Πόδι».
1940
Το υποβρύχιο «Πρωτεύς» βυθίζει ανατολικά του Μπρίντιζι το ιταλικό οπλιταγωγό «Σαρδηνία». Στη συνέχεια, όμως, εμβολίζεται από ιταλικό τορπιλοβόλο και βυθίζεται.
1953
Καθιερώνονται στην Ελλάδα το κιλό αντί της οκάς και το μέτρο αντί του πήχη.
1958
Ιδρύεται ο ΟΠΑΠ, με το Βασιλικό Διάταγμα 20 «Περί Συστάσεως Οργανισμού Προγνωστικών Αγώνων Ποδοσφαίρου».
1998
Η ελληνική και η κυπριακή κυβέρνηση αποφασίζουν μετά τις έντονες αντιδράσεις της Άγκυρας να εγκαταστήσουν στην Κρήτη τους ρωσικής κατασκευής αντιβαλλιστικούς πυραύλους S-300.
2013
Ο Μίκαελ Σουμάχερ τραυματίζεται σοβαρά στο κεφάλι, καθώς κάνει σκι στις γαλλικές Άλπεις, στο θέρετρο του Μεριμπέλ. Ο επτά φορές πρωταθλητής της Φόρμουλα 1διακομίζεται σε νοσοκομείο της περιοχής.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2912#ixzz3vjwojl6A
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1800
Τσαρλς Γκούντγιαρ, αμερικανός εφευρέτης του ελαστικού. (Θαν. 1/7/1860)
1809
Γουίλιαμ Γκλάντστοουν, γνωστός στους έλληνες ως Γλάδστων, βρετανός πρωθυπουργός και φιλέλληνας. Προς τιμήν του μία οδός στο κέντρο της Αθήνας φέρει το όνομά του (Οδός Γλάδστονος).(Θαν. 19/5/1898)
ΑποφθέγματαΙστορικά Ανέκδοτα
1972
Τζουντ Λο, βρετανός ηθοποιός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2912#ixzz3vjx558l4
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1877
Δημήτριος Βούλγαρης, γνωστός και με το προσωνύμιο «Τζουμπές», πολιτικός από την Ύδρα, που διατέλεσε και πρωθυπουργός, ο κυριότερος εκπρόσωπος της φαυλότητας στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας. (Γεν. 20/12/1802)
1986
Αντρέι Ταρκόφσκι, ρώσος σκηνοθέτης του κινηματογράφου. («Σολάρις», «Στάλκερ», «Θυσία») (Γεν. 4/4/1932)
2006
Μάριος Πλωρίτης, έλληνας διανοούμενος, δημοσιογράφος, κριτικός, μεταφραστής, λογοτέχνης και σκηνοθέτης. (Γεν. 19/1/1919)
Η Σφαγή των Νηπίων
327
0
Εκτυλίχθηκε στη Βηθλεέμ λίγο μετά τη γέννηση του Ιησού Χριστού, σύμφωνα με τις Γραφές. Με διαταγή του διανοητικά ανισόρροπου βασιλιά της Ιουδαίας Ηρώδη του Μεγάλου (73 - 4 π.Χ.) θανατώθηκαν όλα τα νήπια έως δύο ετών, στην προσπάθειά του να ανακαλύψει και να εξαφανίσει από προσώπου γης τον Ιησού Χριστό, που σύμφωνα με προφητεία θα αμφισβητούσε την εξουσία του. Ο χριστιανικός κόσμος, που θεωρεί τα θανατωθέντα νήπια ως τους πρώτους μάρτυρες της πίστης, τιμά τη μνήμη τους κάθε χρόνο στις 28 Δεκεμβρίου (Καθολική Εκκλησία) και στις 29 Δεκεμβρίου (Ορθόδοξη Εκκλησία). Το ιστορικό γεγονός της σφαγής των νηπίων δεν αναφέρεται καν από τον σπουδαίο ιστορικό της εποχής εκείνης Φλάβιο Ιώσηπο (37 -100), ενώ σύγχρονοι Δυτικοί θεολόγοι, κυρίως Αγγλοαμερικανοί, εκφράζουν προβληματισμό ή και αμφισβητούν τη σφαγή των νηπίων.
Σύμφωνα με την αφήγηση του ευαγγελιστή Ματθαίου (β’ 1-18), λίγο μετά τη γέννηση του Χριστού τρεις Μάγοι από την Ανατολή κατέφθασαν στην Ιερουσαλήμ και ρωτούσαν για το πού θα βρουν τον νεογέννητο βασιλιά των Ιουδαίων. Μόλις το έμαθε ο βασιλιάς των Ιουδαίων Ηρώδης ταράχθηκε. Συγκάλεσε σύσκεψη των Αρχιερέων και Γραμματέων και τους ζήτησε πληροφορίες για τον τόπο γέννησης του Χριστού. Αυτοί του είπαν ότι σύμφωνα με τις Γραφές θα γεννηθεί στη Βηθλεέμ. Αμέσως μετά, ο Ηρώδης κάλεσε κρυφά τους Μάγους και τους είπε να του υποδείξουν πού βρίσκεται το παιδί για να πάει και ο ίδιος να το προσκυνήσει.
Πράγματι, οι Μάγοι καθοδηγούμενοι από το Άστρο βρήκαν το θείο βρέφος και αφού το προσκύνησαν, του προσέφεραν δώρα (σμύρνα, χρυσό, λιβάνι). Όμως, το βράδυ στον ύπνο τους είδαν όνειρο με τη θεϊκή εντολή να μην συναντηθούν ξανά με τον Ηρώδη κι έτσι αναχώρησαν για την πατρίδα τους από άλλο δρόμο. Στη συνέχεια, ένας άγγελος φάνηκε στον ύπνο του Ιωσήφ και του διαμήνυσε να πάρει το μικρό Χριστό και τη Μαρία και να πάνε στην Αίγυπτο, γιατί ο Ηρώδης σκοπεύει να το σκοτώσει.
Όταν ο Ηρώδης αντιλήφθηκε ότι οι Μάγοι τον εξαπάτησαν και δεν εμφανίστηκαν στην προγραμματισμένη συνάντησή τους, εξοργίστηκε και διέταξε τους στρατιώτες του να σφάξουν όλα τα νήπια της Βηθλεέμ μικρότερα των δύο ετών. Με αυτό τον τρόπο εκπληρώθηκε η προφητεία του Ιερεμία «Κραυγή πόνου και σπαραγμός ακούσθηκε στην περιοχή Ραμά. Η Ραχήλ έκλαιγε τα παιδιά της».
Την ιστορία της σφαγής των νηπίων επαναλαμβάνει και το απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιακώβου. Ο ρωμαίος ιστορικός Μακρόβιος, που έζησε τον 5ο αιώνα, αναφέρει ότι ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο μικρός γιος του Ηρώδη, Αντίπατρος, για τον οποίο ο παρανοϊκός βασιλιάς είπε το εξής αμίμητο: «Κρείσσον Ηρώδου ύα είναι, ή υία» («Καλλίτερα να είναι κάποιος χοίρος του Ηρώδη παρά γιος του»). Όσον αφορά τον αριθμό των θανατωθέντων νηπίων, αυτοί ποικίλουν, από 14.000 έως 144.000, σύμφωνα με βυζαντινές και κοπτικές πηγές. Οι αριθμοί αυτοί φαίνονται αρκούντως υπερβολικοί έως εξωπραγματικοί, δεδομένου ότι ο πληθυσμός της Βηθλεέμ δεν ξεπερνούσε τους 1.000 κατοίκους την εποχή της σφαγής, σύμφωνα με τον αμερικανό καθολικό ιερωμένο Ρέιμοντ Μπράουν (1928-1998). Η πιο προσγειωμένη «Καθολική Εγκυκλοπαίδεια» κάνει λόγο για 6 έως 20 παιδιά.
Ο μεγάλος ιστορικός της περιόδου εκείνης Φλάβιος Ιώσηπος δεν αναφέρει λέξη για το γεγονός. Ίσως, ο θάνατος ολίγων νηπίων σ’ ένα χωριό της Ιουδαίας να μην θεωρήθηκε σημαντικό γεγονός για να απασχολήσει τους ιστορικούς και βιογράφους του Ηρώδη, όπως ο Ιώσηπος, αναφέρει ο άγγλος ιερωμένος και θεολόγος Ρίτσαρντ Φρανς (1938-2012). Ο αμερικανός Καινοδιαθηκολόγος Ντάνιελ Χάρινγκτον (1940-2014) εκφράζει τις αμφιβολίες του για την ιστορικότητα της σφαγής των νηπίων, ενώ το περιοδικό «National Geographic» σε έρευνά του, αθωώνει τον Ηρώδη. Ο ούγγρος θεολόγος Γκέζα Βέρμες (1924-2013) και ο αμερικανός συνάδελφός του Εντ Σόντερς (1937) θεωρούν τη σφαγή των νηπίων «δημιουργική αγιογραφία».
Ο Ηρώδης (73-4 π.Χ.), Άραβας την καταγωγή, υπήρξε διορισμένος από τους Ρωμαίους βασιλιάς της Ιουδαίας. Διακρίθηκε τόσο για τις στρατιωτικές, όσο και τις διοικητικές του ικανότητες. Έχτισε πολλά φρούρια, υδραγωγεία, θέατρα και άλλα δημόσια κτίρια, και ανύψωσε σημαντικά το βιωτικό επίπεδο των υπηκόων του. Γι’ αυτό ονομάστηκε Μέγας. Με την πάροδο του χρόνου άρχισε να παρουσιάζει διανοητική αστάθεια, με αποτέλεσμα να εμπλακεί σε οικογενειακές δολοπλοκίες και απάτες, που αμαύρωσαν τη φήμη του και τον έκαναν μισητό στο λαό του. Έτσι, η σφαγή των νηπίων στη Βηθλεέμ, λίγο πριν από τον θάνατό του, ήταν απόλυτα συνεπής με την διανοητική σύγχυση, στην οποία είχε περιπέσει.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/867#ixzz3vjy48nYA
Αντρέι Ταρκόφσκι
1932 – 1986
1103
0
Ο Αντρέι Ταρκόφσκι (Andrei Tarkovsky) υπήρξε ο σημαντικότερος, ίσως, σκηνοθέτης που ανέδειξε το σοβιετικό σινεμά, μετά τον Σεργκέι Αϊζενστάιν. Γεννήθηκε στις 4 Απριλίου 1932 στην πόλη Ζαβράγιε της Ρωσίας και ήταν γιος του σημαντικού ποιητή Αρσένι Ταρκόφσκι.
Σπούδασε μουσική, ζωγραφική, γλυπτική και αραβικά, ενώ για ένα διάστημα εργάστηκε ως γεωλόγος στη Σιβηρία. Το 1956 εισέρχεται στην περίφημη κινηματογραφική σχολή της Μόσχας VGIK και παρακολουθεί μαθήματα, με δάσκαλο τον σπουδαίο σκηνοθέτη Μιχαήλ Ρομ (Αληθινός Φασισμός). Συμμαθητής του ήταν ένας άλλος μεγάλος της 7ης τέχνης, ο γεωργιανός Σεργκέι Παρατζάνωφ (Σαγιάτ Νόβα). Το 1960 αποφοιτά, υποβάλλοντας ως πτυχιακή εργασία τη διάρκειας 46 λεπτών ταινία Ο βιολιστής και ο οδοστρωτήρας, που ουσιαστικά αποτελεί την πρώτη του κινηματογραφική δουλειά.
Η διεθνής αναγνώριση για το Ταρκόφσκι έρχεται πολύ γρήγορα, από την πρώτη κιόλας μεγάλου μήκους ταινία του Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν, η οποία κερδίζει τον Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας (1962). Επτά χρόνια αργότερα προκαλεί και πάλι το ενδιαφέρον των κινηματογραφόφιλων, με την ταινία του Αντρέι Ρουμπλιόφ, που λόγω του χριστιανικού της θέματος αντιμετωπίζεται με εχθρότητα από το σοβιετικό καθεστώς και απαγορεύεται για δύο χρόνια.
Ο Ταρκόφσκι δεν υπήρξε ποτέ ανοικτά «διαφωνών». Το κυριότερο παράπονο από τις σοβιετικές αρχές ήταν ότι δεν του επέτρεψαν να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη όλα του τα σχέδια και τις ιδέες. Πάντως, λόγω της προσωπικής του γραφής, θα ήταν πολύ δύσκολο να τύχει μεγαλύτερης γενναιοδωρίας στη Δύση.
«Είμαι χαμένος. Δεν μπορώ να ζήσω στη Ρωσία, αλλά ούτε μακριά από αυτήν», έγραφε το 1983 στο ημερολόγιό του. Βρισκόταν στην Ιταλία για τις ανάγκες της ταινίας του Νοσταλγία. Εγκαθίσταται μόνιμα αρχικά στη γειτονική χώρα και στη συνέχεια στη Γαλλία. Η τελευταία του ταινία Η Θυσία γυρίστηκε στη Σουηδία το 1986 και κερδίζει τρία βραβεία στις Κάννες. Στις 29 Δεκεμβρίου 1986 άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.
Το έργο του Ταρκόφσκι χαρακτηρίζεται από τα χριστιανικά και μεταφυσικά θέματα, τους αργούς ρυθμούς, τα εξαιρετικής αισθητικής και μακράς διάρκειας μακρινά πλάνα. Επαναλαμβανόμενα μοτίβα στα έργα του είναι τα όνειρα, η μνήμη, η παιδική ηλικία, το τρεχούμενο νερό, η φωτιά, η βροχή, οι αναμνήσεις. Σταδιακά, ανέπτυξε μια προσωπική θεωρία γύρω από τον κινηματογράφο, την οποία ονόμασε «γλυπτική του χρόνου».
Πίστευε ότι το κύριο χαρακτηριστικό του κινηματογράφου είναι ο μετασχηματισμός της ανθρώπινης εμπειρίας του χρόνου. Το αμοντάριστο υλικό, έλεγε, καταγράφει τον πραγματικό χρόνο. Γι'αυτό χρησιμοποιούσε το αργό ρυθμό και τα μεγάλα πλάνα, για να δώσει στον θεατή την αίσθηση του χρόνου που περνά και χάνεται, αλλά και να αναδείξει την ιδιαιτερότητα της κάθε στιγμής. Τη θεωρία του για τη «γλυπτική του χρόνου» ανέπτυξε στις ταινίες του Ο Καθρέπτης (1975) και Στάλκερ (1979).
Ο Ταρκόφσκι δεν ήταν ο σκηνοθέτης που δημιουργούσε αλληγορίες ή σύμβολα. Μιλούσε με τις εικόνες. Στο ημερολόγιό του αναφέρει ότι ο συμβολισμός είναι ένα δείγμα φθοράς, υποστηρίζοντας την ανάγκη χρήσης ισχυρών εικόνων στην τέχνη. «Η εικόνα είναι σαν ένας σβώλος ζωής» έγραφε.
Εργογραφία
Ταινίες
- Οι Δολοφόνοι (Ubiitsy, 19', 1958), Η πρώτη φοιτητική ταινία του, βασισμένη στο ομώνυμο διήγημα του Έρνεστ Χέμινγουεϊ.
- Δεν υπάρχει αναχώρηση σήμερα (Segodnya uvolneniya ne budet, 45', 1959), δεύτερη φοιτητική ταινία.
- Ο οδοστρωτήρας και το βιολί (Katok i skripka, 46', 1960), η πτυχιακή ταινία του.
- Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν (Ivanovo detstvo, 95', 1962), πολεμικό δράμα, βραβευμένο στη Βενετία.
- Αντρέι Ρουμπλιόφ (Andrei Rublyov, 205', 1969), βιογραφική ταινία για τον πιο διάσημο ρώσο αγιογράφο, που έζησε τον 15ο αιώνα.
- Σολάρις (Solyaris, 165', 1972), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας του Στανισλάβ Λεμ.
- Καθρέπτης (Zerkalo, 108', 1975), ταινία με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία.
- Στάλκερ (Stalker, 163', 1979), επιστημονικής φαντασίας, εμπνευσμένη από τη νουβέλα των αδελφών Στρουγκάτσκι Πικ Νικ στο κράσπεδο του δρόμου.
- Ταξίδι στο χρόνο (Tempo di viaggio, 62', 1983), τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ για την ιταλική τηλεόραση.
- Νοσταλγία (Nostalghia, 125', 1983), ένας ρώσος πανεπιστημιακός αναζητά στην Ιταλία τα ίχνη ενός συμπατριώτη του συνθέτη του 18ου αιώνα.
- Θυσία (Offret, 149', 1986), ο άνθρωπος μπροστά στην προοπτική ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος.
Βιβλία
- Μαρτυρολόγιο, το προσωπικό ημερολόγιο του σκηνοθέτη από το 1970 έως το 1986. (εκδόσεις Ινδικτος, 2006)
- Σμιλεύοντας τον χρόνο (εκδόσεις Νεφέλη, 1987)
Βιβλία για τον Ταρκόφσκι
- Αντρέι Ταρκόφσκι: Μια ξενάγηση στο έργο του του Αντουάν Ντε Μπεκ. (εκδόσεις Γκοβόστης, 1991)
- Αντρέϊ Ταρκόφσκι του Γιάννη Βασιλειάδη. (εκδόσεις Αιγόκερως, 2003)
- Ο ποιητής Αντρέι Ταρκόφσκι του Μάκη Μωραίτη. (εκδόσεις Καθρέφτης, 1997)
- Ταρκόφσκι, ένας νοσταλγός του παραδείσου του Σωτήρη Γουνελά. (εκδόσεις Διάττων, 2002)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/211#ixzz3vjys4pOV
Η σφαγή στο Γούντεντ Νι
Ομαδικός τάφος για τα θύματα του Γούντεντ Νι
295
0
Γνωστή και ως Μάχη στο Γούντεντ Νι (Wounded Knee). Συνέβη στις 29 Δεκεμβρίου 1890 στην τοποθεσία Γούντεντ Νι Κρικ (Wounded Knee Creek) της Νότιας Ντακότας και θεωρείται η τελευταία μεγάλη ένοπλη σύρραξη μεταξύ των Ινδιάνων και του Αμερικανικού Στρατού.
Στις αρχές του 1890 οι διακρίσεις σε βάρος των Ινδιάνων στις ΗΠΑ βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη, παρά τις αποσπασματικές προσπάθειες της κυβέρνησης να τους εντάξει στην κοινωνία. Ο μεγάλος καταυλισμός των Σιου στη Νότια Ντακότα, που καταλάμβανε σχεδόν το σύνολο της πολιτείας, διαλύθηκε προς όφελος των λευκών εποίκων και των χρυσοθήρων. Στη θέση του δημιουργήθηκαν έξι μικρότεροι. Ο ζωτικός χώρος των Ινδιάνων μειωνόταν και οι κυνηγοί Σιου αντιμετώπιζαν έλλειψη θηραμάτων σε συνδυασμό με την άγονη γη.
Τότε εμφανίσθηκε δίκην προφήτη ένας σοφός Σιου ονόματι Γουοβόκα, που υποστήριξε ότι συνάντησε τον Θεό. Αυτός του είπε ότι πρέπει να διδάξει στους ανθρώπους του την αγάπη για τον πλησίον, την ειρήνη και τη συνεργασία με τους λευκούς και τη σκληρή δουλειά. Ο Θεός του δίδαξε ένα χορό, που θα μπορούσε να φέρει ξανά τη γονιμότητα στη γη και να γεμίσει την περιοχή του με βουβάλια.
Ο Γουοβόκα άρχισε να προσελκύει μεγάλα πλήθη Ινδιάνων και από άλλες φυλές. Αυτό ανησύχησε τους λευκούς, οι οποίοι παρερμήνευσαν το νόημα των λόγων του ινδιάνου προφήτη και διαμήνυσαν στην κυβέρνηση ότι οι Σιου είναι έτοιμοι για εξέγερση. Επί τόπου έφθασαν 3.000 άνδρες του 7ου Συντάγματος Ιππικού με τέσσερα ταχυβόλα τύπου «Χότσκις» και επικεφαλής τον συνταγματάρχη Τζέιμς Φορσάιθ.
Το πρωί της 29ης Δεκεμβρίουμια ίλη ιππικού από 500 άνδρες περικύκλωσε ένα καταυλισμό των Λακότα Σιου την ώρα που χόρευαν τον χορό του Γουοβάκα και τους ζήτησαν να παραδώσουν τα όπλα τους. Στον καταυλισμό εκείνη την ώρα βρίσκονταν 230 άνδρες και 120 γυναικόπαιδα. Οι περισσότεροι υπάκουσαν στη διαταγή, αλλά ένας Ινδιάνος με το όνομα Μαύρο Κογιότ ζήτησε χρήματα για να παραδώσει το όπλο του. Δημιουργήθηκε μια παρεξήγηση με δύο στρατιώτες, καθότι ήταν κουφός. Ήρθαν στα χέρια και το όπλο του Μαύρου Κογιότ εκπυρσοκρότησε.
Αυτό θεωρήθηκε επίθεση από τους πολυβολητές της ιλαρχίας και τα «Χότσκις» άρχισαν να «κελαηδάνε». Μέσα σε λίγα λεπτά ο καταυλισμός γέμισε από πτώματα. 146 Λακότα Σιου σκοτώθηκαν (84 άνδρες, 44 γυναίκες, 18 παιδιά) και 50 τραυματίστηκαν. Μεταξύ των νεκρών και ο αρχηγός τους, το Μεγάλο Πόδι. Το Ιππικό είχε 25 νεκρούς και 39 τραυματίες, οι περισσότεροι από φίλια πυρά.
Ο επικεφαλής της επιχείρησης συνταγματάρχης Φορσάιθ απαλλάχθηκε πάραυτα των καθηκόντων του με διαταγή του επιτελάρχη στρατηγού Νέλσον Μάιλς, που έκανε λόγο για «ηθελημένο μακελειό στο Γούντεντ Νι». Διαφορετική ήταν η άποψη των πολιτικών του προϊσταμένων, που τον απήλλαξαν από κάθε κατηγορία και τον αποκατέστησαν στη διοίκηση του 7ου Συντάγματος Ιππικού.
Η αμερικανική κοινή γνώμη πήρε το μέρος του στρατού, ενώ υποτυπώδεις ήταν οι αντιδράσεις των Ινδιάνων, εξαιτίας της αδύνατης θέσης τους και των μεταξύ τους αντιπαραθέσεων. Πολύ αργότερα, το Γούντεντ Νι έγινε σημείο αναφοράς και σύμβολο του αγώνα των Ινδιάνων για αξιοπρέπεια και δικαίωση. Μόλις μετά το 1970 άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα κριτικά κείμενα για το αιματηρό περιστατικό. Πολλοί συγγραφείς θεωρούν τη Σφαγή στο Γούντεντ Νι μία από τις πιο θλιβερές σελίδες στην ιστορία των ΗΠΑ.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/374#ixzz3vjzH3d8M
Δημήτριος Βούλγαρης
1802 – 1877
283
0
Πολιτικός από την Ύδρα, γνωστός και με το προσωνύμιο Τζουμπές, εξαιτίας του ποδήρη μανδύα που φορούσε. Γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίουτου 1802 και ήταν γιος του κοτσαμπάση του νησιού Γεωργίου Βούλγαρη. Αναμίχθηκε από νεαρά ηλικία στην πολιτική ζωή της Ύδρας κι έλαβε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του 1821. Υπήρξε πληρεξούσιος της Ύδρας σε όλες τις επαναστατικές εθνικές συνελεύσεις και μετά την απελευθέρωση αντιπολιτεύτηκε σφοδρά τον Καποδίστριακαι τις πολιτικές του.
Μετά την άφιξη του Όθωναεπέστρεψε στην Ύδρα, όπου διετέλεσε δήμαρχος. Μετά την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843διορίστηκε γερουσιαστήςκαι τον Απρίλιο του 1847 ανέλαβε το Υπουργείο Ναυτικών στις κυβερνήσεις Κωλέττηκαι Τζαβέλα και στη συνέχεια το Υπουργείο Οικονομικών στην κυβέρνηση Κανάρη.
Το 1855 έγινε για πρώτη φορά πρωθυπουργός, διαδεχόμενος τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, σε μια κρίσιμη περίοδο για τη διεθνή θέση της χώρας, λόγω του Κριμαϊκού Πολέμου. Κατόρθωσε να παραμείνει στην εξουσία για δύο χρόνια, αφού κέρδισε μια εκλογική αναμέτρηση που χαρακτηρίστηκε για τη νοθεία του λαϊκού φρονήματος. Παραιτήθηκε, όμως, κατόπιν διαφωνίας με τον Όθωνα και υπήρξε από τους πρωταγωνιστές της έξωσής του τον Οκτώβριο του 1862.
Ανέλαβε την πρωθυπουργία στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε αμέσως μετά με παλαιούς και νέους πολιτικούς. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του ξέσπασε η Κρητική Επανάσταση το 1866 και διατήρησε την ουδετερότητα. Τον Δεκέμβριο του 1866 η κυβέρνηση Βούλγαρη έχασε την πλειοψηφία και παραιτήθηκε για να επανέλθει δύο χρόνια αργότερα, όπου παρέμεινε στο προσκήνιο της πολιτικής ως το 1874.
Ο Δημήτριος Βούλγαρης, παρά την αναμφισβήτητη ευφυΐα του, δεν άφησε θετικά ίχνη στον κοινοβουλευτικό βίο της χώρας, παρά μόνον φαυλότητα και αντισυνταγματικές πρακτικές. Πολλές φορές ψήφιζε νόμους και τον προϋπολογισμό, χωρίς η Βουλή να βρίσκεται σε απαρτία. Η κοινή γνώμη εξεγέρθηκε και ο Χαρίλαος Τρικούπηςδημοσίευσε στην εφημερίδα Καιροί το περίφημο άρθρο του Τις πταίει; το 1875.
Οι παραμείναντες βουλευτές κατακρίθηκαν και αποκλήθηκαν «στηλίται», όπως οι στιγματισθέντες, κατά την αρχαιότητα, των οποίων το όνομα αναγραφόταν σε ατιμωτική στήλη. Προ της γενικής κατακραυγής, ο Βασιλιάς Γεώργιοςαπέλυσε τον Βούλγαρη, η δε Βουλή τον παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο για πλαστογραφία και αντιποίηση αρχής. Δύο εκ των υπουργών του, ο γαμπρός του Νικολόπουλος και ο Βαλασόπουλος, καταδικάστηκαν για δωροληψία. Τα γεγονότα της εποχής αυτής ονομάσθηκαν «Στηλιτικά». Όλα αυτά προκάλεσαν κατάθλιψη στον Δημήτριο Βούλγαρη, που πέθανε στις 29 Δεκεμβρίουτου 1877.
Ο Νικόλαος Λεβίδης μας δίδει ένα ζωντανό πορτρέτο του υδραίου πολιτικού στα Απομνημονεύματά του. «Συνετός μεν, αλλά και βίαιος και εκδικητικός άμα τοις μεν φίλοις ενδοτικός, τοις δε αντιπάλοις ανένδοτός τε και επικίνδυνος. Κάτω πάντοτε νεύων τους οφθαλμούς του και ολίγα λέγων, υπό την ποδήρη αιατική περιβολή, τον τζουμπέ (διό και τζουμπές κοινώς εκαλείτο), προεκάλει τον σεβασμόν ειμή και τον φόβον. Διαχειριστής των δημοσίων χρημάτων τα μάλιστα φειδωλός και έντιμος, είπερ τις άλλος,υπήρξεν αναμφισβητήτως πάντοτε ανώτερος χρημάτων, μεγαλοπρεπής και υπερήφανος και λόγω έτι της επιφανούς οικογένειας, εξής κατήγετο και λόγω των υπηρεσιών, ας κατά την επανάσταση του 21,είχε προσφέρει τη πατρίδι, καίπερ νεώτατος την ηλικίαν ων. […] Η δε πολιτική δράσις του ανδρός κατάς μεν τας αρχάς του πολιτικού βίου αυτού και επί μακρά έτη υπήρξε φιλελευθέρα, περί το τέλος της ζωής του εξετράπη των τα μάλιστα φιλελευθέρων και κοινοβουλευτικοτάτων αρχών αυτού ανελεύθερος και σατραπικώτατος γενόμενος, και τούτου ένεκεν αδόξως τελευτήσας. […] Ως πολιτικός ρήτωρ ωμίλει μάλλον ή αγόρευε. Ωμίλει δε ουχί οργίλως, αλλά ταχέως, ελαφρότατα δε βατταρίζων (τσεβδίζων). […] Ανήρ εις άκρον φιλόθρησκος, παρηκολούθει τακτικώτατα την Θεία Λειτουργία εις τον Ναόν της Ζωοδόχου Πηγής.»
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/127#ixzz3vjze7Bah
Ο Παναθηναϊκός στον τελικό του
Διηπειρωτικού
1264
0
Τον Δεκέμβριο του 1971 ο δευτεραθλητής Ευρώπης Παναθηναϊκόςαγωνίζεται στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου με αντίπαλο τη Νασιονάλ του Μοντεβιδέο.
Ο πρωταθλητής Άγιαξ, του Γιόχαν Κρόιφ και των άλλων μεγάλων παικτών, αρνείται να συμμετάσχει στο διπλό τελικό, εξαιτίας της κακής φήμης που συνόδευε τότε τις ομάδες από τη Λατινική Αμερική. Κλαδευτήρια ανέβαζαν τους παίκτες τους οι Ευρωπαίοι, δρεπανηφόρα τους κατέβαζαν, εξαιτίας του δυναμικού και πολλάκις βρώμικου παιγνιδιού τους. Ο Παναθηναϊκός του Γουέμπλεϊκαι του Φέρεντς Πούσκαςκλήθηκε από τη FIFAνα αντικαταστήσει τους ιπτάμενους ολλανδούς και τελικά το πλήρωσε.
Ο πρώτος αγώνας με τους Ουρουγουανούς έγινε ένα βροχερό απόγευμα της 15ης Δεκεμβρίουστο κατάμεστο στάδιο Καραϊσκάκη. Ο Παναθηναϊκός προηγείται με γκολ του Φυλακούρη στο 48ο λεπτό, αλλά δύο λεπτά αργότερα ο Αρτίμε ισοφαρίζει και ο αγώνας λήγει 1-1.Οι παίκτες της Νασιονάλ επιβεβαιώνουν τους φόβους των Ολλανδών. Με ένα δολοφονικό μαρκάρισμα, ο Μοράλες σπάει το πόδι του Γιάννη Τομαρά, θέτοντας τέλος σε μια πολλά υποσχόμενη καριέρα.
Οι συνθέσεις των ομάδων:
- ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Οικονομόπουλος, Τομαράς, Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Καμάρας, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς.
- ΝΑΣΙΟΝΑΛ: Μάνγκα, Μπρούνελ, Μάσνικ, Ουμπίνια, Μοντέρο Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίγια, Εσπάραγκο, Μανέιρο, Αρτίμε, Μοράλες.
Οι συνθέσεις των ομάδων:
- ΝΑΣΙΟΝΑΛ: Μάνγκα, Μπρούνελ, Μάσνικ, Ουμπίνια, Μοντέρο Καστίγιο, Μπλάνκο, Κουμπίγια, Εσπάραγκο, Μανέιρο, Αρτίμε, Μαμέλι.
- ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ: Οικονομόπουλος, Μητρόπουλος, Αθανασόπουλος, Ελευθεράκης, Καψής, Σούρπης, Δημητρίου, Καμάρας, Αντωνιάδης, Δομάζος, Κουβάς.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/196#ixzz3vk03fAoM
Η μάχη των Ούνων
20
0
Συμφωνικό ποίημα του Φραντς Λιστ, που φέρει τον κωδικό S105 στην εργογραφία του σπουδαίου ούγγρου πιανίστα και συνθέτη. Ο πρωτότυπος τίτλος του έργου είναι «Hunnenschlacht».
Ο Λιστ το συνέθεσε τη διετία 1856-1857, εντυπωσιασμένος από τον ομώνυμο ζωγραφικό πίνακα του γερμανού ζωγράφου Βίλελμ φον Κάουλμπαχ (1805-1874). Στον πίνακα αυτό απεικονίζεται μία σκηνή από την επονoμασθείσα «Μάχη των Εθνών», που έγινε στις 20 Ιουνίουτου 451 στα Καταλανικά πεδία της Γαλατίας. Αντίπαλοι Ρωμαίοι και Βησιγότθοι υπό τους Φλάβιο Αέτιο και Θευδέριχο από τη μία πλευρά και οι Ούνοι του Αττίλα από την άλλη. Ο Αττίλας θα υποχρεωθεί σε τακτική υποχώρηση, αλλά γρήγορα θα ανακάμψει και θα προελάσει προς τη Ρώμη. Η αναμέτρηση ήταν τόσο σκληρή και φονική, που ακόμα και σήμερα, λένε ότι οι ψυχές των στρατιωτών συνεχίζουν τη μάχη στον
ουρανό.
Η πρεμιέρα του έργου, που διαρκεί γύρω στα 16 λεπτά, δόθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1857 στη Βαϊμάρη της Γερμανίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/868#ixzz3vkO29S00
Βόιτσεχ Κίλαρ
1932 – 2013
39
0
Πολωνός συνθέτης, γνωστός από τη μουσική που έγραψε για τις κινηματογραφικές ταινίες Δράκουλας (1992) και Πιανίστας (2002). Μαζί με τους Χένρικ Γκόρετσκικαι τον Κζίστοφ Πεντερέτσκι ανήκει στην πολωνική μουσική πρωτοπορία της δεκαετίας του '60.
Ο Βόιτσεχ Κίλαρ (Wojciech Kilar) γεννήθηκε στις 17 Ιουλίουτου 1932 στο Λβοφ (σημερινό Λβιβ Ουκρανίας). Μετά τον πόλεμο έζησε στο Κατοβίτσε, όπου σπούδασε στη Μουσική Ακαδημία της πόλης και στη συνέχεια στο Παρίσι, με τη γαλλίδα πιανίστρια και παιδαγωγό Νάντια Μπουλανζέ.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως συνθέτης, γράφοντας συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου και κοντσέρτα. Οι επιρροές του εκτείνονται από τους γάλλους συνθέτες Κλοντ Ντεμπισί και Μορίς Ραβέλ και τον συμπατριώτη του συνθέτη Κάρολ Σιμανόφσκι έως τη λαϊκή μουσική της πατρίδας του και τη θρησκευτική μουσική της Καθολικής εκκλησίας.
Οι συνθέσεις του παρουσιάζουν μεγάλο εύρος, από την αβάν-γκαρντ Riff 62 έως το χορωδιακό Exodus (ακούγεται στο τρέιλερ της Λίστας του Σίντλερ) και το θρησκευτικό Magnificat. Η αγάπη για τα απλά μοτίβα και η χρήση της συνήχησης κοντραμπάσου και τσέλου έδωσαν στη μουσική του ένα ατμοσφαιρικό ρομαντικό συναίσθημα, που δεν πέρασε απαρατήρητο από τους κινηματογραφιστές.
Αν και θα προτιμούσε να τον θυμούνται για το συμφωνικό του έργο, οι μουσικές του για τον κινηματογράφο ήταν αυτές που τον έκαναν πολύ δημοφιλή στην Πολωνία και τον κόσμο. Συνέθεσε μουσική για ταινίες των συμπατριωτών του σκηνοθετών Κζίστοφ Κισλόφσκι, Κζίστοφ Ζανούσι, Κάζιμιρτζ Κουρτς και Αντρέι Βάιντα (περίφημο βαλς του για την ταινίαΗ Γη της Επαγγελίας). Για να γράψει μουσική για τον κινηματογράφο, ο Κίλαρ έθετε τρία κατά σειρά κριτήρια: το όνομα του σκηνοθέτη, το ύψος της αμοιβής και το σενάριο.
Το 1992 η φήμη του εκτοξεύθηκε παγκοσμίως για τη μουσική της ταινίας του Φράνσις Φορντ Κόπολα Δράκουλας, ενώ την ίδια χρονιά τιμήθηκε από την Αμερικανική Ένωση Συνθετών και Συγγραφέων. Το 2002 συνέθεσε τη μουσική της ταινίας του Ρομάν Πολάνσκι Πιανίστας και κέρδισε το γαλλικό Bραβείο Σεζάρ καλύτερης μουσικής για ταινία.
Ο Βόιτσεχ Κίλαρ πέθανε στις 29 Δεκεμβρίουτου 2013 στο Κατοβίτσε, σε ηλικία 81 ετών. Κάποτε είχε πει ότι θα ήθελε να τον θυμούνται «ως ένα άνθρωπο, που έδωσε στους ανθρώπους λίγη ευτυχία, ελπίδα, στοχασμό και πίστη». Για 40 χρόνια ήταν νυμφευμένος με την Μπάρμπαρα Κίλαρ, η οποία πέθανε το 2007.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/757#ixzz3vkOsjy51
Σλόμο Βενέτσια
1923 – 2012
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
97
0
Ελληνοεβραίος, ιταλικής καταγωγής, από τους επιζώντες του Ολοκαυτώματος.
Ο Σλόμο Βενέτσια γεννήθηκε στις 29 Δεκεμβρίου 1923 στη Θεσσαλονίκη. Τον Μάρτιο του 1943 συνελήφθη από τους Ναζί μαζί με την οικογένειά του και στάλθηκε σιδηροδρομικώς στο κολαστήριο του Άουσβιτς - Μπιρκενάου, όπου έφθασε στις 11 Απριλίου 1944.
Λόγω της γερής του κράσης επιλέχθηκε για τις ειδικές μονάδες (Sonderkommando), που τις αποτελούσαν Εβραίοι και επί ποινή εκτέλεσης αποτελούσαν το βοηθητικό προσωπικό των κρεματορίων. «Ήμουν ένας εργάτης του θανάτου» είχε γράψει σ'ένα άρθρο του. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Πρίμο Λέβι, που υπήρξε κρατούμενος στο Άουσβιτς - Μπιρκενάου, «η σύλληψη και η υλοποίηση της ιδέας αυτών των λεγόμενων "ειδικών σωμάτων"υπήρξε το πιο δαιμονικό και σκοτεινό έγκλημα του εθνικοσοσιαλισμού. Μέσω αυτού του μηχανισμού, το βάρος του κρίματος πέρασε στους άλλους, και κυρίως στα ίδια τα θύματα».
Ο Βαλέντσια «δούλεψε» για έξι μήνες στο Ζοντερκομάντο και υπήρξε ένας από τους λίγους διασωθέντες του στρατοπέδου Άουσβιτς - Μπίρκεναου. Η μητέρα του και οι δύο αδελφές του θανατώθηκαν στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς. Ο Βαλέντσια απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό, στις 27 Ιανουαρίου 1945.
Μετά τη λήξη του Β'Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου δούλεψε ως ξενοδοχοϋπάλληλος. Παράλληλα, με διαλέξεις και με παρεμβάσεις στα μέσα ενημέρωσης κρατούσε άσβεστη τη μνήμη του Ολοκαυτώματος. Ο Βαλέντσια υπήρξε σύμβουλος του Ρομπέρτο Μπενίνι στην πολυβραβευμένη του ταινία Η Ζωή είναι ωραία, παραγωγής 1999.
Το 2007 κυκλοφόρησε το βιβλίο του Sonderkommando Auschwitz, που αποτελεί μία από τις διεξοδικότερες και αυθεντικότερες μαρτυρίες για το Ολοκαύτωμα. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη με τον τίτλο Sonderkommando: Μέσα από την κόλαση των θαλάμων αερίων.
Ο Σλόμο Βενέτσια πέθανε την 1η Οκτωβρίου 2012 στη Ρώμη, σε ηλικία 88 ετών. Παντρεμένος με τη Μαρίκα, είχε τρία παιδιά και έξι εγγόνια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/542#ixzz3vkPcdhXj
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Τετάρτη
30/12
02:00
8°C
87%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
08:00
8°C
83%
2 Μπφ Α
9 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
Μικρή πιθανότητα βροχής
14:00
7°C
75%
3 Μπφ Α
16 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
20:00
4°C
0°C 67%
4 Μπφ Α
24 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
"ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ ΣΤΟΝ .."ΠΟΛΕΜΟ "ΛΕΒΕΝΤΕΣ ;;..."
Πέντε χρόνια πέρασν φίλοι μου , για να καταλάβουμε , καλά..καλά όμως , πως το τότε "προεκλογικο "σύνθημα "ΔΩΡΙΔΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ "ΉΤΑΝ ΕΝΑ..ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΚΑΙ ΤΊΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ ..και μάλιστα Π.Π.Ι , δηλαδή παραμύθι ..περιορισμένης..ισχύος , αφου ίσχυσε .όσο ίσχυσε , για συγκεκριμένο κομμάτι της Δωριδας , που είχε ..περιοριστικά στοιχεία , γεωγραφικά αλλα και..υψομετρικά ..
Θα μας πείτε πω.."γκρινιάζουμε "και ενδεχομένως να.."πληγώνουμε "τους ..ευαίσθητους (!!!) αιρετούς μας , που αμφιβάλλουμε φίλοι μου , αν στα 5 αυτά χρόνια , που..κουμαντάρουν τη Δωρίδα , έχουν πατήσει ποτε στην ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ..
Κανονικά , όλοι αυτοί οι κύριοι , θα έπρεπε να έχουν "ΚΟΠΕΙ ΑΠ'ΙΣ ΑΠΟΥΣΙΕΣ "με πρώτο και καλύτερο τον κ.Δήμαρχό μας , που οι Λιδορικιώτες "υπήκοοι " , ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΝ , ΑΝ ΕΙΝΑΙ..ΤΥΧΕΡΟΙ , ΣΤΗ ΧΑΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ..ΦΕΞΗ , σε σημείο που στο τέλους θα.."ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΝΙΚΟΛΟΥΛΗ ΓΙ ΝΑΑ ΤΟΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ...βέβαια , για να λέμε και του στραβού το δίκιο , οι άνθρωποι δεν κάθονται , όοοχι , προς Θεού , δουλεύουν και μάλιστα σκληρά , για βάλτε κάτω σε πόσα πανηγύρια , βασιλόπιτες , ..αποκριάατικους χορούς , αρραβώνες , βαφτίσια , γάμους και..κηδείες πηγαίνουν κάθε χρόνο , και πόσουε.."δεκάρικους..τραβάνε "για να καταφέρουν να "εξασφαλίσουν το ..ψωμακι τους "για τα επόμενα άλλα 5 χρόνια ; Για πάρτε τα φωτογραφικά αρχεία των διαφόρων .."πολιτιστικών " (!!! ) Συλλόγων της Δωρίδας ,που κάποιοι μάλιστα είναι και κάτι..παραπάνω από ..Πολιτιστικοί , ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΙ , ΔΗΛΑΔΉ ΑΝ ΤΟ ΚΑΛΟΣΚΕΦΤΟΎΜΕ , ΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΜΑΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΝ , ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ , ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ; ΜΑΛΙΣΤΑ , ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ..ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ...
Η στήλη μας , φίλοι μου , από αύριο θα αρχίσει ένα αγώνα δρόμου για να ενημερώσει του Λιδορικιώτες , ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΟΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΜΑΣ ΑΥΤΟΙ , ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ , ΚΑΙ ΘΑ ΕΛΑΜΕ ΠΟΛΥ , Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΗ ΝΑ ΤΟΥΣ "ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙ "ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ , ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..
Υπομονή λοιπόν φίλοι μου , και θα δούμε ΠΩΣ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ , ΒΈΒΑΙΑ , ΑΥΤΟΊ ΑΠ'ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΣΑΝ ΤΗΝ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ..ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΝΟΙΆΖΟΝΤΑΙ , ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ....
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ , ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
Απ'το "Λιδωρίκι 'με αγάπη ....Κ.Κ.-
www.lidoriki.com