HTTPS://NOSTALGIKOSANEMOS.WORDPRESS.COM
Τζαμιά και συνοικίες που τα ονόματά τους δεν έχω ακούσει ποτέ. Δηλ. το σημερινό κολωνάκι της γκλαμουριάς ήταν μια φτωχογειτονιά το 1830 που λέγονταν βρυσάκι. Η Ακρόπολη ήταν αγνώριστη αφού ενδιάμεσα ήταν κτισμένο και τζαμί μα κι ο Παρθενώνας και η παλιά αγορά καθώς δεν θυμίζουν σχεδόν τίποτα σήμερα απο εκείνη την εποχή.
Δεν υπήρχαν τροχήλατα μέσα κυκλοφορίας αφού δεν υπήρχαν δρόμοι χαραγμένοι παρά σοκάκια κακοφτιαγμένα και παράγκες για σπίτια με τσίγκια, σπίτια κτισμένα πάνω σε αρχαία. Κάτω υπήρχε ολόκληρη πολιτεία θαμένη ίσως απο σεισμούς, ίσως απο φαινόμενα καιρικά που τα κάλυψαν με τόνους λάσπης και πέτρας.
Καθώς βλέπω το βίντεο που ακολουθεί.. μένω άναυδη και κατάπληκτη απο την ιστορία της παλιάς Αθήνας που ποτέ δεν έμαθα γιατί απλά κανείς δεν μου είχε μιλήσει γι αυτήν.
Μου θυμίζει την ιστορία της πόλης που γεννήθηκα της Λάρισας όπου το ίδιο συνέβη κι εκεί. Μια συνοικία που εγώ γνώριζα απο μικρούλα όταν επισκεπτόμουν την πόλη και τα μαγαζιά που ήταν κτισμένα τελικά πάνω σε αρχαία πόλη. Υπήρχε η οδός φρουρίου που ανεβαίναμε παρέες παρέες στο “Φρούριο” όπως ήταν η ονομασία αυτού του λόφου και θεωρείται η Ακρόπολη της Λάρισας.
Εκεί είδα κάποια στιγμή όλα τα σπίτια που ήξερα και τα μαγαζιά γκρεμισμένα καθώς ανακάλυψαν οι αρχαιολόγοι μετά απο ανασκαφή για ανέγερση πολυκατοικίας (πρόσφατα γύρω στο 1978-1986) ένα μεγάλο αρχαίο θέατρο το οποίο αποτελεί μεγαλοπρεπές οικοδόμημα με σκηνή, ορχήστρα, 13 κερκίδες κλπ.
Ετσι και η ιστορία της παλιάς Αθήνας που τώρα μαθαίνω και δίνω συγχαρητήρια στην εκπομπή “ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ” και στο δημοσιογράφο Βασιλόπουλο που έστω κι έτσι μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε που ζούμε που πατάμε και πόσοι αιώνες έχουν περάσει και τι έχει θαυτεί κάτω απο αυτη τη γή της ελλάδας..
Ολόκληρη ιστορία που ποτέ δεν θα μάθουμε αν κάποιος δεν την ψάξει και την δημοσιεύσει στα μέσα που διαθέτει.Περπατάω τώρα στην πλάκα βλέπω την ομορφιά της, τα αρχαία κάτω απο την ακρόπολη, θαυμάζω το μεγαλείο των μαρμάρων αυτών και σκέφτομαι παράλληλα πόσες συνοικίες υπήρχαν απο κάτω στα βάθη του αιώνα και ποτέ δεν θα μάθουμε..
Πίσω στα παλιά