Έπαιρνες αυτόν το παλιό εμπορικό δρόμο από την Ομόνοια και πήγαινες προς Σύνταγμα.
Η μια βιτρίνα διαδεχότανε την άλλη ...
Όμορφα διακοσμημένες και σταματούσες και χάζευες.
Είχε κίνηση είχε εργαζόμενους που δούλευαν σε αυτά τα μαγαζιά και περισσότερους που δούλευαν σε εργοστάσια σε βιοτεχνίες για αυτά επίσης.
Ας θυμηθούμε λοιπόν τα ονόματα ...
Γουτάκης...Βάρδας-Αναγνωστόπουλος-Μπαλάσκας-Προμηθέας-Φωκάς-
Ματζώρης-Κάουφμαν-Άκρον-ξενοδοχείο ΕΣΠΕΡΙΑ-Στρογγυλός.
Τους λαμπαδιασμένους από τους γνωστούς-άγνωστους κινηματογράφους
Αττικόν...Απόλλων...το Κόστα Μπόντα τους ανθρώπους που κάηκαν ζωντανοί.
Η οδός Σταδίου όμως είχε και πολλούς άλλους επαγγελματικούς χώρους
με εργαζόμενους στα κτίρια στους ορόφους...ραφεία...μεσιτικά γραφεία...
λογιστικά...δικηγορικά....αντιπροσωπείες ειδών εισαγωγής....θυρωρούς...
κυλικεία....
Ακόμα και τα υπόγεια σε αυτά τα κτίρια ήταν αξιοποιείσημα.
Μικρά εργαστήρια ....επισκευαί ωρολογίων...στυλών
(τότε που ο κόσμος έγραφε)....γραφομηχανών....
Τι να πρωτοθυμηθείς....
Ένα μέγαρο της Σταδίου που είχε το όνομα του ιδιοκτήτη
επρόκειτο για εξαιρετικό άνθρωπο που βοηθούσε κόσμο που είχε ανάγκη.
Μια μικρή στοά στέκι λαθρεμπόρων της εποχής όχι κάτι το σοβαρό...
πουλούσαν ατελώνιστα εμπορεύματα στην...ζούλα και σε συστημμένους
πελάτες όπως καλλυντικά...ρούχα....τράπουλες....ποτά.
Η οδός Σταδίου έζησε κάποτε πολλές οικογένειες.
Πίσω στα παλιά