ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες
Καλησπέρα  φίλοι  του χωριού  μας  και  της  εφημερίδας  του
ΤΡΙΤΗ   ΣΗΜΕΡΑ  12  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2015
Ανατολή Ήλιου: 07:39
Δύση Ήλιου: 17:27
Σελήνη 3 ημερών

• Γιορτάζουν:  Τατιανός, Τατιανή, Τατιάνα.

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ



μ. Χ.
1822

Μάχη εναντίον των Τούρκων στα Στύρατης Εύβοιας, κατά την οποία σκοτώνεται ο επικεφαλής των Ελλήνων, Ηλίας Μαυρομιχάλης.
1833

Η Αντιβασιλεία συνάπτει δάνειο 60 εκατομμυρίων φράγκων με την τράπεζα Ρότσιλνττων Παρισίων.
1899

Ο σύμβουλος του ΣΕΓΑΣ και μετέπειτα υπουργός οικονομικών στην κυβέρνηση Βενιζέλου, Μιλτιάδης Νεγρεπόντης, εισηγείται τη διοργάνωση «πρωταθλήματος αγώνων ποδοσφαίρου».
1913

Ο ρώσος επαναστάτης Ιωσήφ Βισαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, ένας από τους εκδότες της εφημερίδας «Πράβντα», σε επιστολή του προς το περιοδικό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος υπογράφει για πρώτη φορά ως «Στάλιν» (ατσάλινος άνθρωπος).
1959

Ιδρύεται η αμερικανική δισκογραφική εταιρείαMotown, που θα βάλει τη μαύρη μουσική και ιδιαίτερα τη σόουλ στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη.
1996

Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Κλάους Κίνκελ, αρνείται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με την Ελλάδα, σχετικά με τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1201#ixzz3x2v5bSVz
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1873

Σπύρος Λούης, έλληνας ολυμπιονίκης τουΜαραθωνίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896.(Θαν. 26/3/1940)
1934

Τζένη Καρέζη, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ευγενίας Καρπούζη, ελληνίδα ηθοποιός. (Θαν. 27/7/1992)
1964

Τζέφρι Μπέζος, αμερικανός επιχειρηματίας, ιδρυτής του διαδικτυακού βιβλιοπωλείου Amazon.com.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1201#ixzz3x2vS9tvf
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1827

Ασήμω Λιδωρίκη - Γκούρα, ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης. (Γεν. ?)
1916

Γεώργιος Θεοτόκης, κερκυραίος πολιτικός, που διατέλεσε τέσσερεις φορές πρωθυπουργός.(Γεν. ?/2/1844)
1976

Άγκαθα Κρίστι, αγγλίδα συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων. (Γεν. 15/9/1890)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1201#ixzz3x2vrXXY1

 

ΤΖΕΝΗ  ΚΑΡΕΖΗ

5702
2
Δημοφιλής ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου.
Η Ευγενία Καρπούζη, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1934. Έζησε τα παιδικά της χρόνια σε διάφορες πόλεις, ακολουθώντας τις μεταθέσεις των γονιών της που ήταν εκπαιδευτικοί. Ο πατέρας της, Κωνσταντίνος Καρπούζης, ήταν μαθηματικός και η μητέρα της, Θεώνη, δασκάλα. Στη Θεσσαλονίκη μπήκε εσωτερική στο Γαλλικό Σχολείο Καλογριών και αργότερα συνέχισε στο αντίστοιχο Σεν Ζοζέφ στην Αθήνα.
H αγάπη της για το θέατρο άρχισε να εκδηλώνεται από τα μαθητικά της, ακόμη, χρόνια κι εκφράστηκε με τη συμμετοχή της στις σχολικές παραστάσεις. Τη χρονιά αποφοίτησής της από την Ελληνογαλλική Σχολή το 1951 πήρε μέρος στην παράσταση της «Aντιγόνης» του Σοφοκλή που ανέβηκε στο θέατρο «ΡΕΞ» από τους τελειόφοιτους, ερμηνεύοντας τον ομώνυμο ρόλο.
Την ίδια χρονιά έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου μαθήτευσε δίπλα στον Δημήτρη Pοντήρη, τον Άγγελο Tερζάκη, την Kατερίνα και τον Γιώργο Παππά, που υπήρξε και ο πρώτος μεγάλος της έρωτας. Αποφοίτησε το 1954 και αμέσως χρίστηκε πρωταγωνίστρια. Ο πρώτος της ρόλος στο θεατρικό σανίδι ήταν δίπλα στη Μελίνα Μερκούρηκαι τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, στο έργο του Αντρέ Ρουσέν «Ωραία Ελένη», που ανέβηκε τον Οκτώβριο του 1954 στο Θέατρο Κοτοπούλη. Ακολούθησε ο ρόλος της Αντέλα στο έργο του Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα», στο οποίο πρωταγωνιστούσε η Κατίνα Παξινούκαι σκηνοθέτησε ο Αλέξης Μινωτής. Το χρονικό διάστημα 1955-1959 έπαιξε με επιτυχία σπουδαίους ρόλους στο Εθνικό Θέατρο: Οφηλία (Άμλετ), Κορντέλια (Βασιλιάς Ληρ), Μυρίννη (Λυσιστράτη) κ.ά.

Στιγμιότυπο από την ταινία «Δις Διευθυντίς»
Το 1955 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου«Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο», για να ακολουθήσουν περισσότερες από 30 ταινίες: «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος» (1960), «Η νύφη το ’σκασε» (1962), «Τα κόκκινα φανάρια» (1963), «Δεσποινίς διευθυντής (1964), «Μια τρελή τρελή οικογένεια» (1965), «Τζένη - Τζένη» (1966), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Μια γυναίκα στην αντίσταση» (1970).
Μετά το 1960, δημιούργησε δικούς της προσωπικούς θιάσους και συνεργάστηκε με έξοχους κωμικούς, όπως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Μίμης Φωτόπουλοςκαι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος. Από το 1968 μέχρι το θάνατό της έπαιξε μαζί με τον Κώστα Καζάκο, έργα των Καμπανέλλη, Άλμπι, Ίψεν, Τσέχοφ, Αναγνωστάκη, ενώ το 1985 ερμήνευσε για πρώτη φορά αρχαίο δράμα, με τη «Μήδεια», σε σκηνοθεσία Μίνωα Bολανάκη, μια παράσταση που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Επίδαυρο και το Ηρώδειο. Δύο χρόνια αργότερα πρωταγωνίστησε στην «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Στούρουα, που ανέβηκε στην Επίδαυρο και τον Λυκαβηττό.
Η μεγάλη της θεατρική επιτυχία υπήρξε αναμφισβήτητα το σπονδυλωτό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο», που ανέβηκε το 1973, το οποίο και αποτέλεσε μία από τις εστίες πνευματικής αντίστασης κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Η ίδια, όσο και ο σύζυγός της Κώστας Καζάκος, συνελήφθησαν και ταλαιπωρήθηκαν από τις αρχές της χούντας. Το είδος αυτό είχε συνέχεια μετά τη μεταπολίτευση με τα έργα «Το κουκί και το ρεβύθι» (1974) και «Εχθρός Λαός» (1975). Τελευταία της θεατρική παράσταση ήταν τα «Διαμάντια και μπλουζ» της Λούλας Αναγνωστάκη (1990).
Στην προσωπική της ζωή έκανε δύο γάμους. Ο πρώτος με τον δημοσιογράφο Ζάχο Χατζηφωτίου το 1962 και ο δεύτερος με τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο το 1968, με τον οποίο έμεινε παντρεμένη έως το τέλος της ζωής της. Το ζευγάρι απέκτησε ένα γιο, τον Κωνσταντίνο Καζάκο, που ακολούθησε τα βήματα των γονιών του, όντας και ο ίδιος ηθοποιός.
Η Τζένη Καρέζη πέθανε στις 27 Ιουλίουτου 1992, νικημένη από την επάρατο νόσο. Στη μνήμη της ιδρύθηκε, την ίδια χρονιά, το ίδρυμα «Τζένη Καρέζη», με σκοπό την παρηγορητική αγωγή των ασθενών που πάσχουν από καρκίνο και χρόνιες καταληκτικές νόσους και τη με κάθε μέσο ανακούφισή τους από τον πόνο.

Φιλμογραφία

• Λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο (1955)
• Δελησταύρου και υιός (1957)
• Η θεία από το Σικάγο (1957)
• Λατέρνα φτώχεια και γαρύφαλλο (1957)
• Η λίμνη των πόθων (1958)
• Μια λατέρνα μια ζωή (1958)
• Το τρελλοκόριτσο (1958)
• Ναυάγια της ζωής (1959)
• Ταξείδι με τον έρωτα (1959)
• Το νησί των γενναίων (1959)
• Η Χιονάτη και τα 7 γεροντοπαλλήκαρα (1960)
• Ραντεβού στην Κέρκυρα (1960)
• Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος (1960)
• Χριστίνα (1960)Ποιά είναι η Μαργαρίτα (1961)
• Η Αθήνα τη νύχτα (1962)
• Η νύφη το 'σκασε (1962)
• Προδομένη αγάπη (1962)
• Τα κόκκινα φανάρια (1963)
• Ένας μεγάλος έρωτας (1964)
• Δεσποινίς διευθυντής (1964)
• Λόλα (1964)
• Μια τρελή τρελή οικογένεια (1965)
• Μια σφαίρα στην καρδιά (1966)
• Τζένη Τζένη (1966)
• Εκείνος κι εκείνη (1967)
• Κοντσέρτο για πολυβόλα (1967)
• Ένας ιππότης για τη Βασούλα (1968)    
• Αγάπη και αίμα (1968)
• Μια γυναίκα στην αντίσταση (1970)
• Μαντώ Μαυρογένους (1971)
• Ερωτική συμφωνία (1972)
• Λυσιστράτη (1972) 

Παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο

• Δοκιμασία (Οι μάγισσες του Σάλεμ) (1955) | Άμπιγαηλ Ουίλλιαμς
• Άμλετ (1955) | Οφηλία
• Η έβδομη ημέρα της δημιουργίας (1956) | Χριστίνα
• Το ζωντανό πτώμα (1956) | Σόνια, νέα τσιγγάνα
• Αι εκκλησιάζουσαι (1956) | Νέα
• Ανθή (1956) | Νίνοτσκα, αδελφή τους μικρότερη
• Κλυταιμνήστρα (1956) | Κασσάνδρα
• Βασιλεύς Ληρ (1957) | Κορδέλια
• Η κυρά της αυγής (1957) | Αντέλα
• Λυσιστράτη (1957) | Μυρρίνη
• Το Ζαμπελάκι (1957) | Ζαμπελάκι
• Θεσμοφοριάζουσαι (1958) | Κρίτυλλα
• Λυσιστράτη (1958) | Μυρρίνη
• Νύχτα στη Μεσόγειο (1958) | Μαρία ντ'Ανγκιέν
• Έγκλημα στο νησί των κατσικιών (1959) | Σίλβια

Τηλεοπτικές εμφανίσεις

• Μαρίνα Αυγέρη (1973, ΕΙΡΤ)
• Η μεγάλη περιπέτεια (1976, ΕΡΤ)
• Μαύρη χρυσαλλίδα (1990, ΕΤ-1)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/28#ixzz3x2wEI6qm

Σπύρος Λούης

1872 – 1940

2424
0
Έλληνας μαραθωνοδρόμος. Υπήρξε ο πρώτος αθλητικός θρύλος της νεώτερης Ελλάδας και από τις μορφές των Α'Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1872 στο Μαρούσι της Αττικής, από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν νερουλάς και ο νεαρός Σπύρος τον βοηθούσε κουβαλώντας το νερό. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας διακρίθηκε για την αντοχή του, γεγονός που εξέπληξε τους ανωτέρους του. Θρυλείται ότι έτρεξε από την Αθήνα στο Μαρούσι και τούμπαλιν για να φέρει το πηλήκιο που είχε ξεχάσει στο σπίτι του, ώστε να είναι τέλειος στην αναφορά του τάγματος.
Εξαιτίας των αγωνιστικών του προσόντων, ο Λούης μπήκε από το «παράθυρο» στον αγώνα του Μαραθωνίου των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (29 Μαρτίου 1896), με την προτροπή του διοικητού του ταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλου, που ήταν και αθλητικός κριτής. Ο Λούης έτρεξε χωρίς καμία προετοιμασία και κατόρθωσε να επικρατήσει των αντιπάλων του, επευφημούμενος από 80.000 θεατές που είχαν κατακλύσει το Καλλιμάρμαρο.
Οι φήμες που κυκλοφόρησαν ότι κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου είχε «κλέψει», πραγματοποιώντας μέρος της διαδρομής πάνω σε κάρο, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Ο Λούης μετά τον θρίαμβό του δεν ξανάτρεξε ποτέ κι έζησε μία ήρεμη ζωή στο Μαρούσι, εργαζόμενος ως αγρότης, κηπουρός, νερουλάς και αργότερα ως τοπικός αστυνομικός. Παντρεύτηκε κι έκανε οικογένεια.

Ο θρύλος του παρέμεινε αναλλοίωτος με το πέρασμα του χρόνου. Συχνά τον καλούσαν σε αθλητικούς αγώνες ως επίσημο προσκεκλημένο και το κοινό τού έδειχνε την αγάπη του με επευφημίες. Αυτός εμφανιζόταν ντυμένος φουστανελάς και με το χρυσό μετάλλιο στο στήθος. Όπως συνέβη και την 1η Αυγούστου1936, όταν προσκλήθηκε από το Χίτλερστην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου. Συναντήθηκε μαζί του, φωτογραφήθηκε και προσέφερε στον Φύρερ ένα κλαδί ελιάς ως σύμβολο της ειρήνης, που ήδη είχε αρχίσει να μπαίνει σε δοκιμασία. Ο Λούης δεν τον χαιρέτησε με τον γνωστό ναζιστικό τρόπο, όπως έκαναν τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής αποστολής.
Το 1926 κατηγορήθηκε για πλαστογραφία στρατιωτικού εγγράφου, προφυλακίστηκε για σχεδόν ένα χρόνο, αλλά αθωώθηκε πανηγυρικά. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του τα έφερνε δύσκολα και εξαιτίας της σοβαρής ασθένειας της συζύγου του.
Ο Σπυρίδων Λούης πέθανε πάμπτωχος στο Μαρούσι, στις 26 Μαρτίου 1940.

Σχετικά...

• Το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας φέρει το όνομά του.
• Η έκφραση «Έγινε Λούης», λέγεται για κάποιον που εξαφανίζεται τρέχοντας πολύ γρήγορα.
• Η ταινία Συνέβη στην Αθήνα (It Happened in Athens), παραγωγής 1962, με πρωταγωνίστρια την Τζέιν Μάνσφιλντ, αναπαράγει τον θρύλο ότι ο Λούης δεν έτρεξε μόνο για τη δόξα, αλλά και για τα μάτια της Ελένης, μιας όμορφης μαρουσιώτισας.
• Στο Μόναχο, το όνομά του φέρει η λεωφόρος που περνάει από το  Ολυμπιακό Πάρκο (Spiridon-Louis-Ring).
• Το 2012, η ιταλική εταιρεία Vibram κυκλοφόρησε ένα μοντέλο αθλητικών παπουτσιών με την ονομασία Spyridon LS, προς τιμή του Σπύρου Λούη.
• Το ασημένιο κύπελλο που είχε απονεμηθεί στον Λούη μετά τη νίκη του στον Μαραθώνιο πουλήθηκε αντί 664.842 ευρώ στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», σε δημοπρασία του οίκου Christie's στο Λονδίνο (18 Απριλίου 2012).

Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/625#ixzz3x2xSLQhI

Άγκαθα Κρίστι

1890 – 1976

1982
1
Η Άγκαθα Κρίστι (Agatha Christie), η πιο διάσημη συγγραφέας έργων μυστηρίου, γεννήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίουτου 1890 ως Μαίρη Κλαρίσα Άγκαθα Μίλερ, στο Ντέβον της Αγγλίας. Μεγάλωσε στο Άσφιλντ, όπου έβγαλε το σχολείο και στη συνέχεια σπούδασε τραγούδι στο Παρίσι.
Το 1914, πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, παντρεύτηκε τον συνταγματάρχη Άρτσιμπαλντ Κρίστι, με τον οποίο απέκτησε μία κόρη. Όταν ο σύζυγός της αποστρατεύτηκε, η ίδια εργάστηκε ως βοηθός σε φαρμακείο, όπου έμαθε για τα δηλητήρια.
Άρχισε να γράφει με την ενθάρρυνση της αδερφή της και στο πρώτο βιβλίο της, που κυκλοφόρησε το 1920 υπό τον τίτλο Η μυστηριώδης υπόθεση στο Στάυλς παρουσίασε για πρώτη φορά τον θρυλικό ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, ένα χαρακτήρα που εμφανίστηκε σε περισσότερα από 25 ακόμα μυθιστορήματά της. Το δεύτερο βιβλίο της (Η Δολοφονία του Ρότζερ Ακρόυντ - 1926) βρέθηκε στην κορυφή του πίνακα πωλήσεων, και η ίδια μεταξύ των δημοφιλέστερων συγγραφέων.
Παρά τη μεγάλη επιτυχίας της, μετά το θάνατο της μητέρας και του συζύγου της, η Άγκαθα Κρίστι εισήλθε σε μία περίοδο συναισθηματικής αναταραχής. Εξαφανίστηκε για 11 ημέρες και τελικά εντοπίστηκε σε ιαματικά λουτρά.
Το 1930 παντρεύτηκε έναν αρχαιολόγο, το σερ Μαξ Μάλοουαν, τον οποίο συνόδευε στις αποστολές του στη Μέση Ανατολή, όπου και εξελίχθηκαν πολλά από τα μυθιστορήματά της. Εκεί δημιουργήθηκε και η Μις Μαρπλ, μία από τις πιο αγαπημένες της ηρωίδες.
Συνολικά, η Άγκαθα Κρίστι έγραψε περίπου 80 μυθιστορήματα, 30 συλλογές διηγημάτων και 15 θεατρικά έργα, καθώς και 6 αισθηματικά ρομάντζα με το ψευδώνυμο Μαίρη Γουέστμακοτ. Μέχρι το θάνατό της, στις 12 Ιανουαρίουτου 1976, είχαν πωληθεί πάνω από 400 εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων της, σε περισσότερες από 100 γλώσσες.

Προτεινόμενα Έργα

• Δέκα Μικροί Νέγροι (Λιβάνη)
• Ποντικοπαγίδα (Λυχνάρι)
• Έγκλημα στο Νείλο (Λυχνάρι)
• Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές (Μίνωας)
• Έγκλημα τα Χριστούγεννα (Λιβάνης)
• Ο φόνος του Ρότζερ Ακρόυντ (Άγρα)
• Ο πλωτός ναύαρχος (Άγρα)
• Πέντε μικρά γουρουνάκια (Λυχνάρι)
• Η αυτοβιογραφία μου (Λυχνάρι)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/46#ixzz3x2xkKxN7

Σαρλ Περώ

1628 – 1703

60
0
Γάλλος συγγραφέας παιδικών παραμυθιών («Κοκκινοσκουφίτσα», «Ωραία Κοιμωμένη», «Κοντορεβυθούλης» κ.α), ποιητής και πεζογράφος. Υπήρξε διακεκριμένο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και πρωτοστάτησε στη φιλολογική διαμάχη, γνωστή ως «Διαμάχη των Αρχαίων και των Νεωτέρων» («Querelle des Anciens et des Modernes»).
Ο Σαρλ Περώ (Charles Perrault) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 12 Ιανουαρίου 1628, στους κόλπους μιας πλούσιας αστικής οικογένειας. Σπούδασε νομικά κι εργάστηκε αρχικά ως υπεύθυνος των βασιλικών κτηρίων. Άρχισε να γίνεται γνωστός ως λογοτέχνης περί το 1660 με ερωτικά ποιήματα, οπότε αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη μελέτη τής ποίησης και των καλών τεχνών.
Το 1671 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, η οποία σύντομα διχάστηκε εξαιτίας της αποκαλούμενης «Διαμάχης μεταξύ των Αρχαίων και των Νεωτέρων». Ο Περώ υποστήριξε την άποψη των νεωτέρων, σύμφωνα με την οποία και η λογοτεχνία εξελίσσεται με την πρόοδο του πολιτισμού με την πρόοδο. Το ποίημά του «Ο αιώνας του Μεγάλου Λουδοβίκου» («Le Siecle de Louis le Grand», 1687) τοποθετούσε νεώτερους συγγραφείς, όπως τον Μολιέρο και τον Φρανσουά ντε Mαλέρμπ σε υψηλότερη θέση από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς. Ο βασικός αντίπαλός του σ'αυτή τη διαμάχη ήταν ο Νικολά Μπουαλό - Ντεπρεό (1636-1711).
Το 1697 δημοσίευσε τη συλλογή παραμυθιών «Διηγήσεις και Ιστορίες του παρελθόντος» με τον υπότιτλο «Ιστορίες της μάνας μου της χήνας» για να διασκεδάσει τα παιδιά. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται πασίγνωστα παραμύθια, όπως «Η Κοκκινοσκουφίτσα», «Η Ωραία Κοιμωμένη», «Ο Παπουτσωμένος Γάτος» και «Ο Κυανοπώγων», που είναι διασκευές μισοξεχασμένων παραδοσιακών παραμυθιών, τα οποία διηγήθηκε με ύφος απλό και ανεπιτήδευτο.
Ο Σαρλ Περό πέθανε στο Παρίσι στις 16 Μαΐου 1703, σε ηλικία 75 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1535#ixzz3x30QwYdD

Μάχη των Στύρων

107
0
Ήττα των ελληνικών δυνάμεων στα Στύρα της Εύβοιας από τους Τούρκους του Ομέρ Μπέη στις 12 Ιανουαρίουτου 1822.
Στις 5 Ιανουαρίουτου 1822 ο Ηλίας Μαυρομιχάλης, επικεφαλής 600 Μανιατών, αποδεχόμενος την πρόσκληση του επισκόπου Καρυστίας Νεόφυτου, αποβιβάζεται στο Αλιβέρι και τίθεται επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων για την απελευθέρωση της Καρύστου και της Νότιας Εύβοιας γενικότερα. Μολονότι οι ντόπιοι στρατιωτικοί είχαν ανακηρύξει αρχηγό τον Βάσο Μαυροβουνιώτηκαι υπήρχαν επίσης οι ηγετικές μορφές του Νικολάου Κριεζιώτη και του Αγγελή Γοβγίνα, η άφιξη του 27χρονου Ηλία Μαυρομιχάληέγινε δεκτή με ενθουσιασμό, αφού ήταν γνωστές οι στρατιωτικές του ικανότητες. Νωρίτερα, ο επίσκοπος Καρυστίας, που χρηματοδοτούσε τις επαναστατικές δυνάμεις στην περιοχή, είχε απορρίψει πρόταση του Οδυσσέα Ανδρούτσουνα συνδράμει στις επιχειρήσεις, επειδή τον θεωρούσε απρόβλεπτο.
Η είδηση για την άφιξη των Μανιατών στο Αλιβέρι ανησύχησε τον πανίσχυρο μπέη της Καρύστου και ικανό στρατιωτικό Ομέρ, που αμέσως σκέφθηκε να επιτεθεί κατά των Ελλήνων στο Αλιβέρι, προτού αυτοί επιχειρήσουν κάθοδο προς την Κάρυστο. Για κάθε ενδεχόμενο ενίσχυσε τα Στύρα, που ήταν υποχρεωτικό πέρασμα για τις ελληνικές δυνάμεις, με 150 άνδρες και επικεφαλής τον γαμπρό του Γιουσούφ Αγά.
Μόλις ο Ηλίας Μαυρομιχάλης πληροφορήθηκε την άφιξη των ανδρών του Γιουσούφ στα Στύρα, κινήθηκε εναντίον του με 1.000 άνδρες και στις 11 Ιανουαρίουστρατοπέδευσε στις Κουβέλες, στα βόρεια περίχωρα των Στύρων. Υπό τις διαταγές του τέθηκαν οι τοπικοί πολέμαρχοι Μαυροβουνιώτης, Κόττας και Κριεζιώτης.
Την επομένη το πρωί, ο Μαυροβουνιώτης, χωρίς να συνεννοηθεί με τον Μαυρομιχάλη, όρμησε εναντίον των Τούρκων, που είχαν βγει από τα Στύρα για να χτυπήσουν το ελληνικό στρατόπεδο, αλλά αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Τότε, ο Μαυρομιχάλης μπήκε στη μάχη με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις. Κατόρθωσε να τους νικήσει στη θέση Άγιος Βασίλειος και στη συνέχεια να πολιορκήσει τα Στύρα. Οι Τούρκοι άφησαν στο πεδίο της μάχης 27 νεκρούς και πολλούς τραυματίες.
Στο μεταξύ, ο Ομέρ που είχε πληροφορηθεί τις κινήσεις των Ελλήνων, έσπευσε με 300 πεζούς και ιππείς στην Κάρυστο. Πέρασε σχεδόν ανενόχλητος από τη θέση Διακόφτι (πλησίον του χωριού Κάψαλα, νότια των Στύρων), το μόνο πέρασμα που θα μπορούσαν να τον αναχαιτίσουν οι Έλληνες. Είναι αλήθεια ότι ο Κριεζιώτης το είχε επισημάνει στον Μαυρομιχάλη, αλλά αυτός τον άκουσε καθυστερημένα. Έστειλε τον θείο του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, τον Μαυροβουνιώτη και τον Κόττα, οι οποίοι όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να εμποδίσουν τους άνδρες του Ομέρ, αλλά διασκορπίστηκαν από το ιππικό του και δεν μπόρεσαν στη συνέχεια να δώσουν χείρα βοηθείας στον Μαυρομιχάλη.
Με τον ελιγμό του Ομέρ, οι ελληνικές δυνάμεις που πολιορκούσαν τα Στύρα βρέθηκαν περικυκλωμένες. Τότε, οι περισσότεροι Μανιάτες, βλέποντας το μάταιο του αγώνα, εγκατέλειψαν το πεδίο της μάχης. Ο Μαυρομιχάλης, παρά την προτροπή του Κριεζιώτη να υποχωρήσουν και να δώσουν άλλη ημέρα τη μάχη, θεώρησε αδιανόητο να λιποψυχήσει. Κλείσθηκε με επτά συντρόφους του στον Κοκκινόμυλο, έναν ερειπωμένο ανεμόμυλο των Στύρων, και αποφάσισε να αντιτάξει άμυνα μέχρις εσχάτων.
Επί δύο ώρες οι γενναίοι Μανιάτες αγωνίσθηκαν με αυτοθυσία. Μετά την εξάντληση των πυρομαχικών τους, όσοι είχαν απομείνει άρχισαν να λιθοβολούν τους εχθρούς τους. Σε μια στιγμή, ο τραυματισμένος Μαυρομιχάλης προσπάθησε να σπάσει τον εχθρικό κλοιό με το σπαθί του, αλλά έπεσε νεκρός από τη σπαθιά ενός Τούρκου. Από τους επτά γενναίους συντρόφους του μόνο ένας διασώθηκε.
Αμέσως μετά την κατάληψη του Κοκκινόμυλου, ο τούρκος σημαιοφόρος, ονόματι Μερτάνης, έκοψε το κεφάλι του Μαυρομιχάλη και πήρε ως λάφυρο το σπαθί του. Το κεφάλι του μεταφέρθηκε ενώπιον του Ομέρ, ο οποίος θαυμάζοντας τη γενναιότητα και την ομορφιά του γενναίου Μανιάτη οπλαρχηγού, είπε: «Κρίμα στον άνδρα!». Τα κεφάλια των σκοτωμένων Μανιατών καρφώθηκαν σε πασσάλους και εκτέθηκαν στο κέντρο των Στύρων προς υποδήλωση τον θριάμβου των Τούρκων και προς εκφοβισμό του ελληνικού άμαχου πληθυσμού. Τελικά, το κεφάλι του Ηλία Μαυρομιχάλη στάλθηκε ως δώρο στον σουλτάνο Μαχμούτ από τον Ομέρ Μπέη.
 
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/722#ixzz3x30jkUsI

Ασήμω Γκούρα

? – 1827

128
0
Γυναικεία μορφή του '21, σύζυγος του στρατηγού Γιάννη Γκούρα. Στην εποχή της ήταν γνωστή ως Γκούραινα ή Νταλιάνα, επειδή ήταν υψηλόσωμη και ωραία (νταλιάνι, το μακρύ καριοφίλι και κατ'επέκταση νταλιάνα, η ψηλή και όμορφη γυναίκα).
Ήταν κόρη του κοτσαμπάση του Λιδωρικίου Αναγνώστη Λιδωρίκη και αδελφή του αγωνιστή και πολιτικού Αναστάση Λιδωρίκη. Στις 23 Φεβρουαρίου 1823 παντρεύτηκε το πρωτοπαλίκαρο του Οδυσσέα Ανδρούτσου, Γιάννη Γκούρα, που είχε διακριθεί ιδιαίτερα στη μάχη της Γραβιάςκαι τώρα ήταν φρούραρχος Αθηνών.
Λόγω της ιδιότητάς του ζούσε με την Ασήμω και τους συγγενείς τους στο Ερεχθείο και ήταν γνωστός για τη φιλοχρηματία του. Είχε σωρεύσει τεράστια περιουσία, όχι μόνο από τη λαφυραγωγία, αλλά και από κάθε διαθέσιμη πηγή. Πάντως, στη διαθήκη του άφησε μεγάλη ποσά σε κοινωφελή και μορφωτικά ιδρύματα, αλλά και ευχή και κατάρα στη γυναίκα του να μην παντρευτεί μετά τον θάνατό του.
Η Ασήμω από την πρώτη στιγμή άρχισε να φέρεται περιφρονητικά στην μάνα και την γυναίκα του Ανδρούτσου και ψυχρά στον πολέμαρχο. Να σημειώσουμε ότι η οικογένεια των Λιδωρίκηδων βρισκόταν σε οξεία πολιτική αντιδικία με τον Ανδρούτσο. Όταν το έμαθε ο Οδυσσέας και για να μη χαλάσει τις σχέσεις τους με τον Γκούρα πήρε τις δύο γυναίκες από την Αθήνα και τις εγκατέστησε στο άντρο του στη «Μαύρη Τρύπα» Παρνασσού. Η Γκούραινα, όμως, δεν ησύχασε κι άρχισε να κρυφοσταλάζει στην ψυχή του Γκούρα το μίσος κατά του αρχηγού και ευεργέτη του.
Όπως είναι γνωστό, ο Γκούρας με διαταγή της κυβέρνησης του Ναυπλίου θα συλλάβει τον Ανδρούτσο ως προδότη στις 7 Απριλίου 1825 και θα τον κλείσει στη φυλακή της Ακρόπολης, όπου θα πεθάνει κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες στις 4 Ιουνίου 1825. Ο ίδιος θα σκοτωθεί στις 30 Σεπτεμβρίου 1826 από τουρκικό βόλι, κατά τη διάρκεια της πολιορκίας της Ακρόπολης από τον Κιουταχή. Η Ασήμω με περισσή αποφασιστικότητα και προτού καν θάψει το νεκρό άνδρα της θα αναλάβει την αρχηγία των πολιορκημένων, μέχρι την έλευση του Νικόλαου Κριεζώτη. Τα παλικάρια του Γκούρα ορκίστηκαν ενώπιόν της ότι θα τιμήσουν τη μνήμη του νεκρού αρχηγού τους μέχρι θανάτου.
Ο νέος φρούραρχος της Ακρόπολης, ηλικίας 42 ετών, ήταν φίλος του Καραϊσκάκηκαι ανερχόμενο αστέρι στο ελληνικό επαναστατικό στερέωμα. Θαμπώθηκε από την ομορφιά της Γκούραινας και αυτή φαίνεται να ανταποκρίθηκε στον έρωτά του, παρότι δεν είχαν περάσει τρεις μήνες από το θάνατο του συζύγου της. Το ζευγάρι αρραβωνιάστηκε ανεπίσημα, με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειας Λιδωρίκη.
Όμως, η ειμαρμένη τους έπαιξε άσχημο παιγνίδι. Το βράδυ της 12ης Ιανουαρίου 1827 δύο τουρκικές βόμβες έπεσαν πάνω στη σκεπή του Ερεχθείου, η οποία κατέρρευσε και καταπλάκωσε την οικογένεια Γκούρα. Νεκρές ανασύρθηκαν η Γκούραινα, η αδελφή της Κάρμαινα με τα τρία παιδιά της, μία ανεψιά του Γκούρα και μία υπηρέτρια. Κάποιοι εκείνη την εποχή μίλησαν για νέμεση, ενθυμούμενοι την εμπλοκή της στην υπόθεση Ανδρούτσου και την ασέβεια προς το πρόσωπο του θανόντος συζύγου της.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/328#ixzz3x3126sAs

Ηλίας Μαυρομιχάλης

1795 – 1822

58
0
Ήρωας της Ελληνικής Επανάστασης, γόνος της μανιάτικης οικογένειας των Μαυρομιχαλαίων. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνηςτον είχε χαρακτηρίσει «γενναιότατον και στρατηγικώτατον».
Ο Ηλίας Μαυρομιχάλης γεννήθηκε το 1795 στη Μάνη και ήταν πρωτότοκος γιος του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Ήταν γνωστός με το παρατσούκλι Μπεζαντές (beyizade, γιος του μπέη στα τουρκικά) για να αντιδιαστέλλεται από τον συνονόματο εξάδελφό του, που έφερε το παρατσούκλι Κατσάκος. Συμμετείχε στην προεπαναστατική συνέλευση των οπλαρχηγών στη Λευκάδα ως εκπρόσωπος της Πελοποννήσου και παρουσιάστηκε στο νησί με την ιδιότητα του καρβουνέμπορου, για να μην κινήσει τις υποψίες των αγγλικών αρχών (30 Ιανουαρίου 1821).
Από την πρώτη στιγμή έλαβε μέρος στον Αγώνα. Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην απελευθέρωση της Καλαμάτας (23 Μαρτίου 1821) και συμμετείχε σε πληθώρα πολεμικών συμβουλίων, συντασσόμενος πάντα με την άποψη του Κολοκοτρώνη για την κατά προτεραιότητα κατάληψη της Τριπολιτσάς, που αποτελούσε το διοικητικό κέντρο των κατακτητών στην Πελοπόννησο. Διακρίθηκε στη Μάχη του Βαλτετσίου (12-13 Μαΐου 1821) και συμμετείχε σε διάφορες φάσεις της πολιορκίας της Τριπολιτσάς και του Ακροκορίνθου.
Το καλοκαίρι του 1821 έσπευσε στη Βοιωτία με σώμα Μανιατών, για να βοηθήσει τον Ανδρούτσοστην αντιμετώπιση του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ. Τον Νοέμβριο του 1821 διορίστηκε αρχηγός των επαναστατών στην Αττική και στις αρχές Ιανουαρίου του 1822 δέχθηκε πρόσκληση από τον μητροπολίτη Καρυστίας Νεόφυτου να αναλάβει την αρχηγία της εκστρατείας στη Νότιο Εύβοια για την απελευθέρωση της Καρύστου.
Με 600 Μανιάτες διεκπεραιώθηκε στο Αλιβέρι και στις 11 Ιανουαρίουενώθηκε με τα στρατεύματα του Νικολάου Κριεζώτη και Βάσου Μαυροβουνιώτηστις Κουβέλες. Την επομένη σκοτώθηκε ηρωικά μαχόμενος στα Στύραμε υπέρτερη στρατιωτική δύναμη, που έστειλε στην περιοχή ο μπέης της Καρύστου, Ομέρ.
Ο θάνατος του Ηλία Μαυρομιχάλη θεωρήθηκε βαρύτατο πλήγμα για την Επανάσταση. Σύμφωνα με κρίσεις συγχρόνων ιστορικών γι’ αυτόν, τον χαρακτήριζε «φρόνησις και καρδία γενναία, πατριωτισμός και φιλοτιμία απεριόριστος». Ο Ιωάννης Φιλήμων δεν υπερβάλλει όταν γράφει ότι «εάν η Δωρίς απώλεσε τον Αθανάσιον Διάκον αυτής, απώλεσε και η Λακωνία τον Αθανάσιον Διάκον αυτής». Ο ίδιος ιστορικός αναφέρει ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης έλεγε «πως μόνο ο Ηλίας ηδύνατο να διαφιλονικήση ποτέ τη στρατιωτική ηγεσία της Πελοποννήσου». Λέγεται ότι και ο Ομέρ Μπέης, όταν του έφεραν σαν τρόπαιο το κεφάλι του ηρωικού Μανιάτη, είπε: «Κρίμα στον άνδρα!».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/768#ixzz3x31Gw6hE

Γεώργιος Θεοτόκης

1844 – 1916

85
0
Κερκυραίος πολιτικός, που διατέλεσε τέσσερεις φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας τη δεκαετία 1899 - 1909.
Ο Γεώργιος Θεοτόκης γεννήθηκε στην Κέρκυρα τον Φεβρουάριο του 1844 και ήταν γόνος της ιστορικής οικογένειας των Θεοτόκηδων, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε νομικά στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και συνέχισε τις σπουδές του στα Πανεπιστήμια Γενεύης και Παρισίων. Το 1868 επέστρεψε στην Κέρκυρα και ασχολήθηκε για λίγο με τη δικηγορία, αφού γρήγορα τον απορρόφησε η πολιτική. Απέτυχε δύο φορές ως υποψήφιος βουλευτής, αλλά εκλέχθηκε δύο φορές Δήμαρχος Κερκυραίων το 1880 και το 1884. Η επιτυχημένη του πορεία στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησηςτου άνοιξε τον δρόμο της Βουλής, το κατώφλι της οποίας διάβηκε το 1885, εκλεγείς βουλευτής Κερκύρας με την παράταξη του Χαρίλαου Τρικούπη.
Στις κυβερνήσεις Τρικούπη ανέλαβε τα χαρτοφυλάκια των Ναυτικών, της Παιδείας και των Εσωτερικών. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο Υπουργείο Ναυτικών παραγγέλθηκαν στη Γαλλία τα θωρηκτά «Σπέτσες», «Ύδρα» και «Ψαρά». Μετά τον θάνατο του Τρικούπη, ανέλαβε την αρχηγία του «Νεωτερικού Κόμματος» και στις εκλογές της 7ης Φεβρουαρίου 1899 πλειοψήφησε και ανέλαβε τον σχηματισμό κυβέρνησης στις 2 Απριλίου. Οι πρώτες του προσπάθειες επικεντρώθηκαν στην ανασύνταξη του στρατού, που βρισκόταν σε αποσύνθεση, μετά τον ατυχή ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Επίσης, προσπάθησε να απαλλάξει τη χώρα από τη ληστεία, με έναν πρωτότυπο τρόπο, διευκολύνοντας πολλούς παρανόμους να μεταναστεύσουν στην Αμερική. Παρά τη σθεναρή στάση που επέδειξε στα λεγόμενα «Ευαγγελικά», αναγκάσθηκε να παραιτηθεί στις 10 Νοεμβρίου 1901.
Στις 14 Ιουνίου 1903 έγινε για δεύτερη φορά πρωθυπουργός, αλλά αναγκάστηκε να παραιτηθεί σχεδόν αμέσως (28 Ιουνίου 1903). Για τρίτη φορά ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας στις 6 Δεκεμβρίου 1903, για να παραιτηθεί ένα χρόνο αργότερα, στις 16 Δεκεμβρίου 1904. Μετά τη δολοφονία Δηλιγιάννηκαι τη βραχύβια κυβέρνηση Ράλλη, κλήθηκε από τον βασιλιά να σχηματίσει εκ νέου κυβέρνηση στις 8 Δεκεμβρίου 1905. Διενήργησε τις εκλογές της 20 Μαρτίου 1906, όπου πλειοψήφησε και παρέμεινε στην εξουσία έως τις 7 Ιουλίου 1909, όταν αναγκάσθηκε να παραιτηθεί, λόγω της οξύτητας στην οποία είχε περιέλθει το Κρητικό Ζήτημα. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του, υποστήριξε παντοιοτρόπως τον Μακεδονικό Αγώνα και επέτρεψε να τεθούν επικεφαλής των ανταρτικών ομάδων έλληνες αξιωματικοί
Μετά την Επανάσταση στου Γουδή (15 Αυγούστου 1909), που στρεφόταν κατά των παλαιών πολιτικών κομμάτων, αποσύρθηκε προσωρινά στην Κέρκυρα. Με υπόδειξή του, τα παλαιά κόμματα έκαναν αποχή από τις εκλογές της 28ης Νοεμβρίου 1910, που έφεραν θριαμβευτικά στην εξουσία τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1912 και τις διπλές του 1915, αλλά το αρχηγικό του άστρο είχε δύσει. Κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού υποστήριξε την ουδετερότητα και την ελληνογερμανική προσέγγιση, συνταχθείς με τον βασιλιά Κωνσταντίνο και τις αντιβενιζελικές δυνάμεις. Το 1915 ανέλαβε το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας στις κυβερνήσεις Ζαΐμηκαι Σκουλούδη. Πέθανε από γριππώδη πνευμονία στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1916 και τάφηκε στην Κέρκυρα.
Ο Γεώργιος Θεοτόκης διακρίθηκε για το υψηλό του ήθος, την ηπιότητα και τη μετριοπάθεια του χαρακτήρα του αρετές, μάλλον σπάνιες στην εποχή του. Ο ανιψιός του Γεώργιος Ράλληςστο βιβλίο του «Γεώργιος Θεοτόκης: ο πολιτικός του μέτρου» (Ελληνική Ευρωεκδοτική, 1986) του καταλογίζει δύο σημαντικά πολιτικά σφάλματα: Πρώτον, ότι κατά τις παραμονές του πολέμου του 1897 παρασύρθηκε από το φιλοπόλεμο ρεύμα που επικρατούσε και δεν εναντιώθηκε στην αποστολή Ελληνικού Στρατού στην Κρήτη, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να οδηγηθεί στον πόλεμο και την ήττα. Και δεύτερο, ότι δεν παρενέβη στη διένεξη Βενιζέλου - Παλατιού, με αποτέλεσμα να προκύψει ο Εθνικός Διχασμός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/382#ixzz3x31bDbAZ

Motown

88
0
Αμερικανική δισκογραφική εταιρεία, που έβαλε τη μαύρη μουσική και ιδιαίτερα τη σόουλ στον παγκόσμιο μουσικό χάρτη.
Ιδρύθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1959 στο Ντιτρόιτ, από έναν τριαντάχρονο μαύρο, τον Μπέρι Γκόρντι τζούνιορ, με αρχικό κεφάλαιο 800 δολαρίων που δανείστηκε από τους γονείς του. Ήταν η δεύτερη επιχειρηματική απόπειρα του Γκόρντι (ξεκίνησε ως αποτυχημένος δισκοπώλης) και όπως αποδείχθηκε επιτυχημένη. Ο τίτλος της εταιρείας Motown (αρχικά Tamla Motown) προέρχεται από τον συγκερασμό των λέξεων Motor Town, εναλλακτική ονομασία του Ντιτρόιτ, στο οποίο έχουν την έδρα τους οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες των ΗΠΑ.
Στην ιστορική διαδρομή της, η Μοτάουν ανέδειξε καλλιτέχνες και συγκροτήματα, όπως οι Στίβι Γουόντερ, Μάρβιν Γκέι, Σμόκι Ρόμπινσον, Νταϊάνα Ρος, Supremes, Temptations, Marvelletes, Martha & The Vandellas, The Four Tops, Gladys Knight and The Pips, Commodores, και Jackson 5. 200 τραγούδια της φιγουράρισαν στις πρώτες θέσεις του πίνακα επιτυχιών, με πιο γνωστά τα «My Girl», «What's Goin' On», «Dancing in the street», «Please Mr Postman» και «Superstition».
O Μπέρι Γκόρντι τζούνιορ και η εταιρεία του έχουν το δικό τους μερίδιο στην άμβλυνση των φυλετικών αντιθέσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το μίγμα ποπ και σόουλ που πρότειναν, γνωστό και ως «Ήχος της Μοτάουν», αγαπήθηκε από το λευκό ακροατήριο και ενέπνευσε λευκούς μουσικούς, συμβάλλοντας έτσι στη φυλετική συνεννόηση, σε μια Αμερική βαθειά διχασμένη τα χρόνια του '60.
Η παρακμή της Μοτάουν ξεκίνησε με την απόφαση του Γκόρντι να μετακινήσει την έδρα της εταιρείας από το Νιτρόιτ στο Λος Άντζελες στα τέλη της δεκαετίας του '60. Η εταιρεία έχασε την κοινωνική της αναφορά, που ήταν η πολυπληθής μαύρη κοινότητα του Ντιτρόιτ. Στην παρακμή της συνέβαλαν και οι ραγδαίες αλλαγές στη μουσική και τη δισκογραφία.
Η Μοτάουν έχασε τον πρωταγωνιστικό της ρόλο στη μουσική βιομηχανία και ο Γκόρντι αναγκάστηκε να την πουλήσει στις 28 Ιουνίου 1988 στην MCA, έναντι 61 εκατομμυρίων δολαρίων. Σήμερα, η Μοτάουν είναι μία από τις ετικέτες (label) της Universal και προβάλλει καλλιτέχνες της σύγχρονης μαύρης σκηνής (R&B και χιπ-χοπ).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/469#ixzz3x31uRnVD

Πρωινός Τύπος (Morgenblätter)

31
0
Βαλς του Γιόχαν Στράους υιού (1825-1899), που φέρει τον αριθμό 279 στον κατάλογο με τα έργα του αυστριακού συνθέτη, του αποκαλούμενου και «βασιλιά του βαλς».
Στα μέσα του 1863 ο Γιόχαν Στράους υιός ανέλαβε την υποχρέωση να παραστεί με την ορχήστρα του στον πρωτοχρονιάτικο χορό της Ένωσης Συγγραφέων και Δημοσιογράφων της Βιέννης «Concordia» και να γράψει ένα βαλς για την περίσταση.
Κατά τη διάρκεια του χορού θα παρουσιαζόταν κι ένα καινούριο βαλς του γαλλογερμανού συνθέτη Ζακ Όφενμπαχ (1819-1880), που είχε επισκεφθεί νωρίτερα τη Βιέννη και το είχε αφιερώσει στο πανίσχυρο δημοσιογραφικό δημοσιογραφικό σωματείο της πρωτεύουσας των Αψβούργων.
Και τα δύο έργα δεν είχαν τίτλο κι έτσι σχηματίστηκε μία επιτροπή για να αποφασίσει σχετικά. Στο βαλς του Όφενμπαχ δόθηκε ο τίτλος «Απογευματινός Τύπος» («Abendblätter») και σε αυτό του Στράους «Πρωινός Τύπος» (Morgenblätter).
Ο πρωτοχρονιάτικος χορός των δημοσιογράφων της Βιέννης δόθηκε με μεγάλη επιτυχία και δημοσιότητα, όπως ήταν φυσικό, στις 12 Ιανουαρίου 1864. Η ορχήστρα του Στράους έπαιξε με επαγγελματική ευσυνειδησία το κομμάτι του Όφενμπαχ και σύμφωνα με τις κριτικές που δημοσιεύτηκαν τις επόμενες μέρες στις εφημερίδες, η φιλική αναμέτρηση των δύο δημοφιλών συνθετών εκείνης της εποχής έληξε ισόπαλη.
Πάντως, στον χρόνο άντεξε το βαλς του Στράους, που αποτελεί ένα από τα κορυφαία δείγματα του είδους και παίζεται συχνά στις αίθουσες συναυλιών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/591#ixzz3x329SlC3
Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Τετάρτη
13/1
02:00

11°C
83%

4 Μπφ Δ
24 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

08:00

10°C
88%

3 Μπφ Δ
16 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

14:00

10°C
81%

4 Μπφ Δ
24 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ

20:00

8°C
79%

4 Μπφ Δ
24 Km/h



ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ


ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ...

"ΕΠΙ  ΤΕΛΟΥΣ !!! Ο  ΔΗΜΟΣ  ΜΑΣ..ΠΛΗΡΩΝΕΙ ...!!! "

Χαμός  κυριολεκτικά πρόκειται  να  γίνει  στο Λιδορίκι φίλοι  μου , απ'τη  μια  μεριά  η  επερχόμενη  κακοκαιρία που  όπως  λένε  οι  ειδικοί "θα  μας αλλάξει τα,,φώτα "στην  παγωνιά , και  δυστυχώς το ..πετρέλαιο δύσκολα , πολύ ..δυσκολα αγοράζεται τώρα  και  αφ'ετέρου απ'την..κοσμοπλημμύρα που  θα  δημιουργηθεί  μετά την  ειδηση που  δημοσίευσε Φωκική  εφημερίδα , πως τάχαμου..τάχαμου , ο Δήμος  Δωριδας πρόκειται (;) να  αρχίσει  να  πληρώνει όσους τους  χρωστάει ..
   Τώρα βεβαια , αν  αληθεύει αυτό , κινδυνελυουμε  να  δούμε  σκηνλες  απείρου  κάλλοτς , όπως όταν οι..καθαρίστριες είχαν ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙ  ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ  ΒΟΥΛΗ  ΚΑΙ ΤΟ  ΥΠΟΥΡΓΕΊΟ , ΚΑΙ  ΦΥΣΙΚΆ ΠΟΛΎ  ΧΕΙΡΌΤΕΡΑ ΑΦΟΎ ΟΙ  ΈΧΟΝΤΕΣ  ΛΑΜΒΆΝΕΙΝ , ΚΑΤΑ  ΤΑ ΛΕΓΌΜΕΝΑ , ΘΑ  ΞΕΠΕΡΆΣΕΙ ΤΟΝ  ΑΡΙΘΜΟ  ΠΟΥ  ΨΗΦΙΣΑΝ  ΠΡΟΧΘΕΣ  ΓΙΑ  ΠΡΟΕΔΡΟ  ΤΗΣ Ν.Δ ..ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΤΕ ..ΛΟΙΠΌ  ΤΙ  ΕΧΕΙ  ΝΑ  ΓΙΝΕΙ ..ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ , ΑΛΩΝΑΚΙ , ΒΑΘΙΑ Μ ΓΛΗΠΕΔΟ κλπ , ΓΕΜΑΤΑ  ΑΠΌ ΠΟΛΥΧΡΩΜΑ..ΑΝΤΙΣΚΗΝΑ , ΜΙΛΑΜΕ  ΦΙΛΟΙ  ΜΟΥ  ΓΙΑ  ΑΠΙΘΑΝΟ  ΘΕΑΜΑ , ΟΥΤΕ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΔΕΝ  ΉΤΑΝ  ΕΤΣΙ  ΟΤΑΝ ,. "ΛΙΑΖΟΝΤΑΝ "ΣΤΙΣ  ΠΛΑΤΕΙΕΣ  ΤΗΣ  ΑΘΗΝΑΣ , ΌΠΩΣ  ΕΛΕΓΕ  ΚΑΙ Η..ΑΛΗΣΤΙΤ  ΜΝΗΜΗΣ  ..ΚΥΡΑ  ΤΑΣΙΑ , ΠΆΝΤΩΣ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ  ΜΗ  ΝΟΙΑΣΤΟΥΝ , ΘΑ  ΦΕΡΝΕΙ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ , ΠΡΩΊ ..ΜΕΣΗΜΛΕΡΙ  ΚΑΙ..ΒΡΛΑΔΥ  ΓΕΜΙΣΤΑ  Η  ΚΥΡΑ ..ΘΕΑΝΏ , ΚΑΛΉ  ΤΗΣ  ΏΡΑ 


Α..ΡΕ  ΜΑΝΑ , ΓΙΑΤΙ  ΤΗΝ..ΓΈΝΝΗΣΕΣ  ;;;;;

   Α..ΡΕ..ΓΛΈΝΤΙΑ  ΠΟΥ  ΘΑ  ΓΙΝΟΥΝ ...


ΛΈΓΕΤΑΙ  ΜΆΛΙΣΤΑ ΠΩΣ  ΘΑ  ΥΠΆΡΧΕΙ ΜΕΡΙΜΝΑ  ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΌ , ΕΚΤΌΣ  ΤΩΝ  ΓΕΜΙΣΤΩΝ , ΜΙΑΣ  ΦΑΣΟΛΑΔΑΣ  ΑΠΊΘΑΝΗΣ . ΔΕΊΤΕ ...




ΣΗΜ : Δείτε  φίλοι  μου  τι όμορφες  στιγμές περιμένουν  το χωριό  μας , όσο γι'αυτούς  που..ισχυριζονται πως  κι'αυτό (οι..πληρωμές  δηλαδή )  είναι  ακόμα  ένα  Δημοτικό ..ΠΑΡΑΜΥΘΙ , ΜΗ  ΤΟΥΣ  ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ  ΑΔΕΡΦΙΑ , Ο  ΔΗΜΟΣ  ΜΑΣ ΚΑΙ  ΦΕΡΕΓΓΥΟΣ  ΕΙΝΑΙ  ΚΑΙ..ΨΕΜΑΤΑ   ΔΕΝ  ΛΈΕΙ...
   "ΚΑΤΑ..ΚΑΗΜΕΝΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..ΤΙ  ΣΟΥ ΛΑΧΕ  ΚΑΙ  ΕΣΈΝΑ ..."

   Καλό  σας  απόγευμα 
  Απ'το "Λιδωρίκι "με  αγάπη ....Κ.Κ.-

  www.lidoriki.com