************
Καλημέρα Λιδορικιώτες ..
Καλημέρα σε όλους τους φίλους μας αλλά και σε όλο τον κόσμο …
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 07:37
Δύση Ήλιου: 17:31
Σελήνη 6 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1707
Το Σκωτσέζικο Κοινοβούλιο επικυρώνει την ένωση της Σκωτίας με την Αγγλία, που θα δημιουργήσει τη Μεγάλη Βρετανία.
1920
Αρχίζει η Ποτοαπαγόρευσηστις ΗΠΑ.
1972
Δύο ελληνικές αμαξοστοιχίες συγκρούονται στο Δοξαρά Λάρισας, με αποτέλεσμα 17 άνθρωποι να σκοτωθούν και 39 να τραυματιστούν.
1980
H δεύτερη μεγαλύτερη απεργία του κλάδου των τραπεζοϋπαλλήλων, που θα διαρκέσει έως τις 25 Φεβρουαρίου. Γνωστή ως απεργία των 39 ημερών αφορούσε το ωράριο και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Η ΟΤΟΕ επιβάλλει τις απόψεις της.
1992
Το Ειδικό Δικαστήριο εκδίδει την ετυμηγορία του για το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αθωώνεται με ψήφους 7-6, ενώ καταδικάζονται ο Δημήτρης Τσοβόλας σε φυλάκιση 2,5 ετών και ο Γιώργος Πέτσοςσε φυλάκιση 12 μηνών.
2014
Το Τριμελές Πρωτοδικείο Αθηνών καταδικάζει τον... Γέροντα Παστίτσιο, κατά κόσμον Φίλιππο Λοΐζο, σε δέκα μήνες φυλάκιση με αναστολή, για εξύβριση θρησκεύματος κατ'εξακολούθηση και συγκεκριμένα του μοναχού Παίσιου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1601#ixzz3xMU92jMQ
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1853
Αντρέ Μισελέν, γάλλος κατασκευαστής ελαστικών, ιδρυτής της φερώνυμης βιομηχανίας ελαστικώνMichelin. (Θαν. 4/4/1931)
1902
Έρικ Λίντελ, σκωτσέζος αθλητής του στίβου, χρυσός ολυμπιονίκης στο Παρίσι το 1924. Το επίτευγμά του στα 400 μέτρα αποτέλεσε το κύριο θέμα της ταινίαςΟι δρόμοι της φωτιάς. Πέθανε αιχμάλωτος σε γιαπωνέζικο στρατόπεδο συγκεντρώσεως. (Θαν. 21/2/1945)
1961
Ολγα Γεροβασίλη, ελληνίδα πολιτικός (ΣΥΡΙΖΑ).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1601#ixzz3xMUTRruH
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1694
Φραντζέσκο Μοροζίνι, Βενετός ναύαρχος και Δόγης, που βομβάρδισε την Ακρόπολη το 1687 και κατέστρεψε τον Παρθενώνα. (Γεν. 26/2/1619)
1844
Ρωξάνδρα Στούρτζα, κυρία επί των τιμών της τσαρίνας Ελισάβετ.Υπήρξε ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Ιωάννη Καποδίστρια. (Γεν. 12/10/1786)
1998
Δημήτρης Χορν, ηθοποιός. (Γεν. 9/3/1921)
Αποφθέγματα
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1601#ixzz3xMUiVOvg
«Βρώμικο '89» ή «Κάθαρση»
Λ. Κύρκος, Κ. Μητσοτάκης, Χ. Σαρτζετάκης, Χ. Φλωράκης
645
4
Διαλέγετε και παίρνετε... Για τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ η τριετία 1989 - 1992 έμεινε στην ιστορία ως «Βρώμικο '89», καθώς θεωρούν σκευωρία την προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίαςκαι του ενιαίου Συνασπισμού να διερευνήσουν και να αποδώσουν ευθύνες για τα σκάνδαλα της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Αντίθετα, για τους νεοδημοκράτες ήταν μια προσπάθεια με αγνά κίνητρα για την κάθαρση της πολιτικής ζωής από τα δεινά που είχε σωρεύσει η οκταετής κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ (1981 - 1989). Ως συνήθως, η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση.
Από τα μέσα του 1988 η χώρα βρισκόταν στον αστερισμό του σκανδάλου Κοσκωτά, του νεαρού τραπεζίτη, που ήλθε από το πουθενά για να δημιουργήσει μια μικρή αυτοκρατορία στον τραπεζικό και εκδοτικό χώρο. Εναντίον του είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για κατάχρηση δισεκατομμυρίων δραχμών (19 Οκτωβρίου 1988) και όλοι περίμεναν την έκδοσή του στην Ελλάδα από τις ΗΠΑ, όπου είχε διαφύγει και συλληφθεί.
Τον χορό της κριτικής κατά της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έσερνε ο συμπολιτευόμενος Τύπος (Ελευθεροτυπία, Έθνος, Τα Νέα, Το Βήμα), που έκανε λόγο ακόμη και για δωροδοκία του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου από τον Κοσκωτά («Πάμπερς»). Βασικός στόχος της αντιπολίτευσης και του Τύπου ήταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης, Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, που κατηγορείτο ότι εμπόδιζε τον έλεγχο της Τράπεζας Κρήτης. Αντιδράσεις υπήρξαν και στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με κορυφαία στελέχη (Γ. Παπανδρέου, Κ. Σημίτης) να ζητούν δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης.
Μέσα σε αυτή την όζουσα ατμόσφαιρα έγιναν οι εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989. Η ΝΔ, παρότι επικράτησε του ΠΑΣΟΚ με πέντε ποσοστιαίες μονάδες (44,25% έναντι 39,15%), δεν κατόρθωσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, λόγω του εκλογικού συστήματος, που είχε κόψει και ράψει στα μέτρα του το ΠΑΣΟΚ. Μητσοτάκης, Φλωράκηςκαι Κύρκοςαποφάσισαν την 1η Ιουλίου 1989 τη δημιουργία μιας φιλελευθερο-κομμουνιστικής κυβέρνησης συνεργασίαςμεταξύ Νέας Δημοκρατίας και Συνασπισμού, η οποία δημιούργησε αίσθηση και συζητήθηκε παγκοσμίως. Το νέο κυβερνητικό σχήμα υπό τον Τζαννή Τζαννετάκηθα ήταν βραχύβιο και θα είχε διπλό στόχο: τη δρομολόγηση των διαδικασιών της κάθαρσης και την προετοιμασία αδιάβλητων εκλογών βάσει του ισχύοντος εκλογικού νόμου.
Ανδρέας Παπανδρέου
Το εναρκτήριο λάκτισμα της λεγόμενης «κάθαρσης» δόθηκε στις 7 Ιουλίου 1989, όταν 144 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσαν πρόταση κατά του Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων πέντε υπουργών του ΠΑΣΟΚ, για παράβαση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, παραβλέποντας τη σύσταση του Κωνσταντίνου Καραμανλήότι «οι πρωθυπουργοί πηγαίνουν στα σπίτια τους». Την πρόταση των βουλευτών της ΝΔ δεν υπέγραψαν, αλλά την υποστήριξαν στη Βουλή, οι βουλευτές του Συνασπισμού. Στις18 Ιουλίουη ολομέλεια του κοινοβουλίου αποφάσισε την παραπομπή των κατηγορουμένων σε δωδεκαμελή προανακριτική επιτροπή, για να διερευνηθούν οι ευθύνες τους στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Στη σχετική ψηφοφορία 171 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής, 121 κατά, 1 παρών, ενώ βρέθηκαν και 3 άκυροι ψήφοι.
Στις 23 Αυγούστουη Βουλή ασχολήθηκε με το σκάνδαλο του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιούκαι παρέπεμψε στο Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο) τον πρώην υπουργό Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Νίκο Αθανασόπουλο. Η υπόθεση αφορούσε την πώληση από την κρατική εταιρεία ITCO σε χώρα της ΕΟΚ γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού, το οποίο είχε χαρακτηριστεί ως ελληνικό, προκειμένου να εισπραχτούν οι κοινοτικές επιδοτήσεις. Η Κομισιόν ανακάλυψε την κομπίνα και παρέπεμψε τη χώρα μας στο Ευρωδικαστήριο, ζητώντας επιστροφές ύψους 400 εκατομμυρίων δραχμών.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1989 η Βουλή αποφάσισε την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Ο τέως πρωθυπουργός κατηγορήθηκε για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας κατ'εξακολούθηση στην παγίδευση και παραβίαση των τηλεφωνημάτων και της προφορικής συνομιλίας. Για την παραπομπή του, ψήφισαν 173 βουλευτές της ΝΔ και του Συνασπισμού με μυστική ψηφοφορία, ενώ οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν αποχωρήσει από την αίθουσα. Η παραπομπή του στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο αποφασίστηκε με 169 ψήφους υπέρ, 2 κατά και 2 λευκά. Μαζί του παραπέμφθηκαν ο πρώην αρχηγός της ΕΥΠ Κώστας Τσίμας και ο πρώην διοικητής του ΟΤΕ Θεοφάνης Τόμπρας.
Γιώργος Πέτσος
Το «κυρίως πιάτο» των παραπομπών σερβιρίστηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1988, όταν η Βουλή αποφάσισε να παραπέμψει εκ νέου στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά, αυτή τη φορά, τον Ανδρέα Παπανδρέου μαζί τους υπουργούς της κυβέρνησής του Αγαμέμνονα Κουτσόγιωργα, Γεώργιο Πέτσο, Παναγιώτη Ρουμελιώτη και Δημήτρη Τσοβόλα, μία μέρα μετά τη δολοφονία από τη 17Ν του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Παύλου Μπακογιάννη. Μέρος του τύπου επιχείρησε να συνδέσει την τρομοκρατική οργάνωση με το ΠΑΣΟΚ, προκαλώντας τις οξύτατες αντιδράσεις των στελεχών του κινήματος.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατηγορήθηκε για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία και το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας για τη συμμετοχή του στο σκάνδαλο Κοσκωτά. Για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε απιστία, 166 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της παραπομπής και 121 κατά, ενώ για τα αδικήματα της παθητικής δωροδοκίας ψήφισαν 165 υπέρ και 121 κατά. Από την ψηφοφορία απουσίασε ο ίδιος, ο Γιώργος Σουφλιάς, ο Απόστολος Ανδρεουλάκος, ο Αχμέτ Σαδίκ και ο δολοφονηθείς Παύλος Μπακογιάννης, η θέση του οποίου δεν είχε αναπληρωθεί. Υπερασπιζόμενος τον εαυτό του στη Βουλή, ο Ανδρέας Παπανδρέου αποδέχθηκε την πολιτική του ευθύνη για το σκάνδαλο Κοσκωτά, αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι έφερε ποινικές ευθύνες, χαρακτηρίζοντας τις παραπομπές ως πολιτική δίωξη, με στόχο την πολιτική εξόντωση του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ.
Από τους λοιπούς συγκατηγορουμένους του, ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης παραπέμφθηκε για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης. Τελικώς, όμως, δεν δικάστηκε, λόγω μη άρσης της ασυλίας του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Δημήτρης Τσοβόλας παραπέμφθηκε για απιστία περί την υπηρεσία, ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας για παράβαση του άρθρου 2 του Ν.Δ. 802/71, επειδή δεν έλαβε μέτρα ελέγχου της Τράπεζας Κρήτης, για υπόθαλψη εγκληματία, για παθητική δωροδοκία και για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος από ιδιοτέλεια και ο Γεώργιος Πέτσος για απιστία περί την υπηρεσία και δωροληψία.
Γιώργος Κοσκωτάς
Η συγκυβέρνηση ΝΔ - Συνασπισμού έλαβε τέλος στις 7 Οκτωβρίου, αφού ολοκλήρωσε το έργο των παραπομπών. Προκηρύχθηκαν εκλογές για τις 5 Νοεμβρίου 1989, αλλά και πάλι δεν προέκυψε αυτοδύναμη κυβέρνηση (ΝΔ 46,2%, ΠΑΣΟΚ 40,7%). Μετά τις αποτυχημένες διερευνητικές εντολές σχηματίστηκε οικουμενική κυβέρνηση υπό την υπέργηρο οικονομολόγο Ξενοφώντα Ζολώτα. Έκπληκτος ο κόσμος πληροφορήθηκε ότι ο «αρχάγγελος της κάθαρσης» Μητσοτάκης συνεργάζεται με τον «κλέφτη» Παπανδρέου.
Η αξιοπιστία των πολιτικών δέχεται ισχυρό πλήγμα, ενώ αποδεικνύεται ότι η κάθαρση ήταν απλά ένα πολιτικό εύρημα, με στόχο την αξιοποίηση των λαθών και των σκανδάλων του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να επιτευχθεί η απομάκρυνσή του από την εξουσία. Το κυβερνητικό σχήμα υπονόμευσε εξ αρχής ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, προκειμένου να στηρίξει τη θέση του ότι τα σχήματα συνεργασίας ήταν αναποτελεσματικά και ότι απαιτείτο η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Η οικουμενική κατέρρευσε, όταν απέτυχε να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίαςκαι προκηρύχθηκαν νέες εκλογές για τις 8 Απριλίου 1990.
Η Νέα Δημοκρατία και πάλι δεν κατέκτησε την αυτοδυναμία, αν και συγκέντρωσε το 46,88% των ψήφων. Χρειάστηκε η προσχώρηση του μοναδικού βουλευτή της ΔΗΑΝΑ Θεόδωρου Κατσίκη για να σχηματιστεί ο μαγικός αριθμός 151, που έδινε την αυτοδυναμία στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Η πρώτη υπόθεση που ήχθη ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου, που συνεδρίασε για τρίτη φορά στα ελληνικά δικαστικά χρονικά, ήταν για το γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Νίκος Αθανασόπουλος καταδικάσθηκε στις 11 Αυγούστου 1990 σε φυλάκιση τριών ετών και έξι μηνών για ηθική αυτουργία σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, χρήση πλαστού εγγράφου και απλή συνέργεια σε νόθευση βιβλίων απόπλου - κατάπλου λιμεναρχείου Καβάλας.
Στις 11 Μαρτίου 1991 άνοιξε η αυλαία για τη μεγάλη δίκη του σκανδάλου Κοσκωτά, χωρίς την παρουσία του Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αρνήθηκε να συμμετάσχει στην ακροαματική διαδικασία και του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, που εκείνη την περίοδο ήταν ευρωβουλευτής και η Ευρωβουλή δεν συναίνεσε στην άρση της ασυλίας. Στο εδώλιο του κατηγορουμένου κάθισαν μόνο ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, ο Γεώργιος Πέτσος και ο Δημήτρης Τσοβόλας. Το Ειδικό Δικαστήριο (Υπουργοδικείο), που συνεδρίασε στο κτίριο του Αρείου Πάγου, αποτελείτο από 13 αρεοπαγίτες και προέδρους εφετών υπό την προεδρία του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλη Κόκκινου. Ρόλο εισαγγελέα έπαιζαν τρεις βουλευτές (Νίκος Κωνσταντόπουλος, Νίκος Κατσαρός και Κώστας Κωνσταντινίδης). Η δίκη μπήκε σε κάθε σπίτι, καθώς μεταδόθηκε απευθείας από την ΕΡΤ και για πρώτη φορά οι Έλληνες είδαν τους ανώτερους δικαστές με την επίσημη στολή τους (τήβεννο, καπελάκι και άσπρο γουνάκι για τον πρόεδρο).
Ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου
Η πορεία της δίκης επιφύλασσε μια απροσδόκητη εξέλιξη, καθώς τον Απρίλιο του 1991 πέθανε, έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, ο Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, ο οποίος κατά πολλούς ήταν ο άνθρωπος - κλειδί για τη διαλεύκανση της υπόθεσης. Η δίκη έχασε το ενδιαφέρον της, αφού οι μάρτυρες που κατέθεσαν κατά του Ανδρέα Παπανδρέου θεωρήθηκαν αναξιόπιστοι από το δικαστήριο, καθώς περιέπεσαν σε αντιφάσεις και δεν προσκόμισαν κάποιο στοιχείο ικανό για την καταδίκη του. Υπέρ του πρώην πρωθυπουργού ήταν και οι καταθέσεις των μεγαλοεκδοτών, που τόνισαν τις πολιτικές του ευθύνες. Άλλωστε, το πολιτικό κλίμα είχε αλλάξει, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να έχει ανοίξει μεγάλα μέτωπα με την κοινωνία και το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν και πάλι στο κέντρο των πολιτικών εξελίξεων.
Η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου εκδόθηκε στις 16 Ιανουαρίου 1992. Με ψήφους 7 προς 6, ο Ανδρέας Παπανδρέου κηρύχθηκε αθώος, ενώ στον Δημήτρη Τσοβόλα επεβλήθη ποινή φυλάκισης δυόμιση ετών και τριετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων και στον Γεώργιο Πέτσο φυλάκιση 10 μηνών και διετή στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για μια απλή πολεοδομική παράβαση.
Η δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο λειτούργησε υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Ενίσχυσε τη συνοχή του, που είχε αρχίσει να κλονίζεται μετά την οκταετή παραμονή του στην εξουσία και το επανέφερε θριαμβευτικά στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1993, βοηθούσης και της κρίσης ταυτότητας του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας με τη διαμάχη Μητσοτακικών και Καραμανλικών. Το άλλο στρατόπεδο της «κάθαρσης», αφού δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει κέρδη από την κρίση στο ΠΑΣΟΚ, διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη (ΚΚΕ και ΣΥΝ). Σε αυτό συνετέλεσε και η διάλυση του κομμουνιστικού στρατοπέδου και η κρίση ταυτότητας του χώρου.
Στις 15 Μαΐου 1992 με απόφαση της Βουλής ανεστάλη η δίωξη κατά του Ανδρέα Παπανδρέου για την υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών. Στη σχετική ψηφοφορία, από την οποία απουσίαζαν το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ, 117 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της αναστολής, 24 κατά και 3 δήλωσαν «παρών». Η αυλαία του «Βρώμικου '89» ή της «Κάθαρσης» έπεσε και τυπικά στις 17 Ιανουαρίου 1994, όταν η Βουλή συγκατατέθηκε στην άρση των εννόμων συνεπειών της καταδίκης του Νίκου Αθανασόπουλου για την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού. Νωρίτερα και συγκεκριμένα στις 26 Νοεμβρίου 1993, η Βουλή με απόφασή της είχε συγκατατεθεί στην απονομή χάριτος και την άρση των έννομων συνεπειών της καταδίκης του Δημήτρη Τσοβόλα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/386#ixzz3xMV4ZZZp
Δημήτρης Χορν
1921 – 1998
2249
1
Ο κορυφαίος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Δημήτρης Χορν γεννήθηκε στις 9 Μαρτίουτου 1921 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα».
Αμέσως μετά εμφανίστηκε στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ως πρωταγωνιστής σε έργα, όπως «Ο πρωτευουσιάνος», «Αλάτι και πιπέρι», «Η κυρία με τις καμέλιες» κ.ά. Την περίοδο 1943 - 1944 συμμετείχε στο θίασο της Κατερίνας, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στο «Σύζυγοι με δοκιμή». Το 1944 συγκρότησε δικό του θίασο μαζί με τη Μαίρη Αρώνηκαι λίγο αργότερα συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο Μελίνας Μερκούρηκαι Νίκου Χατζίσκου, ενώ την περίοδο 1946 - 1950 επέστρεψε στο «Βασιλικό Θέατρο».
Ύστερα από απουσία δύο ετών στο εξωτερικό, επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1953 γνωρίζει την Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους επισπεύδει το διαζύγιο της Λαμπέτη με τον Μάριο Πλωρίτη και μαζί γράφουν μία από τις πιο αστραφτερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη. Συγκροτούν δικό τους θίασο, μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα, όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι» και «Το παιχνίδι της Μοναξιάς». Οι δρόμοι τους χώρισαν το 1959 και δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ στο θεατρικό σανίδι.
Μεγάλη ήταν η συμβολή του Δημήτρη Χορν και στον κινηματογράφο. Πρωταγωνίστησε μόνο σε 10 ταινίες, δίνοντας όμως ανεπανάληπτες ερμηνείες, όπως στην «Κάλπικη λίρα» (1954), στο «Μια ζωή την έχουμε» (1955) και «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956).
Έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του. Εκτός από τις μαγνητοφωνήσεις δεκάδων θεατρικών έργων, είχε «περάσει» στον κόσμο με ιδιαίτερο κέφι και φινέτσα ένα «αεράκι» εβδομαδιαίων πεντάλεπτων εκπομπών, που έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης. Με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών στην εκπομπή «Ο Ταχυδρόμος έφτασε».
Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1974 -1975, ενώ το 1980 ίδρυσε με τη σύζυγό του Άννα Γουλανδρή το Ίδρυμα Γουλανδρή - Χορν, σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού. Η Πολιτεία του απένειμε το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α'.
Πέθανε στις 16 Ιανουαρίουτου 1998, ύστερα από πολύμηνη ασθένεια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/57#ixzz3xMVaTbHY
Η Ποτοαπαγόρευση
700
0
Η περίοδος από το 1920 έως το 1933 στις ΗΠΑ, όταν κηρύχθηκε παράνομη με συνταγματική πρόνοια η παρασκευή, διακίνηση, εισαγωγή, εξαγωγή και πώληση αλκοολούχων ποτών.
Το κίνημα της ποτοαπαγόρευσης είχε ξεκινήσει στις αρχές του 19ου αιώνα και ήδη ως το 1850 αρκετές πολιτείες, κυρίως του νότου, είχαν ψηφίσει νόμους που περιόριζαν ή απαγόρευαν τη διάθεση αλκοολούχων ποτών. Η πρωτοβουλία ανήκε σε θρησκευτικές προτεσταντικές οργανώσεις, κυρίως του Μεθοδιστικού δόγματος.
Γρήγορα, σχηματίσθηκαν δύο πανίσχυρες ομάδες πίεσης, η «Ένωση κατά των Σαλούν» (Anti-Saloon League) και η «Ένωση Γυναικών για τη Χριστιανική Εγκράτεια» (Women's Christian Temperance Union). Μέλη των δύο αυτών οργανώσεων σχημάτισαν το Κόμμα της Απαγόρευσης (Prohibition Party), που πήρε μέρος στις προεδρικές εκλογές του 1872, αλλά συγκέντρωσε μόλις 5.608 ψήφους.
Το 1879 ο Τζον Σεντ Τζον εκλέχθηκε κυβερνήτης του Κάνσας και τέσσερα χρόνια αργότερα το Κάνσας έκανε η πρώτη πολιτεία στην Αμερική, που κήρυξε παράνομο το αλκοόλ. Το 1884 ο Σεντ Τζον έθεσε υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Αμερικής με τη σημαία του Κόμματος της Απαγόρευσης και έλαβε 150.369 ψήφους. Ο σπόρος της Ποτοαπαγόρευσης είχε ριφθεί.
Κατά τη διάρκεια του Α'Παγκοσμίου Πολέμουπολλοί Αμερικανοί θεωρούσαν μη πατριωτική πράξη τη χρησιμοποίηση δημητριακών για την παραγωγή αλκοολούχων ποτών και όχι τροφίμων. Πολλές ζυθοποιίες είχαν ιδιοκτήτες γερμανικής καταγωγής, γεγονός που επαύξησε τα αντιγερμανικά αντανακλαστικά των Αμερικανών. Επιφανείς εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου (Φορντ, Ροκφέλερ) δήλωναν ότι οι εργαζόμενοι θα ήταν πιο παραγωγικοί εάν απείχαν από το αλκοόλ. Μάλιστα, ο Τζον Ροκφέλερ δώρισε 350.000 δολάριαστην «Ένωση κατά των Σαλούν» (Anti-Saloon League).
Η κοινή γνώμη άρχισε να αλλάζει διάθεση και ως το 1919 το 75% των πολιτειών είχε ευθυγραμμισθεί με τη 18η τροποποίηση του Συντάγματος, που απαγόρευσε την πώληση ή διακίνηση αλκοολούχων ποτών (16 Ιανουαρίου 1919). Ένας χρόνο αργότερα, στις 16 Ιανουαρίου του 1920, τέθηκε σε ισχύ με το νόμο Βόλστιντ (Volstead Act). Ήταν η ληξιαρχική πράξη για την έναρξη της Ποτοαπαγόρευσης.
Δεν πέρασε μεγάλο διάστημα και η μαύρη αγορά άρχισε να ανθίζει, το έγκλημα να κινείται ανοδικά και οι οργανωμένες συμμορίες να ευημερούν και να κερδίζουν πολιτική επιρροή. Η αστυνόμευση ήταν δύσκολη υπόθεση, με αποτέλεσμα να ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια τα παράνομα αποστακτήρια και μπαρ. Τα σημεία πώλησης έφθασαν τα 30.000, σχεδόν διπλάσια σε σχέση με την προ Ποτοαπαγόρευσης εποχή.
Η διαφθορά στους κόλπους της αστυνομίας κάλπαζε, καθώς οι πειρασμοί για τους γλίσχρα αμειβόμενους αστυνομικούς ήταν μεγάλοι. Ο Αλ Καπόνεκόμπαζε ότι είχε στο μισθολόγιό του τη μισή αστυνομία του Σικάγου. Πολλοί γιατροί θησαύριζαν συνταγογραφώντας ουίσκι για ιατρικούς λόγους, που ήταν νόμιμο και διατίθετο από τα φαρμακεία.
Οι παράνομοι διακινητές έγιναν λαϊκοί ήρωες, καθώς πρόσφεραν δουλειά σε περίοδο μεγάλης ανεργίας, όπως ήταν η εποχή της Μεγάλης Ύφεσης («Κραχ»). Μεγάλες ήταν οι δημοσιονομικές απώλειες, καθώς η φορολόγηση του αλκοόλ έφερνε «ζεστό» χρήμα στα κρατικά ταμεία. Υπολογίστηκε ότι το κράτος έχανε κάθε χρόνο 500 εκατομμύρια δολάρια από τη φορολογία του αλκοόλ.
Στα θετικά της Ποτοαπαγόρευσης ήταν η δραστική μείωση των θανάτων από ασθένειες σχετιζόμενες με το αλκοόλ, όπως και η πτώση της συναφούς εγκληματικότητας. Όμως, επτά χρόνια μετά την επιβολή της ποτοαπαγόρευσης οι θάνατοι άρχισαν να αυξάνονται, ενώ τα ποτά-μπόμπες συνέβαλαν στη σημαντική άνοδο των τυφλώσεων και των παραλύσεων.
Η αύξηση της εγκληματικότητας και της διαφθοράς άλλαξε τη διάθεση της κοινής γνώμης. Στις προεδρικές εκλογές του 1932 ο δημοκρατικός υποψήφιος Φραγκλίνος Ρούσβελτ, λάτρης του μαρτίνι, συμπεριέλαβε στο πρόγραμμά του την άρση της ποτοαπαγόρευσης. Ένα χρόνο αργότερα, στις 5 Δεκεμβρίουτου 1933, η Ποτοαπαγόρευση ήρθη στο μεγαλύτερο μέρος των ΗΠΑ, μετά την υιοθέτηση από το Κογκρέσο της 21ης Τροποποίησης του Συντάγματος. Το Μισισιπί ήταν η τελευταία πολιτεία που νομιμοποίησε και πάλι το αλκοόλ το 1966.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/198#ixzz3xMWGE300
Νταϊάν Φόσεϊ
1932 – 1985
351
0
Αμερικανίδα ζωολόγος, που αφιέρωσε τη ζωή της στη μελέτη και την υπεράσπιση του υπό εξαφάνιση ορεινού γορίλα (gorilla gorilla beringei) κι έπεσε θύμα της αφοσίωσής της για το ζώο αυτό. Έγινε παγκόσμια γνωστή μετά θάνατον, μέσα από την ταινία του Μάικλ Άπτεντ «Gorillas in the Mist» («Γορίλες στην Ομίχλη»), που βασίστηκε στο ομώνυμο βιβλίο της.
Η Νταϊάν Φόσεϊ (Dian Fossey) γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο στις 16 Ιανουαρίουτου 1932, καρπός του έρωτα ενός ασφαλιστή για ένα μοντέλο. Οι γονείς της χώρισαν, όταν η Νταϊάν ήταν έξι χρονών. Η μητέρα της ξαναπαντρεύτηκε έναν επιχειρηματία, ο οποίος όχι μόνο την αποξένωσε από τον πατέρας της, αλλά της συμπεριφερόταν αυταρχικά έως απάνθρωπα. Παλεύοντας με τις ανασφάλειες της, η νεαρή Νταϊάν στράφηκε προς τα ζώα για να βρει αποδοχή.
Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, ο πατριός της επέμενε να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων. Αυτή αντέδρασε και άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα κτηνιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ντέιβις της Καλιφόρνιας. Τα βρήκε, όμως, δύσκολα με τα βασικά μαθήματα της φυσικής και της χημείας και αποφάσισε να στραφεί σε σπουδές εργοθεραπείας, τις οποίες ολοκλήρωσε το 1954. Στη συνέχεια άρχισε να εξασκεί το επάγγελμα της εργοθεραπεύτριας στο Νοσοκομείο του Λιούισβιλ στο Κεντάκι, ενώ τις ελεύθερες ώρες της ασχολείτο με τη μεγάλη της αγάπη, τα ζώα, στη φάρμα μιας φιλικής της οικογένειας.
Το 1963 ζήτησε άδεια από τη δουλειά της για να επισκεφθεί την Αφρική και το 1966 υπέβαλε την οριστική της παραίτηση. Αφού εξασφάλισε χρηματοδότηση, βρέθηκε και πάλι στην Αφρική και συγκεκριμένα στο Ζαΐρ (σημερινό Κονγκό) για να μελετήσει τον ορεινό γορίλα, ένα είδος που βρισκόταν υπό εξαφάνιση, εξαιτίας της καταστροφής του βιότοπού του και της αιχμαλωσίας του για ζωολογικούς κήπους, τσίρκα, καθώς και για ιατρικά ή άλλα ιδρύματα.
Η Φόσεϊ κέρδισε την εμπιστοσύνη των γοριλών, όχι όμως και των ανθρώπων. Συνελήφθη στο Ζαΐρ, δραπέτευσε στην Ουγκάντα και μετακινήθηκε στη Ρουάντα, για να συνεχίσει το ερευνητικό της έργο. Με τις τεχνικές που ανέπτυξε, ιδιαίτερα με τη μίμηση της συμπεριφοράς του γορίλα. έγινε αποδεκτή από αυτούς. Κατέρριψε τους μύθους, που ήθελαν τον γορίλα ένα βίαιο ζώο και υποστήριξε στις μελέτες της την ειρηνική του φύση και τις ισχυρές οικογενειακές σχέσεις, που δημιουργεί.
Από το 1970 έως 1974 έζησε στην Αγγλία, όπου υποστήριξε τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αφρική για να συνεχίσει τις έρευνές της. Όταν ένας από τους αγαπημένους της γορίλες, ο Digit, βρέθηκε σκοτωμένος, η Φόσεϊ κήρυξε καμπάνια ενάντια στους λαθροθήρες. Το 1980, επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να διδάξει στο φημισμένο πανεπιστήμιο Κορνέλ. Το 1983 εξέδωσε το βιβλίο της «Gorillas in the Mist» («Γορίλλες στην Ομίχλη»), στο οποίο συνδυάζει την επιστημονική έρευνα και την προσωπική της ιστορία.
Η Φόσεϊ, όμως, προτιμούσε τους γορίλες από τους ανθρώπους και σύντομα επέστρεψε στην Αφρική για να συνεχίσει της έρευνές της για τον ορεινό γορίλα και την καμπάνια κατά της λαθροθηρίας τους. Στις 26 Δεκεμβρίουτου 1985 το πτώμα της βρέθηκε κοντά στο ερευνητικό της κέντρο στο βουνό Βιρούνγκα της Ρουάντα. Μέχρι σήμερα το έγκλημα δεν έχει διαλευκανθεί, αλλά πιστεύεται ότι έπεσε θύμα των λαθροκυνηγών που τόσο πολέμησε. Στον τάφο της υπάρχει το επίγραμμα «No one loved gorillas more».
Το 1988 ο σκηνοθέτης Μάικλ Άπτεντ γύρισε την ταινία «Gorillas in the Mist» («Γορίλες στην Ομίχλη»), με θέμα τη ζωή της Νταϊάν Φόσεϊ, την οποία υποδύθηκε η Σιγκούρνεϊ Γουίβερ. Η ταινία γνώρισε μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία και ήταν υποψήφια για 5 Όσκαρ.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/771#ixzz3xMWx4l28
προσκύνησις της τιμίας αλύσεως
του αγίου και ενδόξου
Αποστόλου Πέτρου
Πίνακας του Μπαρτολομέ Εστέμπαν Μουρίγιο (Μουρίλο)
110
0
Κάθε χρόνο στις 16 Ιανουαρίουη Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία εορτάζει την προσκύνηση της αλυσίδας του Απόστολου Πέτρου (1η Αυγούστου, η Καθολική Εκκλησία).
Σύμφωνα με την εξιστόρηση του Ευαγγελιστή Λουκάστις «Πράξεις των Αποστόλων» (ΙΒ' 1-19), πρόκειται για την αλυσίδα με την οποία ο βασιλιάς της Ιουδαίας Ηρώδης Αγρίππας (10 π.Χ. - 44 μ.Χ.) έδεσε τον Απόστολο Πέτρο και τον έριξε σε φυλακή της Ιερουσαλήμ γύρω στο έτος 43. Προηγουμένως, είχε διατάξει τη θανάτωση του Αποστόλου Ιακώβου και όταν είδε ότι οι Ιουδαίοι ευχαριστήθηκαν από το γεγονός, συνέλαβε και τον Πέτρο, με σκοπό να τον θανατώσει μετά το Εβραϊκό Πάσχα.
Ξαφνικά, ένα βράδυ, εμφανίσθηκε στο καλά φρουρούμενο από 16 στρατιώτες κελί του Πέτρου ένας Άγγελος. Ο χώρος έλαμψε από φως και ως εκ θαύματος οι αλυσίδες έπεσαν από τα χέρια του Πέτρου. Ο Άγγελος του είπε να σηκωθεί γρήγορα, να ντυθεί και να τον ακολουθήσει. Ο Πέτρος δεν είχε συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα και νόμιζε ότι έβλεπε όραμα. Μόνο όταν πέρασε από τα διαδοχικά φυλάκια ανενόχλητος και απομακρύνθηκε από τη φυλακή χωρίς κανείς από τους δεσμοφύλακες να αντιληφθεί το παραμικρό, συνειδητοποίησε πραγματικά το τι είχε συμβεί και είπε: «Τώρα καταλαβαίνω καλά, ότι πράγματι έστειλε ο Κύριος τον άγγελό του και με έβγαλε από τα χέρια του Ηρώδη και με γλύτωσε από κάθε κακό, που ο λαός των Ιουδαίων επερίμενε να μου γίνει».
Ο Πέτρος κατέφυγε αρχικά στο σπίτι της Μαρίας, της μητέρας του ευαγγελιστή Ιωάννη, που λειτουργούσε ως μυστική εκκλησία. Οι παρευρισκόμενοι εξεπλάγησαν από την παρουσία του. Αυτός τους εξήγησε τα καθέκαστα και στη συνέχεια αναχώρησε προς άγνωστο τόπο. Όσον αφορά στους 16 δεσμοφύλακές του, αυτοί εκτελέστηκαν μέχρις ενός, με διαταγή του εξαγριωμένου Ηρώδη.
Κάποιοι, ευσεβείς Χριστιανοί διαφύλαξαν αυτή την αλυσίδα, η οποία αρχικά μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου εναποτέθηκε στο ναό του Αποστόλου Πέτρου. Αργότερα, ο πατριάρχης Ιεροσολύμων Ιουβενάλης τη δώρισε στην αυτοκράτειρα Ευδοξία (422-462), η οποία με τη σειρά της τη χάρισε στον Πάπα της Ρώμης Λέοντα Α'. Σήμερα, η αλυσίδα του Αποστόλου Πέτρου βρίσκεται στη Ρώμη και είναι τοποθετημένη στη λειψανοθήκη του ναού του Αγίου Πέτρου με τις Αλυσίδες (San Pietro in Vincoli).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/723#ixzz3xMXIIWIR
Παναγιώτης Πουλίτσας
1881 – 1968
12
0
Ανώτατος δικαστικός λειτουργός, ακαδημαϊκός και πρωθυπουργόςτης Ελλάδας για 14 ημέρες (4-18 Απριλίου 1946).
Ο Παναγιώτης Πουλίτσας γεννήθηκε στο Γεράκι Λακωνίας το 1881. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήναςκαι αναγορεύτηκε διδάκτωρ Νομικής το 1901. Αφού άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στη Σπάρτη επί πενταετία (1902-1907), διορίστηκε κατόπιν διαγωνισμού δικαστής (1907), υπηρετώντας αρχικά ως πρωτοδίκης σε διάφορες επαρχιακές πόλεις.
Συμπλήρωσε τις νομικές σπουδές του στα Πανεπιστήμια Μονάχου και Βερολίνου (1911-1914) και κατόπιν υπηρέτησε αρχικά στη Θεσσαλονίκη και μετά την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου στο Αργυρόκαστρο (1915) ως Πρόεδρος Πρωτοδικών και στη συνέχεια στα Ιωάννινα. Το 1920 προήχθη σε Εφέτη και ανέλαβε τη διεύθυνση του Πρωτοδικείου Αθηνών. Το 1922 αποχώρησε από το δικαστικό σώμα και έως το 1932 δικηγόρησε στην Αθήνα.
Το 1932 επανήλθε στο δικαστικό σώμα ως σύμβουλος Επικρατείας και το 1943 διορίστηκε πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, θέση που κράτησε έως το 1951. Ως αντιπρόεδρος του δικαστηρίου μειοψήφισε στην απόφαση 97/1942 του Συμβουλίου Επικρατείας (πλειοψηφία 6 έναντι 5), η οποία χαρακτήρισε ως «de facto κυβέρνηση με πλήρεις νομοθετικές αρμοδιότητες» την κατοχική κυβέρνησηΤσολάκογλου.
Η κυβέρνηση Πουλίτσα
Η σύντομη πολιτική του διαδρομή ξεκίνησε στις 4 Απριλίου 1946, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας, επικεφαλής μιας κυβέρνησης ευρύτερου συνασπισμού, με σκοπό τη λύση της εκκρεμότητας του πολιτειακού. Η κυβέρνηση Πουλίτσα, πρώτη μετά την έναρξη του Εμφυλίου Πολέμου, άντεξε μόνο δύο εβδομάδες (4-18 Απριλίου), εξαιτίας των διαφωνιών στους κόλπους της για τον πολιτικό χειρισμό του χρόνου του σχετικού δημοψηφίσματος. Στις εκλογέςτης 9ης Σεπτεμβρίου 1951 εξελέγη βουλευτής Αθηνών με τον «Ελληνικό Συναγερμό» του Αλέξανδρου Παπάγου.
Ο Παναγιώτης Πουλίτσας ανέπτυξε σημαντική επιστημονική και κοινωνική δραστηριότητα. Εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 1947 κι έγινε πρόεδρός της το 1957. Υπήρξε πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας (Αρσάκεια και Τοσίτσεια Σχολεία), της Αρχαιολογικής Εταιρείας της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών, της Εταιρείας Λακωνικών Σπουδών, της Χριστιανικής Κοινωνικής Ενώσεως και του Ελληνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου (Νοσοκομείο Άγιος Σάββας). Διετέλεσε αντιπρόεδρος του φιλολογικού συνδέσμου Παρνασσόςκαι της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος.
Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει κυρίως νομικές μελέτες, με σημαντικότερη το βιβλίο του Σχέσεις Πολιτείας και Εκκλησίας (1946), που επαινέθηκε από τον σπουδαίο Έλληνα αστικολόγο Γεώργιο Μπαλή. Στην εργογραφία του περιλαμβάνονται τα συγγράμματα:
- Σύνοψις του κώδικος της επισκοπής Δρυϊνουπόλεως και Αργυροκάστρου
- Επιγραφαί και ενθυμήσεις εκ της Βορείου Ἠπείρου
- Ιστορία του αραβικού και ιουδαϊκού δικαίου, του J. Κohlen (μετάφραση,1915)
- L’influence de l’institution du Conseil d’Etat française sur le Conseil d’Etat hellenique (1949).
- Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια (εκ των επιμελητών της έκδοσης, 1962-1968)
- Γεράνθιον-Γεράκιον (1926)
Ο Παναγιώτης Πουλίτσας πέθανε στην Αθήνα στις 16 Ιανουαρίου 1968. Η κηδεία του έγινε στις 11 το πρωί της 17ης Ιανουαρίουστο μητροπολιτικό ναό στην Αθήνα με δημόσια δαπάνη.
- Εγγονός του από την πλευρά της μητέρας του είναι ο συγγραφέας, δημοσιογράφος, εκδότης και βετεράνος πλέι-μπόι Τάκης Θεοδωρακόπουλος, γνωστός στο αγγλόφωνο κοινό ως Taki.
- Μικρανεψιός του είναι ο τέως υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Ρέππας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/585#ixzz3xMXgjNHB
Μελαγχολική Σερενάτα
Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι - Λέοπολντ Άουερ
17
0
Μουσική σύνθεση για βιολί και ορχήστρα του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι· το πρώτο έργο για βιολί του σπουδαίου ρώσου συνθέτη, που σύμφωνα με την κριτική αποτελεί προάγγελο του «Κοντσέρτου για βιολί και ορχήστρα», τρία χρόνια αργότερα.
Γράφτηκε το Φεβρουάριο του 1875, σε μία ιδιαίτερα δημιουργική περίοδο του συνθέτη, για τον Ούγγρο βιολονίστα Λέοπολντ Άουερ, την τέχνη του οποίου εκτιμούσε ιδιαίτερα ο Τσαϊκόφσκι. Οι δυο τους είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά τον προηγούμενο μήνα στο σπίτι του πιανίστα Νικολάι Ρουμπινστάιν στη Μόσχα.
Το έργο μπορεί να γράφτηκε και να αφιερώθηκε στον Άουερ, αλλά δεν ήταν αυτός που το πρωτόπαιξε. Η τιμή ανήκε στον βιολονίστα Άντολφ Μπρότσκι, σε συναυλία που δόθηκε στις 16 Ιανουαρίουτου 1876 στη Μόσχα. Ο Άουερ το έπαιξε δέκα μήνες αργότερα, στις 6 Νοεμβρίου, στην Αγία Πετρούπολη, όπου δίδασκε στο τοπικό ωδείο.
Η «Μελαγχολική Σερενάτα» διαπνέεται από πλούσια λυρική διάθεση, που πολλές φορές αγγίζει τα όρια της κατάθλιψης. Το τραγούδι του βιολιού είναι θλιμμένο και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται από την ορχήστρα εξαιρετικά καταθλιπτική. Την ίδια, πάντως, περίοδο συνέθεσε τρεις αξιόλογες συλλογές τραγουδιών, σε ποιήματα μεγάλων ποιητών, τα οποία φέρουν και αυτά τη σφραγίδα της ίδιας μελαγχολικής διάθεσης.
Τρία χρόνια αργότερα, ο Τσαϊκόφσκι έγραψε το «Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα», το οποίο σκόπευε να αφιερώσει στον Άουερ. Όμως, η κριτική που άσκησε ο Ούγγρος βιολονίστας στο έργο και η άρνησή του να το ερμηνεύσει, εκνεύρισε τον Τσαϊκόφσκι, που απέσυρε την αφιέρωση στον Άουερ και από τη «Μελαγχολική Σερενάτα».
Η «Μελαγχολική Σερενάτα» διαρκεί γύρω στα δέκα λεπτά και υπάρχει και στην εκδοχή για βιολί και πιάνο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/729#ixzz3xMY01NB0
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Κυριακή
17/1
02:00
8°C
4°C95%
5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h 
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
08:00
5°C
1°C84%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΒΡΟΧΗ
14:00
6°C
2°C79%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
20:00
4°C
-1°C81%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
“ ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ…ΥΔΑΤΩΝ ..!!! “
Σημαντική επιτυχία φαίνεται πως σημείωσε η Ν.Δ , με την εκλογή του κ. Μητσοτάκη ως Προέδρου της , αφού αυτό αποτυπώνεται καθαρά στην πρώτη..μετεκλογική δημοσκόπηση , χωρίς αυτό φυσικά να ..καθαρίζει απολύτως το πολιτικό τοπίο ..
Για πρώτη φορά , μετά από πολύ καιρό, η ΝΔ προηγείται του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων , όπως επίσης δίνονται τα πρώτα σημάδια , της πορείας των μικρων κομμάτων που κινούνται πάντως κάτω απ’ το όριο του 3% …
Είναι πολύ νωρίς βέβαια ακόμα , για ασφαλή συμπεράσματα , κάτι βέβαια που ..μελαγχολεί τους οπαδούς τους , που ελπίζουν πάντα στο..θαύμα ..
Ας έρθουμε όμως και λίγο στα..αυτοδιοικητικά μας , που παρά τις ..συνεχιζόμενες επαφές και συνεδριάσεις , έτσι για..ικανοποίηση του..εγώ τους , αυτά τα ίδια βρίσκονται σε..χειμερία νάρκη , με εκδηλώσεις ..” εσωτερικής ,.κατανάλωσης “ , μπας και κρατήσουμε τους ..υπηκόους μας , που πάει καιρός τώρα , που…” λακίζουν “απ’ το..ξέφραγο μαντρί , προδπσθώντε νσ αξιοποιήσουν την σε χαμηλά επίπεδα δημοφιλίας , που βρίσκεται η Δ.Α , αφού , κλείνει πενταετία ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΝ ΤΙΠΟΤΑ ,ΕΚΡΟΣ ΑΠΟ…ΘΑ..ΘΑ..ΘΑ..και τίποτα άλλο …προσπαθώντας με..φούμαρα , να τυλίξουν τον ..” ντορό ‘…
Πάντως δεν μπορούμε να μην παραδεχτούμε , πως η,,προβολή και η,,,ψευτοπροπαγάνδα , ΠΑΝΕ ΚΑΛΆ …έτσι λοιπόν σε ένα Δήμο ..” κλινικά ..νεκρό “ οι άρχοντές μας , δε απογοητεύονται και..συνεχίζουν τη συνέχιση , των ..επισκέψεων για την αυτοπροβολή τους , ενώ έχουν παντελώς εγκαταλειμμένο στην τύχη του το Δήμο Δωρίδας και ειδικά το..ορεινό ..
Καλή σας μέρα να περνάτε καλά ..
Απ’ το “ Λιδωρίκι ‘’ με αγάπη….Κ.Κ.-
www.lidoriki.com