Μια μικρή βόλτα στα ριζά του Ιερού Βράχου!
Καιρό τώρα έψαχνα να βρω την ευκαιρία, να πάρω τη φωτογραφική μου μηχανή και να αρχίζω να ανηφορίζω τα στενά και τα σκαλάκια της Πλάκας
και ειδικά στη συνοικία που βρίσκεται στα βορειοανατολικά του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης, τα Αναφιώτικα. Πολλές φορές έχω περπατήσει στα στενά της Πλάκας,
αλλά τις περισσότερες βιαστικός περνώντας για κάποιες δουλειές. Όσες φορές πέρασα χαλαρός ήταν όταν με παρέα πήγαινα για διασκέδαση, και αυτό γινόταν κυρίως πιο χαμηλά στην κυρίως Πλάκα.
Σήμερα ο καιρός ήταν μουντός. Καμιά σχέση με τη χθεσινή λαμπρή λιακάδα. Είχα κάτι δουλειές στο κέντρο και σκέφτηκα να πάρω μαζί τη μηχανή και αν τελειώσω νωρίς να κάνω τη βόλτα που σχεδίαζα. Έτσι και έγινε.
Η δουλειά στην περιοχή του Μακρυγιάννη τελείωσε νωρίς και από τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου άρχισα να ανηφορίζω τη Θρασύλλου, που πάει πλάι-πλάι στη ρίζα του βράχου.
Η θέα προς τα σπίτια της Πλάκας προς τα κάτω αλλά και προς τον Λυκαβηττό και την τσιμεντούπολη είναι απρόσκοπτη.
Τα στενά δρομάκια γίνονται αδιέξοδα.
Άλλα καταλήγουν σε σκαλάκια, περνάνε μέσα από αυλές, ή δίπλα από παλιές εκκλησίες
όπως του Αγίου Γεωργίου του βράχου,
του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά και άλλων.
Στη γνωστή «οδό» (σκάλες στην πραγματικότητα) Μνησικλέους με τις ταβέρνες της, έχει ένα πλάτωμα και εκεί είναι η (δυστυχώς κλειστή) είσοδος του Μετοχιού του Πανάγιου Τάφου.
Από την αυλόπορτά του κατάφερα να βγάλω μια φωτογραφία της αυλής του. Πριν πολλά χρόνια, εκεί μέσα παρακολούθησα μια κατανυκτική συναυλία-εκδήλωση προς τιμή του Παπαδιαμάντη και θυμάμαι πόσο όμορφα αισθάνθηκα τότε.
Τα Αναφιώτικα είναι μια γειτονιά που φτιάξανε Αναφιώτες χτιστάδες που ήρθαν για να πάρουν μέρος στην κατασκευή των ανακτόρων του Όθωνα (ναι το κτίριο όπου σήμερα οι τριακόσιοι μας κάνουν το βίο αβίωτο!).
Η καταγωγή των κατοίκων αυτής της μικρής «νησιώτικης» νησίδας είναι η αιτία της μορφής της που θυμίζει σε μεγάλο βαθμό Αιγαιοπελαγίτικο χωριό.
Η βόλτα μου, από τα Αναφιώτικα με έβγαλε
στους «Αέρηδες», το υπέροχο Ωρολόγιο Ανδρόνικου Κυρρήστου ή Πύργο των Ανέμων, στη Ρωμαϊκή Αγορά και το Φετιχέ Τζαμί και από εκεί στη Βιβλιοθήκη του Αδριανού και στο Μοναστηράκι
με το Τζαμί Τζισταράκη, σήμερα Μουσείο κεραμικής, παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και την εκκλησία της Παναγίας.
Μπορεί η μέρα να μην ήταν ηλιόλουστη οι εικόνες όμως που χάρηκα, ήταν πραγματικά λαμπρές. Μια πολύχρωμη νότα αισιοδοξίας στη μουντή και απαισιόδοξη πραγματικότητα που ζούμε! Η Αθήνα έχει και άλλες όμορφες εικόνες, κρυμμένες ή όχι, και έχω αποφασίσει σιγά-σιγά να τις χαρώ! Καλή συνέχεια λοιπόν!
Περισσότερες φωτογραφίες:
https://picasaweb.google.com/113519638873206463457/PlakaAthens1632012
http://disaki.blogspot.gr/2012/03/blog-post_16.html
πίσω στα παλιά