Αρχές της δεκαετίας του ΄60 και η Στάσα η καλντεριμιτζού κάποιας ηλικίας
έβγαζε μεροκάματο από τους συνταξιούχους .
Στέκι τα μικρά ξενοδοχεία πίσω από την Αθηνάς...εκεί την εύρισκαν οι πελάτες
και είχε.
Κάθε εμπόρευμα έχει τον πελάτη του ...ήταν το πρώτο που άκουγες όταν
άρχιζες δουλειά στην Αγορά.
Αγορά...μια λέξη με πολλές ερμηνείες πολλά επαγγέλματα αλλά και τζίρο
νόμιμο και παράνομο.
Οδός Αθηνάς...το μεγαλύτερο "Πανεπιστήμιο"εκείνα τα χρόνια με δύσκολα
μαθήματα και σκληρούς "καθηγητές".
Έλα όμως που είχε αξία μεγάλη το πτυχίο !
Φυσικά όχι για τις λούξ εμπορικές περιοχές όπως το Σύνταγμα και το Κολωνάκι.
Η Αθηνάς έχει νούμερα που αρχίζουν από το Μοναστηράκι ....δεν το προσέχουν
πολλοί αλλά όταν το σκεφτούν απορούν γιατί δεν αρχίζουν από την Ομόνοια
την γνωστή Πλατεία που ποτέ δεν ήταν για...αστεία.
Είχε τους κανόνες της και τους δικούς της νόμους.
Και όμως παλιά η Ομόνοια ή περιοχή Τζηρίτη ή Πλατεία Όθωνος δεν είχε
μεγάλο σουξέ.
Η Πλατεία Μοναστηρακίου ήταν το Κέντρο του Κόσμου.
Απλή η εξήγηση γιατί είχε κοντά της δίπλα της την Πλάκα και την περιοχή Ψυρρή
δηλαδή την Αθήνα.
Όλα αυτά για να γυρίσω πάλι στην Στάσα την καλντεριμιτζού που προσπαθούσε
να επιβιώσει με την μπογιά της να μην περνάει.
Την γνώρισα στο μαγαζάκι ενός φίλου στην Ευριπίδου που πήγαινε
και έπινε το καφεδάκι της και έλεγε τις ιστορίες της.
Μήπως ήταν η μόνη....και άλλες σαν αυτή ερχόντουσαν στο μαγαζί που δούλευα
πιτσιρικάς και λέγανε κι αυτές τις ιστορίες τους.
Αυτό που καταλάβαινα τότε ήταν ότι τις σεβόντουσαν στην αγορά και τις
εμπιστευόντουσαν με τα τεφτέρια.
Βεβαίως υπήρχαν και αυτά ακόμα και στα μυροπωλεία της εποχής.
Ήταν τα "εργαλεία"τους τα φτιασίδια όπως τα έλεγαν και τα είχαν ανάγκη
για την "δουλειά"τους.
Δεν θυμάμαι να είχε χάσει λεφτά το μαγαζί από αυτές τις γυναίκες
τις καλντεριμιτζούδες όπως τις έλεγαν από το καλντερίμι τον δρόμο.
Και δεν παρεξηγιόντουσαν γι αυτό...γνώριζαν ότι θα κατέληγαν εκεί με τα χρόνια
όταν είχαν "κλείσει"πλέον στο "σπίτι"στον "οίκο ανοχής"στο "μπουρδέλο"
ανάλογα πώς ήθελε ο καθένας να το λέει.
Και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αυτοί οι χώροι ήταν περιθωριοποιημένοι
και αναφερόντουσαν σε αυτούς περιφρονητικά και προσβλητικά ενώ
σε πολλά σαλόνια γινόντουσαν πράξεις που κάλυπταν τα σοβαρότερα άρθρα
του ποινικού κώδικα.
Πίσω στα παλιά