Η εποχή, κατά την οποία η Ευρώπη ήταν χωρισμένη στη βάση κοσμοθεωριών, με αγκαθωτούς φράχτες σε "σιδηρούν παραπέτασμα"και "ελεύθερο κόσμο", ανήκει στο παρελθόν, μετά την κατάρρευση, στις αρχές της δεκαετίας του '90 τού "σοσιαλιστικού στρατοπέδου". Δεκαπέντε χρόνια μετά την πτώση και του τελευταίου συνοριακού φράχτη, εκείνου στην Αλβανία, τα συρματοπλέγματα επιστρέφουν.
Τούτη τη φορά, όχι για να προστατεύσουν την Ευρώπη από την επιθετικότητα κάποιων "αντιπάλων", αλλά να εμποδίσουν τη μαζική εισβολή μεταναστών από την Ασία και την Αφρική, αλλά και προσφύγων από εμπόλεμες περιοχές.
Η ΠΓΔΜείναι η τελευταία σε μια σειρά χωρών που αποφάσισε, τον περασμένο Νοέμβριο, να υψώσει φράχτη στα σύνορά της με την Ελλάδα, στο ύψος της ουδέτερης ζώνης μεταξύ Ειδομένης και Γευγελής, προκειμένου να δημιουργήσει ένα βασικό σημείο ελέγχου, από το οποίο να γίνεται η διέλευση των προσφύγων (Σύρων, Ιρακινών και Αφγανών).

  Ένα μήνα μετά ύψωσε και δεύτερο φράχτη, σε άλλο σημείο των συνόρων με την Ελλάδα, στο ύψος της Μετζίτλια, απέναντι από τη Νίκη της Φλώρινας, φοβούμενη αλλαγή κατεύθυνσης των μεταναστευτικών ροών.
Τούτες τις μέρες ενισχύει τον φράχτη της Ειδομένης με έναν δεύτερο, πίσω από τον πρώτο, ώστε να εμποδίσει πιθανή προσπάθεια μαζικής εισόδου μεταναστών από την Ελλάδα.
Φράχτη είχε αρχίσει να κατασκευάζει, στις αρχές Νοεμβρίου, και η Σλοβενία, κατά μήκος των συνόρων της με την Κροατία, προκειμένου να αναχαιτίσει το προσφυγικό κύμα, που έφτανε τα 30.000 άτομα σε ημερήσια βάση.
Και για να μην θυμίζει στους συμπατριώτες του παρελθούσες καταστάσεις που θέλουν να ξεχάσουν, ο πρωθυπουργός της Μίρο Τσέραρ έσπευσε να "πλασάρει"το έργο, όχι ως φράχτη αλλά σαν "τεχνικό φράγμα", που στόχο θα είχε να κατευθύνει τη ροή των προσφύγων και όχι να "σφραγίσει"τη συνοριακή γραμμή.

  Τον δρόμο της Σλοβενίας έσπευσε να ακολουθήσει και η Αυστρία, η οποία στις αρχές Δεκεμβρίου, απέκτησε τον δικό της φράχτη (ύψους 2,2 μέτρων και μήκους περίπου 4 χλμ.) στα σύνορά της με τη Σλοβενία- ο πρώτο φράχτης μεταξύ χωρών της συνθήκης Σένγκεν- με στόχο όπως διακήρυξε "την ορθολογικότερη διαχείριση των προσφυγικών ροών".
Είχε προηγηθεί η ανέγερση φράχτη από την πλευρά της Ουγγαρίαςστα σύνορα με τη Σερβία και της Βουλγαρίας στα σύνορα με την Τουρκία, και βεβαίως την πρωτιά στην περιοχή κατέχει η Ελλάδα που ύψωσε φράχτη τον Έβρο για να κλείσει τα χερσαία περάσματα στα ελληνοτουρικά σύνορα.
Και ενώ το "ντόμινο των φραχτών"βρίσκεται σε εξέλιξη με την Κροατία να απειλεί ότι θα βάλει και αυτή συρματοπλέγματα στα σύνορα με την Σερβία, ο φράχτης που έκανε το μεγάλο "μπαμ"ήταν εκείνος της Ουγγαρίας στην μεθόριο της με την Σερβία.

  Η ουγγρική κυβέρνηση ξεκίνησε να κατασκευάζει τον πρώτο φράχτη τον Ιούνιο, όταν αποφάσισε να αποκλείσει εντελώς την διέλευση προερχόμενων από την Σερβία μεταναστών. Επικαλούμενη το γεγονός, ότι μέχρι τότε είχε δεχθεί τον μεγαλύτερο μετά την Σουηδία αριθμό προσφύγων και μεταναστών από κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Καθώς όμως οι ροές μετακινήθηκαν προς την Κροατία και από εκεί άρχισαν να "εισβάλλουν"και πάλι στην Ουγγαρία για να φύγουν προς την Αυστρία, ο ουγγρικός στρατός "σφράγισε"μέσα σε μια νύχτα με συρματοπλέγματα τα ουγγροκροατικά σύνορα την κυβέρνηση της Βουδαπέστης να χαιρετίζει την επιλογή αυτή, υποστηρίζοντας πως συνέβαλε στη θεαματική μείωση νέων αφίξεων.

  Ωστόσο, το κλείσιμο των συνόρων από τους Μαγυάρους είχε σημαντικό αντίκτυπο στα Βαλκάνια, καθώς η Ουγγαρία ήταν βασικό σημείο διέλευσης προσφύγων και μεταναστών από το νότο προς την κεντρική και βόρεια Ευρώπη, με το "βάρος"να μετακυλίεται στις άλλες χώρες του λεγόμενου "βαλκανικού διαδρόμου".
Καθώς πλανάται το ερώτημα "ποιος θα είναι ο επόμενος;"που θα περιβληθεί το ακάνθινο συνοριακό περίβλημα, υπενθυμίζεται ότι οι φράχτες δεν είναι ...νέο όπλο των Ευρωπαίων στην προσπάθεια ανάσχεσης των μεταναστευτικών ρευμάτων προς την Γηραιά Ήπειρο.
Το 1993, η Ισπανίαείχε αρχίσει να κατασκευάζει φράχτη γύρω από τις ισπανικές πόλεις Θέουτα και Μελίγια που βρίσκονται στον γεωγραφικό χώρο του Μαρόκου, προκειμένου να μειωθούν οι ροές μεταναστών που προσπαθούσαν να περάσουν από το Μαρόκο προς την ηπειρωτική Ισπανία.

  Ακολούθησε το 2011, η Ελλάδα, η οποία κατασκεύασε φράχτη μήκους περίπου 12,5 χλμ. κατά μήκους των συνόρων με την Τουρκία, στον Έβρο, την μιμήθηκε η Βουλγαρία και ο "χορός των συρματοπλεγμάτων"καλά κρατεί.
(ΑΜΠΕ)
news247.gr