Ψυγείο του πάγου με τον καύσωνα και προσπαθούσες να δροσιστείς έστω και με την ιδέα.
Τι να σου κάνει η μισή ή το τέταρτο της κολώνας του πάγου κατακαλόκαιρο....
Το νερό είναι για ξούρισμα...έλεγε με παράπονο ο συναυλικός κρατώντας το ποτήρι
με το νερό από την βρύση του ψυγείου προσπαθώντας να ξεδιψάσει.
Ο παγοπώλης της γειτονιάς που ήταν και καρβουνιάρης και οινοπώλης
με την σούστα με το άλογο και τους μικρούς για βοηθούς προσπαθούσε να εφοδιάσει
την πελατεία του.
Αυτός έκοβε με το πριόνι την παγοκολώνα και οι πιτσιρίκιοι με το δίχαλο
άφηναν τις μισές και τα τέταρτα έξω από τις πόρτες βάζοντας τις φωνές ....
"....ο πάααααγος..."
Έβγαιναν αμέσως οι νοικοκυρές με την λινάτσα να τον πάρουν μέσα για να μην έχουν μεγάλη φύρα.
Οι πιτσιρίκοι στον παγοπώλη δεν ήταν και οι ίδιοι καθημερινά...δεν ήταν και εύκολη
η δουλειά.
Ο γυιός του ο μικρός και συμμαθητής (έφυγε νωρίς) το απόγευμα στην αλάνα
έκλεινε τους "εργάτες"της επόμενης ημέρας.
Ήταν το μικρό αφεντικό....
Η δουλειά αυτή άρχιζε το πρωϊ και τελείωνε νωρίς γιατί και ο πάγος δεν άντεχε
αλλά υπήρχαν και άλλοι επαγγελματίες.
Χώριζαν τις γειτονιές μεταξύ τους και φρόντιζαν να μην είναι μεγάλες
οι αποστάσεις για να μην λυώνει ο πάγος.
Πίσω από το κάρο ακολουθούσε και η μαρίδα ....
Περίμεναν μερικά κομμάτια θρύψαλα του πάγου για να δροσιστούν...
Στο στόμα κατ΄ευθείαν σαν παγωτό....κανένας δεν τους φώναζε για θέματα
υγείας ...ποιός ήξερε ποιός νοιαζότανε.
Τι έβαζαν μέσα στο ψυγείο του πάγου για να διατηρηθεί υποτίθεται
δεν θυμάμαι.
Καθημερινά η κατσαρόλα μαγείρευε το φαϊ το μεσημεριανό και το βραδυνό
ότι περίσσευε.
Όσο για τα συνοδευτικά ...τυρί...σαλάμι αγοραζόντουσαν σε ποσότητα
μιας ημέρας ανάλογα με τα άτομο και όχι φυσικά λόγω προβλημάτων
συντήρησης.
Το ηλεκτρικό ψυγείο ....ανέστησε και πεθαμένους όπως έλεγαν
οι γεροντότεροι και είχαν την τύχη να το προλάβουν.
πίσω στα παλιά