ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ,,ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

Καθαροδεύτερο  1955 , η” μασκαροπομπή “έχει  περάσει  το  γεφύρι  του  Καραβάνα  και προχωράει προς  τον  Αντώνη . Όλες  οι Λιδορικιώτικες  αποκριάτικες  εκδηλώσεις , γίνονταν χάρη  στην  ιδιωτική  πρωτοβουλία  κάποιων μερακλήδων χωριανών  μας, Χρ. Γατάκη , Γ.Καψάλη , Γ,Ζέκιου , Δελενικαίων , Γιαννίτσας  Ζέκιου , που  τα  έδιναν  όλα  για  το  χωριό  μας ..
***********
Καλησπέρα  αδέρφια  Λιδορικιώτες
Καλησπέρα  στου αγαπημένους  φίλους του  Λιδορικιού
ΣΑΒΒΑΤΟ  ΣΗΜΕΡΑ  27  ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ  2016
Ανατολή Ήλιου: 06:58
Δύση Ήλιου: 18:17
Σελήνη 19 ημερών

• Παγκόσμια Ημέρα Κατάποσης Σπαθιών
• Διεθνής Ημέρα Πολικής Αρκούδας
• Γιορτάζουν:  Ασκληπιός, Ασκληπία, Λέανδρος, Λεάνδρα.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz41NsbS1F5
ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1861

Με αίμα βάφονται στη Βαρσοβία της Πολωνίας διαδηλώσεις υπέρ της ανεξαρτησίας της χώρας από τη Ρωσία. Ο ρωσικός στρατός ανοίγει πυρ εναντίον των συγκεντρωμένων και σκοτώνει πέντε διαδηλωτές.
1900

18 νεαροί ιδρύουν στο εστιατόριο «Γκιζέλα» του Μονάχου την ποδοσφαιρική ομάδα Μπάγερν.
1933

Εμπρησμός στο Ράιχσταγκ. Η φωτιά στη γερμανική Βουλή αποδίδεται στους κομμουνιστές και ο Χίτλερβρίσκει την ευκαιρία να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης και να αναστείλει τα πολιτικά δικαιώματα.
1953

Αρχίζουν στο Λονδίνο, με τη συμμετοχή και της Ελλάδας, οι συζητήσεις για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους. Η σχετική συμφωνία θα υπογραφεί στις 8 Αυγούστου.
1959

Θεμελιώνεται στην Αθήνα από τον πρωθυπουργόΚωνσταντίνο Καραμανλήτο ξενοδοχείο «Χίλτον».
1966

Από το τριώροφο κτίριο της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού στο Πεδίον του Άρεως εκπέμπει για πρώτη φορά η Τηλεόραση Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ), μετέπειτα ΥΕΝΕΔ, με ένα πρόγραμμα που ξεκινά στις 19:00 και λήγει στις 21:10.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2702#ixzz41NtBxHvT
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
274

Μέγας Κωνσταντίνος, πρώτος αυτοκράτορας του Βυζαντίου. (Θαν. 22/5/337)
Ιστορικά Ανέκδοτα
1902

Τζον Στάινμπεκ, αμερικανός συγγραφέας. Τιμήθηκε με τα βραβεία Νόμπελ Λογοτεχνίας (1962) και Πούλιτζερ. («Τα Σταφύλια της Οργής», «Άνθρωποι και Ποντίκια», «Ανατολικά της Εδέμ») (Θαν. 20/12/1968)
1938

Ευαγόρας Παλληκαρίδης, ήρωας του κυπριακού αγώνα της ανεξαρτησίας. (Θαν. 14/3/1957)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2702#ixzz41NtU5Vbi
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1892

Λουί Βιτόν, γάλλος επιχειρηματίας, ιδρυτής της ομώνυμης εταιρείας ειδών ταξιδιού και γυναικείων αξεσουάρ (Louis Vuitton). (Γεν. 4/8/1821)
1943

Κωστής Παλαμάς, έλληνας ποιητής. (Γεν. 13/1/1859)
ΑποφθέγματαΑνθολόγιο
1952

Θεόδωρος Πάγκαλος, έλληνας στρατηγός και πολιτικός, που κυβέρνησε την Ελλάδα ως δικτάτορας την περίοδο 1925 - 1926. (Γεν. 11/1/1878)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/2702#ixzz41NtnDkHg

Το «κούρεμα» του γερμανικού

χρέους

2551
0
Στις 27 Φεβρουαρίου 1953 οι πιστωτές της Γερμανίας με πρωτοβουλία των ΗΠΑ συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο για να διευθετήσουν το χρέος της Γερμανίας και συγκεκριμένα αυτό της Δυτικής Γερμανίας. Το γερμανικό χρέος (προπολεμικό και μεταπολεμικό) ανερχόταν σε 32 δισεκατομμύρια μάρκα, χωρίς να υπολογίζονται οι πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις. Στους πιστωτές περιλαμβάνονταν χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία, το Ιράν, η Ιταλία, η Ισπανία, η Ελβετία, η Γιουγκοσλαβία, η Νότιος Αφρική και η Ελλάδα. Η Ρωσία και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δεν συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις.
Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν περίπου έξι μήνες και στις 8 Αυγούστου 1953 υπεγράφη η Συμφωνία του Λονδίνου για τα Γερμανικά Εξωτερικά Χρέη (London Agreement on German External Debts), που προέβλεπε «κούρεμα» κατά 60% και  αποπληρωμή τους με μάρκα σε 30 χρόνια. Ένας σημαντικός όρος της συμφωνίας ήταν ότι αποπληρωμή θα γινόταν εφόσον η Δυτική Γερμανία είχε εμπορικό πλεόνασμα και η εξυπηρέτηση του χρέους δεν θα ξεπερνούσε το 3% των εσόδων της από το εξαγωγικό εμπόριο. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπέγραψε ο πρεσβευτής μας στο Λονδίνο, Λέων Β. Μελάς, και κυρώθηκε από τη Βουλή με το νόμο 3480/56 (ΦΕΚ 6/7.1.1956).
Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους, μαζί με το σχέδιο Μάρσαλ, βοήθησαν καθοριστικά στην οικονομική «απογείωση» της καθημαγμένης από τον πόλεμο Δυτικής Γερμανίας και τη βοήθησε να ενταχθεί ομαλά στους διεθνείς θεσμούς. Λόγω της οικονομικής της ανάπτυξης, η αποπληρωμή του χρέους ήταν εύκολη υπόθεση για τη Δυτική Γερμανία. Η τελευταία δόση του πληρώθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2010, όταν η Ελλάδα βρισκόταν στον αστερισμό του πρώτου μνημονίου.
Το «κούρεμα» του γερμανικού χρέους το 1953 χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα από μη κυβερνητικές οργανώσεις (ATTAC κ.ά.) για τη διεκδίκηση διαγραφής του χρέους των υπερχρεωμένων χωρών του Τρίτου Κόσμου. Το επικαλέστηκε για το ελληνικό χρέος και ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και νυν πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο Ευρωκοινοβούλιο στις 27 Σεπτεμβρίου 2012.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/900#ixzz41Nu3TpMH

Ευαγόρας Παλληκαρίδης

1938 – 1957

3375
0
Μάρτυρας του αγώνα των ελληνοκυπρίωνγια την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα.
Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938 στο χωριό Τσάδα, της επαρχίας Πάφου. Μπήκε νωρίς στον αγώνα, από τα μαθητικά του χρόνια κιόλας. Το 1953, σε ηλικία 15 ετών, κατεβάζει και τεμαχίζει την αγγλική σημαία στο Κολέγιο της Πάφου, κατά την ημέρα στέψης της Βασίλισσας Ελισάβετ στο Λονδίνο. Δύο χρόνια αργότερα, συλλαμβάνεται ως μέλος της νεολαίας της ΕΟΚΑ, επειδή συμμετείχε σε παράνομη πορεία.
Στις 18 Δεκεμβρίου 1956 συλλαμβάνεται εκ νέου και κατηγορείται για κατοχή και διακίνηση παράνομου οπλισμού. Η δίκη του ορίζεται για τον Μάρτιο του 1957. Στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας δεν αφήνει περιθώρια στους δικηγόρους του για να τον υπερασπιστούν. Παραδέχεται την ενοχή του, με αξιοθαύμαστο τρόπο: «Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο».
Την επομένη της καταδίκης του Παλληκαρίδη σε θάνατο, ο κόσμος ξεσηκώνεται για να σώσει τον νεαρό μαθητή. Οι εκκλήσεις για την απονομή χάριτος από την Ελλάδα, την Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτονται από τον άγγλο κυβερνήτη Τζον Χάρντινγκ και την αγγλική διπλωματία.
Ο Βαγορής, όπως ήταν το χαϊδευτικό του, δεν πτοείται. Στο τελευταίο γράμμα του δηλώνει: «Θ'ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να 'ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το καθετί. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα, τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί.»
Τα μεσάνυχτα της 13ης Μαρτίου 1957 οδηγείται στην αγχόνη. Τραγουδά τον Εθνικό Ύμνο. Δύο λεπτά αργότερα (14 Μαρτίου) η καταπακτή ανοίγει και ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης περνά στην αιωνιότητα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/235#ixzz41NuHVGLC

Θεόδωρος Πάγκαλος

1878 – 1952

612
0
Στρατιωτικός και πολιτικός από τη Σαλαμίνα. Γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίουτου 1878 από πατέρα γιατρό και πολιτευόμενο, αρβανίτικης καταγωγής. Αφού περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, κατατάχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1900, πρώτος στην τάξη του, ως ανθυπολοχαγός πεζικού. Συνέχισε τις σπουδές του στη Γαλλία και συγκεκριμένα στην Ακαδημία Πολέμου του Παρισιού. Έφρασε μέχρι το βαθμό του αντιστρατήγου (1924) και αποστρατεύτηκε οριστικά το 1926.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος έλαβε μέρος στο Κίνημα του 1909 ως ένα από τα πιο ενεργά μέλη του Στρατιωτικού Συνδέσμου και στους Βαλκανικούς Πολέμουςτου 1912-13. Το 1916 υποστήριξε τον Ελευθέριο Βενιζέλοστη διαμάχη του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο και ανταμείφθηκε με σημαντική θέση στο Υπουργείο Πολέμου. Μετέσχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία ως Επιτελάρχης, αλλά το 1920 αποστρατεύτηκε με το βαθμό του υποστρατήγου, όταν οι «κωνσταντινικοί» ήλθαν στην εξουσία.
Το 1922 υποστήριξε την Επανάσταση Πλαστήρα, που κατήργησε τη Μοναρχία και ανακήρυξε τη Β'Ελληνική Δημοκρατία. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επικράτησή της, αν και απόστρατος, καθώς ηγήθηκε των δυνάμεων που κατέλαβαν την Αθήνα. Επανελθών εις την ενεργό υπηρεσία, ανέλαβε διοικητής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και στη συνέχεια την προεδρία της ανακριτικής επιτροπής για τους υπευθύνους της Μικρασιατικής Καταστροφής, που οδήγησε στη «Δίκη των 6».
Το Νοέμβριο του 1922 ανέλαβε για ένα μήνα το Υπουργείο Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Γονατά και στη συνέχεια τοποθετήθηκε διοικητής της νεοσύστατης Στρατιάς του Έβρου. Εργάσθηκε υπεράνθρωπα, και συντόμου χρονικού διαστήματος κατόρθωσε να τη μετατρέψει σε μια αξιόμαχη μονάδα, ενόψει της επικείμενης Συνθήκης της Λωζάνης, που θα καθόριζε, μεταξύ άλλων, και την έκταση του ελληνικού κράτους.
Ο Πάγκαλος αντιτάχθηκε στη Συνθήκη της Λωζάνης, καθώς επιθυμούσε να επιτεθεί στην Τουρκία και να φθάσει ως την Κωνσταντινούπολη. Εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, αλλά η σθεναρή στάση του τον έκανε δημοφιλή σε μεγάλο τμήμα του στρατού. Επανήλθε στο στράτευμα για την καταστολή του αντιβενιζελικού κινήματος των Λεοναρδόπουλου - Γαργαλίδη (22 Οκτωβρίου 1923).
Σε μια περίοδο έντονης κυβερνητικής αστάθειας, ο Πάγκαλος αποφάσισε να βάλει τη δική του σφραγίδα στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Στις εκλογές της 16ης Δεκεμβρίου 1923 εξελέγη βουλευτής Θεσσαλονίκης με το Δημοκρατικό Κόμμα του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, το οποίο ανέλαβε την εξουσία στις 12 Μαρτίου 1924. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος έγινε Υπουργός Εννόμου Τάξεως και μετά δύο μήνες ανέλαβε το Υπουργείο Στρατιωτικών. Παραιτήθηκε στις 26 Ιουλίου, όταν την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, τον οποίο διαδέχθηκε ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλοςστις 27 Οκτωβρίου 1924.
Στις 25 Ιουνίου 1925 ο Θεόδωρος Πάγκαλος ηγήθηκε στρατιωτικού πραξικοπήματος και ανέτρεψε την κυβέρνηση Μιχαλακόπουλου, με το επιχείρημα ότι η χώρα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, εξαιτίας της πολιτικής αστάθειας. Από την πρώτη στιγμή, δεν έκρυψε τις προθέσεις του: «Είμεθα κατάστασις. Δι'ημάς δεν υπάρχει Βενιζελισμός και Κωνσταντινισμός, διότι δεν υπάρχουν πλέον τα εκπροσωπούντα τα δύο ταύτα κόμματα, πρόσωπα. Ο μεν Βενιζέλος απέθανε πολιτικώς, ο δε Κωνσταντίνος φυσιολογικώς».
Κατόρθωσε να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή και σχημάτισε επιτροπή για τον καταρτισμό νέου Συντάγματος. Το νέο Σύνταγμα ψηφίσθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 1925, αλλά δημοσιεύτηκε ουσιωδώς τροποποιημένο από τον ίδιο στις 29 Σεπτεμβρίου 1925. Την ίδια ημέρα διέλυσε τη Βουλή, επειδή «είχε εκπέσει στη συνείδηση του έθνους», όπως δήλωσε.

Ο Πάγκαλος (αριστερά) με τον στρατηγό Νίδερ, 1917
Σχεδόν αμέσως άρχισαν οι διώξεις όσων αμφισβητούσαν την εξουσία του. Το νεοσύστατο, τότε, ΚΚΕ μπήκε από τους πρώτους στο στόχαστρο, όπως και το παλιό του αφεντικό, ο στρατηγός Πλαστήρας. Ο Τύπος τέθηκε υπό αυστηρό καθεστώς λογοκρισίας και δημοσιογράφοι οδηγήθηκαν στη φυλακή. Ψηφίστηκε μια σειρά από καταπιεστικούς νόμους, με χαρακτηριστικότερη τη διάταξη που προέβλεπε ότι το μήκος της φούστας των γυναικών δεν επιτρεπόταν να ξεπερνά τους 30 πόντους από το έδαφος. Ο στρατηγός μπορεί να ήταν ένας άριστα καταρτισμένος αξιωματικός και ικανότατος επιτελής, αλλά υπήρξε ακραίος και οξύς στις ενέργειές του, παρασυρόμενος από την έντονη ιδιοσυγκρασία του.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος προκήρυξε εκλογές για τις 7 Μαρτίου 1926, οι οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ, γιατί εν τω μεταξύ είχε κηρύξει απροκάλυπτα δικτατορία (4 Ιανουαρίου1926). Στις 19 Μαρτίουο ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτηςυπέβαλε την παραίτησή του από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Πάγκαλος προκήρυξε αμέσως προεδρική εκλογή και εκτέθηκε ο ίδιος ως υποψήφιος, με αντίπαλο τον καθηγητή της Νομικής Κωνσταντίνο Δεμερτζή, της συνασπισμένης αντιπολίτευσης. Όταν ο Δεμερτζής αποσύρθηκε από την εκλογή, καθώς τα κόμματα που τον υποστήριζαν διέρρηξαν το συνασπισμό τους, ο Πάγκαλος παρέμεινε μοναδικός υποψήφιος κι εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίαςστις 5 Απριλίου 1926, διατηρήσας παράλληλα και την Πρωθυπουργία. Στις 19 Ιουνίου, για να δώσει επίφαση νομιμότητας στο καθεστώς του, έχρισε πρωθυπουργό τον Αθανάσιο Ευταξία.
Ο Πάγκαλος έδειξε αξιοσημείωτη πολιτική και διπλωματική ανεπάρκεια κατά τη διάρκεια της εξουσίας του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο βραχύβιος Ελληνουβουλγαρικός Πόλεμος (18 - 22 Οκτωβρίου 1925), «Το Επεισόδιο του Πετριτσίου», όπως έμεινε στην ιστορία, που στοίχισε στη χώρα μας μια καταδίκη από την Κοινωνία των Εθνών και την καταβολή χρηματικής αποζημίωση στη Βουλγαρία.
Η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο με την ουσιαστική κατάργηση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και την κακή κατάσταση της οικονομίας. Τα σφάλματα στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, η εσωτερική κακοδιοίκηση και οι ποικίλες ατασθαλίες από το περιβάλλον του δικτάτορα, όπως και η στροφή του στον αντιβενιζελικό κόσμο, σφράγισαν την τύχη του καθεστώτος. Στις 24 Αυγούστου 1926 ο Πάγκαλος ανετράπη, όχι από τους βενιζελικούς, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά πρωτίστως από τους πραιτοριανούς του καθεστώτος του. Το αντιπραξικόπημα, υπό την ηγεσία του Κονδύλη, τον βρήκε να παραθερίζει ξένοιαστο στις Σπέτσες.
Ο Πάγκαλος έμεινε στη φυλακή Ιτζεδίν της Κρήτης για δύο χρόνια κι αφέθηκε ελεύθερος στις 10 Ιουλίου 1928, με την αμνηστία που χορήγησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, όταν ανέλαβε και πάλι την πρωθυπουργία. Από το 1928 ιδιώτευσε και δεν έπαιξε έκτοτε κανένα ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας, παρά μόνο το 1950, όταν κατήλθε υποψήφιος βουλευτής, αλλά δεν εξελέγη. Πέθανε στην Κηφισιά στις 27 Φεβρουαρίου 1952.
Επί της διακυβέρνησής του δημιουργήθηκε η Αεροπορική Άμυνα, ένα ταμείο για τη συγκρότηση της Πολεμικής Αεροπορίας, η Σιβιτανίδειος Σχολή, το Ελληνικό Μελόδραμα (πρόδρομος της Λυρικής Σκηνής). Θεμελιώθηκε το Μέγαρο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού επί της οδού Πανεπιστημίου (εμπορικό κέντρο σήμερα), ενώ ιδρύθηκε και λειτούργησε η Ακαδημία Αθηνών, με πρωτοβουλία του επί της Παιδείας Υπουργού του, Δημητρίου Αιγινήτη.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος απέκτησε δύο τέκνα. Τον υποναύαρχο Θησέα Πάγκαλο και τον αξιωματικό της Αεροπορίας Γεώργιο Πάγκαλο. Γιος του Γεωργίου και εγγονός του δικτάτορα είναι ο δικηγόρος - οικονομολόγος Θεόδωρος Πάγκαλος (1938), ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής και πρώην υπουργός Εξωτερικών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/197#ixzz41NubkcFz

Η ιστορία του σιδηρόδρομου

Πειραιά - Κηφισιάς

Μηχανή ατμήλατου σιδηροδρόμου στον Πειραιά
2319
0
Ο Αστικός Σιδηρόδρομος Πειραιά - Κηφισιάς, γνωστός ως «Ηλεκτρικός», μετράει σχεδόν ενάμισι αιώνα ζωής. Ατμοκίνητος αρχικά και ηλεκτροκίνητος αργότερα, ο σιδηρόδρομος συνέδεσε το 1869 την Αθήνα με τον Πειραιά, που μέχρι τότε οι άμαξες και τα παμφορεία ήταν το μόνο μέσο συγκοινωνίας μεταξύ τους.
Η πρώτη ιδέα για τη δημιουργία του τέθηκε από τον Φρειδερίκο Φεράλδη το 1835, ένα χρόνο αφότου η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, αλλά απορρίφθηκε από την τότε κυβέρνηση. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1843, ο Αλέξανδρος Ραγκαβής επαναλαμβάνει δημόσια την πρόταση, αλλά και πάλι δεν υπήρξε ανταπόκριση.
Το 1855 ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, καταθέτει το πρώτο νομοσχέδιο για την ίδρυση σιδηροδρόμου Αθήνας - Πειραιά. Είναι ο Νόμος ΤΖ «περί συστάσεως σιδηροδρόμου Απ'Αθηνών εις Πειραιά», ο οποίος δίνει το δικαίωμα εκμετάλλευσης στην εταιρία που θ'αναλάμβανε το έργο για 55 χρόνια. Το 1857 το δικαίωμα αυτό αυξάνεται σε 75 χρόνια.
Έπειτα από ανεπιτυχείς προσπάθειες ανάθεσης του έργου, το 1867 κατακυρώνεται στον άγγλο επιχειρηματία Εδουάρδο Πίκερινγκ, ο οποίος το Νοέμβριο του ίδιου έτους αρχίζει να κατασκευάζει το έργο. Ένα χρόνο μετά, το 1868, ο Πίκερινγκ μεταβιβάζει τις υποχρεώσεις του στην ιδρυθείσα από όμιλο Ανώνυμη Εταιρία του «Απ'Αθηνών εις Πειραιά Σιδηροδρόμου» - Σ.Α.Π. Α.Ε.
Στις 17 Φεβρουαρίουτου 1869 η εταιρία έχει τελειώσει το έργο και γίνεται η πρώτη δοκιμή της διαδρομής. Τα επίσημα εγκαίνια γίνονται μέσα σε ατμόσφαιρα γενικής χαράς, στις 27 Φεβρουαρίου 1869, με επιβάτες στο πρώτο δρομολόγιο τη Βασίλισσα Όλγα, τον Πρωθυπουργό Ζαΐμη, υπουργούς, στρατιωτικούς, διπλωμάτες και άλλους επισήμους. Επιτέλους, το όνειρο γίνεται πραγματικότητα. Η ατμομηχανή με 6 βαγόνια καλύπτει τη διαδρομή των 8 χιλιομέτρων από το Θησείο στον Πειραιά περίπου σε 19 λεπτά. Οι δύο πόλεις, Αθήνα και Πειραιάς, έχουν πλέον συνδεθεί με σιδερένιες γραμμές.
Τα σχόλια του τύπου της εποχής πολλά και καλά. Στις 3 Μαρτίουτου 1869 ο «Αιών» γράφει: «Ο σιδηρόδρομος ήρξατο τακτικώς εργαζόμενος από της τελευταίας Παρασκευής. Η συρροή των επιβατών είναι μεγίστη. Οι πάντες δ'ομολογούσι τας μεγίστας ωφελείας, ας η κάταρξις του έργου τούτου υπισχνείται. Ευχόμεθα και αύθις, ίνα η μικρά αύτη γραμμή υπάρξει η αρχή του καθ'όλην την επικράτειαν συμπλέγματος σιδηροδρόμων».
Από το πρώτο επίσημο δρομολόγιο, το 1869, έως τις 16 Σεπτεμβρίουτου 1904 οπότε πραγματοποιήθηκε η ηλεκτροδότηση του σιδηροδρόμου, μεσολάβησαν η στρώση διπλής γραμμής και η έναρξη κατασκευής σήραγγας το 1889 από το Θησείο μέχρι τηνΟμόνοια (Λυκούργου και Αθηνάς), όπου δημιουργήθηκε και ο παλιός σταθμός της Ομόνοιας, ο οποίος εγκαινιάστηκε στις 17 Μαΐουτου 1895.
Η υπόγεια σήραγγα και η ηλεκτροδότηση προκάλεσε πάλι πολλά και ποικίλα σχόλια του Τύπου της εποχής. Αξίζει να αναφερθούν μερικά που καταδεικνύουν την αντίδραση του κόσμου της εποχής εκείνης σε κάθε καινοτομία. «Τι να σου πω, αδελφέ, λέγει κάποιος εκ των προσκεκλημένων. Νομίζω ότι πρόκειται να μας κλείσουν «κατά βαρβάρων» με τον Υπόγειον. Και κύψας εις το αυτί του πλησίον του ισταμένου ηρώτησε σοβαρώς:
- Έκαμες την διαθήκην σου;
- Όχι.
- Εξωμολογήθης τουλάχιστον;
- Ούτε.
- Εγώ δεν είχα το θάρρος να έλθω απροετοίμαστος. Αυτή η σήραγξ μου φαίνεται σαν καρμανιόλα.»
Σε άλλο δημοσίευμα, στις 18 Σεπτεμβρίουτου 1904, ο χρονογράφος των «Καιρών» με το ψευδώνυμο «Φαληριώτης», γράφει για τον ηλεκτρικό, πλέον, σιδηρόδρομο:
- Ένα δια το Φάληρον πρώτης.
- Μετ'επιστροφής;
- Απλούν, απλούν. Δεν μπορώ να είμαι βέβαιος αν θα φθάσω ζωντανός...
Το 1926 οι ΣΑΠ (Σιδηρόδρομοι Αττικής) που εκμεταλλεύονται το «Θηρίο» της Κηφισιάς, δηλαδή τη Γραμμή από Πλατεία Αττικής μέχρι Κηφισιά, με διακλάδωση από Ν. Ηράκλειο μέχρι Λαύριο, και οι «Τροχιόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς» που εκμεταλλεύονται τα Τραμ, συνεργάζονται με τον αγγλικό όμιλο «Πάουερ». Από τη συνεργασία αυτή προκύπτουν δύο Εταιρίες: Η «Ηλεκτρική Εταιρία Μεταφορών» (ΗΕΜ) που αναλαμβάνει την εκμετάλλευση των Τραμ και της Γραμμής της Κηφισιάς και οι «Ελληνικοί Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι» (ΕΗΣ).
Οι ΕΗΣ αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις της πρώην ΣΑΠ και ταυτόχρονα τη δέσμευση να βελτιώσουν την υπάρχουσα γραμμή και να επεκτείνουν την υπόγεια σήραγγα ως το σταθμό «Αττική» με διπλή γραμμή για να ενωθεί ο Ηλεκτρικός με την Κηφισιά, με υπόγειο σταθμό κάτω από την «Ομόνοια». Τα έργα ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 1928 και στις 21 Ιουλίουτου 1930 εγκαινιάζεται από τον Ελευθέριο Βενιζέλοο υπόγειος σταθμός «Ομόνοια». Αργότερα, το 1948 και το 1949 εγκαινιάζονται αντίστοιχα οι σταθμοί «Βικτώρια» και «Αττική».
Το 1937 η ΗΕΜ αναλαμβάνει την Ηλεκτροκίνηση του σιδηροδρόμου Κηφισιάς και το 1938 καταργεί το Θηρίο για την πραγματοποίηση του έργου. Τα έργα, όμως, λόγω της κρίσιμης περιόδου, δεν ολοκληρώνονται και φτάνουμε έτσι στο 1950, οπότε παραχωρείται από την ΗΕΜ στην ΕΗΣ η ολοκλήρωση του έργου Ηλεκτροκίνησης και η εκμετάλλευση του σιδηροδρόμου Αθηνών - Κηφισιάς. Οι ΕΗΣ συνεχίζουν τα έργα που καταλήγουν σταδιακά το 1957 με τη λειτουργία του σταθμού της Κηφισιάς. Έτσι, η συγκοινωνία από Πειραιά μέχρι Κηφισιά με τον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο είναι πλέον πραγματικότητα.
Την 1 Ιανουαρίουτου 1976 οι ΕΗΣ περιέρχονται στο Ελληνικό Δημόσιο και μετονομάζονται σε ΗΣΑΠ. Α.Ε. (Ηλεκτρικοί Σιδηρόδρομοι Αθηνών - Πειραιώς).
Σε όλη αυτή τη διαδρομή του, από το 1869 έως σήμερα, ο σιδηρόδρομος έζησε στιγμές μεγαλείου και συμφορές. Μετέφερε βασιλείς, υψηλούς επισκέπτες, έδωσε το παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, μετέφερε στρατιώτες του πολέμου 1912 - 1913. Βομβαρδίστηκε και επέζησε, πραγματοποιώντας εκατομμύρια δρομολόγια, που εξυπηρέτησαν δισεκατομμύρια επιβάτες.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/97#ixzz41NuuFi8U

Η «Ογδόη» του Μπετόβεν

 

14
0
Συμφωνικό έργο του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν. Από τα αγαπημένα του κορυφαίου γερμανού συνθέτη – «η μικρή μου Συμφωνία σε Φα» την αποκαλούσε – είναι μία ανάλαφρη, ζωηρή και χαρούμενη σύνθεση.
Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 27 Φεβρουαρίου 1814 στη Βιέννη. Ο σχεδόν κουφός Μπετόβεν επέμεινε να διευθύνει την ορχήστρα, αλλά οι μουσικοί τον αγνόησαν και υπάκουαν μόνο στον εξάρχοντα.
Αποτελείται από τέσσερα μέρη:

• Allegro vivace e con brio
• Allegretto scherzando
• Tempo di Menuetto
• Allegro vivace

Διαρκεί περί τα 26 λεπτά και είναι γραμμένη για 2 φλάουτα, 2 όμποε, 2 κλαρινέτα, 2 φαγκότα, 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, τύμπανα και έγχορδα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/1054#ixzz41NvCoo4o

Τζον Στάινμπεκ

1902 – 1968

1475
0
Ο κορυφαίος αμερικανός συγγραφέας Τζον Ερνστ Στάινμπεκ (John Ernst Steinbeck) γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίουτου 1902, στο Σαλίνας της Καλιφόρνια. Τα πρώιμα έργα του είναι τοποθετημένα εκεί, στην Κοιλάδα του Σαλίνας, την εύφορη αγροτική περιοχή κοντά στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Στάνφορντ κατά διαδοχικά διαστήματα από το 1920 ως το 1926, αλλά δεν πήρε πτυχίο.
Λόγω οικονομικών δυσχερειών της οικογένειάς του υποχρεώθηκε να εξασκήσει διάφορα επαγγέλματα. Έτσι, δούλεψε ως εργάτης, ξυλουργός, ελαιοχρωματιστής, δημοσιογράφος. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμουπήρξε ανταποκριτής στην Ευρώπη της εφημερίδας Herald Tribune, ενώ κατά τη διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά και εφημερίδες.
Οι πρώτες του λογοτεχνικές απόπειρες υπήρξαν τα μυθιστορήματα: «Το χρυσό Κύπελλο», «Οι ουράνιες βοσκές», «Σε έναν άγνωστο Θεό», «Η κοιλάδα της Τορτίλα». Ακολούθησαν τα πραγματικά αριστουργήματά του: «Άνθρωποι και ποντίκια» (1937) και «Τα σταφύλια της οργής» (1938), που γνώρισαν τεράστια επιτυχία και καθιέρωσαν τον συγγραφέα ως ένα από τους σημαντικότερους αμερικανούς λογοτέχνες. Από τα τελευταία μυθιστορήματά του, το πιο γνωστό είναι το «Ανατολικά της Εδέμ» (1952), το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Ελία Καζάνμε πρωταγωνιστή τον Τζέιμς Ντιν.
Ο Στάινμπεκ υπήρξε πολυγραφότατος. Έγραψε 17 μυθιστορήματα και πάρα πολλά διηγήματα. Βραβευθεί με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1962, με το βραβείο Πούλιτζερ το 1940 για «Τα σταφύλια της οργής» και ήταν μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας από το 1948.
Πέθανε στις 20 Δεκεμβρίουτου 1968, στη Νέα Υόρκη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/37#ixzz41Nvm1xD4

Η ιστορία της Μπάγερν Μονάχου

213
0
Η πιο επιτυχημένη ποδοσφαιρική ομάδα της Γερμανίας, με 21 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ στο ενεργητικό της. Ιδρύθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1900 από 18 νεαρούς γυμναστές στο εστιατόριο Γκιζέλα του Μονάχου, οι οποίοι τη βάφτισαν Μπάγερν (Βαυαρία στα γερμανικά).
Είναι μία από τις τρεις επαγγελματικές ομάδες του Μονάχου. Οι άλλες δύο είναι η μεγάλη της αντίπαλος Μόναχο 1860 και η Ουντερχάχινγκ. Η κόντρα Μπάγερν - Μόναχο 1860, που έθρεψε γενιές ποδοσφαιρόφιλων στη βαυαρική πρωτεύουσα, έχει ατονήσει τα τελευταία χρόνια. Η Μόναχο 1860 από τους τίτλους και τη δόξα της δεκαετίας του '60 έχει περιπέσει σε αφάνεια και φυτοζωεί μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας, ενώ η Μπάγερν έχει ξεφύγει προ πολλού από τα όρια της Γερμανίας. Ένα στοιχείο που φωτίζει την κατάσταση των δύο ομάδων σήμερα είναι ότι η 1860 αντλεί τους οπαδούς της από τη φθίνουσα εργατική τάξη του Μονάχου, ενώ η Μπάγερν από την ακμάζουσα μεσαία τάξη ολόκληρης της Βαυαρίας.
Η Μπάγερν έχει 120.000 μέλη και είναι 5η στη σχετική λίστα μετά την Μπενφίκα, τη Ρεάλ, τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπαρτσελόνα. Την εποπτεία του ποδοσφαιρικού τμήματος έχει η ΠΑΕ Μπάγερν, που ανήκει κατά 90% στην ερασιτεχνική Μπάγερν και κατά 10% στη γνωστή εταιρεία αθλητικού υλικού Αντίντας. Εκτός από το ποδόσφαιρο, η Μπάγερν έχει τμήματα μπάσκετ, χάντμπολ, γυμναστικής, πινγκ-πονγκ, ζατρικίου και μπόουλινγκ.
H Μπάγερν έκανε αισθητή την παρουσία της στο γερμανικό ποδόσφαιρο μόλις το 1932, όταν κατέκτησε τον πρώτο της τίτλο. Πέρασαν 25 πέτρινα χρόνια μέχρι το 1957, για να σηκώσουν οι κόκκινοι του Μονάχου το πρώτο τους Κύπελλο. Στα χρόνια του Γ'Ράιχ, η ομάδα περιέπεσε σε δυσμένεια, εξαιτίας του εβραίου προέδρου της Κουρτ Λαντάουερ, του ανθρώπου που την έβγαλε από την αφάνεια. Ο Λαντάουερ διέφυγε στο εξωτερικό και επανήλθε στο Μόναχο το 1947 για να συνεχίσει το έργο του. Μέχρι τη δημιουργία της Μπουντεσλίγκα, το 1963, η Μπάγερν βολόδερνε στα τοπικά πρωταθλήματα της Βαυαρίας.
Ο τότε πρόεδρος της ομάδας Βίλχελμ Νοϊντέκερ και ο γνωστός μας από τη θητεία του στην ΑΕΚπροπονητής Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι κατέστρωσαν ένα φιλόδοξο πλάνο και δημιούργησαν τη σημερινή παντοκρατορία της Μπάγερν στο γερμανικό ποδόσφαιρο. Στηρίχθηκαν σε μια φουρνιά ταλαντούχων πιτσιρικάδων, με επικεφαλής τους Φραντς Μπεκενμπάουερ (σημερινός πρόεδρος της ομάδας), Ζεπ Μάγιερ και Γκερντ Μίλερ. Τα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα, με αποκορύφωμα τα τρία συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών, στα μέσα της δεκαετίας του '70.
Εκτός των ανωτέρω, από τις τάξεις της Μπάγερν έχουν περάσει σπουδαίοι ποδοσφαιριστές, όπως οι Αουγκεντάλερ, Ρουμενίγκε, Χένες, Μπρέμε, Ματέους, Έλμπερ, Μπράιτνερ, Κλίνσμαν, Έφενμπεργκ, Ζε Ρομπέρτο, Λιζαραζού, Μπάλακ και οι σύγχρονοι Καν, Λούσιο, Πισάρο, Ποντόλσκι, Σανιόλ, Χάργκριβς, Σολ, Ριμπερί, Ρόμπεν και Μάντζουκιτς.
Η Μπάγερν στα υπερεκατό χρόνια της ύπαρξής της έχει κατακτήσει:

• 25 πρωταθλήματα Γερμανίας (1932, 1969, 1972, 1973, 1974, 1980, 1981, 1985, 1986, 1987, 1989, 1990, 1994, 1997, 1999, 2000, 2001, 2003, 2005, 2006, 2008, 2010, 2013, 2014, 2015)
• 17 Κύπελλα Γερμανίας (1957, 1966, 1967, 1969, 1971, 1982, 1984, 1986, 1998, 2000, 2003, 2005, 2006, 2008,  2010, 2013, 2014)
• 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ (1974, 1975, 1976, 2001, 2013)
• 1 Κύπελλο Κυπελλούχων (1967)
• 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ (1996)
• 3 Διηπειρωτικά (1976, 2001, 2013)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/221#ixzz41Nw1uM41

Αναστάσιος Μεταξάς

1862 – 1937

64
0
Διακεκριμένος Έλληνας αρχιτέκτονας και αθλητής της σκοποβολής, με διεθνείς επιτυχίες.
Ο Αναστάσιος Μεταξάς γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Φεβρουαρίου 1862. Με καταγωγή από την περιώνυμη οικογένεια της Κεφαλληνίας, ήταν γιος του υποστράτηγου Γεράσιμου Μεταξά (1816-1894), αρχηγού του στρατιωτικού οίκου του βασιλιά Γεωργίου Α'. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Δρέσδης και αποφοίτησε με άριστα.
Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ξεχώρισε γρήγορα ανάμεσα στους ομοτέχνους του κι έγινε ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του νεοκλασικισμού στη χώρα μας. Προσελήφθη από τον βασιλιά κι έγινε ο επίσημος αρχιτέκτων του παλατιού. Με αυτή του την ιδιότητα ενεπλάκη στη σχεδίαση και κατασκευή των έργων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήναςτο 1896. Επέβλεψε την αναμαρμάρωση του Παναθηναϊκού Σταδίου με έξοδα του εθνικού ευεργέτηΓεωργίου Αβέρωφ, ενώ σχεδίασε και κατασκεύασε το σκοπευτήριο της Καλλιθέας, στο οποίο έγιναν τα αγωνίσματα της σκοποβολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896και της Μεσολυμπιάδας του 1906.
Με δικά του αρχιτεκτονικά σχέδια κατασκευάστηκαν, επεκτάθηκαν ή αναμορφώθηκαν πολλά ιστορικά κτίρια στην Αθήνα, όπως:

• Το Μέγαρο Χαροκόπου στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας (σημερινό Μουσείο Μπενάκη).
• Η Οικία Ορφανίδη στη λεωφόρο Αμαλίας (Ίδρυμα Ωνάση).
• Το ανάκτορο του πρίγκιπα Νικολάου στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας (σημερινή Ιταλική Πρεσβεία).
• Το Παλάτι στην οδό Ηρώδου του Αττικού (νυν Προεδρικό Μέγαρο).
• Τα νοσοκομεία Συγγρού και Αιγινήτειο.
• Το κτίριο της Ιονικής Τράπεζας (νυν Alpha Bank) στην οδό Πεσμαζόγλου.
• Τo Μέγαρο Μέρλιν-Ντουέ στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας (σημερινή Γαλλική Πρεσβεία).
• Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου Πευκακίων επί της οδού Ασκληπιού.

Με δικά του σχέδια κατασκευάστηκε και ο ναός του Αγίου Γερασίμου στην Κεφαλληνία.
Ο Μεταξάς ήταν λάτρης της σκοποβολής και ως αθλητής του Πειραϊκού Συνδέσμου συμμετείχε σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες και τη Μεσολυμπιάδα.

• Το 1896 στην Αθήνα ήταν 4ος στο ελεύθερο τυφέκιο και στο ελεύθερο τυφέκιο τριών θέσεων.
• Το 1906 στη Μεσολυμπιάδα της Αθήνας κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο τραπ δύο βολών, ενώ συμμετείχε σε άλλα οκτώ αγωνίσματα της σκοποβολής χωρίς επιτυχία.
• Το 1908 στο Λονδίνο πέτυχε τη μεγαλύτερη διάκριση της αθλητικής του καριέρας, όταν στις 11 Αυγούστουκατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο τυφέκιο κατά πήλινων δίσκων (ολυμπιακό τραπ).
• Το 1912 στη Στοκχόλμη συμμετείχε για τελευταία φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Αγωνίστηκε στο ολυμπιακό τραπ και κατέλαβε την έκτη θέση.

Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Μεταξάς αναμίχθηκε στην πολιτική υπό τη σημαία του Λαϊκού Κόμματος. Στις 4 Αυγούστου 1929 εξελέγη γερουσιαστής Αττικοβοιωτίας και στις εκλογέςτης 9ης Ιουνίου 1935 βουλευτής Αθηνών.
Ο Αναστάσιος Μεταξάς πέθανε στην Αθήνα στις 28 Ιανουαρίου 1937. Την Κυριακή 4 Ιουνίου 1939 έγιναν τα αποκαλυπτήρια της εντοιχισμένης πλάκας, που απεικόνιζε τη μορφή του, στον εξωτερικό τοίχο του Παναθηναϊκού Σταδίου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/611#ixzz41NwI46Nf



Τα  βράδια  της  αποκριάς , οι  Λιδορικιώτικες  ταβέρνες ήταν “ τίνγκα ‘ που  γλεντούσε  ανέμελα . Εδώ  μια  φωτογραφία της  Καψαλαίίκης οικογένειας , Γ,Καψάλης , Γ.Ζέκιος , Γιαννίτσα  Ζέκιου , Αγγελική  Καψάλη , Θύμιος  Καψάλης και  σε  πρώτο  πλάνο  η..αφεντειά  μου , αρχές  δεκαετίας  του  ‘50 .

Κυριακή
28/2
02:00

8°C
97%

1 Μπφ BA
3 Km/h


ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ



08:00

9°C
88%

2 Μπφ BA
9 Km/h


ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

14:00

14°C
62%

5 Μπφ Α
35 Km/h
55 Km/h


ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ

20:00

10°C
91%

5 Μπφ BA
35 Km/h
55 Km/h


ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ


ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ..ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ..



“ ΟΛΟΙ  ΚΑΙ  ΟΛΑ ΑΠΟ..ΜΗΔΕΝΙΚΗ  ΒΑΣΗ…”

Δύσκολες , πολύ  δύσκολες  ημλερες  μας  περιμένουν  φίλοι  μου , γιατί  απ'τον  ήδη "εξαθλιωμένο "Ελληνικό  Λαό , οι .."ΔΟΣΑΤΖΉΔΕΣ  "ΠΟΥ  ΘΑ  ΈΡΘΟΥΝ ΘΑ  ΖΗΤΉΣΟΥΝ  ΚΙ'ΑΛΛΗ..."ΣΑΡΚΑ " , μάλιστα  σάρκα  απ'την..ανύπαρκτη  φυσικά , αφού  οι  Έλληνες  δεν  μπορούν  να  δώσουν  πια  ούτε ΓΡΑΜΜΑΡΙΟ ..και  μην  ακούτε  τι  λένε  οι  δικοί  μας ..μπαχαλάκηδες , που  κάνουν τάχα  πως  δεν  γνωίζουν  τίποτα  απ'τον.."φόνο " .
   Όλη  γενικά  η  κατάσταση  φίλοι  μου είναι..απελπιστική , και οι  αγρότες κυνηγάνε στους  Εθνικούς  δρόμους  με  τα  πνακριβα  τρακτέρ  τους , ΜΑΤ  και  απαολιτικούς , χωρίς  φυσικά  να  υπάρχει καμιά  ελπιδα  βελτίωσης  των  πραγμάτων ..
  Μήπως , θα  έπρεπε μια  για πάντα να  μπουν  κάποια  πραγματα  στη  θέση  τους ξεκινώντας από  μηδενική  βάση , έτσι  ώστε με  ίδια  προσόντα , Ο  ΠΑΣΑ  ΕΝΑΣ  ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΕ  ΟΠΟΙΑ  ΥΠΗΡΕΣΙΑ  ΚΙ'ΑΝ  ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΘΑ  ΠΑΙΡΝΕΙ  ΤΑ ΙΔΙΑ  ΛΕΦΤΑ  ΜΕ  ΌΛΟΥΣ , ΔΗΜΟΣΙΟ , ΔΕΚΟ , ΤΡΑΠΕΖΕΣ , ΚΑΙ  ΜΕ  ΕΝΑ  ΝΟΜΟ  ΝΑ  ΛΥΘΕΙ  Η  ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΎ  ΔΗΜΟΣΙΟΥ  ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ  ΤΟΜΈΑ , ΟΛΟΙ  ΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΕ ΤΑ  ΙΔΙΑ  ΠΡΟΣΟΝΤΑ  ΝΑ  ΠΑΙΡΝΟΥΝ  ΤΑ  ΙΔΙΑ  ΛΕΦΤΑ ..
   ΓΙΑ  την  ιστορία αναφέρουμε πως  και  σήμερα ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΟΥ  ΔΕΝ  ΤΟΥΣ  ΕΧΕΙ  ΓΙΝΕΙ  ΚΑΜΙΑ  ΠΕΡΙΚΟΠΗ , ΜΑΛΙΣΤΑ  ΟΠΩΣ  ΤΟ  ΔΙΑΒΆΖΕΤΕ ..ΕΧΟΥΝ  ΒΛΕΠΕΙΣ.."ΑΣΥΛΙΑ "...!!ΓΙΑΤΙ  ΟΜΩΣ ;;;
   Όσο  για  το.."ΛΕΥΚΟ   ΧΡΥΣΟ " , ΤΟ  ΓΆΛΑ  ΔΗΛΑΔΉ  που βλέπουμε  στα κανάλια να  το  χύνουν  στους  δρόμους  οι αγρότες , εδώ ούτε  που  μπορείς να  βγάλεις  άκρη  τι  ακριβώς συμβαίνει . 
   Ας  πάρουμε την πλευρά του  παραγωγού , όλοι  διαμαρτύρονται πως  οι  έμποροι τους  το αγοράζουν τζάμπα ,  0,50  μέχρι  0,80 το λίτρο , το  αιγοπρόβειο , και  το  γιαούρτι  που με  1 λίτρο  φτιάχνουν 1 λίτρο  γάλακτος πουλιέται το  παραδοσιακό  3 ευρώ , οι  έμποροι  απ'την  'άλλη  πλευρά λένε  πως  τους  ζητάνε  οι παραγωγή 1,70  και  τολίτρο , ποιος  όμως  λέει  την αλήθεια ; Το  γεγονός  είναι  πως  για  κιλό  φέτα χρειάζονται 3-4 λίτρα  γάλα , ενώ  ο  καταναλωτής  την  πληρώνει  8-9 e το  κιλό , μπορείτε  να  μας  εξηγλήσετε  πως λειτουργεί  τ σύστημα ; 
   Όπως  λοιπόν  καταλαβαίνετε το.."μάρμαρο "το  πληρώσει ο  έρμος  ο  καταναλωτής που  με  ένα μεροκάματο αγοράζει  2 κιλά  φέτα , τώρα  αν  θελήσουμε  να  ασχοληθούμε  και  με  τα..κρέατα , τότε  είναι  που  δεν βγάζουμε  άκρη ..
   Πάντως κάποιο βραδάκι  θα  μιλήσουμε  και για  αυτά..
              Μέχρι  τότε  να  είστε  όλοι  καλά
     Απ'το "Λιδωρίκι "με  αγάπη .....Κ.Κ.-
                 www.lidoriki.com