Όταν το επιχειρείν συναντά τη φύση και η οικολογία γίνεται τρόπος ζωής
ByNEWS247 GRMARCH 4TH, 2016
Ρεπορτάζ: Μίκα Κοντορούση
Φωτογραφίες: Νίκος Μήτσουρας, reporter-imagesΑκροβατώντας ανάμεσα σε δύο νομούς. Με το ένα πόδι στην Αρκαδία και με το άλλο στη Λακωνία. Περίπου 34 χιλιόμετρα, μακριά από την Τρίπολη, προσπερνώντας τα χωριουδάκια της Κερασίτσας, Μανθυρέας, Κερασιάς και Βλαχοκερασιάς. Αφήνεις στην άκρη την «πρωτευουσιανικήν» και ανακατεύεσαι με διαλέκτους, γήινους ήχους, δροσιά και μυρωδιές από παστό (σύγκλινο), μάπα (κόκκινο λάχανο), φουσκί (κοπριά) και χιλιάδες βελανιδιές. Στα περίπου 1.050 μέτρα υψόμετρο (832μ. η είσοδος του χωριού), εκεί όπου «σβήνουν τα σύνορα» της Τρίπολης, Σπάρτης και Μεγαλόπολης, ορθώνουν το ορεινό ανάστημά τους, οι Κολλίνες.Το γραφικό χωριό των 250 κατοίκων.
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
Για τους ντόπιους, σημαίνει σκόρδο. Για τους Γάλλους, πλαγιά. Το χωριό με τα ελάχιστα καφενεία, μίνι μάρκετ, το εξατάξιο σχολείο που το κουδούνι έπαψε να αντηχεί στις γύρω γειτονιές τα τελευταία χρόνια και λειτουργεί ως λαογραφικό μουσείο, αλλά και τα 32 ξωκλήσια. Νέοι δεν ζουν πια εδώ. Ούτε λειτουργούν ξενώνες για τουρίστες ή περαστικούς επισκέπτες. Οι μόνοι κάτοικοι άνω των 40 που παρέμειναν στον ευλογημένο αυτό τόπο σε πείσμα της κρίσης και της αστικοποίησης, παράγουν λάδι ενώ ελάχιστοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Ίχνη αμπελιών ωστόσο, αποτελούν τους βασικούς μάρτυρες της πάλαι ποτέ οινικής ιστορίας του χωριού που «μεθούσε» την Αρκαδία και την Λακωνία με το «Κολλινιάτικο».
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Λίγο μετά το αρχαίο δάσος Σκυρίτιδας (που ακόμη και μέχρι σήμερα δήμαρχος και κάτοικοι ξεσκονίζουν βιβλιογραφίες για τη σωστή ορθογραφία: Σκιρίτιδα ή Σκυρίτιδα) και με το άρωμα της φύσης και του ξύλου να διεγείρει τις αισθήσεις, η μεγαλύτερη βιολογική φάρμα στην Ελλάδα ανοίγει διάπλατα τις πόρτες της στο NEWS 247!
Αρκαδική Οικολογική Φάρμα.Καλώς ορίσατε στην πλέον υπερσύγχρονη μονάδα ζωικών και τυροκομικών βιολογικών προϊόντων των 15.000 στρεμμάτων. Αλλιώς, τη μεγαλύτερη στη χώρα πιστοποιημένη φάρμα βιολογικής εκτροφής από τον φορέα ΔΗΩ (Οργανισμός ελέγχου και πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων) και πρακτικά, το όνειρο ζωής των ιδιοκτητών Δημήτρη Μπάκου και Γιώργου Καϋμενάκη που πήρε σάρκα και οστά το 2001.
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Δύο κτίρια εκτροφής ζώων, αποθηκευτικοί και βοηθητικοί χώροι, δύο αρμεκτήρια, δύο εκσυγχρονισμένα μαντριά, απέραντα βοσκοτόπια, ποτίστρες και ταΐστρες εδώ κι εκεί, ένα πρότυπο τυροκομείο, μια πέτρινη και επιβλητική αγροικία, μηχανουργεία, ένας κήπος με οπωροκηπευτικά για ιδιωτική χρήση, αχανείς εκτάσεις με μανουσάκια και χαμομήλι, εγκαταλελειμμένα καλύβια, τεχνητή λίμνη με πάπιες και χήνες που εναρμονίζονται με την αγριάδα του φυσικού τοπίου και περί τους 50 διακοσμητικούς στρουθοκαμήλους που στέκουν αγέρωχα λίγα μέτρα μετά την είσοδο, προσμένοντας στωικά τον κάθε επισκέπτη. Αυτά είναι μερικά από τα highlights που τραβούν την προσοχή,μόλις αφήσει κανείς την ξύλινη πόρτα εισόδου πίσω του.
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει στην Αρκαδική Οικολογική Φάρμα. Την κατάφυτη στρεμματική έκταση της φάρμας με φόντο τον Ταΰγετο, διασχίζει ο ποταμός Ευρώτας. Οι μόνοι ήχοι, αυτοί των πουλιών, των ζώων και των τρεχούμενων νερών. Η γη μοιάζει να υπακούει στα χέρια των έμπειρων εργατών. Τυροκόμους, βοσκούς και γεωπόνους. «Οι περισσότεροι κατάγονται από τις Κολλίνες και άλλα χωριά της ευρύτερης Αρκαδίας. Κάθε πρωί εδώ. Κυρίως, για το σιτηρέσιο. Είναι όμως πολλά που πρέπει να γίνονται. Άρμεγμα, να γνωρίζουμε πότε και ποια ζώα γεννούν, να παραχθεί τυρί, να ολοκληρωθούν κατασκευές, τα πάντα», αναφέρει στο NEWS 247, ο ξεναγός μας και υπεύθυνος για τα καθημερινά θέματα της Φάρμας, Χρήστος Κενές.
«Η Φάρμα έδωσε ζωή στην περιοχή και κυρίως, δουλειά στους ντόπιους».
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Τα ζώα ζουν και αναπτύσσονται στο φυσικό τους περιβάλλονκαι τρέφονται αποκλειστικά με πιστοποιημένες βιολογικές τροφές. «Μακριά από αρρώστιες, καθώς η φάρμα είναι απομονωμένη». Στα βοσκοτόπια ελευθέρας βοσκής καλλιεργούνται λόλιουμ, βίκος και βρώμη. Μαζί και το σόργο που περιέχει πρωτεΐνες και σάκχαρα. Στις ταΐστρες, ο ξηρός καρπός για καλύτερη πέψη είναι μείγμα από βιολογικό σιτάρι, καλαμπόκι, σόγια, κριθάρι, πίτουρο και κουκί. Οι τροφές αυτές έχει αποδειχτεί άλλωστε, ότι βοηθούν στην υψίστης ποιότητας παραγωγή κρέατος και γάλακτος.
Ενδεικτικά, στην Αρκαδική Οικολογική Φάρμα εκτρέφονται περί τα 3.000 αιγοπρόβατα, 30 χοιρομητέρες, 450 παχυνόμενα χοιρίδια, 750 βοοειδή. «Όλα ζουν ελεύθερα, στη φύση, σε βοσκοτόπια και σταυλίζονται για τον ύπνο».
Σύμφωνα με τους υπευθύνους της Αρκαδικής Οικολογικής Φάρμας, τα ζώα προέρχονται κυρίως, από φυλές με ελληνικές ρίζες. Για παράδειγμα, οι Αίγες από Σκόπελο και τα πρόβατα από Μυτιλήνη. «Θέλουμε να διατηρήσουμε την ελληνικότητα», τονίζουν χαρακτηριστικά. Μακροπρόθεσμος στόχος είναι η παραγωγή της ζωοτροφής εξ’ ολοκλήρου από την Φάρμα, ώστε να μην απαιτείται η αγορά της. «Είμαστε σε καλό δρόμο. Επιδιώκουμε να είμαστε 100% αυτάρκεις. Θα τα καταφέρουμε».
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Συναισθηματική σύνδεση; Υπάρχει; «Φυσικά», ξεκαθαρίζει ο Χρήστος, ο οποίος αναφέρει ότι αισθάνεται έναν κόμπο κάθε φορά που χάνεται μία ζωή, είτε λόγω κρύου, είτε εξαιτίας άλλων παραγόντων. «Το αγαπημένο μου μοσχαράκι, το έχω ονομάσει Μάξιμο.Τα λέμε σχεδόν καθημερινά», λέει και η περιήγηση περνά από τα μαντριά στο αρμεκτήριο. «Είναι 50 θέσεων. Εδώ έρχονται τα κατσίκια για να φάνε και να αρμεχτούν. Αλλάζουν με συχνότητα δύο λεπτών».
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Λίγο πιο κάτω, το μικρό αλλά θαυματουργό τυροκομείο. Το παραγόμενο γάλα προς το παρόν, προορίζεται αποκλειστικά για παραγωγή πέντε εξαιρετικών ποικιλιών τυριού. Λευκό, μυζήθρα, γραβιέρα, ανθότυρο και ξινοτύρι (τοπικό προϊόν, με συνταγή παραδοσιακή τριών γενεών). Το λευκό τυρί παράγεται από 100% γίδινο παστεριωμένο γάλα, η γραβιέρα και μυζήθρα από πρόβειο ή και αγελαδινό, ενώ το ξινοτύρι από αγελαδινό ή αιγοπρόβειο αναλόγως την εποχή.
Στην υποδοχή, ο κος Γιάννης. Δίνει καθημερινά «μάχη» με τις παγολεκάνες, τα καζάνια, τα πιεστήρια, το αλάτισμα, το στράγγισμα και την ωρίμανση. Δουλειά με ακρίβεια, σχεδόν χειρουργική. Ποια όμως η ακριβής διαδικασία που ακολουθείται μέχρι την τελική κατανάλωση; «Στα δύο μεγάλα καζάνια βράζουμε το γάλα. Αμέσως μετά την πήξη, ακολουθούν τα καλούπια. Οι γραβιέρες μπαίνουν στο πιεστήριο για μία ημέρα, προκειμένου να φύγει η υγρασία, ενώ μετά κατευθύνονται στις ωριμάνσεις. Δεκαπέντε ημέρες η γραβιέρα στη θερμή ωρίμανση (18 βαθμούς Κελσίου), αμέσως έπειτα στην ψυχρή (10 βαθμούς Κελσίου), μετά μπαίνει ψυγείο και σε τρεις μήνες είναι έτοιμη προς κατανάλωση. Αντίστοιχα, το λευκό τυρί μετά από 18 ημέρες στο στάδιο της προωρίμανσης, βαρελιάζεται και μπαίνει στο ψυγείο, η μυζήθρα και το ξινοτύρι μπαίνουν στο ξηραντήριό τους (ανοιχτός χώρος, με λίγη υγρασία και πολύ αέρα) και μετά από ένα μήνα, συσκευάζονται. Τα υλικά είναι φρέσκα, χωρίς συντηρητικά, οπότε και το ανθότυρο δεν πωλείται. Στο ράφι του καταναλωτή φτάνει μόνο κατόπιν παραγγελίας, αλλά και πάλι πρέπει να καταναλωθεί το πολύ σε τρεις ημέρες».
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Στο σημείο μηδέν. Σε υψόμετρο, περίπου 700 μέτρων, η ξενάγηση είναι πανοραμική. Στην περιοχή που οι άνθρωποι της Φάρμας γνωρίζουν πια σαν την παλάμη τους και με πυξίδα την αγάπη τους, εξηγούν: «Η φάρμα χωρίζεται σε τοποθεσίες. Τη θέση Γκουσοκότρωνο, Τουρκοχώραφο και την Μακριόπολη, εκεί που μεγαλώνουν αγελάδες και πρόβατα. Μέγα είσοδος ονομάζεται στο μεγαλύτερο μέρος της, η καλλιεργήσιμη έκταση, ενώ τα ζαρκάδια ζουν ελεύθερα στην περιοχή Αργιλιά». Νοτιοδυτικά από την Αγία Βαρβάρα, λίγο πριν την Γέφυρα του Ευρώτα και το πέρασμα στην Λακωνία, «ξεφυτρώνει» ο οικισμός Αχούρι, με εμφανή τα σημάδια της εγκατάλειψης. Τόσο από τον χρόνο, όσο και από όσους κατοικούσαν στα πετρόκτιστα σπιτάκια.
Συνεχίζουμε την μοναδική μας περιήγηση στην Αρκαδική Οικολογική Φάρμα, με σύμμαχο το βορειαδάκι, σε ανηφόρες/κατηφόρες και ανάμεσα στη βλάστηση που οργιάζει. Ελιές, φραγκοσυκιές, χωράφια από μανουσάκια και χαμομήλι, θυμάρι, ρίγανη, πουρνάρια, ποώδη καλλωπιστικά και περίπου 3.000 μουριές και ροδιές εμπλουτίζουν το «πράσινο ανάγλυφο» στο αγρόκτημα – «διαμάντι» της Αρκαδίας.
Ανάμεσα στα βοσκοτόπια και ο κήπος ιδιωτικής χρήσης, με εποχιακά οπωροκηπευτικά, αμπέλια και ειδικό χώρο καλλιέργειας για φράουλες το καλοκαίρι. «Μπρόκολα, λάχανα, μελιτζάνες, από όλα τα καλά παράγουμε». Όσον αφορά στον κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς, ο Χρήστος διευκρινίζει ότι η φάρμα διαθέτει τα δικά της βυτία και πυροσβεστικά οχήματα.
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Στην είσοδο το μικρό παρεκκλήσι, Άγιοι Απόστολοι. Στην ανατολική όχθη, ο Άγιος Κωνσταντίνος. «Εδώ γίνονται συχνά βαφτίσεις ή γάμοι των κατοίκων των Κολλινών, ενώ το Πάσχα είναι πολύ ξεχωριστό για την περιοχή».
REPLACE PHOTOREMOVE PHOTO
Ποιο όμως το όραμα της φάρμας;«Στόχος είναι σε ένα χρόνο να πουλάμε το δικό μας γάλα και αργότερα, λάδι και κρασί. Αλλά κυρίως, να συνδυάσουμε το τερπνόν μετά του ωφελίμου, μετατρέποντας την πρότυπη φάρμα σε πόλο αγροτουριστικής ανάπτυξης ή σε εκπαιδευτικό εργαλείο για τα σχολεία. Φιλοδοξούμε να την επισκέπτεται κόσμος, να συμμετέχει στις δουλειές ανάλογα με την εποχή, από την σπορά, τα κηπευτικά μέχρι το άρμεγμα και από το σκάψιμο, μέχρι το να βγάλει πατάτες ή να παράξει τυρί. Θέλουμε γενικά να παραμείνουμε ανοιχτοί στον κόσμο. Και μπορεί αυτή τη στιγμή να μην είναι επισκέψιμη, ωστόσο αυτό ευελπιστούμε να αλλάξει».
ADD NEW PHOTOSREORDER PHOTOSREMOVE PHOTOSET
Αξίζει να υπογραμμίσουμε ότι η πρώτη πιστοποιημένη κτηνοτροφική φάρμα βιολογικής εκτροφής, αποφάσισε να μπει δυναμικά στην αγορά, ήδη από τον Νοέμβριο του 2010. «Ανοίξαμε δύο καταστήματα A Farm, στα οποία ο κόσμος μπορεί να βρει αποκλειστικά το νωπό κρέας και τα τυριά μας. Το ένα λειτουργεί από το 2010, στη λεωφόρο ΟΗΕ 42, στο κέντρο της Τρίπολης, ενώ από το 2012 ένα δεύτερο κατάστημα άνοιξε τις πόρτες του στη λεωφόρο Λεωφόρο Γούναρη 196,στην Άνω Γλυφάδα. Σκοπός ίδρυσης των καταστημάτων, ήταν η ανάγκη για καλό ελληνικό βιολογικό κρέας. Να μπει το ποιοτικό τυρί, το κρέας, τα αλλαντικά και το γάλα σε όσο το δυνατόν περισσότερα νοικοκυριά και μάλιστα σε προσιτές, ανταγωνιστικές τιμές».
Τι κι αν το καταναλωτικό κοινό αρχικά αντιμετώπισε τα προϊόντα με επιφύλαξη και δισταγμό; «Πλέον η ανταπόκριση είναι τέτοια, που τον τελευταίο καιρό τα ράφια παραμένουν στο τέλος της εβδομάδας, άδεια.Ο κόσμος προφανώς αντιλήφθηκε το καλό ποιοτικό προϊόν. Το μόνο πρόβλημα; Ότι η γεύση διαφέρει από παραγωγή σε παραγωγή. Ακριβώς επειδή τα ζώα μας τη μία μέρα τρώνε θυμάρι και την άλλη, ρίγανη ή πουρνάρια, είναι εξαιρετικά δύσκολο να πετύχεις την ίδια γεύση. Αλλά αυτό είναι και το προσόν μας». λέει ο Χρήστος, όσο μάς αποχαιρετά από τη φάρμα που έγινε η ζωή, το γραφείο και τελικά το δεύτερό του σπίτι!
mews247.gr