Δεν ξέρουμε φίλοι μου αν είναι πρέπον να ξεκινάμε τη σημερινή μας επικοινωνία με ένα όμορφο παλιό τραγούδι , αλλά βλέπετε .."ένεκα το χάλι "στο οποίο μας έχουν φέρει οι διάφοροι ..'σωτήρες 'μας , θα το ρίξουμε λοιπόν στο σορολόπ , γιατί αλλιώς δεν μας βλέπω..καλά , απολαύστε το λοιπόν ..
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα φίλοι του Λιδορικιού και της εφημερίδας μας
ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 9 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ο ΜΗΝΑΣ ΕΧΕΙ ΕΝΝΙΑ , ΦΊΛΟΙ ΜΟΥ ΑΛΛΆ ΕΜΕΙΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΜΑΣ ..
Ανατολή Ήλιου: 06:42
Δύση Ήλιου: 18:28
Σελήνη 1 ημέρας
Γιορτάζουν: Καισάριος, Καισαρία,Σαράντης, Σαραντία.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz42QXWCC7R
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1500
Ο πορτογάλος εξερευνητής Πέδρο Καμπράλ με 13 πλοία αφήνει τη Λισαβόνα για τις Ινδίες. Στο ταξίδι του αυτό θα ανακαλύψει τη Βραζιλία.
1824
Αρχίζει ο πρώτος εμφύλιος πόλεμοςμεταξύ των επαναστατημένων Ελλήνων.
1926
Ιδρύεται στο Αγρίνιο η ποδοσφαιρική ομάδα του Παναιτωλικού από επίλεκτα μέλη της τοπικής κοινωνίας.
1956
Ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος εκτοπίζεται από τους Άγγλους στις Σεϊχέλες ως τρομοκράτης.
1959
Η διάσημη κούκλα Barbieκάνει το ντεμπούτο της... Οι πωλήσεις ξεπερνούν τα 800 εκατομμύρια.
2000
Υποβάλλεται από την κυβέρνηση Σημίτη στα αρμόδια θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσηςη αίτηση ένταξης της Ελλάδας στη ζώνη του Ευρώ. «Καθυστερημένη κατά δύο χρόνια είναι η αίτηση», σχολιάζει η Νέα Δημοκρατία. Την εκτίμηση ότι έρχονται μαύρες μέρες κι έγιναν εθνικές υποχωρήσεις, διατυπώνουν το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για σημαντικό γεγονός, αλλά για δυσανάλογο κόστος που κατέβαλε ο λαός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0903#ixzz42QY72zeR
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1921
Δημήτρης Χορν, έλληνας ηθοποιός. (Θαν. 16/1/1998)
Αποφθέγματα
1925
Μανόλης Αναγνωστάκης, έλληνας ποιητής. (Θαν. 23/6/2005)
Ανθολόγιο
1960
Ζέλικο Ομπράντοβιτς, σέρβος καλαθοσφαιριστής και προπονητής.
← 8 Μαρτίου
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0903#ixzz42QYXD5Jn
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1895
Λεοπόλντ Φον Ζάχερ - Μαζόχ, αυστριακός συγγραφέας. Από το όνομά του προέκυψε ο όρος «μαζοχισμός». (Γεν. 27/1/1836)
1926
Μικάο Ουσούι, γιαπωνέζος βουδιστής, ιδρυτής του ρέικι. (Γεν. 15/8/1865)
1990
Γεώργιος Κωστάκης, έλληνας συλλέκτης έργων τέχνης της ρωσικής πρωτοπορίας. (Γεν. 5/7/1913)
← 8 Μαρτίου
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0903#ixzz42QYzNZL1
Η Εαρινή Επίθεση των Ιταλών
673
0
Ήταν η τρίτη και τελευταία φάση του Ελληνοϊταλικού Πολέμου, που είχε ξεκινήσει στις 28 Οκτωβρίου 1940 με την ιταλική εισβολή στα ελληνοαλβανικά σύνορα (πρώτη φάση). Από τις 14 Νοεμβρίουο ελληνικός στρατός είχε περάσει στην αντεπίθεση και στα τέλη του 1940 είχε καταλάβει σχεδόν όλη τη Βόρειο Ήπειρο (δεύτερη φάση).
Με την κατάληψη της Κλεισούρας (10 Ιανουαρίου 1941) το μέτωπο σταθεροποιήθηκε όλο το χειμώνα σε μια γραμμή που ξεκινούσε από το Πόγραδετς στη λίμνη Αχρίδα και κατέληγε στο Ιόνιο Πέλαγος στα βόρεια της Χειμάρρας. Ο Μουσολίνι, που είχε ξεκινήσει στις 28 Οκτωβρίου 1940 για ένα «στρατιωτικό πικ-νικ» στην Ελλάδα, αντιμετώπιζε τη χλεύη των συμμάχων του Γερμανών και τη διακύβευση του κύρους του φασισμού.
Χρειαζόταν επειγόντως την αναστροφή της κατάστασης με μια στρατιωτική επιτυχία. Κατ'αρχάς φόρτωσε την αποτυχία στον επικεφαλής των ιταλικών δυνάμεων στην Αλβανία στρατηγό Σόντου και τον αντικατέστησε με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου στρατάρχη Ούγκο Καβαλέρο. Στη συνέχεια διέταξε τους επιτελείς του να εκπονήσουν σχέδια για την ιταλική αντεπίθεση, που θα διηύθυνε ο ίδιος (1 Ιανουαρίου 1941). Γνώριζε ότι ο Χίτλερείχε λάβει την απόφαση να επιτεθεί στην Ελλάδα (Σχέδιο Μαρίτα) και ήθελε να τον προλάβει και να καταλάβει πρώτος αυτός τη χώρας μας. Μία ιταλική επιτυχία θα έθετε υπό τον έλεγχο του Άξονα το σύνολο των Βαλκανίων και θα εξοικονομούσε γερμανικές δυνάμεις για την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα (εισβολή στη Σοβιετική Ένωση).
Ο Ντούτσε άρχισε να ενισχύει τις δυνάμεις του στην Αλβανία με πρόσθετες μεραρχίες, που έφθασαν την παραμονή της επίθεσης στις 25, έναντι των 12 που θα παρέτασε η Ελλάδα. Ο αρχιστράτηγος Παπάγοςκαι το επιτελείο του είχαν πολύ καλή πληροφόρηση για τις κινήσεις των Ιταλών από την Ιντέλιτζενς Σέρβις. Δεν μπορούσαν να μετακινήσουν περισσότερες δυνάμεις στο μέτωπο, γιατί έπρεπε να ενισχυθεί και η μακεδονική μεθόριος, λόγω της αναμενόμενης γερμανικής επίθεσης. Το επιτελείο πόνταρε πολύ στο ηθικό των ελλήνων στρατιωτών, που παρέμενε ακμαιότατο, όπως και στις πρώτες μέρες του πολέμου.
Ο Μουσολίνι παρακολουθεί την επίθεση
Το πρωί της 2ας Μαρτίου 1941 ο Μουσολίνι πέταξε με αεροπλάνο από το Μπάρι στα Τίρανα για να αναλάβει προσωπικά ο ίδιος τη διεύθυνση της επιχείρησης Πριμαβέρα (Άνοιξη), όπως ονομάστηκε η ιταλική επίθεση. Τις επόμενες μέρες επισκέφθηκε όλες τις μεραρχίες του μετώπου συνέφαγε με στρατιώτες και αξιωματικούς και προσπάθησε να τους ανυψώσει το ηθικό. Τους τόνισε ότι μια νίκη θα είχε εξαιρετική σημασία για τη δόξα και το γόητρο της Ιταλίας. Στις 4:30 π.μ. της 9ης Μαρτίου 1941 ο Μουσολίνι έλαβε θέση στο προκεχωρημένο παρατηρητήριο της Ρεχόβα για να παρακολουθήσει ως άλλος Ξέρξης τον θρίαμβο των στρατιωτών του. Ποτέ άλλοτε κατά τη διάρκεια του Β'Παγκοσμίου Πολέμουανώτατος στρατιωτικός ηγέτης δεν βρέθηκε τόσο κοντά στην πρώτη γραμμή της μάχης. Στις 6:30 το πρωί δίνει το σύνθημα της επίθεσης, που ξεκινά με μπαράζ πυροβολικού κατά των ελληνικών θέσεων σε όλο το μήκος του μετώπου.
Τρεις ώρες αργότερα αρχίζουν οι καθαυτό επιχειρήσεις, με την προσβολή των ελληνικών θέσεων στη διάβαση της Κλεισούρας. Σε ένα μέτωπο μόλις πέντε χιλιομέτρων, οι Ιταλοί επιτέθηκαν με 7 μεραρχίες και 156 τηλεβόλα, ενώ είχαν στη διάθεσή τους 400 αεροπλάνα. Μια προέλαση των ιταλικών δυνάμεων θα προκαλούσε μεγάλο ρήγμα στις ελληνικές θέσεις και θα άνοιγε τον δρόμο για τα Γιάννινα. Ο ίδιος ο Ντούτσε εξέδιδε συνεχώς διαταγές προς τον στρατηγό Ούγκο Καβαλέρο, τους σωματάρχες και τους διοικητές των μονάδων.
Οι μάχες που δόθηκαν ήταν σκληρές και συχνά εκ του συστάδην, με ξιφολόγχες και χειροβομβίδες. Οι αλλεπάλληλες εφορμήσεις των Ιταλών για την κατάληψη των στρατηγικών υψωμάτων γύρω από την Κλεισούρα αποκρούονταν με επιτυχία από τους αμυνομένους. Ο Μουσολίνι αντικαθιστούσε αμέσως τις αποδεκατισμένες μεραρχίες του με νέες, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές.
Το Ύψωμα 731
Ιδιαίτερες στιγμές ηρωισμού, αλλά και φρίκης καταγράφηκαν στο Ύψωμα 731 του βουνού Τρεμπεσίνα. Από τις 9 έως τις 19 Μαρτίουοι άνδρες του 5ου Συντάγματος Πεζικού που το υπερασπίζονταν δέχθηκαν πάνω από 18 επιθέσεις από τους Ιταλούς. Το βουνό, γεμάτο καστανιές, στην κυριολεξία ανασκάφηκε από τους βομβαρδισμούς και έγινε «κρανίου τόπος». Οι μαχητές του αναγκάστηκαν να καλύπτονται πίσω από πτώματα ιταλών στρατιωτών. Στο τέλος, με την κραυγή «ΑΕΡΑ» και εφ'όπλου λόγχη, οι έλληνες φαντάροι απώθησαν τους επιτιθέμενους Ιταλούς, γράφοντας σελίδες δόξας και μεγαλείου.
Μέρα με τη μέρα, ο Μουσολίνι έβλεπε ξεκάθαρα ότι η επιχείρηση Πριμαβέρα εξελισσόταν σ'ένα μεγαλοπρεπέστατο φιάσκο. Το συνειδητοποίησε πλήρως το πρωί της 21ης Μαρτίου1941, όταν κάλεσε τον φίλο του στρατηγό Πίκολο για να του ανακοινώσει ότι θα εγκαταλείψει το μέτωπο. «Σε κάλεσα εδώ επειδή αποφάσισα να γυρίσω αύριο στη Ρώμη… Μου έρχεται εμετός μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα» και στη συνέχεια, γεμάτος οργή, ξέσπασε κατά των αξιωματικών του: «Με εξαπάτησαν, δεν κάναμε ούτε ένα βήμα προς τα εμπρός. Τους περιφρονώ βαθύτατα!». Την ίδια μέρα, ο Υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας, Άντονι Ίντεν τηλεγραφούσε στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή, προκειμένου να τον συγχαρεί για την «περίλαμπρον ελληνικήν νίκην». Το πρωί της 22ας Μαρτίουένας τσακισμένος και ταπεινωμένος Μουσολίνι έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής για τη Ρώμη. Ο στρατός είχε υποστεί πανωλεθρία, με 12.000 νεκρούς και 3.000 τραυματίες. Οι απώλειες της ελληνικής πλευράς ανήλθαν σε 1.200 νεκρούς και 4.000 τραυματίες.
Το τέλος του ελληνοϊταλικού πολέμου δεν υπήρξε αποτέλεσμα μιας νέας αποφασιστικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο πλευρών, αλλά της γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα από τις 6 Απριλίου 1941. Στις 12 Απριλίουτο ελληνικό Γενικό Επιτελείο, θορυβημένο από την ταχύτατη προέλαση των Γερμανών, διέταξε την οπισθοχώρηση από την Αλβανία. Οι Ιταλοί κατέλαβαν την Κορυτσά (14 Απριλίου) και έφτασαν στις Πρέσπες (19 Απριλίου). Μετά τη συνθηκολόγηση της 20ης Απριλίου, πέρασαν σε ελληνικό έδαφος τρεις μέρες αργότερα. Μόνο τότε ο Μουσολίνι ξεκίνησε να κομπάζει για το ιταλικό Mare Nostrum.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/423#ixzz42QZESzfo
Μανόλης Αναγνωστάκης
1925 – 2005
5808
0
Ένας από τους κορυφαίους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Ποιητής με πολιτική συνείδηση, φυλακίστηκε και καταδικάσθηκε σε θάνατο για τις ιδέες του και χαρακτηρίστηκε ως ο «ποιητής της ήττας», καθώς με τους στίχους του εξέφρασε τη διάψευση των οραμάτων της Αριστεράς. Το ποιητικό του έργο καθόρισε την ομάδα των στρατευμένων ποιητών της μεταπολεμικής ποίησης.
Ο Μανόλης Αναγνωστάκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 9 Μαρτίουτου 1925. Σπούδασε Ιατρική και ειδικεύτηκε ως ακτινολόγος στη Βιέννη (1955-1956). Άσκησε το επάγγελμα του ακτινολόγου στη Θεσσαλονίκη και το 1978 μετεγκαταστάθηκε στην Αθήνα.
Πήρε μέρος στην Αντίσταση ως στέλεχος της ΕΠΟΝ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Για την πολιτική του δράση στο φοιτητικό κίνημα φυλακίστηκε στο διάστημα 1948-1951, ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από έκτακτο στρατοδικείο.
Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1942 από το περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα». Εκτελώντας χρέη και αρχισυντάκτη, το 1944 συνεργάστηκε με το φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα» (1944), πόλο συσπείρωσης των προοδευτικών νέων λογοτεχνών της πόλης, και το 1945 εξέδωσε με δικά του έξοδα την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Εποχές». Αν και προχώρησε στην έκδοση μιας σειράς ποιητικών συλλογών τις επόμενες δεκαετίες, θα έπρεπε να περιμένει ως το 1979, σχεδόν 35 χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου του, ώστε να δει να τυπώνεται η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του χωρίς δικά του έξοδα.
Δημοσίευσε ποιήματα και κριτικά σημειώματα σε πολλά περιοδικά, ενώ είχε και πυκνή παρουσία στην εφημερίδα «Αυγή», με κείμενα για θέματα λογοτεχνικά και πολιτικά. Εξέδωσε το περιοδικό «Κριτική» (Θεσσαλονίκη, 1959-1961), υπήρξε μέλος της εκδοτικής ομάδας των «Δεκαοκτώ κειμένων» (1970), των «Νέων Κειμένων» και του περιοδικού «Η Συνέχεια» (1973).
Τα ποιήματα που ο Μανόλης Αναγνωστάκης άφησε πίσω του δημοσιευμένα είναι 88 και γράφτηκαν από το 1941 έως το 1971. Από το 1979 που κυκλοφόρησε ο συγκεντρωτικός τόμος των ποιημάτων του, και από το 1983 που κυκλοφόρησε ιδιωτικά το αυτοβιογραφικό σχόλιο «Y.Γ.» δεν υπήρξε καμία δημόσια παρέμβασή του.
«Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δεν θα ξαναγράψω», είχε ξεκαθαρίσει, γιατί «το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή». Ίσως επειδή, όπως είχε πει σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του, «η ποίηση είναι έργο της νεότητας. Χρειάζεται ενθουσιασμό, αυταπάτες, ψευδαισθήσεις. Αυτά τα έχουν οι νέοι. Όσο μεγαλώνεις, κατέχεις καλύτερα τα μέσα σου. Γίνεσαι τεχνίτης, αλλά ένα ποίημα δεν χρειάζεται να είναι τέλειο για να είναι καλό».
Ο Αναγνωστάκης είχε προαναγγείλει τη σιωπή του με τους στίχους:
Το θέμα είναι τώρα τι λες.Ποιήματά του μεταφράστηκαν στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ενώ μελοποιήθηκαν από συνθέτες, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μιχάλης Γρηγορίου, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου. Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1986) και το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας (2002), ενώ αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ.
Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες. (Στόχος, 1970)
Το πιο γνωστό του ποίημα ήταν το Μιλώ, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.
Η ποίηση του Μανόλη Αναγνωστάκη δεν είναι απαισιόδοξη. Όσο κι αν οι στίχοι του φτάνουν κάποτε στην απελπισία, στο βάθος του ορίζοντα διακρίνεται ένα φως που μοιάζει περισσότερο με την αναλαμπή της αυγής και λιγότερο με το λυκόφως. Η δύναμη του ποιητικού του έργου, υπερβαίνοντα τις κομματικές ταμπέλες, κατάφερε να εκφράσει την αβεβαιότητα, την αποξένωση, αλλά και τις ελπίδες μιας ολόκληρης εποχής.
Έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της 23ης Ιουνίου 2005, καταβεβλημένος από χρόνια αναπνευστικά και καρδιαγγειακά προβλήματα.
Διαβάστε
- «Ποιήματα 1941-1971» (Εκδόσεις Νεφέλη)
- Αλέξανδρου Αργυρίου: «Μανόλης Αναγνωστάκης: Νοούμενα και υπονοούμενα της ποίησής του» (Εκδόσεις Γαβριηλίδης)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/174#ixzz42QZYfSAn
Δημήτρης Χορν
1921 – 1998
5077
1
Ο κορυφαίος ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου Δημήτρης Χορν γεννήθηκε στις 9 Μαρτίουτου 1921 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα».
Αμέσως μετά εμφανίστηκε στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ως πρωταγωνιστής σε έργα, όπως «Ο πρωτευουσιάνος», «Αλάτι και πιπέρι», «Η κυρία με τις καμέλιες» κ.ά. Την περίοδο 1943 - 1944 συμμετείχε στο θίασο της Κατερίνας, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στο «Σύζυγοι με δοκιμή». Το 1944 συγκρότησε δικό του θίασο μαζί με τη Μαίρη Αρώνηκαι λίγο αργότερα συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο Μελίνας Μερκούρηκαι Νίκου Χατζίσκου, ενώ την περίοδο 1946 - 1950 επέστρεψε στο «Βασιλικό Θέατρο».
Ύστερα από απουσία δύο ετών στο εξωτερικό, επιστρέφει στην Ελλάδα και το 1953 γνωρίζει την Έλλη Λαμπέτη. Ο δεσμός τους επισπεύδει το διαζύγιο της Λαμπέτη με τον Μάριο Πλωρίτη και μαζί γράφουν μία από τις πιο αστραφτερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη. Συγκροτούν δικό τους θίασο, μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα, όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι» και «Το παιχνίδι της Μοναξιάς». Οι δρόμοι τους χώρισαν το 1959 και δεν ξανασυναντήθηκαν ποτέ στο θεατρικό σανίδι.
Μεγάλη ήταν η συμβολή του Δημήτρη Χορν και στον κινηματογράφο. Πρωταγωνίστησε μόνο σε 10 ταινίες, δίνοντας όμως ανεπανάληπτες ερμηνείες, όπως στην «Κάλπικη λίρα» (1954), στο «Μια ζωή την έχουμε» (1955) και «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956).
Έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του. Εκτός από τις μαγνητοφωνήσεις δεκάδων θεατρικών έργων, είχε «περάσει» στον κόσμο με ιδιαίτερο κέφι και φινέτσα ένα «αεράκι» εβδομαδιαίων πεντάλεπτων εκπομπών, που έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης. Με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών στην εκπομπή «Ο Ταχυδρόμος έφτασε».
Διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΤ την περίοδο 1974 -1975, ενώ το 1980 ίδρυσε με τη σύζυγό του Άννα Γουλανδρή το Ίδρυμα Γουλανδρή - Χορν, σκοπός του οποίου είναι η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού. Η Πολιτεία του απένειμε το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α'.
Πέθανε στις 16 Ιανουαρίουτου 1998, ύστερα από πολύμηνη ασθένεια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/57#ixzz42QZtGAPl
Κλάρα Ρόκμορ
1911 – 1998
62
0
Λιθουανή μουσικός, δεξιοτέχνης του αιθερόφωνου ή θέρεμιν (theremin), ενός ηλεκτρονικού μουσικού οργάνου.
Η Κλάρα Ράιζενμπεργκ, όπως ήταν το πατρικό της όνομα, γεννήθηκε στο Βίλνιους της Λιθουανίας στις 9 Μαρτίου 1911. Παιδί θαύμα στο βιολί, έγινε δεκτή σε ηλικία μόλις 5 ετών στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης. Μελέτησε βιολί με τον βιρτουόζο ούγγρο βιολονίστα και συνθέτη Λέοπολντ Άουερ, αλλά σοβαρά προβλήματα υγείας με τα οστά της την ανάγκασαν να εγκαταλείψει το αγαπημένο της όργανο. Το 1921 μετανάστευσε με την οικογένειά της στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου ανακάλυψε ένα νέο όργανο, το αιθερόφωνο, του οποίου έγινε πιο γνωστή εκτελέστρια.
Το αιθερόφωνο ή θέρεμιν ή τερεμίν ή τερεμινβόξ, είναι ένα ηλεκτρονικό μουσικό όργανο, που εφηύρε το 1920 ο ρώσος φυσικός και μουσικός Λεβ Τέρμεν (1896-1993) ή Λίον Θέρεμιν, όπως είναι περισσότερο γνωστός με το αγγλοποιημένο όνομά του. Αποτελείται από ένα κουτί με ραδιοφωνικούς σωλήνες, οι οποίοι παράγουν δύο υπερήχους, από τους οποίους παράγεται μία χαμηλότερη ακουόμενη συχνότητα, που είναι ίση με τον λόγο των δονήσεών τους. Το τονικό ύψος ελέγχεται με την προσέγγιση ή την απομάκρυνση του χεριού του μουσικού ή ενός ραβδιού από μία κεραία που βρίσκεται στο πίσω μέρος του οργάνου. Το θέρεμιν είναι ίσως το μοναδικό όργανο, με το οποίο δεν έρχεται σε επαφή ο εκτελεστής του.
Η Ράιζενμπεργκ έδωσε την πρώτη συναυλία το 1934 και από τότε έκανε σπουδαία συναυλιακή καριέρα. Έπρεπε, όμως, να περιμένει έως το 1978 για να ηχογραφήσει τον πρώτο της δίσκο «The Art of the Theremin», με τη συνδρομή του Μπομπ Μουγκ, ο οποίος δημιούργησε το συνθεσάιζερ, έχοντας ως πηγή έμπνευσης το θέρεμιν. Αν και δέχτηκε αρκετές προτάσεις γάμου από τον Θέρεμιν, προτίμησε να παντρευτεί τον δικηγόρο Ρόμπερτ Ρόκμορ και να γίνει γνωστή με το όνομά του.
Η Κλάρα Ρόκμορ πέθανε στη Νέα Υόρκη στις 10 Μαΐου 1998, σε ηλικία 87 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1576#ixzz42QaSHKpA
Η ιστορία της Barbie
258
0
Η Barbie είναι η πιο διάσημη κούκλα του κόσμου, με πωλήσεις που ξεπερνούν το 1 δισεκατομμύριο τεμάχια από το 1959 που πρωτοκυκλοφόρησε από την αμερικανική εταιρεία παιγνιδιών Mattel.
Η ιστορία της Μπάρμπι ξεκινά στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 στις ΗΠΑ, όταν η αμερικανίδα επιχειρηματίας Ρουθ Χάντλερ (1916-2002) παρατήρησε ότι η κόρη της Μπάρμπαρα έπαιζε με χάρτινες κούκλες και διασκέδαζε δίνοντάς τους ρόλους ενήλικων γυναικών, σε μία εποχή που οι κούκλες αναπαριστούσαν μόνο μορφές νηπίων. Έτσι, της δημιουργήθηκε η ιδέα για την κατασκευή μιας ενήλικης κούκλας, που θα κάλυπτε ένα κενό στην αγορά. Η ιδέα της άρεσε στον σύζυγό της Έλιοτ, συνιδρυτή της εταιρείας παιγνιδιών Ματέλ.
Η αφορμή για την κατασκευή της Μπάρμπι δόθηκε το 1956, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού της στην Ευρώπη. Η Ρουθ Χάντλερ ανακάλυψε στη Γερμανία μία ενήλικη κούκλα με το όνομα Μπιλντ Λίλι (Bild Lilli) και ήταν ό,τι ακριβώς ζητούσε για τη δική της δημιουργία. Αγόρασε τρία κομμάτια. Το ένα το χάρισε στην κόρη της και τα άλλα δύο πήγαν κατευθείαν στο δημιουργικό τμήμα της Ματέλ. Η γερμανίδα Λίλι βασιζόταν σ’ ένα δημοφιλή χαρακτήρα κόμικς, που είχε σχεδιάσει ο Ράινχαρντ Μπόιτιν για τη μεγάλης κυκλοφορίας λαϊκή εφημερίδα Μπιλντ (Bild). Η Λίλι κυκλοφόρησε ως κούκλα για ενήλικες το 1955, αλλά γνώρισε μεγάλη επιτυχία μεταξύ των νεαρών κοριτσιών.
Με την επιστροφή της στις ΗΠΑ, η Χάντλερ στρώθηκε στη δουλειά και ξανασχεδίασε την κούκλα, με την καθοριστική συμβολή του μηχανικού Τζακ Ράιαν (1926-1991), που δούλευε στην κατασκευή οπλικών συστημάτων για λογαριασμό του Πενταγώνου. Η νέα κούκλα με το όνομα Μπάρμπι (χαϊδευτικό της κόρης της Μπάρμπαρα) έκανε την παρθενική της εμφάνιση στη Διεθνή Έκθεση Παιγνιδιών της Νέας Υόρκης στις 9 Μαρτίου 1959. Αυτή θεωρείται και η επίσημη ημερομηνία γέννησης της Μπάρμπι.
Η αυθεντική Barbie του 1959
Ο νεαρόκοσμος και όχι μόνο υποδέχθηκε θερμά την Μπάρμπι και τον πρώτο χρόνο της κυκλοφορίας πωλήθηκαν γύρω στις 350.000 κούκλες. Η αυθεντική Μπάρμπι φορούσε ριγωτό ολόσωμο μαγιό και διατίθετο σε δύο εκδοχές, μελαχρινή ή ξανθιά. Η ενήλικη εμφάνιση και το πλούσιο στήθος της προκάλεσαν την αντίδραση πολλών γονέων, με αποτέλεσμα η Ματέλ να αλλάξει πολλές φορές το παρουσιαστικό της από τότε. Αργότερα, η αδύνατη πλέον Μπάρμπι κατηγορήθηκε ότι εξωθεί τα κορίτσια στη δίαιτα και την ανορεξία.
Το 1964, όταν η νέα κούκλα είχε παγιώσει τη θέση της στην αγορά, η Ματέλ εξαγόρασε τα δικαιώματα της γερμανίδας Λίλι και σταμάτησε την κατασκευή της, αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στην Μπάρμπι. Γύρω από την Μπάρμπι στήθηκε από την αρχή σχεδόν της κυκλοφορίας της μία ολόκληρη βιομηχανία, που απέφερε πακτωλό χρημάτων στη Ματέλ: ποικιλία ρούχων και αξεσουάρ για την κούκλα, κούκλες με φίλους και φίλες της Μπάρμπι, βιβλία, ταινίες και βιντεοπαιχνίδια με ηρωίδα την Μπάρμπι.
Από τη δεκαετία του ‘70 η Μπάρμπι άρχισε να διεθνοποιείται και να κατακτά τον κόσμο. Η Ματέλ παρουσίασε τη Μαύρη Μπάρμπι, την Ισπανόφωνη Μπάρμπι, την Ανατολίτισσα Μπάρμπι κ.ο.κ. Όμως, ο ανεξάρτητος χαρακτήρας της προκάλεσε τις συντηρητικές ισλαμικές κοινωνίες. Το 2003 η Σαουδική Αραβία χαρακτήρισε την εικόνα της Μπάρμπι «προσβλητική» για το Ισλάμ και απαγόρευσε την κυκλοφορία της. Ακολούθησαν κι άλλες συντηρητικές μουσουλμανικές χώρες. Πάντως, οι χώρες αυτές δεν έμειναν χωρίς την Μπάρμπι τους. Ένα πιστό αντίγραφό της κυκλοφορεί και γίνεται ανάρπαστο από τον κοριτσόκοσμο. Ονομάζεται Φούλα και είναι ντυμένη με ό,τι επιτάσσει το Ισλάμ (μαντήλα, μπούργκα και τα συναφή).
Το πλήρες όνομα της Μπάρμπι είναι Μπάρμπαρα Μίλισεντ Ρόμπερτς, σύμφωνα με τους βιογράφους της και τα αναρίθμητα βιβλία με ιστορίες της που έχουν κυκλοφορήσει. Οι γονείς της είναι ο Τζορτζ και η Μάργκαρετ Ρόμπερτς και κατάγεται από την πόλη Γουίλοους του Γουινσκόνσιν. Είναι απόφοιτος Λυκείου κι έχει μία χαλαρή ερωτική σχέση με τον νεαρό Κεν Κάρσον, που εμφανίστηκε ως κούκλα το 1961 και το μικρό του όνομα είναι δανεισμένο από τον γιο της οικογένειας Χάντλερ. Η Μπάρμπι είναι αρκετά ευκατάστατη. Στο σπίτι της έχει γύρω στα 40 ζώα (κατοικίδια και μη) και διαθέτει μία σειρά από ακριβά αυτοκίνητα. Έχει άδεια για κάθε κινούμενο όχημα και μπορεί με την ίδια άνεση να πιλοτάρει αυτοκίνητο, αεροπλάνο και διαστημόπλοιο. Όταν, όμως, η περίσταση το απαιτεί, εκτελεί και καθήκοντα αεροσυνοδού. Στόχος της Ματέλ είναι να δείξει ότι οι γυναίκες μπορούν να τα καταφέρουν σε κάθε τομέα της ζωής.
Σχετικά...
- Το 1997 το σκανδιναβικό συγκρότημα Aqua κυκλοφόρησε το τραγούδι - παρωδία «Barbie Girl», με τολμηρούς στίχους. Η Ματέλ μήνυσε το συγκρότημα για δυσφήμιση, αλλά έχασε τη δίκη, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι η σάτιρα προστατεύεται από το αμερικάνικο Σύνταγμα.
- Στην αμερικάνικη αργκό η λέξη Barbie απέκτησε υποτιμητική έννοια και χαρακτηρίζει τη «ρηχή» γυναίκα.
- Η Ματέλ έχει υπολογίσει ότι υπάρχουν γύρω στους 100.000 συλλέκτες Μπάρμπι μόνο στις ΗΠΑ. Το 90% είναι γυναίκες κοντά στα 40 και το 45% από αυτές ξοδεύουν τουλάχιστον 1.000δολάριακάθε χρόνο για να εμπλουτίσουν τη συλλογή τους.
- Η αυθεντική Μπάρμπι του 1959 κόστιζε 3 δολάρια, ενώ σε μία δημοπρασία το 2006 μία σπάνια Μπάρμπι του 1965 πουλήθηκε αντί 17.000 δολαρίων.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/498#ixzz42QazwAON
Κίτσος Τζαβέλλας
1800 – 1855
96
0
Αγωνιστής του ‘21, στρατιωτικός και πολιτικός· επίλεκτο μέλος της σουλιώτικης φάρας των Τζαβελλαίων. Διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδαςαπό τις 5 Σεπτεμβρίου 1847 έως τις 8 Μαρτίου 1848.
Ο Κυριάκος (Κίτσος) Τζαβέλλας γεννήθηκε στο Σούλι το 1800 και μεγάλωσε στην Κέρκυρα. Ήταν δευτερότοκος γιος του Φώτου Τζαβέλλα (1770-1809) και της Δέσπως Πάνου, εγγονός του Λάμπρου Τζαβέλλα (1745-1795) και ανιψιός του Ζυγούρη Τζαβέλλα (?-1823).
Το 1820 επέστρεψε μαζί με τους Σουλιώτεςστην πατρίδα του, όπου ανακηρύχτηκε καπετάνιος - αρχηγός. Μετά την ήττα και τον θάνατο του Αλή Πασά το 1822, πήγε στην Πίζα της Ιταλίας ως απεσταλμένος των Σουλιωτών, για να ζητήσει οικονομική ενίσχυση για τον Αγώνα.
Η πρώτη μνεία για τη συμμετοχή του στις στρατιωτικές επιχειρήσεις αφορά τη δράση του κατά την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου (Οκτώβριος - Δεκέμβριος 1822), όπου πολέμησε στο πλευρό του Μάρκου Μπότσαρη, επικεφαλής 35 Σουλιωτών. Συμμετείχε στη μάχη του Κεφαλόβρυσου (8-9 Αυγούστου 1823), όπου βρήκε τον θάνατο ο Μπότσαρης. Τον Οκτώβριο του 1823 με 300 άνδρες προσέβαλε στη θέση Σκαλί, μεταξύ Μεσολογγίου και Ανατολικού (Αιτωλικού), το ιππικό του Τούρκων κι έλυσε την πολιορκία του Αιτωλικού, αποκομίζοντας πολλά λάφυρα.
Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκηκαι διακρίθηκε στη Μάχη της Άμπλιανης (14 Ιουλίου 1824). Στις 3 Δεκεμβρίου 1824 επιβιβάσθηκε με 3.000 άνδρες στο Αίγιο και πήρε μέρος στις εμφύλιες διαμάχεςστο πλευρό του Ιωάννη Κωλέττη. Πολέμησε τον Ιμπραήμστο Κρεμμύδι της Πύλου (7 Απριλίου 1825) και σώθηκε την τελευταία στιγμή.
Στις 7 Αυγούστου 1825 μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι και όταν ο Κιουταχής απείλησε το μικρό νησί Κλείσοβα (Μάρτιος 1826), ο Τζαβέλας έσπευσε με λίγους άνδρες του για να ενισχύσει την άμυνά του. Οι επανειλημμένες προσπάθειες τών Τουρκοαιγυπτίων να το καταλάβουν απέτυχαν και η επιχείρηση απόβασης εγκαταλείφθηκε.
Κατά την ηρωική έξοδο των Μεσολογγιτών (10 Απριλίου 1826), ηγήθηκε 2.500 ανδρών, από τους οποίους διασώθηκαν οι 1.300. Πήρε μέρος στις μάχες της Αττικής το 1827 και μετά το θάνατο του Γεωργίου Καραϊσκάκη τού ανατέθηκε προσωρινά η αρχιστρατηγία.
Ο Ιωάννης Καποδίστριαςτον έκανε χιλίαρχο, αναθέτοντάς του μάλιστα να εκκαθαρίσει τη Στερεά Ελλάδα από τους Τουρκαλβανούς και τους Τουρκοαιγυπτίους. Στα χρόνια της Αντιβασιλείας ρίχτηκε στη φυλακή, μαζί με τον Κολοκοτρώνη, επειδή ήταν μέλος της ρωσόφιλης μερίδας.
Ο Όθωναςτον έκανε υποστράτηγο και αργότερα αντιστράτηγο και υπασπιστή του. Το 1844 ανέλαβε Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Ιωάννη Κωλέττηκαι μετά τον θάνατό του, τον διαδέχθηκε στην πρωθυπουργία στις 5 Σεπτεμβρίου 1847, σε μία κρίσιμη περίοδο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εξαιτίας του επεισοδίου Μουσούρου. Κατά τη διάρκεια της σύντομης πρωθυπουργίας του απέτυχε να εξασφαλίσει την ενότητα της κυβέρνησής του. Ήλθε σε αντιπαράθεση με τον υπουργό Οικονομικών Νικόλαο Κορφιωτάκηκαι αναγκάστηκε να παραιτηθεί στις 8 Μαρτίου 1848, παρότι διέθετε την αμέριστη υποστήριξη του Όθωνα. Το 1849 διορίσθηκε για μικρό διάστημα Υπουργός των Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Κανάρη.
Κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, συμμετείχε στο απελευθερωτικό κίνημα των αλύτρωτων περιοχών (1854) και μαζί με άλλους σουλιώτες αξιωματικούς ανέλαβε την ηγεσία των επιχειρήσεων στην Ήπειρο. Μετά την αποτυχία του εγχειρήματος, αποσύρθηκε.
Ο Κίτσος Τζαβέλλας πέθανε στην Αθήνα στις 9 Μαρτίου 1855, σε ηλικία 55 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1577#ixzz42QbQ3Qlf
Γεώργιος Κωστάκης
1913 – 1990
197
0
Ελληνορώσος ζωγράφος και συλλέκτης έργων τέχνης της ρωσικής πρωτοπορίας. Η σπουδαία συλλογή του περιλάμβανε έργα αφηρημένης τέχνης, η οποία ήταν απαγορευμένη επί σταλινισμού στη Σοβιετική Ένωση, καθώς το επίσημο καλλιτεχνικό δόγμα ήταν ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός.
Ο Γεώργιος Κωστάκης (Γκεόρκι Ντιονίσοβιτς Κοστάκι στα ρώσικα) γεννήθηκε στη Μόσχα στις 5 Ιουλίου 1913. Ο πατέρας του Διονύσης Κωστάκης ήταν πλούσιος έμπορος, με καταγωγή από τη Ζάκυνθο. Ο νεαρός Κωστάκης δεν έλαβε καλλιτεχνική εκπαίδευση, αλλά από την εφηβεία ανέπτυξε ενδιαφέρον για την τέχνη. Αρχικά δούλεψε ως οδηγός στην ελληνική πρεσβεία στη Μόσχα και στη συνέχεια ως προσωπάρχης στην καναδική πρεσβεία.
Χωρίς να έχει επαφή με τη μοντέρνα τέχνη, προικισμένος όμως με ένα σπάνιο ένστικτο, εντυπωσιάστηκε όταν αντίκρισε το 1946 ένα πίνακα της Όλγας Ροζάνοβα και άρχισε να συλλέγει έργα της ρωσικής πρωτοπορίας, τα οποία επί σταλινικού καθεστώτος ήταν απαγορευμένα και πωλούνταν σε εξευτελιστικές τιμές. Ο Κωστάκης είχε στη συλλογή του 5.000 πίνακες, σχέδια και κατασκευές των Μαλέβιτς, Καντίνσκι, Τάτλιν, Γκοντσάροβα, Πόποβα, Σαγκάλ, Ροντσένκο, Κλιούν, Λισίνσκι και πολλών άλλων, μοναδικής σημασίας για την εξέλιξη της τέχνης στις αρχές του 20ου αιώνα. Το διαμέρισμά του στη λεωφόρο Βερνάτσκι της Μόσχας λειτουργούσε ως ένα ανεπίσημο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης.
Το 1977 αποφάσισε να επαναπατρισθεί με την οικογένειά του στην Ελλάδα, μη αντέχοντας τις συνεχείς «οχλήσεις» από την KGB. Οι σοβιετικές αρχές του επέτρεψαν να εξαγάγει το ¼ των έργων της συλλογής του και το υπόλοιπο το δώρισε στην γκαλερί Τρετιακόφ της Μόσχας. Το 1981 οι πίνακες εκτέθηκαν στο μουσείο Γκουγκενχάιμ της Νέας Υόρκης και κυκλοφόρησε συνολικός κατάλογος με κείμενο του συλλέκτη.
Ο Κωστάκης ήταν και ο ίδιος ζωγράφος και το 1985 εξέθεσε πίνακές του στην γκαλερί Τρίτο Μάτι στην Αθήνα. Τα έργα του κινούνται στο ποιητικό κλίμα του Σαγκάλ και αποτελούν έκφραση των αναμνήσεών του από τη Ρωσία.
Ο Γεώργιος Κωστάκης πέθανε στην Αθήνα στις 9 Μαρτίουτου 1990, σε ηλικία 76 ετών. Το 1995 έγινε μεγάλη έκθεση της συλλογής του στην Εθνική Πινακοθήκη στην Αθήνα και δύο χρόνια αργότερα το ελληνικό κράτος αγόρασε τα 1277 έργα της συλλογής του, τα οποία εκτίθενται στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονη Τέχνης της Θεσσαλονίκης.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/672#ixzz42QbnYJQ3ο
ΕΜΠΟΡΟΙ - ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Πέμπτη
10/3
02:00
7°C
3°C 94%
5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
08:00
8°C
5°C 89%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΒΡΟΧΗ
14:00
9°C
5°C 83%
5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/hΒΡΟΧΗ
20:00
8°C
5°C 94%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΒΡΟΧΗ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
"ΑΝΤΡΑ ..ΓΟΥΡΟΥΝΙ..ΓΑΪΔΑΡΟ ΚΑΙ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟ..ΚΛΑΨΩ.."
Έτσι έλεγαν οι γυναικες των παλιότερων εποχών φίλοι μου , εκφράζοντας την απελπισία τους όταν βρίσκονταν σε απόγνωση , κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα όλοι οι Ελληνες πλην..ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και τινών άλλων , κοντολογίς η Ελλάδα όλη ..καίγεται και αυτοί.."χτενίζονται " , όσοι έχουν μαλιά αλλιώς..ξέρετε ..
Δεν ξέρουμε αν έχετε διαβάσει για τα όσα έγιναν , στο πρόσφατο παιδικό παιχνίδι του "ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ " , τώρα μάλιστα που άρχισαν να βγαίνουν παραέξω , τα πολά και διάφορα που έγιναν , που μεχρι τώρα δεν ήταν γνωστά αν και..αναμενόμενα , αλλά θα πρέπει να πέρασαν ωραία όλοι οι λεβέντες , ΜΗΔΕΝΟΣ ΕΞΑΙΡΟΥΜΕΝΟΥ , οι περισσότεροι μάλιστα έδειχναν να το..απολαμβάνουν ..
Εσάς φίλοι μου ποια εικόνα σας έδωσε αυτό το.."επιτραπέζιο ; " , οι πλάκες δε , που γίνονταν μεταξύ Κουτσούμπα και Λεβέντη , αλλά και τα όσα λέχθηκαν απ'τους υπόλοιπους αρχηγούς (..κομμάτων ) που έψαχναν να...τσιμπήσουν κάτι , από ενδεχόμενη Κυβέρνηση , κυρίως απ'τον κ. Λεβέντη ..
Στ'αλήθεια , σκεφτήκατε ΑΝ , ΛΕΜΕ ΑΝ , ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ .."ΠΛΑΚΕΣ " , ΈΜΠΑΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ ΚΑΙ ΚΆΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΤΑΞΙΩΝΈΝΟΙ ΚΩΜΙΚΟΊ , π.χ ΑΥΛΩΝΊΤΗΣ ΚΑΙ..ΗΛΙΌΠΟΥΛΟΣ , ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΌΤΑΝ ΑΝ , ΛΈΜΕ ΑΝ , ΑΜΟΛΑΓΑΝΕ ΚΙ'ΑΥΤΟΊ ΤΙΣ ΓΝΩΣΤΕΣ ΤΟΥΣ ...ΑΤΑΚΕΣ ; ΜΌΛΙΣ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΧΑΜΠΑΡΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΊΔΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΌΤΑΝ ;
Σκεφτήκατε επίσης φίλοι μου , ΜΗΠΩΣ , αν λεμε ...ΜΗΠΩΣ , όλο το κόλπο του Συμβουλίου , ήταν μόνο και μόνο για΄΄"άλλοθι " , στους ..."στριμωγμένους μας παρόντες ; δηλαδή , γνωρίζοντας πολύ καλά πως ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ..ΠΡΟΚΥΨΕΙ , ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝ ΣΤΑ "ΑΦΕΝΤΙΚΑ "ΤΟΥΣ ΠΩΣ ΝΑ..ΑΥΤΟΊ ΕΚΑΝΑΝ Ο.ΤΙ ΜΠΟΡΟΎΣΑΝ , ΕΝΕΡΓΉΘΗΚΑΝ ΟΙ ΆΝΘΡΩΠΟΙ , ( ..ΕΝΗΡΓΗΣΑΝ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ) τι λέτε εσείς γι'αυτό ; πάντως , έτσι όπως έχουμε γίνει , ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΑ ..
Δεν μένει λοιπόν παρα να δημοσιευτούν τα πλήρη ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΓΕΛΆΣΕΙ ΚΑΙ Ο.."ΠΑΣΑ..ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ...!!!
Φτύστε τους φίλοι μου , μη μας.."ματιαστούν "....
Ε ..ΡΕ ΓΛΕΝΤΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ...
ΣΗΜ :Για να εόμαστε ειλικρινείς δε , προσωπικά , όλο αυτό το.."πανηγυράκι "μου θύμισε περισσότερο τα "ΠΑΡΑΣΠΟΡΙΑ "που συνηθιζονταν παλιότερα στο χωριό μας ,και οι γείτονες , συγγενείς και..φίλοι , μαζεύονταν εθελοντικά , εκ περοτροπής , στα σπίτι μας και βοηθούσαν σε διάφορες έργασίες , κυρίως ..ξεμπούλτσισμα καλαμποκιού κλπ, μόνο όμως πως εκεί υπήρχε ..αποτέλεσμα ορατό , ενώ σε τούτο το.."παρασπόρι "δεν είδαμε κανένα αποτελεσμα , πάντως η έκφραση όλων είναι...τι να πει κανείς "ΜΕΓΑΛΟΠΑΡΑΣΚΕΥΙΑΤΙΚΟ ..."
Καλό σας βράδυ
Απ'το "Λιδωρίκι "με αγάπη ...Κ.Κ.-
www.lidoriki.com