Καλησπέρα Λιδορικιώτες όλου του κόσμου
Καλησπέρα στους φίλους μας που καθημερινά είναι στο πλάι μας
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 06:38
Δύση Ήλιου: 18:31
Σελήνη 4 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1921
Ο ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης, Βλαντιμίρ Λένιν, ανακοινώνει από το βήμα του 10ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ τη Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ), που επιτρέπει τη δραστηριοποίηση ιδιωτικών επιχειρήσεων.
1938
Οι ναζιστικές δυνάμεις καταλαμβάνουν την Αυστρία («Άνσλους»).
1947
Ο αμερικανός πρόεδρος Χάρι Τρούμαν παρουσιάζει το δόγμα του (Δόγμα Τρούμαν) για την καταπολέμηση του κομουνισμού. Για την Ελλάδα αυτό σημαίνει αποχώρηση των βρετανικών δυνάμεων και ένταξη της χώρας στην αμερικανική σφαίρα επιρροής, καθώς και την έναρξη της αμερικανικής στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας.
1951
Ο Ντένις ο Τρομερόςκάνει την πρώτη εμφάνισή του ως κόμικ-στριπ στις εφημερίδες.
1987
Ξεσπά σφοδρή κρίση μεταξύ Εκκλησίας και Κυβέρνησης, με αφορμή το νομοσχέδιο Τρίτση που θέτει υπό κρατικό έλεγχο την εκκλησιαστική περιουσία.
1990
Πραγματοποιείται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο το πρώτο ντιμπέιτμεταξύ πολιτικών αρχηγών στην Ελλάδας. Συμμετείχαν οι πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέοου και του ΚΚΕ,Χαρίλαος Φλωράκης, εν όψει των εκλογώντης 8ης Απριλίου.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1203#ixzz42i9OBJwB
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1922
Τζακ Κέρουακ, αμερικανός συγγραφέας, εμβληματική μορφή του κινήματος των μπίτνικς. («Ο Δρόμος») (Θαν. 21/10/1969)
1926
Λες Σάνον, άγγλος προπονητής ποδοσφαίρου, που έγραψε ιστορία στονΠΑΟΚ. (Θαν. 2/12/2007)
1988
Κωνσταντίνος Μήτρογλου, διεθνής έλληνας ποδοσφαιριστής.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1203#ixzz42i9yci1o
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1945
Άννα Φρανκ, εβραιοπούλα που έμεινε στην ιστορία για το ημερολόγιό της. (Γεν. 12/6/1929)
2002
Σπύρος Κυπριανού, πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. (Γεν. 28/10/1932)
2005
Σταύρος Κουγιουμτζής, συνθέτης. (Να 'τανε το '21...,Μην μου θυμώνεις μάτια μου, Το σακάκι μου κι αν στάζει) (Γεν. 1932)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1203#ixzz42iAIP1qU
Το Δόγμα Τρούμαν
Η ομιλία Τρούμαν στο Κογκρέσο
388
0
Το Δόγμα Τρούμαν υπήρξε ουσιαστικά η εναρκτήρια δήλωση του Ψυχρού Πολέμου κι είχε ως αποτέλεσμα τη μεταβολή της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ σ'αυτό που ο διπλωμάτης Τζορτζ Κέναν αποκάλεσε «Θεωρία της Ανάσχεσης».
Διακηρύσσει ότι οι ΗΠΑ θα υποστηρίξουν «τους ελεύθερους ανθρώπους που αντιστέκονται στην προσπάθεια υποταγής τους σε ένοπλες μειοψηφίες ή εξωτερικές πιέσεις». Ο αμερικανός πρόεδρος, Χάρι Τρούμαν, εννοούσε φυσικά ότι η εξαγγελία του ήταν η απάντηση στην αυξανόμενη κομουνιστικοποίηση της Ευρώπης και αφορούσε ειδικά τις προσπάθειες των κομουνιστικών κινημάτων να καταλάβουν την εξουσία στο Ιράν, την Τουρκία και την Ελλάδα.
Ο αμερικανός πρόεδρος έκανε τη διακήρυξή του αυτή στις 12 Μαρτίουτου 1947, απευθυνόμενος στο κογκρέσο, μεσούντος του ελληνικού εμφυλίου πολέμου. Το δόγμα του πρακτικά αποσκοπούσε στη βοήθεια των κυβερνήσεων Ελλάδας, Τουρκίας και Ιράν να αντιμετωπίσουν τον επαπειλούμενο κομουνιστικό κίνδυνο. Ο Τρούμαν είπε πως «εάν η Ελλάδα και η Τουρκία δεν λάμβαναν τη βοήθεια, τότε ήταν αναπόφευκτο να πέσουν στον κομουνισμό κι αυτό θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου για όλη την περιοχή».
Στις 10 Μαΐου 1947 το Κογκρέσο ενέκρινε το σχέδιό του και στις 22 Μαΐουέγινε νόμος του αμερικανικού κράτους. Η στρατιωτική και οικονομική βοήθεια που δόθηκε σε Ελλάδα και Τουρκία ανήλθε στα 400 εκατομμύρια δολάρια.
Την ίδια περίοδο, διατυπώθηκε και το Σχέδιο Μάρσαλ, από τον αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Τζορτζ Μάρσαλ, το οποίο αποσκοπούσε στην παροχή βοήθειας στις κατεστραμμένες από τον Β'Παγκόσμιο Πόλεμοχώρες της Ευρώπης για την ανόρθωσή τους. Συνολικά, από το 1948 έως το 1951, οι Αμερικανοί δαπάνησαν 13 δισεκατομμύρια δολάρια. Η χώρα μας έλαβε, υπό μορφή δωρεών, 706,7 εκατομμύρια δολάρια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/88#ixzz42iAZTNUC
Το στοιχειό της Χάρμαινας
30
0
Λαϊκό δρώμενο που γίνεται κάθε χρόνο στην Άμφισσα, το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς (12-13 Μαρτίου 2016).
Οι θρύλοι για τα «στοιχειά» είχαν μεγάλη διάδοση στην περιοχή. Λέγεται πως τα «στοιχειά» αποτελούν ψυχές σκοτωμένων ανθρώπων ή ζώων που τριγύριζαν στα σοκάκια της πόλης.Το σπουδαιότερο στοιχειό, που είναι συνδεδεμένο με την παράδοση, είναι το στοιχειό της «Χάρμαινας».
Αυτό αγαπούσε και προστάτευε τους ταμπάκηδες (βυρσοδέψες), που η δουλειά τούς ανάγκαζε να βρίσκονται στη Βρύση νύχτα - μέρα. Πολλοί ορκίστηκαν, πως είδαν το στοιχειό να τριγυρίζει τη νύχτα σ'όλη τη συνοικία, να καταλήγει στην πηγή του νερού και να χάνεται. Ακόμη, διηγούνται οι πιο παλαιοί πως το στοιχειό της Χάρμαινας έβγαινε κάθε Σάββατο βράδυ, κατέβαινε από της «Κολοκυθούς το Ρέμα» και γύριζε στους δρόμους μουγκρίζοντας και σέρνοντας αλυσίδες.
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς, αναβιώνει στην ΄Αμφισσα ο θρύλος του «Στοιχειού». Από τη συνοικία Χάρμαινα, όπου βρίσκονται τα παλιά Ταμπάκικα και τα σκαλιά του Αϊ Νικόλα κατεβαίνει το «στοιχειό» και μαζί ακολουθούν εκατοντάδες μεταμφιεσμένοι. Στο ιστορικό μεγάλο καφενείο της πόλης γίνονται συζητήσεις σατιρικού περιεχομένου για τους θρύλους και τα στοιχειά.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/1065#ixzz42iAvUVUP
Άννα Φρανκ
1929 – 1945
3094
1
Νεαρή Γερμανοεβραία, ένα από τα πιο γνωστά και πολυσυζητημένα θύματα του Ολοκαυτώματος. Το ημερολόγιο, που κρατούσε κατά τη δίχρονη παραμονή της οικογένειας της σ'ένα κρησφύγετο στο γερμανοκρατούμενο Άμστερνταμ, είναι ένα από τα πιο πολυμεταφρασμένα και πολυδιαβασμένα βιβλία παγκοσμίως.
Η Ανελίς «Άνε» Μαρί Φρανκ (Annelies «Anne» Marie Frank) γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη στις 12 Ιουνίουτου 1929. Ήταν η δεύτερη κόρη του επιχειρηματία Ότο Φρανκ (1889-1980) και της Εντίτ Χολέντερ (1900-1945). Η πρωτότοκη κόρη της οικογένειας ονομαζόταν Μαργκότ (1926-1945) και ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερη από την Άννα. Οι Φρανκ δεν ήταν φανατικά προσκολλημένοι στον Ιουδαϊσμό και ζούσαν σε μία μη εβραϊκή γειτονιά της Φραγκφούρτης.
Μετά την άνοδο του Χίτλερστην εξουσία το 1933, η οικογένεια Φρανκ μετακόμισε στο Άμστερνταμ. Αρχικά, ο Ότο Φρανκ δούλεψε σε μία εταιρεία παραγωγής πηκτίνης και το 1938 ξεκίνησε τη δική του επιχείρηση, ασχολούμενος με το χονδρεμπόριο φρούτων. Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ολλανδία το 1941, η Άννα αναγκάστηκε να μεταγραφεί από το Μοντεσοριανό σχολείο, στο οποίο φοιτούσε, σ’ ένα ειδικό σχολείο για Εβραίους.
Αντιμετωπίζοντας την απειλή της εκτόπισης σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων, ο Ότο Φρανκ και η οικογένειά του αποφάσισαν να κρυφτούν στην αποθήκη της επιχείρησής τους στο Άμστερνταμ (9 Ιουλίου 1942). Έχοντας εξασφαλισμένη τη διατροφή και τη βοήθεια ορισμένων φίλων τους μη Εβραίων, παρέμειναν στο κρησφύγετό τους έως τις 4 Αυγούστουτου 1944, οπότε τους ανακάλυψε η Γκεστάπο και τους συνέλαβε.
Η οικογένεια Φρανκ οδηγήθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, όπου η μητέρα της Άννας, Εντίτ, πέθανε από τις κακουχίες στις 6 Ιανουαρίουτου 1945. Η Άννα και η αδελφή της μεταφέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπέλσεν και πέθαναν εκεί από τύφο, η μεν Μαργκότ στις 9 Μαρτίου 1945, η δε Άννα τρεις ημέρες αργότερα. Ο Ότο Φρανκ ήταν το μόνο μέλος της οικογένειας που επέζησε. Βρέθηκε ζωντανός στο Άουσβιτς και απελευθερώθηκε από τον Κόκκινο Στρατό.
Μετά τη σύλληψη των Φρανκ στο Άμστερνταμ, φίλοι της οικογένειας ερεύνησαν το κρησφύγετο και παρέδωσαν στον Ότο Φρανκ διάφορα έγγραφα, μεταξύ των οποίων και το ημερολόγιο της Άννας, που ήταν γραμμένο στα ολλανδικά. Ο πατέρας της το εξέδωσε το 1947 με τον τίτλο Het Achterhuis (Το πίσω σπίτι) ή όπως είναι γνωστό στη χώρα μας Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ.
Το βιβλίο διακρίνεται για το ώριμο ύφος και τις οξυδερκείς παρατηρήσεις του και αποκαλύπτει τη συναισθηματική ωρίμαση της νεαρής συγγραφέως μέσα από τις αντιξοότητες, που δεν την εμπόδισαν να γράψει: «Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κατά βάθος καλοί». Τα τελευταία χρόνια η αυθεντικότητα του ημερολογίου έχει αμφισβητηθεί από αναθεωρητές ιστορικούς του Ολοκαυτώματος, όπως ο Ρομπέρ Φορισόν, ο Ροζέ Γκαροντίκαι ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/666#ixzz42iR7t5ig
Σταύρος Κουγιουμτζής
1932 – 2005
1874
1
Μικρασιάτης στην καταγωγή, ο μουσικοσυνθέτης Σταύρος Κουγιουμτζής γεννήθηκε το 1932 στη Θεσσαλονίκη. Με το χώρο της μουσικής ήρθε σε επαφή σε ηλικία 15 ετών, οπότε κι άρχισε τις σπουδές του στη Σχολή πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης.
Το πρώτο τραγούδι του το έγραψε το 1960. Ήταν το «Περιστεράκι», με το οποίο συμμετείχε ένα χρόνο αργότερα στο Φεστιβάλ του ΕΙΡ, με ερμηνεύτρια τη Ζωή Κουρούκλη. Ακολούθησε μια σειρά από τραγούδια που έγιναν επιτυχίες, όπως «Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά», «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», καθώς και μια σειρά από συνεργασίες με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής: Γιάννης Βογιατζής, Γιάννης Πουλόπουλος, Γιώργος Ζωγράφος, Καίτη Χωματά.
Το 1966 μπήκε δυναμικά και στο χώρο του θεάτρου, γράφοντας τη μουσική για το έργο του Γιώργου Θεμελή «Το ταξίδι», το οποίο ανέβηκε από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδας, σε σκηνοθεσία Ευγένιου Σπαθάρη.
Την επόμενη χρονιά μετακόμισε στην Αθήνα κι άρχισε μια μεγάλη συνεργασία με τη δισκογραφική εταιρεία ΜΙΝΟΣ και με τον ανερχόμενο τότε τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα, τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Γιάννη Καλατζή και τη Βίκυ Μοσχολιού. Αυτή την περίοδο έγραψε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια του, που έμειναν στην ιστορία του ελληνικού πενταγράμμου: «Κάπου νυχτώνει», «Πού ’ναι τα χρόνια», «Όλα καλά κι όλα ωραία», «Ο ουρανός φεύγει βαρύς».
Αν και εξαιρετικός στιχουργός των μεγαλύτερων επιτυχιών του, συνεργάστηκε με σπουδαίους στιχουργούς (Κ. Βίρβος, Σ. Τσώτου, Μ. Μπουρμπούλη, Μ. Ελευθερίου, Λ. Παπαδόπουλο) και ποιητές (Γ, Θέμελης, Ντ. Χριστιανόπουλος, Κ. Βάρναλης), δημιουργώντας για περισσότερο από 30 χρόνια κλασσικά λαϊκά τραγούδια, με ιδιαίτερη απήχηση στον κόσμο.
Ακολούθησε μια ηθελημένη σιωπή 11 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων επέστρεψε στη γενέτειρα του. Κατόπιν προτροπής του Γιώργου Νταλάρα, επανήλθε το 1998, με κομμάτια βασισμένα στη βυζαντινή υμνογραφία, που παρουσιάστηκαν και ηχογραφήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, με τον Νταλάρα, την Αιμ. Κουγουμτζή και χορωδία, με τον τίτλο «Ύμνοι αγγέλων σε ρυθμούς ανθρώπων».
Πέθανε, σε ηλικία 73 ετών, στις 12 Μαρτίουτου 2005.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/101#ixzz42iRtBBow
Τσάρλι Πάρκερ
1920–1955
79
0
Αμερικανός αλτοσαξοφωνίστας, συνθέτης της τζαζ. Θεωρείται ένας από τους επιδραστικότερους μουσικούς στην ιστορία της τζαζ, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση του be-bop, του τζαζ ιδιώματος με τα γρήγορα τέμπο και την έμφαση στον αυτοσχεδιασμό. Μετά τον Λούις Άρμστρονγκ, ήταν αυτός που προκάλεσε μία ολοκληρωτική μετατόπιση της αισθητικής της τζαζ, σπρώχνοντας τα πράγματα μπροστά και υποχρεώνοντας τους συναδέλφους του να ακολουθήσουν. Γι’ αυτό ο επίσης σπουδαίος τζαζίστας Μάιλς Ντέιβιςσυνόψισε την ιστορία της τζαζ σε τέσσερις λέξεις: «Λούις Άρμστρονγκ, Τσάρλι Πάρκερ». Ήταν γνωστός και με τα παρατσούκλια «Yardbird» και «Bird».
Ο Τσάρλς Πάρκερ τζούνιορ (Charles Parker Jr) γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1920 στο Κάνσας Σίτι του Κάνσας και μεγάλωσε στο Κάνσας Σίτι του Μιζούρι. Σε ηλικία 11 χρονών έπαιζε σαξόφωνοκαι τέσσερα χρόνια αργότερα εγκατέλειψε το γυμνάσιο για την τζαζ, παίζοντας σε τοπικά κλαμπ και συμμετέχοντας σε μαραθώνια τζαμ-σέσιον, όπου διαμόρφωσε το προσωπικό του ύφος. Αρχικά, επηρεάστηκε από τις προχωρημένες προσεγγίσεις των Μπάστερ Σμιθ και Λέστερ Γιανγκ της εποχής του σουίνγκ. Είχε, επίσης, αφομοιώσει την αφροαμερικάνικη λαϊκή μουσική, καθώς και στοιχεία από τη λόγια μουσική του 20ού αιώνα.
Παράλληλα, άρχισε και η χωρίς επιστροφή είσοδός του στα ναρκωτικά: «Άρχισα τις ασωτίες το 1932, όταν ήμουν δηλαδή 12 χρόνων, και ύστερα από τρία χρόνια ένας γνωστός με έμπασε στην ηρωίνη. Ένα πρωί λίγο αργότερα, ξύπνησα και αισθανόμουν φοβερά άρρωστος, χωρίς να ξέρω γιατί. Ο πανικός είχε αρχίσει». Ένας πανικός, που δεν τελείωσε ποτέ και σταδιακά τον οδήγησε στην καταστροφή και στο θάνατο.
Η δημιουργικότητα και η εφευρετικότητά του στο παίξιμο συνεχώς αυξάνονταν και όλοι οι μουσικοί της τζαζ, παλαιότεροι και νεότεροι, έτρεχαν να τον ακούσουν και να τον προσκυνήσουν, εκτός βέβαια από αυτούς που δεν είχαν τη διάθεση να καταλάβουν τις αλλαγές που έρχονταν και το παίξιμό του τις σηματοδοτούσε. Όπως έχει πει ο σπουδαίος ντράμερ Κένι Κλαρκ: «Δεν νομίζω ότι ο Τσάρλι Πάρκερ είχε συνείδηση των αλλαγών που επέφερε στην τζαζ. Κι όμως, ήταν αυτός που καθοδηγούσε όλους τους άλλους».
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘40 κατέρρευσε οριστικά και οδηγήθηκε στο δημόσιο ψυχιατρείο του Καμαρίλο, αφού είχαν προηγηθεί πολλά δείγματα ασυνέπειας στις προγραμματισμένες εμφανίσεις του και δυσκολία στο παίξιμό του. Όταν θα ξαναγυρίσει στη μουσική θα περάσει μία έντονα δημιουργική περίοδο και θα ηχογραφήσει μερικά σπουδαία κομμάτια - ανάμεσά τους και το αυτοσαρκαστικό αριστούργημα «Relaxin’ at Camarillo», ενώ η φήμη του έχει εξαπλωθεί σε κάθε μουσικό της τζαζ και όλοι φλέγονταν από την επιθυμία να παίξουν μαζί του.
Στο τέλος της δεκαετίας του ‘40 θα γνωρίσει μία πρόσκαιρη επιτυχία. Θα ταξιδέψει στην Ευρώπη, θα κάνει περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά τα προβλήματα δεν θα τον αφήσουν ποτέ και τελικά θα τον οδηγήσουν στην κατάρρευση. Ένα Σαββατόβραδο, στις 12 Μαρτίου 1955, έγειρε και πέθανε, καθώς παρακολουθούσε το πρόγραμμα του Τζίμι Ντόρσεϊ στην τηλεόραση. Το ίδιο βράδυ εμφανίστηκε στους τοίχους της Νέας Υόρκης και του Κάνσας Σίτι η φράση: «Bird lives» («Ο Μπερντ ζει»). Για το πνεύμα της τζαζ αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο Μπερντ θα ζει για πάντα.
O Τσάρλι Πάρκερ άφησε πίσω του πολλές και εξαιρετικές συνθέσεις, που παίζονται και ξαναπαίζονται μέχρι σήμερα: «Now's The Time», «Billie's Bounce» «Anthropology», «Bird Gets the Worm», «Confirmation», «Scrapple from the Apple» και «Yardbird Suite». Έχει επηρεάσει σημαντικούς τζαζίστες, όπως τους σαξοφωνίστες Σόνι Ρόλινς, Τζον ΚόλτρεινκαιΟρνέτ Κόλμαν, τον τρομπετίστα Μάιλς Ντέιβις και τους πιανίστες της τζαζ των δεκαετιών του ‘60 και του ‘70, μέσω του μαθητή του Μπαντ Πάουελ.
Ο Μπερντ ήταν μία από τις εμβληματικές φιγούρες της γενιάς των χίπστερ και των μπήτνικ τη δεκαετία του ‘50. Συμβόλιζε τον τζαζ μουσικό ως ασυμβίβαστο καλλιτέχνη και διανοούμενο, παρά σαν διασκεδαστή.
Ο πρόωρος θάνατός του από τα ναρκωτικά και το αλκοόλ ενέπνευσε καλλιτέχνες, όπως ο Κλιντ Ίστγουντ, που γύρισε σε ταινία τη ζωή του με τίτλο «Bird» (1988) και τον αργεντίνο συγγραφέα Χούλιο Κορτάσαρ, που έγραψε το 1959 ένα έξοχο αφήγημα για τις τελευταίες στιγμές του με τίτλο «Ο κυνηγός» (στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Απόπειρα»).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1443#ixzz42iW7XyTi
Ντένις ο Τρομερός
661
0
Χάρτινος ήρωας, με μεγάλη καριέρα σε όλα τα μέσα, που γεννήθηκε από το πενάκι του σκιτσογράφου Χανκ Κέτσαμ (1920-2001).
Ο Ντένις Μίτσελ είναι ένα ξανθό αγοράκι, ηλικίας πεντέμισι ετών. Ντύνεται με φόρμες και στην κωλότσεπή του έχει πάντα μία σφεντόνα. Είναι αξιαγάπητος, αλλά και σκανδαλιάρης. Αυτός που κυρίως την πληρώνει από τα καμώματά του είναι ο ηλικιωμένος γείτονάς του, ο κύριος Τζορτζ Γουίλσον, ένας συνταξιούχος ταχυδρομικός, που το μόνο που θέλει είναι η ησυχία του.
Ο Χανκ Κέτσαμ εμπνεύστηκε τον ήρωά του από τον γιο του, Ντένις, ένα ζωηρό πιτσιρίκι ηλικίας 4 χρόνων. Η μητέρα του Άλις δεν μπορούσε να τα βγάλει εύκολα πέρα μαζί του και μια μέρα φώναξε αγανακτισμένη στον πατέρα του «Your son is a menace!». Έτσι, η φιγούρα που σχεδίασε ο Κέτσαμ πήρε το όνομα Dennis the menace (Διονύσης η συμφορά) ή όπως τον γνωρίζουμε στα ελληνικά Ντένις ο Τρομερός.
Ο Ντένις ο Τρομερός πρωτοεμφανίστηκε ως κόμικς σε 16 εφημερίδες των ΗΠΑ στις 12 Μαρτίου 1951. Αμέσως γνώρισε μεγάλη επιτυχία και οι ιστορίες του μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Η πιο γνωστή μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη έγινε το 1993 από τον σκηνοθέτη Νικ Καστλ με τον Γουόλτερ Ματάου στο ρόλο του Τζορτζ Γουίλσον.
Από το 1994 ο Χανκ Κέτσαμ άφησε το σχεδιασμό και την υλοποίηση των ιστοριών του Ντένις του Τρομερού στους βοηθούς του Ρον Φέρντιναντ και Μάρκους Χάμιλτον, οι οποίοι συνεχίζουν το έργο του και μετά το θάνατό του το 2001. Στις μέρες μας, οι ιστορίες του έχουν μεταφραστεί σε 19 γλώσσες και δημοσιεύονται σε 48 χώρες του κόσμου από 1.200 εφημερίδες.
Στο διαδίκτυο ο Ντένις έχει τον δικό του χώρο, που βρίσκεται στη διεύθυνση
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/227#ixzz42iXh08J4
Μήτρος Πέτροβας
1745 – 1838
361
0
Κλεφτοκαπετάνιος και αγωνιστής του ’21 από τη Μεσσηνία. Είναι περισσότερο γνωστός ως Μητροπέτροβας.
Ο Μήτρος Πέτροβας γεννήθηκε το 1745 (κατ’ άλλες πηγές το 1738) στη Γαράντζα (σημερινή Μέλπεια) της Μεσσηνίας. Ήταν, πιθανώς, γιος του Αγγελή Πέτροβα, αρχηγού ομάδας Κλεφτών επί Ενετοκρατίας (1685-1715).
Συντάχθηκε εξαρχής με τους Κολοκοτρωναίους, με τους οποίους συνδεόταν με δεσμούς αδελφοποιίας, όπως και όλη του η οικογένια. Πήρε μέρος στα Ορλωφικά (1770) και στη συνέχεια εξακολούθησε τον αγώνα του κατά των Τούρκων και Τουρκαλβανών της Πελοποννήσου, στο πλευρό του Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνη.
Μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Κολοκοτρώνη (1785), ο Μητροπέτροβας ανέλαβε την κηδεμονία του νεαρού γιου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και υπήρξε ο πρώτος του δάσκαλος στην πολεμική τέχνη. Με την έναρξη της Επανάστασης, ο γηραιός Μητροπέτροβας συμμετείχε με δικό του στρατιωτικό σώμα στην απελευθέρωση της Καλαμάτας (23 Μαρτίου 1821) και στη συνέχεια προέλασε στη βόρεια Μεσσηνία, όπου κατέλυσε τις Οθωμανικές αρχές.
Εν συνεχεία, ακολούθησε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνηκι έλαβε μέρος στη Μάχη του Βαλτετσίου (12-13 Μαΐου 1821), όπου διακρίθηκε όλως ιδιαιτέρως, παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, ενώ συμμετείχε και στις επιχειρήσεις για την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς (23 Σεπτεμβρίου 1821). Ο Μητροπέτροβας ήταν όχι μόνο ένας από τους γενναιότερους οπλαρχηγούς, αλλά και ο πιο συνετός, ο Νέστωρ του Αγώνα. Ο Κολοκοτρώνης τον τιμούσε και τον σεβόταν και τον αποκαλούσε πάντα “Μπάρμπα” και ζητούσε τη γνώμη του σε κάθε κρίσιμη περίσταση. Και ο γηραιός οπλαρχηγός ήταν αφοσιωμένος μέχρι θανάτου στον μαθητή του και τον ακολουθούσε παντού. Ακόμη και στη φυλακή, όταν πήρε το μέρος του στις εμφύλιες διαμάχεςτου 1824-1825.
Μετά την απόβαση του Ιμπραήμστην Πελοπόννησο τον Φεβρουάριο του 1925 και τον κίνδυνο που διέτρεχε η επανάσταση, η κυβέρνηση Κουντουριώτη απελευθέρωσε τους αντικυβερνητικούς, μεταξύ αυτών και τον Μητροπέτροβα, που τον είχε υπό περιορισμό στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα. Με το βαθμό του στρατηγού, ο μεσσήνιος οπλαρχηγός έλαβε ενεργό μέρος στον πόλεμο φθοράς που εξαπέλυσε ο Κολοκοτρώνης εναντίον του Αιγύπτιου πασά στην Πελοπόννησο.
Μετά την απελευθέρωση υποστήριξε τον Ιωάννη Καποδίστρια, όπως και ο Κολοκοτρώνης. Κατά τη διάρκεια της Βαυαροκρατίας, ο Μητροπέτροβας στασίασε κατά της Αντιβασιλείας, μετά την καταδίκη σε θάνατο του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα (22 Μαΐου 1834). Με τη βοήθεια των παλαιών οπλαρχηγών Γκρίτζαλη, Κόλια Πλαπούτα και Τζαμαλή, που όλοι τους ανήκαν στο ρωσόφιλο κόμμα των Ναπαίων, ξεσήκωσε τη Μεσσηνία τον Αύγουστο του 1834 και κατέλυσε τις αρχές στην Καλαμάτα και το Νησίον (σημερινή Μεσσήνη). Στη συνέχεια θέλησε να βαδίσει κατά της Αρκαδίας, αλλά τον πρόλαβαν τα κυβερνητικά στρατεύματα υπό τον βαυαρό αξιωματικό Κρίστιαν Σμαλτς στη Φρουτζάλα (σημερινή Θουρία Μεσσηνίας). Στη μάχη που συνήφθηκε, συνελήφθη αιχμάλωτος και φυλακίστηκε στο Νεόκαστρο της Πύλου.
Εν τω μεταξύ, τα κυβερνητικά στρατεύματα κατόρθωσαν να καταστείλουν την εξέγερση και να συλλάβουν τους αρχηγούς της. Στη δίκη που ακολούθησε, οι Γκρίτζαλης και Τζαμαλής καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν, ενώ ο Μητροπέτροβας, αν και πρωταίτιος της εξέγερσης, καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών, λόγω του προχωρημένου της ηλικίας του και των μεγάλων υπηρεσιών του προς την πατρίδα κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Δύο χρόνια αργότερα αποφυλακίστηκε, με χάρη που του έδωσε ο βασιλιάς Όθων.
Ο Μητροπέτροβας πέθανε πλήρης ημερών, στις 12 Μαρτίουτου 1838, αφήνοντας στη ζωή δύο γιους, τον Αντώνιο (1775-1855) και τον Πέτρο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/799#ixzz42iY5w7oR
Φωτογραφία Κων.Σπ.Κουτσούμπα
O AYΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Κυριακή
13/3
02:00
10°C
95%
2 Μπφ BA
9 Km/h
ΒΡΟΧΗ
08:00
11°C
93%
1 Μπφ B
3 Km/h
ΒΡΟΧΗ
14:00
15°C
67%
2 Μπφ N
9 Km/h
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
20:00
10°C
93%
1 Μπφ Α
3 Km/h
ΒΡΟΧΗ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
"ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ ΑΥΡΙΟ .."
Γαλατλοπιτα,,,
Τυρόπιτα
Μακαρονόπιτα
Τελευταία Κυριακή της αποκριάς αύριο , η κορύφωση της αποκριάτικης ανεμελιάς και..διασκέδασης , μετά απ'ην..μεταμόρφωσή μα , έστω και προσωρινά , επιστρέφουμε στην ανιαρή πραγματικότητα , με τα πολλά προβλήματα της καθημερινότητας .
Βέβαια , πάνε πολλά χρόνια απ'τοτε που όπως όλες οι γιορτάδες και τα πανηγύρια έχασαν εκείνη την ξεχωριστή ομορφάδα και κυρίως εκείνη τη.."ζεστασιά "που κράταγε ζωντανές μ συγγλενεθιες , φιλίες και κουμπαριές ..
Τις μέρες αυτές , κατργούνταν κοινωνικο..οικονομικές τάξεις κι΄όλοι γινονταν ένα παραμερίζοντα ακόμα και προσωπικά ..μικροπροβήματα και ..γινάτια , κι'όλοι αγκαλιασμένοι και..μασκαρεμένοι , κάτι που κάθε χρόνο μειώνεται μέχρις..εξαφάνισης ..
Στις φωτογραφίες δε που δηοσιευσαμε , είναι ολοφάνερη ΄ έλλειψη..μασκαράδων που θα έδιναν τον ξεχωριστό νότα στην όλη αποκριάτικη ατμόσφαιρα .
Οι Λιδορικιώτες και ειδικά οι παλιότεροι , είχαν συνηθίσει αυτές τις υπέροχες "ομαδικές "γιορτές κααι φυσικά τους κακοφαίνεται αυτό το.."αραίωμα ', αλλά φταίμε κει οι ίδιοι που δεν τις στηρίξαμε και σιγά - σιγά..ξεθώριασαν ...
Αποχαιρετάμε λοιπόν τις ααπόκριες που ξεραμε με τις καρό πετσέτες και τις πιατέλες με τις πίτες, που αλώνιζαν όο το χωριό , στα γυγγενικά και φιλικά σπίτια , σιγά σιγά γίνουν νοσταλγικές αναμνήσει όπως και η μοναδική "τσοπάνικη "γιορτή της Ανάληψης
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Απ'το ΄ΛΙΔΟΡΙΚΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ
www.lidoriki.com