Δε θα γίνουμε στρατόπεδο συγκέντρωσης, ένας Λίβανος ή μία Ιορδανία
Αιχμές κατά της Τουρκίας, η οποία ανοίγει και κλείνει τη στρόφιγγα αφήνει ο Πρόεδρος της Βουλής. Ξεκαθαρίζει ότι η Ελλάδα μπορεί να φιλοξενήσει μόνο μερικές δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Εκτιμά επίσης ότι θα ξεπεραστεί αρκετά εύκολα η κρίση με τους ΑΝΕΛ
Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου
Μάρτιος 18 2016 08:18
Μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη και πρόθυμη να αναλάβει αυτό που της αναλογεί στην προσφυγική κρίση δηλαδή «αρκετές δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες» στέλνει ο πρόεδρος της Βουλής θέτοντας, όμως, το όριο των δυνατοτήτων φιλοξενίας και ενσωμάτωσης σε περίπου 70.000 ανθρώπους. Καλεί, ταυτόχρονα, την Ευρώπη και τη διεθνή κοινότητα να διαχειριστούν τις τεράστιες προσφυγικές ροές με μέρισμα ευθύνης και με την ανάληψη από την κάθε χώρα ενός συγκεκριμένου αριθμού προσφύγων διαμηνύοντας, ταυτόχρονα, ότι Ελλάδα δεν πρόκειται να δεχθεί τις λογικές Βίσεγκραντ που θέλουν να την καταστήσουν «ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης» και να την καταδικάσουν στην τύχη του Λιβάνου ή της Ιορδανίας.
Επισημαίνει, παράλληλα, ότι η λύση στο προσφυγικό δεν είναι «η Ευρώπη-Φρούριο, με τα κλειστά σύνορα που καθιστά την Ελλάδα χώρα-Ανθρωποφύλακα και χώρα - hot spot». Ταυτόχρονα, όμως, διατείνεται ότι το προσφυγικό δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί άμεσα στο βάθος του από καμιά άλλη πολιτική δύναμη στη χώρα πλην της σημερινής κυβέρνησης.
Ο κ.Βούτσης εκτιμά συγκεκριμένα ότι εάν η Ευρώπη συνεχίσει να θεωρεί ότι αυτή η συγκυρία μπορεί να κλείσει με ένα μήνυμα αποτροπής, τα προβλήματα θα μεγεθύνονται και αφήνει αιχμές κατά της Άγκυρας λέγοντας: “Και άλλοι διάδρομοι θα βρεθούν και άλλες πιέσεις θα υπάρξουν και άλλοι ανταγωνισμοί και συμψηφισμοί. Από την Τουρκία παραδείγματος χάριν η οποία βάζει σιγά-σιγά στο τραπέζι το Κυπριακό, το Κουρδικό, και την εισδοχή της στην ΕΕ για να ανοίγει και να κλείνει τη στρόφιγγα.”
Ο Πρόεδρος της Βουλής προβλέπει επίσης ότι θα ξεπεραστεί «αρκετά εύκολα» η κρίση που προκλήθηκε στις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με αφορμή τις δηλώσεις Μουζάλα αφού όλοι στην κυβέρνηση έχουν πλήρη συνείδηση, όπως λέει, των μεγάλων θεμάτων που αντιμετωπίζει η χώρα. Με αυτό το δεδομένο εκτιμά, μάλιστα, ότι δεν πρόκειται να διακινδυνεύσει η σταθερότητα της κυβέρνησης αλλά αντίθετα η συμπολίτευση θα εμφανιστεί αρραγής στα κρίσιμα νομοσχέδια το επόμενο διάστημα. «Η ιστορική ευθύνη κρίνεται αυτούς τους μήνες σε σχέση με την κυβέρνηση. Νομίζω ότι η κυβέρνηση θα είναι συμπαγής και όχι εκβιαζόμενη» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Βούτσης.
Επίσης, προβλέπει ότι η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί μέσα στον Απρίλιο και προαναγγέλλει ότι το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο πιθανότατα θα συζητηθούν σε ένα ενιαίο νομοσχέδιο στη Βουλή. Ταυτόχρονα, με αφορμή τις πολιτικές αιτιάσεις περί χειραγώγησης της Δικαιοσύνης καταλογίζει στην αντιπολίτευση ότι διαπνέεται από μια εσφαλμένη νοοτροπία που λέει ότι δεν θα πρέπει να αλλάξει τίποτα στο κράτος, τη Δικαιοσύνη, τα Μέσα Ενημέρωσης και τη διπλωματία.
Όσον αφορά δε τις αντιθεσμικές και ανοίκειες συμπεριφορές της Χρυσής Αυγής υπογραμμίζει ότι η Βουλή έχει τη διάθεση να λάβει σκληρά μέτρα εναντίον της αλλά προειδοποιεί ότι το φαινόμενο σχετίζεται και με την έκβαση της δίκης για την εγκληματική οργάνωση «Χρυσή Αυγή». Υπογραμμίζει, ωστόσο, ότι το «απόστημα» στη Βουλή δεν περιορίζεται στην συμπεριφορά στελεχών της Χρυσής Αυγής αλλά περιλαμβάνει και κάποιους βουλευτές άλλων κομμάτων. «Δυστυχώς υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές και από άλλες πλευρές που δεν αρμόζουν σε καμία περίπτωση στο κοινοβούλιο. Όλο και περισσότερο αναζητούν την ατάκα ή έχουν μια δημοσιοσχεσίτικη αντίληψη σε σχέση με τα δελτία των 20:00, μια εντυπωσιοθηρεία δηλαδή που φτάνει στα όρια της εξύβρισης και της δημιουργίας εντυπώσεων» τονίζει σε αυστηρό τόνο.
Ολόκληρη η Συνέντευξη του Προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση στο News247:
Ας αρχίσουμε το θέμα των ημερών, το προσφυγικό. Εσείς ο ίδιος είχατε διαβεβαιώσει στη Βουλή ότι η χώρα θα είναι πανέτοιμη για τη διαχείριση των ροών. Βλέπουμε, όμως, τα πράγματα να περιπλέκονται…Εδώ χρειάζεται πολύ μεγάλη αποφασιστικότητα σε διεθνή κλίμακα σε δύο κατευθύνσεις. Όταν λέω διεθνή κλίμακα εννοώ τον ΟΗΕ την παγκόσμια κοινότητα και βέβαια την ΕΕ. Η μία κατεύθυνση είναι να σταματήσουν οι πόλεμοι, οι συρράξεις, η επικινδυνότητα των τρομοκρατικών φαινομένων, οι θρησκευτικοί φονταμενταλισμοί, οι εμφύλιες διενέξεις και η ενθάρρυνση τους. Να υπάρξει μια διαφορετική στρατηγική για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Αυτό είναι πάρα πολύ κρίσιμο: δεν υπάρχει καμία πολιτική που θα απέτρεπε αυτές τις ροές αν συνεχιστεί το καθεστώς ανασφάλειας, επισφάλειας και μη ειρήνευσης.
Το δεύτερο είναι ότι θα πρέπει όλος ο λεγόμενος αναπτυγμένος κόσμος να αντιληφθούμε ότι επιβάλλεται να υπάρξει μέρισμα ευθύνης για την υποδοχή και τη σταδιακή ενσωμάτωση ενός μεγάλου αριθμού προσφύγων και μεταναστών της τελευταίας 15ετίας. Ιδιαίτερα τώρα που εμφανίστηκε το φαινόμενο ISIS και των τρομοκρατικών ενεργειών στην περιοχή. Αυτές οι ροές είναι μερικά εκατομμύρια, στην καλύτερη περίπτωση. Δεν μπορούν να απορροφηθούν δια μίας, ούτε σε δύο μήνες αλλά σε έναν ορίζοντα διετίας-τριετίας. Θα μπορούσε να δοθεί λύση μεσομακροπρόθεσμα με σχεδιασμό, με σωστή ταυτοποίηση και με ορθή λειτουργία της Συνθήκης της Γενεύης για όσους έχουν το status του πρόσφυγα
Αυτό που δεν δίνει λύση σε καμία περίπτωση είναι η Ευρώπη-Φρούριο, η Ευρώπη με τα κλειστά σύνορα. Όχι μόνο για τη χώρα μας που την καθιστά χώρα- Ανθρωποφύλακα και χώρα hot spot αλλά και γιατί σε όλη την ιστορία της ανθρωπότητας δεν έχουν μπορέσει ποτέ να αντέξουν τείχη μπροστά σε μεγάλες προσφυγικές ροές. Ποτέ ! Άρα, και άλλοι διάδρομοι θα βρεθούν και άλλες πιέσεις θα υπάρξουν και άλλοι ανταγωνισμοί και συμψηφισμοί. Από την Τουρκία παραδείγματος χάριν η οποία βάζει σιγά-σιγά στο τραπέζι το Κυπριακό, το Κουρδικό, και την εισδοχή της στην ΕΕ για να ανοίγει και να κλείνει τη στρόφιγγα.
Όσο η Ευρώπη, και όχι μόνο, δεν παίρνει την απόφαση ότι θα διαχειριστεί αυτές τις ροές με μέρισμα ευθύνης και με την ανάληψη από την κάθε χώρα ενός συγκεκριμένου αριθμού προσφύγων και θεωρεί ότι αυτή η συγκυρία μπορεί να κλείσει με ένα μήνυμα αποτροπής, τόσο τα προβλήματα θα μεγεθύνονται.
Η χώρα μας είναι πράγματι έτοιμη ως προς αυτό που της αναλογεί. Άλλοι λένε ότι αυτό που της αναλογεί είναι 25.000, άλλοι 45.000 άλλοι 70.000. Αυτά είναι τα νούμερα. Τα πληθυσμιακά δεδομένα της χώρας και η οικονομικοκοινωνική κατάσταση θα μπορούσαν να εγγυηθεί ότι μέσα σε ένα διάστημα διετίας -μιλάω υποθετικά- θα μπορούσε να φιλοξενήσει και να ενσωματώσει μερικές δεκάδες χιλιάδες από τους πρόσφυγες. Όχι περισσότερο. Δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για 150.000 ούτε για 400.000. Δεν έχει κανένα νόημα. Πόσο μάλλον που ουδείς εξ’ αυτών θέλει να μείνει στη σημερινή Ελλάδα της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Αυτά είναι τα όρια της χώρας. Πράγματι μπορούμε να φιλοξενήσουμε -και αποδείχθηκε- αυτό επί μήνες ως πέρασμα, ως ταυτοποίηση και ως γέφυρα μερικές ή και αρκετές χιλιάδες ανθρώπων. Δεν μπορούμε, όμως, να μπούμε στη λογική των Βίσεγκραντ κλπ οι οποίοι θεωρούν ότι μπορεί η Βαλκανική εν συνόλω και καταρχήν η Ελλάδα να γίνει ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, να γίνει ένας Λίβανος ή μια Ιορδανία που έχουν καταδικαστεί εδώ και πολλά χρόνια σε μια πολύ οδυνηρή πραγματικότητα…
Η επίμαχη αναφορά του κ. Μουζάλα έχει προκαλέσει ενδοκυβερνητικούς τριγμούς. Εκτιμάτε ότι υπάρχει κίνδυνος για την κυβερνητική σταθερότητα;
Όχι. Δεν το νομίζω, εφόσον δίδονται έγκαιρα οι εξηγήσεις και μάλιστα από τους ίδιους τους ενδιαφερόμενους και καθώς όλοι έχουν τη συνείδηση των μεγάλων θεμάτων που είναι μπροστά μας: αξιολόγηση, χρέος προσφυγικό, μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές σε τομείς όπου έχει υπάρξει τρομακτική καθυστέρηση και προβλήματα όπως το ασφαλιστικό. Το πιστεύω πράγματι ότι έχουμε αυτή τη συνείδηση και έχει αποδειχθεί μέσα στη συγκυβέρνηση για τόσους μήνες. Εφόσον υπάρχει αυτός ο ορίζοντας δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μένουμε σε επιμέρους παρεξηγήσεις. Νομίζω πως είναι κάτι που θα ξεπεραστεί αρκετά εύκολα. Τώρα χρειάζεται να ενώσουμε όλες μας τις δυνάμεις: προσωπικότητες, πρόσωπα, οργανώσεις, θεσμοί για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα.
Μιλήσατε για το ασφαλιστικό και φορολογικό νομοσχέδιο. Έχετε εικόνα πότε θα έρθουν προς ψήφιση στη Βουλή;
Από ό,τι φαίνεται διαμορφώνεται μια διαπραγμάτευση-πακέτο και είναι σωστό αυτό. Σύμφωνα με την πρόνοια που υπήρχε τον Ιούλιο και τον Αύγουστο θα έπρεπε να έχει γίνει αυτό ήδη από τον Δεκέμβριο για όλες τις εκκρεμότητες που αφορούν είτε σε ασφαλιστικό- φορολογικό ή για το ταμείο αποκρατικοποιήσεων ή για τα κόκκινα δάνεια, δηλαδή για όλες τις εκκρεμότητες της πρώτης διαπραγμάτευσης. Περιμένουμε να υπάρξει λύση με συνεννόηση. Σύμφωνα με όλα όσα έχουν πει τόσο από την κυβέρνηση όσο και διεθνείς παράγοντες αυτή όλη η εξέλιξη μπορεί να έχει κλείσει πριν από το Πάσχα, δηλαδή μέσα στον Απρίλιο.
Την Τρίτη διεξάγεται προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για τη Δικαιοσύνη. Θεωρείτε ότι οι αιτιάσεις της αντιπολίτευσης περί χειραγώγησης της Δικαιοσύνης σχετίζονται με τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει στο χώρο των Μέσων Ενημέρωσης;
Σε ένα βαθμό ναι. Και αυτό είναι ένα πεδίο όπου θα υπάρξει μια ιδιαίτερα σφοδρή αντιπαράθεση με επιχειρήματα όπου ο καθένας θα παρουσιάσει τις δικές τους αιτιάσεις.
Σε ένα δεύτερο βαθμό, όμως, επηρεάζεται και από μια γενικότερη νοοτροπία που υπάρχει στην αντιπολίτευση σε σχέση με την παρούσα κυβέρνηση. Η νοοτροπία αυτή συμποσούται στο εξής: «μην αγγίζετε τίποτα στο κράτος γενικώς, στη Δημόσια Διοίκηση, στις δομές της δικαιοσύνης, στις δομές της ασφάλειας, στις δομές της εξωτερικής πολιτικής, της διπλωματίας κτλ. Αφήστε τα όλα ανέγγιχτα ! Από εκεί και πέρα ό,τι επιχειρείτε να επηρεάσετε ή να αλλάξετε αποτελεί προσπάθεια καθεστωτική για την εμπέδωσε ενός κομματικού κράτους της Αριστεράς κλπ». Αυτό όλο μπορούμε να το βάλουμε σε εισαγωγικά. Υπάρχει μια τέτοια νοοτροπία η οποία είναι απολύτως λάθος.
Για μεν τη Δικαιοσύνη θα πρέπει να εξετάσουμε τη διασφάλιση της απόλυτης συνταγματικής και θεσμικής θωράκισής της και να ανοίξει περαιτέρω ο δρόμος για να μπορεί να κάνει τη δουλειά της απολύτως ανεπηρέαστη σε όλα τα επίπεδα. Για δε το θέμα των ΜΜΕ θα πρέπει να δούμε, επιτέλους, να υπάρξουν κανόνες, θεσμικό πλαίσιο και ελεγκτικοί μηχανισμοί. Να υπάρξει ρύθμιση δηλαδή. Στα όρια που επιβάλλει το Σύνταγμα για τα ηλεκτρονικά μέσα. Για τον Τύπο, βέβαια, είναι σαφές ότι υπάρχει απόλυτη ελευθεροτυπία και κανενός είδος ρυθμιστική αρχή. Άρα και για τους δύο τομείς η προσπάθεια που γίνεται από την κυβέρνηση είναι κατά τη γνώμη μου στην σωστή κατεύθυνση. Να γίνουν τομές που θα επιτρέψουν, θα επιβάλλουν και θα θωρακίσουν την αυτονομία της λειτουργία τους σύμφωνα με το Σύνταγμα. Αυτή είναι η προσπάθεια που γίνεται. Προσκρούει, όμως, σε συμφέροντα και κυρίως σε διαμορφωμένες αντιλήψεις και δομές.
Περιγράψατε ένα πλέγμα πολλαπλών πιέσεων και αντιπαραθέσεων. Ορισμένοι εκτιμούν ότι η κυβέρνηση δεν θα το ξεπεράσει και θα αποσταθεροποιηθεί. Ποια είναι η γνώμη σας;
Η δική μου εκτίμηση είναι ότι θα σταθεροποιηθεί. Είναι μια περίοδος όπου για πρώτη φορά όπως διαμορφώθηκε η παρούσα κατάσταση μετά τον Γενάρη του 2015, που «κυβερνάει πραγματικά». Γίνονται αλλαγές σε όλες τους τομείς, έρχεται νομοθετικό έργο και έχουν μπει σε μία τάξη όλα τα συμφωνηθέντα του καλοκαιριού με τους θεσμούς τα οποία είναι ευτυχώς εμπροσθοβαρή. Δηλαδή το 70% με 80% των δεσμεύσεων θα ληφθούν μέχρι τις αρχές του καλοκαιριού. Άρα είναι μια πάρα πολύ κρίσιμη φάση, πράγματι, την οποία έχουν συνειδητοποιήσει όλοι όσοι συμμετέχουν στην κυβερνητική πλειοψηφία. Νομίζω ότι τουλάχιστον οι πολιτικές δυνάμεις μέσα στη Βουλή (δεν λέω για τα οικονομικά ή άλλα συμφέροντα ή για τις διαθέσεις κοινωνικών μερίδων που θίγονται από μέτρα κτλ) έχουν τη συνείδηση και ένα «δέος» για τα προβλήματα που υπάρχουν προς επίλυση. Η ιστορική ευθύνη κρίνεται αυτούς τους μήνες σε σχέση με την κυβέρνηση. Νομίζω ότι θα είναι συμπαγής και όχι εκβιαζόμενη. Θα είναι συνειδητοποιημένη η ανταπόκριση που θα υπάρξει από τους βουλευτές σε όλη αυτή την περίοδο. Μέσα σε πρωτόγνωρες δυσκολίες.
Και μίλησα για δέος διότι, παραδείγματος χάριν, το προσφυγικό ζήτημα -έτσι όπως έχει ανακύψει στο βάθος και το πλάτος του σε σχέση και με τη γεωστρατηγική σημασία της χώρας- είναι κάτι που ούτε κατά διάνοια δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί άμεσα από μια άλλη πολιτική δύναμη στη χώρα. Αυτό το γνωρίζουμε όλοι, ασχέτως της κριτικής που ασκούν τώρα στους χειρισμούς της κυβέρνησης.
Κύριε Πρόεδρε οι συμπεριφορές της Χρυσής Αυγής εμποδίζουν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου και πλήττουν το κύρος του. Έχετε πάρει, ήδη, κάποιες σχετικές πρωτοβουλίες. Προτίθεστε να κάνετε κάτι περισσότερο;
Είναι πάρα πολύ μεγάλο ζήτημα. Το παρακολουθώ από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε. Φοβάμαι ότι αν το αφήσουμε να εξελιχθεί μπορεί -ανάλογα και με την έκβαση της δίκης της Χρυσής Αυγής στο μέλλον- να πάρει ακόμη και μεγαλύτερες διαστάσεις. Στην παρούσα συγκυρία, εδώ και μερικούς μήνες -όσο και αν φαίνεται παράξενο και παράδοξο- η αντιθεσμική και ανοίκεια συμπεριφορά στη Βουλή της Χρυσής Αυγής είναι περιορισμένη σε σχέση με το απώτερο παρελθόν (2013 ή 2014). Ακριβώς, διότι επικρέμεται η δαμόκλειος σπάθη της Δικαιοσύνης. Όμως και η ίδια η δίκη έχει καθυστερήσει πάρα πολύ. Έχει δημιουργήσει ένα απόστημα, μια γκρίζα ζώνη ανάμεσα στο νόμιμο και μη νόμιμο, στο «ένοχοι» ή «αθώοι». Σίγουρα υπάρχει σοβαρό ζήτημα. Η Βουλή μπορεί με βάση τον κανονισμό της -δεν χρειάζονται επιπλέον μέτρα- να λαμβάνει απόφαση πχ για την απομάκρυνση κάποιων βουλευτών ή και για τον αποκλεισμό τους για ένα χρονικό διάστημα από συζητήσεις ή να υπάρξουν και μισθολογικές επιπτώσεις καθώς και μια σειρά από μέτρα πέραν της απλής παρατήρησης. Υπάρχει η διάθεση να ληφθούν τέτοια μέτρα.
Επί τη ευκαιρία θα ήθελα να πω, όμως, ότι πέραν της Χρυσής Αυγής πρέπει να ανέβει το γενικό επίπεδο της Βουλής. Υπάρχει, δηλαδή, πτώση του επιπέδου της συζήτησης και από εκπροσώπους άλλων κομμάτων. Όχι από όλα τα άλλα κόμματα αλλά από κάποια. Υπάρχει, δυστυχώς, ζήτημα μη σωστής και ανοίκειας συμπεριφοράς για τον εξής λόγο: όλο και περισσότερο αναζητούν την ατάκα. Ή έχουν μια δημοσιοσχεσίτικη αντίληψη σε σχέση με τα δελτία των 20:00. Μια εντυπωσιοθηρεία δηλαδή που φτάνει στα όρια της εξύβρισης και της δημιουργίας εντυπώσεων. Αυτό σαν στοιχείο κάποτε στην Βουλή ήταν λιγότερο έντονο. Τώρα βρίσκεται σε αύξηση και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ κακό. Και πρέπει και σε αυτό να είμαστε πάρα πολύ αυστηροί ως Προεδρείο της Βουλής. Δηλαδή να επαναφέρουμε στη τάξη, -είτε ζητώντας να διαγραφούν από τα πρακτικά, είτε ονοματίζοντας- αυτούς οι οποίοι λειτουργούν με ένα τέτοιο τρόπο. Είναι ένα επιπλέον ζήτημα το οποίο ρίχνει γενικώς το επίπεδο της Βουλής στα μάτια του κόσμου. Μην θεωρούμε, λοιπόν, πως το απόστημα είναι μόνον η συμπεριφορά μερικών στελεχών της Χρυσής Αυγής εδώ μέσα. Δυστυχώς, υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές και από άλλες πλευρές που δεν αρμόζουν σε καμία περίπτωση στο κοινοβούλιο.
Φωτογραφία: sooc.gr
news247.gr