ΦΟΡΕΣΙΕΣ
![]()
Η οικογένεια του Δημ.και της Βασ. Σακαρέλου γύρω στα 1885 - 1887 , στην παλιότερη οικογενειακή φωτογραφία που βρέθηκε . ΄Παραδοσιακή αλλά και ελλιπής σε κάποια στοιχεία της η ανδρική φορεσιά , συμπληρώνεται από "φράγκικα "αντίστοιχά τους , όπως παπούτσια αντί τσαρούχια και πανωφόρι αντί κάπας . Η γυναικεία με τη σαφώς "φράγκικη "κοψιά , κλειστή ως το λαιμό με καρφίτσα - κόσμημα , φαίνεται να είναι απ'το ίδιο σκληρό ύφασμα με το ανδρικό τσιπούνι , έχει παρόμοια μ'αυτό περιμετρική εξώραφη διακόσμηση και στο κάτω μέρος της κρόσια . Το φουστάνι είναι μακρύ , απ'ό,τι φαίνεται . χωρίς διακόσμηση και δεν υπάρχει ποδιά .
Αρχείο Μίμη Σακαρέλου
*********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες …
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας ..
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 06:27
Δύση Ήλιου: 18:37
Σελήνη 11 ημερών
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1895
![]()
Οι γάλλοι κινηματογραφιστές και εφευρέτεςΟγκίστ και Λουί Λιμιέρδημιουργούν την πρώτη ταινία τους, με τίτλο «Έξοδος από το εργοστάσιο Λυμιέρ» (La sortie des usines Lumière), που αποτυπώνει την έξοδο των εργατών από το εργοστάσιό τους.
1964
![]()
Κατά την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογήπροέδρου της Βουλής, 33 βουλευτές της Ένωσης Κέντρου αρνούνται ψήφο στον υποψήφιο του κόμματός τους Γεώργιο Αθανασιάδη - Νόβα, ο οποίος θα εκλεγεί κατά τη δεύτερη ψηφοφορία.
1983
![]()
Δολοφονείται στο γραφείο του ο εκδότης της εφημερίδας «Βραδυνή», Τζώρτζης Αθανασιάδης. Πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια, που δεν έχει εξιχνιαστεί ακόμη.
2004
![]()
Η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη γίνεται η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Βουλήςαπό συστάσεως του ελληνικού κράτους.
2009
![]()
Πραγματικότητα είναι πλέον και στην Ελλάδα η γέννηση παιδιού από κατεψυγμένο ωάριο. Τον τοκετό πραγματοποιεί στο μαιευτήριο «Μητέρα» ο Δρ. Μηνάς Μαστρομηνάς.
2013
![]()
Η Βουλή των Αντιπροσώπων στην Κύπρο καταψηφίζει το νομοσχέδιο για το κούρεμα των καταθέσεων, λόγω της τραπεζικής κρίσης, που προήλθε από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων. Κατά τάσσονται οι 36 βουλευτές του ΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, του ΕΥΡΩΚΟ, ο βουλευτής των Οικολόγων και ο ανεξάρτητος βουλευτής Ζαχαρίας Κουλίας, ενώ οι 19 βουλευτές του ΔΗΣΥ ψηφίζουν αποχή.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1903#ixzz43MfMJxbv
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1848
![]()
Γουάιτ Ερπ, διάσημος σερίφης της Άγριας Δύσης. (Θαν. 13/1/1929)
1933
![]()
Φίλιπ Ροθ, αμερικανός συγγραφέας. («Αμερικανικό Ειδύλλιο», «Παντρεύτηκα έναν κομουνιστή», «Ανθρώπινη Κηλίδα»)
1936
![]()
Ούρσουλα Άντρες, ελβετίδα ηθοποιός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1903#ixzz43MfZht2x
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1856
![]()
Λουντοβίκο Λιπαρίνι, φιλέλληνας ιταλός ζωγράφος. Γνωστά έργα του που έχουν σχέση με την Επανάσταση του 1821 είναι: «Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει τη σημαία της Ανεξαρτησίας» και «Ο Όρκος του Λόρδου Βύρωνα». (Γεν. 17/2/1800)
1900
![]()
Ελένη Μπούκουρα - Αλταμούρα, ελληνίδα ζωγράφος. (Γεν. 1821)
2008
![]()
Ούγκο Κλάους, βέλγος συγγραφέας και ποιητής. Μείζον έργο του, το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Η Θλίψη του Βελγίου». (Γεν. 5/4/1929)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1903#ixzz43Mg9seBJ
![]()
1
0
Θαύμα που αποδίδεται, σύμφωνα με τη εκκλησιαστική παράδοση, στο Άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα. Η Εκκλησία θυμάται την τέλεσή του κάθε χρόνο το Σάββατο της πρώτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (19 Μαρτίουτο 2016).
Όταν ανέβηκε στο θρόνο του Βυζαντίου οΙουλιανός (361-363) πραγματοποίησε μεγάλο διωγμό κατά των χριστιανών. Γνωρίζοντας το τυπικό των χριστιανών για τη νηστεία την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κάλεσε τον έπαρχο της Κωνσταντινούπολης και του είπε να αποσύρει από την πόλη τα τρόφιμα που ήταν νηστίσιμα, υποχρεώνοντας τους χριστιανούς είτε να μη νηστεύσουν, είτε να μείνουν νηστικοί. Έτσι κι έγινε.
Τότε εμφανίστηκε μπροστά στον αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Ευδόξιο ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων και του είπε «σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μολυνθεί από αίμα ειδωλόθυτων ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών, χορηγώντας κόλλυβα». Ο Ευδόξιος εκπλήρωσε αμέσως το θέλημα του Αγίου κι έτσι ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα, που Εκκλησία τον ονόμασε Παραβάτη.
Το «θαύμα των κολλύβων» αποτέλεσε την αφετηρία για την εκκλησιαστική καθιέρωση των κολλύβων, ως επιμνημόσυνων προσφορών, για να «συχωρεθεί» η ψυχή των πεθαμένων.Το βασικό συστατικό τους είναι το σιτάρι, που συμβολίζει τον θάνατο και την ανάσταση (Ιωάννουιβ΄24: «εάν μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γην αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει»).
Η εκκλησιαστική εορτή του «θαύματος των κολλύβων» δεν περιλαμβάνεται στα Ψυχοσάββατα, όπως πιστεύουν πολλοί και ενθαρρύνει, κατά περίπτωση, ο κλήρος για τα «τυχερά».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/1068#ixzz43MgQQ1Yk
Ελένη Μπούκουρα - Αλταμούρα
![Αυτοπροσωπογραφία της Ελένης Μπούκουρα με στολή μοναχού]()
Αυτοπροσωπογραφία της Ελένης Μπούκουρα με στολή μοναχού
1992
0
Η πρώτη ελληνίδα ζωγράφος, με πολυτάραχο και τραγικό βίο.
Γεννήθηκε το 1821 στις Σπέτσες και ήταν κόρη του αρβανίτη καραβοκύρη και πρώτου θεατρώνη της Αθήνας Γιάννη Μπούκουρα, με καταγωγή από τη Γορτυνία. Από μικρή έδειξε το ταλέντο της στη ζωγραφική και ο πατέρας της δεν της χάλασε το χατήρι. Έλαβε μαθήματα κατ'οίκον από τον ιταλό ζωγράφο Ραφαέλο Τσέκολι, καθηγητή του Σχολείου των Τεχνών, με συστατική επιστολή του οποίου συνέχισε τις σπουδές της στην Ιταλία.
Μεταμφιεσμένη σε άνδρα, με το ψευδώνυμο Χρυσίνης Μπούκουρας, παραβίασε το καλλιτεχνικό άβατο της εποχής και μαθήτευσε στο εργαστήρι του ζωγράφου και γαριβαλδινού επαναστάτη Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα στη Νεάπολη (Νάπολι).
Η Ελένη ερωτεύθηκε τον κατά τέσσερα χρόνια μικρότερο δάσκαλό της και μαζί του απέκτησε τρία εξώγαμα παιδιά: τον Ιωάννη, τη Σοφία και τον Αλέξανδρο. Προκειμένου να νομιμοποιήσει τη σχέση της, ασπάστηκε τον καθολικισμό και τον παντρεύτηκε. Όμως, το 1857 ο σύζυγός της την εγκατέλειψε κι έφυγε με την ερωμένη του, την αγγλίδα φίλη της ζωγράφο Τζέιν Χέυ, παίρνοντας μαζί του τον μικρότερο γιο τους Αλέξανδρο.
Η Ελένη επέστρεψε στην Ελλάδα με τα άλλα δύο παιδιά της, τον Ιωάννη και τη Σοφία, και άρχισε να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε νεαρές Αθηναίες. Όμως, το 1872 η κόρη της αρρώστησε από φυματίωση και για λόγους υγείας οι δύο γυναίκες μετακόμισαν στις Σπέτσες. Τελικά, η Σοφία δεν απέφυγε το μοιραίο και πέθανε στα τέλη του 1872, σε ηλικία μόλις 18 ετών.
Το 1876 ο γιος της και ανερχόμενος ζωγράφος Ιωάννης Αλταμούρας ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη και επέστρεψε στην Αθήνα, γεμίζοντας με χαρά τη χαροκαμένη μάνα. Όμως, η χαρά της δεν κράτησε πολύ. Ο Ιωάννης, που διακρίθηκε για τις θαλασσογραφίες του, προσβλήθηκε και αυτός από φυματίωση και πέθανε τον Μάιο του 1878, σε ηλικία μόλις 26 ετών.
Η απώλεια των παιδιών της προκάλεσε νευρικό κλονισμό στην Ελένη και την οδήγησε στην τρέλα. Σε ηλικία 60 ετών επέστρεψε στις Σπέτσες, όπου έκαψε σχεδόν όλα τα ζωγραφικά της έργα. Πέθανε σχεδόν άγνωστη στις 19 Μαρτίου 1900 και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο της Αγίας Άννας των Σπετσών. Αργότερα, τα οστά της, όπως και εκείνα της Σοφίας και του Ιωάννη, μεταφέρθηκαν από τους απογόνους της στο A'Νεκροταφείο Αθηνών, στον κοινό τάφο της οικογενείας Mπούκουρα - Aλταμούρα.
Η τραγική ζωή της Ελένης Μπούκουρα - Αλταμούρα έγινε το θέμα ενός μυθιστορήματος (Ρέα Γαλανάκη:«Ελένη ή ο κανένας», εκδ. Άγρα, 1998) κι ενός θεατρικού έργου (Κώστας Ασημακόπουλος «Ελένη Αλταμούρα», εκδ Δωδώνη, 2005).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/344#ixzz43MghkmLs
![Φίλιος Φιλιππίδης]()
396
0
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, γνωστός για τους λαϊκούς τύπους του «Αγκόπ» και του «Προκόπη», τους οποίους έπλασε και πρωτοπαρουσίασε στο ελληνικό κοινό.
Ο Φίλιος Φιλιππίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1916 και μετά τη μικρασιατική καταστροφή ακολούθησε την οικογένειά του στην Αθήνα. Αυτοδίδακτος ηθοποιός, γρήγορα ξεχώρισε για το υποκριτικό του ταλέντο κι έγινε ένας από τους δημοφιλέστερους πρωταγωνιστές του βαριετέ.
Κατέκτησε το κοινό παίζοντας σε μικρές σκηνές στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, καθώς και στην επαρχία. Το 1947 συγκρότησε τον πρώτο του θίασο και επί τριακονταετία παρουσίασε ως θιασάρχης ή συνθιασάρχης πλήθος μουσικά έργα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό (Αίγυπτο, ΗΠΑ, Καναδά).
Έγινε πασίγνωστος τη δεκαετία του πενήντα μέσα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή στο σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων, την οποία παρουσίαζε με τον κονφερασιέ Ηλία Καραμανέα. Υποδυόταν τον Αγκόπ, ένα αφελή και ολίγο κουτοπόνηρο Αρμένη πρόσφυγα, ο οποίος σκορπούσε άφθονο γέλιο με την ελλιπή γνώση των ελληνικών και τις παραποιημένες γλωσσικά εκφράσεις του, όπως «ραδικόφωνο» (ραδιόφωνο), «φηριμίδα» (εφημερίδα), «μη με επιδιορθώνεις» (μη με διορθώνεις) και πολλές άλλες.
Έπαιξε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, στις οποίες εκτός από τον «Αγκόπ» παρουσίασε κι ένα νέο λαϊκό τύπο, τον καλοκάγαθο «Προκόπη», του οποίου διεκτραγωδούσε τα έργα και τις ημέρες.
Καλλιτέχνης με ιδιαίτερη προσωπικότητα ο Φίλιος Φιλιππίδης, έγραφε ο ίδιος τα περισσότερα από τα νούμερα που ερμήνευε και τα σενάρια των ταινιών του. Το 1973 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο κι έμεινε κατάκοιτος, για να υποκύψει τελικά στο Ρεγγίνειο Ίδρυμα, όπου νοσηλευόταν, στις 19 Μαρτίου 1981. Η κηδεία του έγινε στην Ευαγγελική Εκκλησία της Αθήνας.
![Άντολφ Άιχμαν]()
276
0
Μεσαίο στέλεχος των SS, που ήταν επιφορτισμένο με τη μεταφορά των Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Καταδιώχθηκε, συνελήφθη, δικάστηκε και εκτελέστηκε από τους Ισραηλινούς.
Γεννήθηκε ως Καρλ Άντολφ Άιχμαν (Karl Adolf Eichmann) στο Ζόλινγκεν της Γερμανίας στις 19 Μαρτίου 1906 και ήταν γιος επιχειρηματία. Μετά το θάνατο της μητέρας του, η οικογένεια Άιχμαν μετακόμισε στην Αυστρία. Ο πατέρας του πολέμησε με τον στρατό της Αυστροουγγαρίας κατά τη διάρκεια του Α'Παγκοσμίου Πολέμουκαι μετά συνέχισε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην Αυστρία.
Ο νεαρός Άντολφ εγκατέλειψε νωρίς τις σπουδές του στο Λύκειο και αφού έκανε διάφορες δουλειές, γράφτηκε στη νεολαία του παραρτήματος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην Αυστρία (1 Απριλίου 1932). Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, το 1933, ο Άιχμαν επέστρεψε στη Γερμανία και υπέβαλε αίτηση για να ενταχθεί στα SS. Έγινε δεκτός και το Νοέμβριο του 1933 ανέλαβε υπηρεσία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Το 1935 παντρεύτηκε τη Βέρα Λιμπλ, από την οποία απέκτησε 4 παιδιά.
Το 1937 εστάλη στη βρετανοκρατούμενη Παλαιστίνη, με την εντολή να διερευνήσει τις πιθανότητες για μαζική μετανάστευση των Εβραίων της Γερμανίας στην περιοχή. Δεν του επετράπη η είσοδος και συνέχισε την αποστολή του στο Κάιρο, όπου ήρθε σε επαφή με διάφορους σιωνιστές για το σκοπό αυτό. Μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία, ο Άιχμαν βρίσκεται στη Βιέννη με το βαθμό του υπολοχαγού, προκειμένου να οργανώσει τις τοπικές υπηρεσίες των SS. Ένα από τα καθήκοντα που αναλαμβάνει είναι η απέλαση των Εβραίων από την Αυστρία.
Με την έναρξη του Β'Παγκοσμίου Πολέμουπροάγεται σε λοχαγό και υπηρετεί στο Βερολίνο στις υπηρεσίες ασφαλείας του Τρίτου Ράιχ. Τον Αύγουστο του 1940 δίδει στη δημοσιότητα το «Σχέδιο Μαδαγασκάρη», που προβλέπει μαζική μεταφορά όλων των Εβραίων στη Μαδαγασκάρη και τη δημιουργία εκεί του εβραϊκού κράτους. Το σχέδιο αυτό ποτέ δεν υλοποιήθηκε.
Το 1942 ο Άιχμαν μετέχει ως γραμματέας στη Διάσκεψη της Βάνζεε, όπου αποφασίζεται η «Τελική Λύση» του Εβραϊκού Ζητήματος, με την εξολόθρευση όλων των Εβραίων της Ευρώπης. Με διαταγή της ηγεσίας των SS αναλαμβάνει υπεύθυνος για τη μεταφορά των Εβραίων στα στρατόπεδα θανάτου της κατεχόμενης Πολωνίας (Άουσβιτς, Μπιρκενάου κλπ). Με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, ο Άντολφ Άιχμαν γίνεται γνωστός και μπαίνει στο στόχαστρο των Συμμάχων.
Μετά το τέλος του Πολέμου συνελήφθη τυχαία από τους Αμερικανούς, με το όνομα Ότο Έκμαν, χωρίς να γνωρίζουν την αληθινή του ταυτότητα. Ο Άιχμαν δραπέτευσε στις αρχές του 1946 και παρέμεινε στη Γερμανία έως το 1950, οπότε μετανάστευσε στην Αργεντινή με το όνομα Ρικάρντο Κλέμεντ, με τη βοήθεια ενός φραγκισκανού μοναχού. Για τα επόμενα δέκα χρόνια θα ζήσει με την οικογένειά του στο Μπουένος Άιρες και θα κάνει διάφορες δουλειές (επιστάτης, μηχανικός και εκτροφέας κουνελιών).
Από τις αρχές του 1954 οι ισραηλινοί και οι εβραίοι κυνηγοί των Ναζί γνώριζαν ότι Άιχμαν ζούσε στην Αργεντινή με ψευδώνυμο. Τρία χρόνια αργότερα, η «Μοσάντ» άρχισε να καταστρώνει το σχέδιο για τη σύλληψή του. Στις 11 Μαΐου 1960, ύστερα από μια μυστική επιχείρηση που δεν ήταν σε γνώση των αρχών της Αργεντινής, ο Άιχμαν συνελήφθη από άνδρες της «Μοσάντ» και της «Σαμπάκ». Δέκα ημέρες αργότερα βρισκόταν στο Ισραήλ. Η Αργεντινή προσέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας επειδή παραβιάστηκε η εθνική της κυριαρχία και κέρδισε μια καταδικαστική απόφαση κατά του Ισραήλ. Οι σχέσεις των δύο χωρών διαταράχτηκαν, αλλά σύντομα αποκαταστάθηκαν, όταν το Ισραήλ ζήτησε δημοσίως συγγνώμη.
Η Δίκη του Άντολφ Άιχμαν άρχισε στις 11 Απριλίου 1961 στο Τελ Αβίβ κι έλαβε μεγάλη δημοσιότητα σε όλο τον κόσμο. Κατηγορήθηκε για εγκλήματα κατά του εβραϊκού λαού και της ανθρωπότητας. Ο ίδιος υποστήριξε ότι εκτελούσε εντολές ανωτέρων του. Έπειτα από 14 εβδομάδες ακροαματικής διαδικασίας, η δίκη ολοκληρώθηκε στις 14 Αυγούστου. Οι τρεις δικαστές διασκέφθηκαν και στις 15 Δεκεμβρίου 1961 εξέδωσαν την ετυμηγορία τους, επιβάλλοντας στον κατηγορούμενο τη θανατική ποινή. Ο Άιχμαν δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, το οποίο διατήρησε την ποινή του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (29 Μαΐου 1962). Η αίτηση για απονομή χάριτος απερρίφθη από τον πρόεδρο του Ισραήλ, Ιτζάκ Μπεν Ζβι, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις για επιείκεια.
Η ποινή εκτελέστηκε δια απαγχονισμού λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαΐου 1962 στη φυλακή Ράμλα. Πριν από την εκτέλεσή του, ο Άιχμαν αρνήθηκε το τελευταίο γεύμα και αντί αυτού προτίμησε να πιει μισό μπουκάλι από ένα τοπικό κόκκινο κρασί. Τα τελευταία λόγια του ήταν: «Ζήτω η Γερμανία, Ζήτω η Αυστρία, Ζήτω η Αργεντινή. Είναι οι τρεις χώρες που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Υπάκουσα στους κανόνες του πολέμου και της σημαίας μου. Είμαι έτοιμος». Είναι η μοναδική εκτέλεση θανατικής ποινής που έχει γίνει μέχρι σήμερα στο κράτος του Ισραήλ, καθώς η εσχάτη των ποινών δεν επιβάλλεται στα κοινά εγκλήματα. Αμέσως μετά τον απαγχονισμό, η σορός του Άιχμαν αποτεφρώθηκε και η στάχτη του διασκορπίστηκε στα ανοιχτά της Μεσογείου, προκειμένου να σβήσει η όποια ανάμνηση γι'αυτόν και να μην ηρωποιηθεί.
Τα χρόνια που ακολούθησαν η δράση και η προσωπικότητα του Άιχμαν απασχόλησαν πολύ τους ιστορικούς. Στο ερώτημα κατά πόσο ήταν υπεύθυνος για το Ολοκαύτωμα, κάποιοι απάντησαν καταφατικά, υποστηρίζοντας ότι γνώριζε τι έπραττε. Οι υπερασπιστές του, ανάμεσά τους και οι γιοι του, αντέτειναν ότι δεν έπρεπε να δικασθεί και να καταδικασθεί σε θάνατο, γιατί εκτελούσε απλώς το καθήκον του ως στρατιώτης.
Η διάσημη γερμανοεβραία πολιτική φιλόσοφος Χάνα Αρεντ, που παρακολούθησε τη δίκη, είδε μια άλλη εικόνα του Άιχμαν. Στο πρόσωπό του δεν διέκρινε έναν φανατικό διψασμένο για αίμα, αλλά έναν γραφειοκράτη που ήθελε να ευχαριστήσει τους ανωτέρους του. Απαριθμούσε τρένα που οδηγούσαν ανθρώπους στο θάνατο, λες και μιλούσε για φορτία με πορτοκάλια, Ήταν ασφαλώς ένας άνθρωπος που είχε στείλει εκατομμύρια Εβραίους στους θαλάμους αερίων, αλλά το κίνητρό του δεν ήταν ο αντισημιτισμός. Έγινε Ναζί επειδή του άρεσε να πηγαίνει με το πλήθος. Τα εγκλήματά του ήταν η απόδειξη της «κοινοτοπίας του κακού» (Χάνα Αρεντ: «Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ: Η κοινοτοπία του κακού», εκδόσεις ΘΥΜΕΛΗ).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/241#ixzz43MhStuYK
![Αυτοπροσωπογραφία του Λουντοβίκο Λιπαρίνι]()
Αυτοπροσωπογραφία του Λουντοβίκο Λιπαρίνι
90
0
Ιταλός ζωγράφος και δάσκαλος της ζωγραφικής, που εμπνεύστηκε από τον ξεσηκωμό των Ελλήνων το 1821.
Ο Λουντοβίκο Λιπαρίνι (Ludovico Lipparini) γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1800 στην Πολωνία (Μπολόνια) και σπούδασε ζωγραφική στη γενέτειρά του. Το 1825 εγκαταστάθηκε στη Βενετία και από το 1831 άρχισε να διδάσκει ζωγραφική στην τοπική Ακαδημία Καλών Τεχνών.
Ο Λιπαρίνι διακρίθηκε ως ζωγράφος προσωπογραφιών και ιστορικών θεμάτων και ανήκει στη νεοκλασσική σχολή. Μαθητής του υπήρξε ο ζακυνθινός ζωγράφος Διονύσιος Τσόκος (1820-1862), που επηρεάστηκε καθοριστικά από την τεχνική και τη θεματολογία του δασκάλου του.
Ο πιο γνωστός πίνακάς του είναι η προσωπογραφία του αρχαιολόγου κόμη Λεοπόλντο Τσικονιάρα (1825, Πινακοθήκη Βενετίας), ενώ πίνακές του με θέματα από την ελληνική μυθολογία και ιστορία βρίσκονταν στις μεγαλύτερες ιδιωτικές συλλογές της Ιταλίας. Επηρεασμένος από ρομαντικό πνεύμα της εποχής του και τον ξεσηκωμό των Ελλήνων το 1821, ζωγράφισε μία σειρά από πίνακες με ελληνικά θέματα, όπως «Ο όρκος του Λόρδου Βύρωναστον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη» (1850, Δημοτικό Μουσείο Τρεβίζο), «Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη» (1841, Δημοτικό Μουσείο Τεργέστης) και «Ο Αρχιεπίσκοπός Γερμανός μπήγει το λάβαρο με τον σταυρό στον γκρεμό των Καλαβρύτων» (1838, Πινακοθήκη Μιλάνου, λιθογραφία του πίνακα στο Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών). Πηγή έμπνευσης για τον ζωγράφο στάθηκε η τετράτομη «Ιστορία της αναγεννήσεως της Ελλάδος» του γάλλου φιλέλληνα Φρανσουά Πουκεβίλ.
Ο Λουντοβίκο Λιπαρίνι πέθανε στη Βενετία στις 19 Μαρτίου 1856, σε ηλικία 56 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/803#ixzz43MhmKFIH
![Τζέιμς Βαν Φλιτ]()
217
0
Αμερικανός στρατιωτικός, με σημαντική συνεισφορά στην έκβαση του ελληνικού εμφύλιου πολέμου.
Ο Τζέιμς Όλγουορντ βαν Φλιτ (James Alward Van Fleet) γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1892 στο Κότεσβιλ του Νιού Τζέρσεϊ, αλλά μεγάλωσε στο Μπάρλοου της Φλώριδας. Το 1911 έγινε δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ (Αμερικανική Σχολή Ευελπίδων), με συμμαθητές σημαντικές στρατιωτικές προσωπικότητες του μέλλοντος, όπως ο στρατηγός και πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και ο στρατηγός Ομάρ Μπράντλεϊ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε στην ανίκητη ποδοσφαιρική ομάδα (αμερικανικό ποδόσφαιρο) του στρατού το 1914. Μετά την αποφοίτησή του ονομάστηκε ανθυπολοχαγός Πεζικού.
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμουπηρέτησε ως διοικητής τάγματος υπό τις διαταγές του στρατηγού Τζον Πέρσινγκ. Τη διετία 1923-1924, εκτός από τα στρατιωτικά του καθήκοντα, διετέλεσε προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας Florida Gators, την οποία οδήγησε σε μεγάλες επιτυχίες.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμουυπηρέτησε στην Ευρώπη ως διοικητής του 8ου Συντάγματος Πεζικού και συμμετείχε στην απόβαση των Συμμάχων την Νορμανδία. Αν και η φήμη του είχε ξεπεράσει τα στενά όρια της μονάδας του, έμεινε στάσιμος βαθμολογικά, επειδή ο αρχηγός του Στρατού, Τζορτζ Μάρσαλ, τον πέρασε κατά λάθος για ένα συνονόματο αξιωματικό, που ήταν μέθυσος. Όταν ο παλιός του συμμαθητής Αϊζενχάουερ πληροφόρησε τον Μάρσαλ για το λάθος του, ο Βαν Φλιτ αποκαταστάθηκε και ανέλαβε τη διοίκηση του Γ’ Σώματος Στρατού της 3ης Στρατιάς, που διοικούσε ο στρατηγός Πάτον.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1948 ο Βαν Φλιτ έφθασε στην Ελλάδα για να εποπτεύσει την εφαρμογή του Δόγματος Τρούμαν. Ήταν επικεφαλής των 250 στρατιωτικών συμβούλων, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του εμφυλίου πολέμου υπέρ των εθνικών δυνάμεων, ενώ διαχειρίστηκε και την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια στη χώρα μας, ύψους 304 εκατομμυρίων δολαρίων. Ουσιαστικά, ήταν ο διοικητής του Εθνικού Στρατού, αν ανακαλέσουμε στη μνήμη τη ρήση του Υπουργού Στρατιωτικών Παναγιώτη Κανελλόπουλου, ο οποίος απευθυνόμενος στον βαν Φλιτ του είπε: «Στρατηγέ, ιδού ο στρατό σας».
Η πρώτη γεύση από το μέτωπο δεν ήταν και ιδιαίτερα ευχάριστη γι’ αυτόν, καθώς το στρατιωτικό αεροσκάφος με το οποίο μετέβη στη Φλώρινα πάτησε νάρκη στον διάδρομο προσγείωσης, την οποία είχαν τοποθετήσει αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού. Ανατινάχθηκε το ουραίο τμήμα του, αλλά ο Βαν Φλιτ γλίτωσε με ελαφρά τραύματα, όχι όμως και δύο Έλληνες αξιωματικοί, υπεύθυνοι του αεροδρομίου, που εκτελέστηκαν για εγκληματική αμέλεια.
Το 1951 ο Βαν Φλιτ αντικατέστησε τον στρατηγό Μάθιου Ρίτζγουεϊ ως επικεφαλής της 8ης Στρατιάς και των δυνάμεων του ΟΗΕ στον Πόλεμο της Κορέας. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων έπεσε μαχόμενος ο μονάκριβος γιος του, πιλοτάροντας ένα βομβαρδιστικό Β-26.
Συνταξιοδοτήθηκε το 1953 με τον βαθμό του αντιστρατήγου. Μόλις το πληροφορήθηκε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν, δήλωσε: «Ο βαν Φλιτ υπήρξε ο σπουδαιότερος στρατηγός που είχαμε ποτέ… Τον έστειλα στην Ελλάδα και κέρδισε τον πόλεμο… Τον έστειλα την Κορέα και κέρδισε τον πόλεμο».
Ο Τζέιμς Βαν Φλιτ πέθανε στο ράντσο του στο Πολκ Σίτι της Φλόριντα στις 23 Σεπτεμβρίου 1992 και τάφηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο του Άρλινγκτον στην Ουάσιγκτον.
Στην Καστοριά, η δημοτική αρχή έδωσε το όνομά του βαν Φλιτ σε πλατεία της πόλης, όπου μάλιστα του έστησε και προτομή. Κατά τη διάρκεια των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία το 1999, άγνωστοι γκρέμισαν τον ανδριάντα και τον πέταξαν στη λίμνη. Υπήρξε αντίδραση από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τελικά με πρωτοβουλία της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης Καστοριάς το 2007 στήθηκε άλλη προτομή του στρατηγού στις παρυφές της πόλης, σε ιδιωτικό χώρο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/447#ixzz43Mi75KWG
![Γιώργος Κόρος]()
637
0
Σπουδαίος βιολιστής της λαϊκοδημοτικής μουσικής και συνθέτης τραγουδιών, με πιο γνωστό το «Είσαι νινί ακόμα».
Ο Γιώργος Κόρος γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1923 στους Ανδρωνιάνους Εύβοιας, από πατέρα ιεροψάλτη, ο οποίος τον μύησε από μικρό στα μυστικά της βυζαντινής μουσικής. Σε ηλικία 9 ετών άρχισε να μαθαίνει βιολί μόνος τους και στα 12 του έπαιξε για πρώτη φορά σε πανηγύρι. Συνέχιζε να παίζει σε γάμους, γλέντια και ταβέρνες μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, οπότε ξεκίνησε η καθαυτό επαγγελματική του καριέρα στη μουσική.
Αυτός που τον επέβαλε στη δισκογραφία ήταν ο συνθέτης και ερμηνευτής του δημοτικού τραγουδιού Γιώργος Παπασιδέρης (1902-1977). Το 1953 τον άκουσε σ’ ένα κέντρο της Αθήνας και εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο που έπαιζε το βιολί, σε μια εποχή που το όργανο αυτό ήταν περιθωριακό στη δημοτική μουσική. Από τότε, ο Γιώργος Κόρος συνεργάστηκε με καλλιτέχνες από όλο το φάσμα της λαϊκοδημοτικής μουσικής: Γιώργο Παπασιδέρη, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Μήτσο Αραπάκη, Στέλιο Καζαντζίδη, Καίτη Γκρέι, Γιώτα Λύδια, Πάνο Γαβαλά, Μανώλη Αγγελόπουλο, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρη Ζάχο, Αλέκο Κιτσάκη, Σοφία Κολλητήρη, Στάθη Κάβουρα, Τασία Βέρρα, Μάκη Χριστοδουλόπουλο, Σοφία Εμφιετζή και πολλούς άλλους.
Ο Γιώργος Κόρος έγραψε περίπου 1.500 τραγούδια, ενώ στο ενεργητικό του έχει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, καθώς και μεγάλες επιτυχίες, όπως τα τραγούδια: «Αδειανό το προσκεφάλι», «Χαμένο κορμί», «Είσαι νινί ακόμα», «Όσοι είναι αισθηματίες», «Φαράχ», «Κλαίει απόψε ο ουρανός», «Μες στη ζωή έχω ζήσει τόσες πίκρες». Στο τραγούδι «Φύγε, φύγε» με τον Στράτο Διονυσίου ήταν η πρώτη φορά που η Γιώτα Λύδια πρωτοφώναξε τη φράση που τον ακολουθούσε πάντα: «Γεια σου Κόρο με το βιολί σου!». Ο ίδιος έβγαλε στο τραγούδι γνωστούς σήμερα καλλιτέχνες, όπως η Σοφία Κολλητήρη, ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος και η Βάσω Χατζή.
Από τον γάμο του με την Ασημίνα είχε αποκτήσει δύο παιδιά, τον Νικόλαο και την Κατερίνα Κόρου, γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια και συνθέτρια.
Ο Γιώργος Κόρος πέθανε στις 8 Ιανουαρίου 2014, σε ηλικία 90 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/767#ixzz43MiTBMtg
![]()
Σύναξη των Λιδορικιωτών στη "Βαθιά" ( μάλλον..προεκλογική ) , μπροστά στο σπίτι του Ν.Π.Μπήλιου , τώρα Γ.Ν. Πανάγου , στη δεκαετία του 1890 . Αξιοσημείωτη η..ενδυματολογική ποικιλία , από φράγκικα μέχρι..πουκαμίσα . Δυστυχώς δεμ υπάρχουν πληροφορίες ούτε για το λόγο της συγκέντρωσης αλλά ούτε και για τα ονόματα των παρόντων .
Αρχείο Μαρίας Λαλαγιάννη - Ψιμάρα
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
![meteo.gr]()
Κυριακή
20/3
02:00
![]()
6°C
95%
![]()
ΑΠΝΟΙΑ
![]()
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ
![ΠΡΟΣΟΧΗ: Συνθήκες δημιουργίας αιθαλομίχλης!]()
![]()
08:00
![]()
9°C
83%
![]()
1 Μπφ Α
3 Km/h
![]()
![]()
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
![]()
14:00
![]()
13°C
75%
![]()
2 Μπφ ΝΔ
9 Km/h
![]()
![]()
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
![]()
20:00
![]()
9°C
96%
![]()
4 Μπφ Δ
24 Km/h
![]()
![]()
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
![]()
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
"ΕΦΤΑΣΕ ΤΟ..ΠΑΣΧΑ ..."
Χθες αγαπημένοι μου χωριανοί και φλιλοι , είχαμε τους πρώτους χαιρετισμούς , σημάδι πως μπήκαμε στην τελική ευθεία για το Πάσχα , κάτι βέβαιαα που με μεγάλη λαχτάρα περιμλενουμε , μικροί και μεγάλοι , ο καθλενας φυσικά για τους δικούς του λόγους ..
Είναι βλέπετε η Λαμπρή , πάντα μέσα στην άνοιξη , και όλα βοηθάνε ώστε όλοι να προσπαθόυν να περλασουν αυτλες τις όμορφες γιορτινλες μλερες , στο χωριό τους κοντα στους αγαπημένους συγγενελις τους , ύστερα είναι πασίγνωστο πως το καλύτερο πασχα γλινεται στη Ρουμελη , που ψήνουν αρνιά κλπ ..κλπ , χωρλις αυτό βλεβαια να ελιναι και απολύτως..σίγουρο , αφού στο χωριό μας , ελάχιστα ή μάλλον ελαχιστότατα σπίτια κρατάνε αυτό το όμορφο εθιμο ..
Βέβαια , το αρνλιτης σούβλας φίλοι μου σαν..Λιδορικιώτικο έδεσμα , έχει πάψει να υπάρχει στα επαγγελματικά μενού , όπως και τα κοκορέτσια , τα σπληνλαντερα , οι γαρδούμπες και άλλοι εξαιρετικοί αραδοσιακοί μεζέδες , μόμο κάποια σπίτια στις γιορτές τηρούν τα παλιά έθιμα , οι περισσότερες νοικοκυράδες "ξεσηκώνουν "διάφορες αλαμπουρνλεζικες συνταγές και δυστυχώς χαλάνε όλη την ομορφιά των γιορτάδων μας , κλατι φιλετλκια μινιόν με..σως κλπ, κάτι μαγειρευτά με βερύκοκα και..δαμάσκηνα , νας έχουν αλλάξει τα..φώτα , αμ εκείνα τα λαχανλακια Βρυξελλλών που κυρά "Βαλασώ " ( βλέπε..Βασίλω ) ανικατέστησε τους πεντανλοστιμους .."σαρμάδες της μανα και της γιαγιάς μας "που τους πάτε ;
Βέβαια σε τετοιες περιπτώσεις απολαμβάνεις πολλά κα διάφορα .."αλαμπουρνέζικα "απ'την κάθε κυρά ..Βασίλω και όχι μόνον , θυμάμαι σε κάποια τετοια μάζωξη η οικοδέσποινα που είχε απο..εξαπανέκαθεν (!!!!) πάρει διαζύγιο απ'τη..γραμματική , αμόλυσε τόσες χοντροκοτσάνες , χρησιμοποιώντας εκείνη την περίεργη "διάλεκτο "των ημι..αγραμμάτων , με την ωραιότερη όμως μ που επαναλάμβανε κάθε τόσο : "μήπως θέλετε και κανένα..."ΓΛΥΚΕΡΆΚΙ "που το'χω φτιαγμένο με τα χεράκια μου ; προσθετοντας βλεβαια , πως είναι ευκαιρία να ..χρησιμοποιήσει και το καινούργιο "ΣΕΡΒΙΤΣΙΟ ΤΟΥ ΓΛΥΚΕΡ "που αγόρασε τελευτία...
Κάτι τλετοια λοιπόν φίλοι μου χαλάνε αυτλες τις όμορφες στιγμές και κάνουν τους ωραλιους ααπλούς ανθρώπους που δεν διακατλεχονται από..διάφορα σύνδρομα , να πάψουν να μετλεχουν σε τλετοιες βεγγέρες που κάνουν κάποιες .."ΣΟΥΣΟΥΔΕΣ "..
Απλά λοιπόν , σεμνά και ταπεινά , με τα έθιμά μας τα ωραία και φυσικά και με τα πατροπαράδοτα μεζεκλίκια και..φαγητά , για να περνάμε , καλεσμένοι και..οικοδεσπότες όμορφα και..ζηλεμένα ...
'Ασε που κάποιες..πιο προχωρημένες φίλοι μου παραθέτουν παραδοσιακά τσιμπούσια με..."ΚΙΝΕΖΙΚΟ " , τ'αηκούτε ; τ'αηκούμι να..λέτι..."!!!
Καλό σας απόγευμα και καλό "ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ "...
Απ'το "Λιδωρίκι"με αγάπη ....Κ.Κ.-
www.lidoriki.com
Η οικογένεια του Δημ.και της Βασ. Σακαρέλου γύρω στα 1885 - 1887 , στην παλιότερη οικογενειακή φωτογραφία που βρέθηκε . ΄Παραδοσιακή αλλά και ελλιπής σε κάποια στοιχεία της η ανδρική φορεσιά , συμπληρώνεται από "φράγκικα "αντίστοιχά τους , όπως παπούτσια αντί τσαρούχια και πανωφόρι αντί κάπας . Η γυναικεία με τη σαφώς "φράγκικη "κοψιά , κλειστή ως το λαιμό με καρφίτσα - κόσμημα , φαίνεται να είναι απ'το ίδιο σκληρό ύφασμα με το ανδρικό τσιπούνι , έχει παρόμοια μ'αυτό περιμετρική εξώραφη διακόσμηση και στο κάτω μέρος της κρόσια . Το φουστάνι είναι μακρύ , απ'ό,τι φαίνεται . χωρίς διακόσμηση και δεν υπάρχει ποδιά .
Αρχείο Μίμη Σακαρέλου
*********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες …
Καλησπέρα στους φίλους του χωριού μας ..
ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΗΜΕΡΑ 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 06:27
Δύση Ήλιου: 18:37
Σελήνη 11 ημερών
- Η Ώρα της Γης
- Γιορτάζουν: Δαρείος, Δαρεία, Θεόδωρος, Θεοδώρα,Χρύσανθος, Χρυσάνθη.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1895
Οι γάλλοι κινηματογραφιστές και εφευρέτεςΟγκίστ και Λουί Λιμιέρδημιουργούν την πρώτη ταινία τους, με τίτλο «Έξοδος από το εργοστάσιο Λυμιέρ» (La sortie des usines Lumière), που αποτυπώνει την έξοδο των εργατών από το εργοστάσιό τους.
1964
Κατά την πρώτη ψηφοφορία για την εκλογήπροέδρου της Βουλής, 33 βουλευτές της Ένωσης Κέντρου αρνούνται ψήφο στον υποψήφιο του κόμματός τους Γεώργιο Αθανασιάδη - Νόβα, ο οποίος θα εκλεγεί κατά τη δεύτερη ψηφοφορία.
1983
Δολοφονείται στο γραφείο του ο εκδότης της εφημερίδας «Βραδυνή», Τζώρτζης Αθανασιάδης. Πρόκειται για τρομοκρατική ενέργεια, που δεν έχει εξιχνιαστεί ακόμη.
2004
Η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη γίνεται η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Βουλήςαπό συστάσεως του ελληνικού κράτους.
2009
Πραγματικότητα είναι πλέον και στην Ελλάδα η γέννηση παιδιού από κατεψυγμένο ωάριο. Τον τοκετό πραγματοποιεί στο μαιευτήριο «Μητέρα» ο Δρ. Μηνάς Μαστρομηνάς.
2013
Η Βουλή των Αντιπροσώπων στην Κύπρο καταψηφίζει το νομοσχέδιο για το κούρεμα των καταθέσεων, λόγω της τραπεζικής κρίσης, που προήλθε από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων. Κατά τάσσονται οι 36 βουλευτές του ΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, του ΕΥΡΩΚΟ, ο βουλευτής των Οικολόγων και ο ανεξάρτητος βουλευτής Ζαχαρίας Κουλίας, ενώ οι 19 βουλευτές του ΔΗΣΥ ψηφίζουν αποχή.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1903#ixzz43MfMJxbv
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1848
Γουάιτ Ερπ, διάσημος σερίφης της Άγριας Δύσης. (Θαν. 13/1/1929)
1933
Φίλιπ Ροθ, αμερικανός συγγραφέας. («Αμερικανικό Ειδύλλιο», «Παντρεύτηκα έναν κομουνιστή», «Ανθρώπινη Κηλίδα»)
1936
Ούρσουλα Άντρες, ελβετίδα ηθοποιός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1903#ixzz43MfZht2x
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1856
Λουντοβίκο Λιπαρίνι, φιλέλληνας ιταλός ζωγράφος. Γνωστά έργα του που έχουν σχέση με την Επανάσταση του 1821 είναι: «Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός υψώνει τη σημαία της Ανεξαρτησίας» και «Ο Όρκος του Λόρδου Βύρωνα». (Γεν. 17/2/1800)
1900
Ελένη Μπούκουρα - Αλταμούρα, ελληνίδα ζωγράφος. (Γεν. 1821)
2008
Ούγκο Κλάους, βέλγος συγγραφέας και ποιητής. Μείζον έργο του, το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Η Θλίψη του Βελγίου». (Γεν. 5/4/1929)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1903#ixzz43Mg9seBJ
Το θαύμα των κολλύβων
1
0
Θαύμα που αποδίδεται, σύμφωνα με τη εκκλησιαστική παράδοση, στο Άγιο Θεόδωρο τον Τήρωνα. Η Εκκλησία θυμάται την τέλεσή του κάθε χρόνο το Σάββατο της πρώτης εβδομάδας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (19 Μαρτίουτο 2016).
Όταν ανέβηκε στο θρόνο του Βυζαντίου οΙουλιανός (361-363) πραγματοποίησε μεγάλο διωγμό κατά των χριστιανών. Γνωρίζοντας το τυπικό των χριστιανών για τη νηστεία την πρώτη εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κάλεσε τον έπαρχο της Κωνσταντινούπολης και του είπε να αποσύρει από την πόλη τα τρόφιμα που ήταν νηστίσιμα, υποχρεώνοντας τους χριστιανούς είτε να μη νηστεύσουν, είτε να μείνουν νηστικοί. Έτσι κι έγινε.
Τότε εμφανίστηκε μπροστά στον αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Ευδόξιο ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων και του είπε «σύναξε το ποίμνιο του Χριστού και δώσε εντολή, κανένας Χριστιανός να μην αγοράσει τίποτα από όσα πουλιούνται, διότι όσα πωλούνται στην αγορά είναι μιασμένα, αφού με εντολή του βασιλιά έχουν μολυνθεί από αίμα ειδωλόθυτων ζώων, και αναπλήρωσε τις ελλείψεις αυτών, χορηγώντας κόλλυβα». Ο Ευδόξιος εκπλήρωσε αμέσως το θέλημα του Αγίου κι έτσι ματαιώθηκε ο σκοπός του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα, που Εκκλησία τον ονόμασε Παραβάτη.
Το «θαύμα των κολλύβων» αποτέλεσε την αφετηρία για την εκκλησιαστική καθιέρωση των κολλύβων, ως επιμνημόσυνων προσφορών, για να «συχωρεθεί» η ψυχή των πεθαμένων.Το βασικό συστατικό τους είναι το σιτάρι, που συμβολίζει τον θάνατο και την ανάσταση (Ιωάννουιβ΄24: «εάν μη ο κόκκος του σίτου πεσών εις την γην αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν δε αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει»).
Η εκκλησιαστική εορτή του «θαύματος των κολλύβων» δεν περιλαμβάνεται στα Ψυχοσάββατα, όπως πιστεύουν πολλοί και ενθαρρύνει, κατά περίπτωση, ο κλήρος για τα «τυχερά».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/1068#ixzz43MgQQ1Yk
Ελένη Μπούκουρα - Αλταμούρα
1821 – 1900
Αυτοπροσωπογραφία της Ελένης Μπούκουρα με στολή μοναχού
1992
0
Η πρώτη ελληνίδα ζωγράφος, με πολυτάραχο και τραγικό βίο.
Γεννήθηκε το 1821 στις Σπέτσες και ήταν κόρη του αρβανίτη καραβοκύρη και πρώτου θεατρώνη της Αθήνας Γιάννη Μπούκουρα, με καταγωγή από τη Γορτυνία. Από μικρή έδειξε το ταλέντο της στη ζωγραφική και ο πατέρας της δεν της χάλασε το χατήρι. Έλαβε μαθήματα κατ'οίκον από τον ιταλό ζωγράφο Ραφαέλο Τσέκολι, καθηγητή του Σχολείου των Τεχνών, με συστατική επιστολή του οποίου συνέχισε τις σπουδές της στην Ιταλία.
Μεταμφιεσμένη σε άνδρα, με το ψευδώνυμο Χρυσίνης Μπούκουρας, παραβίασε το καλλιτεχνικό άβατο της εποχής και μαθήτευσε στο εργαστήρι του ζωγράφου και γαριβαλδινού επαναστάτη Φραντσέσκο Σαβέριο Αλταμούρα στη Νεάπολη (Νάπολι).
Η Ελένη ερωτεύθηκε τον κατά τέσσερα χρόνια μικρότερο δάσκαλό της και μαζί του απέκτησε τρία εξώγαμα παιδιά: τον Ιωάννη, τη Σοφία και τον Αλέξανδρο. Προκειμένου να νομιμοποιήσει τη σχέση της, ασπάστηκε τον καθολικισμό και τον παντρεύτηκε. Όμως, το 1857 ο σύζυγός της την εγκατέλειψε κι έφυγε με την ερωμένη του, την αγγλίδα φίλη της ζωγράφο Τζέιν Χέυ, παίρνοντας μαζί του τον μικρότερο γιο τους Αλέξανδρο.
Η Ελένη επέστρεψε στην Ελλάδα με τα άλλα δύο παιδιά της, τον Ιωάννη και τη Σοφία, και άρχισε να παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής σε νεαρές Αθηναίες. Όμως, το 1872 η κόρη της αρρώστησε από φυματίωση και για λόγους υγείας οι δύο γυναίκες μετακόμισαν στις Σπέτσες. Τελικά, η Σοφία δεν απέφυγε το μοιραίο και πέθανε στα τέλη του 1872, σε ηλικία μόλις 18 ετών.
Το 1876 ο γιος της και ανερχόμενος ζωγράφος Ιωάννης Αλταμούρας ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Κοπεγχάγη και επέστρεψε στην Αθήνα, γεμίζοντας με χαρά τη χαροκαμένη μάνα. Όμως, η χαρά της δεν κράτησε πολύ. Ο Ιωάννης, που διακρίθηκε για τις θαλασσογραφίες του, προσβλήθηκε και αυτός από φυματίωση και πέθανε τον Μάιο του 1878, σε ηλικία μόλις 26 ετών.
Η απώλεια των παιδιών της προκάλεσε νευρικό κλονισμό στην Ελένη και την οδήγησε στην τρέλα. Σε ηλικία 60 ετών επέστρεψε στις Σπέτσες, όπου έκαψε σχεδόν όλα τα ζωγραφικά της έργα. Πέθανε σχεδόν άγνωστη στις 19 Μαρτίου 1900 και κηδεύτηκε στο κοιμητήριο της Αγίας Άννας των Σπετσών. Αργότερα, τα οστά της, όπως και εκείνα της Σοφίας και του Ιωάννη, μεταφέρθηκαν από τους απογόνους της στο A'Νεκροταφείο Αθηνών, στον κοινό τάφο της οικογενείας Mπούκουρα - Aλταμούρα.
Η τραγική ζωή της Ελένης Μπούκουρα - Αλταμούρα έγινε το θέμα ενός μυθιστορήματος (Ρέα Γαλανάκη:«Ελένη ή ο κανένας», εκδ. Άγρα, 1998) κι ενός θεατρικού έργου (Κώστας Ασημακόπουλος «Ελένη Αλταμούρα», εκδ Δωδώνη, 2005).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/344#ixzz43MghkmLs
Φίλιος Φιλιππίδης
1916 – 1981
396
0
Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, γνωστός για τους λαϊκούς τύπους του «Αγκόπ» και του «Προκόπη», τους οποίους έπλασε και πρωτοπαρουσίασε στο ελληνικό κοινό.
Ο Φίλιος Φιλιππίδης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1916 και μετά τη μικρασιατική καταστροφή ακολούθησε την οικογένειά του στην Αθήνα. Αυτοδίδακτος ηθοποιός, γρήγορα ξεχώρισε για το υποκριτικό του ταλέντο κι έγινε ένας από τους δημοφιλέστερους πρωταγωνιστές του βαριετέ.
Κατέκτησε το κοινό παίζοντας σε μικρές σκηνές στις συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, καθώς και στην επαρχία. Το 1947 συγκρότησε τον πρώτο του θίασο και επί τριακονταετία παρουσίασε ως θιασάρχης ή συνθιασάρχης πλήθος μουσικά έργα στην Ελλάδα, την Κύπρο και το εξωτερικό (Αίγυπτο, ΗΠΑ, Καναδά).
Έγινε πασίγνωστος τη δεκαετία του πενήντα μέσα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή στο σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων, την οποία παρουσίαζε με τον κονφερασιέ Ηλία Καραμανέα. Υποδυόταν τον Αγκόπ, ένα αφελή και ολίγο κουτοπόνηρο Αρμένη πρόσφυγα, ο οποίος σκορπούσε άφθονο γέλιο με την ελλιπή γνώση των ελληνικών και τις παραποιημένες γλωσσικά εκφράσεις του, όπως «ραδικόφωνο» (ραδιόφωνο), «φηριμίδα» (εφημερίδα), «μη με επιδιορθώνεις» (μη με διορθώνεις) και πολλές άλλες.
Έπαιξε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, στις οποίες εκτός από τον «Αγκόπ» παρουσίασε κι ένα νέο λαϊκό τύπο, τον καλοκάγαθο «Προκόπη», του οποίου διεκτραγωδούσε τα έργα και τις ημέρες.
Καλλιτέχνης με ιδιαίτερη προσωπικότητα ο Φίλιος Φιλιππίδης, έγραφε ο ίδιος τα περισσότερα από τα νούμερα που ερμήνευε και τα σενάρια των ταινιών του. Το 1973 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο κι έμεινε κατάκοιτος, για να υποκύψει τελικά στο Ρεγγίνειο Ίδρυμα, όπου νοσηλευόταν, στις 19 Μαρτίου 1981. Η κηδεία του έγινε στην Ευαγγελική Εκκλησία της Αθήνας.
Σχετικά
Ο Φίλιος Φιλιππίδης υπήρξε πατριός της ηθοποιού Μαρίας Μαρμαρινού (1936-2013), πρώην συζύγου του Γιώργου Κωνσταντίνου.Φιλμογραφία
- Εκατό χιλιάδες λίρες (1948)
- Η φτώχεια θέλει καλοπέραση (1958)
- Κερένια κούκλα (1958)
- Ήρωες της γκάφας (1959)
- Αλλού τα κακαρίσματα (1960)
- Ο διαιτητής (1963)
- Ο ψευτοθόδωρος (1963)
- Τον βρήκαμε τον Παναή (1963)
- Η αγάπη μας (1968)
- Ο ναύτης του Αιγαίου (1968)
- Οι μνηστήρες της Πηνελόπης (1968)
- Τόσα όνειρα στους δρόμους (1968)
- Αλτ και σ'έφαγα (1969)
- Προκόπης ο απρόκοπος (1969)
- Η βαρώνη και ο Προκόπης (1970)
- Πίσω και σας φάγαμε (1972)
Τηλεοπτικές Εμφανίσεις
- Η Θέμις έχει κέφια (1975, ΕΙΡΤ)
Άντολφ Άιχμαν
1906 – 1962
276
0
Μεσαίο στέλεχος των SS, που ήταν επιφορτισμένο με τη μεταφορά των Εβραίων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Καταδιώχθηκε, συνελήφθη, δικάστηκε και εκτελέστηκε από τους Ισραηλινούς.
Γεννήθηκε ως Καρλ Άντολφ Άιχμαν (Karl Adolf Eichmann) στο Ζόλινγκεν της Γερμανίας στις 19 Μαρτίου 1906 και ήταν γιος επιχειρηματία. Μετά το θάνατο της μητέρας του, η οικογένεια Άιχμαν μετακόμισε στην Αυστρία. Ο πατέρας του πολέμησε με τον στρατό της Αυστροουγγαρίας κατά τη διάρκεια του Α'Παγκοσμίου Πολέμουκαι μετά συνέχισε τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στην Αυστρία.
Ο νεαρός Άντολφ εγκατέλειψε νωρίς τις σπουδές του στο Λύκειο και αφού έκανε διάφορες δουλειές, γράφτηκε στη νεολαία του παραρτήματος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην Αυστρία (1 Απριλίου 1932). Μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία, το 1933, ο Άιχμαν επέστρεψε στη Γερμανία και υπέβαλε αίτηση για να ενταχθεί στα SS. Έγινε δεκτός και το Νοέμβριο του 1933 ανέλαβε υπηρεσία στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου. Το 1935 παντρεύτηκε τη Βέρα Λιμπλ, από την οποία απέκτησε 4 παιδιά.
Το 1937 εστάλη στη βρετανοκρατούμενη Παλαιστίνη, με την εντολή να διερευνήσει τις πιθανότητες για μαζική μετανάστευση των Εβραίων της Γερμανίας στην περιοχή. Δεν του επετράπη η είσοδος και συνέχισε την αποστολή του στο Κάιρο, όπου ήρθε σε επαφή με διάφορους σιωνιστές για το σκοπό αυτό. Μετά την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία, ο Άιχμαν βρίσκεται στη Βιέννη με το βαθμό του υπολοχαγού, προκειμένου να οργανώσει τις τοπικές υπηρεσίες των SS. Ένα από τα καθήκοντα που αναλαμβάνει είναι η απέλαση των Εβραίων από την Αυστρία.
Με την έναρξη του Β'Παγκοσμίου Πολέμουπροάγεται σε λοχαγό και υπηρετεί στο Βερολίνο στις υπηρεσίες ασφαλείας του Τρίτου Ράιχ. Τον Αύγουστο του 1940 δίδει στη δημοσιότητα το «Σχέδιο Μαδαγασκάρη», που προβλέπει μαζική μεταφορά όλων των Εβραίων στη Μαδαγασκάρη και τη δημιουργία εκεί του εβραϊκού κράτους. Το σχέδιο αυτό ποτέ δεν υλοποιήθηκε.
Το 1942 ο Άιχμαν μετέχει ως γραμματέας στη Διάσκεψη της Βάνζεε, όπου αποφασίζεται η «Τελική Λύση» του Εβραϊκού Ζητήματος, με την εξολόθρευση όλων των Εβραίων της Ευρώπης. Με διαταγή της ηγεσίας των SS αναλαμβάνει υπεύθυνος για τη μεταφορά των Εβραίων στα στρατόπεδα θανάτου της κατεχόμενης Πολωνίας (Άουσβιτς, Μπιρκενάου κλπ). Με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, ο Άντολφ Άιχμαν γίνεται γνωστός και μπαίνει στο στόχαστρο των Συμμάχων.
Μετά το τέλος του Πολέμου συνελήφθη τυχαία από τους Αμερικανούς, με το όνομα Ότο Έκμαν, χωρίς να γνωρίζουν την αληθινή του ταυτότητα. Ο Άιχμαν δραπέτευσε στις αρχές του 1946 και παρέμεινε στη Γερμανία έως το 1950, οπότε μετανάστευσε στην Αργεντινή με το όνομα Ρικάρντο Κλέμεντ, με τη βοήθεια ενός φραγκισκανού μοναχού. Για τα επόμενα δέκα χρόνια θα ζήσει με την οικογένειά του στο Μπουένος Άιρες και θα κάνει διάφορες δουλειές (επιστάτης, μηχανικός και εκτροφέας κουνελιών).
Από τις αρχές του 1954 οι ισραηλινοί και οι εβραίοι κυνηγοί των Ναζί γνώριζαν ότι Άιχμαν ζούσε στην Αργεντινή με ψευδώνυμο. Τρία χρόνια αργότερα, η «Μοσάντ» άρχισε να καταστρώνει το σχέδιο για τη σύλληψή του. Στις 11 Μαΐου 1960, ύστερα από μια μυστική επιχείρηση που δεν ήταν σε γνώση των αρχών της Αργεντινής, ο Άιχμαν συνελήφθη από άνδρες της «Μοσάντ» και της «Σαμπάκ». Δέκα ημέρες αργότερα βρισκόταν στο Ισραήλ. Η Αργεντινή προσέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας επειδή παραβιάστηκε η εθνική της κυριαρχία και κέρδισε μια καταδικαστική απόφαση κατά του Ισραήλ. Οι σχέσεις των δύο χωρών διαταράχτηκαν, αλλά σύντομα αποκαταστάθηκαν, όταν το Ισραήλ ζήτησε δημοσίως συγγνώμη.
Η Δίκη του Άντολφ Άιχμαν άρχισε στις 11 Απριλίου 1961 στο Τελ Αβίβ κι έλαβε μεγάλη δημοσιότητα σε όλο τον κόσμο. Κατηγορήθηκε για εγκλήματα κατά του εβραϊκού λαού και της ανθρωπότητας. Ο ίδιος υποστήριξε ότι εκτελούσε εντολές ανωτέρων του. Έπειτα από 14 εβδομάδες ακροαματικής διαδικασίας, η δίκη ολοκληρώθηκε στις 14 Αυγούστου. Οι τρεις δικαστές διασκέφθηκαν και στις 15 Δεκεμβρίου 1961 εξέδωσαν την ετυμηγορία τους, επιβάλλοντας στον κατηγορούμενο τη θανατική ποινή. Ο Άιχμαν δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, το οποίο διατήρησε την ποινή του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου (29 Μαΐου 1962). Η αίτηση για απονομή χάριτος απερρίφθη από τον πρόεδρο του Ισραήλ, Ιτζάκ Μπεν Ζβι, παρά τις διεθνείς εκκλήσεις για επιείκεια.
Η ποινή εκτελέστηκε δια απαγχονισμού λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Μαΐου 1962 στη φυλακή Ράμλα. Πριν από την εκτέλεσή του, ο Άιχμαν αρνήθηκε το τελευταίο γεύμα και αντί αυτού προτίμησε να πιει μισό μπουκάλι από ένα τοπικό κόκκινο κρασί. Τα τελευταία λόγια του ήταν: «Ζήτω η Γερμανία, Ζήτω η Αυστρία, Ζήτω η Αργεντινή. Είναι οι τρεις χώρες που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Υπάκουσα στους κανόνες του πολέμου και της σημαίας μου. Είμαι έτοιμος». Είναι η μοναδική εκτέλεση θανατικής ποινής που έχει γίνει μέχρι σήμερα στο κράτος του Ισραήλ, καθώς η εσχάτη των ποινών δεν επιβάλλεται στα κοινά εγκλήματα. Αμέσως μετά τον απαγχονισμό, η σορός του Άιχμαν αποτεφρώθηκε και η στάχτη του διασκορπίστηκε στα ανοιχτά της Μεσογείου, προκειμένου να σβήσει η όποια ανάμνηση γι'αυτόν και να μην ηρωποιηθεί.
Τα χρόνια που ακολούθησαν η δράση και η προσωπικότητα του Άιχμαν απασχόλησαν πολύ τους ιστορικούς. Στο ερώτημα κατά πόσο ήταν υπεύθυνος για το Ολοκαύτωμα, κάποιοι απάντησαν καταφατικά, υποστηρίζοντας ότι γνώριζε τι έπραττε. Οι υπερασπιστές του, ανάμεσά τους και οι γιοι του, αντέτειναν ότι δεν έπρεπε να δικασθεί και να καταδικασθεί σε θάνατο, γιατί εκτελούσε απλώς το καθήκον του ως στρατιώτης.
Η διάσημη γερμανοεβραία πολιτική φιλόσοφος Χάνα Αρεντ, που παρακολούθησε τη δίκη, είδε μια άλλη εικόνα του Άιχμαν. Στο πρόσωπό του δεν διέκρινε έναν φανατικό διψασμένο για αίμα, αλλά έναν γραφειοκράτη που ήθελε να ευχαριστήσει τους ανωτέρους του. Απαριθμούσε τρένα που οδηγούσαν ανθρώπους στο θάνατο, λες και μιλούσε για φορτία με πορτοκάλια, Ήταν ασφαλώς ένας άνθρωπος που είχε στείλει εκατομμύρια Εβραίους στους θαλάμους αερίων, αλλά το κίνητρό του δεν ήταν ο αντισημιτισμός. Έγινε Ναζί επειδή του άρεσε να πηγαίνει με το πλήθος. Τα εγκλήματά του ήταν η απόδειξη της «κοινοτοπίας του κακού» (Χάνα Αρεντ: «Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ: Η κοινοτοπία του κακού», εκδόσεις ΘΥΜΕΛΗ).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/241#ixzz43MhStuYK
Λουντοβίκο Λιπαρίνι
1800 – 1856
Αυτοπροσωπογραφία του Λουντοβίκο Λιπαρίνι
90
0
Ιταλός ζωγράφος και δάσκαλος της ζωγραφικής, που εμπνεύστηκε από τον ξεσηκωμό των Ελλήνων το 1821.
Ο Λουντοβίκο Λιπαρίνι (Ludovico Lipparini) γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 1800 στην Πολωνία (Μπολόνια) και σπούδασε ζωγραφική στη γενέτειρά του. Το 1825 εγκαταστάθηκε στη Βενετία και από το 1831 άρχισε να διδάσκει ζωγραφική στην τοπική Ακαδημία Καλών Τεχνών.
Ο Λιπαρίνι διακρίθηκε ως ζωγράφος προσωπογραφιών και ιστορικών θεμάτων και ανήκει στη νεοκλασσική σχολή. Μαθητής του υπήρξε ο ζακυνθινός ζωγράφος Διονύσιος Τσόκος (1820-1862), που επηρεάστηκε καθοριστικά από την τεχνική και τη θεματολογία του δασκάλου του.
Ο πιο γνωστός πίνακάς του είναι η προσωπογραφία του αρχαιολόγου κόμη Λεοπόλντο Τσικονιάρα (1825, Πινακοθήκη Βενετίας), ενώ πίνακές του με θέματα από την ελληνική μυθολογία και ιστορία βρίσκονταν στις μεγαλύτερες ιδιωτικές συλλογές της Ιταλίας. Επηρεασμένος από ρομαντικό πνεύμα της εποχής του και τον ξεσηκωμό των Ελλήνων το 1821, ζωγράφισε μία σειρά από πίνακες με ελληνικά θέματα, όπως «Ο όρκος του Λόρδου Βύρωναστον τάφο του Μάρκου Μπότσαρη» (1850, Δημοτικό Μουσείο Τρεβίζο), «Ο θάνατος του Μάρκου Μπότσαρη» (1841, Δημοτικό Μουσείο Τεργέστης) και «Ο Αρχιεπίσκοπός Γερμανός μπήγει το λάβαρο με τον σταυρό στον γκρεμό των Καλαβρύτων» (1838, Πινακοθήκη Μιλάνου, λιθογραφία του πίνακα στο Εθνολογικό Μουσείο Αθηνών). Πηγή έμπνευσης για τον ζωγράφο στάθηκε η τετράτομη «Ιστορία της αναγεννήσεως της Ελλάδος» του γάλλου φιλέλληνα Φρανσουά Πουκεβίλ.
Ο Λουντοβίκο Λιπαρίνι πέθανε στη Βενετία στις 19 Μαρτίου 1856, σε ηλικία 56 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/803#ixzz43MhmKFIH
Τζέιμς Βαν Φλιτ
1892 – 1992
217
0
Αμερικανός στρατιωτικός, με σημαντική συνεισφορά στην έκβαση του ελληνικού εμφύλιου πολέμου.
Ο Τζέιμς Όλγουορντ βαν Φλιτ (James Alward Van Fleet) γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1892 στο Κότεσβιλ του Νιού Τζέρσεϊ, αλλά μεγάλωσε στο Μπάρλοου της Φλώριδας. Το 1911 έγινε δεκτός στη Στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ (Αμερικανική Σχολή Ευελπίδων), με συμμαθητές σημαντικές στρατιωτικές προσωπικότητες του μέλλοντος, όπως ο στρατηγός και πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ και ο στρατηγός Ομάρ Μπράντλεϊ. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε στην ανίκητη ποδοσφαιρική ομάδα (αμερικανικό ποδόσφαιρο) του στρατού το 1914. Μετά την αποφοίτησή του ονομάστηκε ανθυπολοχαγός Πεζικού.
Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμουπηρέτησε ως διοικητής τάγματος υπό τις διαταγές του στρατηγού Τζον Πέρσινγκ. Τη διετία 1923-1924, εκτός από τα στρατιωτικά του καθήκοντα, διετέλεσε προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας Florida Gators, την οποία οδήγησε σε μεγάλες επιτυχίες.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμουυπηρέτησε στην Ευρώπη ως διοικητής του 8ου Συντάγματος Πεζικού και συμμετείχε στην απόβαση των Συμμάχων την Νορμανδία. Αν και η φήμη του είχε ξεπεράσει τα στενά όρια της μονάδας του, έμεινε στάσιμος βαθμολογικά, επειδή ο αρχηγός του Στρατού, Τζορτζ Μάρσαλ, τον πέρασε κατά λάθος για ένα συνονόματο αξιωματικό, που ήταν μέθυσος. Όταν ο παλιός του συμμαθητής Αϊζενχάουερ πληροφόρησε τον Μάρσαλ για το λάθος του, ο Βαν Φλιτ αποκαταστάθηκε και ανέλαβε τη διοίκηση του Γ’ Σώματος Στρατού της 3ης Στρατιάς, που διοικούσε ο στρατηγός Πάτον.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1948 ο Βαν Φλιτ έφθασε στην Ελλάδα για να εποπτεύσει την εφαρμογή του Δόγματος Τρούμαν. Ήταν επικεφαλής των 250 στρατιωτικών συμβούλων, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην έκβαση του εμφυλίου πολέμου υπέρ των εθνικών δυνάμεων, ενώ διαχειρίστηκε και την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια στη χώρα μας, ύψους 304 εκατομμυρίων δολαρίων. Ουσιαστικά, ήταν ο διοικητής του Εθνικού Στρατού, αν ανακαλέσουμε στη μνήμη τη ρήση του Υπουργού Στρατιωτικών Παναγιώτη Κανελλόπουλου, ο οποίος απευθυνόμενος στον βαν Φλιτ του είπε: «Στρατηγέ, ιδού ο στρατό σας».
Η πρώτη γεύση από το μέτωπο δεν ήταν και ιδιαίτερα ευχάριστη γι’ αυτόν, καθώς το στρατιωτικό αεροσκάφος με το οποίο μετέβη στη Φλώρινα πάτησε νάρκη στον διάδρομο προσγείωσης, την οποία είχαν τοποθετήσει αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού. Ανατινάχθηκε το ουραίο τμήμα του, αλλά ο Βαν Φλιτ γλίτωσε με ελαφρά τραύματα, όχι όμως και δύο Έλληνες αξιωματικοί, υπεύθυνοι του αεροδρομίου, που εκτελέστηκαν για εγκληματική αμέλεια.
Το 1951 ο Βαν Φλιτ αντικατέστησε τον στρατηγό Μάθιου Ρίτζγουεϊ ως επικεφαλής της 8ης Στρατιάς και των δυνάμεων του ΟΗΕ στον Πόλεμο της Κορέας. Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων έπεσε μαχόμενος ο μονάκριβος γιος του, πιλοτάροντας ένα βομβαρδιστικό Β-26.
Συνταξιοδοτήθηκε το 1953 με τον βαθμό του αντιστρατήγου. Μόλις το πληροφορήθηκε ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, Χάρι Τρούμαν, δήλωσε: «Ο βαν Φλιτ υπήρξε ο σπουδαιότερος στρατηγός που είχαμε ποτέ… Τον έστειλα στην Ελλάδα και κέρδισε τον πόλεμο… Τον έστειλα την Κορέα και κέρδισε τον πόλεμο».
Ο Τζέιμς Βαν Φλιτ πέθανε στο ράντσο του στο Πολκ Σίτι της Φλόριντα στις 23 Σεπτεμβρίου 1992 και τάφηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο του Άρλινγκτον στην Ουάσιγκτον.
Στην Καστοριά, η δημοτική αρχή έδωσε το όνομά του βαν Φλιτ σε πλατεία της πόλης, όπου μάλιστα του έστησε και προτομή. Κατά τη διάρκεια των ΝΑΤΟϊκών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία το 1999, άγνωστοι γκρέμισαν τον ανδριάντα και τον πέταξαν στη λίμνη. Υπήρξε αντίδραση από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και τελικά με πρωτοβουλία της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης Καστοριάς το 2007 στήθηκε άλλη προτομή του στρατηγού στις παρυφές της πόλης, σε ιδιωτικό χώρο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/447#ixzz43Mi75KWG
Γιώργος Κόρος
1923 – 2014
637
0
Σπουδαίος βιολιστής της λαϊκοδημοτικής μουσικής και συνθέτης τραγουδιών, με πιο γνωστό το «Είσαι νινί ακόμα».
Ο Γιώργος Κόρος γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1923 στους Ανδρωνιάνους Εύβοιας, από πατέρα ιεροψάλτη, ο οποίος τον μύησε από μικρό στα μυστικά της βυζαντινής μουσικής. Σε ηλικία 9 ετών άρχισε να μαθαίνει βιολί μόνος τους και στα 12 του έπαιξε για πρώτη φορά σε πανηγύρι. Συνέχιζε να παίζει σε γάμους, γλέντια και ταβέρνες μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, οπότε ξεκίνησε η καθαυτό επαγγελματική του καριέρα στη μουσική.
Αυτός που τον επέβαλε στη δισκογραφία ήταν ο συνθέτης και ερμηνευτής του δημοτικού τραγουδιού Γιώργος Παπασιδέρης (1902-1977). Το 1953 τον άκουσε σ’ ένα κέντρο της Αθήνας και εντυπωσιάστηκε από τον τρόπο που έπαιζε το βιολί, σε μια εποχή που το όργανο αυτό ήταν περιθωριακό στη δημοτική μουσική. Από τότε, ο Γιώργος Κόρος συνεργάστηκε με καλλιτέχνες από όλο το φάσμα της λαϊκοδημοτικής μουσικής: Γιώργο Παπασιδέρη, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Μήτσο Αραπάκη, Στέλιο Καζαντζίδη, Καίτη Γκρέι, Γιώτα Λύδια, Πάνο Γαβαλά, Μανώλη Αγγελόπουλο, Χάρις Αλεξίου, Γιώργο Νταλάρα, Γλυκερία, Ελένη Βιτάλη, Δημήτρη Ζάχο, Αλέκο Κιτσάκη, Σοφία Κολλητήρη, Στάθη Κάβουρα, Τασία Βέρρα, Μάκη Χριστοδουλόπουλο, Σοφία Εμφιετζή και πολλούς άλλους.
Ο Γιώργος Κόρος έγραψε περίπου 1.500 τραγούδια, ενώ στο ενεργητικό του έχει πολλούς χρυσούς και πλατινένιους δίσκους, καθώς και μεγάλες επιτυχίες, όπως τα τραγούδια: «Αδειανό το προσκεφάλι», «Χαμένο κορμί», «Είσαι νινί ακόμα», «Όσοι είναι αισθηματίες», «Φαράχ», «Κλαίει απόψε ο ουρανός», «Μες στη ζωή έχω ζήσει τόσες πίκρες». Στο τραγούδι «Φύγε, φύγε» με τον Στράτο Διονυσίου ήταν η πρώτη φορά που η Γιώτα Λύδια πρωτοφώναξε τη φράση που τον ακολουθούσε πάντα: «Γεια σου Κόρο με το βιολί σου!». Ο ίδιος έβγαλε στο τραγούδι γνωστούς σήμερα καλλιτέχνες, όπως η Σοφία Κολλητήρη, ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος και η Βάσω Χατζή.
Από τον γάμο του με την Ασημίνα είχε αποκτήσει δύο παιδιά, τον Νικόλαο και την Κατερίνα Κόρου, γνωστή λαϊκή τραγουδίστρια και συνθέτρια.
Ο Γιώργος Κόρος πέθανε στις 8 Ιανουαρίου 2014, σε ηλικία 90 ετών.
Είπε...
Αν το δοξάρι του βιολιού μου ήταν πριόνι, με τις δοξαριές μου θα είχα κόψει όλα τα δέντρα και τα δάση της Ρωσίας.
Τα ταξίμια στο βιολί είναι σαν να μιλάμε, και ο ένας να λέει στον άλλον το παράπονό του, το αίσθημά του, την ιστορία του, κάτι που του έτυχε και ο άλλος πάλι να του λέει, τι λες βρε παιδί μου, αυτά έπαθες;
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/767#ixzz43MiTBMtg
Σύναξη των Λιδορικιωτών στη "Βαθιά" ( μάλλον..προεκλογική ) , μπροστά στο σπίτι του Ν.Π.Μπήλιου , τώρα Γ.Ν. Πανάγου , στη δεκαετία του 1890 . Αξιοσημείωτη η..ενδυματολογική ποικιλία , από φράγκικα μέχρι..πουκαμίσα . Δυστυχώς δεμ υπάρχουν πληροφορίες ούτε για το λόγο της συγκέντρωσης αλλά ούτε και για τα ονόματα των παρόντων .
Αρχείο Μαρίας Λαλαγιάννη - Ψιμάρα
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Κυριακή
20/3
02:00
6°C
95%
ΑΠΝΟΙΑ
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ
08:00
9°C
83%
1 Μπφ Α
3 Km/h
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ
14:00
13°C
75%
2 Μπφ ΝΔ
9 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
20:00
9°C
96%
4 Μπφ Δ
24 Km/h
ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
"ΕΦΤΑΣΕ ΤΟ..ΠΑΣΧΑ ..."
Χθες αγαπημένοι μου χωριανοί και φλιλοι , είχαμε τους πρώτους χαιρετισμούς , σημάδι πως μπήκαμε στην τελική ευθεία για το Πάσχα , κάτι βέβαιαα που με μεγάλη λαχτάρα περιμλενουμε , μικροί και μεγάλοι , ο καθλενας φυσικά για τους δικούς του λόγους ..
Είναι βλέπετε η Λαμπρή , πάντα μέσα στην άνοιξη , και όλα βοηθάνε ώστε όλοι να προσπαθόυν να περλασουν αυτλες τις όμορφες γιορτινλες μλερες , στο χωριό τους κοντα στους αγαπημένους συγγενελις τους , ύστερα είναι πασίγνωστο πως το καλύτερο πασχα γλινεται στη Ρουμελη , που ψήνουν αρνιά κλπ ..κλπ , χωρλις αυτό βλεβαια να ελιναι και απολύτως..σίγουρο , αφού στο χωριό μας , ελάχιστα ή μάλλον ελαχιστότατα σπίτια κρατάνε αυτό το όμορφο εθιμο ..
Βέβαια , το αρνλιτης σούβλας φίλοι μου σαν..Λιδορικιώτικο έδεσμα , έχει πάψει να υπάρχει στα επαγγελματικά μενού , όπως και τα κοκορέτσια , τα σπληνλαντερα , οι γαρδούμπες και άλλοι εξαιρετικοί αραδοσιακοί μεζέδες , μόμο κάποια σπίτια στις γιορτές τηρούν τα παλιά έθιμα , οι περισσότερες νοικοκυράδες "ξεσηκώνουν "διάφορες αλαμπουρνλεζικες συνταγές και δυστυχώς χαλάνε όλη την ομορφιά των γιορτάδων μας , κλατι φιλετλκια μινιόν με..σως κλπ, κάτι μαγειρευτά με βερύκοκα και..δαμάσκηνα , νας έχουν αλλάξει τα..φώτα , αμ εκείνα τα λαχανλακια Βρυξελλλών που κυρά "Βαλασώ " ( βλέπε..Βασίλω ) ανικατέστησε τους πεντανλοστιμους .."σαρμάδες της μανα και της γιαγιάς μας "που τους πάτε ;
Βέβαια σε τετοιες περιπτώσεις απολαμβάνεις πολλά κα διάφορα .."αλαμπουρνέζικα "απ'την κάθε κυρά ..Βασίλω και όχι μόνον , θυμάμαι σε κάποια τετοια μάζωξη η οικοδέσποινα που είχε απο..εξαπανέκαθεν (!!!!) πάρει διαζύγιο απ'τη..γραμματική , αμόλυσε τόσες χοντροκοτσάνες , χρησιμοποιώντας εκείνη την περίεργη "διάλεκτο "των ημι..αγραμμάτων , με την ωραιότερη όμως μ που επαναλάμβανε κάθε τόσο : "μήπως θέλετε και κανένα..."ΓΛΥΚΕΡΆΚΙ "που το'χω φτιαγμένο με τα χεράκια μου ; προσθετοντας βλεβαια , πως είναι ευκαιρία να ..χρησιμοποιήσει και το καινούργιο "ΣΕΡΒΙΤΣΙΟ ΤΟΥ ΓΛΥΚΕΡ "που αγόρασε τελευτία...
Κάτι τλετοια λοιπόν φίλοι μου χαλάνε αυτλες τις όμορφες στιγμές και κάνουν τους ωραλιους ααπλούς ανθρώπους που δεν διακατλεχονται από..διάφορα σύνδρομα , να πάψουν να μετλεχουν σε τλετοιες βεγγέρες που κάνουν κάποιες .."ΣΟΥΣΟΥΔΕΣ "..
Απλά λοιπόν , σεμνά και ταπεινά , με τα έθιμά μας τα ωραία και φυσικά και με τα πατροπαράδοτα μεζεκλίκια και..φαγητά , για να περνάμε , καλεσμένοι και..οικοδεσπότες όμορφα και..ζηλεμένα ...
'Ασε που κάποιες..πιο προχωρημένες φίλοι μου παραθέτουν παραδοσιακά τσιμπούσια με..."ΚΙΝΕΖΙΚΟ " , τ'αηκούτε ; τ'αηκούμι να..λέτι..."!!!
Καλό σας απόγευμα και καλό "ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ "...
Απ'το "Λιδωρίκι"με αγάπη ....Κ.Κ.-
www.lidoriki.com