Μια τάξη Δημοτικού σχολείου από τα αξέχαστα χρόνια.
Ποδιά και γιακαδάκι άσπρο που δεν το φόραγα ποτέ γιατί κάπως
μου έκανε.
Η καθαρεύουσα .... με τις περισπωμένες...τις δασείες ...τις ψιλές.....
Στην αρχή πένα με μελάνι και μετά το μπίκ......
H δασκάλα......"....πιο στρογγυλά τα γράμματά σου.....μπράβο έτσι...."....
Και από τους παλιούς συμμαθητές .....άλλοι "έφυγαν"νωρίτερα....
άλλοι υπάρχουν ....αγνώριστοι από τον αδυσώπητο χρόνο.
Μερικοί έπαιξαν ρόλους στην διακυβέρνηση του τόπου....
Άλλοι είναι γνωστοί καλλιτέχνες......
Τις πινακίδες στην τάξη τις έγραφε ο καλλιγράφος...
Είχαμε και τετράδιο καλλιγραφίας και φυσικά μάθημα...
Η δασκάλα γύριζε ανάποδα την σελίδα και εξηγούσε ότι έτσι καταλάβαινε
τον καλύτερο σε αυτό το μάθημα.
Μια πινακίδα γράφει...."μας επήραν το σχολείο μας για τις εκλογές..."
Άλλη για τον αργαλειό της Ελενίτσας....η τάξη αυτή προφανώς θα ήταν
στην επαρχία.
Το δικό μας δημοτικό σχολείο ήταν ένα παλιό αρχοντικό δωρεά
κάποιου εύπορου των χρόνων εκείνων.
Ευτυχώς που υπήρχαν και αυτοί....
Στην αυλή το πλυσταριό ήταν ο χώρος που έμενε η επιστάτρια του σχολείου.
Στο διάλειμμα μοίραζε στα παιδιά το γάλα και το τυρί που μας έστελναν οι σύμμαχοι.
Έβγαζες το ψωμί από την τσάντα έβαζες το τυρί ενδιάμεσα ....
Στο τσίγκινο κύπελο που είχες πάντα θα έπινες το συμμαχικό γάλα από σκόνη
κλείνοντας την μύτη...για να τα καταφέρεις.
Πίσω στα παλιά