05.04.2016
![Εικόνα: Χρήστος Μπολώσης]( "Εικόνα: Χρήστος Μπολώσης")
Χρήστος Μπολώσης
Συνήθως είμαι σταθερός στις θέσεις μου. Επί παραδείγματι εδώ και πάνω από 5 χρόνια έχω να δω ειδήσεις στην τηλεόραση. Αυτό το τηρώ με θρησκευτική ευλάβεια, επειδή πάνω απ’ όλα προσέχω την υγεία μου. Διότι τι να σου κάνει και το φουκαριάρικο το Lipitor, όταν οι δόσεις της παραπληροφόρησης έρχονται κατά ριπάς πολυβόλου Μπράουνινγκ; Χαπάκια είναι κι’ αυτά δεν είναι και η Γραμμή Μεταξά. Παρεμπιπτόντως και μια και αναφέραμε τον Μεταξά, αύριο 6 Απριλίου είναι η επέτειος την Μάχης των Οχυρών. Αμφιβάλλω αν κάποιο κανάλι θα την θυμηθεί. Τώρα έχουμε την Ειδομένη που ψάχνουμε για επενδυτές με τον Μεταξά θα ασχολούμαστε.
Προχθές λοιπόν, πώς τάφερε ο διάολος και του Μανώλη η σκούφια και μη έχοντας πολλές επιλογές, μια και δεν βρισκόμουν στο σπίτι μου, αναγκάστηκα να παρακολουθήσω ειδήσεις σε κάποιο κανάλι. Μόλις λοιπόν τελειώνουν οι τίτλοι της αρχής, βγαίνει ο μέσα στη θλίψη και την μαυρίλα άνκορμαν (τρομάρα μας) να μας αναγγείλει ότι σε λίγο θα παρακολουθήσουμε ένα σοκαριστικό άμα δε και συγκλονιστικό βίντεο, που δείχνει την απόπειρα ενός μετανάστη (άντε να τους κάνουμε την χάρη και να μη πούμε «λαθρομετανάστες» τους λαθρομετανάστες) στην Ειδομένη, να επιχειρεί να αυτοπυρποληθεί επειδή δεν ανοίγουν τα σύνορα.
Απομάκρυνα γρήγορα – γρήγορα τα παιδιά, κατάπια δυό τρία σαλοσπίρ μη μου ‘ρθει και κάνας νταμπλάς από τη σύγχυση και πήρα και ένα μάτσο χαρτομάντηλα για τα δάκρυά μου που προμηνύονταν καυτά. Μετά από τα απαραίτητα αυτά προληπτικά μέτρα, περίμενα να δω σκηνές σαν αυτές με τους μοναχούς του Θιβέτ, που πασαλείβονται με βενζίνη και λαμπαδιάζουν στις πλατείες.
Και αρχίζει το βίντεο και βλέπω έναν νεαρό, να φωνάζει και να ρίχνει απάνω του κάποιο υγρό και να πέφτουν αμέσως πάνω του όλοι οι άλλοι που ήταν δίπλα του - και ήταν δεκάδες – να του ρίχνουν νερό για να σβύσουν την φωτιά, που δεν είχε καν ανάψει, ενώ είναι γνωστό ότι με το νερό δεν σβύνει η βενζίνη, αλλά ποιος κοιτάζει τέτοιες λεπτομέρειες τέτοιες ώρες. Τελικά, τον πάλευαν γύρω στα 5 λεπτά μπροστά στην κάμερα, η οποία ουδείς μπήκε στον κόπο να μας εξήγησε πώς βρέθηκε εκείνη ακριβώς στην στιγμή εκεί (τι διάολο «αποκλειστικότητα» θα ήταν), με νερά και κουβέρτες, που έφεραν μετά, να του σβύσουν τη φωτιά, η οποία όμως ουδέποτε είχε ανάψει.
Συγκλονίστηκα είναι η αλήθεια. Όχι όμως για τους λόγους που είχε προαναγγείλει ο τεθλιμμένος τρομολάγνος ειδησεολόγος. Πρώτα πρώτα έκλεισα την τηλεόραση και μετά απελευθέρωσα τα παιδιά, μη πλακώσει και καμιά ΜΚΟ και με κατηγορήσει για φασίστα που φυλακίζω τα παιδιά. Είπα στη γυναίκα μου να μου φτιάξει ένα ουζάκι για να συνέλθω και σκέφτηκα (κάπου κάπου το συνηθίζω, μια και δεν είναι ΣΥΡΙΖΑίος που σκέφτονται συνεχώς!!!).
Καλά ρε παιδί μου αυτό πήγε να αυτοπυρποληθεί και ξέχασε να πάρει μαζί του ένα τσακμάκι; Σχεδίαζε να γίνει Κατερίνα Κούκκα (ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ) και το έκανε εκεί που βρίσκονταν δεκάδες πατριώτες του, οπότε ήταν σίγουρο ότι οι… ανύποπτοι παριστάμενοι, θα ενεργούσαν αστραπιαίως να σβύσουν την ανύπαρκτη φωτιά. Είπαμε δεν υπήρχε τσακμάκι.
Γιατί τον έκανα λούτσα (μέχρι και μπουγέλο εθεάθη) χωρίς να έχει λαμπαδιάσει; Έτσι προληπτικώς; Ή είχαν ετοιμασθεί αλλά η φωτιά δεν άναψε; Εκείνη η ρημάδα η κάμερα, πώς βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο σημείο; Θα μου πείτε δημοσιογραφικό δαιμόνιο. Ας το πιστεύσωμεν, που έλεγε και ο ντετέκτιβ Χάρυ Κλιν. Πάντως τι να σας πώ...
Εγώ αν αποφασίσω κάποτε να γίνω τας κεμπάπ, θα το οργανώσω διαφορετικά. Θα αφήσω ένα ωραίο ωραίο σημείωμα που θα εξηγώ του λόγους που αποφάσισα να γίνω από άνθρωπος σουβλάκι (μη τραβάνε και τη φουκαριάρα τη γυναίκα μου επειδή εμένα μου την βάρεσε να το παίξω ντομάτες γεμιστές), και μετά θα πάω σε μια ήσυχη και απόμερη γωνιά, να μη φλομώσει και η γειτονιά από την τσίκνα, θα λουστώ με βενζίνη κατοστάρα και θα βάλω φόκο. Αν θέλω να απαθανατίσω τη στιγμή που, από την κατηγορία των ανθρώπων περνάω στην κατηγορία των γκουρμέ, δόξα τῷ Ἡφαίστῳ (τον Θεό της φωτιάς ντε) σέλφι υπάρχουν, για να μη μείνουν και χωρίς δουλεία οι τηλεάνθρωποι.
Τώρα ποιος σταθμός θα ασχοληθεί με αυτήν την οβιδιακή μεταμόρφωσή μου, είναι ένα ζήτημα που σηκώνει πολύ συζήτηση. Να τραγούδαγα λίγο βρε παιδί μου. Έτσι γίνονται οι δουλειές όμορφα και νοικοκυρεμένα και όχι να φωνάζουμε την Μέτρο Γκόλντουιν Μάγερ και την Παραμάουντ για απ’ ευθείας σύνδεση, λες και είναι ο τελικός του Τσάμπιονς Λίγκ.
Αυτό μου θυμίζει μία σκηνή της ταινίας «Της Κακομοίρας» (ποιοι άσχετοι την μετονόμασαν σε «Μπακαλόγατο»;) που ο Ζήκος (Κ. Χατζηχρήστος) ετοιμάζεται να μαλώσει με τον Κιτσάρα Μπούρμπουρη (Νίκο Ρίζο), πράγμα όμως που δεν το έχει εντελώς αποφασίσει, διότι αντιλαμβάνεται ότι θα τις μαζέψει και φωνάζει στην κυρά Δέσποινα (Μαρίκα Νέζερ): «Κράτα με κυρά μου, κράτα με».
Χρήστος Μπολώσης, Υποστράτηγος ε.α
dimokratianews.gr
Χρήστος Μπολώσης
Συνήθως είμαι σταθερός στις θέσεις μου. Επί παραδείγματι εδώ και πάνω από 5 χρόνια έχω να δω ειδήσεις στην τηλεόραση. Αυτό το τηρώ με θρησκευτική ευλάβεια, επειδή πάνω απ’ όλα προσέχω την υγεία μου. Διότι τι να σου κάνει και το φουκαριάρικο το Lipitor, όταν οι δόσεις της παραπληροφόρησης έρχονται κατά ριπάς πολυβόλου Μπράουνινγκ; Χαπάκια είναι κι’ αυτά δεν είναι και η Γραμμή Μεταξά. Παρεμπιπτόντως και μια και αναφέραμε τον Μεταξά, αύριο 6 Απριλίου είναι η επέτειος την Μάχης των Οχυρών. Αμφιβάλλω αν κάποιο κανάλι θα την θυμηθεί. Τώρα έχουμε την Ειδομένη που ψάχνουμε για επενδυτές με τον Μεταξά θα ασχολούμαστε.
Προχθές λοιπόν, πώς τάφερε ο διάολος και του Μανώλη η σκούφια και μη έχοντας πολλές επιλογές, μια και δεν βρισκόμουν στο σπίτι μου, αναγκάστηκα να παρακολουθήσω ειδήσεις σε κάποιο κανάλι. Μόλις λοιπόν τελειώνουν οι τίτλοι της αρχής, βγαίνει ο μέσα στη θλίψη και την μαυρίλα άνκορμαν (τρομάρα μας) να μας αναγγείλει ότι σε λίγο θα παρακολουθήσουμε ένα σοκαριστικό άμα δε και συγκλονιστικό βίντεο, που δείχνει την απόπειρα ενός μετανάστη (άντε να τους κάνουμε την χάρη και να μη πούμε «λαθρομετανάστες» τους λαθρομετανάστες) στην Ειδομένη, να επιχειρεί να αυτοπυρποληθεί επειδή δεν ανοίγουν τα σύνορα.
Απομάκρυνα γρήγορα – γρήγορα τα παιδιά, κατάπια δυό τρία σαλοσπίρ μη μου ‘ρθει και κάνας νταμπλάς από τη σύγχυση και πήρα και ένα μάτσο χαρτομάντηλα για τα δάκρυά μου που προμηνύονταν καυτά. Μετά από τα απαραίτητα αυτά προληπτικά μέτρα, περίμενα να δω σκηνές σαν αυτές με τους μοναχούς του Θιβέτ, που πασαλείβονται με βενζίνη και λαμπαδιάζουν στις πλατείες.
Και αρχίζει το βίντεο και βλέπω έναν νεαρό, να φωνάζει και να ρίχνει απάνω του κάποιο υγρό και να πέφτουν αμέσως πάνω του όλοι οι άλλοι που ήταν δίπλα του - και ήταν δεκάδες – να του ρίχνουν νερό για να σβύσουν την φωτιά, που δεν είχε καν ανάψει, ενώ είναι γνωστό ότι με το νερό δεν σβύνει η βενζίνη, αλλά ποιος κοιτάζει τέτοιες λεπτομέρειες τέτοιες ώρες. Τελικά, τον πάλευαν γύρω στα 5 λεπτά μπροστά στην κάμερα, η οποία ουδείς μπήκε στον κόπο να μας εξήγησε πώς βρέθηκε εκείνη ακριβώς στην στιγμή εκεί (τι διάολο «αποκλειστικότητα» θα ήταν), με νερά και κουβέρτες, που έφεραν μετά, να του σβύσουν τη φωτιά, η οποία όμως ουδέποτε είχε ανάψει.
Συγκλονίστηκα είναι η αλήθεια. Όχι όμως για τους λόγους που είχε προαναγγείλει ο τεθλιμμένος τρομολάγνος ειδησεολόγος. Πρώτα πρώτα έκλεισα την τηλεόραση και μετά απελευθέρωσα τα παιδιά, μη πλακώσει και καμιά ΜΚΟ και με κατηγορήσει για φασίστα που φυλακίζω τα παιδιά. Είπα στη γυναίκα μου να μου φτιάξει ένα ουζάκι για να συνέλθω και σκέφτηκα (κάπου κάπου το συνηθίζω, μια και δεν είναι ΣΥΡΙΖΑίος που σκέφτονται συνεχώς!!!).
Καλά ρε παιδί μου αυτό πήγε να αυτοπυρποληθεί και ξέχασε να πάρει μαζί του ένα τσακμάκι; Σχεδίαζε να γίνει Κατερίνα Κούκκα (ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρποληθώ) και το έκανε εκεί που βρίσκονταν δεκάδες πατριώτες του, οπότε ήταν σίγουρο ότι οι… ανύποπτοι παριστάμενοι, θα ενεργούσαν αστραπιαίως να σβύσουν την ανύπαρκτη φωτιά. Είπαμε δεν υπήρχε τσακμάκι.
Γιατί τον έκανα λούτσα (μέχρι και μπουγέλο εθεάθη) χωρίς να έχει λαμπαδιάσει; Έτσι προληπτικώς; Ή είχαν ετοιμασθεί αλλά η φωτιά δεν άναψε; Εκείνη η ρημάδα η κάμερα, πώς βρέθηκε την κατάλληλη στιγμή, στο κατάλληλο σημείο; Θα μου πείτε δημοσιογραφικό δαιμόνιο. Ας το πιστεύσωμεν, που έλεγε και ο ντετέκτιβ Χάρυ Κλιν. Πάντως τι να σας πώ...
Εγώ αν αποφασίσω κάποτε να γίνω τας κεμπάπ, θα το οργανώσω διαφορετικά. Θα αφήσω ένα ωραίο ωραίο σημείωμα που θα εξηγώ του λόγους που αποφάσισα να γίνω από άνθρωπος σουβλάκι (μη τραβάνε και τη φουκαριάρα τη γυναίκα μου επειδή εμένα μου την βάρεσε να το παίξω ντομάτες γεμιστές), και μετά θα πάω σε μια ήσυχη και απόμερη γωνιά, να μη φλομώσει και η γειτονιά από την τσίκνα, θα λουστώ με βενζίνη κατοστάρα και θα βάλω φόκο. Αν θέλω να απαθανατίσω τη στιγμή που, από την κατηγορία των ανθρώπων περνάω στην κατηγορία των γκουρμέ, δόξα τῷ Ἡφαίστῳ (τον Θεό της φωτιάς ντε) σέλφι υπάρχουν, για να μη μείνουν και χωρίς δουλεία οι τηλεάνθρωποι.
Τώρα ποιος σταθμός θα ασχοληθεί με αυτήν την οβιδιακή μεταμόρφωσή μου, είναι ένα ζήτημα που σηκώνει πολύ συζήτηση. Να τραγούδαγα λίγο βρε παιδί μου. Έτσι γίνονται οι δουλειές όμορφα και νοικοκυρεμένα και όχι να φωνάζουμε την Μέτρο Γκόλντουιν Μάγερ και την Παραμάουντ για απ’ ευθείας σύνδεση, λες και είναι ο τελικός του Τσάμπιονς Λίγκ.
Αυτό μου θυμίζει μία σκηνή της ταινίας «Της Κακομοίρας» (ποιοι άσχετοι την μετονόμασαν σε «Μπακαλόγατο»;) που ο Ζήκος (Κ. Χατζηχρήστος) ετοιμάζεται να μαλώσει με τον Κιτσάρα Μπούρμπουρη (Νίκο Ρίζο), πράγμα όμως που δεν το έχει εντελώς αποφασίσει, διότι αντιλαμβάνεται ότι θα τις μαζέψει και φωνάζει στην κυρά Δέσποινα (Μαρίκα Νέζερ): «Κράτα με κυρά μου, κράτα με».
Χρήστος Μπολώσης, Υποστράτηγος ε.α
dimokratianews.gr