Σαν ένα  υπέροχο τεράστιο  παζλ μοιάζει  το  χωριό μας  αυτό  τον καιρό   φιλοι μου , με  τους  ατελείωτους συνδυασμούς   χρωμάτων και  αποχρώσεων ...κρίμα  μόνο , που δεν  υπάρχουν  οι  κατάλληλοι  άνθρωποι  να  τα..αναδείξουν...ΕΙΜΑΣΤΕ  ΤΕΛΕΙΩΣ  ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΕΝΟΙ ...!!!


Καλησπέρα  Λιδορικιώτες 
Καλησπέρα  φίλοι του  χωριού μας
ΤΡΙΤΗ  ΣΗΜΕΡΑ  13  ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2016
Ανατολή Ήλιου: 06:49
Δύση Ήλιου: 20:00
Σελήνη 7 ημερών
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz45iizpDHD
ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1822

Οι πολιορκημένοι από τους Τούρκους στον πύργο του Ζαφειράκη στη Νάουσα πραγματοποιούν ηρωική έξοδο. 13 κορίτσια της Νάουσας, μανάδες και παιδιά, συγκεντρώνονται στη γέφυρα της Αραπίτσας και ρίχνονται στον καταρράκτη, επαναλαμβάνοντας το χορό του Ζαλόγγου.
1924

Δημοψήφισμαγια το Πολιτειακό διεξάγεται στην Ελλάδα. Με ποσοστό 69,95%, οι Έλληνες τάσσονται υπέρ της Αβασίλευτης Δημοκρατίας.
1924

Ιδρύεται στην Αθήνα από πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινούπολης, που πρωταγωνιστεί στα αθλητικά δρώμενα με τα αρχικά ΑΕΚ.
1943

Ομαδικοί τάφοι 4.000 πολωνών πολιτών και αξιωματικών ανακαλύπτονται από τους Ναζί στο δάσος Κατίν της Ρωσίας. Οι Σοβιετικοί αρνούνται ότι ευθύνονται για τις εκτελέσεις και κατηγορούν του Γερμανούς. Τελικά, ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ θα παραδεχθεί το 1990 την ευθύνη των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών (NKVD) για τη σφαγή, που έγινε με διαταγή του Στάλιν το 1940.
1970

Ολοκληρώνεται η δίκη της αντιστασιακής οργάνωσης «Δημοκρατική Άμυνα», η οποία εξελίχθηκε σε δριμύ «κατηγορώ» κατά της Χούντας, τόσο από τους κατηγορούμενους, όσο κι από τους μάρτυρες υπεράσπισης. Μεταξύ των καταδικασθέντων: Σάκης Καράγιωργας (ισόβια), Γ. Α. Μαγκάκης (18 χρόνια), Νίκος Κωσταντόπουλος (8 χρόνια) και Χρήστος Πρωτόπαππας (8 χρόνια).
2003

Τραγωδία στα Τέμπη. 21 μαθητές από το Λύκειο Μακροχωρίου Ημαθίας χάνουν τη ζωή τους, όταν νταλίκα διεμβολίζει το τουριστικό λεωφορείο στο οποίο επιβαίνουν. Έξι άτομα θα καταδικαστούν για το δυστύχημα σε ποινές φυλάκισης από 4 έως 15 χρόνια.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1304#ixzz45ijMF7ZE
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1808

Αντόνιο Μέουτσι, ιταλός εφευρέτης. Από πολλούς θεωρείται αυτός που ανακάλυψε το τηλέφωνο, εφεύρεση που αποδίδεται στον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ. (Θαν. 18/10/1889)
1926

Έλλη Λαμπέτη, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ελένης Λούκου, ελληνίδα ηθοποιός. (Θαν. 3/9/1983)
1947

Θάνος Μικρούτσικος, έλληνας συνθέτης και πολιτικός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1304#ixzz45ijWkEhs
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1984

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, έλληνας κωμικός ηθοποιός. (Γεν. 12/7/1912)
2015

Εντουάρντο Γκαλεάνο, ουρουγουανός συγγραφέας.(Γεν. 3/9/1940)
ΑποφθέγματαΑνθολόγιο
2015

Γκίντερ Γκρας, νομπελίστας γερμανός συγγραφέας.(Γεν. 16/10/1927)
Ανθολόγιο
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1304#ixzz45ijsO0dw
 

Έλλη Λαμπέτη

1926 – 1983

• ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

6066
1
Κορυφαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Γεννήθηκε στις 13 Απριλίουτου 1926 στα Βίλια Αττικής. Το πραγματικό της όνομα ήταν Έλλη Λούκου. Πατέρας της ήταν ο Κώστας Λούκος, ιδιοκτήτης ταβέρνας, και μητέρα της η Αναστασία Σταμάτη. Ο παππούς της, γνωστός ως Καπετάν-Σταμάτης, είχε πολεμήσει στο πλευρό του Κολοκοτρώνη, κατά την επανάσταση του 1821.
Το 1928 η οικογένειά της μετακόμισε στην Αθήνα. Δεκατρία χρόνια αργότερα, η Έλλη έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, αλλά απορρίφθηκε. Ωστόσο, το ταλέντο της αναγνωρίστηκε από τη Μαρίκα Κοτοπούλη, που την πήρε κοντά της και σύντομα έγινε η αγαπημένη της μαθήτρια. Μάλιστα, της είχε τόση εμπιστοσύνη, ώστε της επέτρεψε να διαβάσει ακόμη και τις ερωτικές επιστολές που είχε λάβει από τον Ίωνα Δραγούμη, στις αρχές του 20ου αιώνα. Εκείνη τη χρονιά απέκτησε και το νέο της επώνυμο, το οποίο το επέλεξε από το βιβλίο «Αστραπόγιανος» του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη.
Πολύ σύντομα, το 1942, έκανε την πρώτη επίσημη θεατρική της εμφάνιση, στο έργο «Η Χάννελε πάει στον Παράδεισο» του Χάουπτμαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα καθιερώθηκε ως ηθοποιός εξαιρετικής εσωτερικότητας, με τον «Γυάλινο Κόσμο» στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Την ίδια χρονιά έκανε και το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, στην ταινία «Αδούλωτοι Σκλάβοι». Από το 1948 συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Κώστα Μουσούρη, τον μεγάλο αντίπαλο του Κουν. Εκείνη τη χρονιά γνωρίστηκε και με τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον πρώτο μεγάλο της έρωτα.
Το 1950 παντρεύτηκε με τον Μάριο Πλωρίτη. Ο γάμος τους, όμως, δεν άντεξε για πολύ... Χώρισαν τρία χρόνια αργότερα, όταν η Έλλη γνώρισε τον Δημήτρη Χορν. Μαζί έγραψαν μία από τις πιο αστραφτερές σελίδες στην υποκριτική τέχνη. Συγκρότησαν δικό τους θίασο, μαζί με τον Γιώργο Παππά, ανεβάζοντας έργα όπως: «Ο βροχοποιός», «Νυφικό Κρεβάτι», «Το παιχνίδι της Μοναξιάς», κ.α. Στη μεγάλη οθόνη, υπήρξαν συμπρωταγωνιστές στην «Κάλπικη Λίρα» (1956) του Γιώργου Τζαβέλα. Άλλες κινηματογραφικές επιτυχίες της Έλλης Λαμπέτη, αυτής της περιόδου, είναι το «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954), «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956) και «Το τελευταίο ψέμα» (1957) του Μιχάλη Κακογιάννη.
Παρότι η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν υπήρξαν αγαπημένο ζευγάρι στη ζωή και στο σανίδι, η σχέση τους έφτασε στο τέλος της το 1959. Δήλωσαν ότι θα ξανασυνεργαστούν σύντομα, κάτι όμως που δεν έγινε ποτέ. Έως τότε η Έλλη είχε χάσει τη μητέρα της, τρία αδέρφια κι ένα μωρό που θα αποκτούσε με τον Χορν. Η μόνη αχτίδα σ'αυτά τα τραγικά χρόνια ήταν η γνωριμία της με τον αμερικανό συγγραφέα Γουέικμαν, ο οποίος υπήρξε ο επόμενος σύζυγός της έως το 1976.
Η δεκαετία του '70 ήταν εξίσου σκληρή για την Έλλη Λαμπέτη. Εξαιτίας της λαχτάρας της για την απόκτηση ενός παιδιού, ενεπλάκη σε μία δικαστική περιπέτεια, που κράτησε τέσσερα χρόνια. Οι φυσικοί γονείς τής μικρής Ελίζας, που είχε υιοθετήσει, διεκδίκησαν και πήραν την κηδεμονία του παιδιού το 1974.
Τα επόμενα χρόνια ήταν μία μάχη με την επάρατο νόσο, από την οποία είχε προσβληθεί από το 1967. Δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε να παίζει στο θέατρο, αποσπώντας εντυπωσιακές κριτικές. Η τελευταία της εμφάνιση ήταν το 1981, στο έργο «Σάρα - Τα παιδιά ενός κατώτερου θεού», όπου έπαιξε θαυμαστά το ρόλο της κωφάλαλης Σάρας. Λίγο αργότερα, η υγεία της επιδεινώθηκε. Έχασε τη φωνή της και τελικά άφησε την τελευταίας της πνοή στις 3 Σεπτεμβρίουτου 1983, στο αμερικάνικο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.
Η ζωή της γράφτηκε σε βιβλίο από τον καλό της φίλο Φρέντυ Γερμανό κι έγινε μπεστ σέλερ, 13 χρόνια μετά το θάνατό της.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/113#ixzz45ik7NmHG

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος

1912 – 1984

• ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

2542
2
Ο ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου Διονύσης Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στις 12 Ιουλίουτου 1912 στο Διακοφτό. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου και πρωτοεμφανίστηκε το 1938, στον «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ, σε ρόλο που του έδωσε ο δάσκαλός του Αιμίλιος Βεάκης.
Τα χρόνια που ακολούθησαν συνέπραξε με τους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη, των Αρώνη - Χορν, Χατζίσκου - Συνοδινού, του Μουσούρη και του Ντίνου Ηλιόπουλου. Ως τα μέσα της δεκαετίας του 1950 εμφανίστηκε σε ρόλους του κλασικού ρεπερτορίου, ενώ αργότερα άρχισε να εμφανίζεται σε ελαφρές κωμωδίες. Το 1961 συγκρότησε τον δικό του θίασο, δίνοντας αξέχαστες ερμηνείες, σε έργα όπως «Ζήτω η ζωή» του Γεράσιμου Σταύρου και «Δεσποινίς Διευθυντής» των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη. Στο τελευταίο ενσάρκωσε τον κ. Βασιλείου, έναν ρόλο που επανέλαβε το 1964 στη μεγάλη οθόνη, δίπλα στην Τζένη Καρέζη.
Πρώτη κινηματογραφική εμφάνισή του ήταν το 1947, στην ταινία «Παιδιά της Αθήνας» του Τάκη Μπακόπουλου. Ακολούθησαν άλλες 134 ταινίες, στις περισσότερες από τις οποίες κράτησε δευτερεύοντες ρόλους, κλέβοντας όμως πάντα την παράσταση. Ξεχωρίζουν: «Το Ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» (1959), «Χτυποκάρδια στο θρανίο» (1963), «Η βίλα των οργίων» (1964), «Μια τρελή, τρελή οικογένεια» (1965), «Υπάρχει και φιλότιμο» (1965), «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967), «Για ποιον χτυπά η κουδούνα» (1968), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» (1968), «Ο δασκαλάκος ήταν λεβεντιά» (1970), «Ο Κυρ Γιώργης εκπαιδεύεται» (1977). Το ρόλο του Μπαρμπα-Γιώργη είχε ενσαρκώσει με μεγάλη επιτυχία και στην τηλεοπτική σειρά «Το Λούνα Παρκ» το 1974.
Πέθανε ολομόναχος, στο διαμέρισμά του στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, στις 13 Απριλίουτου 1984.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/52#ixzz45ikjWT6T

Η ιστορία της ΑΕΚ

2595
2
Αθλητικό σωματείο, που ίδρυσαν Κωνσταντινοπολίτες πρόσφυγες στην Αθήνα το 1924. Η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως, όπως είναι ο πλήρης τίτλος της, είναι ο τρίτος δημοφιλέστερος σύλλογος στο Κέντρο, μετά τον Παναθηναϊκόκαι τον Ολυμπιακό. Διατηρεί τμήματα ποδοσφαίρου, καλαθοσφαίρισης, πετοσφαίρισης, χειροσφαίρισης, στίβου, ξιφασκίας, πυγμαχίας, ποδηλασίας και ζατρικίου.
Για τους μικρασιάτες πρόσφυγες τα πρώτα χρόνια στη μητέρα πατρίδα μετά τη μικρασιατική καταστροφή ήταν πραγματικά πέτρινα. Οι συνθήκες προσαρμογής δύσκολες και οι θύμησες έντονες γι'αυτά που άφησαν πίσω τους. Οι αθλητές (οι περισσότεροι με έντονη δράση και φήμη στην Πόλη) εντάχθηκαν αρχικά στους κόλπους του Πανιωνίου και του Παναθηναϊκού. Η δημιουργία, όμως, του δικού τους συλλόγου ήταν θέμα χρόνου...
«Κάτι πρέπει να γίνει» ήταν η φράση που ακουγόταν όλο και πιο συχνά στο μικρό μαγαζάκι αθλητικών ειδών Λουξ του Αιμίλιου Ιωνά και του Κωνσταντίνου Δημόπουλου στην οδό Βερανζέρου. Η συζήτηση έγινε πίστη και η πίστη σκοπός ζωής για τη μικρή αυτή παρέα, που οραματιζόταν να συγκεντρώσει κάτω από τον δικέφαλο αετό όλους τους ποδοσφαιριστές και τους φιλάθλους που προέρχονταν από την Κωνσταντινούπολη.
Στις 13 Απριλίουτου 1924 και ύστερα από πoλύωρη συζήτηση, η παρέα πήρε την τελική απόφαση για την ίδρυση ενός συλλόγου με την επωνυμία Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως. Ως έμβλημα επελέγη ασφαλώς ο Δικέφαλος Αετός και χρώματα το χρυσό και το μαύρο, όλα εμπνευσμένα από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, για να θυμίζουν στους μεταγενέστερους την ένδοξη αθλητική παρακαταθήκη των Ελλήνων της Πόλης.
Το καινούργιο σωματείο βολεύτηκε πρόχειρα στα γραφεία τις ΧΑΝ στην οδό Μητροπόλεως, που παραχώρησε ο καθηγητής του Athens College Νίκος Ελεόπουλος. Συντάχτηκε το καταστατικό και στις 29 Μαΐου 1924 εξελέγη το πρώτο διοικητικό συμβούλιο, με πρόεδρο τον δημοσιογράφο Κώστα Σπανούδη, μετέπειτα βουλευτή και υπουργό στην κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το συμπλήρωσαν οι Νίκος Ελεόπουλος (αντιπρόεδρος), Τιμολέων Τάγαρης, Μενέλαος Καροτσιέρης, Μίλτος Ιερεμιάδης, Κωνσταντίνος Δημόπουλος και Αμίλιος Ιωνάς.

Η πρώτη ομάδα της ΑΕΚ, 1925
Πριν συμπληρωθεί ένα δίμηνο, η ποδοσφαιρική ομάδα της ΑΕΚ ήταν αξιόμαχη και έτοιμη να κατεβεί στα γήπεδα. Στον πρώτο της φιλικό αγώνα που έγινε στο Ποδηλατοδρόμιο του Νέου Φαλήρου (νυν Γήπεδο Καραϊσκάκη) νίκησε την ομάδα επιλέκτων του Πειραιά με 3 - 2. Η πρώτη αυτή ομάδα απαρτιζόταν από τους Κίτσιο, Ιερεμιάδη, Ασδένη, Κεχαγιά, Παρασκευά, Δημόπουλο, Καραγιαννίδη, Μπαλτά, Μήλα, Ηλιάδη και Γεωργιάδη.
Οι πρώτες προπονήσεις γίνονταν στο χώρο του Ολυμπίου Διός, μπροστά σε μικρές συγκεντρώσεις φιλάθλων. Οι υψηλές διασυνδέσεις του νεοσύστατου συλλόγου, τον βοήθησαν να ξεχωρίσει από τον Πανιώνιο και τον Απόλλωνα, που διεκδικούσαν την υποστήριξη του προσφυγικού στοιχείου της πρωτεύουσας και του χαρίσουν πανελλήνια εμβέλεια. Αργότερα, παραχωρήθηκε στην ΑΕΚ το γήπεδο του Παναθηναϊκού και το 1929 ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος έδωσε την άδεια να της παραχωρηθεί η έκταση στη Νέα Φιλαδέλφεια, εκεί όπου για 79 χρόνια ήταν το γήπεδο της ομάδας.
Ο πρώτος τίτλος για την ΑΕΚ ήλθε το 1932, όταν κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Ελλάδος, νικώντας στον τελικό τον Άρημε 5-3. Μέχρι τον πόλεμο πρόσθεσε στη συλλογή της ένα νταμπλ (πρωτάθλημα και κύπελλο) το 1939 και ένα πρωτάθλημα τον επόμενο χρόνο. Σταρ της ομάδας ήταν οι Κώστας Νεγρεπόντης, Κλεάνθης Μαρόπουλος, Τρύφων Τζανετής, Μιχάλης Δελαβίνιας, Γιώργος Μάγειρας και Σπύρος Σκλαβούνος.
Η δεκαετία του '40, με τον Πόλεμο, την Κατοχή και τον Εμφύλιο, απέφερε στην ΑΕΚ ένα κύπελλο, ενώ η δεκαετία του '50 μόνο δύο κύπελλα, δεδομένης της κυριαρχίας του Παναθηναϊκού του Ολυμπιακού. Το πρώτο μεταπολεμικό πρωτάθλημα ήλθε για την ΑΕΚ το 1963 με προπονητή τον ουγγρογερμανό Γένε Τσάκναντι. Ήταν μια χρυσή πενταετία για την Ένωση μέχρι το 1968, με δύο κύπελλα κι ένα ακόμη πρωτάθλημα. Την κιτρινόμαυρη φανέλα εκείνης της περιόδου φόρεσαν παίκτες, όπως οι Κώστας Νεστορίδης, Στέλιος Σεραφείδης, Ανδρέας Σταματιάδης, Αλέκος Σοφιανίδης, Στέλιος Σκευοφύλακας, Μίμης Παπαϊωάννου, Γιώργος Καραφέσκος, Παναγιώτης Βεντούρης, Ανδρέας Παπαεμαννουήλ, Σπύρος Πομώνης και Αλέκος Ιορδάνου.

Η ΑΕΚ Κυπελλούχος Ευρώπης
Το 1968 η ΑΕΚ έγινε γνωστή σε όλη την Ευρώπη με τηνκατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχωναπό την μπασκετική ομάδα του συλλόγου, στον αλησμόνητο τελικό του Καλλιμάρμαρου κόντρα στη Σλάβια Πράγας. Ήταν ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος για τον ελληνικό αθλητισμό σε επίπεδο συλλόγων.
Τη δεκαετία του '70 η ποδοσφαιρική ΑΕΚ έγραψε μια ακόμη χρυσή σελίδα στην ιστορία της, με τρία πρωταθλήματα κι ένα κύπελλο. Στο τιμόνι της από το 1974 ήταν ο επιχειρηματίας Λουκάς Μπάρλος, ίσως ο πιο επιτυχημένος πρόεδρός της. Με προπονητή τον τσεχο-ολλανδό Φράντιτσεκ Φάντρονκ δημιούργησε μία από τις καλύτερες ομάδες της ιστορίας της. Την κιτρινόμαυρη φανέλα φόρεσαν παίκτες, όπως οι Γιώργος Δέδες, Χρήστος Αρδίζογλου, Γιώργος Σκρέκης, Μίμης Δομάζος, Τάκης Νικολούδης, Χρήστος Ιντζόγλου, Νίκος Χρηστίδης, Πέτρος Ραβούσης, Θωμάς Μαύρος Λάκης Νικολάου, Βάλτερ Βάγκνερ, Τίμο Τσανλάιτερ και Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Την αγωνιστική περίοδο 1976-1977 η ΑΕΚ πέτυχε την υψηλότερη ευρωπαϊκή της διάκριση, φθάνοντας ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Απέκλεισε κατά σειρά τη Δυναμό Μόσχας (2-0, 1-2), την Ντέρμπι Κάουντι (2-0, 3-2), τον Ερυθρό Αστέρα (2-0, 1-3) και την Κουήν Παρκ Ρέιντζερς [0-3, 3-0 (7-6 στα πέναλτι)]. Στα ημιτελικά αποκλείστηκε με δύο ήττες (1-4, 0-1) από τη μεγάλη Γιουβέντουςεκείνης της περιόδου, η οποία κατέκτησε στη συνέχεια το Κύπελλο.
Η επταετία 1989-1996 ήταν η πιο επιτυχημένη στην ιστορία της ΑΕΚ. Υπό την τεχνική καθοδήγηση του παλιού της παίχτη Ντούσαν Μπάγεβιτς, κατέκτησε 4 πρωταθλήματα, ένα κύπελλο, ένα Σούπερ Κάπ κι ένα Λιγκ Καπ. Την περίοδο αυτή αγωνίσθηκαν στην ΑΕΚ παίκτες ,όπως οι Τόνι Σαβέβσκι, Ντανιέλ Μπατίστα, Αλέκος Αλεξανδρής, Ρέφικ Σαμπανάζοβιτς, Γιώργος Σαββίδης, Βασίλης Δημητριάδης και οι νεαροί Ντέμης Νικολαίδης, Χρήστος Κωστής, Βασίλης Τσιάρτας, Μιχάλης Κασάπης, Ανδρέας Ζήκος, και Χρήστος Μαλαδένης.
Η φυγή του Μπάγεβιτς και η έλλειψη σταθερού διοικητικού σχήματος έφεραν την ΑΕΚ σε θέση κομπάρσου στο πρωτάθλημα, ενώ οι διακρίσεις περιορίσθηκαν σε τρία Κύπελλα Ελλάδας και δύο προκρίσεις στον προημιτελικό γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης (1996/97 και 1997/98). Η ομάδα έφθασε στα όρια της πτώχευσης και σώθηκε χάρη στη συνδρομή της Πολιτείας με το περίφημο «άρθρο 44», καθώς και στην προσπάθεια μιας ομάδας προσώπων υπό τον Ντέμη Νικολαΐδη, που προσπάθησε να ξαναδώσει στην ομάδα τη χαμένη αίγλη της.
Το 2008 η ΑΕΚ έφθασε κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, αλλά το έχασε "στα χαρτιά"από τον Ολυμπιακό (Υπόθεση Βάλνερ). Το 2011 κατέκτησε το κύπελλο Ελλάδας, νικώντας στον τελικό τον Ατρόμητο με 3-0. Το 2013 η ομάδα ποδοσφαίρου υποβιβάστηκε στη Β'Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία της και εν συνεχεία στη Γ'Εθνική, λόγω οικονομικών προβλημάτων. Το 2015 επανήλθε θριαμβευτικά στην μεγάλη εθνική κατηγορία.

Τίτλοι στο Ποδόσφαιρο

• Πρωταθλήματα Ελλάδας (11): 1939, 1940, 1963, 1968, 1971, 1978, 1979, 1989, 1992, 1993, 1994.
• Κύπελλα Ελλάδας (14): 1932, 1939, 1949, 1950, 1956, 1964, 1966, 1978, 1983, 1996, 1997, 2000, 2002, 2011.
• Σούπερ Καπ (2): 1989, 1996.
• Λιγκ Καπ (1): 1990.

Τίτλοι στο Μπάσκετ

• Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης/Σαπόρτα (2): 1968, 2000.
• Πρωταθλήματα Ελλάδας (8): 1958, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1970, 2002.
• Κύπελλα Ελλάδας (3): 1981, 2000, 2001.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/83#ixzz45ikxkwTR

Μάνος Ξυδούς

1953 – 2010

797
0
Ο τραγουδοποιός Μάνος Ξυδούς γεννήθηκε στις 15 Μαΐουτου 1953 στους Αγίους Αναργύρους, από πατέρα Μήλειο και μητέρα Κρητικιά.
Η πρώτη του επαφή με τη μουσική ήταν στα νεανικά του χρόνια, όταν έπιασε δουλειά ως κλητήρας στην τότε Columbia στη Ριζούπολη. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο έδωσε εξετάσεις και πέρασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών Επιστημών και όταν τελείωσε τη σχολή σπούδασε marketing. Η μουσική όμως κυλούσε στις φλέβες του, γι’ αυτό και παράλληλα με τις σπουδές του δούλευε ως DJ στις «Καρυάτιδες» της Πλάκας.
Συνέχισε να εργάζεται στη ΜΙΝΩΣ-EMI, απεσταλμένος στην Κρήτη ως πωλητής. Έμεινε εκεί τρία χρόνια και απέκτησε μεγάλη εμπειρία, η οποία του έδωσε τη δυνατότητα να αντιληφθεί με ποια κριτήρια αγοράζει ο κόσμος τους δίσκους, πράγμα που αποδείχτηκε μεγάλο προτέρημα όταν ασχολήθηκε αργότερα με τις παραγωγές και το marketing.
Κομβικό σημείο στη ζωή και την καριέρα του υπήρξε στα τέλη της δεκαετίας του '80 η συνάντησή του με τους Πυξ Λαξ, το νεαρό τότε φιλόδοξο συγκρότημα, που έμελλε να φέρει νέο αέρα στην ελληνική δισκογραφία. Ο Μάνος Ξυδούς ήταν πλέον Marketing Director στη ΜΙΝΩΣ-EMI, ενώ ως παραγωγός είχε στο ενεργητικό του χρυσούς και πλατινένιους δίσκους. Επίσης, είχε κάνει ήδη μία μεγάλη επιτυχία με τους «Dreamer and the fool moon» και το τραγούδι «Sandrina», σε αγγλικούς στίχους. Αυτό το maxi single πούλησε 49.000 αντίτυπα και ανέβηκε στις πρώτες θέσεις των καταλόγων της Ιταλίας, της Ελβετίας, της Γαλλίας κ.ά.
Ο Ξυδούς ανέλαβε την παραγωγή του πρώτου και του τρίτου δίσκου των Πυξ Λαξ. Σύντομα, όμως, έγινε μέλος του συγκροτήματος, γράφοντας στίχους, μουσική και κάνοντας φωνητικά. Μαζί τους έζησε τις δόξες, τις εμπειρίες, τις συναυλίες, την αποδοχή και τη διάλυση.
Μετά τη διάλυση του γκρουπ συνέχισε να δραστηριοποιείται ως τραγουδοποιός, κάνοντας προσωπικούς δίσκους και συνεργαζόμενος με άλλους καλλιτέχνες, όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Πάνος Κατσιμίχας και οι Όναρ.
Πέθανε στις 13 Απριλίουτου 2010, από ανακοπή καρδιάς, κατά τη διάρκεια πρόβας στο γήπεδο του Νέου Φαλήρου.

Προσωπική Δισκογραφία

• Κανάστα (2005)
• Περιμένοντας το νέκταρ (2006)
• Βράδιασε, τα ξαναλέμε (2007)
• Μέχρι να πάρεις παγωτό, σε βρίσκει ο χειμώνας (συμμετοχή στον Πάνο Κατσιμίχα) (2007)
• Τ'αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά (2008)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/405#ixzz45ilLAUBz

Γκίντερ Γκρας

1927 – 2015

341
0
Γερμανός ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, γλύπτης και γραφίστας, η φωνή της μεταπολεμικής Γερμανίας, όπως αποκαλείται. Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της γερμανόφωνης λογοτεχνίας, βραβευμένος με Νόμπελ το 1999.
Ο Γκίντερ Γκρας (Gunter Grass) γεννήθηκε στο Ντάντσιχ (σημερινό Γκντανσκ της Πολωνίας) στις 16 Οκτωβρίουτου 1927 από γερμανό πατέρα και πολωνή μητέρα. Μαθητής Γυμνασίου τη δεκαετία του ’30 εισέρχεται στη νεολαία του Ναζιστικού Κόμματος. Στρατεύεται στα 16 του και τραυματίζεται σε μάχη το 1945, λίγο πριν από την παράδοση του Γ’ Ράιχ.
Μετά το τέλος του πολέμου εργάστηκε για τα προς το ζην ως αγρότης και ανθρακωρύχος, σπουδάζοντας παράλληλα καλές τέχνες. Πολυσύνθετο ταλέντο, ασχολήθηκε με τη γλυπτική και τη γραφιστική, προτού κάνει την πρώτη του εμφάνιση στα γράμματα το 1956, τυπώνοντας ο ίδιος την παρθενική του ποιητική συλλογή.
Παγκόσμια γνωστός έγινε το 1959 με το μυθιστόρημά του «Το τενεκεδένιο Ταμπούρλο» (εκδ. Οδυσσέας), ένα σατιρικό πανόραμα της γερμανικής πραγματικότητας στο πρώτο ήμισυ του αιώνα μας, που έγινε και κινηματογραφική ταινία από τον συμπατριώτη του Φόλκερ Σλέντορφ. Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα «Γάτα και Ποντίκι» (εκδ. Διογένης) και «Σκυλίσια Χρόνια» (εκδ. Διογένης), που συμπλήρωσαν την «Τριλογία του Ντάτσιχ», με την οποία εδραίωσε τη φήμη του.
Βαθύτατα πολιτικοποιημένος, ο Γκύντερ Γκρας αναμίχθηκε έντονα στη γερμανική πολιτική τη δεκαετία του ’60 υπό τη σημαία των σοσιαλδημοκρατών του Βίλι Μπραντ. Από τότε έχει δημοσιεύσει πολλά δοκίμια και λόγους, ονειρευόμενος μία Γερμανία χωρίς φανατισμούς και ολοκληρωτικές ιδεολογίες. Αντιτάχθηκε σθεναρά στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς στη Σερβία το 1999, όπως και στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003.
Στην Ελλάδα είναι αρκετά γνωστός, καθώς πολλά έργα του βρίσκονται στα ράφια των βιβλιοπωλείων, ενώ άρθρα με την υπογραφή του βρίσκονται συχνά στις στήλες των ελληνικών εφημερίδων. Εκτός από την «Τριλογία του Ντάντσιχ», στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: «Η Πρόβα της εξέγερσης των Πληβείων» (εκδ. Δωδώνη), «Ο κατακλυσμός» (εκδ. Δωδώνη), «Ο Μπουτ το Ψάρι» (εκδ. Οδυσσέας), «Ένα Ευρύ Πεδίο» (εκδ. Οδυσσέας ) και «Δυσοίωνα Κοάσματα» (εκδ. Οδυσσέας).
Το 1999 γίνεται ο έβδομος γερμανός, που βραβεύεται με Νόμπελ Λογοτεχνίας. Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το δοκίμιο «Ο αιώνας μου» (εκδ. Οδυσσέας), μια ματιά στην ιστορία του 20ου αιώνα που φεύγει και το 2002 το μυθιστόρημά του «Σαν τον κάβουρα», που θίγει ένα θέμα ταμπού για τους γερμανούς: Τη βύθιση από ρωσικό υποβρύχιο του μεταγωγικού «Βίλχελμ Γκούστλοφ», που μετέφερε γερμανούς στρατιώτες πίσω στην πατρίδα, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις 12 Αυγούστου 2006, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Φρανκφούρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ» (FAZ), που ήταν αφιερωμένη στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Ξεφλουδίζοντας το κρεμμύδι», αποκάλυψε ότι στα δεκαεφτά του, υπηρέτησε για διάστημα μικρότερο των δύο μηνών στα ναζιστικά Waffen-SS. Μέχρι τότε ήταν γνωστό ότι στη διάρκεια του πολέμου είχε υπηρετήσει στην αντιαεροπορική άμυνα. Πάντως, ο Γκρας διευκρίνισε ότι στο διάστημα αυτό δε συμμετείχε σε καμία εγκληματική δράση και δεν έριξε καμία σφαίρα. Η αποκάλυψη αυτή για το παρελθόν του προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις ορισμένων ιστορικών και δημοσιογράφων, αλλά και και την υποστήριξη μεγάλης μερίδας του λογοτεχνικού κόσμου.
Στις 26 Μαΐου 2012 δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» το ποίημα του «Η ντροπή της Ευρώπης», αφιερωμένο στην Ελλάδα των μνημονίων.
Ο Γκίντερ Γκρας πέθανε στις 13 Απριλίου 2015 στο Λίμπεκ της Γερμανίας, σε ηλικία 87 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/50#ixzz45ilcXrgJ

Σουίτα Λεμινκέινεν

15
0
Τετραμερής μουσική σύνθεση του Ζαν Σιμπέλιους, από τις πιο γνωστές του σπουδαίου φιλανδού συνθέτη. Ο πρωτότυπος τίτλος του έργου στα φιλανδικά είναι «Lemminkäis-sarja, neljä sinfonista runoa orkesterille» (Σουίτα Λεμινκέινεν, τέσσερα συμφωνικά ποιήματα για ορχήστρα). Φέρει τον αριθμό 22 στην εργογραφία του Σιμπέλιους.
Η «Σουίτα Λεμινκέινεν» είναι εμπνευσμένη από τους θρύλους και τις παραδόσεις της φιλανδικής μυθολογίας, που είναι συγκεντρωμένες από τον Ελίας Λένροτ στο έπος Καλεβάλα. Το ενδιαφέρον του Σιμπέλιους κέντρισε ένας από τους πρωταγωνιστές του έπους, ο πολεμιστής και μέγας εραστής Λεμινκέινεν, του οποίου αφηγείται με νότες τέσσερα στιγμιότυπα από την περιπετειώδη ζωή του. 
Στην αρχή, ο Σιμπέλιους σκόπευε να συνθέσει μία όπερα στα μεγέθη του Βάγκνερ, αλλά στο τέλος συμβιβάστηκε με ένα πιο «ταπεινό» ορχηστρικό έργο, διάρκειας γύρω στα 50 λεπτά, που όμως δεν παύει να στερείται ενδιαφέροντος.
Γράφτηκε το 1893 και αποτελείται από τα μέρη:

• Ο Λεμινκέινεν και οι παρθένες της νήσου (Lemminkäinen ja saaren neidot)
• Ο Κύκνος της Τουονέλα (Tuonelan joutsen)
• Ο Λεμινκέινεν στην Τουονέλα  (Lemminkäinen tuonelassa)
• Η επιστροφή του Λεμινκέινεν (Lemminkäisen kotiinpaluu)

 Η πρεμιέρα της «Σουίτας Λεμινκέινεν» δόθηκε στις 13 Απριλίου 1896 στο Ελσίνκι.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/762#ixzz45iluE83V


   Ένα  απ'τα  ομορφότερα  χωριά της  πανέμορφης  ορεινής  Δωρίδας , η .."Συκιά " , Συκέα επί το..τυπικότερον , είναι  χτισμένη  μέσα  στη..."χούφτα "της  Γκιώνας και  δεν την  βλέπει ποτέ ήλιος , γι'αυτό και  το όνομά  της δεν  είναι..."συκιά "αλλά..."σκιά ". Απ'το  χωριό . όπως  βλέπετε ξεκινάει  και  ένα  ρέμα , το Λαζόρεμα , που  ανεβαίνει στο  βουνό , στην περιοχή  αυτή , που  λέγεται  "Λάζος "ή "Λαζόρεμα ",  φυτρώνει το  καλύτερο  τσάϊ βουνού , κατά  τους  Συκιώτες  ...και  όχι μόνον ....

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Πέμπτη
14/4
03:00

15°C
57%

4 Μπφ ΒΔ
24 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

09:00

18°C
54%

3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ



15:00

24°C
26%

5 Μπφ Δ
35 Km/h
55 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

21:00

17°C
49%

3 Μπφ ΒΔ
16 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ





ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ..

 "ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ...ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ .."

Τρίτη και 13

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/499#ixzz45ivJczOf

Καλό  σας  απόγευμα
Απ'το  "Λιδωρίκι "με αγάπη...Κ.Κ.-

www.lidoriki.com