***********
Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα φίλοι του χωριού μας και της εφημερίδας μας ..
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΣΗΜΕΡΑ 15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 06:47
Δύση Ήλιου: 20:02
Σελήνη 9 ημερών
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/#ixzz45uD6rzZp
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ
ΓΕΓΟΝΟΤΑΑ
μ. Χ.
1912
Ο «Τιτανικός»βυθίζεται, έπειτα από ένα φοβερό χτύπημα με παγόβουνο στο Βόρειο Ατλαντικό. Από τους 2.340 επιβαίνοντες, χάνονται στα παγωμένα νερά οι 1.595.
1952
Το αμερικανικό στρατηγικό βομβαρδιστικό Β-52 εκτελεί την παρθενική πτήση του.
1986
Η Αμερική βομβαρδίζει τη Λιβύη, σε αντίποινα για την έκρηξη στη ντίσκο Λαμπέλ του Βερολίνου, όπου ανάμεσα στα θύματα υπήρχε κι ένας αμερικανός πολίτης, αλλά και για την τακτική της κυβέρνησης Καντάφι να χρηματοδοτεί και να υποθάλπει μουσουλμανικές τρομοκρατικές οργανώσεις, που δρουν σε διάφορα μέρη του κόσμου. Από τους βομβαρδισμούς σε Τρίπολη και Βεγγάζη σκοτώνονται 60 άνθρωποι. Οι Αμερικανοί χάνουν ένα μαχητικό αεροσκάφος F-111 με το διμελές πλήρωμά του.
1989
Η Τραγωδία του Χίλσμπορο. Λίγο πριν από την έναρξη του ημιτελικού για το Κύπελλο Αγγλίας, Λίβερπουλ - Νότιγχαμ, δημιουργείται συνωστισμός, λόγω της παρουσίας υπεραρίθμων θεατών σε εξέδρα του γηπέδου του Σέφιλντ. Από τον πανικό που προκαλείται βρίσκουν τον θάνατο 96 οπαδοί της Λίβερπουλκαι τραυματίζονται 250.
1993
Ο επιχειρηματίας Σωκράτης Κόκκαλης αναλαμβάνει πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός.
2015
Σε φόρους και ασφαλιστικές εισφορές πηγαίνει το 43,4% του μισθού στην Ελλάδα, έναντι του 26,9% κατά μέσο όρο στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σύμφωνα με έρευνα του διεθνούς οργανισμού σε 34 χώρες - μέλη του.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1504#ixzz45uDb8OL5
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
μ. Χ.
1452
Λεονάρντο Ντα Βίντσι, ιταλός ζωγράφος, γλύπτης, επιστήμονας, εφευρέτης, οραματιστής, η προσωποποίηση δηλαδή του αναγεννησιακού ανθρώπου. (Θαν. 2/5/1519)
Αποφθέγματα
1489
Κοτσά Μιμάρ Σινάν Αγά, γνωστότερος ως Σινάν, ελληνικής καταγωγής αρχιτέκτονας, ο κορυφαίος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. (Θαν. 17/7/1588)
1935
Σταύρος Παράβας, έλληνας ηθοποιός. (Θαν. 15/9/2008)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1504#ixzz45uDzrdtX
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1865
Αβραάμ Λίνκολν, 16ος πρόεδρος των ΗΠΑ. (Γεν. 12/2/1809)
Αποφθέγματα
1876
Σίμων Σίνας, βιεννέζος βαρόνος και μέγας ευεργέτης. Το πιο γνωστό ευεργέτημά του είναι τα χρήματα που έδωσε για την ανέγερση της Ακαδημίας Αθηνών. Σημαντική είναι, επίσης, η συμβολή του στην ανέγερση του Αστεροσκοπείου Αθηνών. (Γεν. 15/10/1810)
1896
Γεώργιος Βιζυηνός, λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Γεώργιου Μιχαηλίδη, έλληνας ποιητής και πεζογράφος. (Γεν. 8/3/1849)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1504#ixzz45uEK2d33
Ακάθιστος Ύμνος (Χαιρετισμοί
εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον)
3036
0
Ένα από τα λαοφιλέστερα ποιήματα της ελληνορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης και φιλολογικό μνημείο άφταστης τελειότητας. Ένας ύμνος προς την Παναγία, που, όταν ψάλλεται στις εκκλησίες κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, προκαλεί ρίγη αληθινής συγκίνησης και πνευματικής ανάτασης στους πιστούς. «Ακάθιστος Ύμνος» ονομάστηκε, επειδή, όταν ψάλλεται, το εκκλησίασμα στέκεται όρθιο, ενώ η εναλλακτική ονομασία του «Χαιρετισμοί», προέρχεται από τη συχνά επαναλαμβανόμενη λέξη Χαίρε.
Ο Ακάθιστος Ύμνος ψάλλεται τμηματικά το βράδυ της Παρασκευής των τεσσάρων πρώτων εβδομάδων των Νηστειών και ολόκληρο το βράδυ της Παρασκευή της πέμπτης εβδομάδας των Νηστειών, κατά τη διάρκεια της Ακολουθίας του Ακάθιστου Ύμνου. Αποτελείται από το προοίμιο «Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια» και 24 οίκους (στροφές) με αλφαβητική ακροστιχίδα από το Α έως το Ω. Το πρώτο μέρος του ποιήματος (Α-Μ) αναφέρεται σε επεισόδια από τη ζωή της Παναγίας (Ευαγγελισμός, Γέννηση του Ιησού, Υπαπαντήκ.ά.) και το δεύτερο μέρος (Ν-Ω) σε θεολογικά θέματα. Αναφέρεται γενικότερα στην ενανθρώπιση του Ιησούκαι τη σωτηρία των ανθρώπων, ενώ εξαίρεται η συμβολή της Παναγίας.
Ο ποιητής του Ακαθίστου Ύμνου δεν είναι γνωστός, καθώς οι μακροχρόνιες έρευνες δεν έχουν καταλήξει σε αναμφισβήτητα συμπεράσματα. Έχουν αναφερθεί τα ονόματα του Ρωμανού του Μελωδού, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Σέργιου, του διάκονου και ιαμβογράφου Γεωργίου Πισίδη, του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γερμανού Α', του μητροπολίτη Νικομηδείας Γεωργίου Σικελιώτη, της Κασσιανήςκαι του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Φωτίου.
Η επικρατούσα παράδοση υποστηρίζει ότι ο Άκάθιστος Ύμνος γράφτηκε για τη διάσωση της Κωνσταντινούπολης από την πολιορκία των Αβάρων, ενός ταταρομογγολικού φύλου, το 626. Η σωτηρία της Βασιλεύουσας αποδόθηκε στην Υπέρμαχο Στρατηγό, την Υπεραγία Θεοτόκο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/753#ixzz45uEUXxDd
Λεονάρντο Ντα Βίντσι
1452 – 1519
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΒΗΜΑΤΑ
2246
0
Ζωγράφος, γλύπτης, εφευρέτης, αρχιτέκτονας, μηχανικός και επιστήμονας, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι (Leonardo da Vinci) αποτελεί την προσωποποίηση του Αναγεννησιακού ανθρώπου. Νόθος γιος του δικηγόρου Πιέρο ντα Βίντσι και της χωρικής Κατερίνας, γεννήθηκε στις 15 Απριλίουτου 1452 στην πόλη Αντσιάνο, κοντά στο Βίντσι της Ιταλίας. Το πλήρες όνομα του ήταν «Leonardo di ser Piero da Vinci».
Ο Λεονάρντο μεγάλωσε με τον πατέρα του στην πόλη της Φλωρεντίας, όπου από πολύ μικρή ηλικία έδειξε δείγματα της ευφυΐας και του καλλιτεχνικού του ταλέντου. Σε ηλικία δεκατεσσάρων ετών στάλθηκε ως μαθητευόμενος στο εργαστήριο του φλωρεντίνου ζωγράφου και αρχιτέκτονα Αντρέα ντελ Βερόκιο, στο πλάι του οποίου παρέμεινε έως το 1480.
Αυτή την περίοδο έγιναν και οι πρώτες δημιουργίες του, στις οποίες αναδεικνύεται το ταλέντο του στο σχέδιο, αλλά και η πειθαρχημένη προσοχή του στη λεπτομέρεια. Χαρακτηριστικό είναι το πρώτο σχέδιό του, που απεικονίζει ένα τοπίο απ’ την κοιλάδα του ποταμού Άρνου και ολοκληρώθηκε στις 5 Αυγούστουτου 1473.
Ως ο πρώτος ανεξάρτητος πίνακας του Λεονάρντο θεωρείται από πολλούς η «Παναγία με το Γαρύφαλλο», που σήμερα βρίσκεται στην Παλαιά Πινακοθήκη του Μονάχου, αν και μάλλον τον ζωγράφισε όσο βρισκόταν ακόμα στο εργαστήριο του Βερόκιο. Σε αυτό το έργο διακρίνονται και επιδράσεις από τους φλαμανδούς ζωγράφους του παρελθόντος. Ανάλογοι πίνακες ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένοι τον 15ο αιώνα στη Φλωρεντία και προορίζονταν για ιδιωτικό προσκύνημα.
Κατά διαστήματα, ο Λεονάρντο συνέτασσε μικρούς καταλόγους των έργων του, από τους οποίους γνωρίζουμε πως στα πρώτα χρόνια της παραμονής του στη Φλωρεντία ζωγράφισε αρκετούς πίνακες με την Παναγία. Παράλληλα, όμως, πειραματίστηκε και με φανταστικά θέματα που του επέτρεπαν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό να εκφραστεί ελεύθερα. Ωστόσο, η θεματολογία αυτού του είδους δεν ήταν τόσο αποδεκτή εκείνη την εποχή.
Οι πρώτοι πίνακες του Λεονάρντο δείχνουν πως δεχόταν αρχικά μικρές παραγγελίες. Την ίδια περίοδο που ο ντα Βίντσι ξεκινούσε την πορεία του, ζωγράφοι όπως ο Μποτιτσέλι ή ο Ντομένικο Γκιρλαντάγιο (δάσκαλος του Μιχαήλ Άγγελου) βρίσκονταν στο αποκορύφωμα της καριέρας τους. Φαίνεται πως σημαντικό ρόλο στο να δεχτεί ο Λεονάρντο τις πρώτες μεγάλες παραγγελίες έργων διαδραμάτισε ο πατέρας του και ειδικά η συνεργασία του ως συμβολαιογράφος με τη Σινιορία, δηλαδή την «κυβέρνηση» της πόλης.
Ήδη από τη δεκαετία του 1470, ο ντα Βίντσι φαίνεται πως είχε καθιερωθεί ως σημαντικός ζωγράφος. Η περίοδος μέχρι το 1482 αποτελεί κατά κάποιο τρόπο την πρώτη εποχή της δημιουργίας του. Ανάμεσα στα σημαντικά έργα που του αναθέτουν είναι ένας πίνακας με θέμα την προσκύνηση των μάγων για την Αγία Τράπεζα της εκκλησίας του Σαν Ντονάτο. Αυτή η παραγγελία ίσως να αποτέλεσε το λόγο για τον οποίο εγκατέλειψε ένα προηγούμενο έργο του, τον Άγιο Ιερώνυμο. Ωστόσο, και η Προσκύνηση των Μάγων τελικά θα μείνει ημιτελής, πιθανόν λόγω της μετακόμισης του ντα Βίντσι στο Μιλάνο.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/153#ixzz45uFGaY8k
Τιτανικός
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
2194
1
Βρετανικό πολυτελές υπερωκεάνειο, θαύμα της ναυπηγικής για την εποχή του.
Βυθίστηκε στις 15 Απριλίου 1912, κατά τη διάρκεια του παρθενικού του ταξιδιού από το Σαουθάμπτον στη Νέα Υόρκη, όταν προσέκρουσε σε παγόβουνο, παρασέρνοντας στον υγρό του τάφο 1.514 από τους 2.224 επιβαίνοντες, σ'ένα από τα πιο πολύνεκρα ναυτικά δυστυχήματα σε καιρό ειρήνης.
Ο Τιτανικός είναι, ίσως, το πιο διάσημο πλοίο όλων των εποχών. Η μνήμη του παραμένει ολοζώντανη στις ημέρες μας, μέσα από πολυάριθμα βιβλία, εκατοντάδες ταινίες και εκθέσεις.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/509#ixzz45uFdz1vW
Γκρέτα Γκάρμπο
1905 – 1990
594
0
Σουηδή ηθοποιός του κινηματογράφου, μία από τις πιο γοητευτικές και διάσημες σταρ της μεγάλης οθόνης. Η αινιγματική ιδιωτική ζωή της έλαβε θρυλικές διαστάσεις.
Η Γκρέτα Λοβίζα Γκούσταφσον, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1905 στη Στοκχόλμη από πολύ φτωχούς γονείς. Ως το 1923, χρονιά κατά την οποία πήρε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Γκάρμπο, με το οποίο έμελλε να γίνει διάσημη στον κόσμο του κινηματογράφου, πέρασε δύσκολα χρόνια. Στα δεκατέσσερά της θα δουλέψει σε μπαρμπέρικο, μετά πωλήτρια και μοντέλο.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως ηθοποιός σε διαφημιστικό φιλμ για ένα φούρνο, όπου γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Έρικ Πέτσλερ, ο οποίος της εμπιστεύθηκε ένα μικρό ρόλο στην ταινία του «Πέτερ ο αλήτης» («Luffar-Petter», 1922). Μεταξύ 1922 και 1924 μαθήτευσε στο Βασιλικό Θέατρο της Στοκχόλμης. Στο διάστημα αυτό γνωρίστηκε με τον διάσημο εκείνη την εποχή σκηνοθέτη Μάουριτς Στίλερ, ο οποίος της προσέφερε ένα σημαντικό ρόλο στο φιλμ «Ο θρύλος του Γκέστα Μπέρλινγκ» («Gösta Berling's Saga»,1924), από το γνωστό μυθιστόρημα της νομπελίστριας συγγραφέως Σέλμα Λάνγκερλεφ.
Ο Στίλερ τής έδωσε τότε το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Γκρέτα Γκάρμπο και την εκπαίδευσε στην υποκριτική του κινηματογράφου. Όταν το 1925 ο σουηδός σκηνοθέτης πήγε στις Ηνωμένες Πολιτείες για να συνεργαστεί με την MGM, ζήτησε με επιμονή να παραχωρηθεί και στην Γκάρμπο ένα συμβόλαιο.
Με την MGM, η Γκάρμπο θα γυρίσει 24 ταινίες, οι σημαντικότερες από τις οποίες είναι: «Ο Χείμαρρος («The Torrent»,1926), «Σαρξ και Διάβολος» («Flesh and the Devil», 1927) και «Αγάπη» («Love», 1927), με τον δημοφιλέστερο τότε ηθοποιό Τζον Γκίλμπερτ, ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με το δικό της σ’ ένα ειδύλλιο, το οποίο πήρε μεγάλη δημοσιότητα.
Η μεγάλη της επιτυχία, όμως, θα έρθει το 1930, με το «Άννα Κρίστι», όταν θα ακουστεί για πρώτη φορά μέσα τις σκοτεινές αίθουσες η βαθιά, βραχνή φωνή της. Ήταν η πρώτη ομιλούσα ταινίας της μεγάλης σταρ.΄Ενα χρόνο αργότερα θα πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Μάτα Χάρι», η οποία θα της χαρίσει τον τίτλο της πιο αινιγματικής σταρ του Χόλιγουντ.
Τον Ιούνιο του 1931 η Γκάρμπο θα γνωρίσει την Μερσέντες ντε Ακόστα. Οι δύο γυναίκες θα συνδεθούν με μακροχρόνια φιλία, που θα τελειώσει πικρά το 1960, όταν η Ακόστα, περιγράφοντας στην αυτοβιογραφία της τη σχέση τους, θα ισχυριστεί ότι είχαν δεσμό και θα δημοσιεύσει μία γυμνόστηθη φωτογραφία της Γκάρμπο από ένα ταξίδι που είχαν κάνει μαζί στη Σιέρα Νεβάδα.
Τη δεκαετία του 1930 το άστρο της Γκάρμπο συνεχίζει να λάμπει πάνω από το Χόλιγουντ, εξασφαλίζοντάς της δόξα, δύναμη και χρήμα. Χαρισματική μπροστά στην κάμερα, η Γκάρμπο θα συγκινήσει βαθιά το κοινό, ενσαρκώνοντας το 1937 τη Μαργαρίτα Γκτιέ στο «Η κυρία με τις καμέλιες», τόσο ώστε κάποιοι θα ομολογήσουν ότι, παρακολουθώντας το θάνατο της σταρ στην οθόνη, είδαν την ψυχή της να αποχωρίζεται από το κορμί της. Το ίδιο κοινό που συνέπασχε με το δράμα της Μαργαρίτας, θα γελάσει με την ψυχή του δύο χρόνια μετά, στην άλλη μεγάλη επιτυχία της Γκάρμπο, την κλασική «Νινότσκα».
Παρ’ όλα αυτά, θα χάσει για τρίτη φορά το Όσκαρμέσα από τα χέρια της, αυτή τη φορά από τη Βίβιαν Λι και το επικό «Όσα παίρνει ο άνεμος». Το Χόλιγουντ, όμως, δεν την ξεχνά και το 1954 της απονέμει ειδικό Όσκαρ για τις «αξέχαστες ερμηνείες της», το οποίο η Γκάρμπο δεν μπήκε καν στον κόπο να παραλάβει αυτοπροσώπως.
Το 1941, σε ηλικία μόλις 36 ετών, εγκατέλειψε το χώρο του θεάματος. Αν και διάσημοι άνδρες μπαινόβγαιναν στη ζωή τής Γκάρμπο, κανένας δεν κατάφερε να σπάσει το φράγμα της μοναξιάς, που τη συντρόφευε ως τα βαθιά της γεράματα. Στις 15 Απριλίου 1990 πέθανε στη Νέα Υόρκη, σε ηλικία 84 ετών.
Η Γκάρμπο διέθετε, κατά την άποψη των σκηνοθετών της (Στίλερ, Παμπστ, Κιούκορ), αλλά και των κριτικών, το τέλειο ένστικτο του να κάνει τη σωστή κίνηση πάντα όποτε έπρεπε μπροστά στην κάμερα. Το ταλέντο της, η εντυπωσιακή ομορφιά της και η αδιαφορία της για την κοινή γνώμη έκαναν την καριέρα της μοναδική στην ιστορία του κινηματογράφου.
Το στυλ της περιείχε μυστήριο και απροσδιόριστο μαγνητισμό, πράγματα που αντιπροσώπευαν ό,τι ακριβώς ζητούσε το κοινό τής εποχής της. Το πρόσωπό της ενέπνευσε χιλιάδες απομιμήσεις. Το ειδικότερο ταλέντο της, να ενσαρκώνει τη μοιραία ηρωίδα που τα θυσιάζει στο τέλος όλα για τον έρωτα, βρήκε άμεση απήχηση στο κοινό.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1475#ixzz45uFt5ZtF
Η Τραγωδία του Χίλσμπορο
142
0
Η μεγαλύτερη αθλητική τραγωδία στην ιστορία της Μεγάλης Βρετανίας. Συνέβη στις 15 Απριλίου 1989 στο γήπεδο Χίλσμπορο του Σέφιλντ, όταν κατά τη διάρκεια του ημιτελικού αγώνα Λίβερπουλ - Νότιγχαμ Φόρεστ για το Κύπελλο Αγγλίας, 96 φίλαθλοι ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου και 766 τραυματίστηκαν.
Όλα ξεκίνησαν έξι λεπτά μετά την έναρξη του αγώνα, όταν ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης αποφάσισε να επιτρέψει την είσοδο σε 2.000 φιλάθλους της Λίβερπουλ, που είχαν εισιτήριο, αλλά δεν είχαν προλάβει να μπουν στο γήπεδο, λόγω των αυξημένων ελέγχων. Η άτακτη είσοδός τους, όμως, προκάλεσε πανικό στην ήδη υπερπλήρη εξέδρα ορθίων, με αποτέλεσμα πολλοί φίλαθλοι να στριμωχτούν στα κάγκελα και να πεθάνουν από ασφυξία.
Ο αγώνας διακόπηκε αμέσως και ο αγωνιστικός χώρος μετατράπηκε σε πρόχειρο νοσοκομείο. Οι διαφημιστικές πινακίδες μετατράπηκαν σε φορεία για τη μεταφορά των τραυματιών στα ασθενοφόρα. 94 φίλαθλοι έχασαν επί τόπου τη ζωή τους, ανάμεσά τους και αρκετοί ανήλικοι, ενώ δύο ακόμη εξέπνευσαν τις επόμενες ημέρες σε νοσοκομείο, όπου νοσηλεύονταν βαρύτατα τραυματισμένοι. Οι τραυματίες ανήλθαν συνολικά σε 766.
Το τραγικό γεγονός του Σέφιλντ αποτέλεσε σκληρό χτύπημα για το αγγλικό ποδόσφαιρο. Μόλις πριν από τέσσερις ημέρες, η ΟΥΕΦΑ είχε αποφασίσει την επάνοδο των βρετανικών ομάδων στις διοργανώσεις των ευρωπαϊκών κυπέλλων, από τις οποίες είχαν αποκλειστεί μετά τις αιματηρές συμπλοκές στο στάδιο Χέιζελ των Βρυξελλών, τον Μάιο του 1985. Οι αγγλικές ομάδες θα περιμένουν δύο ακόμη χρόνια για να επανεμφανισθούν στην Ευρώπη.
Αμέσως, η βρετανίδα πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ διέταξε έρευνα, την οποία ανέλαβε ο αρχιδικαστής Πίτερ Τέιλορ. Ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε το πόρισμά του κι έριξε όλο το φταίξιμο στην τοπική αστυνομία του Νότιου Γιορκσάιρ. Δύο ανώτατοι αξιωματικοί αποτάχθηκαν από το σώμα και οδηγήθηκαν σε δίκη το 2002, αλλά αθωώθηκαν. Το πρώτο μέτρο που πάρθηκε ήταν η κατάργηση των εξεδρών για ορθίους και η τοποθέτηση καθισμάτων, με αποτέλεσμα να μειωθεί δραστικά η χωρητικότητά τους και να αυξηθεί η ασφάλεια των φιλάθλων.
Ο φάκελλος της τραγωδίας του Χίλσμπορο δεν έχει κλείσει ακόμα. Μία ανεξάρτητη επιτροπή απεφάνθη το Σεπτέμβριο του 2012 ότι οι 41 από τους 96 νεκρούς θα μπορούσαν να είχαν ζήσει, αν λάμβαναν την κατάλληλη ιατρική φροντίδα. Ήδη πολλοί συγγενείς των θυμάτων έχουν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/919#ixzz45uGDIhq7
Ζαν Πολ Σαρτρ
1905 – 1980
1277
0
Ο Ζαν Πολ Σαρτρ (Jean Paul Sartre) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 21 Ιουνίουτου 1905. Σπούδασε Φιλοσοφία και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ανέπτυξε έντονη αντιστασιακή δραστηριότητα. Μετά τη λήξη του, ίδρυσε μαζί με τον Μορίς Mερλό Ποντί το περιοδικό «Σύγχρονοι Καιροί». Σύντροφος της ζωής του υπήρξε η Σιμόν ντε Μποβουάρ, αν και δεν παντρεύτηκαν ποτέ.
Επηρεασμένος από τη γερμανική φιλοσοφία του υπαρξισμού και απορρίπτοντας τον μπολσεβικισμό, ο Σαρτρ υποστήριζε ένα νέο ουμανισμό, σ’ ένα κόσμο χωρίς την ανάγκη θεού. Τις ιδέες του κατόρθωσε να τις περάσει και μέσα από τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά του έργα. Λόγω της αθεϊστικής στάσης του, όλα τα βιβλία του τοποθετήθηκαν από την καθολική εκκλησία στη λίστα των απαγορευμένων.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μετά την καταστολή των εργατικών κινητοποιήσεων στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, ο Σαρτρ θεώρησε αποτυχημένο τον αγώνα του για πολιτικό και κοινωνικό μετασχηματισμό. Όταν στις 22 Οκτωβρίουτου 1964 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, αρνήθηκε να το παραλάβει, γιατί θεώρησε ότι επιβραβεύεται η τοποθέτησή του ενάντια στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Κάτι που -όπως υποστήριξε- θα μείωνε το γόητρο της συγγραφικής του δουλειάς.
Ο Ζαν Πολ Σαρτρ πέθανε στις 15 Απριλίουτου 1980.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/13#ixzz45uGSH4wb
Σταύρος Παράβας
1937 – 2008
1652
2
Ο μεγάλος μας κωμικός Σταύρος Παράβας γεννήθηκε στις 15 Απριλίουτου 1935 από γονείς Μικρασιάτες και ήταν ο μικρότερος από τα πέντε αδέλφια του. Μεγάλωσε στα Προσφυγικά, στη λεωφόρο Αλεξάνδρας. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, αλλά γεμάτα από αγάπη, ανεμελιά και όνειρα, όπως έλεγε...
Από μικρός έπεσε στα βαθιά, καθώς έπρεπε να βοηθήσει την οικογένειά του. Έτσι, για αρκετά χρόνια έκανε δουλειές του ποδαριού. Όμως, το σαράκι του ηθοποιού τον έτρωγε. Από τα σχολικά του χρόνια, ακόμη, συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, ενώ τα αδέλφια και οι συμμαθητές του τον παρότρυναν να συνεχίσει.
Τα πρώτα μαθήματα υποκριτικής τα διδάχτηκε το 1952, δίπλα στον ηθοποιό Θεόδωρο Έξαρχο και λίγα χρόνια μετά σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Κώστα Μιχαηλίδη. Η πρώτη του επαφή με το σανίδι ήταν με το θίασο της κυρίας Κατερίνας στο έργο «Πρώτο Ψέμα» του Γεώργιου Ρούσσου. Στη συνέχεια εμφανίστηκε σε διάφορα θεατρικά με το Ντίνο Ηλιόπουλοκαι τη Βίλμα Κύρου.
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1960, στην ταινία «Χριστίνα» του Γιάννη Δαλιανίδη, με πρωταγωνιστές τον Ντίνο Ηλιόπουλο, την Τζένη Καρέζηκαι τον Ανδρέα Μπάρκουλη. Ακολούθησε ο «Σκληρός Άντρας», το «Παιδί της πιάτσας» και το «Έξυπνο πουλί», σε ρόλους που σφυρηλάτησαν ένα από τα μετέπειτα στερεότυπα του κοινού για τον Σταύρο Παράβα, αυτό του λαϊκού μάγκα. Την ίδια χρονιά (1961) ήρθε και η «Αλίκη στο Ναυτικό» ως συνάδελφος ναυτικός δόκιμος του Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Σε αυτή την περίοδο και στο πλάι του Κώστα Χατζηχρήστουεργάστηκε άοκνα στο μουσικό θέατρο, ανεβάζοντας μερικά πολύ δημοφιλή νούμερα, όπως ο «Nτένις ο τρομερός», ο «Ντιρλαντά» κ.ά.
Συνεχίζοντας τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις, στα μέσα της δεκαετίας του 1960 έδωσε σάρκα και οστά στο διαβόητο «Φίφη» σε αλλεπάλληλες ταινίες, όπως «Εμίρης και κακομοίρης» (1964), «Μπετόβεν και μπουζούκι» (1965) και «Φίφης ο ακτύπητος» (1966). Αυτός ήταν και ο δεύτερος ρόλος που έγινε σήμα κατατεθέν για το Σταύρο Παράβα: Μια οπισθοδρομική απεικόνιση του ομοφυλόφιλου άντρα, περισσότερο βασισμένη στην εικόνα που, όμως, στη συντηρητική Ελλάδα του 1960 έβγαλε άφθονο γέλιο.
Στα χρόνια της δικτατορίας των Συνταγματαρχώνκι ενώ η καριέρα του ήταν στο απόγειό της, ένα θεατρικό νούμερο στο «ΡΕΞ» στάθηκε η αιτία να φυλακιστεί στη Γυάρο και να βασανιστεί. Η περίοδος αυτή σφράγισε και την καριέρα του, αφού ο ίδιος γύρισε αλλαγμένος. Από το «Φίφη» και το «Μάγκα», έκανε στροφή στο κλασσικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο. Στα αξιοσημείωτα, ο «Πλούτος» του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Λούκα Ρονκόνι, οι «Ιππείς» του Αριστοφάνη με το Αμφιθέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου, οι «Εκκλησιάζουσες», οι «Ψύλλοι στ'αφτιά» του Φεντό με τον θίασο Καλογεροπούλου, το «Μόνο ζευγάρι» με συμπρωταγωνιστή τον Νίκο Κούρκουλο, στα «Σκουπίδια», στα «Χριστούγεννα των Κουπιέλο» κ.ά.
Ο Σταύρος Παράβας συνεργάστηκε με μεγάλα ονόματα του θεάτρου και του κινηματογράφου. Έλαβε μέρος σε 47 ταινίες, σε πολλές θεατρικές παραστάσεις και σε τηλεοπτικά σήριαλ («Το φάντασμα», «Τα αδέρφια», «Οικογένεια Μουσαμά»). Βραβευθεί για το έργο του ως Πρόεδρος του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου Σερρών, αλλά και για την προσφορά του στο θεατρικό σανίδι.
Από το γάμο του με τη σύζυγό του Άννυ απέκτησε τρία παιδιά: Δύο κόρες, τη Μάρθα και τη Βανέσσα, κι ένα γιο, τον Τζόναθαν. Την περίοδο της δικτατορίας, όμως, η σύζυγός και τα παιδιά του επέστρεψαν μόνιμα στην Αγγλία. Το 2002 ο γιος του πέθανε και ο θάνατός του του στοίχισε πολύ. Από κει και μετά η ζωή του άλλαξε, οι δουλειές του δεν πήγαιναν καλά, όμως, δεν το έβαλε κάτω...
Το Φεβρουάριο του 2008 εισήχθη στον Ερυθρό Σταυρό με επιπλοκές στην καρδιακή λειτουργία. Έπειτα από πολύμηνη μάχη, άφησε την τελευταία του πνοή στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, από ανακοπή καρδιάς.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/384#ixzz45uGlSzFu
Σίμων Σίνας
1810 – 1876
712
0
Βιεννέζος επιχειρηματίας με τίτλους ευγενείας, ελληνικής καταγωγής, που διέθεσε μεγάλο μέρος της περιουσίας του για ευεργεσίες.
O βαρώνος Σίμων Σίνας (Simon Georg freiherr von Sina zu Hodos und Kizdia, το πλήρες όνομά του στα γερμανικά) γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 1810 στη Βιέννη και ήταν γιος του πάμπλουτου βορειοηπειρώτη επιχειρηματία και εθνικού ευεργέτηΓεωργίου Σίνα (1783-1856) και της ελληνοουγγαρέζας Αικατερίνης Δέρρα φον Μόροντα.
Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα κατ’ οίκον και στη συνέχεια φοίτησε αλληλοδιαδόχως στο κλασικό γυμνάσιο της Βιέννης και στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, όπου σπούδασε φιλοσοφία, ιστορία και πολιτική οικονομία. Γνώριζε έξι γλώσσες (Ελληνική. Γερμανική, Ουγγρική, Ιταλική, Γαλλική, Αγγλική).
Διαδέχθηκε τον πατέρα του στις οικογενειακές επιχειρήσεις και σύντομα αναδείχθηκε ένας από τους σημαντικότερους οικονομικούς παράγοντες της Αυστροουγγαρίας στους τομείς της βιομηχανίας και της γεωργίας. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1856 ανέλαβε πρόξενος της Ελλάδας στη Βιέννη και από το 1858 πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αυστροουγγαρία, την Πρωσία και τη Βαυαρία.
Από το 1856 άρχισε τις δωρεές του, τόσο προς τη χώρα του, όσο και την πατρίδα των προγόνων του. Προσέφερε μεγάλα ποσά στην Εμπορική Σχολή της Βιέννης, στην ελληνική κοινότητα της Βιέννης για την ανέγερση του ναού της Αγίας Τριάδας, στην Εταιρεία Φίλων της Μουσικής, στον Πύργο Αναψυχής Άλμπρεχτ κ.α.
Ο Σίνας με τη σύζυγό του Ιφιγένεια
Στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αθήνα διέθεσε σημαντικά ποσά για το Αμαλιείο Ορφανοτροφείο, το Οφθαλμιατρείο, την αποπεράτωση του Μητροπολιτικού Ναού, την ανακαίνιση του Αστεροσκοπείου και τη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία. Η μεγαλύτερη δωρεά του, όμως, ήταν η ανέγερση του Μεγάρου της Ακαδημίας, σε σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν και επίβλεψη του Ερνέστου Τσίλερ. Επίσης, προσέφερε μεγάλο αριθμό υποτροφιών σε νεαρά ελληνόπουλα για να σπουδάσουν στην Ευρώπη.
Ο Σίνας ήταν νυμφευμένος με την ελληνορουμάνα Ιφιγένεια Γκίκα φον Ντεσανφάλβα (1815-1884), κόρη εμπόρου γουναρικών από τα Ιωάννινα, με την οποία απέκτησε έξι τέκνα:
- Αικατερίνη και Γεώργιο, πέθαναν κατά τη γέννα.
- Αναστασία (1838-1889), σύζυγο του κόμη Βίκτορος Βίμπφεν.
- Ειρήνη (1843-1881), σύζυγο του πρίγκιπα Γεωργίου Μαυροκορδάτου.
- Ελένη (1845-1893), σύζυγο του πρίγκιπα Γρηγορίου Υψηλάντη.
- Ιφιγένεια (1846-1914), σύζυγο αρχικά του Δούκα Ντε Κάστρις και αργότερα του Υποκόμη Ντ’ Αρκούρ.
Σχετικά...
- Το 1858 ο Σίμων Σίνας παρήγγειλε στον Γιόχαν Στράους υιότη σύνθεση Η Πόλκα των Ελλήνων (Hellenen-Polka).
- Ένας κρατήρας στη Σελήνη φέρει το επώνυμό του (Sinas Crater).
- Ο δρόμος μεταξύ των Μεγάρων της Ακαδημίας και του Οφθαλμιατρείου στην Αθήνα φέρει το επώνυμό του (Οδός Σίνα).
Αρχείο Ηλία Κάγκαλου
Ο ΑΥΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ
Σάββατο
16/4
03:00
12°C
89%
ΑΠΝΟΙΑ
ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ
09:00
16°C
66%
ΑΠΝΟΙΑ
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
15:00
23°C
39%
2 Μπφ ΝΔ
9 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
21:00
17°C
85%
1 Μπφ ΒΔ
3 Km/h
ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ
ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ...
"ΚΑΤΑΠΑΤΗΜΕΝΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΟΚΑΚΙΑ, ΔΡΟΜΑΚΙΑ , ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ και ΑΛΛΟΙ ΧΩΡΟΙ ..."
Όπως θα θυμάστε αγαπημένοι μου φίλοι , πριν ΑΠΟ ΕΞΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΧΡΟΝΙΑ ( ΙΟΥΝΙΟ 2011 .!! ) , βλέποντας το τι γινότν στο χωριό μαας , αλλά και.. "μαντεύοντας "τι πρόκειται να γινει στο μελλον , ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΝΟΜΟΤΥΠΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ , ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ , ΠΟΥ ΣΙΓΑ..ΣΙΓΑ ΑΛΛΑ ..ΣΤΑΘΕΡΑ , ΚΑΤΑΠΑΤΙΕΤΑΙ ΑΦΟΥ Η Δ.Α ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΚΑΝΈΝΑ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΕΙ...
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά και..οφθαλμοφααή , και αν ήθελε η Δ.Α , που αυτοαποκαλείται και "ΔΗΜΟΣ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ "ΘΑ ΜΠΟΡΟΎΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΟΒΑΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ ...
Ήδη εδώ και κάμποσο καιρό έχουν αρχίσει να υπάρχουν τέτοιες διενέξεις στο χωριό μας και αν μάλιστα κάαποιος ειδικός κάνει νια βόλτα στο χωριό μας , ΘΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΒΓΑΖΟΥΝ ...ΜΑΤΙΑ ..
Με το αίτημά μας ζητούσαμε να συγκροτηθεί μια επιτροπή , που θα καταγράψει όλα τ ακίνηταα , δρομακια , σοκάκια , κοινόχρηστους Δημοτικούς χώρους , ώστε να ξερει ο Δημος αλλά και οι Δημότες ποια είναι τα Δημοτικά και ποια ..όχι...
Δυστυχώς , έξι χρόνια πέρασαν και οι..λεβεντες του ΔΉΜΟΥ δεν έχουν κάνει το αραμικρό , μάθαμε μάλιστα πως πρόσφατα προέκυψε θέμα με τις τουαλέτες του Αλωνακίου , που είναι Δημοτικές ...
Και αυτά φίλοι μου είναι η..αρχή , γιατί κάποια στιγμή η μπόρα θα..ξεσπάασεικαι τότε....
Αγαπητοί φίλοι της Δ.Α , κάντε κατι στο χωριό μας , θα φύγετε και αν σας ρωτήσουν : ΤΙ ΚΑΑΝΑΤΕ ΡΕ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΔΩΡΙΔΑΣ;
ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΤΕ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ....ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΔΗΛΩΝΕΤΕ..TUR OPERATORS...;;;
Καλό σας απόγευμα
www.lidoriki.com