΄Έφυγε και ο τελευταίος "σπουδαίος θοποιός του Ελληνικου θεάτρου και κινηματογράφου, o Γιάννης Βόγλης φίλοι μου , καλλιτεχνικός μας χώρος έγινε πολύ πιο..φτωχός
Τον αείμνηστο Γιάννη , είχα την τύχη και την χαρά να τον γνωρίσω στην "ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΝΑΤΟΛΉ ΤΟΥ "εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '60 , αν δεν κάνω κι λάθος φυσικά η γνωριμία μας δεν είχε καμια..καλλιτεχνική σχέση , αλλά ήταν μάλλον περισσότερο... κοινωνική ..
Εκείνη λοιπόν την εποχή παρακολουθούσα μαθήματα Αγγλικης γλώσσας σε γνωστο Παγκρατιώτικο φροντιστήριο και είχα συμμαθήτρια αλλα και αγαπηέμνη φιλη , τη αδελφή του , που δυστυχώς έχει φύγει πολύ μωρία απ'τη ζωή , την πανέμορφη Καίτη Καλαθάκη , με την οποία κάναμε συχνά παρέα και εκτός φροντιστηρίου , έμενε θυμάμαι σε κάποιο κάθετο δρόμο της οδού Κύπρου , μάλλον σην Κοραή , και συνήθως τα βράδια που σχολούσαμε τη συνόδευα στο σπίτι της ..
Ένα βράδυ λοιπόν , σχολώντας ακούσαμε και..είδαμε κάποια ασυνήθιστη κίνηση και φασαρια, εξω απ'το φροντηστήριο κι όταν ρωτήσαμε τι γίνεται , μας είπαν πως είναι εξω ο αδελφός της Καλαθάκη , φυσικά εγώ δεν γνώριζα κάτι σχετικό , αλλά βγήκα και είδα πράγματι την Καίτη αγκαλιά με ένα ψηλό γεροδεμλενο και ωραίο παλλικάρι , που μου φάνηκε πολύ γνωστό , προχώρησα και η Καίτη με φώναξε και με μεγάλη χαρά με συνέστησε στο μεγάλο αδελφό της Γιάννη Βόγλη , ηθοποιό ..
Για μια στιγμλη ..πάαγωσα , αλλά με συνέφερε η εξήγηση της Καιτούλας πως είναι από άλλο πατέρα ..
Έγιναν τα ..σχετικά τυπικά και ο Γιάννης έφυγε γιατί είχε κάποια δουλειά , εμένα πάντως , απ'το λίγο που τον γνώρισα , μου φάνηκε εξαιρετικά συμπαθής και..καλοίσκιωτος , κάτι που το είπα και στην Κάιτη και το χάρηκε πολύ..
Έτσι συναντηθήκαμε μερικές φορές και χαθήκαμε , γιατί η Καίτη άλλαξε σπίτι και φυσικά και φροντιστήριο , η φιλία μας όμως συνεχιζόταν αλλα με πολύ αραιές συναντήσεις μ παράλληλα παρακολουθούσα την πρόοδο του Γιάννη , τον οποίο είχα να δω , μέχρι πριν μερικούς μήνες ,όταν συναντηθήκαμε στα γραφεία του ΙΚΑ Πγκρατιου , όπου κάτι , έψαχνε να βρει με τη σύζυγο του , τον σταμάτησα μιλήσαμε για λίγο και όταν τον ρώτησα για την Καιτούλα , αμέσως πάγωσε , το βλέμμα του ήταν παγερό και τα μάτια δακρυσμένα και το μόνο που μου είπε..φευγαλέα ήταν : Ξέρεις; Η Καιτούλα έφυγε απ'τη ζωή εδώ και ΠΕΝΗΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ..και έφυγε ..
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που συνάντησα τον υέροχο Γιάννη Βόγλη..και φυσικά θα μου μείνει,,αξέχαστη , δεν έμαθα όμως ποτέ λεπτομέρειες για τη σύντομη ζωή της Καιτούλας ...
Καλοτάξιδος φίλε Γιάννη ...
Ένας πολύ..πολύ "σύντομος "παλιός φίλος
Κωνσταντίνος Ευθ,Καψάλης
www.lidoriki.com