Επίκαιρο Διήγημα του Πέτρου Ξένου
Aπ'τα χαράματα το χωριό είχε σηκωθεί στο πόδι , ήταν η μέρα βλέπεις που θα γινόταν το πολυσυζητημένο "τραπέζι "της αγάπης , απ'τον άρχοντα του χωριού , για τους υπόλοιπους άρχοντες , προεστούς , ιερωμένους , την υπόλοιπη "καλή κοινωνία "του χωριού που περίμενε πως και πως τη μέρα αυτή , που οι κυρίες των..τιμών , θα έβαζαν τα δυνατά τους για να παρουσιάσουν τα καλύτερα..εδέσματα , βέβαια , ως συνηθως , η προσέλευση του.."κοινού "ήταν , θεωρητικά τουλάχιστον ..ελεύθερη ...
Από πολύ νωρίς το πρωί . είχε αρχίσει η τακτοποίηση του χώρου , με ..πρόβλεψη για ..κάθε κατηγορία ..καλεσμένων , που θα καταλάμβαναν φυσικά , τα κεντρικά σημεία , ως συνηθως και σιγά - σιγά , θα κάθονταν η..νομενκλατούρα , η..δευτεράντζα κλπ...κλπ μέχρις ...αξαντλήσεως των θέσεων ...
Απαραίτητο στοιχείο δε τα..λουλούδια , ανθοδέσμες από φρεσκοκομμένα ευωδιαστα λουλούδια , απ'τους κήπους των κυριών των ..τιμών , περιποιημένα σε κρυστάλλινα βάζα , κάλυπτσν όλα τα τραπέζια της ..ελίτ , ενώ προχωρώντας προς τις άκρες , η ..ποιότητα έπεφτε συνεχώς , φτάνοντας σε κάποιο σημειο , που σχεδον..εξαφανίζονταν ...προμηνυόταν δηλαδή , ένα λαμπερό "τραπέζι αγάπης "που θα έκανε ΠΑΤΑΓΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ , ΓΙ'ΑΥΤΌ ΚΑΙ ΟΙ..ΔΙΟΡΓΑΝΩΤΈΣ ΤΟΥ ...ΚΟΡΔΏΝΟΝΤΑΝ ,ΠΕΡΙΜΈΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΚΟΛΑΚΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΩΝ...ΚΑΛΕΣΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΌΝΟΝ ...ΑΣΕ ΠΟΥ ΠΟΛΛΆ ΠΡΆΓΜΑΤΑ ΜΠΟΡΟΎΣΑΝ ΝΑ..ΒΟΛΕΥΤΟΥΝ , ΝΑ..ΚΛΕΙΣΤΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΕΣ , ΣΤΗΝ ΏΡΑ ΤΟΥ ΦΑΓΗΤΟΥ ΑΦΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΑΡΌΝΤΕΣ , ΔΕΣΠΌΤΗΣ , ΙΕΡΑΤΕΙΟ , ΔΙΕΥΘΥΝΤΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΛΑΜΠΕΡΗ..ΑΦΡΌΚΡΕΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ , ΟΛΟΣ ΔΗΛΑΔΗ Ο..."ΚΑΛΟΣ ΚΌΣΜΟΣ '....ΟΣΟ ΔΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΕΣ ΤΩΝ.."ΤΙΜΩΝ "ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΤΑΓΑΝ ΣΤΟΥΣ ΕΦΤΑ ΟΥΡΑΝΟΥΣ , αφού τους δινόταν η χρυσή ευκαιρία να βγουν απ'την απόλυτη αφάνεια πιυ..ζούσαν όλο το χρόνο και μα .."λάμψουν κι'αυτες , έστω και για μερικές ..ώρες , ενσαρκώνοντας την περίφημη "λάμπουσα δυστυχία '!!!! , οπως πολύ σοφά είχε πει ο αείμνηστος "σοφός "χωριανός μας Γιάννη Γκομόζιας , ο...Γκομοζόγιαννος δηλαδή ..
Δεν υπάρχει εξ'άλλου σιβαρότερο πράγμα στη ζωή , απ'το μα κάνεις σημαντικό , έστω καο για λίγο , έναν ασήμαντο άνθρωπό και στην πατρίδα μας , δυστυχώς , αυτό συμβαίνει συχνά ...
Πέρασε η ώρα λοιπόν , τα τραπέζια στρώθηκαν , συολόστηκαν και άρχισαν να καταφτάνουν οι καλεσμένοι , καλοντυμένοι ,περιποιημένοι , φορώντας τα επίσημα καλύτερά τους ρούχα και φυσικά και εκείνο το.."ψεύτικο..χαμόγελο "που συνηθίζεται να φορούν σς τέτοιες περισυτάσεις οι άνθρβωποι προσπαθώντας να ..ξεγελάσουν τους γύρω τους ...
Μια παρέα ετερόκλητων ..ανθρώπων , με τις χρυσοστόλιστες αμφιέσεις , τους χρυσούς σταυρούς , τα λαμπερά πανακριβα χρυσοσόλιστα άμφια που τύφλωναν τα μάτια των συνδαιτυμόνων , που κοίταζαν με δέος και φυσικά με ζήλεια ...'Αρχισαν να σερβίρουν με μεγάλη προσοχή και πάντα "ιεραρχώντας "τις προτεραιότητες απ'το κέντρο του τραπεζιού προς τις άκρες ..
Τα φαγητά σπουδαία και πανάκριβα , ποιος κάνει οικονομία φίλοι μου δε τετοιες περιπτώσεις ; φυσικά κανένας , τα σερβίτσια χρυσοστόλιστα και τα κρασιά απ'τα πιο ονομαστά που μέσα στα κρυστάλλινα σερβίτσια έλαμπαν τυφλώνοντας με το κατακόκκινο χρώμα τους ..όλα ήταν φανταστικά , παραμυθένια και τα πρόσωπα των καλεσμένων έλαμπαν από ικανοποίηση και χαρά ..
Γέμισαν τα τραπέζια , μόνο μερικές ..δευτερότερες θέσεις στις άκρες έμειναν κενές . γέμισαν και τα τρσπέζια απ'τα εξαιρετικά φαγητά , κι'αφού έγιναν η απαραίτητη προσευχή και οι προπόσεις , έπεσαν όλοι αμίλητοι και μισοϊδρωμένοι να ξεκαθαρίζουν τις πιατέλες με τα..,,μεζεδικά που εξαφανίζονταν εν ριπή..οφθαλμού , και ξαμάρχονταν νέοι μεζέδες και κρσσιά και γινόταν ...μάχη απ'τους καταϊδρωμένους πια .."πολεμιστές " , που γέμιζαν καξαναγέμιζαν τα πιάτα τους για να.,προλάβουν ..
Ο οικοδεσπότης , παρακολουθούσε τα τραπέζια και έδινε σχετικές εντολές στους σεβιτόρους ,έτσι ώστε να μην μείνει κανένας με άδειο πιάτο...πααπονεμένος ..όταν κάποια στιγμή , αφού είχαν φάει βουνά φαγητών και είχαν πιει θάλασσες κρασιών και αναψυκτικών , κ'άρχισαν να ..βαραίνουν νοιωθοντας τον πρώτο ύπνο μα έρχεται , ο οικοδεσπότης έδωσε εντολή να σερβίρουν κι'αλλου μεζέδες για να ξενυστάξουν οι καλεσμένοι , που ρεύονταν αδιάκοπα δημιουργώντας μια περίεργη αμόσφαιρα..
Κάποια στιγμή , ο οικοδεσπότης φώναξε τον αρχισερβιτόρο λέγοντάς του να πάεο στην άκρη περίπου του τραπαεζιού και μα δώσει λίγομ φαγητό σε κάποιον φωχοντυμένο , που είχε μπει ..διακριτικά και είχε καθίσει σε μια΄θέση κοντά στην πόρτα
Ο ξένος , φτωχοντυμένος , με τριμένο χιτώνα και ξυπόλυτος κάθονταν συεσταλμένος στην ακρη του τραπαεζιού και όπως φαινόταν δεν τον γνώριζε κανλενας , ο σερβιτόρος ΄έδωσε φαγητό και κρασί στον ξένο , τον ρώτησε ευγενικά , ποιο είναι το όνομά του , για να τον αναγγείελι και γύρισε στον οικοδεσπότη για να του αναγγείλει το όνομα του ξένου ...
Όταν λοιπόν ο οικοφεσπότης τον ρώτησε για το όνομα του ξενου , είπε : Δεν ξέρω καλά , αλλά όταν τον ρώτησα μου απάντησε χαμηλόφωνα ..: Ο χριστός και τίποτα άλλο , μόνο ο Χριστός ..
Αμέσως γύρισαν τα κεφάλια τους να δουν τον ξένο , μα η θέση του ήταν ...'αδεια , είχε..φύγει..
Χρόνια πολλά και του χρόνου
Πέτρος Ξένος