ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

  Aγαπημένοι  χωριανοί και  φίλοι  του  χωριού μας , θα  πρέπει  να  το  αποφασίσετε  να  επισκεφτείτε  το  χωριό  μας , το πανέμορφο Λιδορικι , όπου  θα  ζήσετε απίθανες  στιγμές ξεκινώντας  απ'το.."ΥΠΕΡΟΧΟ  ΠΡΩΙΝΟ..ΞΥΠΝΗΜΑ  ..." 

                                                                

                                              ΔΕΙΤΕ  ΚΑΙ  ΑΚΟΥΣΤΕ  .....

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες 
Καλησπέρα φίλοι  του  χωριού  μας
ΔΕΥΤΕΡΑ  ΣΗΜΕΡΑ  16  ΜΑΪΟΥ  2016
Ανατολή Ήλιου: 06:11
Δύση Ήλιου: 20:31
Σελήνη 10 ημερών

ΠΗΓΗ:http://www.sansimera.gr/#ixzz48pQoUHXE
ΣΑΝ   ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
1651

Οι Γενίτσαροι στραγγαλίζουν τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Παρθένιο Β’ και πετούν τη σορό του στη θάλασσα. Ο Σουλτάνος τον υποψιαζόταν ότι είχε μυστικές επαφές με τους Ρώσους.
1916

Υπογράφεται η μυστική συμφωνία Σάικς - Πικό, που ρυθμίζει τις σφαίρες επιρροής μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας στη Μέση Ανατολή. Προβλέπει ότι η Μ. Βρετανία δεν θα αρχίσει διαπραγματεύσεις για την παραχώρηση της Κύπρου χωρίς την έγκριση της Γαλλίας.
1929

Λαμβάνει χώρα η πρώτη απονομή των βραβείων Όσκαρ.
1948

Ο βαρκάρης Λάμπρος Αντώναρος βρίσκει να επιπλέει στο θαλάσσιο χώρο της Θεσσαλονίκης το πτώμα του αμερικανού δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ, απεσταλμένου του CBS για την κάλυψη του εμφυλίου. Γρήγορα διαπιστώνεται ότι πρόκειται για δολοφονία. Η αστυνομία επιρρίπτει την ευθύνη στο ΚΚΕ, το οποίο υποστηρίζει ότι ο Πολκ δολοφονήθηκε από την Ασφάλεια.
1966

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας εκδίδει την «Αγγελία της 16ης Μαΐου», με την οποία ξεκινά ηΠολιτιστική Επανάσταση.
1994

Απελευθερώνεται πλήρως η αγορά συναλλάγματος, με απόφαση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Ιωάννη Μπούτου. Θετική είναι η αντίδραση της αγοράς.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1605#ixzz48pRb0Ekt
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1718

Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι, ιταλίδα μαθηματικός και φιλόσοφος, που διακρίθηκε για τις εργασίες της στον διαφορικό λογισμό. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε έδρα μαθηματικών σε πανεπιστήμιο.
(Θαν. 9/1/1799)
1948

Κάτια Δανδουλάκη, ελληνίδα ηθοποιός.
1953

Πιρς Μπρόσναν, βρετανός ηθοποιός.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1605#ixzz48pSGIVb3
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1968

Ευάγγελος Λεμπέσης, έλληνας κοινωνιολόγος και οικονομολόγος, γνωστός για το δοκίμιό του «Η τεραστία κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω». (Γεν. 1904)
Αποφθέγματα
1979

Αβραάμ Μπεναρόγια, εβραίος σοσιαλιστής πολιτικός. Πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της «Φεντερασιόν», του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ), μετέπειτα ΚΚΕ, και της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας. (Γεν. 1887)
2010

Ρόνι Τζέιμς Ντίο, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης του χέβι μέταλ. Υπήρξε μέλος των συγκροτημάτων Elf, Rainbow, Black Sabbath, Dio και Heaven & Hell. (Γεν. 10/7/1949)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/1605#ixzz48pSbRrlg

Η ιστορία των Πανελλαδικών

Εξετάσεων

1088
0
Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις είναι εκπαιδευτική διαδικασία του ελληνικού κράτους για την εισαγωγή των αποφοίτων του Λυκείου (παλαιότερα του εξαταξίου Γυμνασίου) στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Διεξάγονται στο τέλος κάθε εκπαιδευτικής χρονιάς (Μάιο ή Ιούνιο, παλαιότερα Σεπτέμβριο) από το Υπουργείο Παιδείας, με κοινά θέματα για όλους τους υποψηφίους κάθε επιστημονικού πεδίου. Καθιερώθηκαν το 1964 με την ονομασία «Εισιτήριες Εξετάσεις», λόγω της ύπαρξης πληθώρας υποψηφίων και των περιορισμένων θέσεων στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. 
Από την ίδρυση του Πανεπιστημίου Αθηνώντο 1837 και μέχρι το 1924, η εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση γινόταν χωρίς εξετάσεις. Με το νόμο 2905 της 27ης Ιουλίου 1922 θεσπίστηκαν για πρώτη φορά οι εισαγωγικές εξετάσεις, που εφαρμόστηκαν δύο χρόνια αργότερα στη Φυσικομαθηματική Σχολή και από το 1926 στις υπόλοιπες σχολές του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τα επόμενα χρόνια και μέχρι το 1963, οι εισαγωγικές εξετάσεις διοργανώνονταν από κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα ξεχωριστά. Ο κάθε υποψήφιος μπορούσε να λάβει μέρος σε όσες εξετάσεις ήθελε, εφόσον δεν συνέπιπταν οι ημερομηνίες διεξαγωγής τους, και αν πετύχαινε σε περισσότερες από μία σχολές, αναγκαστικά επέλεγε τη μία από αυτές. Την ίδια πάνω-κάτω περίοδο έκαναν την εμφάνισή τους και τα πρώτα φροντιστήρια για την προετοιμασία των υποψηφίων στις εισαγωγικές εξετάσεις.
Από το 1964 και μέχρι σήμερα ισχύει το «συγκεντρωτικό σύστημα» για την είσοδο των αποφοίτων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι εξετάσεις με διάφορες ονομασίες και παραλλαγές στο σύστημά τους, διοργανώνονται κεντρικά από το Υπουργείο Παιδείας και τα θέματα για τους υποψηφίους είναι κοινά. Η αρχή έγινε τον Σεπτέμβριο του 1964 με τις πρώτες «Εισιτήριες Εξετάσεις», που έγιναν από την κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου.
Το 1980 οι «Εισιτήριες Εξετάσεις» μετονομάστηκαν σε «Πανελλήνιες Εξετάσεις» από την κυβέρνηση του Γεωργίου Ράλληκαι αφορούσαν τις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Το 1983 μετονομάστηκαν εκ νέου σε «Γενικές Εξετάσεις» από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (σύστημα με τις «δέσμες μαθημάτων») και από το 2000 έως σήμερα ονομάζονται «Πανελλαδικές Εξετάσεις».
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/774#ixzz48pSwft9T

Πολιτιστική Επανάσταση

300
0
Ως «Πολιτιστική Επανάσταση» ορίζεται το κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο, που έλαβε χώρα στην Κίνα τη δεκαετία 1966-1976, στο πλαίσιο της διαπάλης εξουσίας στους κόλπους του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η σχετική ελευθερία των αρχών της δεκαετίας του '60 στις τέχνες και τα γράμματα μέσα απ'το σύνθημα του Μάο«Αφήστε 100 λουλούδια να ανθίσουν, 100 σχολές σκέψης να συναγωνιστούν» προκαλεί την αντίδραση των σκληροπυρηνικών. Ανάμεσά τους και η σύζυγός του Τζιανγκ Τζινγκ, που εύκολα πείθει τον «Μεγάλο Τιμονιέρη» ότι ο κομμουνισμός κινδυνεύει, όχι μόνο από τους καλλιτέχνες, αλλά και από τους μετριοπαθείς πολιτικούς που έχουν το πάνω χέρι στο κόμμα.
Το σύνθημα για την «Πολιτιστική Επανάσταση» δίνει το Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος στις 16 Μαΐου 1966, που καταγγέλλει συλλήβδην κομματικά στελέχη, κυβερνητικούς αξιωματούχους, στρατιωτικούς και καλλιτέχνες ως αντεπαναστάτες. Την κατάσταση αναλαμβάνουν στα χέρια τους με προτροπή του Μάο μαθητές και φοιτητές. Ακολουθούν 10 χρόνια χάους.
Οι νεαροί «ερυθροφρουροί», όπως ονομάζονται, αγωνίζονται με αυταπάρνηση να αλλάξουν τις συνειδήσεις εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι πολιτιστικές παραδόσεις, οι συνήθειες, τα έθιμα, η μακραίωνη κινεζική κουλτούρα, τίθενται υπό διωγμό. Αναρίθμητα αρχαία μνημεία, έργα τέχνης, βιβλία και πίνακες καταστρέφονται. Η οικονομία οπισθοδρομεί.
Προκαλούνται ακόμη και κυκλοφοριακά προβλήματα, όταν οι νεαροί ερυθροφρουροί αποφασίζουν ότι τα κόκκινα φανάρια και όχι τα πράσινα θα πρέπει να σημαίνουν ελεύθερη διέλευση. Μοναδικός οδηγός ενός ολόκληρου λαού γίνεται το «Κόκκινο Βιβλίο» με τις σκέψεις του Μάο. Ο κινεζολόγος Σάιμον Λέις κάνει λόγο για τον «ανελέητο εκκρετινισμό του πλέον εκλεπτυσμένου έθνους στη Γη».
Στα 10 χρόνια της «πολιτιστικής τρομοκρατίας» χάνουν τη ζωή τους 34.776 άνθρωποι, σύμφωνα με τους επίσημους υπολογισμούς. Ανεπίσημα, ο αριθμός τους είναι ανυπολόγιστος.
Η κατάσταση φθάνει στο απροχώρητο. Ο θάνατος του Μάο Τσε Τουνγκ στις 9 Σεπτεμβρίουτου 1976 συμβάλλει στη λύση του δράματος. Η χήρα του Μάο, επικεφαλής της αποκληθείσας «Συμμορίας των Τεσσάρων», συλλαμβάνεται, δικάζεται και φυλακίζεται. Ο ανανεωτής Ντεγκ Σιάο Πινγκ αναλαμβάνει να βγάλει την Κίνα από το αδιέξοδο και να την οδηγήσει στην αχαλίνωτη ανάπτυξη του σήμερα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/113#ixzz48pTAAmWb

Σαρλ Περό
1628 – 1703

420
0
Γάλλος συγγραφέας παιδικών παραμυθιών («Κοκκινοσκουφίτσα», «Ωραία Κοιμωμένη», «Κοντορεβυθούλης» κ.α), ποιητής και πεζογράφος. Υπήρξε διακεκριμένο μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και πρωτοστάτησε στη φιλολογική διαμάχη, γνωστή ως «Διαμάχη των Αρχαίων και των Νεωτέρων» («Querelle des Anciens et des Modernes»).
Ο Σαρλ Περό (Charles Perrault) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 12 Ιανουαρίου 1628, στους κόλπους μιας πλούσιας αστικής οικογένειας. Σπούδασε νομικά κι εργάστηκε αρχικά ως υπεύθυνος των βασιλικών κτηρίων. Άρχισε να γίνεται γνωστός ως λογοτέχνης περί το 1660 με ερωτικά ποιήματα, οπότε αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στη μελέτη τής ποίησης και των καλών τεχνών.
Το 1671 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, η οποία σύντομα διχάστηκε εξαιτίας της αποκαλούμενης «Διαμάχης μεταξύ των Αρχαίων και των Νεωτέρων». Ο Περό υποστήριξε την άποψη των νεωτέρων, σύμφωνα με την οποία και η λογοτεχνία εξελίσσεται με την πρόοδο του πολιτισμού με την πρόοδο. Το ποίημά του «Ο αιώνας του Μεγάλου Λουδοβίκου» («Le Siecle de Louis le Grand», 1687) τοποθετούσε νεώτερους συγγραφείς, όπως τον Μολιέρο και τον Φρανσουά ντε Mαλέρμπ σε υψηλότερη θέση από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς. Ο βασικός αντίπαλός του σ'αυτή τη διαμάχη ήταν ο Νικολά Μπουαλό - Ντεπρεό (1636-1711).
Το 1697 δημοσίευσε τη συλλογή παραμυθιών «Διηγήσεις και Ιστορίες του παρελθόντος» με τον υπότιτλο «Ιστορίες της μάνας μου της χήνας» για να διασκεδάσει τα παιδιά. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται πασίγνωστα παραμύθια, όπως «Η Κοκκινοσκουφίτσα», «Η Ωραία Κοιμωμένη», «Ο Παπουτσωμένος Γάτος» και «Ο Κυανοπώγων», που είναι διασκευές μισοξεχασμένων παραδοσιακών παραμυθιών, τα οποία διηγήθηκε με ύφος απλό και ανεπιτήδευτο.
Ο Σαρλ Περό πέθανε στο Παρίσι στις 16 Μαΐου 1703, σε ηλικία 75 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1535#ixzz48pTRWMi3

Η ιστορία των Βραβείων Όσκαρ

322
0
Εκατομμύρια άνθρωποι καθηλώνονται κάθε χρόνο μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες τους, για να παρακολουθήσουν την τελετή απονομής των διάσημων Βραβείων Όσκαρ (Oscar Academy Awards). Κάθε έτος η αναμετάδοση είναι πολύωρη και αρκετά κουραστική, η παραγωγή δεν επιφυλάσσει ιδιαίτερες εκπλήξεις, οι λόγοι των βραβευθέντων είναι επαναλαμβανόμενοι, η συγκίνηση διάχυτη, οι ευχαριστίες -μετά δακρύων συχνά- δεν έχουν τίποτα καινούργιο να πουν, και η πασαρέλα των διάσημων προσκεκλημένων αναμενόμενα εντυπωσιακή. Παρά ταύτα, η θεαματικότητα της τελετής απονομής είναι τεράστια και σύσσωμο το φιλοθεάμον κοινό ανανεώνει το ραντεβού του με τα Όσκαρ για την ερχόμενη χρονιά.
Όλα ξεκίνησαν όταν o ιδιοκτήτης της εταιρίας Metro Goldwyn Mayer (MGM) και αδιαμφισβήτητο αφεντικό της μέχρι τότε μικρής κινηματογραφικής βιομηχανίας, Λούις Μπ. Μάγερ, στην προσπάθειά του να αντιδράσει στις φήμες περί ανηθικότητας των κινηματογραφικών κυκλωμάτων, τις οποίες διέδιδαν τοπικά συνδικάτα και θρησκευτικές οργανώσεις, θέλησε να συσπειρώσει τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνταν στη βιομηχανία του Χόλιγουντ.

Τα πολυπόθητα αγαλματίδια
Η Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών δημιουργήθηκε το 1927, μετά από ένα δείπνο σε κεντρικό ξενοδοχείο, με στόχο να μεσολαβεί στις εργατικές διαφορές. Η αρχική σύνθεσή της περιελάμβανε 231 επαγγελματίες και από τους πέντε κλάδους του χώρου (ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφείς, τεχνικοί και παραγωγοί). Ο Μάγερ επέβλεπε προσωπικά την επιλογή των μελών της Ακαδημίας, η δραστηριότητα της οποίας πολύ σύντομα επικεντρώθηκε στα κινηματογραφικά πράγματα.
Αρχικώς, τα μέλη της Αμερικανικής ψήφιζαν το συνάδελφο της αρεσκείας τους και η τελική απόφαση για τους νικητές περνούσε από το Κεντρικό Συμβούλιο Κρίσεων. Τα αποτελέσματα δίνονταν στις εφημερίδες για δημοσίευση στις 11 π.μ. τη μέρα των βραβείων. Αλλά το 1940, η εφημερίδα Los Angeles Times ανακοίνωνε τους νικητές στην έκδοση των 8:45. Την επόμενη χρονιά υιοθετήθηκε και διατηρείται έως σήμερα το σύστημα του κλειστού φακέλου και η πασίγνωστη φράση: «And the Οscar goes to...».
Τα πρώτα βραβεία δόθηκαν στις 16 Μαΐουτου 1929, σε μια κλειστή τελετή 250 ατόμων στο Blossom Room του ξενοδοχείου Roosevelt στο Χόλιγουντ, για ταινίες της περιόδου 1927 - 1928. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δεν υπήρχες, καθώς οι νικητές ήταν γνωστοί από τις 18 Φεβρουαρίου, με την ανακοίνωση της θέσπισης των βραβείων. Η πρώτη ομιλούσα ταινία The Jazz Singer αποφασίστηκε ότι δεν έπρεπε να συναγωνιστεί τις άλλες, και της δόθηκε ειδικό αγαλματίδιο. Ένα τέτοιο πήρε και ο Τσάρλι Τσάπλιν, μιας και δεν κατάφερε να αποσπάσει ούτε ένα βραβείο στις κατηγορίες σκηνοθεσίας, κωμωδίας, ερμηνείας και σεναρίου, για την ταινία του «Το Τσίρκο».

H πρώτη απονομή των βραβείων Όσκαρ
Για την ιστορία, το πρώτο Όσκαρ καλύτερης ταινίας πήγε στο πολεμικό δράμα Wings, που κέρδισε και τα εφέ. Ίσως μεγαλύτερος νικητής, η ταινία 7th Heaven, που απέσπασε τα βραβεία σκηνοθεσίας (Φράνκ Μπόρζειτζ), Σεναρίου και Γυναικείας Ερμηνείας (Τζάνετ Γκέινορ). Το Όσκαρ Α'Ανδρικού Ρόλου απονεμήθηκε στον Έμιλ Γιάνινγκς για το Τhe Last Command, ο οποίος παρέλαβε το βραβείο του στη Γερμανία.
Η τελετή αναμεταδόθηκε για πρώτη φορά ραδιοφωνικά το 1930 και τηλεοπτικά 23 χρόνια αργότερα, οπότε άρχισε πλέον να γίνεται ένα εξαιρετικά δημοφιλές χάπενινγκ. Η ονομασία «Όσκαρ» πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1939. Για την πατρότητά της ερίζουν η Μπέτυ Ντέιβις, ο Σίντνεϊ Σκάλσκι και η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας Μαργκαρετ Χέρικ... «Καλέ αυτός είναι φτυστός ο θειος μου, ο Όσκαρ» φέρεται να αναφώνησε όταν είδε το επίχρυσο αγαλματίδιο, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Σέντρικ Γκίμπονς, αρχισχεδιαστή τότε της MGM.
Σήμερα, η Ακαδημία αριθμεί 5.607 μέλη, τα οποία ξεχωρίζουν με την ψήφο τους τούς καλύτερους καλλιτέχνες της χρονιάς. Και όσο κι αν πολλοί έχουν αντιρρήσεις για τις επιλογές της Ακαδημίας, αφού συχνά δεν συμπλέουν με τα γούστα και τις επιλογές του κοινού, κάθε αμερικανός καλλιτέχνης επιθυμεί το Όσκαρ ως ανώτατη αναγνώριση της προσφοράς και των ικανοτήτων του στον τομέα του, και οι θεατές παρακολουθούν τουλάχιστον με ενδιαφέρον τις αποφάνσεις της Ακαδημίας.
Τα Όσκαρ, με όλη τη μυθολογία που τα συνοδεύει, έχουν επιτύχει να απογειώσουν το μαζικό ενδιαφέρον για τον κινηματογράφο, τις ταινίες και όλον αυτόν το λαμπερό κόσμο που προβάλλει μέσα από τις σκοτεινές αίθουσες.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/69#ixzz48pThK0Sl

Η Χήρα Παπαδιά

Το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη«Η Χήρα Παπαδιά» πρωτοδημοσιεύτηκε στο Ημερολόγιο Σακελλαρίου το 1888 και έπειτα από χρόνια λήθης ξαναδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Μπουκέτο» (16 Μαΐου 1929), οπότε έγινε γνωστό. Τα τραγούδια της χήρας παπαδιάς είναι δημοτικά και τα πρόσωπα αληθινά, παρμένα από την παλιά παράδοση του νησιού.
     Μόλις ο Χατζη-Γιάννης ήνοιξε το στόμα δια να τονίση την επωδόν του άσματός του και η κολοσσιαία χειρ του Μηνά του έφραξε τα χείλη δια φοβερού κινήματος.
     Το πράγμα συνέβαινεν ἐν Κ.[Σκιάθω], μια των Σποράδων, περιφήμω δια το ναυτικόν της.
     Εν των υψίστων προνομίων, όπερ κατείχον αι υπό την Τουρκικήν δεσποτείαν τελούσαι αύται νήσοι, απολαύουσαι όμως το πάλαι δημοτικής τινος αυτονομίας, πολυτίμου δια τους κατοίκους των, ήτο το δικαίωμα του κωμάζειν εν ταις οδοίς την νύκτα, όπερ δεν ανεγράφετο μεν εν τω αστικώ κώδικι, εκυρούτο όμως δια της ανοχής, ην εδείκνυεν η εγχώριος πολιτοφυλακὴ προς τους εκ μακρών θαλασσοποριών επιστρέφοντας τολμηρούς ναυβάτας.
     Η λέξις γεμιτζής (ναύτης) και αι λέξεις ντερτιλής και μερακλὴς ήσαν πάλαι ποτὲ και αι τρεις συνώνυμοι. Να επιστρέφη τις εκ μακρού διάπλου ανά τον Εύξεινον και τον Αδρίαν, να έχη διέλθη ανάστρους και ζοφεράς νύκτας παρά τους ιστούς και το πηδάλιον άγρυπνος, χωρὶς μήτε ζεύγος οφθαλμών να φαίνεται κάπου λαμπυρίζον εις την έρημον παραλίαν, μήτε ανήσυχον ους ν’ ακούη τους δια περιπαθών φθόγγων διερμηνευομένους στεναγμούς του έρωτος, μετά το τελευταίον άσμα του απόπλου, του οποίου τους τόνους ψιθυρίζουσιν ακόμη αι θαλάσσιαι αύραι περί την ακτήν
         Άναψε το φαναράκι και κατέβα στο γιαλό,
         λύσε μας το παλαμάρι κι άιντε, κόρη μ’, στὸ καλό. 
και να μη έχη το δικαίωμα να τραγουδήση υπό τα παράθυρα της φίλης του;
     Αυτό τούτο ήθελε να πράξη και ο Χατζη-Γιάννης, νέος εικοσαετής, όστις ετήρει μεν εκ προγόνων την προσωνυμίαν του Χατζή, ήτο δε και ο ίδιος προσκυνητὴς των Αγίων Τόπων. Αλλ’ ο εξάδελφος Μηνάς, αυστηρότερος εις το περί κοσμιότητος κεφάλαιον, εζήτει να τον παρεμποδίση. Ο νεαρός όμως Χατζη-Γιάννης, έκδοτος όλος εις τον έρωτα, εξέφραζε το παράπονόν του δια δευτέρας στροφης ως εξής·
         Ως και τα παραθύρια της,
         ξάδερφε Μηνά,  
         αμάχη μου βαστούνε
         όταν γυρίσω και τα ιδώ,
         ξάδερφε Μηνά,
         χωρὶς αέρα κλειούνε.
     Η στροφή αύτη δεν ήτο η σκανδαλίζουσα τον εξάδελφον Μηνάν, αλλ’ η πρώτη, και μάλιστα δια της εν είδει επωδού επικλήσεώς της.
         Έβγα να ιδώ τον ίσκιο σου,
         χήρα παπαδιά,  
         κι εγὼ τόνε γνωρίζω.
         Το νόστιμό σου το κορμί,
         χήρα παπαδιά,
         οποὺ τὸ λαχταρίζω.
     Συνέβαινε δε τη στιγμή εκείνη να διέρχωνται υπό τα παράθυρα της “χήρας παπαδιᾶς”, προς ην εγίνετο η φλογερά επίκλησις.
     Ὅλοι οι νέοι της νήσου, επανακάμπτοντες εκ των συνεχών θαλασσοποριών των, εφρόντιζον να κομίζωσι δώρα και κοσμήματα δια τας εκλεκτὰς της καρδίας των.
     Όλοι οι νέοι δεν απηξίουν να κωμάζωσιν ενίοτε υπὸ τα παράθυρα της αγαπητής των. Όλοι είχον εκλέξει ανὰ μιαν έκαστος νεάνιδα, ην προώριζεν ως μέλλουσαν σύντροφον του βίου του. Μόνον ο Χατζη-Γιάννης προείλετο να ερωτευθή την “χήρα παπαδιά”. Ο Χατζη-Γιάννης ήτο μια των μελαγχροινών εκείνων και περιπαθών φύσεων, εις των ερωτύλων εκείνων νέων, οίτινες δεν θέλουσι να ακούσωσιν αλλο τι παρα το πάθος των και μόνον. Ο νεαρὸς ναυτικὸς ούτε ήξευρεν ούτ’ εφρόντισε να μάθη αν επιτρέπεται ο δεύτερος γάμος εις τας χήρας των ιερέων. Εν μόνον ήξευρεν, ότι την ηγάπα και ήθελε να την νυμφευθή.
     Η νέα γυνὴ ήτο πράγματι ανταξία του διαπύρου αισθήματος, όπερ ἄκουσα ἐνέπνεεν. Οφείλομεν να ομολογήσωμεν ότι δεν ηδυνήθη να εννοήση και αυτὴ πως έγινε παπαδιὰ αίφνης και πως δεκαοκταετὴς έμεινεν εν χηρείᾳ. Την υπάνδρευσαν δεκατετραετή, χωρὶς να ερωτήσωσιν αν έστεργε τον σύζυγον, ον τη έδιδον, καὶ αν συγκατετίθετο να γίνη παπαδιά. Μετὰ εν έτος ο σύζυγός της εχειροτονήθη ιερεύς, χωρίς αυτὴ να νομίση, ότι είχε το δικαίωμα να δώσῃ ή ν’ αποποιηθή την συναίνεσίν της. Μετά εν ἄλλο ἔτος, ὁ νεαρὸς λειτουργὸς τοῦ Κυρίου, ἀσθενήσας, απέθανε, και ούτως αύτη εντὸς διετίας υπέστη τόσας σχεδὸν μεταμορφώσεις, όσας και ο μεταξοσκώληξ· εγένετο απὸ κόρης γυνή, απὸ γυναικὸς παπαδιά, και απὸ παπαδιάς χήρα· χήρα διὰ βίου.
     Και όμως ο “ξάδερφος Μηνᾶς” δεν ήτο τόσον αυστηρός, όσον ηδύνατό τις εκ πρώτης αφετηρίας να υποθέση. Συνεπάθει μάλιστα τόσον πολὺ εις το νεανικὸν πάθος του εξαδέλφου του, και τόσον αφελὴς ήτο, ώστε, όταν το πργμα επροχώρησε κάπως, και λόγος εγένετο εις διαφόρους ομίλους περὶ του έρωτος του Χατζη-Γιάννη, εφαντάσθη δια παραδόξου τρόπου να θέση εκποδὼν παν πρόσκομμα επιπροσθούν εις τον γάμον.
     Είναι βέβαιον, φαίνεται, ότι εν τω Πηδαλίω δεν αναγράφεται κανών τις απαγορεύων τον δεύτερον γάμον εις τας εν χηρεία πρεσβυτέρας. Αλλ’ η πρόληψις και η παράδοσις, τα δύο ομού συντιθέμενα, ισοδυναμούσι το κάτω κάτω με ένα αποστολικὸν ή συνοδικὸν κανόνα, και έπειτα ο λαὸς ουδέποτε έλαβεν ανὰ χείρας το Πηδάλιον, δια να ίδη πόσους και ποίους περιέχει κανόνας. Τινὲς των ιερέων, ολίγιστοι, ανεγίνωσκον ενίοτε το βιβλίον τούτο εν τω παρελθόντι.
     Ο ερωτικώτατος Χατζη-Γιάννης ουδὲν ήκουεν, ούτε ενόει περὶ τοιαύτης απαγορεύσεως, και αν τω έλεγέ τις, ότι οι κανόνες απαγορεύουσι να νυμφευθή την παπαδιάν, ήνοιγε μεγάλους οφθαλμούς και έσειεν απλώς τους ώμους. Ο συνετὸς όμως Μηνᾶς ελάμβανε το πρᾶγμα υπὸ σπουδαίαν έποψιν, και λοιπὸν εσοφίσθη απλούστατα να δώση δώρα πολύτιμα, λαχουρὶ καὶ ψέλλια εις την γειτόνισσάν του, την πρεσβυτέραν τοῦ παπα-Μανόλη, δια τας δύο αγάμους θυγατέρας της, και την παρεκάλεσε να υποκλέψη εκ της πενιχράς βιβλιοθήκης του αιδεσιμωτάτου αυτὸ το Πηδάλιον, το περιέχον όλους τους νόμους και τους κανόνας, και να το δανείση εις αυτὸν δια μιαν ημέραν. Ὁ απλοϊκὸς εξάδελφος του Χατζη-Γιάννη εφαντάζετο ότι τόσον θα ήρκει δια να φυλλολογήση αυτὸ το βιβλίον, να εύρη την σελίδα, εν η περιέχεται ο σχετικὸς προς την απαγόρευσιν του δευτέρου γάμου εις τας χήρας των ιερέων κανών, να αποσπάση την σελίδα ταύτην, να την σχίση και... πάει λέγοντας.
     ― Και τι το θέλεις αυτό το βιβλίο; τον ηρώτησεν ἡ Παπα-μανόλαινα.
     ―Έννοιά σου, καλέ, απήντησεν ο Μηνάς, κάτι θέλω να διαβάσω και θα σου το δώσω πίσω ευθύς.
     ― Αυτὸ το βιβλίο δεν είναι που έχει τον νομοκάνονα; ηρώτησεν αύθις η δύσπιστος πρεσβυτέρα.
     ― Ναι, είπε μορφάζων ο εξάδελφος Μηνάς.
     ―Ο παπάς μου λέγει πως δεν κάνει να το πιάση κανεὶς που να μην είναι ιερωμένος.
     ― Μην το πιάνῃς με τα χέρια γυμνά, απήντησεν ο εξάδελφος Μηνάς, βάλε μια καθαρή πετσέτα.
     Τέλος πολλὰ εμόχθησεν ο ταλαίπωρος Μηνάς, εωσού πείση την Παπαμανόλαιναν. Άλλως και η εκδούλευσις αυτής άκαρπος απέβη. Λαβὼν το Πηδάλιον ο Μηνάς, όστις μόλις ήξευρε να αναγινώσκη συλλαβιστὰ ολίγας λέξεις, εφυλλολόγει καὶ εφυλλολόγει, αλλά που να εύρῃ τον σχετικὸν κανόνα, όστις άδηλον άλλως αν υπάρχῃ· το χειρότερον ήτο ότι εκινδύνευε να φανή εκπρόθεσμος εις την πρεσβυτέραν, καὶ τότε τι ν’ απολογηθή αύτη εις τον παπα-Μανόλην, αν τυχὸν παρετήρει ούτος την απουσίαν του βιβλίου;
     Παρελείπομεν να είπωμεν, ότι η χήρα παπαδιά, χάριν της οποίας εν αγνοία της εγίνοντο όλα τα επιλήψιμα ταύτα, ήτο αυτὴ αύτη νύμφη τῆς γηραιᾶς πρεσβυτέρας, καὶ τοῦ παπα-Μανόλη. Τούτου τον υιὸν είχε νυμφευθῆ η ατυχής, και έμεινε χήρα εν νεαρωτάτη ηλικίᾳ, ως είπομεν. Ώστε το τόλμημα τοῦ Μηνᾶ ήτο, βλέπετε, φοβερώτερον ή όσον ήθελε φανή άνευ της περιστάσεως ταύτης.
     Μάταιοι απέβησαν όλοι οι αγώνες του Μηνά, αν και το βιβλίον εδόθη αυτώ και δευτέραν φορὰν και τρίτην. Όσον και αν εφυλλολόγει, το ζητούμενον χωρίον δεν ευρίσκετο. Αλλ’ ό,τι δεν κατώρθωσεν ούτος δι’ όλων των νομίμων μέσων, τα γραίδια της γειτονιάς, τεθέντα εις κίνησιν, ηδυνήθησαν να το κατορθώσωσι. Μετὰ εν ακόμη ταξίδιον του Χατζη-Γιάννη και του Μηνά, οίτινες ήσαν συμπλωτήρες και συνιδιοκτήται του αυτού πλοίου, το πένθος της νεαράς παπαδιάς είχε κρυώσει ολίγον, η συγκατάθεσίς της, τη μεσολαβήσει των προξενητριῶν, της απεσπάσθη, και υπελείπετο μόνον το ζήτημα του πως να τελεσθή ο γάμος. Εν τω μεταξὺ ο γέρων παπα-Μανόλης απέθανεν, οι άλλοι ιερεῖς δεν είχον άμεσον συμφέρον να φαίνωνται άκαμπτοι, και κατωρθώθη, μετά ή άνευ εκκλησιαστικῆς ἀδείας, μεθ’ ιεροτελεστίας όμως τακτικής, να πραγματοποιηθή ο γάμος του Χατζη-Γιάννη μετὰ της χήρας παπαδιάς.Τὸ γεγονὸς τούτο είναι παλαιόν, συνέβη κατά τας αρχὰς του αιώνος.
     Αλλὰ μέχρι της σήμερον δεν υπάρχει συμπόσιον ή απλῶς όμιλος εὐθυμούντων ἐν Κ... όπου να μη αντηχήσῃ και το άσμα “της χήρας παπαδιᾶς”.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/anthology/497#ixzz48pU4E7up

Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι

1718 – 1799

407
0
Ιταλίδα μαθηματικός και φιλόσοφος, που διακρίθηκε για τις εργασίες της στον διαφορικό λογισμό. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε έδρα μαθηματικών σε πανεπιστήμιο.
Η Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι (Maria Gaetana Agnesi) γεννήθηκε στις 16 Μαΐου του 1718 στο Μιλάνο από πλούσια και καλλιεργημένη οικογένεια. Ο πατέρας της Πιέτρο Ανιέζι ήταν καθηγητής μαθηματικών και εμφύσησε την αγάπη για τους αριθμούς στη μεγάλη του κόρη. Παιδί - θαύμα, η Μαρία Γκαετάνα γνώριζε από πολύ μικρή Λατινικά, Ελληνικά, Εβραϊκά και αρκετές άλλες γλώσσες. Σε ηλικία μόλις εννέα ετών δημοσίευσε στα λατινικά την πραγματεία της για την παροχή ανώτερης εκπαίδευσης στις γυναίκες.
Το 1738 δημοσίευσε τις «Φιλοσοφικές Προτάσεις» (Propositiones Philosophicae), μία σειρά δοκιμίων φιλοσοφίας και φυσικής ιστορίας, που βασίστηκαν στις συζητήσεις της με μία ομάδα επιστημόνων, οι οποίοι συναθροίζονταν στο σπίτι του πατέρα της. 
Η πιο γνωστή εργασία της στον χώρο των μαθηματικών είναι οι «Αναλυτικές Εισηγήσεις προς χρήση της ιταλικής νεολαίας» (Instituzioni analitiche ad uso della gioventu italiana), που εκδόθηκε το 1748 και αφορούσε τον διαφορικό λογισμό και ειδικότερα τις εφαπτόμενες καμπυλών. Στο βιβλίο αυτό, που ήταν αφιερωμένο στην αυτοκράτειρα της Αυστρίας Μαρία Θηρεσία (το Μιλάνο ήταν στην επικράτειά της εκείνα τα χρόνια), περιλαμβάνεται και μία ανάλυση της καμπύλης, που πήρε το όνομά της.
Το 1750, η Ανιέζι έγινε η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε έδρα μαθηματικών σε ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα (Πανεπιστήμιο της Μπολόνια). Μετά τον θάνατο του πατέρα της το 1752 αφιερώθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου σε φιλανθρωπικά έργα και θεολογικές μελέτες.
Η Μαρία Γκαετάνα Ανιέζι πέθανε στις 9 Ιανουαρίουτου 1799, σε ηλικία 80 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/830#ixzz48pUNkpSn

Pet Sounds

66
0
Το Pet Sounds θεωρείται ως το καλύτερο άλμπουμ των Beach Boys κι ένα από τα κορυφαία της ποπ μουσικής. Υπήρξε δημιουργία του ηγέτη του συγκροτήματος Μπράιαν Γουίλσον, ενός ιδιοφυούς μουσικού που πάντα βρισκόταν σε μία δημιουργική αντιπαράθεση με τους Beatles, όταν δεν ήταν χαμένος στον κόσμο του.
Ο Γουίλσον, με θητεία στο ξένοιαστο surf-rock των αρχών της δεκαετίας του '60, επιζητούσε κάτι πιο ουσιαστικό. Η αφορμή τού δόθηκε στα τέλη του 1965 από το άλμπουμ των Beatles Rubber Soul. «Ήταν μία συλλογή τραγουδιών με εσωτερική συνοχή… σαν να ακούς ένα και μόνο κομμάτι… Έτσι μπήκα στο τριπάκι να δημιουργήσω ένα μεγάλο άλμπουμ» δήλωσε σε μία συνέντευξή του.
Ο Γουίλσον στρώθηκε στη δουλειά με τον στιχουργό Τόνι Άσερ και μέσα σε δύο μήνες είχαν έτοιμα μια σειρά τραγουδιών με μια ενιαία λογική, δηλαδή ένα concept album. Στιχουργικά, το άλμπουμ αφηγείται τη δύσκολη μετάβαση ενός νεαρού αγοριού στην εφηβεία στην Αμερική της δεκαετίας του '60. Μουσικά, ο Μπράιαν Γουίλσον δημιουργεί ένα πλούσιο συμφωνικό ήχο, με συμβατικά και εξωτικά όργανα, κόρνες, κουτάκια Κόκα-Κόλας, κραυγές σκύλων και φυσικά τα ανεπανάληπτα φωνητικά, που αποτελούν το σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος.
Το Pet Sounds κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ στις 16 Μαΐου 1966 από την Capitol Records. Δεν γνώρισε την επιτυχία που περίμενε ο δημιουργός του, ο οποίος τα έβαλε με τη δισκογραφική εταιρεία, επειδή κατά τη γνώμη του δεν προώθησε επαρκώς το άλμπουμ. Στη Μεγάλη Βρετανία, όμως, γνώρισε αποθεωτική υποδοχή και έφθασε μέχρι το Νο2 του πίνακα επιτυχιών.
Το Wouldn't It Be Nice, το παραδοσιακό Sloop John B και το Caroline No είναι μερικά από τα κομψοτεχνήματα του δίσκου και φυσικά το God Only Knows, που είναι το αγαπημένο τραγούδι του Πολ Μακάρτνεϊ των Beatles. Όπως αποκάλυψε σε μια συνέντευξή του, το Pet Sounds αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το δικό τους αριστούργημα Sargeant Pepper's Lonely Heart's Club Band.
Άλλωστε, τα δύο αυτά άλμπουμ συναγωνίζονται χρόνια τώρα για τον τίτλο του κορυφαίου άλμπουμ της ποπ μουσικής, σε δημοψηφίσματα που διοργανώνουν μουσικά έντυπα.
 

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/137#ixzz48pUjX9hh

O  AYΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ 

Τρίτη 17/5

03:00 12°C 68% 2 Μπφ ΒΔ 9 Km/h ΛΙΓΑ ΣΥΝΝΕΦΑ 09:00 17°C 56% 1 Μπφ ΝΔ 3 Km/h ΚΑΘΑΡΟΣ 15:00 21°C 53% 5 Μπφ Δ 35 Km/h55 Km/h ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ 21:00 16°C 81% 4 Μπφ Δ 24 Km/h ΑΡΚΕΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ