Όπως να το κάνουμε η οδός Αιόλου είχε την αίγλη της....
Υπάρχουν ακόμα πολλά διατηρητέα που περπατώντας τα χαζεύεις και γυρίζοντας πίσω στα παλιά θα θυμηθείς σαν παιδί που την έτρεχες από πάνω μέχρι κάτω για να προκάμεις
που έλεγε ο Χαρίλαος να μοιράσεις τις παραγγελίες.
Εκεί υπήρχαν και αντιπροσωπείες διαφόρων προϊόντων όπως
καλλυντικών που γράφει η παρακάτω διαφήμιση.
Σήμερα θα δείς μαγαζιά στα ίδια κτίρια με τα κεραμίδια τα ακροκέραμα και κάποια με τους απογόνους των ιδρυτών.
Λίγη ιστορία...
Δίπλα από την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ στην πλατεία Λουδοβίκου (Κοτζιά) ήταν το λούξ ξενοδοχείο " Η ΑΓΓΛΙΑ" πολύ παλιά....
Υπήρχαν επίσης πολλά καφενεία και κόσμος...
Η Αιόλου ήταν και ένας κατεξοχήν εμπορικός δρόμος με πολλά μαγαζιά αλλά και μικροπωλητές.
Στους ορόφους των κτιρίων οι ραφτάδες και κάτω μαγαζιά με υφάσματα και έμπειρους πωλητές άψογα ντυμένους.
Τα μαγαζιά καλλυντικών της εποχής λεγόντουσαν μυροπωλεία....
Πουλούσαν χύμα κολώνιες που έφιαχναν μόνοι τους οι μυροπώλες...
Γυάλινα βαρελάκια με βρυσάκια στην σειρά ....διάφορα χρώματα και αρώματα...
Φουζέρ...Αρπέζ....Λεβάντα...Εσπερίδες κ.λ.π.
Προσιτές τιμές μέσα σε γυάλινα μπουκαλάκια με φελό στην αρχή και αργότερα σε πλαστικά.
Στην Αιόλου υπήρχαν οι αντιπρόσωποι κυρίως Εβραϊκής καταγωγής που έφερναν τις εσάνς (συμπυκνωμένη αρωματική ουσία σε μορφή ελαίου για παρασκευή αρωμάτων ) από Γαλλία.
Η οδός Αιόλου έδινε ψωμί σε πολύ κόσμο που δούλευε εκεί...
Να μην ξεχάσω τον ΔΡΑΓΩΝΑ μεγάλα καταστήματα τότε....ο Λαμπρόπουλος...
Αλήθεια πόσος κόσμος δούλεψε και σε αυτά τα μαγαζιά;
Και η αφεντιά μου για λίγο...
Η Αιόλου είχε και εμπορικές "τρύπες" για την φτωχολογιά....
Τα υπόγεια στα παλιά κτίρια ...
Εκεί για τα ΕΛΒΙΕΛΑ τα παπούτσια....για φτηνά ρούχα....
Προσοχή στα σκαλιά κατεβαίνοντας την σιδερένια σκάλα από την καταπακτή στο πεζοδρόμιο.
Σε βαστούσε από το χέρι ο μαγαζάτορας για να κατέβεις....χαρακτηριστική η μυρουδιά της μούχλας.