ΑΓΝΩΣΤΑ ..ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
Ο αείμνηστος Χαράλαμπος Κλώσσας , μέλος κι’ αυτός του συνδικάτου , που ήταν 75 χρόνια τσαγκάρης ..
Πολλά είναι αυτά που δεν ξέρουμε οι περισσότεροι , απ’ την παλιά Λιδορικιώτικη ζωή , και ένα από αυτά προφανώς είναι μια συνεταιριστική προσπάθεια , μια κοινοπραξία , που δημιούργησαν στο χωριό μας λίγο μετά το κάψιμο , οι Λιδορικιώτες τσαγκάρηδες , που ήταν και..μπόλικοι τότε..
Γιώργος Παπαδόπουλος - Κουτσός ( Κ’ΤΣΟΣ “
Προς το τέλος λοιπόν του 1944 , αρχές του 1945 , και ενώ το χωριό μας ισοπεδωμένο απ’ την Γερμανική θηριωδία , μάζευε τα..” κουρέλια του “ , προσπαθώντας να ξαναμπεί σε ρυθμό ζωής , και ενώ τα ερείπια μαρτυρούσαν τα Λιδορικιώτικα βάσανα και τις συμφορές και οι χωριανοί μας προσπαθούσαν να ..” αναστήσουν “ το μισοπεθαμένο Λιδορίκι , μια ομάδα επαγγελματοβιοτεχνών του χωριού μας , οι τσαγκάρηδες , επηρεασμένοι προφανώς απ’ την όλη..περιρρέουσα πολιτικοκοινωνική ατμόσφαιρα , αποφάσισαν να “ προχωρήσουν “ ενωμένοι για μια καλύτερη ζωή .
Ο πάγκος με τα εργαλεία : τσαγκαροσούβλια , σφυριά , φαλτσέτες , λίμες , καλαπόδια , βενζινόκολλες , ράσπες , πένσες , τανάλιες , βούρτσες και ότι άλλο μπορεί να χωρέσει ο νους σας …
Εκείνη την εποχή , αρχές του 1945 , το Λιδορίκι είχε μπόλικους τσαγκάρηδες , τσαρουχάδες κλπ που εξυπηρετούσαν ολόκληρη την Επαρχία Δωρίδας , ΄κι’ ο καθένας από αυτούς είχε και την ..” ειδικότητά του “, πάνω στην τσαγκαρική τέχνη .
Η παλιά τσαγκάρικη μηχανή “ SINGER “ , του αείμνηστου Χαρ. Κλώσσα , με την οποία ράβονταν τα παπούτσια .
Αποφάσισαν λοιπόν να κάνουν “ κοινοπραξία , στην οποία ο καθένας θα είχε ένα κομμάτι στην παραγωγή , έτσι ώστε να υπάρχει μεγάλη παραγωγή με χαμηλό κόστος . Τα “ ιδρυτικά “ μέλη της κοινοπραξίας ήταν :
1. Αθαν. Λατσούδης , που ήταν ειδικευμένος στα.." τσαρούχια " , τσαρουχάς δηλαδή
2. Γεωργ. Αποστολόπουλος – Μαρδώνης
3. …..Γεροδήμος , σχεδιαστής και κόφτης
4. Παν. Κόκκινος - Κορδοπλής
5. Ευστάθιος Ζόγκζας
6. Χαρ.Κλώσσας
7. Παλαιολόγος Παλαιολόγος , αδελφός του Παναγιώτη , που όπως λένε οι γνωρίζοντες ήταν μεγάλος " μάστορας "
8. Παναγ. Καραγκούνης
9. Γεωργ . Παπαδόπουλος – Κουτσός, ο οποίος όμως αποχώρησε σύντομα και στη θέση του μπήκε ο γαμπρός του Κοκμοτός , απ'την Αμυγδαλιά που παντρεύτηκε την αδελφή του Μαρία .
Όπως βλέπετε , συμπεριλαμβάνονταν όλοι σχεδόν οι γνωστοί Λιδορικιώτες τσαγκάρηδες της εποχής , αλλά και χωριανοί μας που δεν γνωρίζαμε την " ιδιότητά " τους αυτή , όπως ο Γιώργος Παπαδόπουλος επίσης και ο Νίκος Τεμπέλης , που δεν έκανε " καριέρα ...τσαγκάρη " γιατί ασχολήθηκε με την αλωνιστική μηχανή , τον αλευρόμυλο και την πριονοκορδέλα .
Ο Γιώργος Αποστολόπουλος – Μαρδώνης , απ’ τα ιδρυτικά μέλη του Συνδικάτου .
Οι εννιά λοιπόν που αποτελούσαν και τον πυρήνα του εγχειρήματος , αποφάσισαν να συμπεριλάβουν και τον τότε κάλφα , μαθητευόμενο δηλαδή , Γιάννη Ταμβάκη – Κατσαμπάκο , και έτσι λοιπόν στους εννιά προστέθηκε και ο δέκατος , εννιά..συν …δέκατο , προέκυψε και το όνομα “ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ “ με μια μικρή βέβαια παραλλαγή του ΣΥΝ+ΔΕΚΑΤΟ , και το Συνδικάτο πλέον είχε δέκα μέλη .
Ένα ζευγάρι…” ανάλαφρα “ πεδιλάκια , τελευταία λέξη της μόδας για την εποχή εκείνη , ελλείψει δέρματος …” κροκοδείλου “ τα έφτιαχναν με…” βακέτα “ και για σόλα ; μη ρωτάτε καθόλου : Κομμάτια λάστιχο από ρόδες αυτοκινήτων , όπως καταλαβαίνετε ήταν…” πανάλαφρα “…
Το Συνδικάτο απόχτησε στέγη , ενοικιάζοντας το ισόγειο του Καρυδακαίϊκου , αργότερα ιδιοκτησίας του αείμνηστου Τάκη Χαγιάννη , αφού ήταν κληρονομιά της γυναίκας του Ιωάννας , δίπλα απ’ το Ανεσταίϊκο που ήταν η ταβέρνα του Πέτρου Κοράκη .
Ο Παναγιώτης Κόκκινος – Κορδοπλής
Τακτοποιήθηκαν λοιπόν , οι μηχανές , οι πάγκοι και ο καθένας είχε τη θέση αλλά και τις..αρμοδιότητές του , την ευθύνη δηλαδή για ένα τομέα της δουλειάς . Άλλος έπαιρνε τα μέτρα , άλλος έκοβε τα “ φόντια “ , άλλος τα έραβε , κι’ απ’ ότι μπορέσαμε να μάθουμε , ο μπάρμπα Θανάσης ο Λατσούδης ήταν εξπέρ στα ..τσαρούχια , τσαρουχάς δηλαδή , όπως επίσης ο Γεροδήμος ήταν ειδικό στις στάμπες , σχεδίαση και ράψιμο στη μηχανή , είχαν δηλαδή μια σημαντική οργάνωση που είχε σαν αποτέλεσμα να είναι σε θέση να εξυπηρετούν σε μία – μιάμιση μέρα τον κάθε πελάτη .
Τρεις παλιοί Λιδορικιώτες τσαγκάρηδες , Θαν Πίτσιος – Φαλιαμπάρας , Στάθης Ζόγκζας και Θύμιος Μανέτας , απ’ τους τρεις ο Ζόγκζας ήταν μέλος του Συνδικάτου .
Παράγγελνες δηλαδή παπούτσια την Δευτέρα και την Τρίτη , το αργότερο , τα έπαιρνες , κάτι πρωτοφανές στα τσαγκαράδικα χρονικά του τόπου μας . Η κοινοπραξία κράτησε μέχρι τις αρχές του 1947 , και διάλυσε για πολλούς και διάφορους λόγους , άλλοι άνοιξαν σιγά – σιγά δικά τους μαγαζιά , αλλά κυρίως γιατί η τότε κατάσταση ήταν πολύ μπερδεμένη .
Δυστυχώς απ’ την όμορφη αυτή προσπάθεια , που ήταν πρωτοποριακή για την εποχή και τον τόπο μας , δεν υπάρχει καμία φωτογραφία για να δημοσιεύσουμε , κάνουμε όμως έκκληση προς όλους τους χωριανούς μας , αν κάποιος έχει κάποια σχετική φωτογραφία να μας δώσει ένα αντίγραφο για να υπάρχει επιβεβαίωση της ιστορίας του…” ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ “…
Καλό σας απόγευμα ……Κ.Κ.-