Στα μάτια σου , διαβάζω πάντα το..φθινόπωρο ,
έτσι , όπως ταξιδεύω μοναχός , μες στη γλυκιά..μελαγχολία ,
με το παλιό μου , το πολύπαθο , μικρό..σκαρο ,
παραδομένος , στων φαιών χρωμάτων την εξαίσια ..πανδαισία ..
Στ’ απέραντα τα καστανά σου πέλαγα ‘ρμενίζω ,
χωρίς σκοπό ..συγκεκριμένο , δίχως ρότα , και χωρίς προορισμό ,
δεν έχω τίποτα , να περιμένω , το... γνωρίζω ,
μα δεν μπορώ να κάνω πίσω , σ’ το ταξίδι αυτό , το δίχως..γυρισμό..
Μάτια του φθινοπώρου , που το χρώμα σας δεν ξέρω ,
μέσα σας , ταξιδεύω αδιάκοπα , σ’ αγνωστους τόπους , μακρινούς ,
άμποτε , μέσα στο φθινόπωρο , την άνοιξη να φέρω ,
στην περιπλάνησή μου αυτή , στους λιγοστούς, π’ απόμειναν καιρούς…
Κ.ΚΑΨΑΛΗΣ
Κ.ΚΑΨΑΛΗΣ
Λιδορίκι 4 -11 - 2009
