Ανοδικά έκλεισε το 2010 η Μέλισσα Κίκιζας η οποία σημείωσε και αύξηση του μεριδίου που κατέχει στην εγχώρια αγορά.
Η θετική τροχιά την οποία διατηρεί το τελευταίο διάστημα η βιομηχανία ζυμαρικών αποδίδεται πέρα από την ανάπτυξη της γκάμας των προϊόντων της, στη στροφή των καταναλωτών στα ελληνικά προϊόντα.
«Η τάση αυτή που φαίνεται να διατηρείται και τη φετινή χρονιά, λειτούργησε υπέρ της αμιγώς ελληνικής εταιρείας απέναντι στον πολυεθνικό ανταγωνισμό, ενισχύοντας τις πωλήσεις των προϊόντων της» σημειώνει η εταιρεία προσθέτοντας ότι «η Mέλισσα Κίκιζας χρησιμοποιεί ελληνική πρώτη ύλη, αγοράζοντας πάνω από 130.000 τόνους σίτου ετησίως».
Παράλληλα, η εταιρεία επενδύοντας στην καινοτομία λανσάρει και νέες κατηγορίες προϊόντων όπως αυτή των ζυμαρικών χωρίς γλουτένη, με τα Melissa Gluten Free.
ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 16-2-2011
===========================================================
Διαβάζοντας το παραπάνω δημοσίευμα θυμήθηκα.......
Το μπακάλικο του ΚΙΚΙΖΑ ήταν στο Μεταξουργείο Λένορμαν και Παλαμηδίου.
Προπολεμικά το άνοιξαν οι Αρκάδες Κικιζαίοι.
Έκλεισε κάπου το 1972......
....πήγαινα πιτσιρικάς παραμονές μεγάλων εορτών να ψωνίσω ορισμένα επιλεγμένα τρόφιμα....μέναμε στην περιοχή.
Στο χαρτάκι μου έγραφε η μάνα να αγοράσω φέτα.....βούτυρο φρέσκο....κασέρι....για το τραπέζι το γιορτινό.
Έπρεπε να βάλεις και κανένα ρούχο της προκοπής....όχι όπως πήγαινες στον μπακάλη της γειτονιάς.
Ένοιωθες κάπως στο μεγαλομπακάλικο του ΚΙΚΙΖΑ.
Κοίταζες και αριστερά και δεξιά για να σε δεί κανένας γείτονας....να φανείς βρε αδερφέ.
Γιατί δεν πηγαίναμε όλες τις ημέρες για ψώνια στου ΚΙΚΙΖΑ;
Γιατί δεν είχε τεφτέρι και μελανί μολύβι να γράφει τα ψώνια και να τα πληρώνεις στο 15νθήμερο που πληρωνότανε ο πατέρας.
Αυτό το προνόμιο το είχε ο μικρομπακάλης παρακάτω από το σπίτι που την έστηνε έξω από του ΚΙΚΙΖΑ κάποιες φορές για να σταμπάρει τους πελάτες του που αγόραζαν μετρητοίς.
Σου την έλεγε την επόμενη όταν πήγαινες με το τεφτέρι να αγοράσεις μπακαλιάρο....μπελτέ...ζάχαρη....
"Αυτά που θέλεις σήμερα δεν τα είχε χθές ο ΚΙΚΙΖΑΣ;"
Αξέχαστα χρόνια......