ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ...ΧΩΡΙΟΥ
Τον λέγανε Τριαντάφυλλο !....Πως βρέθηκε τώρα ο ορεσίβιος αυτός , ο φυτρωμένος με τα πουρνάρια και τα έλατα εκεί ψηλά στο Λοιδορίκι , ο αναθρεμμένος με λύκους και αετούς , μέσ’ στα κατσάβραχα και τα στουρνάρια , πως βρέθηκε , λέμε , ναύτης στα πολεμικά , ούτε κι'αυτός το ήξερε....
--- Από που μας ήρθες εδώ , μωρέ ...ντελφίνι της ..β ε δ ο ύ ρ α ς ; τον είχε ρωτήσει κάποτε ο κυβερνήτης .
--- Αμ'ξιέρου κι'ιγώ , ου δόλιους , κυρ - καπιτάνιι μ'ποιό...πουτάμ μ'έβγαλι ! απάντησε αυτός .Το ποτάμι "που τον έβγαλε " , ήταν μια ..ζωοκλοπή .
Ένας ξάδερφός του , απ'τη Βιτρινίτσα , για να τον γλυτώση , στηριζόμενος στο "άλλοθι "είπε ότι την εποχή που έγινε η πράξις ο Ντάφλος ( Τριαντάφυλλος ) ήταν ναύτης στα "περάματα "που κάναν τη συγκοινωνία Ψαθόπυργου - Ναυπάκτου - Μοναστηρακιού . Έτσι ο Τριαντάφυλλος εκόλλησε στη θάλασσα , χωρίς ούτε να τη ..γνωρίζει .
Κι'όταν ήρθε η επιτροπή διά τους κληρωτούς , γαλόνια πλατειά ολόχρυσα , μια σπιθαμή μουστάκια , φαλάκρες που γυαλίζανε , μπότες με σπιρούνια , κουμπιά χρυσά και επωμίδες κόκκινες , ο Τριαντάφυλλος τα έχασε .
Αν γλύτωνε απ'τον ενωμοτάρχη που έκανε την ανάκριση για την ζωοκλοπή , από αυτούς δεν θα γλύτωνε !....
Ας βουτήξει , το λοιπόν , για να σωθεί , μέσα στην άγνωστή του θάλασσα , που του ετοίμασε ο ξάδερφός του .
Τι επάγγελμα μετέρχεσαι ; τον ρώτησαν .
Πήγε να πει : "Κατσικοκλέφτης "! Αλλά λέγεται αυτό ;...Τι επάγγελμα να πει ; Το νου σου , Τριαντάφυλλε , να μη σε μπλέξουν οι γαλονάδες !....
--- Δεν ξέρεις τι επάγγελμα μετέρχεσαι ; του ξανάπαν . Αυτός έκανε πως δεν καταλαβαίνει , έκανε το χαζό .
--- Τι δουλειά κάνεις βρε παιδί μου ;
--- Α..τι δουλειά..εγώ ; Πως.. κάνω....
--- Τι δουλειά ;
--- Ναύτης στα καίκια !
--- Στα καίκια ! Ποιά καίκια ; Έχει καίκια εδώ στο Λοιδορίκι , είπε ξαφνιασμένη η επιτροπή .
--- Όχι εδώ , στη Βιτρινίτσα , απάντησε αυτός σιγά-σιγά , κι εσκέφτονταν μέσα στο μυαλό του : "να ξέφυγα με τα καίκια , άραγες ;"
"Ναύτης " , σημειώνει η επιτροπή , κι εκάλεσε κατόπιν άλλον .
'Ετσι λοιπόν , ένα πρωί ο Τριαντάφυλλος , φρέσκος , ανοιχτός και μυρωδάτος , βρέθηκε ναύτης στα πολεμικά . Του βγάλανε τα προκομμένα τα τσαρούχια , γιατί χαλούσε το κατάστρωμα , και τον βάλανε να σφουγγαρίζει του βαποριού το πάτωμα . Κοιμόταν κρεμαστός σε μια αιώρα "σαν τσαντήλα με τυρί " , και του φόρεσαν κάτι παντελονάρες μεγάλες και πλατειές , που έχασε μέσα εκεί τα ..πόδια του !...Λημέριαζε διαρκώς στο πλοίο σε μια άκρη , πίσω από κάτι σωρούς μεγάλων και χοντρών σχοινιών , κοιτάζοντας τα κύματα που έρχονταν από της θάλασσας το βάθος , με τις άσπρες χαίτες τους , σαν κοπάδια ατελείωτα από πρόβατα ασπρομάλλικα , πρόβατα ασημόμαλλα και κουδουνάτα , κατσίκια που πηδάνε , φλώρες γίδες , τράγοι που πάνε να πηδήσουν το πολεμικό , αρνάκια που φωνάζουνε , ολόκληρο όνειρο τσοπάνου ζωντανό , κοπάδια χιλιάδες και μυριάδες που έρχονταν με βοή και σάλαγο , σαν να βέλαζεν η θάλασσα ολόκληρη , απ'άκρη σ'άκρη !...
Χανότανε κι αφαιρένονταν ο Τριαντάφυλλος στο θέαμα αυτό , ως που μια κραυγή τον ξύπναγε , σαν τον ζητούσαν στην υπηρεσία , η καμιά γνώριμη φωνή , του έκοβε τις φαντασίες , λέγοντάς του μαλακά :
--- Και πως τα καταφέρνεις μωρέ Τριαντάφυλλε με τη θάλασσα ;
--- Πως να τα καταφέρου !...Ούλου κι λιγούρις ιέχου ου ..έρμους !
--- Λιγούρες λιγούρες για κάνα...κατσίκι , βέβαια !....
Έτσι ο στόλος μια φορά πήγε και στη Ζάκυνθο . Οι ναύτες βγήκανε έξω να σεργιανίσουν . Ωραία πόλις και κόσμος βολικός . Με μια δεκάρα αγόραζες ένα χωνί στραγάλια και σου δίναν και ένα φαρδίνι πίσω για τα ρέστα σου . Ο Τριαντάφυλλος ήταν καταμαγεμένος . Του δίνανε και ρέστα και του λέγανε κι ευχαριστώ . Δεν ήταν σαν τον Πειραιά , που κοίταζαν να του πάρουνε και τα κουμπιά απ'τη στολή του .
--- Ευχαριστώ , αφέντη μου , μονσινιόρε μου , και ...βοήθειά σου ο άγιος !...
Οι Ζακυνθινοί μάλιστα οι ναύτες τον περιποιήθηκαν και αυτόν και το άλλο πλήρωμα του πλοίου . Έφαγαν , έπιαν , τραγούδησαν , χορέψανε :
Ζάκυνθος και Κεφαλονιά
Κέρκυρα και Λευκάδα ,
αυτά τα τέσσερα νησιά ,
στολίζουν την Ελλάδα !....
Ύστερα τραγούδησε κι αυτός :
Ποιός είδε τέτοιο θάμασμα
και χαλασμό μεγάλο....
Έπειτα απ'όλες αυτές τις περιποιήσεις που οι Ζακυνθινοί ναύτες δεν αφήνανε τους συναδέλφους τους να πληρώσουν , φιλοτιμήθηκε κι ο Τριαντάφυλλος και υποσχέθηκε ένα τραπέζι με"σπληνάντερα " , άμα πήγαινε ο στόλος στο...Λοιδορίκι !.....
Αλλά το Λοιδορίκι ήταν μακριά , το Ρουμελιώτικο φιλότιμο παρόν και η υποχρέωσις δεν έπρεπε να μείνει χωρίς ν'αποδοθεί αμέσως .
--- Πιο φιλότιμοι θα φανούν οι "σγαρίλλοι "οι Ζακυνθινοί από μας τους Ρουμελιώτες !...έλεγε ο Τριαντάφυλλος .
Και μια που θα έμενε ο στόλος εφτά – οχτώ μέρες στη Ζάκυνθο , σκέφτηκε να ξεπληρώσει τη φιλοξενία . Έκαμε λοιπόν μιά βόλτα στην αγορά , πήγε στα χασάπικα και ρώτησε πόσο πουλιούνται τα αρνιά .
--- Πάρε αυτό , αφέντη μου , κι είναι φίνο πράμα ! του λέγανε .
Μα ο αφέντης δεν είχε χρήματα .
--- Δε μ'φτάνουν τα ψιλά ! τους απαντούσε . Βιρισέ τα δίν'ς ;
--- Μα πως , μια τζόγια , ένας αμιράλλος , σαν ελόγου σου , χωρίς ούτε ένα φαρδίνι ! Είναι θάγμα , μα τον άγιο , είναι θάγμα !...ξεφώνιζαν κι'απορούσαν οι Ζακυνθινοί .
--- Δεν ιέχου ουρέ , σου είπα !
--- Αι..τομ'και δεν έχεις , αμιράλλε μου , δεν παίρνεις!...Δεν ειν'έτσι ; Όσκε ;
Δεν παίρνω σκέφτηκε ο Τριαντάφυλλος ! Και που ακούστηκε ν'αγοράζουν τ'αρνιά με χρήματα!....
Στο Λοιδορίκι τα κατσίκια δεν πουλιούνται , κλέβονται !...
Κι αυτός το γεύμα θα το δώσει ! Θα στρώση κλάρες στα Ζακυνθινά περιβόλια , θα ψήσει το αρνί στη σούβλα , που να γίνει σα σύκο ώριμο , και θα τους πη "καθίστε να φάτε , κι έπειτα ας πεθάνετε !..."
Έκαμε λοιπόν μια περιοδεία στα περίχωρα της πόλεως . Πουθενά όμως στάνη , πουθενά κοπάδια για κλεψιά , σβηστός , βουβός ο τόπος από βέλασμα , νεκρός από σάλαγο και χλαλοή τσοπάνων !...Λουλούδια μόνο όσα θες , μανταρίνια ένα σωρό , και μαντολίνα άφθονα !...Τρώγονται τα μαντολίνα όμως ;
Άξαφνα ο Τριαντάφυλλος σκέφθηκε ότι στα αμπάρια του πολεμικού ήσαν πρόβατα , μοσχάρια και πουλερικά , για το καθημερινό συσσίτιο ! Και όταν το καλό είναι στην πόρτα σου , γιατί το αναζητάς εκεί που δεν υπάρχει ;....
Γύρισε λοιπόν νωρίς κι'ανέβηκε στο θωρηκτό .
Και την άλλη μέρα φωτιές και ψησταριές , μεζέδες , κοκορέτσια κι'αρνιά, άλλα να ψήνονται στα σουβλιά κι'άλλα να περιμένουν κρεμασμένα , κνίσες και σπληνάντερα , καμάρι ο Τριαντάφυλλος κι'ευχές και θαυμασμοί από παντού !....
--- Να ζήσης Τριαντάφυλλε !....
--- Ό,τι επιθυμείς , λεβέντη μου !...
Η πληρωμή γινόταν σε...αρνιά !....
Ένα στο φούρναρη για να φέρει το ψωμί , ένα στον κάπελα για να προσφέρει το κρασί και τόσα για τα άλλα χρειώδη του γλεντιού .
Κι'ο Τριαντάφυλλος έστριβε και ξανάστριβε το πολυπαθές μουστάκι του , ναύαρχος σωστός , μέσα στης φωτιάς και της κνίσας το πέλαγος , πάνω στο οποίο σαν παπόρια γύριζαν ήσυχα στη σούβλα τους τ'αρνιά .
--- Ουρέ καλά είνι στου ναυτικό . πιο καλά κι'απ του Λοιδουρίκι ακόμα !...έλεγε ο Τριαντάφυλλος .
Και δώστου τραγούδια και καντάδες :
Το Μεσολόγγι να καεί
κι'η Πάτρα να βουλιάξει
και τον καημένο Έπαχτο
Θεός να τον φυλάξει .
Πώχει κορίτσια όμορφα
και ναύτες παλληκάρια....
--- Γεια σου , λεβέντη Τριαντάφυλλε , ποτέ να μην πεθάνεις !...
--- Πως φαίνεται πού ‘ναι άρχοντας , μωρέ τζόγια μου !
--- Από μεγάλο σόι ! κατάλαβες ;...
Τραγουδήσαν και οι ζακυνθινοί ύστερα :
Τζάντε μου , Τζάντε , Τζάντε μου
και φιόρο του λεβάντε .
Τ'άνθη σου , μόσχος του Μαγιού ,
κι'η πέτρα σου πριλλάντε !
Την άλλη μέρα , όταν ανακαλύφθηκε η κλοπή των ζώων του πολεμικού , ο εκ Λοιδορικίου αμιράλλος είδε το εξής περίεργο και οξυμώρως αλληλέγγυο μεταξύ των στοιχείων της φύσεως και των πράξεων των ανθρώπων .Το ότι δηλαδή : Σαν μια φορά η θάλασσα έσωσε τον Τριαντάφυλλο από τη ζωοκλοπή , τώρα η ζωοκλοπή έσωζε τον ίδιο από τη θάλασσα .Γιατί την επομένη , μια επείγουσα διαταγή αποσπούσε τον "ναυτικό της Βιτρινίτσας "από το ναυτικό στην..."αεροπορία " , όπου δεν υπάρχουν ούτε κατσίκια , ούτε πρόβατα , αλλά μόνο πετεινά του ουρανού , τα οποία , ως γνωστόν , δεν τρώνε οι Λοιδορικιώτες !....
Το παραπάνω ευθυμογράφημα , είναι γραμμένο απ'τον περίφημο Ναυπάκτιο ευθυμογράφο Σταμ - Σταμ , Σταμάτη Σταματίου ( 1881-1946 ) , τα υπέροχα ευθυμογραφήματά του , με τον γενικό τίτλο "Ιστορίες του Χωριού " , εκδόθηκαν τη χρονιά που έφυγε απ'τη ζωή , το 1946 . Διατηρήσαμε την ορθογραφία του κειμένου .
Καλό σας απόγευμα
www.lidoriki.com