ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ..

" OI  ANΘΙΣΜΕΝΕΣ  ΜΥΓΔΑΛΙΕΣ  ΣΤΟ ΛΙΔΟΡΙΚΙ "


Καλησπέρα Λιδορικιώτες ..
Καλησπέρα  στους  φίλους μας  τους  αγαπημένους ..
ΔΕΥΤΕΡΑ  ΣΗΜΕΡΑ  7  ΜΑΡΤΙΟΥ  2016
Ανατολή Ήλιου: 06:45
Δύση Ήλιου: 18:26
Σελήνη 28 ημερών

ΠΗΓΗ:http://www.sansimera.gr/#ixzz42Ee3NcQ5
ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
μ. Χ.
961

Ο στρατηγός του Βυζαντίου Νικηφόρος Φωκάςαπελευθερώνει το Ηράκλειο της Κρήτης από τους Άραβες.
1876

Ο Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελλαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το τηλέφωνο.
1910

Γίνεται η πρώτη συνέλευση του Πανελλήνιου Ποδοσφαιρικού Ομίλου, μετέπειτα Παναθηναϊκού, στην κατοικία του 20χρονου Γιώργου Καλαφάτη, στην οδό Δερβενίων 3 στα Εξάρχεια, με συμμετοχή 35 μελών. Έχει προηγηθεί η διάσπαση του Ποδοσφαιρικού Ομίλου Αθηνών (Δεκέμβριος 1909, στιγμή κατά την οποία αποφασίζεται η πρώτη μετονομασία του συλλόγου, ενώ θα ακολουθήσει το 1922 η τελική σε ΠΑΟ) και η ιδρυτική συνέλευση του συλλόγου (Ιανουάριος 1910).
1948

Τα Δωδεκάνησα ενσωματώνονται κι επισήμως στην Ελλάδα.
1996

Η Ευρωπαϊκή Ένωσηαποφασίζει την κατοχύρωση της ονομασίας προέλευσης του τυριού «φέτα» στην Ελλάδα.
2004

Έπειτα από 11 χρόνια, η Νέα Δημοκρατία, με αρχηγό τον Κώστα Καραμανλή, επιστρέφει στην εξουσία. Εξασφαλίζει άνετη πλειοψηφία 165 εδρών, με ποσοστό 45,36%, έναντι 40,55% και 117 έδρες του ΠΑΣΟΚ, που πριν από δύο μήνες εξέλεξε ως νέο πρόεδρό του τον Γιώργο Παπανδρέου. Το ΚΚΕ καταλαμβάνει 12 έδρες με ποσοστό 5,90% και ο ΣΥΡΙΖΑ 6 έδρες με 3,26%. Εκτός Βουλής μένει και πάλι το ΔΗΚΚΙπου λαμβάνει 1,79% και το νεοϊδρυθέν ΛΑ.Ο.Σ. του Γιώργου Καρατζαφέρη με 2,19%.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0703#ixzz42EeOyAc3
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1765

Νισεφόρ Νιεπς, γάλλος εφευρέτης, στον οποίο πιστώνεται η πρώτη σωζόμενη φωτογραφία. (Θαν. 5/7/1833)
1772

Κωνσταντίνος Βέλλιος ή Μπέλλιος, αυστριακός έμπορος, ελληνικής καταγωγής, που έφερε τον τίτλο του βαρώνου. Υπήρξε εθνικός ευεργέτης. (Θαν. 23/12/1838)
1875

Μορίς Ραβέλ, γάλλος συνθέτης. («Μπολερό», «Εικόνες από μια έκθεση») (Θαν. 28/12/1937)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0703#ixzz42Eek6bKw
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1938

Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, έλληνας φιλελεύθερος πολιτικός, ο οποίος χρημάτισε πρωθυπουργός για 9 μήνες το διάστημα 1924-1925. (Γεν. 17/5/1875)
1967

Δημήτριος Γόντικας, έλληνας πολιτικός. (Γεν. 1888)
1999

Στάνλεϊ Κιούμπρικ, αμερικανός σκηνοθέτης. («2001: Οδύσσεια του Διαστήματος», «Κουρδιστό Πορτοκάλι», «Η Λάμψη», «Μάτια ερμητικά κλειστά»)(Γεν. 26/7/1928)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0703#ixzz42Ef0z2YS

Τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα

Ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης υπογράφει το πρωτόκολλο παράδοσης των Δωδεκανήσων.
4585
1
Τα Δωδεκάνησα (για την ακρίβεια είναι 14) ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων δεμένα με τις τύχες του Ελληνισμού. Εν τούτοις, μόλις το 1947 ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος.
Εξαιτίας της γεωγραφικής τους θέσης δέχθηκαν καταστρεπτικές επιδρομές από τους Πέρσες, τους Σαρακηνούς, τους Βενετούς, τους Γενουάτες, τους Σταυροφόρους και τους Τούρκους (Σελτζούκους και Οθωμανούς). Από το 1309 περιήλθαν στην εξουσία των Ιωαννιτών Ιπποτών και έμειναν υπό την κυριαρχία τους έως το 1522, οπότε καταλήφθηκαν από τους ΟθωμανούςΤούρκους. Με την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του 1821, τα Δωδεκάνησα επαναστάτησαν, αλλά το 1830 επιστράφηκαν μαζί με τη Σάμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, με αντάλλαγμα την Εύβοια, η οποία ενσωματώθηκε στο ελεύθερο ελληνικό κράτος.
Η κατάληψη των Δωδεκανήσων από τους Ιταλούς το 1912 αναπτέρωσε τις ελπίδες των κατοίκων τους ότι σύντομα τα νησιά θα ενταχθούν στον εθνικό κορμό. Πράγματι, με τη συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) τα Δωδεκάνησα παραχωρούνταν στην Ελλάδα, με εξαίρεση τη Ρόδο, που θα παρέμενε για ένα διάστημα υπό ιταλική διοίκηση. Όμως, η ατυχής έκβαση της μικρασιατικής εκστρατείας έδωσε την ευκαιρία στους Ιταλούς να υπαναχωρήσουν και με την άνοδο του Μουσολίνιπροσπάθησαν να τα εξιταλίσουν. Μετά τη συνθηκολόγηση των Ιταλών (1943), κύριοι των Δωδεκανήσων έγιναν οι Γερμανοί και μετά την παράδοση της Χιτλερικής Γερμανίας (Μάιος 1945), η Μεγάλη Βρετανία.
Ήταν η χρυσή ευκαιρία για την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στο ελληνικό κράτος, την οποία η ελληνική διπλωματία δεν έπρεπε να αφήσει να πάει χαμένη. Ήταν απαίτηση του ελληνικού λαού και είχε χυθεί άφθονο ελληνικό αίμα για την εκδίωξη των Γερμανών από τα Δωδεκάνησα. Το θέμα θα λυνόταν οριστικά από τη Διάσκεψη Ειρήνης των νικητριών δυνάμεων του Β'Παγκοσμίου Πολέμου, που θα συνερχόταν στο Παρίσι.

Υποστολή της αγγλικής σημαίας στη Ρόδο και έπαρση της ελληνικής.
Η Ελλάδα δια του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη διαμήνυσε ότι θα έθετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως εθνικές διεκδικήσεις την πρόσκτηση της Βορείου Ηπείρου και των Δωδεκανήσων, τη διευθέτηση των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, ενώ σκόπευε να θέσει και το ζήτημα της Κύπρου στη Μεγάλη Βρετανία. Από τις τέσσερις αυτές εθνικές διεκδικήσεις, μόνο το θέμα των Δωδεκανήσων ευοδώθηκε, χωρίς δυσκολίες και περιπλοκές.
Είναι γνωστό ότι ο Στάλιν και ο Τσόρτσιλ, κατά τη διάρκεια του Β'Παγκοσμίου Πολέμου, προσπάθησαν να δελεάσουν την Τουρκία, προσφέροντάς της ορισμένα παράκτια νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να την πείσουν να βγει στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων ή τουλάχιστον να παραμείνει αυστηρά ουδέτερη. Επιπροσθέτως, ο Στάλιν είχε συνδέσει το θέμα των Δωδεκανήσων με την Τριπολίτιδα (σημερινή Λιβύη), για την οποία η Σοβιετική Ένωση είχε διατυπώσει το αίτημα να της ανατεθεί η εντολή.
Όμως, σε μια απρόσμενη στροφή της πολιτικής της, η Σοβιετική Ένωση συγκατατέθηκε να αποδοθούν τα Δωδεκάνησα στη Ελλάδα, στη συνεδρίαση των Υπουργών Εξωτερικών που προετοίμαζε τη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων. Η δήλωση έγινε στις 27 Ιουνίου 1946 από τον Υπουργό Εξωτερικών Βιατσεσλάβ Σκριάμπιν, γνωστότερο ως Μολότοφ, με μοναδικό όρο την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Έτσι, προτού καν συνέλθει η Διάσκεψη Ειρήνης, το θέμα των Δωδεκανήσων είχε λάβει ευνοϊκή τροπή για την Ελλάδα.
Η είδηση για την απόδοση των Δωδεκανήσων στη Ελλάδα χαιρετίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό, σε μια περίοδο που η χώρα βρισκόταν στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου. Η Διάσκεψη της Ειρήνης συνήλθε στο Παρίσι από τις 29 Ιουλίουέως τις 11 Οκτωβρίου 1946, όπου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς και τα θέματα της Βορείου Ηπείρου και της διευθέτησης των ελληνοβουλγαρικών συνόρων, χωρίς επιτυχία, αφού οι ΗΠΑ δεν θέλησαν να δυσαρεστήσουν τη σύμμαχό τους Σοβιετική Ένωση και τους δορυφόρους της Αλβανία και Βουλγαρία. Η προσπάθεια της Τουρκίας να διεκδικήσει το Καστελόριζο και τη Σύμη έπεσαν στο κενό.
Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 υπογράφηκε στο Παρίσι η Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία, σύμφωνα με την οποία τα Δωδεκάνησα αποδίδονταν στην Ελλάδα, ενώ η Ιταλία υποχρεωνόταν σε αποζημίωση ύψους 105 εκατομμυρίων δολαρίωνπρος τη χώρα μας. Με επιμονή της σοβιετικής πλευράς, οριζόταν στο κείμενο ότι τα νησιά θα παρέμεναν αποστρατιωτικοποιημένα, πρόβλεψη που θα επικαλεστεί η Τουρκία κατά τρόπο καταχρηστικό μετά το 1974. Από την τουρκική ερμηνεία του κειμένου της ελληνοϊταλικής συνθήκης του 1947, σε συνδυασμό με τις ιταλοτουρκικές συμφωνίες του 1932, θα προκύψει και το ζήτημα των «γκρίζων ζωνών», που έθεσε η Άγκυρα μετά την Κρίση των Ιμίωντο 1996.
Η τελετή παράδοσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από τις βρετανικές αρχές έγινε στις 31 Μαρτίου 1947 στη Ρόδο μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα. Πρώτος διοικητής των Δωδεκανήσων ανέλαβε ο αντιναύαρχος Περικλής Ιωαννίδης, με πολιτικό σύμβουλο τον πανεπιστημιακό και δικαστικό Μιχαήλ Στασινόπουλο, μετέπειτα πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η επίσημη τελετή της ενσωμάτωσης έγινε στις 7 Μαρτίου 1948 και το 1955 τα Δωδεκάνησα έγιναν νομός με πρωτεύουσα τη Ρόδο.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/405#ixzz42EfVE9LJ

Ζωρζ Περέκ

1936 – 1982

11
0
Γάλλος λογοτέχνης, που κατά τη διάρκεια του σύντομου βίου του παρέμεινε ένας μάλλον περιθωριακός συγγραφέας, στα όρια της εκκεντρικότητας, ενώ σήμερα, καθιερωμένος και πολυμεταφρασμένος, θεωρείται ως μείζων εκπρόσωπος της σύγχρονης γαλλικής αυτοβιογραφικής σχολής. Το πιο γνωστό και πολυμεταφρασμένο έργο του είναι το μυθιστόρημα «Ζωή, Οδηγίες Χρήσεως», που θεωρείται από πολλούς κριτικούς, ως χαρακτηριστικό δείγμα της μεταμοντέρνας λογοτεχνίας.
Ο Ζορζ Περέκ (Georges Perec) γεννήθηκε στο Παρίσι στις 7 Μαρτίου 1936 από εβραίους γονείς, πολωνικής καταγωγής, τους οποίους έχασε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η επαγγελματική του επαφή με τα γράμματα ξεκίνησε από τα φοιτητικά του χρόνια στη Σορβόνη, όταν έγραφε κριτικές στα λογοτεχνικά περιοδικά «La Nouvelle Revue Française» και «Les Lettres Nouvelles».
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στην ιστορία και την κοινωνιολογία, υπηρέτησε για ένα χρόνο στον γαλλικό στρατό ως αλεξιπτωτιστής. Μετά την αφυπηρέτισή του το 1959, παντρεύτηκε την Πολέτ Πετράς και την ακολούθησε στην πόλη Σφαξ της Τυνησίας, όπου εργαζόταν ως δασκάλα. Τις εμπειρίες του από τη ζωή του στην Τυνησία μετέφερε στο πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Τα Πράγματα», που κυκλοφόρησε το 1965 και τιμήθηκε με το βραβείο «Ρενοντό».
Το 1961 άρχισε να εργάζεται ως αρχειοθέτης στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, σε μία υποαμειβόμενη θέση, που όμως έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του λογοτεχνικού του ύφους, όπως και η συμμετοχή του στις δραστηριότητες της λογοτεχνικής ομάδας Oulipo («Ouvroir de littérature potentielle», «Εργαστήρι Δυνητικής Λογοτεχνίας» στα ελληνικά), στην οποία εξέχοντα ρόλο είχε ο συγγραφέας Ρεμόν Κενό, στον οποίο αφιέρωσε το αριστούργημά του «Ζωή, Οδηγίες Χρήσεως», που κυκλοφόρησε το 1978 και τιμήθηκε με το βραβείο «Μεντισίς» την ίδια χρονιά.
Το έργο αυτό, γραμμένο με την αυστηρή παράδοση των τεχνοπαιγνίων του Oulipo, είναι μία τοιχογραφία από συνυφασμένες ιστορίες και ιδέες, καθώς και από λογοτεχνικές και ιστορικές αναφορές, βασισμένες στις ζωές των κατοίκων μιας παριαζιάνικης πολυκατοικίας. Η επιτυχία του βιβλίου τον βοήθησε να ανασάνει οικονομικά και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο γράψιμο.
Όμως, δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει τα όποια σχέδιά του. Όντας δεινός καπνιστής, προσβλήθηκε από καρκίνο των πνευμόνων και στις 3 Μαρτίου 1982 άφησε την τελευταία του πνοή στο Παρίσι, σε ηλικία 45 ετών.
Η επινόηση του νέου και η ανάμνηση του παλαιού είναι οι δύο πόλοι μεταξύ των οποίων κινείται και τους οποίους συνεχώς συνδυάζει ο Περέκ στα κείμενά του. Επιχειρώντας απεγνωσμένα να ολοκληρώσει το παζλ της προσωπικής του ζωής, από το οποίο λείπουν βασικά κομμάτια (πατέρας, μητέρα, οικείοι, παιδικές μνήμες), διατάσσει και αναδιατάσσει αδιαλείπτως, ταξινομώντας επίμονα και ευρηματικά γνώσεις, εμπειρίες, ενθυμήσεις, αναγνώσματα, προγράμματα, ευφρόσυνες και τραυματικές στιγμές, συνθέτοντας ένα είδος εύτακτης αταξίας.

Βιβλία του Ζορζ Περέκ που κυκλοφορούν στα ελληνικά

• Τα Πράγματα (Χατζηνικολή)
• Ζωή, Οδηγίες Χρήσεως (Ύψιλον)
• Ποιο παπάκι με νικέλινο τιμόνι στο προαύλιο; (Ύψιλον)
• Xορείες χώρων (Ύψιλον)
• Σκέψη/Ταξινόμηση (Άγρα)
• Το υποσύνηθες (Χατζηνικολή)
• Η αύξηση (Ύψιλον)
• Ιδιωτική Πινακοθήκη (Ύψιλον)
• CANTATRIX SOPRANICA L. και άλλα επιστημονικά συγγράμματα (Χατζηνικολή)
• Γεννήθηκα (Χατζηνικολή)
• Η τέχνη και ο τρόπος να προσεγγίσεις τον προϊστάμενο της υπηρεσίας σου για να του ζητήσεις αύξηση (Καστανιώτη)
• Ταξίδι στο Χειμώνα (Χατζηνικολή)
• Γενική Γραμμή (Χατζηνικολή)
• Γ.Γ. (Χατζηνικολή)

Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1572#ixzz42Efur4RV

Το Εμιράτο της Κρήτης

Οι σαρακινοί πειρατές πλέουν προς την Κρήτη
396
0
Το 828 οι Σαρακηνοί (Άραβες μουσουλμάνοι της Ισπανίας) ολοκληρώνουν την κατάκτηση της Κρήτης από τους Βυζαντινούς. Θα την κρατήσουν έως το 961, οπότε θα απελευθερωθεί από τον περίφημο στρατηγό και μετέπειτα αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά.
Στις αρχές του ένατου αιώνα, σε μία περίοδο που οι Βυζαντινοί μαστίζονταν από εσωτερικές έριδες κι επιπλέον είχαν στραμμένη την προσοχή τους στους πολέμους με τους Βούλγαρους, ένα νέος κίνδυνος εμφανίσθηκε για την κραταιά αυτοκρατορία. Σαρακηνοί πειρατές (μουσουλμάνοι σουνιτικού δόγματος), με επικεφαλής τον Αμπού Χαφέζ Ομάρ Α’ (Απόχαψις για τους Βυζαντινούς), καταλαμβάνουν με χαρακτηριστική ευκολία την Κρήτη και δημιουργούν εμιράτο («Imarah Krit» στα Αραβικά).
Ο Απόχαψις και οι άνδρες του είχαν καταστήσει την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ορμητήριό τους από το 816, μετά τη φυγή τους από τη μουσουλμανική Ανδαλουσία. Από εκεί εξεστράτευσαν κατά της Κρήτης και με μόλις 20 πλοία κατόρθωσαν να την καταλάβουν, δηλωτικό της χαλαρής στρατιωτικής παρουσίας του Βυζαντίου στο νησί.
Η κατάκτηση της Κρήτης ξεκίνησε το 823 και ολοκληρώθηκε το 828. Οι κατακτητές επέβαλαν ένα στυγνό καταπιεστικό καθεστώς, με βίαιους εξισλαμισμούς του πληθυσμού, καταστροφή χριστιανικών ναών, βασανισμούς κληρικών και αναγκαστική στρατολόγηση των νέων. Στόχος τους, η αλλοίωση της θρησκευτικής και εθνικής ταυτότητας της μεγαλονήσου.
Με επίκεντρο τον Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο), πραγματοποιούν επιδρομές τους στα γύρω νησιά και παράλια, αποκομίζοντας πλούσια λεία και δούλους για το δουλεμπόριο της εποχής. Η αραβική κατάκτηση της Κρήτης δεν σήμαινε μόνο την απώλεια ενός σημαντικού στρατιωτικού ερείσματος για τους Βυζαντινούς, αλλά και τη συνεχή απειλή των νησιών και των παράλιων περιοχών της αυτοκρτορίας από τις ληστρικές επιδρομές των Σαρακηνών, με αποκορύφωμα την κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον έλληνα εξωμότη Λέοντα Τριπολίτη (Ρασίκ αλ Βαρντάμι για τους Άραβες). Η απειλή αυτή έγινε μεγαλύτερη μετά την κατάληψη της Σικελίας από τους Αγλαβίδες εμίρηδες της Βόρειας Αφρικής, τους οποίους κάλεσε σύμφωνα με την παράδοση ο στασιαστής βυζαντινός ναύαρχος Ευφήμιος.

Η πολιορκία του Χάνδακα
Το γεγονός αυτός θορύβησε την Κωνσταντινούπολη, η οποία αποφάσισε να δράσει άμεσα. Στον «ιερό πόλεμο» των Αράβων, το Βυζάντιο αντέταξε τη χριστιανική ιδέα κι έδωσε στις στρατιωτικές επιχειρήσεις τον χαρακτήρα «σταυροφορίας», όπως επισημαίνει η διαπρεπής βυζαντινολόγος Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ. Κύριο μέλημά της, η αναδιοργάνωση του Ναυτικού, που θα βοηθούσε σταδιακά την αποκατάσταση της Βυζαντινής κυριαρχίας στη Μεσόγειο.
Το 825 ο πρωτοσπαθάριος Φωτεινός μαζί με τον κόμη Δαμιανό οργάνωσαν εκστρατεία, αλλά απέτυχαν. Την ίδια τύχη είχε και η εκστρατεία του στρατηγού Κρατερού το 826, που διέθετε μεγαλύτερες δυνάμεις. Παρότι κατέλαβε αρχικά τον Χάνδακα, δεν απέφυγε τελικά την ήττα. Μάλιστα, οι Σαρακηνοί τού επιφύλαξαν και ατιμωτικό θάνατο, σταυρώνοντάς τον ανάποδα. Ακολούθησαν οι αποτυχημένες προσπάθειες για την ανακατάληψη της Κρήτης από τους στρατηγούς Νικήτα Ωορύφα (828), που πάντως ανακατέλαβε τα νησιά των Κυκλάδων, Θεόκτιστο και Σέργιο Νικητιάτη (843).
Από τις αρχές του επόμενου αιώνα οι Βυζαντινοί επανέλαβαν τις προσπάθειές τους για την ανακατάληψη της Κρήτης. Το 911 η μεγάλη εκστρατεία με επικεφαλής τον λογοθέτη του δρόμου Ιμέριο απέτυχε, όπως και η ανάλογη του 956 υπό τον Κωνσταντίνο Γογγύλο. Στην επιχείρηση του Ιμέριου συμμετείχαν και 700 ναύτες Ρως (Ρώσοι), όπως αναφέρει οΚωνσταντίνος Πορφυρογέννητος.
Η ανάκτηση της Κρήτης επιτεύχθηκε, τελικά, από τον στρατηγό και μετέπειτα αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, που είχε πολεμήσει κατ’ επανάληψη τους Άραβες. Ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη για τη διοργάνωση της εκστρατείας, με την έγκριση του αυτοκράτορα Ρωμανού Β’. Η προετοιμασία της ήταν εντυπωσιακή και αποδεικνύει τη σημασία που αποδιδόταν στη νήσο από την αυτοκρατορία. Σύμφωνα με βυζαντινές πηγές, οργανώθηκε ένας στόλος από 3.300 πλοία για τη μεταφορά των οπλιτών (72.000 πεζοί και 5.000 ιππείς) και πολεμικού υλικού. Τα μισά από αυτά τα πλοία ήταν εφοδιασμένα με καταπέλτες για την εκτόξευση του «υγρού πυρός», του στρατηγικού όπλου των Βυζαντινών εκείνη την περίοδο.
Η τεράστια αρμάδα έφθασε στον Χάνδακα στις 13 Ιουλίου 960 και αποβίβασε τους στρατιώτες στη γειτονική ακτή του Αλμυρού. Αμέσως μετά, ο στόλος υπό τον δρουγγάριο Μιχαήλ απέκλεισε από θαλάσσης τον Χάνδακα, ενώ ο Φωκάς εκκαθάρισε τη γύρω περιοχή από τους Σαρακηνούς, αποκλείοντας και από την ξηρά τον Χάνδακα. Μία απόπειρα του αραβικού στρατού των επαρχιών της Κρήτης να σπάσουν τον αποκλεισμό απέτυχε παταγωδώς. Ελάχιστοι διασώθηκαν, οι δε Βυζαντινοί ανταπέδωσαν τη σκληρότητα των Αράβων, αφού ύψωσαν σε ξύλα τα κεφάλια των νεκρών γύρω από τα τείχη του Χάνδακα, για να κάμψουν το ηθικό των πολιορκημένων.

Βασανιστήρια αιχμάλωτων Σαρακινών
Στις 7 Μαρτίου961 ο Φωκάς κατέλαβε τον Χάνδακα κι έθεσε τέλος στην Αραβοκρατία στη μεγαλόνησο, που σήμαινε και την αποκατάσταση της βυζαντινής κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Βυζαντινοί συμπεριφέρθηκαν με εκδικητική μανία στους ηττημένους. Οι σφαγές και οι λεηλασίες διήρκεσαν πολλές ημέρες, ενώ ο Χάνδακας κατεδαφίστηκε εκ θεμελίων και στη θέση του χτίστηκε μία νέα πόλη, με το όνομα Τέμενος. Ο τελευταίος εμίρης της Κρήτης Αβδούλ Αζίζ Κουρτουμπί (ο Κουρούπης των Βυζαντινών) και ο γιος του Νουμάν (Ανεμάς) συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν θριαμβευτικά στην Κωνσταντινούπολη.
Τους επόμενους μήνες οι Βυζαντινοί φρόντισαν για τον εποικισμό της Κρήτης, τον εκχριστιανισμό των μουσουλμάνων κατοίκων της και την επαναφορά των εξισλαμισθέντων στη χριστιανική πίστη. Γνωστοί ασκητές, όπως ο Αθανάσιος ο Αθωνίτης και ο Νίκων ο Μετανοείτεεργάστηκαν με ζήλο για το σκοπό αυτό. Μάλιστα, μέρος των τεράστιων θησαυρών που είχαν σωρεύσει οι Σαρακηνοί στον Χάνδακα, δόθηκε στον Αθανάσιο τον Αθωνίτη για την ίδρυση της μονής της Μεγίστης Λαύρας στο Άγιο Όρος.

Οι Εμίρηδες της Κρήτης

Όνομα
Εξελληνισμένο όνομα
Βασιλεία
Αμπού Χαφς Ουμάρ ιμπν Σαίμπ
Απόχαψ ή Απόχαψις
828-855
Σαίμπ ιμπν Ουμάρ
Σαίπης
855-880
Αμπού Αμπντουλάχ Ουμάρ ιμπν Σαίμπ
Βαβδέλ
880-895
Μουχάμαντ ιμπν Σαίμπ αλ-Ζαρκούν
Ζερκούνης
895-910
Γιουσούφ ιμπν Ουμάρ
910-915
Αλί Ιμπν Γιουσούφ
915-925
Αχμάντ ιμπν Ομάρ
925-940
Σαίμπ ιμπν Αχμάντ
940-943
Αλί ιμπν Αχμάντ
943-949
Αμπντ αλ-Αζίζ ιμπν Σαίμπ
Κουρουπάς ή Κουρούπης
949-961
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/905#ixzz42EgFvkop

Η Εξέγερση της Κροστάνδης

Ο Κόκκινος Στρατός επιτίθεται στην Κροστάνδη
336
0
Ανεπιτυχής ανταρσία των σοβιετικών ναυτών κατά των μπολσεβίκων του Λένιν. Ήταν η τελευταία μαζική απόπειρα αμφισβήτησης της κομμουνιστικής διακυβέρνησης στη Ρωσία έως τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και μάλιστα από ένα τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων που είχε στηρίξει την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917.
Έλαβε χώρα από τις 7έως τις 17 Μαρτίου 1921 στην Κροστάνδη, που είναι νησιωτική πόλη της βορειοδυτικής Ρωσίας και αποτελεί το σπουδαιότερο λιμάνι της Αγίας Πετρούπολης. Είναι κτισμένη επάνω στο νησί Κότλιν, στο κέντρο του Κόλπου της Φινλανδίας και έχει εξαιρετική στρατηγική σημασία, αφού ελέγχει τη θαλάσσια συγκοινωνία μεταξύ Βαλτικής και Αγίας Πετρούπολης.
Στις αρχές του 1921, τη Ρωσία κυβερνούσε ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι, οι οποίοι είχαν εξέλθει νικητές από ένα καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο. Η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν απελπιστική. Η κρατικοποιημένη οικονομία δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες ακόμη και των υποστηρικτών της. Η βιομηχανική παραγωγή είχε μειωθεί κατά 20% σε σχέση με την τσαρική περίοδο, οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις είχαν συρρικνωθεί στο 38% των προεπαναστατικών. Ο πληθωρισμός είχε εκτοξευθεί στα ύψη. Ένα δολάριο ισοδυναμούσε με δύο ρούβλια το 1914, ενώ το 1920 η ανταλλακτική του αξία ήταν ένα προς 1.200. Η άθλια οικονομική κατάσταση είχε οδηγήσει την ύπαιθρο σε αναταραχή, ενώ οι απεργίες και οι συγκρούσεις ήταν καθημερινό φαινόμενο στις μεγάλες πόλεις.
Στις 26 Φεβρουαρίου 1921 οι ναύτες των πολεμικών πλοίων «Πετροπαβλόφσκ» και «Σεβαστοπόλ» αποφάσισαν να παρέμβουν και συνέταξαν ένα κείμενο με 15 θέσεις. Απαιτούσαν, μεταξύ άλλων, από τους μπολσεβίκους περισσότερες πολιτικές ελευθερίες, τερματισμό του πολεμικού κομμουνισμού, ελευθερία δράσης για τα μικρότερα σοσιαλιστικά κόμματα και περιορισμό των μέτρων κατά της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας. Στη 1 Μαρτίουτο μανιφέστο ενεκρίθη από την ανοιχτή γενική συνέλευση, στην οποία πήραν μέρος χιλιάδες ναύτες, στρατιώτες και πολίτες της Κροστάνδης. Μάταια οι εκπρόσωποι των μπολσεβίκων Καλίνιν και Κούζμιν προσπάθησαν να τους αποτρέψουν, γιατί το πλήγμα για τον Λένιν θα ήταν μεγάλο, καθώς η αμφισβήτηση προήρχετο από τους προλετάριους.
Οι ναύτες, σκληραίνοντας τη στάση τους, προχώρησαν στη σύλληψη των Καλίνιν και Κούζμιν, όταν άρχισαν να καταφθάνουν πληροφορίες από τη Μόσχα για δυναμική επέμβαση του Κόκκινου Στρατού. Αποφάσισαν να αντισταθούν και παρέταξαν 10.000 άνδρες υπό τον μηχανικό πλοίων Στέπαν Πετριτσένκο.
Η απάντηση της Μόσχας ήταν άμεση και δυναμική. Αφού χαρακτήρισε τους εξεγερμένους ναύτες «μικροαστούς αντεπαναστάτες και πιόνια της Γαλλίας», αποφάσισε την καταστολή της ανταρσίας τους. Με εντολή του Λέοντος Τρότσκι, αρχηγού του Κόκκινου Στρατού, εστάλησαν στην Κροστάνδη 50.000 άνδρες, υπό τον στρατάρχη Μιχαήλ Τουχατσέφσκι.
Οι μάχες κράτησαν έως τις 17 Μαρτίου, όταν ο Κόκκινος Στρατός κατέλαβε την πόλη με βαρύτατες απώλειες (περίπου το 1/5 της δύναμής του). Υπό κανονικές συνθήκες η κατάληψη του νησιού θα ήταν αδύνατη, δεδομένης της απόλυτης ναυτικής υπεροχής των εξεγερμένων. Αλλά η παγωμένη θάλασσα τους στέρησε αυτό το πλεονέκτημα, δίνοντας στους άνδρες του Τουχατσέφσκι τη δυνατότητα να κινηθούν επάνω στον πάγο ως στρατός ξηράς.
Μεγάλος αριθμός από τους εξεγερμένους ναύτες εκτελέσθηκε επί τόπου ή μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Σιβηρία, ενώ οι περισσότεροι διέφυγαν στη γειτονική Φινλανδία. Σύμφωνα με τα σοβιετικά αρχεία, ο Κόκκινος Στρατός έχασε 527 άνδρες, ενώ 3285 ήταν οι τραυματίες. Οι απώλειες για τους εξεγερμένους ανήλθαν σε 1000 νεκρούς και 2000 τραυματίες. 2500 συνελήφθησαν και 8000 διέφυγαν στη Φιλανδία.
Η Εξέγερση της Κροστάνδης θορύβησε τον Λένιν και ήταν ένας από τους λόγους που τον οδήγησαν να προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Στις 21 Μαρτίου 1921 υιοθέτησε τη λεγόμενη Νέα Οικονομική Πολιτική, που περιείχε στοιχεία ελεύθερης οικονομίας.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/225#ixzz42EghM2ZR

Ανδρέας Μιχαλακόπουλος

1875 – 1938

78
0
Επιφανής Αχαιός πολιτικός, νομικός και οικονομολόγος, πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο 1924 - 1925.
Γεννήθηκε στις 17 Μαΐου 1875 στην Πάτρα και το 1893 εισήλθε πρώτος στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Λόγω του θανάτου του πατέρα του, Σπήλιου Μιχαλακόπουλου, διαπρεπούς δικηγόρου της Πάτρας, αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει τη στρατιωτική καριέρα και να εγγραφεί στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά το πέρας και των μεταπτυχιακών σπουδών του στη Γερμανία και τη Γαλλία, ανέλαβε το δικηγορικό γραφείο του πατέρα του. Διακρίθηκε και ο ίδιος στο βήμα των ποινικών και πολιτικών δικαστηρίων, ενώ εποχή άφησαν στην αχαϊκή πρωτεύουσα οι δικανικές του μάχες με τον συνάδελφό του Δημήτριο Γούναρη, που επίσης διατέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Μετά την επανάσταση στο Γουδί (1909) συντάχθηκε με τα νέα πολιτικά ρεύματα και εξελέγη βουλευτής Αχαϊοήλιδος στις εκλογές του 1910, 1912 και 1915. Προσχώρησε στο Κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθέριου Βενιζέλουκι έγινε ένα από τα επίλεκτα στελέχη του. Το Μάιο του 1911 ανέλαβε το νεοσύστατο Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και εισηγήθηκε πολλές μεταρρυθμίσεις: το νομοθετικό πλαίσιο για τις Ανώνυμες Εταιρείες, το νόμο περί συνεταιρισμών, τη ρύθμιση ζητημάτων αγροτικής ασφάλειας και το νόμο 551/1914, ο οποίος θέσπισε την αντικειμενική ευθύνη των εργοδοτών για τα εργατικά ατυχήματα.
Παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1915, μετά την παύση του Βενιζέλου από τον Βασιλιά και ακολούθησε τον αρχηγό του στο Κίνημα της Θεσσαλονίκης (1916). Μετά την επάνοδο του Βενιζέλου στην εξουσία το 1917 ανέλαβε διάφορα Υπουργεία, μέχρι την αποτυχία του ιδίου και του κόμματός του στις εκλογές του 1920. Ο Μιχαλακόπουλος έφυγε στο εξωτερικό, ενώ πρωθυπουργός εξελέγη ο πολιτικός και δικανικός του αντίπαλος Δημήτριος Γούναρης.
Επανήλθε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και το κίνημα Πλαστήρα - Γονατά το 1922. Εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 1923, αλλά μετά την απόφαση του Βενιζέλου να εγκαταλείψει την πολιτική, αποφάσισε να αποχωρήσει τους Φιλελευθέρους και να ιδρύσει νέο με την επωνυμία Κόμμα Συντηρητικών Φιλελευθέρων, το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Συντηρητικό Δημοκρατικό Κόμμα και εκπροσωπούσε τη δεξιά πτέρυγα του Βενιζελισμού.
Στις 7 Οκτωβρίου 1924 ανέλαβε πρωθυπουργός και συγχρόνως Υπουργός Εξωτερικών και Στρατιωτικών. Κατά τη διάρκεια της σύντομης πρωθυπουργίας του επέλυσε το πρόβλημα ύδρευσης της πρωτεύουσας, συνάπτοντας σύμβαση με την αμερικανική εταιρεία Ούλεν, αλλά τήρησε σκληρή στάση στα εργατικά ζητήματα, καταστέλλοντας βίαια πολλές απεργίες. Στις 26 Ιουνίου 1925 παραιτήθηκε μετά την εκδήλωση πραξικοπήματος από τον στρατηγό Θεόδωρο Πάγκαλο. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας συνέπραξε με τον Γεώργιο Καφαντάρηστην «Ένωσιν Φιλελευθέρων», η οποία κέρδισε τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1926. Ο Μιχαλακόπουλος ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών στην κυβέρνηση Ζαΐμη.
Στις εκλογές της 19ης Αυγούστου 1928, που σήμαναν την επάνοδο του Βενιζέλου στην πολιτική, ο Μιχαλακόπουλος κατήλθε μεμονωμένα με το κόμμα του και κατέλαβε 5 έδρες. Συνεργάστηκε στη συνέχεια με τον Βενιζέλο και ανέλαβε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών έως τον Μάρτιο του 1933. Στις 30 Οκτωβρίου 1930 συνυπέγραψε το Σύμφωνο Ειρήνης και Φιλίας Ελλάδος - Τουρκίας στην Άγκυρα. Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1933, τις οποίες κέρδισε η αντιβενιζελική παράταξη, το κόμμα του κατέλαβε μόλις 2 έδρες. Στη συνέχεια εξελέγη γερουσιαστής, ενώ δεν έλαβε μέρος στις εκλογές του 1935, συντασσόμενος με τη στάση και των υπολοίπων βενιζελικών κομμάτων.
Στο ζήτημα της παλινόρθωσης της Μοναρχίας τήρησε αντίθετη, αλλά όχι αδιάλλακτη στάση και μετά την επάνοδο του Γεωργίου Β'το 1935 απεκατέστησε φιλικές σχέσεις μαζί του. Μετά τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936πύκνωσε τις επαφές του με το Στέμμα και τους Άγγλους για την επάνοδο της δημοκρατίας, γεγονός που προκάλεσε την οργή του δικτάτορα Μεταξά, ο οποίος τον συνέλαβε στις 10 Φεβρουαρίου 1938 και τον εξόρισε στην Πάρο, παρά την επιβαρυμένη υγεία του. Μετά από λίγες μέρες προσβλήθηκε από πνευμονία και μεταφέρθηκε εσπευσμένως στον «Ευαγγελισμό», όπου άφησε την τελευταία του πνοή στις 7 Μαρτίου 1938.
Ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος διακρίθηκε για τη ρητορική του δεινότητα στη Βουλή, ενώ ως Υπουργός Εθνικής Οικονομίας έθεσε τις βάσεις για τον αστικό εκσυγχρονισμό της χώρας. Με τον Βενιζέλο συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για τη Συνθήκη των Σεβρών (1920) και της Λωζάνης (1923), που οριοθέτησαν τα σύνορα της Ελλάδας. Έγραψε πολλές μελέτες νομικού και οικονομολογικού περιεχομένου. Ήταν βιβλιόφιλος, πολύγλωσσος και η βιβλιοθήκη του αριθμούσε 30.000 τόμους. Σήμερα αποτελεί τμήμα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πάτρας. Προς τιμήν του, ένας από τους κεντρικότερους δρόμους της Αθήνας φέρει το όνομά του. Η οικία του σώζεται ακόμα και σήμερα στην Πάτρα, στην Πλατεία Όλγας, στην γωνία Αράτου και Ρήγα Φεραίου.

Γνώμες για τον Ανδρέα Μιχαλακόπουλο

Ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος έκαμε στη ζωή του πάντα το εθνικό του καθήκον. Το φωτεινό του πνεύμα είχε ταχθή να φωτίζη την Ελλάδα. Δεν εγνώρισε άλλη μεγαλύτερη φροντίδα. Αυτό θα το χρεωστή αιώνια η Ελλάς στη μνήμη του. Το γεγονός μάλιστα ότι ο Μιχαλακόπουλος έφυγε πικραμένος, το γεγονός αυτό κάνει το χρέος ακόμη μεγαλύτερο και βαρύτερο. Όσο βαρύ όμως και αν είναι το χρέος αυτό θα το βαστάξουμε - κι εμείς ακόμα οι ανεύθυνοι - σαν εξιλαστήριον δώρο, που το χρωστάμε και που πρέπει να το προσφέρουμε στον υπερήφανο και υψηλό βωμό της μνήμης του.

Παναγιώτης Κανελλόπουλος, 1938

Η Γενεά αυτή θα φέρη εις την Ιστορίαν το όνομα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο Μιχαλακόπουλος ηυτύχησεν ως συνεργάτης του. Από της πρώτης στιγμής ευρέθη εις το πλευρόν του. Χωρίς την σύμπτωσιν της παρουσίας του Μεγάλου Κρητός ίσως ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος να εδέσποζε της εποχής του. Αλλά είναι απολύτως βέβαιον, ότι ως συνεργάτης υπήρξεν απαράμιλλος. Ως συνεργάτης της Κυβερνήσεως του Ελευθερίου Βενιζέλου τον συνεπλήρωνεν, όσον ουδείς. Και όχι μόνον εις την Κυβέρνησιν, αλλά και εις την Διοίκησιν ήτο έξοχος και εις την Νομοθεσίαν. Όταν ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος ανελάμβανεν Υπουργείον, ήτο βέβαιον, όχι μόνον ότι θα άφινεν ίχνη διαβάσεως, αλλά ότι θα το ανεκαίνιζεν εκ βάθρων. Τούτο συνέβη εις όλα τα Υπουργεία. τα οποία είχεν αναλάβει - Εθνικής Οικονομίας, Γεωργίας, Εξωτερικών.

Γεώργιος Παπανδρέου, 1946

Το πέρασμα τού Ανδρέα Μιχαλακόπουλου μές'από την πολιτική ζωή του τόπου έχει αφήσει πίσω του μιάν αυλακιά πολιτισμού που δύσκολα θα χαθούν τα παρηγορητικά σημάδια της στην κοινοβουλευτική μας παράδοση. Δεν ήταν μονάχα το ήθος και η αρχοντιά του ανθρώπου που τον ξεχώριζαν, ήταν ακόμα η πλατειά και πολυμερής μόρφωσίς του, που τον έφερνε πιο σιμά στον πνευματικό κόσμο της Ελλάδος και τον τοποθετούσε άνετα μέσα στην ατμόσφαιρά του.

Στρατής Μυριβήλης, 1947
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/266#ixzz42Eh2VQHg

Λυκούργος Καλλέργης

1914 – 2011

• ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

61
0
Έλληνας ηθοποιός. μεταφραστής, σκηνοθέτης και πολιτικός (ΚΚΕ). Υπήρξε από τις σημαντικές προσωπικότητες του νεοελληνικού θεάτρου.
Ο Λυκούργος Καλλέργης γεννήθηκε στις 7 Μαρτίου 1914 στο Χουμέρι Μυλοποτάμου Κρήτης. Καταγόταν από οικογένεια Κρητικών οπλαρχηγών και ήταν γιος του πρωτοπόρου σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη (1865-1926), πρωτεργάτη της Εργατικής Πρωτομαγιάςστην Ελλάδα.
Σπούδασε στη δραματική σχολή της «Λαϊκής Σκηνής» του Καρόλου Κουνκι έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1934 στο ρόλο του Πανάρετου στην «Ερωφίλη» του Γεωργίου Χορτάτση.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και πρωταγωνιστής του Θεάτρου Τέχνης (1942-1950), όπου έμελλε να γνωρίσει την πρώτη σύζυγό του, επίσης ηθοποιό, Μαρία Φωκά, η οποία βρέθηκε κατηγορούμενη το 1952 στη δίκη Μπελογιάννη. Μαζί της απέκτησε μία κόρη, ενώ από τον δεύτερο γάμο του με την ηθοποιό Τζένη Κολάρου, ένα γιο.
Στην πολύχρονη διαδρομή του στην ελληνική θεατρική σκηνή, ερμήνευσε πλήθος ρόλων σε σπουδαία έργα του ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Πρωταγωνίστησε σε πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου και επί 18 χρόνια στο Εθνικό Θέατρο, του οποίου και διετέλεσε καθηγητής της Δραματικής Σχολής. Συνεργάστηκε με όλα τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου: Μαρίκα Κοτοπούλη, Κατερίνα Ανδρεάδη, Αιμίλιο Βεάκη, Κατίνα Παξινού, Αλέξη Μινωτήκ.ά.
Έπαιξε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, ξεκινώντας το 1949 από τον «Κόκκινο Βράχο» του Γρηγόρη Γρηγορίου και ολοκληρώνοντας την παρουσία του στη μεγάλη οθόνη το 2001 με τον «Αλέξανδρο και Αϊσέ» του Δημήτρη Κολλάτου. Συμμετείχε στις σειρές «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1975) και «Πανθέοι» (1977), που έγραψαν ιστορία στα ελληνικά τηλεοπτικά χρονικά.
Διετέλεσε γενικός γραμματέας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών για μία δεκαετία από το 1956 και για μικρό διάστημα πρόεδρος. Επίσης, υπήρξε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος – Ακροάματος, καθώς και Αντιπρόεδρος του Ταμείου Συντάξεως Ηθοποιών. Το 2007, αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Θεατρικών Σπουδών τουΠανεπιστημίου Αθηνών.
Στις εκλογές της 20ης Νοεμβρίου 1977 κατήλθε υποψήφιος με το ΚΚΕ και εξελέγη βουλευτής στην Α’ Περιφέρεια Αθηνών.
Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται μεταφράσεις θεατρικών έργων (Τσέχοφ, Γκόγκολ, Γκόρκι, Μπάρι, Πρίσλεϊ), η συλλογή στοχασμών «Συγκομιδή Ιδεών Αγαθών», το ιστορικό έργο «Σταύρος Καλλέργης: Το Διεθνές Σοσιελεργατικό Κίνημα από τον 19ο αιώνα και ο υπαρκτός σοσιαλισμός» και η αυτοβιογραφία του «Λυκούργος Καλλέργης: Στο διάβα του πολυτάραχου 20ου αιώνα».
Ο Λυκούργος Καλλέργης πέθανε στις 27 Αυγούστου 2011 στο νοσοκομείο «Γ. Γεννηματάς» της Αθήνας, όπου νοσηλευόταν με σοβαρά προβλήματα υγείας, σε ηλικία 97 ετών.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1573#ixzz42EhPHFBS

Σμαρούλα Γιούλη
1934 – 2012

292
0
Ηθοποιός και τραγουδίστρια, που διέπρεψε στο μιούζικαλ. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1934. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη και συνέχισε με χορό και τραγούδι.
Η Σμαρούλα Γιούλη έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο σε ηλικία 9 ετών, το 1943, στη Φωνή της καρδιάς, πλάι στον Αιμίλιο Βεάκη. Ακολούθησαν οι ταινίες Χαμένοι άγγελοι, Τελευταία αποστολή, Το σωφεράκι, Το οργανάκικαι δεκάδες ακόμα.
Στο θεατρικό σανίδι εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1948, στην επιθεώρηση των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου Άνθρωποι, άνθρωποικαι στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Κατερίνα Ανδρεάδη και το Μάνο Κατράκηστο έργο Ο Χριστός ξανασταυρώνεται.
Το 1957 γνωρίστηκε με τον έφεδρο αξιωματικό και μετέπειτα επιτυχημένο θεατρικό επιχειρηματία Βαγγέλη Λειβαδά. Παντρεύτηκαν ένα χρόνο μετά, με κουμπάρους τον Ντίνο Ηλιόπουλοκαι τον Μίμη Φωτόπουλο, και αποτέλεσαν ένα από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια του καλλιτεχνικού χώρου.
Το 1958 συγκρότησε δικό της θίασο και άρχισε να περιοδεύει, ενώ συνεργάστηκε με πολλούς από τους κινηματογραφικούς της παρτενέρ, όπως τον Μίμη Φωτόπουλο και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, σε ξένες, αλλά κυρίως σε ελληνικές κωμωδίες, πολλές από τις οποίες μεταφέρθηκαν με επιτυχία και στη μεγάλη οθόνη.
Το 1960 απέκτησε δική της θεατρική στέγη και μαζί με το σύζυγό της ανέβασαν πολλά έργα ελλήνων συγγραφέων (Γ. Σουρή, Π. Παλαιολόγου, Σπ. Μελά, Δ. Γιανουκάκη, Δ. Ψαθά, Γ. Ρούσσο, Γ. Τζαβέλλα, Κ. Μουρσελά κ.ά.), αλλά και ξένων (Εντ. Φίλιπο, Α. Νικολάι, Ντ. Φο, Αλ. Χάκετ κ.ά.). Συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους έλληνες σκηνοθέτες, ενώ η ίδια σκηνοθέτησε πρόζες και μουσικά θεάματα, όπως το μιούζικαλ 20 χρόνια Θεοδωράκης, Καφενείον η Ελλάςκ.ά.
Τη δεκαετία του '80 η Σμαρούλα Γιούλη, σε συνεργασία πάντα με τον σύζυγό της, παρουσίασε και πρωταγωνίστησε σε πολλά μιούζικαλ, όπως το Σικάγο, Η γυναίκα της χρονιάς, Μάγκες και Κούκλες, Hello Ντόλυκαι αργότερα στο Sweet Charity. Πρωτότυπες για την εποχή, πλούσιες και πολυδάπανες οι μουσικοθεατρικές αυτές παραγωγές, για τις οποίες μετακαλούσε ξένους σκηνοθέτες του είδους, άφησαν να ξεδιπλωθεί το ταλέντο της στο τραγούδι και τον χορό.
Από τη δεκαετία του '90 και μετά έπαιζε όλο και λιγότερο στο θέατρο. Πέθανε στις 7 Μαρτίουτου 2012, σε ηλικία 78 ετών, τρεις μήνες μετά τον άδικο χαμό του συζύγου της, Βαγγέλη Λειβαδά.

Φιλμογραφία

• Η φωνή της καρδιάς (1942) [Ζιζή]
• Χαμένοι άγγελοι (1948) [Έλλη]
• Έλα στο θείο... (1950) [Ρούλα Γιορέ]
• Εκείνες που δεν πρέπει ν'αγαπούν (1951) [Καίτη Φλωρά]
• Ο πύργος των ιπποτών (1952) [Μαρίνα Δελαρόσσα]
• Το σωφεράκι (1953) [Λέλα]
• Άνεμος του μίσους (1954)
• Γλέντι - λεφτά κι αγάπη (1955) [Μυρτώ]
• Το οργανάκι του Αττίκ (1955) [Μέλπω]
• Η καφετζού (1956) [Καίτη Γιαβάση-Τσαρδή]
• Θυσία της μάνας (1956) [Αλίκη Τεγά - Δημητρίου]
• Ο γυναικάς (1957) [Άλκη Μποράνη]
• Ο πειρασμός (1957)
• Ραντεβού με τον έρωτα (1957) [Λιλή]
• Της νύχτας τα καμώματα (1957) [Ρούλα Χατζηθεοδωρή]
• 4 νύφες 1 γαμπρός (1958) [Φούλη Προκόπη]
• Κάθ'εμπόδιο για καλό (1958) [Σμαρή (Σμαράγδα)]
• Ο λεφτάς (1958) [Μαίρη Ντέρμα]
• Φτώχεια και αριστοκρατία / Στουρνάρα 288 (1959) [Ντουντού Βράιλα]
• Νύχτες στο Μιραμάρε (1960) [Ασράφ / Λένα]
• Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961) [Μίλη Ντεκρίση]
• Ο Θόδωρος και το δίκανο (1962) [Χριστίνα]
• Μόνο για σένα (1965) [Στέλλα Περωτή]

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/444#ixzz42EhqVNsh

Δημήτριος Γόντικας
1888 – 1967

23
0
Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, Πρόεδρος της Βουλήςτη διετία 1950-1952.
Ο Δημήτριος Γόντικας γεννήθηκε στα Μαγούλιανα Αρκαδίας το 1888. Καταγόταν από ιστορική οικογένεια της Γορτυνίας, με προσφορά στην Εθνεγερσία του 1821. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνώνκαι μετά την αποφοίτησή του άρχισε να δικηγορεί στον Πύργο Ηλείας.
Στην πολιτική εισήλθε το 1930, θέτοντας υποψηφιότητα με το Κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου στην αναπληρωματική εκλογή του νομού Ηλείας, όταν ο αδελφός του Κωνσταντίνος Γόντικας παραιτήθηκε από τη βουλευτική του έδρα για να αναλάβει διοικητής της νεοσύστατης Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος. Δεν εξελέγη και επέστρεψε στη δικηγορία.
Στις εκλογέςτης 25ης Σεπτεμβρίου 1932 ήταν και πάλι υποψήφιος με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στην Ηλεία και εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής. Επανεξελέγη στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου 1936 και διετέλεσε αντιπρόεδρος της Βουλής, επί προεδρίας Θεμιστοκλή Σοφούλη, μέχρι την 4η Αυγούστου 1936, οπότε ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς άρχισε να κυβερνά δικτατορικά.
Μετά τον πόλεμο επανεξελέγη βουλευτής Ηλείας με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946, καθώς και σε αυτές του 1950 και 1951. Διετέλεσε υπουργός Εφοδιασμού και Διανομών στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη (18 Νοεμβρίου 1948 - 20 Ιανουαρίου 1949) και στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου (23 Μαρτίου - 15 Απριλίου 1950), καθώς και υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα (15 - 20 Απριλίου 1950).
Στις 18 Απριλίου 1950 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής, με πρόταση του πρωθυπουργού Νικολάου Πλαστήρα, διαδεχόμενος τον Πραξιτέλη Μουντζουρίδη. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, που διάρκεσε έως τις 10 Οκτωβρίου 1952, ολοκληρώθηκε η διαδικασία ψήφισης του νέου Συντάγματος (Σύνταγμα του 1952), επικυρώθηκε η ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ (ν. 1989/52) και ψηφίστηκε ο νόμος 2058/52 «περί μέτρων ειρηνεύσεως», με τον οποίο μετατράπηκαν σε ισόβια οι θανατικές ποινές που είχαν επιβληθεί για πολιτικά αδικήματα και διευκολύνθηκε η απόλυση φυλακισμένων και εξορίστων πολιτικών κρατουμένων.
Ο Δημήτριος Γόντικας επανεξελέγη βουλευτής στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 με τη «Δημοκρατική Ένωση», καθώς και στις εκλογές της 11ης Μαΐου 1958 με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Όταν τον Νοέμβριο του 1958 εκδηλώθηκε κρίση ηγεσίας στο κόμμα, ο Δημήτριος Γόντικας εξελέγη προσωρινός πρόεδρος από την κοινοβουλευτική ομάδα, έως ότου συγκληθεί το έκτακτο συνέδριο στα τέλη του μήνα. Στις αρχές του 1961 μεταπήδησε στην Ε.Ρ.Ε. του Κωνσταντίνου Καραμανλήκαι εξελέγη για τελευταία φορά βουλευτής στις εκλογές της 29ης Οκτωβρίου.
Ο Δημήτριος Γόντικας διετέλεσε πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Ινστιτούτου Αθηνών και του Ελληνογιουγκοσλαβικού Συνδέσμου. Πέθανε στις 7 Μαρτίου 1967, σε ηλικία 79 ετών. Την πολιτική παράδοση της οικογένειάς του συνέχισε ο γιος του Κωστής Γόντικας (γ. 1934), ο οποίος εξελέγη βουλευτής Ηλείας (1974-1981) και ευρωβουλευτής με τη Νέα Δημοκρατίατην περίοδο 1974-1986. Εγγονός του είναι ο παλαίμαχος πετοσφαιριστής και νυν διευθυντικό στέλεχος (ΠΑΕ Παναθηναϊκός, ΕΡΤ κ.ά.) Δημήτρης Γόντικας.
Περί Πηγών...
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/616#ixzz42EiBe68z

Mississippi Queen

134
0
Η μεγαλύτερη επιτυχία των Mountain, ενός χαρντ ροκ συγκροτήματος από τη Νέα Υόρκη, με σημαντική συνεισφορά στη δημιουργία του χέβι μέταλ τη δεκαετία του '70.
Το τραγούδι γράφτηκε από τον κιθαρίστα Λέσλι Γουέστ και τον ντράμερ Κόρκι Λένγκ και περιέχεται στο άλμπουμ του συγκροτήματος Climbing, που κυκλοφόρησε στις 7 Μαρτίουτου 1970, με παραγωγό τον μπασίστα Φέλιξ Παπαλάρντι.
Το Mississippi Queenξεκινά με το ρυθμικό χτύπημα της αγελαδοκουδούνας (cowbell) του Λενγκ και το ιδιαίτερα αναγνωρίσιμο κιθαριστικό ριφ του Γουέστ. Οι στίχοι, γραμμένοι από τον Ντέιβιντ Ρία και τον Κόρκι Λενγκ, είναι εμπνευσμένοι από ένα περιστατικό που συνέβη στον Λενγκ, όταν έπαιζε ένα ζεστό καλοκαιριάτικο βράδυ σ'ένα κλαμπ στο νησί Ναντάκετ, που βρίσκεται στ'ανοιχτά της Μασαχουσέτης.
H εμφάνιση στο κλαμπ της φιλενάδας ενός φίλου του από το Μισισιπή, που φορούσε ένα προκλητικό σι θρου, δεν πέρασε απαρατήρητη από μουσικούς και κοινό. Εντελώς ξαφνικά, το ρεύμα σε ολόκληρο το νησί κόπηκε και ο Λενγκ σε μια στιγμή δημιουργικότητας και υπό την επήρεια ναρκωτικών, άρχισε να εκστομίζει τους στίχους για τη Βασίλισσα του Μισισιπή.
Το τραγούδι ξαναήρθε στο προσκήνιο το 2005. Τη χρονιά αυτή διασκευάστηκε από τον Όζι Όσμπορν για το άλμπουμ του Under Cover, ακούστηκε για λίγο στο 24ο επεισόδιο της σειράς κινουμένων σχεδίων The Simpsonsκαι συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ της ταινίας Ντιουκς (The Dukes of Hazzard). Το 2007 εντάχθηκε στο βιντεοπαιγνίδι Guitar Hero III: Legends of Rockκαι το 2010 στο σάουντρακ της ταινίας του Σιλβέστερ Σταλόνε Οι Αναλώσιμοι (The Expendables).

Στίχοι

Mississippi Queen, If you know what I mean
Mississippi Queen, She taught me everything
Way down around Vicksburg, Around Louisiana way
Lived a cajun lady, Aboard the Mississippi Queen
You know she was a dancer
She moved better on wine
While the rest of them dudes were'a gettin' their kicks,
Buddy, beg your pardon, I was getting mine!
Mississippi Queen, If you know what I mean
Mississippi Queen, She taught me everything
This lady she asked me, If I would be her man
You know that I told her, I'd do what I can
To keep her looking pretty
Buy her dresses that shine
While the rest of them dudes were making their bread
Buddy, beg your pardon, I was losing mine!
You know she was a dancer
She moved better on wine
While the rest of them dudes were'a gettin' their kicks,
Brotha, beg your pardon, I was getting mine!
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/479#ixzz42EiapVT4




  Ένα    παλιό  εκκλησάκι  της  περιοχής  του  Κόκκινου ( Λούτσοβου ) η  Αγία  Μονή , που θυσιάστηκε  κι’αυτή , για  χάρη  της  λίμνης ..το  εκκλησάκι  αυτό  είναι το  παλιότερο  απ’ όλα ,και είχε  μάλιστα  και  αρχαιολογικά  ευρήματα  σημαντικά . Η  φωτογραφία  είναι  του  Γ.Ριόλα  του  1975

  Οι  φωτογραφίες  φίλοι  μου  είναι  απ’ το  αρχείο του Γιώργου Ριόλα  και  υπάρχουν  στην "Τράπεζα  Λιδορικιώτικης Φωτογραφίας "μαζί  με  χιλιάδες υπέροχες   άλλες  φωτογραφίες .


Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ


Τρίτη
8/3
02:00

8°C
75%

2 Μπφ ΒΔ
9 Km/h


ΒΡΟΧΗ



08:00

7°C
79%

1 Μπφ B
3 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

14:00

14°C
31%

2 Μπφ NA
9 Km/h


ΑΡΑΙΗ ΣΥΝΝΕΦΙΑ

20:00

10°C
79%

1 Μπφ Α
3 Km/h


ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ





ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ..

"ΕΤΣΙ  ΓΙΑ  ΝΑ  ΠΕΡΝΑΕΙ  Ο..ΚΑΙΡΌΣ .."

 Έ...σε η  νύφη , σχολασε  ο  γάμος , όπως  λέει  κι'ο  πάνσοφος  Ελληνικός  Λαός , και  πολύ δικιο  έχει , έγινε  και  το  "ΣΥΜΒΟΎΛΙΟ  ΤΩΝ  ΑΡΧΗΓΏΝ " , το  οποίο  δεν  εγινε  για  να  ληφθούν  αποφάσεις , άντε  καλέ , είναι  δυνατό να  παρθούν  αποφάσεις σε  παιχνίδι ..'κολοκυθιάς " , ε..όχι  βέβαια , εντάξει μαζεύτηκαν  τα  παιδιά , είπε  ο  καθένας  το..ποιηματάκι  του , βγάλανε  τα  απωθημένα τους , είπαν     τι  ανταλλάγματα  θέλουν για  να  μπουν στην.."ΣΥΝΔΙΟΡΓΆΝΩΣΗ " , διαφωνήσανε  όπως  ήταν  αναμενόμενο και φύγανε , έβγαλε  και  η  Προεδρία την  .. απαραίτητη ανακοίνωση  που  δεν  έλεγε  τίποτα και  έληξε  τι  θέμα ..
   Ο κ. Τσίπρας  κέρδισε  λίγο χρόνο και  όλοι  έμειναν  κατευχαριστημένοι , αφού είπαν  τους  μονολόγους  τους και.."περιμένουν "να  ωριμάσει ( να..σαπίσει  τελείως  δηλαδή ) το  φρούτο και  να..πέσει κατά  τα  άλλα , η  Πατρίδα  μας  καίγεται αλλά ποιος  δίνει  σημασία  φίλοι  μου σε  τετοια  πράματα , τελικά  μόνο η  κυρά  Τασιούλα ( που  εμένα  βρε  παιδιά  μου  θυμίζει πολύ την.."ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ  ΤΟΥ  ΧΑΛΕΠΑ " ( ΔΕΝ  ΚΑΝΟΥΜΕ  ΛΑΘΟΣ , ΔΕΝ ΕΙΝΑ ΟΜΩΣ ..ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ  ΑΛΛΑ..ΚΟΙΜΙΣΜΕΝΗ ...)

 ,  ΤΟ  ΧΑΒΑ ΤΗΣ , ΌΛΟΙ  ΦΤΑΊΝΕ  ΕΚΤΟΣ  ΑΠΌ  ΑΥΤΉ ) , Η ΜΟΝΗ ΠΑΝΤΩΣ  ΠΟΥ  ΣΤΕΚΕΤΑΙ  ΣΤΟ  ΥΨΟΣ  ΤΩΝ  ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΝ ΕΊΝΑΙ  Η  ΘΕΑΝΟΎΛΑ , Η..ΤΣΑΧΠΙΝΑ ΜΕ  ΤΑ ΓΕΜΙΣΤΟΥΛΙΑ  ΚΑΙ  ΤΙΣ  ΜΑΡΜΕΛΑΔΕΣ  ΤΗΣ ,  ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΆ  ΘΑ  ΣΩΣΕΙ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΚΑΙ..ΠΡΟΣΦΥΓΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ...ΝΑ ΜΟΥ  ΤΟ  ΘΥΜΑΣΤΕ ...ΈΣΤΩ ΚΑΙ  ΜΕ.."ΓΕΜΙΣΤΑ ..ΟΡΦΑΝΑ " ...

   Αναφέραμε  παραπάνω  φίλοι  μου την "Συνδιοργάνωση "και  σκεφτόμουνα  ΄πως  το  χωριό  μας που  πάντα πρωτοστατούσε  σε  όλους  τους  τομείς , τώρα είναι  .."ξέμπαρκο ", τι  να  φταίει  άραγε , τι  μας  λείπει  και  είμαστε  ναρκωμένοι ; βρε  μπας  και  μας.."ψεκάζουν " ; εγώ  πάντως  θα  ρωτήσω  και  τον κ. Καμμένο , κάτι  θα ξέρει  περισσότερο ..
  Θα  ήθελα  ακόμα  πολύ  να  μάθω , ΑΝ  ΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ  ΜΕ  ΤΑ  ΤΟΣΑ  ΜΑΓΑΖΙΑ , ΕΧΕΙ  ΕΜΠΟΡΙΚΌ Ή ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ  ΣΥΛΛΟΓΟ ; το  ρωτάω , γιατί αν  τελικά  έχει , δεν  θα  έπρεπε μαζί  με  τους  υπόλοιπους  συλλόγους , θα  μπορούσαν μαζί  με  τα κκαταστήματα να  διοργανώνουν κάποιες  εκδηλώσεις , γιατί  αν  περιμένουμε απ'τη  Δ.Α  και  το..Ν.Π της ζήτω  που  καήκαμε ..ΚΑΛΑ...ΣΑΡΑΝΤΑ ..
    Πάντως υπ΄ρχουν μαγαζιά στο  χωριό  μας  που   θα μπορούσαν  άνετα , να  διοργανώσουν κάποιες  εκδηλώσεις , που  σίγουρα θα  αποδωσουν ..αλλα απ'ό,τι  έχουμε  καταλάβει κανένας  δεν νοιάζεται  για  το Λιδορίκι , αν  ζει  ή  αν  πεθαίνει ...ως  συνήθως ...!!!!
        Καλό  σας  βράδυ , να  περνάτε  καλά 
     Απ'το  "Λιδωρίκι "με  αγάπη ....Κ.Κ.-
        www.lidoriki.com