Στην Κυψέλη στο Γαλάτσι πολλά χρόνια πίσω ...
χωματόδρομοι παντού και σπίτια χαμηλά χωρίς υπόγεια.
Απλός ο λόγος...η κλίση του εδάφους ...ανηφοριές κατηφοριές και τον χειμώνα
οι δρόμοι γινόντουσαν ποτάμια οπότε τα υπόγεια θα πλημμύριζαν.
Και στάνες υπήρχαν και πρόβατα βοσκούσαν....
Περνούσε το τράμ στην Κυψέλη και παραδίπλα τα πρόβατα με τον βοσκό...
Οικόπεδα παντού ....στην Λαμπρινή όπως την λέμε σήμερα την περιοχή
μικρός γκρεμός και από κάτω οι εγκαταστάσεις του λατομείου, του σπαστήρα και του καμινιού.
Το φουγάρο σήμα κατατεθέν από μακριά το έβλεπες...
Η αυλή του σπιτιού μεγάλη με προέκταση και στο διπλανό
ξέφραγο οικόπεδο που ανήκε σε κάποιον που ζούσε στην Αμερική και κανένας
ποτέ δεν είχε δεί.
Έτσι γινότανε χωράφι με ζαρζαβατικά...δέντρα...και καμμία κατσίκα για φρέσκο
γάλα και φυσικά κοτέτσι που έμπαιναν το σούρουπο όμως οι κότες μέσα.
Ήταν ελεγχόμενης ...βοσκής.
Πράσινο παντού....δέντρα στα πεζοδρόμια...
Η Επτανήσου η Ιωάννου Δροσοπούλου χωματόδρομοι και αριστερά
δεξιά μονώροφα...διώροφα..τριώροφα με μπαλκόνια και πίσω χωράφια
με γαζίες.
Σιγά-σιγά έκαναν εμφάνιση οι πρώτες πολυκατοικίες στην Δροσοπούλου.
Δεν έλειπαν και τα σπίτια με τις αυλές και τα δωματιάκια προς ενοικίαση.
Σπίτια στα ψηλά της Κυψέλης είχαν θέα την Ακρόπολη από την ταράτσα τους.
Τον χειμώνα όμως με τις βροχές οι δρόμοι εκεί γινόντουσαν ποτάμια.
Απαραίτητες οι ψηλές γαλότσες που έφταναν μέχρι το γόνατο....
Η Φωκίωνος Νέγρη δεν άργησε να δώσει μια αίγλη στην Κυψέλη....
Οι νεόδμητες πολυκατοικίες με προσεγμένη κατασκευή με τους θυρωρούς
τράβηξαν τους επώνυμους της εποχής από όλους τους χώρους.
Ζαχαροπλαστεία...καφενεία...μουσικά στέκια....
Μια νέα εποχή είχε έρθει.
Πίσω στα παλιά