Μόνο θλίψη προκαλεί ο ξεχασμένος ο τάφος του Δημήτρη Παπαμιχαήλ...
Σχεδόν δέκα χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που «έφυγε» από την ζωή ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ.
Η τελευταία του κατοικία δείχνει σημάδια εγκατάλειψης. Στις φωτογραφίες που δημοσίευσε το Χάι, πρασινάδες έχουν βγει στο μνήμα του αείμνηστου ηθοποιού, μαραμένα λουλούδια παραμένουν στην θέση τους και όλα μαρτυρούν ότι κανείς δεν τον επισκέπτεται όχι μόνο για να τον περιποιηθεί, αλλά ούτε για να του ανάψει το καντήλι.
Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές με τις ταινίες του, οι οποίες παίζονται μέχρι και σήμερα.
Όταν ο ηθοποιός «έφυγε» στην κηδεία του εκτός από τον γιο του Γιάννη Παπαμιχαήλ και τους συγγενείς του βρέθηκαν και χιλιάδες θαυμαστές του για να του πουν το τελευταίο «αντίο».
Η ζωή του Δημήτρη Παπαμιχαήλ πρωταγωνίστησε στα εξώφυλλα των περιοδικών, ενώ μετά τον θάνατό του σχολιάστηκε και η διαθήκη του,
η οποία δεν περιλάμβανε τον γιο του, αφού σύμφωνα με τον ηθοποιό ακολούθησε διαφορετικό τρόπο ζωής από τον δικό του… 
 
 
Αναρτήθηκε στις 11:37:00 π.μ.
http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/

                   ΕΝΑΣ  ΦΙΛΟΣ  ΉΡΘΕ  ΑΠΟΨΕ  ΑΠ'ΤΑ  ΠΑΛΙΆ  ....



   Με  πήρε  αυτές  τις  μέρες  των.."γιορτάδων "΄, φίλοι  μου , στο  τηλέφωνο ένας  αγαπημένος  παιδικός  φίλος , και  θυμηθήκαμε  ..."τηλεφωνικά "τις  παλιές όμορφες  εκείνες  εποχές  της  υπέροχης  Λιδορικιώτικης  ζωής , της  δύσκολης  και..στερημένης  εποχής ,που  μας  έλειπαν ΟΛΑ  ΑΛΛΑ  ΉΜΑΣΤΑΝ ...ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ..ΒΑΣΙΛΙΑΔΕΣ ...!!!
   Θυμηθήκαμε  , και τι  δεν θυμηθήκαμε , αλλά  λόγω  των  ημερών , το  μυαλό  μας  πήγε  αμέσως  στα..κάλαντα , με τους  προσκόπους , ξεχωριστές  εμπειρίες  μας  έχει  αφήσει η  Λιδορικιώτικη  Προσκοπική  ζωή , και  δεν  σας  κρύβω , πως νοιώθω πραγματικό μίσος  για  κάποιους  κυρίους , κολλημένους , στα προοδευτικο..ψευτοδημοκρατιά  , που  θεωρώντας , για  ποιο  λόγο  δεν  μπορούμε να καταλάβουμε , τον  προσκοπισμό "φασιστικό "ή  όπως  αλλιώς  θέλετε , άφησαν  τα  Λιδορικιωτόπουλα χωρίς  την  όμορφη  "σκιά  του  προσκοπισμού ...
   Πεοσωπικά , με  θλίβει  η  κατάσταση  που  έχει  επικρατήσει  στο  χωριό  μας , που  περνάνε  γιορτές , ΧΩΡΙΣ ΝΑ  ΑΚΟΥΣ  ΚΑΛΑΝΤΑ , που ; στο  Λιδορικι που  χάλαγε  παλιά  ο  κόσμος , με  τη  μέθοδο  δε  της  "ανακλησης της  μνήμης "διαπιστώνει  εύκολα  ΠΟΙΟΙ  ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΈΝΑ  ΕΙΝΑΙ  ΑΥΤΟΊ , ΠΟΥ  ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ  ΤΗΝ  ΑΝΑΠΤΥΞΗ  ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ  ΜΑΣ , ΚΑΙ  ΜΆΛΙΣΤΑ  ΕΙΝΑΙ  ΚΆΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΠΟΤΕ  ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΊΧΑΝ  ΣΤΗΝ  ΚΟΙΝΩΝΙΚΉ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΗ  ΖΩΉ , ΚΑΙ  ΜΆΛΙΣΤΑ  ΕΜΑΘΑΝ  ΤΗ  ΒΑΘΙΑ  ΚΑΙ  ΤΟ  ΑΛΩΝΆΚΙ , ΣΕ..ΜΕΓΆΛΗ  ΗΛΙΚΊΑ ...Ο  ΝΟΩΝ   ΝΟΕΙΤΩ ....
   Θυμηθήκαμε  λοιπόν , το  πάθος  και  το  μεράκι που  μας οδηγούσε , σε  όλες  τις  εκδηλώσεις , για  το  χωρίο  μας , χωρίς  κομματικούς ή  άλλους  ταξικούς  διαχωρισμούς και..ρατσιστικές , όπως  λένε  τώρα , διακρίσεις ...ΟΛΑ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ  ΙΣΑ  ΑΣΧΕΤΑ  ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ  ΦΡΟΝΗΜΑΤΩΝ  ΚΑΙ  ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ...ΤΑΞΗΣ  ΤΩΝ  ΓΟΝΙΏΝ  ΤΟΥΣ , ΑΛΛΩΣΤΕ  ΟΛΟΙ  ΤΟΤΕ  ΣΕ  ΕΝΑ  ΚΑΖΆΝΙ..ΒΡΑΖΑΜΕ ...ΥΣΤΕΡΑ  Η  ΣΤΟΛΉ  ΠΟΥ  ΦΟΡΟΎΣΑΜΕ  ΟΛΑ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ , ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ  ΚΑΙ  ΛΥΚΌΠΟΥΛΑ , ΔΕΝ  ΕΠΕΤΡΕΠΑΝ ...ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΕΣ ...ΝΕΟΠΛΟΥΤΙΣΤΙΚΕΣ κλπ ..



   Μια  υπέροχη φωτογρφία  του  Α'Συστήματος  προσκόπων  Λιδορικίου βγαλμένη  στη  10ετία του '50 , στις  κερκίδες  του Δημοτικού μας (Γυμνασίου  τότε ) Σχολείου , απ'την  πάνω  σειρά από  αριστερά : Θαν. Μποβιάτσης , Τακης  Ανδρίτσος , Χρ.Ευσταθίου , Κων. Καψάλης , β'σειρά :Γιάννης Πίτσιος , Γιάννης Κακολύρης , Γιάννης  Καραχάλιος , Ασημάκης  Πλιάνος , Γιάννης Υγαντής , κάτω  σειρά Γ.Ζόγκζας , Γιάννης  Ανέστος . Ηλίας  Κωστοπαναγιώτου , Θύμιος  Ξυλάγγουρας , Ανδρέας  Κάππος  , Δημ.Αποστολόπουος  και  τελευταιος  Γ.Καψάλης 
   Θυμηθήκαμε και τι..δεν  θυμηθήκαμε , το  ξύπνημά  μας , αχάραγο , με  το  ψοφόκρυο να  μας  μελανιάζει  χέρια  και πόδια , γιατι βλέπεις η  στολή  μας προέβλεπε  κοντό ..παμτελονάκι , και  που...γάντια , να  ζεστάνουμε  τα  χέρια  μας  τουλάχιστου , δυστυχία  μας ..βέβαια  οι  μανάδες  μας  τολεγε  και  το..ματαξανάλεγαν : ΝΤΥΘΕΙΤΕ  ΚΑΛΆ  , ΘΑ  ΞΕΠΑΓΙΑΣΕΤΕ ...ποιος  όμως  τα σκεφτόταν  αυτα , όλα  τα παιδιά  εκτελούσαν  την  υποχρέωσή  τους ..
   Έτσι  λοιπόν , αδελφωμενοι  και  αγαπημένοι , φτάναμε και  τα  λέγαμε  μέχρι  την  τελευταία γωνιά του  χωριού μας  ευχόμενοι  στους  χωριανους  μας ταΚΑΛΥΤΕΡΑ  ΓΙΑ  ΤΙΣ  ΓΙΟΡΤΑΔΕΣ  ΑΛΛΑ  ΚΑΙ  ΓΙΑ  ΤΗΝ ΝΕΑ  ΧΡΟΝΙΆ ... 
   Η φωτογραφία  αυτή  φίλοι  μου έχει  μεγάλη  αξία , γιατί  αν  την  καλοπρεοσέξετε , θα μπορέσετε  να διαπιστώσετε ΠΟΙΟΙ  ΤΕΛΙΚΑ  ΧΩΡΙΑΝΟΙ  ΜΑΣ , ΗΤΑΝ  ΜΟΝΊΜΩΣ ΚΑΙ  ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ  ... ΑΠΟΝΤΕΣ...ΓΙ'ΑΥΤΟ , ΟΠΩΣ  ΕΛΕΓΕ  ΚΑΙ  Ο  ΜΑΚΑΡΊΤΗΣ  ΚΟΥΤΣΌΓΙΩΡΓΑΣ  , "ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΎΝΤΑΙ  ΔΙΑ  ΝΑ..ΟΜΙΛΟΥΝ "ΓΙΑ  ΠΡΟΣΦΟΡΑ  ΣΤΟ  ΧΩΡΙΟ  ΜΑΣ ..ΤΕΛΟΣ  ΠΑΝΤΩΝ ..

  Όπως  θα καταλάβετε , ο  αγαπημένος  φίλος  που τα  λέγαμε ήταν  ο Ηλίας Κωστοπαναγιώτου , που  μπορεί  να  έμπλεξε με  την  πολιτική , ΛΛΛΑ  ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΕΜΝΟΣ . ΤΑΠΕΙΝΌΣ ΚΑΙ  ΚΥΡΊΩΣ  "ΚΡΑΤΑΕΙ "ΓΕΡΑ  ΑΚΟΜΑ  ΤΙΣ  ΠΑΛΙΕΣ  ΦΙΛΙΕΣ  ΚΑΙ  ΚΥΡΙΩΣ  ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΗΝ..."ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΗΤΆ  "ΤΟΥ 

  ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΚΑΙ  ΚΑΛΑ  ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΜΟΥ  ΦΙΛΕ , ΕΥΧΟΜΑΙ  ΣΕ  ΣΕΝΑ  ΚΑΙ  ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ  ΣΟΥ  ΚΑΘΕ  ΕΥΤΥΧΊΑ , ΥΓΕΙΑ  ΚΑΙ  ΠΡΟΚΟΠΗ 
                                       Κωνσταντίνος Ευθ.Καψάλης 
     
    Ο  Ηλίας  σε  κάποιες  επιδείξεις , στην  κορφή  της  πυραμίδας  

Κι'εδώ σε  καποιο  γλέντι  του  παλιου καλού καιρού , πρωτοχορευτής ο  Σνδρέας Κάππος , ο Κ.Καψάλης , ο  Ηλίας , ο  Θαν. Γούρας , και  ο  Κ.Παπαδόπουλος - Τσιφτης 

                           Απ'το  "Λιδωρίκι "με  αγάπη 
                            www.lidoriki.com 

       ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΚΑΙ   ΚΑΛΑ 

«

.Ποια ήταν τα θρυλικά λεμονάδικα, τι ήταν τα «λάχανα» και οι «παντόφλες». 

Οι μεροκαματιάρηδες και οι πορτοφολάδες που έγιναν τραγούδι

Το «Κάτω στα Λεμονάδικα» είναι ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια του Βαγγέλη Παπάζογλου.
Γνώρισε πολλές επανεκτελέσεις αλλά, πρώτη φορά, το τραγούδησε ο Στελλάκης Περπινιάδης  το 1934.
Το τραγούδι αναφέρεται στα Λεμονάδικα του Πειραιά και σε ένα από τα σχεδόν καθημερινά περιστατικά που συνέβαιναν στην περιοχή.
Τα Λεμονάδικα ήταν η οπωραγορά του Πειραιά, η οποία στεγαζόταν μέχρι την δεκαετία του 1950 στην πλατεία Καραϊσκάκη.
Με την αύξηση του πληθυσμού και ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1920, το λιμάνι οργανώθηκε, φτιάχθηκαν υπόστεγα και διαχωρίστηκαν οι θέσεις παραλαβής εμπορευμάτων.
Τα πλοία με είδη γενικού εμπορίου προσορμίζονταν σε άλλες περιοχές του λιμανιού, ενώ τα οπωρολαχανικά στην προβλήτα Καραϊσκάκη, κοντά στην πλατεία. Έτσι, το σημείο πήρε το προσωνύμιο «Λεμονάδικα».
Με την άφιξη των προσφύγων το 1922 επετράπη να δημιουργηθεί επί της πλατείας αυτοσχέδιος καταυλισμός από παράγκες, ώστε να στεγαστούν οι πρόσφυγες, τουλάχιστον προσωρινά.
Δίπλα στα υπόστεγα με τα οπωρολαχανικά προστέθηκαν και οι παράγκες, οι οποίες με το πέρασμα του χρόνου και το ελληνικό δαιμόνιο, μετατράπηκαν σε μαγαζιά με κάθε είδους εμπόρευμα.
Η πλατεία έγινε το εμπορικό κέντρο του Πειραιά και ο κόσμος συνέρρεε καθημερινά κατά χιλιάδες. Τα χρόνια ήταν τρομερά δύσκολα και η φτώχεια δέσποζε σε ολόκληρη την πόλη.
Καθένας προσπαθούσε να επιβιώσει με κάθε τρόπο, έτσι αυξήθηκαν οι πορτοφολάδες, το εμπόριο ναρκωτικών και οι ληστείες.
Ένας από τους βασικούς στόχους των πορτοφολάδων που λυμαίνονταν την περιοχή ήταν οι λαχαναγορίτες και οι εμπορομανάβηδες.



Στο λιμάνι, δεκάδες καΐκια, μικρά ή μεγάλα προερχόμενα από τα νησιά, την Κρήτη, την Πελοπόννησο και άλλες περιοχές, ξεφόρτωναν κοφίνια και τσουβάλια με φρέσκα φρούτα και λαχανικά.
Το εμπόρευμα συγκεντρωνόταν στα υπόστεγα από τους λαχαναγορίτες που είχαν πάγκους μέσα στην αγορά και από εκεί γίνονταν οι πωλήσεις λιανικής για το κοινό και οι μεταπωλήσεις χονδρικής προς τους μανάβηδες της ευρύτερης περιοχής.
Στα Λεμονάδικα, από τα ξημερώματα, δεκάδες μανάβηδες πήγαιναν για να κάνουν τα ψώνια τους για τις λαϊκές αγορές και τα μαγαζιά τους. Το χρήμα έπεφτε ζεστό πάνω στον πάγκο.
Οι λαχαναγορίτες όπως και οι μανάβηδες, που πήγαιναν για προμήθειες, είχαν πάντα γεμάτο πορτοφόλι. Έτσι, τα Λεμονάδικα και οι επονομαζόμενοι «λαχανάδες» (στην αργκό, λάχανο ή παντόφλα σήμαινε πορτοφόλι) ήταν διαρκής στόχος για τους πορτοφολάδες, γι αυτό και το τραγούδι αναφέρει:
Κυρ αστυνό , βρε κυρ αστυνό , κυρ αστυνόμε μη βαράς 
κυρ αστυνόμε μη βαράς, γιατί κι εσύ το ξέρεις 
πως η δουλειά μας είναι αυτή 
και ρέφα μη γυρεύεις 
Εμείς τρώμε, βρε εμείς τρώμε, εμείς τρώμε τα λάχανα 
εμείς τρώμε τα λάχανα, τσιμπούμε τις παντόφλες 
για να μας βλέπουν τακτικά 
της φυλακής οι πόρτες 


Άπειρα είναι τα συμβάντα που έχουν καταγραφεί στο αστυνομικό δελτίο, ιδιαίτερα από το 1922 έως το 1949, γεγονότα που δεν μπορούσαν να μην αναφερθούν από τους ρεμπέτες οι οποίοι κατέγραφαν την καθημερινότητα.
Ένα από τα δεκάδες περιστατικά, που όμως δεν είχε αίσιο τέλος για τους πορτοφολάδες, αφού συνελήφθησαν, καταγράφει στο τραγούδι του ο Βαγγέλης Παπάζογλου.
Μετά το 1922 και τον ερχομό των προσφύγων οι άνθρωποι πεινούσαν, δεν είχαν να φάνε, να ντυθούν και τα παιδιά τους δεν είχαν γάλα να πιουν.
Ο Παπάζογλου στην περιγραφή του δείχνει ότι το γεγονός είναι καθημερινό και συμβαίνει, καθένας πρέπει να επιβιώσει, έστω και με αυτόν τον τρόπο. Ο τελευταίος στίχος του είναι ξεκάθαρος: «Δεν μας φοβίζει ο θάνατος, μόν’ μας τρομάζει η πείνα».
Πηγή: Μια ιστορία, ένα τραγούδι, Ηρακλής Ευστρατιάδης, εκδόσεις TOUBI’S
http://kirakatina.gr/

Πίσω στα παλιά  

«Στην πολιτική δεν αρκεί να είσαι τίμιος, πρέπει να το δείχνεις κιόλας»

«Στην πολιτική δεν αρκεί να είσαι τίμιος, πρέπει να το δείχνεις κιόλας». Με αυτή τη φράση σχολίασε ο Στέλιος Κούλογλου, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τις αποκαλύψεις του Πρώτου Θέματος για την Ολγα Γεροβασίλη που έχουν προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων στον πολιτικό κόσμο....

Συγκεκριμένα, καλεσμένος στον ΣΚΑΙ, ερωτήθηκε για την υπόθεση Γεροβασίλη σχολιάζοντας αρχικά ότι δεν γνωρίζει την υπόθεση.
Στη συνέχεια ωστόσο συμπλήρωσε: «Οι βουλευτές πρέπει να είναι τυπικοί, όλοι το κάναμε.
Στην πολιτική δεν αρκεί να είσαι τίμιος, πρέπει να το δείχνεις κιόλας…».
Επίσης αναφερόμενος στο ενδεχόμενο εκλογών είπε ότι «τέλος Ιανουαρίου θα φανεί αν ο Σόιμπλε υποχωρήσει». Είπε ότι ελπίζει να κλείσει η αξιολόγηση γιατί αν δεν γίνει «πάνε να σε ρίξουν και πρέπει να αποφασίσεις τι θα κάνεις». «Αν δε δώσουν την ευκαιρία να μπούμε στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης τότε είναι εμφανές ότι δεν θέλουν να δώσουν λύση. Ο Σόιμπλε έχει εκδικητική συμπεριφορά» είπε χαρακτηριστικά. 
Αναρτήθηκε από Kafeneio™
Διαβάστε περισσότερα: http://kafeneio-

Ο Αρκάς «έγραψε» και πάλι. Δείτε τρία πανέξυπνα σκίτσα του για την έλευση του νέου έτους....




Αναρτήθηκε από Kafeneio™

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  όλου του κόσμου
ΧΡΟΝΙΑ    ΠΟΛΛΑ  ΚΑΙ  ΚΑΛΉ  ΧΡΟΝΙΑ
Καλησπέρα και στους  φίλους  του  χωριού μας  ,,

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017
Ανατολή Ήλιου: 07:39 – Δύση Ήλιου: 17:19

• Γιορτάζουν:  Γενεβιέβη, Γενοβέφα

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ 

μ.Χ.

1496
Ο Λεονάρντο ντα Βίντσιδοκιμάζει ανεπιτυχώς να πετάξει με ιπτάμενη μηχανή.

1850
Ο αγγλικός στόλος, με πρόσχημα την αποζημίωση του Δαβίδ Πατσίφικο (εβραιοπορτογάλου με αγγλική υπηκοότητα), καταπλέει στον Πειραιά και απειλεί να αποκλείσει όλα τα ελληνικά παράλια, αν δεν ρυθμιστούν οι εκκρεμότητες μεταξύ των δύο χωρών. Η ελληνική κυβέρνηση απορρίπτει το τελεσίγραφο και οι Άγγλοι αποκλείουν τον Πειραιά, προχωρώντας στην κατάσχεση του φορτίου, όποιου πλοίου πλησιάζει. (Υπόθεση Πατσίφικο και τα Παρκερικά)

1887
Οι οπαδοί του Χαρίλαου Τρικούπηπραγματοποιούν την πρώτη σημαντική προεκλογική συγκέντρωση στην ιστορία της Πλατείας Συντάγματος. Περισσότερα από 10.000 άτομα επευφημούν στην πλατεία τον αρχηγό τους.

1919
Η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται πρόταση του γάλλου πρωθυπουργού Ζορζ Κλεμανσόνα σταλούν ελληνικές δυνάμεις στη Ρωσία, στο πλαίσιο της επέμβασης των συμμάχων της Αντάντ εναντίον του Κόκκινου Στρατού.

1957
Η ΑΔΕΔΥ καταφέρεται εναντίον της σάτιρας των δημοσίων υπαλλήλων από τα θέατρα… «Αρκετά γέλασε ο κόσμος σε βάρος τους με τη φτώχεια τους» αναφέρεται σε ανακοίνωσή της.

1962
Εγκαινιάζεται το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας με τον αγώνα ΑΕΚ - Μπαρτσελόνα (0-6), μπροστά σε 38.000 θεατές, ανάμεσα στους οποίους είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Κωνσταντίνος Καραμανλήςκαι ο ισπανός πρίγκιπας και μετέπειτα βασιλιάς Χουάν Κάρλος. Το κόστος των εισιτηρίων είναι 40 δραχμές το απλό και 60 δραχμές το αριθμημένο. Θα κατεδαφισθεί 41 χρόνια αργότερα.

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 

π.Χ.

106
Μάρκος Τούλιος Κικέρων, ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας και συγγραφέας. (Θαν. 7/12/43 π.Χ.)
Αποφθέγματα

μ.Χ.

1892
Τζον Τόλκιν, βρετανός συγγραφέας. («Χόμπιτ», «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών») (Θαν. 2/9/1973)

1969
Μίκαελ Σουμάχερ, γερμανός πιλότος της Φόρμουλα 1.

ΘΑΝΑΤΟΙ

μ.Χ.

236
Άγιος Αντέρως ή Ανθηρός, ελληνικής καταγωγής Πάπας της Ρώμης. (Γεν. ?)

1911
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, έλληνας διηγηματογράφος και ποιητής. (Γεν. 4/3/1851)
Ιστορικά ΑνέκδοταΑνθολόγιο

1951
Γεώργιος Δροσίνης, έλληνας ποιητής και πεζογράφος. (Γεν. 9/12/1859)
Ανθολόγιο

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

1851 – 1911

Διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου 1851. Ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του δάσκαλου και ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ (1817-1897) και της Γκιουλώς Μοραΐτη (1822-1896). Έτσι, ο νεαρός Αλέξανδρος μεγάλωσε μέσα σ’ ένα κλίμα γεμάτο ευλάβεια και θρησκευτικότητα. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στην πατρίδα του και στη Σκόπελο, φοίτησε κατόπιν στο γυμνάσιο της Χαλκίδας και ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στην Αθήνα (Βαρβάκειο) με χίλιες δυο στερήσεις. Το 1874 γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δεν πήρε το δίπλωμά του.
Φύση ασκητική ο Παπαδιαμάντης, στα είκοσί του πήγε στο Άγιο Όρος μαζί με τον εξάδελφό του, επίσης διηγηματογράφο, Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, για να προσκυνήσει, όπως έλεγε ο ίδιος. Πάντως, δεν έμεινε πολύ εκεί. Γύρισε στην Αθήνα και όλη του η ζωή κύλησε λιτά και ασκητικά ανάμεσα στη βιοπάλη, τη συγγραφή και την εκκλησία. Επί χρόνια ήταν ο τακτικός ψάλτης στο εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου στο Μοναστηράκι και από τα μικρά του χρόνια ως το θάνατό του η πιο αγαπημένη του ενασχόληση ήταν η μελέτη εκκλησιαστικών βιβλίων.
Ο Παπαδιαμάντης πολύ νέος άρχισε να συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά. Δημοσίευε ιδίως μεταφράσεις λογοτεχνικών έργων από τα αγγλικά και γαλλικά, γλώσσες που τις έμαθε μόνος του. Παράλληλα, άρχισε και το καθαυτό λογοτεχνικό του έργο. Τα πρώτα χρόνια καταγίνεται με ιστορικά μυθιστορήματα: «Μετανάστις (1880), «Οι Έμποροι των Εθνών» (1883), «Η Γυφτοπούλα» (1884). Γράφει και μερικά ποιήματα.
Γρήγορα, όμως, βρήκε τον αληθινό του δρόμο και στράφηκε προς το διήγημα. Ο «Χρήστος Μηλιόνης» (1885), εμπνευσμένος από ένα δημοτικό τραγούδι, είναι η απαρχή της στροφής αυτής. Από το 1885 καταγίνεται αποκλειστικά μ’ αυτό το είδος. Γράφει μικρά και μεγάλα διηγήματα (νουβέλες): «Η Χολεριασμένη (1901), «Ο Πεντάρφανος» (1905), «Ο Νεκρός ταξιδιώτης (1910), «Η Φόνισσα» (1903), «Οι Μάγισσες (1900), «Η Νοσταλγός» (1894), τα «Χριστουγεννιάτικα διηγήματα», τα « Πρωτοχρονιάτικα διηγήματα και τα «Πασχαλινά διηγήματα».
Το πλούσιο διηγηματικό του έργο, με θέματα και τύπους από τις λαϊκές συνοικίες της Αθήνας ή την απλοϊκή ζωή της κοινωνίας της Σκιάθου, τον παρουσιάζει συγγραφέα του είδους, που λέγεται ηθογραφία. Αλλά η ηθογραφία του είναι μόνο ο σκηνικός διάκοσμος, όπου κινούνται τα πρόσωπα και ξετυλίγονται τα γεγονότα. Ο Παπαδιαμάντης δεν αντιγράφει ήθη και έθιμα. Βλέπει τη λαϊκή ψυχή, ζει τις εκδηλώσεις και αποτυπώνει όλα αυτά στο έργο του, ένα έργο τελείως προσωπικό και ιδιότυπο ως προς την εκλογή των θεμάτων, την έμπνευση και τη γλώσσα.
Ο Παπαδιαμάντης αγάπησε την απλοϊκή ζωή, τη νοσταλγούσε και την ονειροπολούσε συνεχώς και είχε το μεγάλο μυστικό να μεταμορφώνει τα ονειροπολήματά του σε εκλεκτά διηγήματα. Ασφαλώς τέτοιες ώρες νοσταλγίας και ονειροπόλησης έπλασε τα «Ρόδινα Ακρογιάλια» (1908), «Ολόγυρα, στη λίμνη» (1892), «Το Αστεράκι» (1909), «Το μοιρολόγι της φώκιας»(1908) κ.ά. Τέτοιες ώρες, επίσης, καθώς έσκυβε πάνω από τον ανθρώπινο πόνο, έγραψε τη «Μαυρομαντηλού» (1891), τη «Σταχομαζώχτρα» (1889), το «Σπιτάκι στο λιβάδι» (1896), την «Υπηρέτρα» (1888) ή το μικρό αριστούργημα «Στο Χριστό στο κάστρο» (1892).
Στο προσωπικό ύφος του Παπαδιαμάντη ανήκουν ακόμα η έντονη λατρεία της φύσης, η θρησκευτική ευλάβεια και η βυζαντινή μελωδία, που είναι διάχυτη στο έργο του. Άλλωστε, το λέει και ο ίδιος: «Όσον ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια ελληνικά ήθη».
Ιδιόμορφη είναι και η γλώσσα του Παπαδιαμάντη, επηρεασμένη από τα εκκλησιαστικά βιβλία. Αυτό, όμως, δεν εμποδίζει ούτε τη σαφήνεια και κατανόηση, ούτε το να έχουν οι φυσικές του περιγραφές, ποίηση αληθινή.
Γενικά, ο Παπαδιαμάντης χάρισε σελίδες αριστοτεχνικές στη νεοελληνική λογοτεχνία και θεωρείται ως ένας από τους κορυφαίους διηγηματογράφους μας. Ο νομπελίστας ποιητής Γιώργος Σεφέρηςστο δοκίμιό του για τον Μακρυγιάννη έγραψε: «Ο Μακρυγιάννης είναι ο πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας, αν όχι ο πιο μεγάλος, γιατί έχομε τον Παπαδιαμάντη».
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έζησε τον περισσότερο χρόνο του στην Αθήνα και όταν κατάλαβε το τέλος του, αναζήτησε την αγαπημένη του Σκιάθο, όπου και πέθανε από πνευμονία τα ξημερώματα της 3ης Ιανουαρίου 1911.

Παπαδιαμάντης Αυτοβιογραφούμενος

     Εγεννήθην εν Σκιάθω, τη 4η Μαρτίου 1851. Εβγήκα από το Ελληνικόν Σχολείον εις τα 1863, αλλά μόνον τω 1867 εστάλην εις το Γυμνάσιον Χαλκίδος, όπου ήκουσα την Α΄ και Β΄ τάξιν. Την Γ΄ εμαθήτευσα εις Πειραιά, είτα διέκοψα τας σπουδάς μου και έμεινα εις την πατρίδα. Κατά Ιούλιον του 1872 υπήγα εις το Άγιον Όρος χάριν προσκυνήσεως, όπου έμεινα ολίγους μήνας. Τω 1873 ήλθα εις Αθήνας και εφοίτησα εις την Δ΄ του Βαρβακείου. Τω 1874 ενεγράφην εις την Φιλοσοφικὴν Σχολήν, όπου ήκουα κατ'εκλογήν ολίγα μαθήματα φιλολογικά, κατ’ ιδίαν δε ησχολούμην εις τα ξένας γλώσσας.
     Μικρὸς εζωγράφιζα Αγίους, είτα έγραφα στίχους, και εδοκίμαζα να συντάξω κωμωδίας. Τω 1868 επεχείρησα να γράψω μυθιστόρημα. Τω 1879 εδημοσιεύθη «Η Μετανάστις» , έργον μου, εις το περιοδικὸν «Σωτήρας». Τω 1882 εδημοσιεύθη «Οι έμποροι των Εθνών» εις το «Μὴ χάνεσαι». Αργότερα έγραψα περί τα εκατόν διηγήματα, δημοσιευθέντα εις διάφορα περιοδικά και εφημερίδας.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

• Αϊ μου Γιώργη! (Επί τη εορτή της κγ’ Απριλίου)
• Άνθος του Γιαλού
• Από τα νησιώτικα έθιμα
• Αποκριάτικη Νυχτιά
• Απόλαυσις στη Γειτονιά
• Βαρδιάνος στα σπόρκα
• Γουτού Γουπατού
• Εξοχική Λαμπρή
• Η Γλυκοφιλούσα
• Η Κοίμησις της Θεοτόκου
• Η Ντελησυφέρω
• Η Σταχομαζώχτρα
• Η Χήρα Παπαδιά
• Η Χτυπημένη
• Ο Αμερικάνος
• Ο έρωτας στα χιόνια
• Ο Καλόγερος
• Ο Πανταρώτας
• Ο Σημαδιακός
• Ο Χαρίλαος Τρικούπης
• Οι Δυο Δράκοι
• Οι Χαλασοχώρηδες
• Πάσχα Ρωμέικο
• Ποια εκ των δύο
• Ρεμβασμός του Δεκαπενταύγουστου
• Τα «Θεομητορικά» ποιήματα του Παπαδιαμάντη
• Τα Χριστούγεννα του Τεμπέλη
• Της Κοκκώνας το σπίτι
• Το Πάσχα
• Το Τυφλό Σοκάκι
• Το Χριστόψωμο
• Το Ψοφίμι
• Τραγούδια του Θεού
• Υπηρέτρα
• Φιλόστοργοι
• Χαρίλαος Τρικούπης
• Χρήστος Μηλιόνης
• Χωρίς Στεφάνι

Υπόθεση Πατσίφικο και τα

Παρκερικά

Σερ Ουίλιαμ Πάρκερ
Οι παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων στα εσωτερικά της χώρας μας ξεκίνησαν αμέσως σχεδόν με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, εξαιτίας και του τρόπου που επετεύχθη η απελευθέρωση του Γένους. Ένα τέτοιο γεγονός ήταν η υπόθεση Πατσίφικο και τα επακολουθήσαντα «Παρκερικά».
Τον Απρίλιο του 1849, κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα, απαγορεύθηκε από τις αρχές το έθιμο του καψίματος του Ιούδα. Εξαγριωμένοι Αθηναίοι επέδραμαν επί της οικίας ενός εβραίου τυχοδιώκτη, ονόματι Δαβίδ Πατσίφικο, στην οδό Καραϊσκάκη στου Ψυρρή, προξενώντας ασήμαντες ζημίες. Μία άλλη εκδοχή αναφέρει ότι το περιστατικό έγινε τη Μεγάλη Παρασκευή κατά την περιφορά του Επιταφίου του Αγίου Φιλίππου, όταν ο Πατσίφικο προκάλεσε τους πιστούς.
Ο Πατσίφικο, που είχε διατελέσει πρόξενος της Πορτογαλίας στην Αθήνα, αλλά είχε απαλλαγεί των καθηκόντων του λόγω καταχρήσεων, εστράφη κατά της ελληνικής κυβερνήσεως και ζήτησε αποζημίωση 888.736 δραχμών και 57 λεπτών. Ο πανούργος τυχοδιώκτης έβαλε στο παιγνίδι και την Αγγλία, αφού, εν τω μεταξύ, είχε αποκτήσει τη βρετανική υπηκοότητα. Η πονηρή «Αλβιών», που ανταγωνίζετο Γαλλία και Ρωσία στην περιοχή, ζήτησε την καταβολή του υπέρογκου ποσού στον υπηκόο της.
Η κυβέρνηση Κριεζή αρνήθηκε και η Αγγλία διέταξε στις 3 Ιανουαρίουτου 1850 τον ναύαρχο Ουίλιαμ Πάρκερ να επιβάλλει ναυτικό αποκλεισμό στον Πειραιά και τα κυριότερα ελληνικά λιμάνια.
Η Ελλάδα υπέστη ανυπολόγιστες ζημίες, ιδίως οι έμποροι και οι ναυτιλλόμενοι, ενώ σημαντικά ήταν και τα προβλήματα επισιτισμού στην πρωτεύουσα.
Η σθεναρή στάση του βασιλιά Όθωνασυσπείρωσε το λαό, που με ψυχραιμία και καρτερικότητα αντιμετώπισε την αγγλική πρόκληση. Ο αποκλεισμός ήρθη τελικά στις 15 Απριλίουτου 1850, μετά και από την αντίδραση Γαλλίας και Ρωσίας, τα συμφέροντα των οποίων είχαν πληγεί από τον αποκλεισμό. Το θέμα Πατσίφικο παραπέμφθηκε τελικά σε διαιτησία και η αποζημίωση που του επιδικάσθηκε ήταν μόλις 3.750 δραχμές, ποσό, όμως, σημαντικό για το φτωχό ελληνικό κράτος εκείνη την εποχή.

Γεώργιος Δροσίνης

1859 – 1951

Ο ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος Γεώργιος Δροσίνης γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1859, σ'ένα αρχοντικό της Πλάκας. Καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών του Μεσολογγίου. Χάρη στη φιλομάθειά του, αλλά και στις οικονομικές δυνατότητες που είχαν οι γονείς του, σπούδασε νομικά και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήναςκαι στη συνέχεια Ιστορίας της Τέχνης στη Λειψία, στη Δρέσδη και στο Βερολίνο.
Από το 1889 ως το 1897 υπήρξε διευθυντής του περιοδικού Εστία, που ο ίδιος μετέτρεψε σε εφημερίδα το 1894. Την ίδια περίοδο ίδρυσε και διηύθυνε τα περιοδικά Εθνική Αγωγή και Μελέτη, καθώς και το ετήσιο Ημερολόγιον της Μεγάλης Ελλάδος. Το 1899 μαζί με τον Δημήτριο Βικέλαίδρυσαν το Σύλλογο προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, που εξέδωσε λογοτεχνικά έργα, λαογραφικές και άλλες μελέτες. Το 1901 ίδρυσε τις σχολικές βιβλιοθήκες και το 1908 το εκπαιδευτικό μουσείο. Συνέβαλε, επίσης, στην ανέγερση του Οίκου Τυφλών, της Σεβαστοπούλειας Επαγγελματικής Σχολής και της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρίας.
Από το 1914 ως το 1923 διετέλεσε τμηματάρχης Δημοτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη σύνταξη του Ιστορικού Λεξικού της Ελληνικής Γλώσσας και στην εφαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος του Ελευθέριου Βενιζέλου. Το 1924, υπό τη διεύθυνσή του, οργανώθηκε το Μουσείο Κοσμητικών Τεχνών. Έγινε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από την ίδρυσή της το 1926, διατέλεσε ο πρώτος Γραμματέας των Δημοσιευμάτων του Ιδρύματος (1926-1928) και τιμήθηκε με το Αριστείο των Γραμμάτων και Τεχνών.
Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίστηκε το 1879 με ποιήματά του στα περιοδικά Ραμπαγάς και Μη Χάνεσαι. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή υπό τον τίτλο Ιστοί Αράχνης, η σταδιοδρομία του, όμως, ως νέου ποιητή άρχισε το 1884 με τη συλλογή Ειδύλλια.
Ποιητής της νέας αθηναϊκής σχολής -όπως και ο Κωστής Παλαμάς, με τον οποίο υπήρξε στενός φίλος- χρησιμοποίησε τη δημοτική γλώσσα από τις πρώτες του δημιουργίες και άντλησε στοιχεία από τα δημοτικά τραγούδια και τη λαϊκή παράδοση. Ως πεζογράφος, χρησιμοποίησε αρχικά την καθαρεύουσα, για να στραφεί κι εκεί αργότερα στη δημοτική, με το διήγημά του Το βοτάνι της αγάπης (1901).
Πέθανε στις 3 Ιανουαρίου 1951, στην Κηφισιά.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

• Άνθη του Γκρεμνού
• Η Μυγδαλιά
• Νύχτα Χριστουγεννιάτικη
• Πρωτοβρόχια
• Το Μοιρολόι της Όμορφης
• Το σπίτι σου
• Τραγουδάκι της Αγάπης
• Χώμα Ελληνικό

Καλαμάκι

Λεπτό πλαστικό σωληνάκι για την πόση χυμών, αναψυκτικών, ποτών και ροφημάτων. Λειτουργεί με τη διαφορά πίεσης που δημιουργείται στη στοματική κοιλότητα και την ατμόσφαιρα.
Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Πρώτοι φαίνεται να το χρησιμοποίησαν οι Αρχαίοι Σουμέριοι για να απολαμβάνουν την μπύρα τους και να αποφεύγουν τα ανεπιθύμητα υποπροϊόντα της ζύμωσης. Ήταν κατασκευασμένο από στέλεχος άχυρου και έτσι πήραν το όνομά τους. Πολύ αργότερα, οι κάτοικοι της Αργεντινής και των γύρω περιοχών χρησιμοποιούσαν σιδερένια καλαμάκια (bombilla στα ισπανικά, bomba ή canudo στα πορτογαλικά) για να ανακατεύουν και να πίνουν το ματέ, ένα αφέψημα που μοιάζει με το τσάι.
Το πρώτο μοντέρνο καλαμάκι σχεδιάστηκε από τον αμερικανό κατασκευαστή τσιγαρόχαρτων Μάρβιν Στόουν. Στις 3 Ιανουαρίου 1888 έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα χάρτινο καλαμάκι με επάληψη από κερί. Ήταν αδιάβροχο, αλλά είχε πολύ μικρό σωλήνα και χρειάζονταν δύο καλαμάκια για την ανεκτή αναρρόφηση του υγρού. Κέρδισε, όμως, αμέσως την εκτίμηση των καταναλωτών και στα τέλη του 19ου αιώνα η βιοτεχνία του Στόουν παρασκεύαζε περισσότερα καλαμάκια απ'ότι τσιγαρόχαρτα. Το 1906 αυτοματοποίησε την παραγωγή, που ως τότε γινόταν με το χέρι.
Με την ευρεία χρήση του πλαστικού τη δεκαετία του '60 άλλαξε και το υλικό κατασκευής του. Τα καλαμάκια είχαν μεγαλύτερη κοιλότητα κι έτσι ένα και μόνο ήταν αρκετό για την απόλαυση του αναψυκτικού ή του ποτού. Τότε έκαναν την εμφάνισή τους τα σπαστά και πολύχρωμα καλαμάκια.
Στην Ελλάδα το καλαμάκι γνώρισε πιένες τη δεκαετία του '70, όταν αποτέλεσε απαραίτητο αξεσουάρ του φραπέ, που εισέβαλε δυναμικά στο καυτό ελληνικό καλοκαίρι. Ταυτίστηκε τόσο πολύ με το εθνικό μας πλέον ρόφημα, που φραπεδιά χωρίς σπαστό καλαμάκι δεν νοείται στις μέρες μας.
Η τεχνολογική εξέλιξη δεν το άφησε ανέγγιχτο. Νέες τεχνικές αναπτύσσονται για να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να βελτιώσουν την ποιότητά του. Είναι έτοιμα να λανσαριστούν στην αγορά καλαμάκια που θα αλλάζουν χρώμα ανάλογα αν το υγρό είναι θερμό ή κρύο.

Σχετικά…

• Καλαμάκι αποκαλούν οι Αθηναίοι και το μακρόστενο λεπτό ξυλάκι, στο οποίο περνιούνται κομμάτια κρέας για ψήσιμο στη σχάρα, αυτό που οι Θεσσαλονικείς ονομάζουν σουβλάκι.
• Λειτουργεί ως υποκατάστατο του τσιγάρουσε συνδυασμό με τον φραπέ.
• Είναι χρήσιμο σε διάφορα σχολικά πειράματα φυσικής, όπως για την εξήγηση της διαστολής και συστολής των υγρών και του στατικού ηλεκτρισμού.
• Ο ελβετός Μάρκο Χορτ χώρεσε στο στόμα του 264 πλαστικά καλαμάκια και τα κράτησε για 10 δευτερόλεπτα στις 18 Σεπτεμβρίου 2006. Έτσι κατέχει το σχετικό παγκόσμιο ρεκόρ, που είναι καταγεγραμμένο στο βιβλίο Γκίνες.

Καλαμάκι

Λεπτό πλαστικό σωληνάκι για την πόση χυμών, αναψυκτικών, ποτών και ροφημάτων. Λειτουργεί με τη διαφορά πίεσης που δημιουργείται στη στοματική κοιλότητα και την ατμόσφαιρα.
Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Πρώτοι φαίνεται να το χρησιμοποίησαν οι Αρχαίοι Σουμέριοι για να απολαμβάνουν την μπύρα τους και να αποφεύγουν τα ανεπιθύμητα υποπροϊόντα της ζύμωσης. Ήταν κατασκευασμένο από στέλεχος άχυρου και έτσι πήραν το όνομά τους. Πολύ αργότερα, οι κάτοικοι της Αργεντινής και των γύρω περιοχών χρησιμοποιούσαν σιδερένια καλαμάκια (bombilla στα ισπανικά, bomba ή canudo στα πορτογαλικά) για να ανακατεύουν και να πίνουν το ματέ, ένα αφέψημα που μοιάζει με το τσάι.
Το πρώτο μοντέρνο καλαμάκι σχεδιάστηκε από τον αμερικανό κατασκευαστή τσιγαρόχαρτων Μάρβιν Στόουν. Στις 3 Ιανουαρίου 1888 έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα χάρτινο καλαμάκι με επάληψη από κερί. Ήταν αδιάβροχο, αλλά είχε πολύ μικρό σωλήνα και χρειάζονταν δύο καλαμάκια για την ανεκτή αναρρόφηση του υγρού. Κέρδισε, όμως, αμέσως την εκτίμηση των καταναλωτών και στα τέλη του 19ου αιώνα η βιοτεχνία του Στόουν παρασκεύαζε περισσότερα καλαμάκια απ'ότι τσιγαρόχαρτα. Το 1906 αυτοματοποίησε την παραγωγή, που ως τότε γινόταν με το χέρι.
Με την ευρεία χρήση του πλαστικού τη δεκαετία του '60 άλλαξε και το υλικό κατασκευής του. Τα καλαμάκια είχαν μεγαλύτερη κοιλότητα κι έτσι ένα και μόνο ήταν αρκετό για την απόλαυση του αναψυκτικού ή του ποτού. Τότε έκαναν την εμφάνισή τους τα σπαστά και πολύχρωμα καλαμάκια.
Στην Ελλάδα το καλαμάκι γνώρισε πιένες τη δεκαετία του '70, όταν αποτέλεσε απαραίτητο αξεσουάρ του φραπέ, που εισέβαλε δυναμικά στο καυτό ελληνικό καλοκαίρι. Ταυτίστηκε τόσο πολύ με το εθνικό μας πλέον ρόφημα, που φραπεδιά χωρίς σπαστό καλαμάκι δεν νοείται στις μέρες μας.
Η τεχνολογική εξέλιξη δεν το άφησε ανέγγιχτο. Νέες τεχνικές αναπτύσσονται για να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να βελτιώσουν την ποιότητά του. Είναι έτοιμα να λανσαριστούν στην αγορά καλαμάκια που θα αλλάζουν χρώμα ανάλογα αν το υγρό είναι θερμό ή κρύο.

Σχετικά…

• Καλαμάκι αποκαλούν οι Αθηναίοι και το μακρόστενο λεπτό ξυλάκι, στο οποίο περνιούνται κομμάτια κρέας για ψήσιμο στη σχάρα, αυτό που οι Θεσσαλονικείς ονομάζουν σουβλάκι.
• Λειτουργεί ως υποκατάστατο του τσιγάρουσε συνδυασμό με τον φραπέ.
• Είναι χρήσιμο σε διάφορα σχολικά πειράματα φυσικής, όπως για την εξήγηση της διαστολής και συστολής των υγρών και του στατικού ηλεκτρισμού.
• Ο ελβετός Μάρκο Χορτ χώρεσε στο στόμα του 264 πλαστικά καλαμάκια και τα κράτησε για 10 δευτερόλεπτα στις 18 Σεπτεμβρίου 2006. Έτσι κατέχει το σχετικό παγκόσμιο ρεκόρ, που είναι καταγεγραμμένο στο βιβλίο Γκίνες.

Καλαμάκι

Λεπτό πλαστικό σωληνάκι για την πόση χυμών, αναψυκτικών, ποτών και ροφημάτων. Λειτουργεί με τη διαφορά πίεσης που δημιουργείται στη στοματική κοιλότητα και την ατμόσφαιρα.
Η ιστορία του χάνεται στα βάθη των αιώνων. Πρώτοι φαίνεται να το χρησιμοποίησαν οι Αρχαίοι Σουμέριοι για να απολαμβάνουν την μπύρα τους και να αποφεύγουν τα ανεπιθύμητα υποπροϊόντα της ζύμωσης. Ήταν κατασκευασμένο από στέλεχος άχυρου και έτσι πήραν το όνομά τους. Πολύ αργότερα, οι κάτοικοι της Αργεντινής και των γύρω περιοχών χρησιμοποιούσαν σιδερένια καλαμάκια (bombilla στα ισπανικά, bomba ή canudo στα πορτογαλικά) για να ανακατεύουν και να πίνουν το ματέ, ένα αφέψημα που μοιάζει με το τσάι.
Το πρώτο μοντέρνο καλαμάκι σχεδιάστηκε από τον αμερικανό κατασκευαστή τσιγαρόχαρτων Μάρβιν Στόουν. Στις 3 Ιανουαρίου 1888 έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα χάρτινο καλαμάκι με επάληψη από κερί. Ήταν αδιάβροχο, αλλά είχε πολύ μικρό σωλήνα και χρειάζονταν δύο καλαμάκια για την ανεκτή αναρρόφηση του υγρού. Κέρδισε, όμως, αμέσως την εκτίμηση των καταναλωτών και στα τέλη του 19ου αιώνα η βιοτεχνία του Στόουν παρασκεύαζε περισσότερα καλαμάκια απ'ότι τσιγαρόχαρτα. Το 1906 αυτοματοποίησε την παραγωγή, που ως τότε γινόταν με το χέρι.
Με την ευρεία χρήση του πλαστικού τη δεκαετία του '60 άλλαξε και το υλικό κατασκευής του. Τα καλαμάκια είχαν μεγαλύτερη κοιλότητα κι έτσι ένα και μόνο ήταν αρκετό για την απόλαυση του αναψυκτικού ή του ποτού. Τότε έκαναν την εμφάνισή τους τα σπαστά και πολύχρωμα καλαμάκια.
Στην Ελλάδα το καλαμάκι γνώρισε πιένες τη δεκαετία του '70, όταν αποτέλεσε απαραίτητο αξεσουάρ του φραπέ, που εισέβαλε δυναμικά στο καυτό ελληνικό καλοκαίρι. Ταυτίστηκε τόσο πολύ με το εθνικό μας πλέον ρόφημα, που φραπεδιά χωρίς σπαστό καλαμάκι δεν νοείται στις μέρες μας.
Η τεχνολογική εξέλιξη δεν το άφησε ανέγγιχτο. Νέες τεχνικές αναπτύσσονται για να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να βελτιώσουν την ποιότητά του. Είναι έτοιμα να λανσαριστούν στην αγορά καλαμάκια που θα αλλάζουν χρώμα ανάλογα αν το υγρό είναι θερμό ή κρύο.

Σχετικά…

• Καλαμάκι αποκαλούν οι Αθηναίοι και το μακρόστενο λεπτό ξυλάκι, στο οποίο περνιούνται κομμάτια κρέας για ψήσιμο στη σχάρα, αυτό που οι Θεσσαλονικείς ονομάζουν σουβλάκι.
• Λειτουργεί ως υποκατάστατο του τσιγάρουσε συνδυασμό με τον φραπέ.
• Είναι χρήσιμο σε διάφορα σχολικά πειράματα φυσικής, όπως για την εξήγηση της διαστολής και συστολής των υγρών και του στατικού ηλεκτρισμού.
• Ο ελβετός Μάρκο Χορτ χώρεσε στο στόμα του 264 πλαστικά καλαμάκια και τα κράτησε για 10 δευτερόλεπτα στις 18 Σεπτεμβρίου 2006. Έτσι κατέχει το σχετικό παγκόσμιο ρεκόρ, που είναι καταγεγραμμένο στο βιβλίο Γκίνες.

Τζορτζ Μάρτιν

1926 – 2016

Άγγλος δισκογραφικός παραγωγός, ο επονομαζόμενος και «πέμπτος Μπιτλ», εξαιτίας της καθοριστικής συνεισφοράς του στον ήχο των Beatles.
Ο Τζορτζ Μάρτιν γεννήθηκε στη συνοικία Χάιμπουρι του Λονδίνου στις 3 Ιανουαρίου 1926. Γιος ξυλουργού, σπούδασε όμποε και πιάνο στο Guildhall School of Music and Drama του Λονδίνου, από το 1947 έως το 1950. Ύστερα από ένα σύντομο πέρασμα από το τμήμα κλασικής μουσικής του BBC, προσλήφθηκε στη δισκογραφική εταιρεία ΕΜΙ, όπου έκανε παραγωγή δίσκων για κωμικούς, όπως ο Πίτερ Σέλερς και ο Σπάικ Μίλιγκαν.
To 1962 άκουσε μία δοκιμαστική ηχογράφηση (demo) των Beatles και από τότε συνδέθηκε στενά μαζί τους, απογειώνοντας την καριέρα τους, όπως και τη δική του. Ήταν εκείνος που τους οδήγησε από τους ποπ ήχους των πρώτων άλμπουμ τους στον απολύτως πρωτοποριακό και ψυχεδελικό ήχο του «Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band».
Στη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του έκανε παραγωγή σε περισσότερους από 700 δίσκους. Εκτός από τους Beatles συνεργάστηκε με πληθώρα καλλιτεχνών και συγκροτημάτων, όπως οι Gerry and the Pacemakers, Wings, America, Τζεφ Μπεκ, Τζον ΜακΛάφλιν, Σίρλεϊ Μπάσεϊ και Σίλα Μπλακ. Είχε 30 Νο1 στη Μεγάλη Βρετανία και 23 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Τζορτζ Μάρτιν πέθανε στις 8 Μαρτίου 2016, σε ηλικία 90 ετών.

Τζαβαλάς Καρούσος
1904 – 1969

Ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, με σπουδαίο υποκριτικό ταλέντο και σημαντική διαδρομή στο θεατρικό σανίδι.
Ο Τζαβαλάς Καρούσος γεννήθηκε στη Λευκάδα στις 8 Σεπτεμβρίουτου 1904. Σπούδασε στη δραματική σχολή του Ελληνικού Ωδείου και σε ηλικία 20 ετών πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο με τον θίασο Βεάκη- Νέζερ - Λούη, στο έργο «Το άσπρο και το μαύρο» του Σπύρου Μελά. Στη συνέχεια έκανε όνομα με ιδιωτικούς θιάσους σε ρόλους του κλασικού και νεοελληνικού ρεπερτορίου (Μακντόφ στον «Μάκβεθ» του Σέξπιρ, Κάσιος στον «Οθέλλο» του Σέξπιρ, Τειρεσίας στον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή, Καπετάν Λεμπέσης στα «Αρραβωνιάσματα» του Μπόγρη κ.ά.)
Το 1932 ξεκινά τη συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο και έως το 1946 ερμηνεύει ρόλους του κλασικού και νεοκλασικού ρεπερτορίου (Σκούλε στους «Μνηστήρες του Θρόνου» του Ίψεν, Σάιλοκ στον «Έμπορο της Βενετίας» του Σέξπιρ, Ραγόζιν στον «Ηλίθιο» του Ντοστογιέφσκι, Ιάσων στη «Μήδεια» του Ευριπίδη κ.ά.). Ενδιάμεσα, τη διετία 1938-1939, συγκρότησε δικό του θίασο με τη συνεργασία του Πέλου Κατσέλη και υποδύθηκε ρόλους, όπως Ματ Μπούργκε στην «Άννα Κρίστι» του Ευγένιου Ο’ Νιλ, Σμιρνόφ στην «Αρκούδα» του Τσέχοφ και Ορέστης στην «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Ευριπίδη.
Αριστερών πεποιθήσεων, εντάχθηκε στο ΕΑΜ Καλλιτεχνών στην Κατοχή, ενώ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου εξορίζεται στην Ικαρία και τη Μακρόνησο έως το 1951. Επιστρέφοντας από την εξορία, δημιούργησε τον θίασο «Νέα Σκηνή» και ανέβασε τα έργα «Ευγενία Γκραντέ» του Μπαλζάκ, «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» του Άρθουρ Μίλερ και «Του φτωχού τ’ αρνί» του Στέφαν Τσβάιχ. Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετώπισε τον ανάγκασαν να διακόψει τη λειτουργία του θιάσου του το 1956 και να συνεργαστεί έκτοτε με διάφορους θιάσους («Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο του Κατράκη», Κοτοπούλη, Κατερίνας, Βεργή, Βουγιουκλάκηκαι Μυράτ).
Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1933 στην κωμωδία του Πέλου Κατσέλη «Η δεσποινίς δικηγόρος». Έπαιξε σε περισσότερες από τριάντα ταινίες, κυρίως δράματα, ερμηνεύοντας δεύτερους ρόλους. Κύκνειο άσμα της καριέρας του υπήρξε η συμμετοχή του στην ταινία του Νίκου Παπατάκη «Οι Βοσκοί».
Μετά την επιβολή της δικτατορίαςτης 21ης Απριλίου 1967 εξορίστηκε στη Γυάρο, όπου παρέμεινε επί τρίμηνο. Η χούντα αναγκάστηκε να τον απελευθερώσει για λόγους υγείας και ο Τζαβαλάς Καρούσος κατέφυγε στο Παρίσι, όπου τον βρήκε ο θάνατος στις 3 Ιανουαρίουτου 1969. Σύμφωνα με τον θεατρικό κριτικό Κώστα Γεωργουσόπουλο, ο Καρούσος υπήρξε ηθοποιός με αδρό τάλαντο, βαθιά και πλούσια φωνή και πηγαίο συναίσθημα. Ανήκε στην παλιά υποκριτική σχολή, μ’ έναν ιδιότυπο στόμφο, που δεν γινόταν ποτέ ρητορικός και φτηνός. Είχε μέτρο, εσωτερικό ρυθμό και στα νατουραλιστικά έργα μία ιδιότυπη έκφραση, που μπορεί να χαρακτηριστεί ως λαϊκό μπαρόκ. Όταν έπαιζε έργα ποιητικά και ιδίως σε στίχο, έφερνε τον αέρα των διδασκαλιών του Φώτου Πολίτη, τον ποιητικό ρεαλισμό, απλότητα και σοβαρούς τόνους.
Ο Τζαβαλάς Καρούσος είχε νυμφευθεί δύο φορές: Το 1926 την Ελένη Βανικιώτη με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη συγγραφέα και μεταφράστρια Δέσπω Καρούσου και το 1946 την Ελευθερία Αναστασιάδη.

Σχετικά

Η πατρότητα της διάσημης φράσης «Στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις», που αποδίδεται στον Γιάννη Τσαρούχη, ανήκει στον Τζαβαλά Καρούσο, σύμφωνα με παραδοχή του ίδιου του Τσαρούχη, ο οποίος ανέφερε ότι απλά τη διέδωσε, όπως ο Απόστολος Παύλοςτον Χριστιανισμό.

Εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο

• «Αγαμέμνων» του Αισχύλου (1932) - Α'Κορυφαίος
• «Ιούλιος Καίσαρ» του Σέξπιρ (1932) - Μεσσάλας
• «Ο έμπορος της Βενετίας» του Σέξπιρ (1932) - Γενάρος
• «Ενώ το πλοίο ταξιδεύει» της Γαλάτειας Καζαντζάκη (1932) - Β'Επιχειρηματίας
• «Το τραγούδι της κούνιας» και «Ο άνθρωπος του πεπρωμένου» των Γκρεγκόριο Μαρτίνεθ Σιέρα και Μαρίας Μαρτίνεθ Σιέρα (1932) - Ποιητής
• «Ο θάνατος του Δαντόν» του Μπίχνερ (1933) - Ερμάν
• «Ο προσηλυτισμός του καπετάν Μπράσμπαουντ» του Σω (1933) - Καδής
• « Να ζη το Μεσολόγγι» του Βασίλη Ρώτα (1933) - Παπάς
• «Οθέλλος» του Σέξπιρ (1933) - Λουδοβίκος
• «Οιδίπους τύραννος» του Σοφοκλή (1933) - Τειρεσίας
• «Καθήκον» του Τζον Γκαλσγουόρθι (1933) - Κόλφορντ
• «Η κόρη του Γιόριου» του Ντ’ Ανούτσιο (1933) - Αλίγκης
• «Λόρδος Βύρων» του Α. Λιδωρίκη (1934) - Πιέτρο Γκάμπα
• «Ταπεινοί και καταφρονεμένοι» του Ντοστογέφσκι (1934) - Ιβάν Πετρόβιτς
• «Πέρσαι» του Αισχύλου (1934) - Β'Κορυφαίος
• «Ιούδας» του Σπύρου Μελά (1934) - Ο Άγνωστος
• «Του φτωχού τ'αρνί» του Στέφαν Τσβάιχ (1934) - Μπερτιέ
• «Δον Κάρλος, Ινφάντης της Ισπανίας» του Σίλερ (1934) - Κόμης Λέρμας
• «Ιβάν ο τρομερός» του Αλεξέι Τολστόι (1935) - Σίτσκη
• «Τα αρραβωνιάσματα» του Δημήτρη Μπόγρη (1939 και 1944) - Λεμπέσης
• «Ο έμπορος της Βενετίας» του Σέξπιρ (1939 και 1945) - Σάυλωκ
• «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Σπύρου Μελά (1939) - Γιάννης, γιος του
• «Πριν απ'το ηλιοβασίλεμα» του Γκ. Χάουπτμαν (1939) - Βόλφγκανγκ
• «Είλωτες» του Α. Τερζάκη (1939) - Πέτρος
• «Η μεγάλη στιγμή» του Α. Λιδωρίκη (1939) - Δημήτρης Λαμπρίδης
• «Μήδεια» του Ευριπίδη (1942) - Ιάσων
• «Λουίζα Μίλλερ» του Σίλερ (1942) - Φερδινάνδος
• «Η γυναίκα στοιχειό» του Πέδρο Καλντερόν ντελά Μπάρκα (1943) - Δον Χουάν του Τολέδου
• «Εκάβη» του Ευρυπίδη (1943) - Αγαμέμνων
• «Αιμιλία Γκαλόττι» του Γκ. Λέσινγκ (1944) - Έττορε Γκονζάγκα, πρίγκηπας της Γκουαστάλλα
• «Λευτεριά» του Μιχαήλ Ροδά (1944) - Μπότσαρης
• «Η Αρλεζιάνα» του Αλφόνς Ντοντέ (1945) - Μπαλτάσαρ
• «Οι μνηστήρες του θρόνου» του Ίψεν (1945) - Γιαρλ Σκούλε
• «Στο γέρμα του χειμώνα» του Μ. Άντερσον (1945) - Γκωντ
• «Ο ηλίθιος», θεατρική διασκευή του μυθιστορήματος του Ντοστογέφσκι από τον Μιχάλη Σκουλούδη (1946) - Παρθένης Σεμιώνιτς Ραγόζιν
• «Καποδίστριας» του Νίκου Καζαντζάκη (1946) - Μακρυγιάννης

Φιλμογραφία

• Δεσποινίς δικηγόρος (1933)
• Η φωνή της καρδιάς (1943)
• Το κορίτσι της γειτονιάς (1954)
• Η ζαβολιάρα (1959)
• Ζάλογγο, το κάστρο της λευτεριάς (1959)
• Σαρακατσάνισσα (1959)
• Ναυάγια της ζωής (1959)
• Ματωμένο ηλιοβασίλεμα (1959)
• Η λίμνη των στεναγμών (1959)
• Ήρθες αργά (1961)
• Επικίνδυνη αποστολή (1961)
• Αντιγόνη (1961)
• Οργή (1962)
• Φαίδρα (1962)
• Όταν η μοίρα κυβερνά (1962)
• Τερέζα (1963)
• Σταυραετοί (1963)
• Κουράστηκα να σ'αποκτήσω (1963)
• Ρημαγμένο σπίτι (1964)
• Τα δάκρυά μου είναι καυτά (1964)
• Άπονη ζωή (1964)
• Βάνα (1965)
• Με ιδρώτα και δάκρυα (1965)
• Το λάθος (1965)
• Η φωνή μιας αθώας (1965)
• Τα δίχτυα της ντροπής (1965)
• Αφήστε με να ζήσω (1965)
• Η παραστρατημένη (1966)
• Δεν είμαι ατιμασμένη (1966)
• Άνθρωπος για όλες τις δουλειές (1966)
• Η Έξοδος του Μεσολογγίου (1966)
• Το χρήμα ήταν βρώμικο (1967)
• Κολωνάκι: διαγωγή μηδέν (1967)
• Οι βοσκοί (1967)

Βιβλιογραφία

• Τζαβαλάς Καρούσος: «Γιούρα, η προσωπική εμπειρία ενός εξόριστου» (1972)
• Δέσπω Καρούσου: «Δεν έχει θέατρο απόψε...», χρονικό της ζωής και του έργου του Τζαβαλά Καρούσου. (2003)

Φιλ Έβερλι

1939 – 2014

Οι Everly Brothers (αριστερά ο Φιλ Έβερλι)
Αμερικανός τραγουδιστής και κιθαρίστας, μέλος του ντουέτου των Everly Brothers, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του Ντον Έβερλι. Τα δύο αδέλφια άφησαν έντονο το αποτύπωμά τους στην πρώιμη περίοδο του ροκ εντ ρολ και επηρέασαν συγκροτήματα, όπως οι Beatles, Simon and Garfunkel και Beach Boys.
Ο Φίλιπ «Φιλ» Έβερλι (Philip «Phil» Everly) γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίουτου 1939 στο Μπράουνι του Κεντάκι και ήταν γιος του κιθαρίστα Άικ Έβερλι. Ξεκίνησε από την παιδική του ηλικία τη μουσική του διαδρομή και υπό την καθοδήγηση του πατέρα του συμμετείχε μαζί με τον αδελφό του σε ραδιοφωνικές εκπομπές.
Το 1957 τα δύο αδέλφια υπέγραψαν συμβόλαιο με την Cadence ως Everly Brothers και ηχογράφησαν το σινγκλ «Bye Bye Love», το οποίο κυκλοφόρησε τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς και γνώρισε μεγάλη επιτυχία, φθάνοντας ως το Νο2 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών. Ακολούθησαν τα σινγκλ «Wake up little Susie», «All I have to do is dream», «Bird dog», «’Til I kissed you» και «When will I be loved». O ήχος του συνδύαζε στοιχεία της παραδοσιακής φολκ και κάντρι μουσικής, με μια δική τους ποπ μοντέρνα αίσθηση. Αν και το ύφος των τραγουδιών δεν ήταν το ίδιο «ωμό» με αυτό των καλλιτεχνών του ροκαμπίλι, όταν το ήθελαν μπορούσαν να παίξουν «άγρια».
Το 1960 άφησαν την Cadence και υπέγραψαν ένα χρυσοφόρο συμβόλαιο με την Warner. Η φήμη τους απογειώθηκε με τα άλμπουμ «It’s Everly Time» (1960) και «A Date With The Everly Brothers» (1961), που θεωρήθηκαν από τα καλύτερα άλμπουμ των αρχών της δεκαετίας του '60. Οι Εverly Brothers διαλύθηκαν το 1973, γεγονός που προκάλεσε ένταση μεταξύ του Ντον και του Φιλ και οδήγησε στην αποξένωσή τους για μια δεκαετία. Όμως, η σχέση τους αποκαταστάθηκε και τα επόμενα χρόνια εμφανίστηκαν μαζί σε διάφορες συναυλίες. Ο Φιλ συνέχισε να ηχογραφεί και να κυκλοφορεί δίκους, αλλά δεν γνώρισε ποτέ την επιτυχία των Everly Brothers.
Ο Φιλ Έβερλι πέθανε στις 3 Ιανουαρίουτου 2014 στο Μπέρμπανκ της Καλιφόρνιας, από επιπλοκές, λόγω της χρόνιας πνευμονοπάθειας από την οποία υπέφερε.

Κόνραντ Χίλτον

1887 – 1979

Αμερικανός επιχειρηματίας, ιδρυτής της φερώνυμης αλυσίδας ξενοδοχείων (Hilton). Ο Κόνραντ Χίλτον (Conrad Hilton) γεννήθηκε στο Νέο Μεξικό στις 25 Δεκεμβρίου 1887, από πατέρα νορβηγό και μητέρα γερμανικής καταγωγής.
Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή της Σάντα Φε και αμέσως μετά την αποφοίτησή του αναμίχθηκε στα κοινά της νεοσύστατης πολιτείας του Νέου Μεξικού, εκλεγείς βουλευτής. Το 1917 κατατάχθηκε στο στρατό και πολέμησε στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Α'Παγκοσμίου Πολέμου.
Αμέσως μετά την επιστροφή του στην πατρίδα άνοιξε ένα κατάστημα στο Σαν Αντόνιο του Νέου Μεξικού. Το 1919 μετακόμισε στο γειτονικό Τέξας και αγόρασε ένα μικρό ξενοδοχείο στο Σίσκο. Οι δουλειές πήγαιναν καλά και στις 2 Αυγούστου 1925 έγιναν τα εγκαίνια του πρώτου μεγάλου ξενοδοχείου του στο Ντάλας. Την ίδια χρονιά, παντρεύεται τη Μαίρη Μπάρον, με την οποία αποκτά τρία αγόρια.
Χωρίζουν το 1934 και ο Κόντραντ το 1942 συνάπτει δεύτερο γάμο με την ηθοποιό Ζα Ζα Γκαμπόρ. Αποκτούν μία κόρη και χωρίζουν το 1946, τη χρονιά που ιδρύεται η «Χίλτον Χοτέλ Κορπορέισιον» για να διαχειρισθεί τα πολλά ξενοδοχεία του, που ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο σε όλο τον κόσμο.
Το 1957 ο Κόνραντ Χίλτον εκδίδει την αυτοβιογραφία του με τον τίτλο «Be My Guest» (Είσαι ο φιλοξενούμενός μου). Τον Απρίλιο του 1963 έρχεται στην Ελλάδα για να εγκαινιάσει το Χίλτον της Αθήνας, το πρώτο άξιο λόγου οικοδόμημα στη μεταπολεμική Ελλάδα, που παραμένει ακόμη και σήμερα ένα από τα εντυπωσιακά κτίρια της πρωτεύουσας. Στην τελετή των εγκαινίων παρευρίσκονται ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Φρανκ Σινάτρα, ο Τομ Πάπας και όλη η υψηλή κοινωνία της Αθήνας.
Το 1976 παντρεύεται για τρίτη φορά την Μέρι Κέλι και ζουν μαζί ως τον θάνατό του στις 3 Ιανουαρίου 1979.

Λεπτομέρειες...

• Ο Κόνραντ Χίλτον είναι προπάππος της γνωστής ενζενί Πάρις Χίλτον.
• Σε κάθε δωμάτιο των ξενοδοχείων «Χίλτον» υπάρχει η αυτοβιογραφία του ιδρυτή της αλυσίδας «Be My Guest» και η Βίβλος.
• Ο Τζον Λένονκαι η Γιόκο Ονο έκαναν την πρώτη Έκκληση για την Ειρήνη καθισμένοι γυμνοί στο δωμάτιο 902 του Χίλτον στο Άμστερνταμ, από τις 25έως τις 31 Μαρτίου 1969. Το συγκεκριμένο δωμάτιο αποτελεί σήμερα τουριστικό αξιοθέατο.

Ειδήσεις

Ελλάδα

• Σε αρθροσκοπική αποκατάσταση χρόνιου ορθοπεδικού προβλήματος στον αριστερό ώμο υποβλήθηκε την Τρίτη ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος.
• Νεκρός βρέθηκε σήμερα, Τρίτη, νεαρός πρόσφυγας αφγανικής καταγωγής σε αγροτική περιοχή του Διδυμοτείχου Έβρου. Σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, από τα μέχρι στιγμής στοιχεία ο θάνατος του νεαρού άνδρα, ηλικίας περίπου 20 ετών, δεν προήλθε από εγκληματική ενέργεια.
• Τηλεφωνική επικοινωνία με την πρωθυπουργό της Βρετανίας, Τερέζα Μέι, είχε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, τη Δευτέρα, στο πλαίσιο επαφών που έχει με ευρωπαίους ηγέτες για το Κυπριακό, εν όψει της πολυμερούς της Γενεύης στις 12 Ιανουαρίου.
• Νέο κύμα κακοκαιρίας με χαμηλές θερμοκρασίες, χιονοπτώσεις και ισχυρούς ανέμους προβλέπουν οι μετεωρολόγοι, με αφετηρία την Τετάρτη από τη δυτική και νότια Ελλάδα και το ανατολικό Αιγαίο. Από την Πέμπτη το απόγευμα και από τα βορειοδυτικά οι βροχές θα μετατραπούν σε έντονες χιονοπτώσεις, που θα επεκταθούν και στα πεδινά, ενώ τη νύχτα τα φαινόμενα θα γίνουν πιο έντονα. Οι θερμοκρασίες θα κινηθούν πανελλαδικά σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Στη βόρεια Ελλάδα το θερμόμετρο θα δείξει έως και -20 βαθμούς.
• Στην αξιοποίηση της περιοχής των πρώην λιπασμάτων προχωρά άμεσα ο Δήμος Κερατσινίου - Δραπετσώνας, ανακοινώνοντας σήμερα ότι μηχανήματα έχουν ήδη μπει και ξεκινήσει εδώ και ημέρες τις εργασίες ανάπλασης της περιοχής. Στόχος της δημοτικής αρχής είναι η παράδοση ενός κομματιού στους πολίτες μέχρι το καλοκαίρι, με ανοιχτό θέατρο περίπου 1.500 ατόμων και με θέσεις πάρκινγκ, αθλητικές υποδομές, παιδική χαρά και αναψυκτήριο.

Κόσμος

• Η σχολιασμένη έκδοση του Mein Kampf (Ο Aγών μου) του Αδόλφου Χίτλερ, έργο που εκδόθηκε στη Γερμανία τον Ιανουάριο 2016 για πρώτη φορά μετά το 1945, σημείωσε εκδοτική επιτυχία με 85.000 πωλήσεις μέχρι σήμερα, ανακοίνωσε ο εκδότης του βιβλίου.
• Τέσσερις μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές, μια από τις κύριες εφημερίδες της Γαλλίας, ο Le Parisien, ανακοίνωσε πως δεν θα δημοσιεύει πλέον δημοσκοπήσεις -οι έρευνες κοινής γνώμης έχουν δεχτεί πολλές επικρίσεις μετά την αποτυχία στην πρόβλεψη πρόσφατων πολιτικών ανακατατάξεων.
• Ανησυχία εκφράζεται για την ασφάλεια του τούρκου μόδιστρου Μαρμπαρός Σανσάλ, ο οποίος τα τελευταία εικοσιτετράωρα έχει γίνει στόχος φυσικού και πολιτικού λιντσαρίσματος στην κατεχόμενη Κύπρο και τη Τουρκία.
• Στη σύλληψη δύο αλλοδαπών, στο διεθνές αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης, προχώρησαν οι τουρκικές Αρχές, στο πλαίσιο των ερευνών για την τρομοκρατική επίθεση που σημειώθηκε το βράδυ της Πρωτοχρονιάς στο νυχτερινό κέντρο «Ρέινα».
• Κατά της ευρωπαϊκής ένταξης της Τουρκίας τάσσεται ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας και νυν υποψήφιος για το χρίσμα της Κεντροαριστεράς Μανουέλ Βαλς. Λιγότερο από τρεις βδομάδες πριν από τις προκριματικές στο Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS) και 12 ημέρες πριν από το πρώτο ντιμπέιτ των υποψηφίων, ο Βαλς παρουσίασε το πρόγραμμά του κάνοντας μεταξύ άλλων λόγο για τη ανάγκη «έξυπνης εφαρμογής» των κανόνων που διατηρούν τη συνοχή της Ευρωζώνης.

Οικονομία

• «Οι μεγάλες ανατιμήσεις σε βασικά προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα αντιλαϊκά μέτρα, δείχνουν ότι τα «ματωμένα» πλεονάσματα, για τα οποία πανηγυρίζει η κυβέρνηση, στηρίζονται πάνω στη φοροληστεία και τη χρεοκοπία των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών, τη στιγμή που το κεφάλαιο όχι μόνο μένει στο απυρόβλητο, αλλά κι ενισχύεται ακόμη περισσότερο» σχολιάζει το ΚΚΕ.
• Σε υψηλά επίπεδα 18 μηνών εκτοξεύθηκαν οι τιμές του πετρελαίου σήμερα, Τρίτη, στην πρώτη ημέρα συνεδρίασης για το 2017, ενισχυμένες από τις ελπίδες για μείωση της υπερβάλλουσας προσφοράς μετά τη συμφωνία μελών του ΟΠΕΚ και άλλων χωρών για μείωση της παραγωγής, η οποία ενεργοποιήθηκε την 1η Ιανουαρίου.
• Εξάντληση της φοροδοτικής ικανότητας των πολιτών διαβάζει η ΝΔ στα στοιχεία για τη νέα αύξηση των χρεών των πολιτών προς την Εφορία. «Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ οδηγεί στο απόλυτο αδιέξοδο την πραγματική οικονομία και τους πολίτες. Η πολιτική της υπερφορολόγησης έχει εξαντλήσει τα όρια αντοχής των πολιτών και της οικονομίας, κάτι που αποδεικνύεται από τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων» τονίζουν οι επικεφαλής του τομέα Οικονομικών.
• Σε θετικό κλίμα πραγματοποιούνται την Τρίτη οι συναλλαγές στη χρηματιστηριακή αγορά η οποία έχει υπερβεί τα επίπεδα των 650 μονάδων, αν και ο τζίρος παραμένει χαμηλός. Στο επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος βρίσκονται οι τράπεζες.
• Αύξηση 890 εκατ. ευρώ εμφάνισαν μέσα σ'ένα μήνα τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο με αποτέλεσμα τον Νοέμβριο τα φέσια προς την Εφορία που δημιουργήθηκαν εντός του 2016 να ανέλθουν σε 12,628 δισ. ευρώ. Αν τα τελευταία προστεθούν στο συσσωρευμένο παλαιό ληξιπρόθεσμο χρέος (αυτό που δημιουργήθηκε μέχρι το 2015) τότε το ποσό ανεβαίνει στο δυσθεώρητο ύψος των 94,19 δισ. ευρώ, ο δε αριθμός των οφειλετών υπερβαίνει τα 4,3 εκατομμύρια. 

Αθλητισμός

• Με πολλές απουσίες θα υποδεχθεί η Ρεάλ Μαδρίτης αύριο το βράδυ τη Σεβίλη, στην πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση για τη φάση των «16» του κυπέλλου Ισπανίας. Παρά τον αυξημένο βαθμό δυσκολίας του συγκεκριμένου ζευγαριού, ο Ζινεντίν Ζιντάν αποφάσισε να ξεκουράσει τον Κριστιάνο Ρονάλντο και τον άφησε εκτός αποστολής, ενώ δεν θα ρισκάρει ούτε τη συμμετοχή του Σέρχιο Ράμος, που εδώ και καιρό αισθάνεται κάποιες ενοχλήσεις και θα προφυλαχθεί για μερικές ημέρες.
• Τσόρι Ντομίνγκες και Φελίπε Πάρντο, δεν βρίσκονται στην πρώτη αποστολή της νέας χρονιάς που επέλεξε ο Πάουλο Μπέντο για την αναμέτρηση της Τετάρτης με τον Αστέρα Τρίπολης, στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Μετά από πολύ καιρό επιστρέφει ο Μάριν, ενώ επανέρχεται και ο Καπίνο. Ελιουνούσι και Ελαμπντελαουί, που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα τραυματισμών, έκαναν ατομική προπόνηση.
• Η Παρί Σ.Ζ. ανακοίνωσε επίσημα την απόκτηση του Ζουλιάν Ντράξλερ από την Βόλφσμπουργκ. Ο Γερμανός μέσος υπόγραψε συμβόλαιο μέχρι το 2021. O Ντράξλερ πέρασε με επιτυχία από τις ιατρικές εξετάσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ποσό της μεταγραφής έφτασε τα 36 εκατομμύρια ευρώ, συν 6.000.000 μπόνους. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής θα έχει 421.000 ακαθάριστες μηνιαίες μέχρι το τέλος της σεζόν και 600.000 ευρώ από το 2018.
• Η Σαπεκοένσε επιστρέφει στη ζωή. Και το κάνει κυρίως με τους Ματρινούτσιο και Νέμεμ, τους δύο παίκτες του συλλόγου που δεν βρέθηκαν στο αεροπλάνο που μετέφερε την αποστολή της ομάδας στο Μεντεγίν στης Κολομβίας και συνετρίβη στις 29 Νοεμβρίου, με συνέπεια 71 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους. Ο ακραίος και ο μέσος δεν ταξίδεψαν προς το Μεντεγίν, επειδή ήταν τραυματίες. Και έτσι σώθηκαν από την τραγωδία που κατέστρεψε το σύλλογο της Βραζιλίας.
• Στην απόκτηση του Τόμας Ρινκόν προχώρησε η Γιουβέντους που ανακοίνωσε τον παίκτη από την Τζένοα. Οι πρωταθλητές θα καταβάλουν 8 εκατομμύρια ευρώ σε τρεις δόσεις στην ομάδα της Γένοβας ενώ υπό προϋποθέσεις το ποσό μπορεί να φτάσει τα εννέα εκατ. ευρώ.

ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ...

Η Disneyland στις Η.Π.Α. είναι μεγαλύτερη από τις πέντε μικρότερες χώρες του κόσμου μαζί.
Περισσότερα...

ΕΙΠΕ...

Ήταν φυσικό να πιστεύουμε στο Θεό για όσον καιρό δεν είχαμε αναπτύξει τις επιστήμες.

Στίβεν Χόκινγκ

Άγγλος φυσικός.


https://www.sansimera.gr/


Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Τετάρτη 4/1

02:00 7°C 98% 2 Μπφ Δ 9 Km/h ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ 08:00 5°C 96% 2 Μπφ ΒΔ 9 Km/h ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ 14:00 9°C 6°C 84% 4 Μπφ Δ 24 Km/h ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ 20:00 7°C 99% 2 Μπφ Δ 9 Km/h ΑΣΘΕΝΗΣ ΒΡΟΧΗ

ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ 

"ΜΗ  ..ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΕ ΤΟ ..ΣΩΒΡΑΚΟ , ΜΕ ΤΗ..ΓΡΑΒΑΤΑ ....."

  Συμβαίνει φιλοι.. μου , στις  μεταξύ  φίλων , συζητήσεις , κάποιοι , να  , μπερδέψουν πάνω  στην  κουβέντα , και  πάντα , παρασυρμένοι από ..κομματικές  κατα κανόνα  πρεμούρες  να  μας  λένε πολλά  και διάφορα , που  ναι  μεν  έχουν πρισφέρει  στα  κομματά  τους  , λογίζοντάς  τα  όμως στο  "κόμμα  τους ¨ επ'αντιπαροχή , φυσικά , και εξακολουθούν  να  ..επιμενουν , πως  τα  έκαναν  για  την  πατρίδα , μπερδεύοντας  φυσικά την  πατρίδα με  το  κόμμα , και το  απίθανο  είναι , πως  επιμενουν  για  την μεγάλη προσφορά  τους ΣΤΟΝ  ΤΟΠΟ  ΤΟΥΣ , ΑΝ  ΕΙΝΑΙ  ΔΥΝΑΤΌΝ...
   Πολλές  μάλιστα συζητήσεις χάνουν  καθ'οδόν την κατεύθυνσή  τους  γιατί  απλούστατα , χάνουν  με  τον  φανατισμό  και  το  πάθος , κάποιων  ανθρώπων ,  τον  λογικό  ειρμό των  αμθρώπων  που  δεν  καταφέρνουν ποτέ  να  διαχωρισουν το  πατριωτικό συμφέρον , απ'το. ..κομματικό  τους , γιατι  ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΜΕΣΑ  ΣΤΟ ΣΥΓΧΥΣΜΕΝΟ  ΝΟΥ , ΔΕΝ  ΜΠΟΡΟΥΝ  ΝΑ  ΚΑΜΟΥΝ ΔΙΆΚΡΙΣΗ ...ΚΑΙ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ  ΔΟΥΝ  ΚΑΘΑΡΑ
  Θα  μου  πείτε πως  αυτοί οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ , ΑΝΗΚΟΥΝ  ΣΕ  ΜΙΑ  ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΟΥ  ΕΙΝΑΙ  ΑΠΟΛΥΤΩΣ  ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΣΤΙΣ  ΠΟΛΙΤΙΚΕς ΤΟΥΣ  ΠΕΠΟΙΘΉΣΕΙΣ , ΕΙΝΑΙ  Η  ΛΕΓΌΜΕΝΗ  ΚΑΤΗΓΟΡΊΑ ΤΩΝ..ΠΑΝΤΑ ...ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ , ΟΠΟΤΕ....
               ΚΑΛΌ  Σς  ΒΡΑΔΥ , ΝΑ  ΠΕΡΝΆΤΕ  ΚΑΛΆ  ..
                             ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΉ  ΧΡΟΝΙΆ
                                 Aπ'το  " lidoriki"με  αγάπη
                                     

 "DORIDA news" -

ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΤΥΠΟ

Το Μαξίμου καταγγέλλει ως… διαπλεκόμενους Financial Times και Guardian!

«Τα καλά και συμφέροντα» φαίνεται πως είναι η τακτική της κυβέρνησης. Κάθε εγκωμιαστικό άρθρο – δημοσίευμα του ξένου Τύπου το χρησιμοποιεί ως… σημαία της, ενώ όταν πρόκειται για κάποιο καταγγελτικό δημοσίευμα αμφισβητεί την αντικειμενικότητα των ρεπόρτερ.
Ετσι έγινε και με το πρόσφατο ρεπορτάζ του «Guardian» για τις συνθήκες της δημόσιας Υγείας στη χώρα μας. «Ανθρωποι που θα μπορούσαν να επιζήσουν πεθαίνουν», γράφει για τα δημόσια νοσοκομεία ο «Guardian» χρησιμοποιώντας τα λόγια ανθρώπων από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ).
Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Guardian» αναφέρει, μεταξύ άλλων, τις τραγικές ελλείψεις σε υλικά, το πρόβλημα με τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις αλλά και τη μείωση των δαπανών για τη δημόσια Υγεία. «Για την κατάσταση αυτή δεν υπάρχουν μόνο ανεκδοτολογικές αναφορές αλλά και επίσημα δεδομένα: Στοιχεία που παρουσίασε πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων δείχνουν ότι το 10% των νοσοκομειακών ασθενών στην Ελλάδα κινδυνεύει από δυνητικά θανατηφόρες λοιμώξεις, στις οποίες αποδίδονται 3.000 θάνατοι».
Η κυβέρνηση φαίνεται πως πανικοβλήθηκε τόσο που έθεσε στο στόχαστρό της και τη βρετανική εφημερίδα, λίγα 24ωρα μετά το επίσης καταγγελτικό δημοσίευμα των «Financial Times» σχετικά με την ανεξαρτησία των θεσμών. Το Μέγαρο Μαξίμου προχώρησε στην έκδοση non paper, σύμφωνα με το οποίο το ρεπορτάζ του «Guardian» είναι «κατευθυνόμενο». Το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν αρκέστηκε μόνο στην ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας δείχνει την αμηχανία της. Γράφει, μάλιστα, πως οι συντάκτες του ρεπορτάζ παρουσιάζουν μια «ψευδή» εικόνα πλήρους κατάρρευσης του ΕΣΥ.
Το υπουργείο Υγείας, του οποίου η κόντρα με την ΠΟΕΔΗΝ είναι γνωστή, εξέδωσε ανακοίνωση που αναφέρει ότι η γνωστή βρετανική εφημερίδα δεν χρησιμοποιεί τεκμηριωμένα στοιχεία. «Δυστυχώς αναπαράγει την ανεύθυνη καταστροφολογία εκπροσώπων μιας ανυπόληπτης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας που καμιά σχέση δεν έχει με την πραγματικά συγκινητική υπερπροσπάθεια των γιατρών και των υπόλοιπων εργαζομένων στο ΕΣΥ να κρατήσουν όρθια και αξιόπιστη τη δημόσια περίθαλψη».
Το ρεπορτάζ του «Guardian», πάντως, προκάλεσε μεγάλη αίσθηση -καθώς αναπαρήχθη από όλα τα διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης- και πληθώρα αντιδράσεων από τα άλλα κόμματα. «Είναι φανερό πλέον ότι τα τεράστια προβλήματα της Υγείας στην Ελλάδα παίρνουν διεθνή δημοσιότητα κατατάσσοντας δυστυχώς τη χώρα μας σε τριτοκοσμικό επίπεδο κοινωνικών παροχών», τονίζει ο τομεάρχης Υγείας της Νέας Δημοκρατίας, Βασίλης Οικονόμου.
«Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι σε άθλια κατάσταση. Τώρα και σε παγκόσμια μετάδοση από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Τα νοσοκομεία κινδυνεύουν να καταρρεύσουν», υπογραμμίζει το Ποτάμι.
«Ηταν θέμα χρόνου η ολοένα επιδεινούμενη κατάσταση στον τομέα της Υγείας να περάσει τα σύνορα της χώρας και να γίνει αντικείμενο έρευνας και χλευασμού από τον ξένο Τύπο», σχολιάζει η υπεύθυνη Υγείας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Εύη Χριστοφιλοπούλου.
ΜΑΡΙΑ – ΝΙΚΗ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ
mgeorganta@e-typos.com
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου 

 Πίσω στα παλιά 

Αυτή είναι η διαγωνιζόμενη του show που συγκίνησε την τραγουδίστρια με τη φωνή της, παρά το νεαρό της ηλικίας της.

22
 
H πιο μικρή διαγωνιζόμενη του Rising Star του Ant1, ήταν εκείνη που ξεχώρισε από το τελευταίο live. Η Cynthia Veronica Zietara, απέσπασε το 95% κοινού και κριτικής επιτροπής, τραγουδώντας το Non, je ne regrette rien.
Σε ηλικία 14 ετών, η Cynthia μένει στην Κύπρο και η ωριμότητα της φωνής της είναι εξωπραγματική και καθηλωτική. Οι κριτές σοκαρίστηκαν ήδη από τις auditions και την έστειλαν κατευθείαν να αντιμετωπίσει τον τοίχο του Rising Star.
Εκεί, η Cynthia είπε το τραγούδι της Edith Piaf, μάγεψε τους πάντες, ενώ έκανε τη Δέσποινα Βανδή να συγκινηθεί τόσο ώστε να βάλει τα κλάματα.
Δες παρακάτω την φοβερή ερμηνεία της.


news247.gr


   "Λιδωρίκι "
Το "λιδωρίκι "φίλοι  μου , έμεινε  κυριολεκτικά  ΑΝΑΥΔΟ  με  τα  τραγουδιστικά  ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ  ΠΑΙΔΙΟΎ   ΑΥΤΟΎ , και  επειδή  πιστεύουμε πως  ΘΑ  ΠΡΕΠΕΙ  ΟΛΑ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΆ , ΑΛΛΑ  ΚΑΙ ΟΙ  ΜΕΓΆΛΟΙ , ΝΑ  ΔΟΥΝ ΚΑΙ  ΝΑ  ΑΚΟΎΣΟΥΝ ΤΟ  ΠΑΙΔΙ ΘΑΥΜΑ  ΑΥΤΟ , ΑΝΑΡΤΗΣΕ  ΤΟ  ΒΙΝΤΕΟ  , ΓΙΑ  ΧΑΡΉ  ΚΥΡΙΩΣ  ΤΩΝ  ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ  ΧΩΡΙΟΥ  ΜΑΣ  ΠΟΥ  ΖΟΥΝ..ΔΥΣΤΥΧΩΣ , ΜΑΚΡΙΆ ΑΠ'ΤΙΣ  ΕΣΤΙΕΣ  ΤΗΣ  ΤΕΧΝΗΣ  ΚΑΙ ΤΟΥ  ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ...
    Η  ΣΥΝΘΙΑ  ΕΊΝΑΙ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΆ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ 
        ΕΜΕΙς  ΟΛΟΙ  ΤΗΣ  ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ  ΝΑ  ΕΙΝΑΙ  ΠΑΝΤΑ  ΚΑΛΑ  
         ΚΑΙ   ΝΑ...ΠΡΟΟΔΕΥΕΙ 
                www.lidoriki.com 

Καλησπέρα  Λιδορικιώτες  όλου  του κόσμου
Καλησπέρα στους  φίλους  του χωριού  μας 

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2017
Ανατολή Ήλιου: 07:39 – Δύση Ήλιου: 17:20

• Παγκόσμια Ημέρα Μπράιγ

ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 
ΓΕΓΟΝΟΤΑ 

μ.Χ.

1884
Ιδρύεται στο Λονδίνο η Φαβιανή Εταιρία (Fabian Society). Πρόκειται για ένα βρετανικό κίνημα διανοουμένων με σοσιαλιστικές αποχρώσεις, που θα ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία του Εργατικού Κόμματος.

1885
Επεισόδιο Νίκολσον. Όργανο της τάξης χειροδικεί εναντίον του βρετανού επιτετραμμένου στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον, και προκαλεί διπλωματικό επεισόδιο.

1887
Ο Παναγής Βαλλιάνος προσφέρει το ποσό των 2.500.000 δραχμών για την ανέγερση της Εθνικής Βιβλιοθήκης.

1930
Αρχίζει τη λειτουργία της η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας, με πρώτο διοικητή τον δικηγόρο και πολιτικό Κωνσταντίνο Γόντικα. Τον Ιούλιο του 2012 το υγιές κομμάτι της θα απορροφηθεί από την Τράπεζα Πειραιώς.

1960
Σκοτώνεται σε τροχαίο δυστύχημα ο γάλλος συγγραφέας Αλμπέρ Καμί. «Στο ποδόσφαιρο χρωστάω όσα ξέρω για ηθική και καθήκον» έγραφε το 1957, χρονιά που τιμήθηκε με το ΝόμπελΛογοτεχνίας. Στα νεανικά του χρόνια στο Αλγέρι ασχολήθηκε ενεργά με το ποδόσφαιρο (έπαιζε τερματοφύλακας), το οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όταν αρρώστησε από φυματίωση.

1967
Οι Doorsκυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους, που φέρει το όνομά τους. Περιέχει τις επιτυχίες: «Break On Through (To the Other Side)», «Alabama Song», «Light My Fire» και «The End».

ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ

μ.Χ.

1809
Λουί Μπραΐγ, γάλλος εκπαιδευτικός, που τελειοποίησε το σύστημα γραφής των τυφλών (σύστημα Μπράιγ). (Θαν. 6/1/1852)

1957
Σώτη Τριανταφύλλου, ελληνίδα συγγραφέας.

1960
Μάικλ Στάιπ, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης, η «ψυχή» των REM.
ΘΑΝΑΤΟΙ

μ.Χ.

1901
Νικόλαος Γύζης, έλληνας ζωγράφος, που ανήκε στη λεγόμενη «Σχολή του Μονάχου». (Γεν. 1/3/1842)

1943
Γεώργιος Ιβάνοφ, έλληνας κολυμβητής και υδατοσφαιριστής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, που εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια της κατοχής, εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης του. Προς τιμήν του, το κλειστό γήπεδο μπάσκεττου Ηρακλή φέρει το όνομά του (Ιβανόφειο). (Γεν. 14/12/1911)

1965
Τ. Σ. Έλιοτ, αμερικανός ποιητής και δοκιμιογράφος. Βραβεύτηκε με ΝόμπελΛογοτεχνίας το 1948. («Έρημη Χώρα») (Γεν. 26/9/1888)

The Doors


Αμερικανικό συγκρότημα της ροκ μουσικής, ένα από τα σημαντικότερα που ανέδειξε η δεκαετία του ‘60. Η ηγετική παρουσία του τραγουδιστή τους Τζιμ Μόρισονέπαιξε καθοριστικό ρόλο, τόσο στο έργο τους, όσο και στη δημόσια εικόνα τους. Η πλούσια σε εικόνες στιχουργική του, σε συνδυασμό με το εκλεκτικό ψυχεδελικό ροκ τους, ανέδειξαν τους Doors σ’ ένα από τα επιδραστικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της ροκ μουσικής, με διαχρονική απήχηση που φθάνει ως τις μέρες μας. Η δεδομένη κριτική αποδοχή τους συμπληρώνεται από την εμπορική τους επιτυχία. Σύμφωνα με στοιχεία της αμερικανικής μουσικής βιομηχανίας, έχουν πουλήσει περισσότερους από 33 εκατομμύρια δίσκους στις ΗΠΑ και πάνω από 100 εκατομμύρια σ’ όλο τον κόσμο.
Οι Doors σχηματίστηκαν τον Ιούλιο του 1965 στο Λος Άντζελες από τον 22χρονο φοιτητή θεατρικών σπουδών του τοπικού πανεπιστημίου (UCLA) Τζιμ Μόρισον και τον 30χρονο κιμπορντίστα Ρέι Μάνζαρεκ, ο οποίος παρακολουθούσε μαθήματα κινηματογράφου στο ίδιο πανεπιστήμιο. Γρήγορα, το γκρουπ συμπληρώθηκε με τον 20χρονο ντράμερ Τζον Ντένσμορ και τον 19χρονο κιθαρίστα Ρόμπι Κρίγκερ. Μία σύνθεση, χωρίς μπάσο, ασυνήθιστη για ροκ συγκρότημα, την έλλειψη του οποίου αναπλήρωναν συνήθως τα κίμπορντς του Μάνζαρεκ. Το όνομά τους το πήραν από το βιβλίο του άγγλου συγγραφέα και δημοσιογράφου Άλντους Χάξλεϊ «The Doors of Perception» («Ο Πύλες της Αντίληψης»), ο οποίος με τη σειρά του το είχε δανειστεί από ένα στίχο του συμπατριώτη του ποιητή Γουίλιαμ Μπλέικ («If the doors of perception were cleansed, everything would appear to man as it is, infinite»).
Ύστερα από εξαντλητικές πρόβες μηνών, ξεκίνησαν να παίζουν στο κλαμπ Whiskey-A-Go-Go του Λος Άντζελες, όπου τους εντόπισε το καλοκαίρι του 1966 ο ιδρυτής και επικεφαλής της δισκογραφικής εταιρείας «Electra» Τζακ Χόλζμαν, κατόπιν υπόδειξης του τραγουδιστή των Love, Άρθουρ Λι. Ο Χόλζμαν εντυπωσιάστηκε από τις εμφανίσεις τους και υπέγραψε μαζί τους συμβόλαιο συνεργασίας. Αμέσως, οι Doors μπήκαν στο στούντιο κι άρχισαν να ηχογραφούν το παρθενικό τους άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε στις 4 Ιανουαρίου 1967 με τίτλο το όνομά τους. Γνώρισαν αμέσως επιτυχία χάρη στο σινγκλ «Light My Fire», αλλά και σε τραγούδια όπως το «Break on Through», το «Alabama Song» και το επικό 12λεπτο «The End». Σήμερα, το ντεμπούτο άλμπουμ των Doors θεωρείται κλασικό κι ένα από τα σπουδαιότερα στην ιστορία της ροκ μουσικής.
Η επιτυχία του πρώτου δίσκου τους φέρνει κι ένα δεύτερο την ίδια χρονιά. Πιο δουλεμένο στις λεπτομέρειες, το «Strange Days» περιλαμβάνει τραγούδια όπως το 11λεπτο «When the Music’s Over» και την μπαλάντα «Love Me Two Times», δύο από τις διαχρονικές επιτυχίες του συγκροτήματος.
Τον Ιούλιο του 1968 κυκλοφορούν το τρίτο τους άλμπουμ, με τίτλο «Waiting For The Sun», που περιέχει γνωστά κομμάτια, όπως τα «Hello I Love You», «Unknown Soldier» και το ομότιτλο τραγούδι. Είναι ο μοναδικός τους δίσκος που έφθασε στην κορυφή του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών.
Την ίδια εποχή, η αλλόκοτη συμπεριφορά του Μόρισον απειλεί ακόμη και την ύπαρξη του συγκροτήματος. Σ’ ένα άγριο μεθύσι του καταστρέφει τον μουσικό εξοπλισμό τους και παραλίγο να προκαλέσει τη διάλυση των Doors.
Επί σκηνής, συνηθίζει να προκαλεί τα συντηρητικά ήθη της Αμερικής, με συνεχόμενα μπαράζ βλασφημιών, από τις οποίες ξεχωριστή θέση έχουν οι διάφορες μιμήσεις της σεξουαλικής πράξης. Μπορεί η θεατρικότητα της σκηνικής του παρουσίας να προκαλούσε το παραλήρημα των πιστών οπαδών του, αλλά ταυτόχρονα τέθηκε στο στόχαστρο των αρχών και της αστυνομίας, με τις οποίες είχε πολλά μπλεξίματα.
Τον Ιούλιο του 1969 κυκλοφόρησε το τέταρτο άλμπουμ των Doors, με τίτλο «The Soft Parade», από το οποίο ξεχώρισε το σινγκλ «Touch Me». Πολλοί από τους φανατικούς οπαδούς τους θεώρησαν τον δίσκο αρκούντως εμπορικό και ξεπούλημα της μέχρι τώρα καριέρας τους. Οι Doors αντεπιτέθηκαν τον επόμενο χρόνο με το «Morrison Hotel», ένα δίσκο με δυνατά ροκ κομμάτια, όπως το «Roadhouse Blues» και το «You Make Me Real».
Τον Απρίλιο του 1971 θα κυκλοφορήσουν τον έκτο και τελευταίο δίσκο τους, με τον Μόρισον στη σύνθεσή τους. Το «L.A. Woman», με κομμάτια όπως τα «Love Her Madly», «Riders on the Storm» και το ομότιτλο, θεωρείται το πληρέστερο άλμπουμ τους μαζί με το πρώτο.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του, ο Μόρισον αποφάσισε να αποφορτιστεί από το εναντίον του κλίμα στις ΗΠΑ και μαζί με τη σύντροφό του Πάμελα Κούρσον (1946-1974) εγκαταστάθηκε στο Παρίσι για ν’ ασχοληθεί απερίσπαστος με την ποίηση. Όμως, στις 3 Ιουλίου 1971 βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο τού διαμερίσματός του, σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή του θανάτου του ήταν καρδιακή προσβολή.
Οι τρεις εναπομείναντες Doors κυκλοφόρησαν δύο ακόμη άλμπουμ («Other Voices», «Full Circle») και διαλύθηκαν το 1973, γιατί, όπως δήλωσε αργότερα Ντένσμορ: «Το συγκρότημα χωρίς τον Τζιμ Μόρισον δεν πρέπει να

Το Επεισόδιο Νίκολσον

Ο σερ Άρθουρ Νίκολσον
Το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίουτου 1885 (16 Ιανουαρίου με το νέο ημερολόγιο) ο Άγγλος επιτετραμμένος στην Αθήνα, Άρθουρ Νίκολσον (1849-1928), μαζί με τη σύζυγό του πήγαν στις υπώρειες του Λυκαβηττού για να περπατήσουν και να θαυμάσουν τη θέα της πόλης. Ο Νίκολσον δεν ήταν ένας τυχαίος διπλωμάτης, αλλά μέλος της βρετανικής ελίτ, γυναικάδελφος του λόρδου Ντάφεριν, πρεσβευτή τής αυτού μεγαλειότητας στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνη την περίοδο ο Δήμος Αθηναίων είχε προβεί σε εκτεταμένη πευκοφύτευση του Λυκαβηττού και απαγόρευε τη διέλευση σε ορισμένα σημεία του λόφου. Τη φύλαξη του Λυκαβηττού είχε αναλάβει η Χωροφυλακή.
Την ημέρα εκείνη, υπηρεσία εκτελούσε ένας αψίκορος χωροφύλακας (και διανοητικά ανισόρροπος, σύμφωνα με κάποιες πηγές), ονόματι Λουκάς Καλπούζος. Μόλις είδε το διπλωματικό ζεύγος να κινείται κοντά στην απαγορευμένη ζώνη, το διέταξε να σταματήσει με σκαιό τρόπο. Όταν ο Νίκολσον του ανακοίνωσε την ιδιότητά του, το όργανο της τάξης τον τράβηξε από το μανίκι και τον χτύπησε στον ώμο με ένα μπαστούνι.
Το επεισόδιο αυτό προκάλεσε την έντονη διαμαρτυρία της βρετανικής πρεσβείας. Ο Νίκολσον, παρακάμπτοντας το πρωτόκολλο, επισκέφθηκε τον πρωθυπουργό Χαρίλαο Τρικούπηστο γραφείο του και απαίτησε την απόλυση του Καλπούζου. Ο Τρικούπης, αφού εξέφρασε τη λύπη του για το περιστατικό, έκανε δεκτό το αίτημά του και έδωσε εντολή να εκδοθεί ημερήσια διαταγή για την απόλυση του Καλπούζου, η οποία θα διαβαζόταν σε συγκέντρωση του προσωπικού της Χωροφυλακής και στη συνέχεια θα δημοσιευόταν στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Προς στιγμήν, το επεισόδιο φαινόταν ότι έβαινε προς εκτόνωση, αφού ο Νίκολσον με την απόλυση του χωροφύλακα θεωρούσε τον εαυτό του δικαιωμένο. Όμως, όταν διάβασε την ημερησία διαταγή εξεμάνη, αφού σε αυτήν αναφέρονταν και οι δικές του ευθύνες για το επεισόδιο του Λυκαβηττού. Με την παρότρυνση Γερμανών διπλωματών απαίτησε δημόσια συγγνώμη από το Σώμα της Χωροφυλακής. Και αυτή η απαίτησή του έγινε δεκτή από τον αγγλόφιλο Τρικούπη. Έτσι, στις 11 π.μ. της 7ης Ιανουαρίου, δύναμη από εκατό άνδρες της Χωροφυλακής Αθηνών παρατάχθηκε στην Πλατεία Συντάγματος και παρουσίασε όπλα στον Βρετανό πρόξενο Μέρλιν, ενώ η μπάντα παιάνιζε τον εθνικό ύμνο της Μεγάλης Βρετανίας «God Save The Queen».
O δημόσιος εξευτελισμός της Ελλάδας προκάλεσε τη λαϊκή οργή και όξυνε τις επιθέσεις της Δηλιγιαννικήςαντιπολίτευσης. Το επεισόδιο Νίκολσον επίσπευσε την πτώση της κυβέρνησης Τρικούπη, που έτσι κι αλλιώς βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, εξαιτίας της φορομπηχτικής πολιτικής της.

Στον «ιπτάμενο τεκέ» της Ολυμπιακής

Στις 4 Ιανουαρίου 1998 ένας άνθρωπος, αλλεργικός στο παθητικό κάπνισμα, πέθανε σε αεροπλάνο της Ολυμπιακής, επειδή ο εθνικός μας αερομεταφορέας δεν διέθετε θέσεις μη καπνιστών. Η Ολυμπιακή έμπλεξε σε ένα μακρύ δικαστικό αγώνα στις ΗΠΑ και βγήκε χαμένη.
Η ιστορία ξεκινά τον Δεκέμβριο του 1997, όταν ο 52χρονος γιατρός Αμπίντ Χάνσον από την Καλιφόρνια αποφάσισε να περάσει τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του στην Ελλάδα και την Αίγυπτο, μαζί με την οικογένειά του και μερικούς φίλους. Έπασχε από άσθμα και ήταν ιδιαίτερα αλλεργικός στο παθητικό κάπνισμα. Το πρόβλημά του το επεσήμανε στους ανθρώπους της Ολυμπιακής, με την οποία θα πραγματοποιούσε τις αεροπορικές του μετακινήσεις.
Οι διακοπές του κυρίου Χάνσον στη Μεσόγειο κυλούσαν ομαλά μέχρι τις 4 Ιανουαρίου. Το πρωί εκείνης της ημέρας επιβιβάστηκε στο Μπόινγκ 747 της Ολυμπιακής (πτήση 417) για το ταξίδι της επιστροφής στη Νέα Υόρκη. Για μια ακόμη φορά επεσήμανε το πρόβλημά του στο προσωπικό του αεροπλάνου. Με το που κάθισε στη θέση του, αντιλήφθηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά: γύρω του οι πάντες κάπνιζαν αρειμανίως. Βρισκόταν τρεις σειρές πίσω από τις θέσεις καπνιζόντων, σε μια εποχή που η Ολυμπιακή Αεροπορία επέτρεπε ακόμη το κάπνισμα, αν και υπήρχε οδηγία του ICAO από το 1996 για την απαγόρευσή του, ενώ στις πτήσεις της τα τμήματα καπνιστών και μη καπνιστών ήταν ενιαία και δεν υπήρχε διαχωριστικό μεταξύ τους.
Ο γιατρός διαμαρτυρήθηκε τουλάχιστον τρεις φορές στις αεροσυνοδούς, αλλά λύση δεν βρέθηκε, επειδή δεν υπήρχαν άλλα διαθέσιμα καθίσματα στο αεροπλάνο. Μια αεροσυνοδός του συνέστησε να αναζητήσει έναν άλλο επιβάτη, με τον οποίο να αλλάξει θέση. Κατά τη διάρκεια της πτήσης ο Χάνσον ένοιωσε δυσφορία και σηκώθηκε από τη θέση του για να αναζητήσει περισσότερο οξυγόνο στο μπροστινό μέρος τους αεροσκάφους. Λίγα λεπτά αργότερα κατέρρευσε στο διάδρομο, παρά τις προσπάθειες ενός συναδέλφου του να τον κρατήσει στη ζωή. Το θέμα δεν έλαβε μεγάλη δημοσιότητα, αλλά ο διεθνής τύπος περιέγραψε το αεροπλάνο της Ολυμπιακής ως «ιπτάμενο τεκέ».
Τον Δεκέμβριο του 1998 η σύζυγος του Χάνσον, Ρουμπίνα Χουσαΐν υπέβαλε αγωγή αποζημίωσης εναντίον της Ολυμπιακής στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Καλιφόρνιας, θεωρώντας την υπεύθυνη για τον θάνατο του ανθρώπου της, επειδή παραβίασε τα άρθρα 17 και 25 της Σύμβασης της Βαρσοβίας (1929), που ρυθμίζει τις ευθύνες των αεροπορικών εταιρειών απέναντι στους επιβάτες τους. Η Ολυμπιακή ισχυρίστηκε ότι ο θάνατος του Χάνσον οφειλόταν σε αλλεργικό σοκ, εξαιτίας του βεβαρημένου ιστορικού της υγείας του. Ο δικαστής Τσαρλς Μπρέγιερ, που επελήφθη της υπόθεσης, δικαίωσε τους ενάγοντες και τους επιδίκασε ως αποζημίωση το ποσό του 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η εταιρεία προσέφυγε στο 9ο Ομοσπονδιακό Εφετείο, το οποίο επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση στις 12 Δεκεμβρίου 2002. Η Ολυμπιακή αποφάσισε να εξαντλήσει κάθε ένδικο μέσο και προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, το οποίο με τη σειρά του δικαίωσε την οικογένεια Χάνσον στις 24 Φεβρουαρίου 2004.
Στο σκεπτικό της απόφασης που ελήφθη με 6 ψήφους υπέρ και 2 κατά, το δικαστήριο σημειώνει ότι η ασυνήθιστη και απρόσμενη άρνηση παροχής βοήθειας σε επιβάτη συνιστά «ατύχημα» με βάση τη νομοθεσία και τη Σύμβαση της Βαρσοβίας και, ως εκ τούτου, η Ολυμπιακή υποχρεώνεται στην καταβολή της αποζημίωσης. Οι δύο δικαστές που μειοψήφησαν σημείωσαν ότι στο παρελθόν δικαστήρια της Αυστραλίας και της Βρετανίας σε παρόμοιες περιπτώσεις δικαίωσαν τις αεροπορικές εταιρείες.
Η υπόθεση περαιώθηκε με την καταβολή της αποζημίωσης ύψους 1,4 εκατομμυρίων δολαρίωναπό την ασφαλιστική εταιρεία της Ολυμπιακής. Ήταν ένα ακόμη χτύπημα στην πληγωμένη αξιοπιστία του εθνικού μας αερομεταφορέα.

Σπυρίδων Μαρκεζίνης
1909 – 2000

 

Έλληνας νομικός, πολιτικός της συντηρητικής παράταξης και συγγραφέας. Ως υπουργός Συντονισμού της κυβέρνησης Παπάγου (19 Νοεμβρίου 1952 - 3 Απριλίου 1954) έθεσε τις βάσεις για τη μεταπολεμική οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, ενώ διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας για μικρό χρονικό διάστημα (8 Οκτωβρίου - 25 Νοεμβρίου 1973), κατά τη διάρκεια της δικτατορίας της 21ης Απριλίου. Από το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζει η πολύτομη «Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος».
Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 9 Απριλίου 1909. Καταγόταν από πολιτική οικογένεια ενετικής καταγωγής, η οποία εγκαταστάθηκε στη Σαντορίνη από την Κεφαλλονιά τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα. Πατέρας του ήταν ο νομικός και πολιτικός Βασίλειος Μαρκεζίνης (Σαντορίνη 1862 - Αθήνα 1942) και μητέρα του η Φλώρα Καρά.
Σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνώνκαι το 1930 διορίσθηκε δικηγόρος Αθηνών. Διετέλεσε νομικός σύμβουλος μεγάλων επιχειρήσεων και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, ενώ από 1936 ανέλαβε νομικός σύμβουλος του βασιλιά Γεωργίου Β’, μέχρι το 1946, οπότε αποφάσισε να αναμιχθεί στην πολιτική.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής παρέμεινε στην Ελλάδα, αλλά δεν φαίνεται να ανέπτυξε ιδιαίτερη αντιστασιακή δράση. Συμμετείχε, πάντως, ως αρμόδιος για πολιτικά θέματα σε μια μυστική οργάνωση προσωπικοτήτων υπό την προεδρία του έκπτωτου αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρύσανθου, που είχε επαφή με τον εξόριστο βασιλιά Γεώργιο Β’.
Εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής Κυκλάδων στις εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946ως ανεξάρτητος συνεργαζόμενος με το Λαϊκό Κόμμα. Στις 10 Φεβρουαρίου 1947 ίδρυσε το «Νέον Κόμμα», στο οποίο προσχώρησαν 18 βουλευτές του Λαϊκού Κόμματος και στην κρίση του Νοεμβρίου του 1948 στήριξε με ψήφο ανοχής την κυβέρνηση Σοφούλη. Στη νέα κυβέρνηση του Θεμιστοκλή Σοφούλη, που προέκυψε στις 20 Ιανουαρίου 1949, ανέλαβε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου, με αρμοδιότητα την υψηλή εποπτεία των υπουργείων Εθνικής Οικονομίας και Εργασίας, που στελέχωσε τα μέλη του κόμματός του Θάνο Καψάλη και Ελευθέριο Γονή αντίστοιχα.
Στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 το κόμμα του έλαβε το 2,5% των ψήφων και εξέλεξε ένα βουλευτή, όχι τον ίδιο, που απέτυχε λόγω της κατανομής των εδρών. Στις 30 Ιουλίου 1951 προσχώρησε με το «Νέον Κόμμα» στον «Ελληνικό Συναγερμό» του Αλέξανδρου Παπάγου και στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951 εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών. Μετά τις εκλογές της 16ης Νοεμβρίου 1952, κατά τις οποίες εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών, ανέλαβε στην πρώτη κυβέρνηση Παπάγου το υπουργείο τού Συντονισμού, έχοντας αποφασιστική ευθύνη στα υπουργεία του οικονομικού κύκλου (Οικονομικών, Εμπορίου, Βιομηχανίας, Εργασίας, Δημοσίων Έργων, Μεταφορών, Γεωργίας και Εμπορικής Ναυτιλίας).
Επί της υπουργίας του επιτεύχθηκε ο πρώτος πλεονασματικός προϋπολογισμός (1953-1954) μεταπολεμικά, καταργήθηκε το δελτίο άρτου, συγχωνεύθηκαν οι τράπεζες Εθνική και Αθηνών (απόφαση που θεωρήθηκε σκάνδαλο από την αντιπολίτευση) και υποτιμήθηκε η δραχμή έναντι του δολαρίου κατά 50%στις 9 Απριλίου 1953. Η υποτίμηση αυτή, η πιο επιτυχημένη στην ιστορία της χώρας, και η συνακόλουθη απελευθέρωση των εισαγωγών, έθεσαν τις βάσεις για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, παρά τις βραχυχρόνιες παρενέργειες που είχαν.
Το 1953 επισκέφθηκε επισήμως τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία και εξασφάλισε πιστώσεις για την ανάπτυξη της ΔΕΗ, τη δημιουργία διυλιστηρίου πετρελαίου και την επέκταση του ηλεκτρικού σιδηροδρόμουέως την Κηφισιά. Η προγραμματισμένη, όμως, επέκτασή του μέχρι τη Ραφήνα και η κατασκευή Μετρό στην Αθήνα δεν προχώρησαν, λόγω της αποχώρησής του από την κυβέρνηση. Επί της υπουργίας του ψηφίστηκαν, μεταξύ άλλων, ο βασικός νόμος προσελκύσεως ξένων κεφαλαίων (ν.δ. 2687/53) που ισχύει με τροποποιήσεις μέχρι σήμερα, η οργάνωση στατιστικής υπηρεσίας και η πρώτη νομοθεσία περί ατομικής ενεργείας στην Ελλάδα.
Στις 3 Απριλίου 1954 διαφώνησε με τον στρατάρχη Παπάγο και παραιτήθηκε από την κυβέρνησή του. Τον Φεβρουάριο του 1955 ίδρυσε το «Κόμμα των Προοδευτικών», που ανήκε στο χώρο της εκσυγχρονιστικής Δεξιάς. Στο νέο κόμμα προσχώρησαν 30 βουλευτές του «Συναγερμού» και το κατέστησαν αξιωματική αντιπολίτευση. Στις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου 1956 συγκέντρωσε μόλις το 2,22% των ψήφων, χωρίς να εκλέξει βουλευτή.
Στις εκλογές της 11ης Μαΐου 1958 συνέπραξε με την Προοδευτική Αγροτική Δημοκρατική Ένωση (ΠΑΔΕ) και εξελέγη βουλευτής Αθηνών. Η ΠΑΔΕ ήταν συνασπισμός τεσσάρων κομμάτων, που συγκέντρωσε το 10,62% των ψήφων και εξέλεξε συνολικά 10 βουλευτές. Μέχρι και λίγες ημέρες πριν από την προκήρυξη των εκλογών βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με την ΕΔΑ για κοινή κάθοδο.
Τον Απρίλιο τού 1959 έγινε ο πρώτος έλληνας πολιτικός που επισκέφθηκε τη Σοβιετική Ένωση, ύστερα από προσωπική πρόσκληση του πρώτου αντιπροέδρου της χώρας Αναστάς Μικογιάν. Στις 26 Απριλίουσυναντήθηκε με τον σοβιετικό ηγέτη Νικίτα Χρουστόφ και συζήτησαν το όραμά του για την «απύραυλη Βαλκανική».
Στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1961 συνεργάστηκε εκλογικά με την τότε νεοϊδρυθείσα «Ένωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέουκαι εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών, όπως και 13 ακόμη μέλη του κόμματός του. Η συνεργασία των δύο πλευρών διακόπηκε μετεκλογικά, όταν ο Μαρκεζίνης αρνήθηκε να ακολουθήσει την Ένωση Κέντρου στον «ανένδοτο αγώνα» για την καταδίκη των «εκλογών βίας και νοθείας» του 1961.
Οι εκλογές της 19ης Οκτωβρίου 1963 περιόρισαν τους «Προοδευτικούς» σε 2 μόνο έδρες (ποσοστό ψήφων 3,75%). Στις τελευταίες προδικτατορικές εκλογές της 15ης Φεβρουαρίου 1964, στις οποίες θριάμβευσε η Ένωση Κέντρου, συνεργάστηκε με την ΕΡΕκαι πέτυχε να εκλεγεί πρώτος βουλευτής Αθηνών. Επίσης, εκλέχθηκαν βουλευτές και άλλοι επτά υποψήφιοι των «Προοδευτικών».
Ο Μαρκεζίνης κατά την περίοδο της λεγόμενης «Αποστασίας» (15 Ιουλίου 1965 - 22 Δεκεμβρίου 1966 ) υποστήριξε την ανάγκη κυβέρνησης ευρύτατης ή ευρείας συνεργασίας. Έδωσε ψήφο ανοχής στην πρώτη κυβέρνηση των «αποστατών» του Γεωργίου Αθανασιάδη - Νόβακαι καταψήφισε τη δεύτερη κυβέρνηση των «αποστατών» υπό τον Ηλία Τσιριμώκο. Όταν σχηματίστηκε η τρίτη κυβέρνηση «αποστατών» υπό τον Στέφανο Στεφανόπουλοδέχθηκε να τη στηρίξει.


Ο Μαρκεζίνης επανήλθε στο πολιτικό προσκήνιο στις 8 Οκτωβρίου 1973, όταν συμμετείχε στο «πείραμα» του δικτάτορα και Προέδρου της Δημοκρατίας,Γεωργίου Παπαδόπουλου, για σταδιακό εκδημοκρατισμό του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, αναλαμβάνοντας την πρωθυπουργία της χώρας. Ο ίδιος πίστευε ότι με το έργο του θα οδηγούσε την Ελλάδα και πάλι στη δημοκρατία, αλλά είναι κοινώς παραδεκτό ότι η πράξη του αυτή αμαύρωσε την πολιτική του διαδρομή. Η πρωθυπουργία του διάρκεσε μόλις 49 ημέρες και απομακρύνθηκε από τη θέση του στις 25 Νοεμβρίου, όταν ο Δημήτριος Ιωαννίδης ανέτρεψε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης ασχολήθηκε με το συγγραφικό του έργο και το 1979 επανίδρυσε το «Κόμμα των Προοδευτικών», το οποίο τοποθετήθηκε ιδεολογικά δεξιότερα της Νέας Δημοκρατίας. Μετείχε στις εκλογές της 16ης Οκτωβρίου 1981, που έφεραν στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν κατόρθωσε να εκλεγεί, αποσπώντας το 1,69% των ψήφων. Το κόμμα του εξέλεξε, όμως, ένα ευρωβουλευτή, τον Απόστολο Παπαγεωργίου, στις ευρωεκλογές, που έγιναν την ίδια ημέρα (1,96%). Η τελευταία παρουσία του Σπύρου Μαρκεζίνη και του «Κόμματος Προοδευτικών» στο πολιτικό σκηνικό καταγράφηκε στις ευρωεκλογές της 17ης Ιουνίου 1984, όταν απέσπασε το 0,17% των ψήφων.
Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης πέθανε στην Αθήνα στις 4 Ιανουαρίου 2000, σε ηλικία 90 ετών. Ήταν νυμφευμένος με την Ιέτα Ξύδη και απέκτησε ένα γιο, τον σερ Βασίλειο Μαρκεζίνη (γ. 1944), νομικό με σπουδαία καριέρα σε πανεπιστήμια της Αγγλίας και των ΗΠΑ.

Συγγραφικό έργο

• Το διαζύγιον (1931)
• Ο Ανώτατος Άρχων εις τα σύγχρονα δημοκρατικά πολιτεύματα (1935)
• Ο Βασιλεύς εις το Ιδιωτικόν Δίκαιον (1936).
• Ο Βασιλεύς ως Διεθνής Παραστάτης (1937)
• Από τού Πολέμου εις την Ειρήνην (1949)
• Πορεία προς τον λαόν (1955)
• Ο Μακιαβέλλι και η εποχή μας (1959)
• Η κρίσις του τρίτου μ.Χ. αιώνος και τα εξ αυτής συμπεράσματα
• Πολιτική Ιστορία τής Νεωτέρας Ελλάδος
• Αναμνήσεις (1927-1974)

Οι Βουλευτικές Εκλογές του 1887

Μέσα στο καταχείμωνο, οι Έλληνες προσήλθαν στις κάλπες για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Τις εκλογές προκήρυξε ο Χαρίλαος Τρικούπης, που τις κέρδισε πανηγυρικά στις 4 Ιανουαρίου 1887.
Ο Τρικούπης είχε αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας για πέμπτη φορά στις 9 Μαΐου 1886, μετά τη «ηρωική» παραίτηση του κυριότερου αντιπάλου του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, εξαιτίας του ναυτικού αποκλεισμού της Ελλάδας στις 26 Απριλίου 1886 από τις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Ιταλία, Γερμανία), ως αντίποινα στη φιλοπόλεμη βαλκανική πολιτική του. Για να επιτύχει την επιθυμητή πλειοψηφία και να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, ο Τρικούπης απέσπασε 69 βουλευτές από το δηλιγιαννικό μπλοκ («Εθνικό Κόμμα»), προκαλώντας την αντίδραση του Θεόδωρου Δηλιγιάννη, ο οποίος κατήγγειλε την «αποστασία» ως προϊόν «ανεντίμων συναλλαγών και εξαγοράς», που αποτελεί «στιγμήν ονείδους δια τον κοινοβουλευτικόν βίον της Ελλάδος».
Ένα από τα πρώτα μελήματα της κυβέρνησης Τρικούπη ήταν η ψήφιση νέου εκλογικού νόμου, που καθιέρωνε την ευρεία περιφέρεια σε επίπεδο νομού για την εκλογή βουλευτών, αντί της στενής περιφέρειας σε επίπεδο επαρχίας, που ίσχυε μέχρι τότε. Στόχος του Τρικούπη ήταν να υποβαθμίσει το ρόλο των κομματαρχών και να ενισχύσει τα πολιτικά χαρακτηριστικά της ψήφου. Παράλληλα, μειώθηκε ο αριθμός των βουλευτών από 245 σε 150. Ως μέσο ψηφοφορίαςπαρέμενε το σφαιρίδιο.
Στις 6 Νοεμβρίου 1886 η Βουλή διαλύθηκε και προκηρύχθηκαν εκλογές για 4 Ιανουαρίου 1887. Η προεκλογική περίοδος συνέπεσε με τους εορτασμούς για την ενηλικίωση του διαδόχου, γεγονός που αξιοποίησε επιδέξια ο Τρικούπης. Την 1η Δεκεμβρίουο 18χρονος Κωνσταντίνος ορκίστηκε και απηύθυνε μήνυμα προς τον ελληνικό λαό, τον οποίο διαβεβαίωνε ότι «η καρδιά του είναι ελληνική». Ο Δηλιγιάννης, που δεν διατηρούσε τις καλύτερες σχέσεις με τον βασιλιά Γεώργιο Α’, κατήγγειλε την εκμετάλλευση του γεγονότος από την κυβέρνηση.
Η προεκλογική εκστρατεία, όπως πάντα στην Ελλάδα, έγινε σε ιδιαίτερα θερμό κλίμα, με εκατέρωθεν έντονους διαξιφισμούς και ύβρεις. Η αντιπολίτευση επικεντρώθηκε σε κατηγορίες για σπατάλη του δημοσίου χρήματος και αύξηση της φορολογίας και κατηγόρησε τον Τρικούπη ως «αρχηγό ομάδας επιδρομέων». Το ύφος της αντιπολίτευσης υιοθέτησε και η κυβερνητική πλευρά, που εξέδωσε στις 19 Δεκεμβρίουειδικό εκλογικό φύλλο με τον τίτλο «Αι Εκλογαί». Η εφημερίδα έγραψε ότι οι 12 υποψήφιοι του Δηλιγιάννη στην Αττική είναι μία ανήθικη συμμορία, που έχει πρόγραμμά της την απάτη και σημαία της το ψεύδος.
Ανήμερα των Χριστουγέννων, η εφημερίδα του «Νεωτεριστικού Κόμματος» του Τρικούπη αναδημοσίευσε άρθρο της λονδρέζικης εφημερίδας «Καιροί» (πρόκειται για τους Τάιμς του Λονδίνου), οι οποίοι σημείωναν ότι ενδεχόμενη νίκη του Δηλιγιάννη στις εκλογές θα σήμαινε επάνοδο στην πολιτική της αυτοκτονίας, χρεοκοπία, γενική παραλυσία και πολιτική εκμηδένιση. Αντίθετα, η επικράτηση του Τρικούπη θα σήμαινε επικράτηση της πολιτικής σύνεσης και της πατριωτικής αυταπάρνησης.
Την παραμονή των εκλογών (3 Ιανουαρίου 1887) το «Νεωτεριστικόν Κόμμα» πραγματοποίησε την πρώτη σημαντική προεκλογική συγκέντρωση στην ιστορία της Πλατείας Συντάγματος. Περισσότεροι από 10.000 οπαδοί του κόμματος επευφήμησαν τον αρχηγό τους.
Ο Χαρίλαος Τρικούπης θα κερδίσει πανηγυρικά τις εκλογές της 4ης Ιανουαρίου 1887, που διεξήχθησαν εν μέσω χιονόπτωσης σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, που τότε έφθανε μέχρι τη Θεσσαλία. Το κόμμα του θα καταλάβει τις 90 από τους 150 έδρες της Βουλής και θα κυβερνήσει απρόσκοπτα για τρία χρόνια. Το «Εθνικόν Κόμμα» του Θεόδωρου Δηλιγιάννη περιορίστηκε στις 25 έδρες, ενώ 35 βουλευτές δήλωσαν ανεξάρτητοι.
Η Βουλή, που προέκυψε από τις εκλογές της 4ης Ιανουαρίου, ήταν μία από τις μακροβιότερες στην ελληνική κοινοβουλευτική ιστορία. Ο Τρικούπης κυβέρνησε αδιάλειπτα από τις 6 Μαΐου 1887 έως τις 24 Οκτωβρίου 1890 και μπόρεσε έτσι να συνεχίσει το ανορθωτικό θεσμικό και οικονομικό του έργο. Ο ίδιος διακήρυξε για μία ακόμη φορά ότι σκοπός του ήταν να μετατρέψει την Ελλάδα σε «Χρηματιστήριον της Ανατολής».
 

Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις (Ε.Ρ.Ε.)

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ως επιτυχημένος Υπουργός Δημοσίων Έργων, υπήρξε το πιο προβεβλημένο στέλεχος της κυβέρνησης Παπάγου, έχοντας και την εύνοια του Παλατιού. Τι το πιο φυσικό μετά το θάνατο του στρατάρχη να του ανατεθεί η πρωθυπουργία από τον βασιλιά Παύλο, στις 8 Νοεμβρίουτου 1955.
Η ενέργεια αυτή προκάλεσε εσωκομματικούς τριγμούς στο «Δημοκρατικό Συναγερμό», που εκπροσωπούσε τη δεξιά εκείνη την περίοδο, καθώς είχαν παρακαμφθεί οι φυσικοί ηγέτες της παράταξης, Στέφανος Στεφανόπουλοςκαι Παναγιώτης Κανελλόπουλος.
Ο Καραμανλής, που είχε τη στόφα μεγάλου ηγέτη, δεν ήθελε επ'ουδενί λόγω να είναι πρωθυπουργός υπό αμφισβήτηση. Στις 4 Ιανουαρίουτου 1956 αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ανακοινώνοντας τη δημιουργία ενός νέου κόμματος, της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως, γνωστότερης με τα αρχικά ΕΡΕ. Σκοπός του, μια νέα παράταξη, που θα οδηγήσει τη χώρα στην ατραπό του εκσυγχρονισμού.
170 από τους 200 βουλευτές του Συναγερμού τον ακολουθούν στο εγχείρημά του αυτό. Στις 19 Φεβρουαρίουη ΕΡΕ κερδίζει την πρώτη της εκλογική μάχη, με τη βοήθεια του «τριφασικού» εκλογικού συστήματος. Λαμβάνει 165 έδρες στη νέα Βουλή, ενώ συγκέντρωσε λιγότερες ψήφους από τη Δημοκρατική Ένωση, που την αποτελούσαν το Κέντρο και η Αριστερά.
Η ΕΡΕ, εκπροσωπώντας τον συντηρητικό πολιτικό χώρο, θα παίξει καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας, είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση, έως το πραξικόπημα των συνταγματαρχώντο 1967. Η ληξιαρχική πράξη του τέλους της ΕΡΕ θα δοθεί στις 4 Οκτωβρίου 1974, όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα ιδρύσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Γιάκομπ και Βίλχελμ Γκριμ

1785–1863 / 1786–1859

Οι αδελφοί Γκριμ γεννήθηκαν σ’ ένα μικρό χωριό της Γερμανίας, ο Γιάκομπ (Jacob Ludwig Carl Grimm) στις 4 Ιανουαρίουτου 1785 και ο Βίλχεμ (Wilhelm Carl Grimm) στις 24 Φεβρουαρίουτου 1786. Και οι δύο σπούδασαν νομικά, όπως και ο πατέρας τους, ενώ από μικρή ηλικία έδειξαν τεράστιο ενδιαφέρον για τις γερμανικές λαϊκές αφηγήσεις και παραδόσεις.
Συνέλεγαν παραδοσιακές ιστορίες, προσπαθώντας να αποτυπώσουν στο χαρτί όσο πιο πιστά μπορούσαν την τεχνική και τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι αφηγητές. Από αυτές εμπνεύστηκαν για να γράψουν περισσότερα από 200 παραμύθια, τα οποία σήμερα είναι γνωστά ως Παραμύθια Γκριμ. Ο πρώτος τόμος με 86 παραμύθια κυκλοφόρησε στις 20 Δεκεμβρίου 1812 εν μέσω αντιδράσεων, επειδή ορισμένα από αυτά θεωρήθηκαν ακατάλληλα για παιδιά. Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ έχουν μεταφραστεί σε 160 γλώσσες και αγαπήθηκαν από τα παιδιά όλου του κόσμου. Ανάμεσά τους, Η Κοκκινοσκουφίτσα, Η Σταχτοπούτα, Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι, Η ωραία κοιμωμένη, Χάνσελ και Γκρέτελ, Ραπουντζέλ.
Ο Γιάκομπ ως φιλόλογος έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μεσαιωνική λογοτεχνία και γλωσσολογία. Συνέταξε τη Γερμανική Γραμματική, ενώ διατύπωσε και μία γενική αρχή, γνωστή ως Νόμος του Γκριμ, που περιγράφει τη σχέση μεταξύ των διαφόρων γλωσσών. Ο Βίλχελμ ασχολήθηκε περισσότερο με τη λογοτεχνική κριτική.
Το 1829 τα δύο αδέλφια έγιναν βιβλιοθηκάριοι και καθηγητές στο Πανεπιστήμιο του Gottingen. Την ίδια χρονιά, ο Γιάκομπ εξέδωσε άλλο ένα σημαντικό πόνημά του, τις Γερμανικές Μυθολογίες, με όλες τις δοξασίες της προχριστιανικής Γερμανίας.
Το 1840 ο βασιλιάς Φρειδερίκος Ουίλιαμ IV της Πρωσίας τούς κάλεσε στο Βερολίνο, όπου έγιναν μέλη της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών. Ξεκίνησαν να εργάζονται για τη δημιουργία ενός τεράστιου ιστορικού λεξικού, το οποίο άφησαν ημιτελές, καθώς ο Βίλχεμ πέθανε στις 16 Δεκεμβρίουτου 1859 και ο Γιάκομπ στις 20 Σεπτεμβρίουτου 1863. Το έργο τους ολοκληρώθηκε από μεταγενέστερους ερευνητές, πολλά χρόνια αργότερα.

Νίκος Σαμαράς

1970 – 2013

Έλληνας πετοσφαιριστής, από τους κορυφαίους που ανέδειξε η χώρα μας. Αγωνιζόταν στη θέση του διαγώνιου και ήταν 263 φορές διεθνής. Διακρινόταν για το «φαρμακερό» σερβίς του με άλμα και το κεραυνοβόλο καρφί του.
Ο Νίκος Σαμαράς γεννήθηκε την 1η Ιουλίου 1970 στη Στουτγκάρδη. Ξεκίνησε την καριέρα του στην ομάδα της Ορεστιάδας, την οποία ανέδειξε σε μία από τις κορυφαίες της χώρας μας τη δεκαετία του '90. Με την ακριτική ομάδα, μάλιστα, έφτασε στη δεύτερη θέση του Κυπέλλου Συνομοσπονδίας (νυν Challenge Cup) το1995, χάνοντας στον τελικό από την πανίσχυρη Παλαβόλο Πάρμα με 3-0 σετ.
Το 1998 άφησε την Ορεστιάδα για την ιταλική Φαλκονάρα. Επέστρεψε ένα χρόνο αργότερα στην Ελλάδα για να αγωνισθεί στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης, με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 2000. Το καλοκαίρι του 2000 πήρε μετεγγραφή για τον Παναθηναϊκό, στον οποίο έμεινε έως το 2002. Στη συνέχεια αγωνίστηκε στην ΑΕΚ, την ισπανική Σεβίλλη, την τουρκική Φενερμπαχτσέ, την ελβετική Σενουά, τον Εθνικό Αλεξανδρούπολης κι έκλεισε την καριέρα του στον Μίλωνα, σε ηλικία 42 ετών. Υπήρξε ο μοναδικός Έλληνας πετοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί στα πρωταθλήματα πέντε χωρών.
Με την Εθνική Ελλάδας των ανδρών αγωνίσθηκε 263 φορές (12ος στη σχετική λίστα της ΕΟΠΕ) και το 1994 κατέκτησε την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βόλεϊ Μπολ, που έγινε στην Ελλάδα. Υπήρξε και 160 διεθνής με την Εθνική Εφήβων, με την οποία κατέκτησε την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αθήνας το 1989.
Ο Νίκος Σαμαράς ήταν πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και τελευταία ζούσε στη Λήμνο, όπου εκτελούσε χρέη προπονητή-παίκτη στη νεοσύστατη ομάδα του νησιού. Τον Δεκέμβριο του 2012 στο παιχνίδι Κυπέλλου Μακεδονικός - Λήμνος, στο οποίο μάλιστα αγωνίστηκε, τιμήθηκε από τη διοίκηση του Μακεδονικού για την τεράστια προσφορά του στο ελληνικό βόλεϊ.
Ο Νίκος Σαμαράς απεβίωσε το απόγευμα της 4ης Ιανουαρίου 2013 από ανεύρυσμα στον εγκέφαλο, κατά τη μεταφορά του στο Λαϊκό Νοσοκομείο της Αθήνας, όπου και διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Νωρίτερα βρισκόταν σε σπίτι φίλων του, όταν ένιωσε έντονο πονοκέφαλο και λιποθύμησε. Ήταν παντρεμένος με την Έλενα και είχε ένα γιο, τον 5χρονο Στράτο.

Γκίντερ Σαμπόφσκι
1929 – 2015

Γερμανός κομουνιστής πολιτικός, της πάλαι ποτέ Ανατολικής Γερμανίας. Έμεινε στην ιστορία, επειδή συνέβαλε από δικό του λάθος στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Ο Γκίντερ Σαμπόφσκι (Günter Schabowski) γεννήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 1929 στο Άνκλαμ της Πομερανίας, περιοχής της Ανατολικής Γερμανίας. Σπούδασε δημοσιογραφία στη Λειψία και ξεκίνησε την καριέρα του ως εκδότης του συνδικαλιστικού περιοδικού «Tribüne» («Βήμα»). Το 1952 έγινε μέλος του «Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας» (SED), που κυβερνούσε μονοκομματικά την Ανατολική Γερμανία και το 1978 ανέλαβε τη διεύθυνση του δημοσιογραφικού του οργάνου «Neues Deutschland» («Νέα Γερμανία»). Το 1984 έγινε μέλος του πολιτικού γραφείου του SED και από το 1981 έως το 1990 διατέλεσε βουλευτής.
Ο Σαμπόφσκι έγινε παγκοσμίως γνωστός, όταν ως εκπρόσωπος του πολιτικού γραφείου του SED μιλούσε σε μία κατά τα λοιπά αδιάφορη συνέντευξη Τύπου, στις 9 Νοεμβρίου 1989, στο Ανατολικό Βερολίνο. Ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε για τις τρέχουσες ταξιδιωτικές οδηγίες. Επί μήνες, η κυβέρνηση της Ανατολικής Γερμανίας πιεζόταν να αφήσει τους πολίτες της να ταξιδεύουν ελεύθερα στη Δύση και ο Σαμπόφσκι, φανερά απροετοίμαστος, άφησε έκπληκτους τους δημοσιογράφους με την απάντησή του.
«Επομένως… ε… αποφασίσαμε σήμερα… ε… να εφαρμόσουμε έναν κανονισμό που επιτρέπει σε κάθε πολίτη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας… ε… να…ε … φεύγει από την Ανατολική Γερμανία από οποιαδήποτε συνοριακή διάβαση», είπε διστακτικά.
Οι δημοσιογράφοι αμέσως τον πίεσαν, ρωτώντας τον από πότε θα ισχύσει το νέο μέτρο. «Σύμφωνα με τις πληροφορίες μου… αμέσως, χωρίς καθυστέρηση» απάντησε αυτοσχεδιάζοντας ο αμήχανος εκπρόσωπος, ψάχνοντας μάταια στα χαρτιά που είχε μπροστά του να βρει κάποια διευκρίνιση.
Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η ανακοίνωση θα γινόταν το απόγευμα της επόμενης ημέρας, ώστε να ενημερωθούν πρώτα οι συνοριακοί φρουροί. Ο Σαμπόφσκι έπρεπε επίσης να διευκρινίσει ότι οι Ανατολικογερμανοί θα έπρεπε να κάνουν αίτηση για χορήγηση βίζας στις αρμόδιες αρχές. Όμως, οι μπερδεμένες απαντήσεις του έπεσαν σαν βόμβα την εποχή εκείνη.
Οι δημοσιογράφοι άρχισαν αμέσως να μεταδίδουν ότι άνοιξε το Τείχος, το ισχυρότερο σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου και του Σιδηρού Παραπετάσματος, πυροδοτώντας μία κοσμοπλημμύρα Ανατολικογερμανών που έσπευσαν στα σύνορα. Η συνέχεια είναι γνωστή: το καθεστώς της Ανατολικής Γερμανίας έπεσε, διοργανώθηκαν ελεύθερες εκλογές και το ίδιο το κράτος της Ανατολικής Γερμανίας εξαφανίσθηκε από τον χάρτη, με την επανένωση της Γερμανίας, τον Οκτώβριο του 1990.
Μετά την Επανένωση, ο Σαμπόφσκι έκανε στροφή 180 μοιρών. Άρχισε να καταγγέλλει το καθεστώς της πρώην Ανατολικής Γερμανίας και συνεργάστηκε μάλιστα με το δεξιό Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα (CDU), προκαλώντας την οργή των παλαιών συντρόφων του. Δεν απέφυγε, όμως, την ποινική δίωξη για την πολιτική του δράση και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών για το ρόλο που διαδραμάτισε στις δολοφονίες ανθρώπων, οι οποίοι προσπάθησαν να δραπετεύσουν από την Ανατολική Γερμανία περνώντας το Τείχος. Ο ίδιος αποδέχτηκε την «ηθική» ευθύνη του και εξέφρασε μεταμέλεια για τις πράξεις του. Πέρασε ένα χρόνο στη φυλακή και αποφυλακίστηκε με χάρη τον Δεκέμβριο του 2000.
Ο Γκίντερ Σαμπόφσκι πέθανε την 1η Νοεμβρίου 2015 στο Βερολίνο, σε ηλικία 86 ετών.

 

Τζορτζ Κοσμάτος
1941 – 2005

 

Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, δημιουργός μεγάλων εμπορικών επιτυχιών του Χόλιγουντ.
Ο Τζορτζ Κοσμάτος (George Cosmatos) γεννήθηκε στη Φλωρεντία στις 4 Ιανουαρίου 1941 από πατέρα έμπορο κεφαλλονίτικης καταγωγής και μητέρα, κόρη διπλωμάτη, με καταγωγή από την Κάσσο. Λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα του μεγάλωσε στην Αίγυπτο και την Κύπρο.
Σπούδασε στη φημισμένη Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου και έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός, κρατώντας ένα μικρό ρόλο στον «Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη το 1964.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 στράφηκε στη σκηνοθεσία και το 1985 καταξιώθηκε με την ταινία «Ράμπο 2», που έκανε αστέρι πρώτου μεγέθους τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Το 1993 γύρισε τη «Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο», ένα από τα ελάχιστα κλασικά γουέστερν που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία μετά από αυτά της εποχής του Σέρτζιο Λεόνε, με πρωταγωνιστές τους Κερτ Ράσελ, Βαλ Κίλμερ και Τσάρλτον Χέστον.
Γνωστές και επιτυχημένες εμπορικά είναι και οι ταινίες του «Το πέρασμα της Κασσάνδρας» (1976), «Απόδραση στην Αθήνα» (1978), με τους Μπαρτ Λάνκαστερ, Σοφία Λόρεν, Ρίτσαρντ Χάρις και Άβα Γκάρντνερ και «Κόμπρα» (1986).
Συχνά βρέθηκε στο στόχαστρο των κριτικών για την εμπορικότητα των ταινιών. Αυτός υπερασπιζόταν τις επιλογές του, λέγοντας ότι «είναι ένα είδος ψυχολογικής απελευθέρωσης να έχεις ένα ήρωα, που να παλεύει και να κάνει όλη τη λάντζα, ενώ εσύ να κάθεσαι αναπαυτικά και να τρως ποπ-κορν».
Τα τελευταία 25 χρόνια ζούσε στη Βικτόρια του Καναδά, που την θεωρούσε ησυχαστήριο του. Ο Τζορτζ Κοσμάτος μιλούσε 6 γλώσσες, ήταν δεινός σινεφίλ, βιβλιοφάγος και καπνιστής. Το πάθος του αυτό του στοίχισε τη ζωή, καθώς πέθανε στις 19 Απριλίου 2005, χτυπημένος από καρκίνο στους πνεύμονες.
 

Τζορτζ Κοσμάτος
1941 – 2005

Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, δημιουργός μεγάλων εμπορικών επιτυχιών του Χόλιγουντ.
Ο Τζορτζ Κοσμάτος (George Cosmatos) γεννήθηκε στη Φλωρεντία στις 4 Ιανουαρίου 1941 από πατέρα έμπορο κεφαλλονίτικης καταγωγής και μητέρα, κόρη διπλωμάτη, με καταγωγή από την Κάσσο. Λόγω των επαγγελματικών υποχρεώσεων του πατέρα του μεγάλωσε στην Αίγυπτο και την Κύπρο.
Σπούδασε στη φημισμένη Σχολή Κινηματογράφου του Λονδίνου και έκανε το ντεμπούτο του ως ηθοποιός, κρατώντας ένα μικρό ρόλο στον «Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη το 1964.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 στράφηκε στη σκηνοθεσία και το 1985 καταξιώθηκε με την ταινία «Ράμπο 2», που έκανε αστέρι πρώτου μεγέθους τον Σιλβέστερ Σταλόνε. Το 1993 γύρισε τη «Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο», ένα από τα ελάχιστα κλασικά γουέστερν που γνώρισαν μεγάλη επιτυχία μετά από αυτά της εποχής του Σέρτζιο Λεόνε, με πρωταγωνιστές τους Κερτ Ράσελ, Βαλ Κίλμερ και Τσάρλτον Χέστον.
Γνωστές και επιτυχημένες εμπορικά είναι και οι ταινίες του «Το πέρασμα της Κασσάνδρας» (1976), «Απόδραση στην Αθήνα» (1978), με τους Μπαρτ Λάνκαστερ, Σοφία Λόρεν, Ρίτσαρντ Χάρις και Άβα Γκάρντνερ και «Κόμπρα» (1986).
Συχνά βρέθηκε στο στόχαστρο των κριτικών για την εμπορικότητα των ταινιών. Αυτός υπερασπιζόταν τις επιλογές του, λέγοντας ότι «είναι ένα είδος ψυχολογικής απελευθέρωσης να έχεις ένα ήρωα, που να παλεύει και να κάνει όλη τη λάντζα, ενώ εσύ να κάθεσαι αναπαυτικά και να τρως ποπ-κορν».
Τα τελευταία 25 χρόνια ζούσε στη Βικτόρια του Καναδά, που την θεωρούσε ησυχαστήριο του. Ο Τζορτζ Κοσμάτος μιλούσε 6 γλώσσες, ήταν δεινός σινεφίλ, βιβλιοφάγος και καπνιστής. Το πάθος του αυτό του στοίχισε τη ζωή, καθώς πέθανε στις 19 Απριλίου 2005, χτυπημένος από καρκίνο στους πνεύμονες.
 

Τζέρι Ράφερτι

1947 – 2011

Σκωτσέζος τραγουδοποιός, που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με τον τραγούδι Baker Street και τον δίσκο City to City. Ανήκε στον ευρύτερο χώρο του προοδευτικού ροκ (progressive rock).
O Τζέραλντ «Τζέρι» Ράφερτι (Gerry Rafferty) γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1947 στο Πέισλι της Σκωτίας και ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειάς του. Ο ιρλανδικής καταγωγής πατέρας του Τζόζεφ Ράφερτι δούλευε ως ανθρακωρύχος και οδηγός φορτηγού. Παρότι κουφός, του άρεσε να τραγουδά κυρίως ιρλανδικά επαναστατικά τραγούδια. Ήταν γερό ποτήρι και συχνά κακομεταχειριζόταν το νεαρό αγόρι, που δεν το συμπαθούσε ιδιαίτερα, καθώς είχε προέλθει από μία ανεπιθύμητη γέννα. Την ανατροφή και την προστασία του ανέλαβε η σκωτσέζα μάνα του Μέρι Σκίφινγκτον, η οποία του εμφύσησε την αγάπη για τη μουσική, μαθαίνοντάς του ιρλανδικά και σκωτσέζικα παραδοσιακά τραγούδια. Ο Τζέρι από μικρός άρχισε να σκαρώνει μελωδίες, επηρεασμένος από τα τραγούδια των Beatles και του Μπομπ Ντίλαν.
Με τον θάνατο του πατέρα του το 1963, ο νεαρός Τζέρι εγκαταλείπει το σχολείο. Αρχικά δουλεύει σε χασάπικο και στη συνέχεια ως κατώτερος εφοριακός υπάλληλος. Τα Σαββατοκύριακα, μαζί με τον παλιό συμμαθητή του Τζο Ίγκαν παίζουν σ’ ένα τοπικό γκρουπ, τους Mavericks. Κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας γνωρίζει τη 15χρονη κομμώτρια Κάρλα Βεντίλα, κόρη ιταλών μεταναστών. Θα παντρευτούν το 1970 και δύο χρόνια αργότερα θα αποκτήσουν μία κόρη, τη Μάρθα.
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘60 βρίσκουμε τον Τζέρι Ράφερτι ως πλανόδιο μουσικό στο Μετρό του Λονδίνου. Παράλληλα, σχηματίζει το γκρουπ Humblebums με τον μετέπειτα ηθοποιό Μπίλι Κόνολι, αλλά δεν γνωρίζει επιτυχία, παρά τα τρία άλμπουμ που ηχογράφησαν. Απαρατήρητο περνά και το προσωπικό άλμπουμ με τίτλο «Can I have My Money Back», όπως και το σινγκλ «Benjamin Day» / «There's Nobody Here» με το συγκρότημα των The Fifth Column, στο οποίο συμμετέχει και ο παλιόφιλός του Τζο Ίγκαν.
To 1972 μαζί με τον Ίγκαν σχηματίζουν τους Stealers Wheel και γνωρίζουν επιτυχία με το τραγούδι «Stuck In The Middle With You», που θα επανέλθει στο προσκήνιο είκοσι χρόνια αργότερα, όταν ο Κουέντιν Ταραντίνο θα το συμπεριλάβει στο σάουντρακ της ταινίας του Reservoir Dogs. Ήταν ένα πολλά υποσχόμενο συγκρότημα, που θεωρήθηκε ως η βρετανική απάντηση στους αμερικανούς Crosby, Stills, Nash and Young. Θα διαλυθεί το 1975, εξαιτίας των ασφυκτικών όρων που έθεσε στο συμβόλαιό τους η δισκογραφική τους εταιρεία Α&Μ. Ο Ράφερτι μισούσε τη δημοσιότητα και τις συναυλίες.
Στις 20 Ιανουαρίου 1978, ο Τζέρι Ράφερτι επανέρχεται στη δισκογραφία με το άλμπουμ «City to City», που περιλαμβάνει την μπαλάντα «Baker Street», σήμα κατατεθέν της μουσικής του διαδρομής. Το τραγούδι αναφέρεται στον γνωστό δρόμο του Λονδίνου και χαρακτηρίζεται από το οκτάμετρο ριφ (σύντομη μελωδική φράση), που παίζει το σαξόφωνοτου Ράφαελ Ρέιβενσκροφτ και το κιθαριστικό σόλο του Χιου Μπερνς. Το 2008 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο του Rolling Stone με τα 100 κορυφαία κιθαριστικά τραγούδια όλων των εποχών. Το άλμπουμ θα πούλησε πάνω από 5,5 εκατομμύρια αντίτυπα και στις 8 Ιουλίου 1978 εκθρόνισε το περίφημο σάουντρακ της ταινίας Saturday Night Feverαπό την κορυφή του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών. Ήταν μία ανάσα δροσιάς για τους φίλους του καλού τραγουδιού, μέσα στον ασφυκτικό κλοιό που είχε επιβάλλει η ντίσκο στη λαϊκή μουσική στα τέλη της δεκαετίας του ‘70.
Επιτυχία θα γνωρίσει και το επόμενο άλμπουμ του «Νιght Owl» (1979), όχι όμως και τα επακολουθήσαντα, εξαιτίας της απροθυμίας του Ράφερτι να τα υποστηρίξει με συναυλίες. Τελευταίες δημιουργικές αναλαμπές της καριέρας του, η συμμετοχή στο σάουντρακ της ταινίας «Local Hero» («Το Ίνδαλμα της Πόλης») το 1983 και η ενασχόλησή του με την παραγωγή του πρώτου επιτυχημένου σινγκλ των Proclaimers, «Letter from America» (1987).
Από το 2008 πύκνωσαν τα δημοσιεύματα του αγγλικού τύπου για την κατάσταση της υγείας του. Ο Τζέρι Ράφερτι, έχοντας κληρονομήσει την κακιά συνήθεια του πατέρα του, μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία, εξαιτίας ηπατικών προβλημάτων. Τα προηγούμενα χρόνια είχε απορρίψει συνεργασίες με καλλιτέχνες, όπως ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ και ο Έρικ Κλάπτον, επειδή «δεν τους θεωρούσε και τόσο καλούς». Το 1990 χώρισε από τη σύζυγό του, η οποία δεν μπορούσε να αντέξει τον εκρηκτικό του χαρακτήρα από την κατάχρηση αλκοόλ. Πέθανε, τελικά, στις 4 Ιανουαρίου 2011, σε ηλικία 63 ετών.

Δισκογραφία

• Can I Have My Money Back (1972)
• City to City (1978)
• Night Owl (1979)
• Snakes & Ladders (1980)
• Sleepwalking (1982)
• North & South (1988)
• On a Wing and a Prayer (1992)
• Over My Head (1994)
• The Best of Gerry Rafferty (1998)
• Another World (2000)
• The Best of 1970-1982: Days Gone Down (2006)
• Life Goes On (2009)

Ειδήσεις

Ελλάδα

• Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ότι η οριστική και πλήρης περικοπή της σύνταξης δημόσιου και στρατιωτικού υπαλλήλου, λόγω οριστικής καταδίκης του με αμετάκλητη δικαστική απόφαση, είναι αντίθεση στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
• Πάγωσε ο καταρράκτης Μπάλτα ντι Στρίγκα στο Ηλιοχώρι Ζαγορίου. Εντυπωσιακή φωτογραφία από το προηγούμενο κύμα κακοκαιρία που έπληξε τη χώρα. Από την Παρασκευή η χώρα μπαίνει ξανά στην κατάψυξη με το θερμόμετρο να μην ανεβαίνει πάνω από τους μηδέν βαθμούς Κελσίου, ενώ θα υπάρξουν και περιοχές κυρίως της βόρειας Ελλάδας όπου το θερμόμετρο θα δείξει ακόμα και -20 βαθμούς Κελσίου.
• Συνεχίζεται, σε υψηλούς τόνους, η αντιπαράθεση κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με αντικείμενο τη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ.Τζανακόπουλος απάντησε στα όσα είπε ο εκπρόσωπος της ΝΔ, Β.Κικίλιας για τα πρόσθετα μέτρα. Στη συνέχεια την σκυτάλη πήρε ο διευθυντής του γραφείου Τύπου της ΝΔ.
• Σε ετοιμότητα βρίσκονται οι υγειονομικές υπηρεσίες της χώρας, καθώς φαίνεται ότι «μπαίνουμε» σε φάση έξαρσης της γρίπης, με την κορύφωσή της να αναμένεται Φεβρουάριο-Μάρτιο και τους ειδικούς να επαναλαμβάνουν πως «ποτέ δεν είναι αργά για το εμβόλιο, έστω και τώρα οι ομάδες υψηλού κινδύνου πρέπει να εμβολιαστούν».
• Να αναλάβει τις ευθύνες του ζήτησαν από τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης εκπρόσωποι των αγροτών από όλη την Ελλάδα, σε συνάντηση που είχαν με τον Β.Αποστόλου, ο οποίος χαρακτήρισε τη συζήτηση διεξοδική και ζωηρή, υπογραμμίζοντας τις ενέργειες του υπουργείου προς την κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο αγροτικός χώρος. Οι αγρότες χαρακτήρισαν την συνάντηση -με κύριους άξονες το ασφαλιστικό και το φορολογικό- ως καθοριστικής σημασίας για το μέλλον των αγροτικών κινητοποιήσεων.

Κόσμος

• Δεκάδες άτομα τραυματίστηκαν όταν το τρένο στο οποίο επέβαιναν εκτροχιάστηκε στον τερματικό σταθμό Ατλάντικ στο Μπρούκλιν των ΗΠΑ. Οι επιβάτες είπαν ότι άκουσαν ένα δυνατό θόρυβο, σαν έκρηξη και ακολούθησε ένα τράνταγμα, που έκανε πολλούς να φύγουν από τις θέσεις τους. Ασθενοφόρα και διασώστες έσπευσαν για τις πρώτες βοήθειες.
• Η βασίλισσα Ελισάβετ απένειμε τίτλο τιμής σε μέλος του προσωπικού της, στη διάρκεια ιδιωτικής τελετής, επιστρέφοντας έτσι στα επίσημα καθήκοντά της, καθώς εξαλουθεί να αναρρώνει από βαρύ κρυολόγημα, το οποίο την υποχρέωσε να μην παραστεί στην χριστουγεννιάτικη και την πρωτοχρονιάτικη λειτουργία στην εκκλησία.
• Ισραηλινός στρατιώτης που πυροβόλησε και σκότωσε στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη παλαιστίνιο δράστη επίθεσης, ενώ αυτός κειτόταν τραυματισμένος στο έδαφος, καταδικάσθηκε από στρατοδικείο για ανθρωποκτονία, σε μια δίκη που έχει διχάσει το Ισραήλ.
• Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσετην Τετάρτη ότι ο συσχετισμός των διαφορετικών τρόπων ζωής με την επίθεση στο νυχτερινό κέντρο Ρέινα της Κωνσταντινούπολης την Πρωτοχρονιά συνιστά μια σκόπιμη προσπάθεια διχασμού του έθνους και υπογράμμισε ότι το τουρκικό κράτος δεν αναμείχθηκε ποτέ στον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
• Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί το Ισραήλ την απόφαση του ισραηλινού στρατοδικείου στην πολύκροτη υπόθεση του στρατιώτη Ελόρ Αζαρία, ο οποίος κατηγορείται ότι εκτέλεσε τον Παλαιστίνιο Αμπντέλ Φάταχ αλ Σαρίφ, που είχε επιτεθεί με μαχαίρι κατά στρατιωτών στη Χεβρώνα και είχε πέσει τραυματισμένος στο έδαφος. Η υπόθεση, η οποία έχει διχάσει την κοινή γνώμη, ήταν μία από τις πολλές εντός του 2016, κατά την οποία ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν ανήλικους Παλαιστινίους.

Οικονομία

• Συνεχίστηκε την Τετάρτη, για πέμπτη συνεχόμενη συνεδρίαση, η ανοδική κίνηση στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με την αγορά να καταφέρνει να βρίσκει ερείσματα έναντι στην τραπεζική διόρθωση. O Γενικός Δείκτης Τιμών έκλεισε στις 657,54 μονάδες, σημειώνοντας άνοδο 0,14%.
• Το σύνολο των ιταλών σχολιαστών συμφωνεί πως τα προβλήματα της Monte dei Paschi di Siena, της αρχαιότερης τράπεζας στην Ευρώπη (ιδρύθηκε το 1472) οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στις αθέμιτες πιέσεις και παρεμβάσεις του πολιτικού συστήματος. Δάνεια 8 δισ. ευρώ σε εταιρείες του Μπερλουσκόνι, χρηματοδοτήσεις διάφορων δραστηριοτήτων και αθλητικών ομάδων είναι μεταξύ των σχεδίων που ενέκρινε το ημικρατικό ίδρυμα που ήλεγχε την τράπεζα, με καταστροφικές, όπως αποδείχθηκε, συνέπειες.
• «Εκβιαστική τακτική των φαρμακευτικών εταιρειών, που στοχεύουν αποκλειστικά και μόνο στο κέρδος, με την επίφαση του ανταγωνισμού και το πρόσχημα της μείωσης των τιμών μέσω αυτού», καταγγέλλει ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος (ΠΦΣ) με αφορμή την εφαρμογή υπουργικής απόφασης για την απελευθέρωση της τιμής των Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΥΣΥΦΑ).
• Στο 2,97% διαμορφώθηκε η απόδοση σε δημοπρασία εντόκων γραμματίων διάρκειας 26 εβδομάδων, ύψους 1.250 εκατ. ευρώ που διενεργήθηκε την Τετάρτη. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΟΔΔΗΧ, υποβλήθηκαν συνολικές προσφορές ύψους 1.625 εκατ. ευρώ, που υπερκάλυψαν το ζητούμενο ποσό κατά 1,30 φορές.
• Μειώθηκαν κατά 390.534 οι άνεργοι στην Ισπανία το 2016, σύμφωνα με στοιχεία του ισπανικού υπουργείου Απασχόλησης που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Το ποσοστό μείωσης της ανεργίας φτάνει στο 9,54%.

Αθλητισμός

• Αρκετές εκπλήξεις είχε η 8η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Football League, με αποτέλεσμα να αλλάξει η κατάσταση στην κορυφή της βαθμολογίας και ο Απόλλων Σμύρνης να πιάσει κορυφή. Η Λαμία στο Αίγιο δέχθηκε το πρώτο της γκολ για τη φετινή σεζόν στο πρωτάθλημα και παράλληλα την πρώτη της ήττα που την έφερε στην δεύτερη θέση. Αυτό σε συνδυασμό και με την ήττα του Άρη από την Καλλιθέα με 2-0 την Τρίτη (3/1) διαφοροποίησε την βαθμολογία του πρωταθλήματος. Έδαφος έχασε και ο ΟΦΗ με την ήττα από τον Αγροτικό Αστέρα με 2-1, ενώ σημαντικούς βαθμούς πήραν η Ελευσίνα στην Καρδίτσα, και τα Χανιά με τη νίκη τους με 2-0 μέσα στην Κομοτηνή απέναντι σε έναν Πανθρακικό που πλέον μπαίνει σε δύσκολη τροχιά.
• Με το δεύτερο πιάτο συνεχίζεται σήμερα, Τετάρτη, η εξ αναβολής πρώτη αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ. Από το πρόγραμμα της ημέρας ξεχωρίζουν οι αγώνες του Ολυμπιακού με τον Αστέρα Τρίπολης στο στάδιο Καραϊσκάκη και της ΑΕΚ με τον Παναιτωλικό στο ΟΑΚΑ. Νωρίτερα, στον πρώτο χρονικά αγώνα της ημέρας, Κέρκυρα και Ατρόμητος έμειναν στην ισοπαλία (Κέρκυρα - Ατρόμητος 1-1). Στη συνέχεια ΑΕΛ και Βέροια ρίχνονται στην μεταξύ τους αναμέτρηση σε έναν αμφίρροπο αγώνα.
• Δύο γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο διαμόρφωσαν το 1-1 στην αναμέτρηση της Κέρκυρας με τον Ατρόμητο, στο πλαίσιο της εξ αναβολής 1ης αγωνιστικής της Super League. Οι «Φαίακες» προηγήθηκαν στο 5΄ με τον Κόντο και οι Περιστεριώτες ισοφάρισαν στο 9΄ με τον Λε Ταλέκ, με το σκορ να μην αλλάζει ως το τέλος της αναμέτρησης. Οι γηπεδούχοι τελείωσαν τον αγώνα με δέκα παίκτες, λόγω αποβολής του Τουράμ στο 81΄.
• Την πρώτη του χειμερινή μεταγραφή ανακοίνωσε ο ΠΑΟΚ, επισημοποιώντας την απόκτηση του Λάζαρου Λάμπρου από τον Ηρακλή. Ο ποδοσφαιριστής υπέγραψε συμβόλαιο για 3,5 χρόνια, ως το καλοκαίρι του 2020.
• Η Κίνα δεν σταματά. Αφού εξασφάλισε στο πρωτάθλημα της, Τέβες, Όσκαρ, Βίτσελ , συνεχίζοντας τις προσπάθειες για Ντιέγκο Κόστα και Κάλινιτς, την Τετάρτη έκανε… επίθεση και για τον Πιερ-Εμερικ Ομπαμεγιάνκ.

• 
  ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ...

  Ο Έρικ Κλάπτον και ο Τζακ Νίκολσον μεγάλωσαν με την εντύπωση ότι η μητέρα τους ήταν η αδερφή τους.
  

  ΕΙΠΕ...

  Η ιστορία είναι η αφήγηση γεγονότων που δόθηκαν για αληθινά, σε αντίθεση με τη μυθολογία που είναι η αφήγηση γεγονότων που δόθηκαν για ψεύτικα.
  
  

  Βολτέρος

  Φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ, γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος.
  https://www.sansimera.gr/
  
  Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ
  
  
  

Πέμπτη 5/1

02:00 7°C 98% 3 Μπφ Δ 16 Km/h ΒΡΟΧΗ 08:00 7°C 3°C 97% 5 Μπφ Δ 35 Km/h55 Km/h ΒΡΟΧΗ 14:00 9°C 6°C 92% 4 Μπφ Δ 24 Km/h ΒΡΟΧΗ 20:00 9°C 6°C 97% 4 Μπφ ΝΔ 24 Km/h ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

        Καλό  σας  βράδυ , χρόνια  πολά 

   ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ  ΧΩΡΙΑΝΟΙ  ΚΑΙ  ΦΙΛΟΙ  ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΕΣ  ΚΑΛΗ  ΦΩΤΙΣΗ 

      ΣΗΜΕΡΑ  ΛΕΜΕ  ΤΑ  ΚΑΛΑΝΤΑ  ΤΩΝ  ΦΩΤΩΝ 




,

          ΧΡΟΝΙΑ   ΠΟΛΛΑ  ΚΑΙ  ΤΟΥ  ΧΡΟΝΟΥ 
                       www.lidoriki.com 

Αμύθητα θαμμένα πλούτη, η προσπάθεια ανακάλυψης των οποίων έχει στοιχίσει πολλές ζωές

---

Για περισσότερα από 220 χρόνια, αφοσιωμένοι κυνηγοί θησαυρών αναζητούν απάντηση στο μυστήριο του Oak Island, που βρίσκεται στην νότια ακτή της Νέας Σκωτίας του Καναδά. Κι ενώ παραμένει μέχρι σήμερα ασαφές τι ακριβώς ψάχνουν -χρυσάφι πειρατών, τα χαμένα χειρόγραφα του Σαίξπηρ, ένα βυθισμένο πλοίο των Βίκινγκ;- ορισμένοι έχουν πληρώσει το «κυνήγι» αυτό ακόμη και με το ακριβότερο τίμημα: Το 1961, τέσσερις άνθρωποι πέθαναν στη διάρκεια ανασκαφής στον διάσημο «λάκκο με τα χρήματα» του νησιού.
Η αναζήτηση με την ελπίδα εντοπισμού ενός αμύθητου θησαυρού συνεχίζεται μέχρι σήμερα στο Oak Island. Η περίπτωση αυτή δεν είναι σίγουρα η μοναδική. Υπάρχουν τουλάχιστον άλλες έξι ιστορίες θρυλικών χαμένων θησαυρών που έχουν «στοιχειώσει» τη φαντασία αρχαιολόγων και κυνηγών θησαυρών ανά τους αιώνες.

Η Κιβωτός της Διαθήκης

Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο Μωυσής είχε ένα επίχρυσο ξύλινο κιβώτιο, γνωστό ως Κιβωτός της Διαθήκης, που κατασκευάστηκε με εντολή του ίδιου του Θεού. Σκοπός της ύπαρξής του ήταν η φύλαξη ιερών κειμηλίων, ανάμεσα στα οποία και δύο πέτρινες πλάκες που περιλάμβαναν τις 10 εντολές.
Οι Ισραηλίτες κουβάλησαν την Κιβωτό στη διάρκεια της 40χρονης περιπλάνησής τους, για να τη μεταφέρουν στη συνέχεια στον Ναό του Σολομώντα στην Ιερουσαλήμ. Το 607 π.Χ., οι Βαβυλώνιοι πολιόρκησαν την Ιερουσαλήμ και έσφαξαν πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους, οδηγώντας τους επιζώντες στην εξορία. Όταν οι Ισραηλίτες επέστρεψαν, η Κιβωτός είχε πλέον εξαφανιστεί, μαζί με άλλους ανεκτίμητης αξίας θησαυρούς. Παραμένει άγνωστο αν το ιερό αυτό κιβώτιο κρύφτηκε κάπου πριν από την πολιορκία προκειμένου να προστατευτεί από τους εισβολείς, ή αν καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους.
Σε κάθε περίπτωση, αρχαιολόγοι και κυνηγοί θησαυρών αναζητούν το ιερό αυτό κιβώτιο για περισσότερο από έναν αιώνα, χωρίς επιτυχία.

Ο θησαυρός του Μοντεζούμα

Όταν το 1519, ο Ερνάν Κορτές έφτασε στην πρωτεύουσα των Αζτέκων, Τενοτστιτλάν, ο αυτοκράτορας Μοντεζούμα υποδέχτηκε τον ίδιο και τους άντρες τους με μια μεγάλη τελετή. Οι Αζτέκοι πρόσφεραν στον Κορτές ακόμη και χρυσό και ασήμι, ελπίζοντας ότι αυτοί οι «θεοί» με το λευκό δέρμα θα άφηναν την Τενοτστιτλάν στην ησυχία της.
Άπληστοι για περισσότεροι, οι Ισπανοί έθεσαν τον Μοντεζούμε σε κατ’ οίκον περιορισμό και με τη βοήθεια τοπικών συμμάχων λεηλάτησαν την πόλη και τρομοκράτησαν τους κατοίκους της. Έπειτα από μια βάναυση σφαγή στη διάρκεια θρησκευτικής γιορτής, οι Αζτέκοι ξεσηκώθηκαν και στη διάρκεια της ταραχής ο Μοντεζούμα σκοτώθηκε. Δεχόμενες επίθεση, οι ισπανικές δυνάμεις αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από τη Τενοτστιτλάν και να πετάξουν όλα τα πλούτη τους στα νερά της λίμνης Τεξκόκο, καθώς έτρεχαν για να γλιτώσουν από την οργή. Και παρόλο που ο Κορτές επέστρεψε με τον στρατό του ανανεωμένο την επόμενη χρονιά και κατέκτησε τους Αζτέκους για τα καλά, ο αποκαλούμενος «θησαυρός του Μοντεζούμα» θα παρέμενε για πάντα χαμένος.
Η πιο δημοφιλής θεωρία θέλει όλα αυτά τα πλούτη να παραμένουν στον βυθό της λίμνης Τεξκόκο. Πάντως, πολλοί έχουν επιχειρήσει να την ερευνήσουν για να τα εντοπίσουν, χωρίς καμία επιτυχία. Σύμφωνα με έναν άλλο θρύλο, που διαδόθηκε από τους απογόνους των Αζτέκων, περισσότεροι από 2.000 άντρες εντόπισαν τον θησαυρό και κατευθύνθηκαν, μαζί με τη σορό του Μοντεζούμα, προς τον βορρά.

Ο θησαυρός του Μαυρογένη

Ο πιο διάσημος πειρατής της ιστορίας (το πραγματικό του όνομα ήταν Έντουαρντ Τιτς) βρέθηκε στη θάλασσα από νεαρή ακόμη ηλικία και άρχισε τη δράση του ήδη από την περίοδο του Πολέμου της Ισπανικής Διαδοχής στις αρχές του 18ου αιώνα. Μέχρι να στραφεί τελικά αποκλειστικά στην πειρατεία. Από το 1716 έως το 1718, ο Μαυρογένης και το πλοίο του «Η εκδίκηση της βασίλισσας Άννας» περιφέρονταν στις Δυτικές Ινδίες και την ατλαντική ακτή της Βόρειας Αμερικής, καιροφυλακτώντας για πλοία που επέστρεφαν στην Ισπανία φορτωμένα με χρυσό, ασήμι και άλλους θησαυρούς από το Μεξικό και τη Νότια Αμερική.
Στα τέλη του 1718, οι βρετανικές ναυτικές δυνάμεις υπό την καθοδήγηση του υπολοχαγού Ρόμπερτ Μέιναρντ κατάφεραν να σκοτώσουν τον διαβόητο πειρατή έπειτα από μια σκληρή μάχη. Ο Μαυρογένης αποκεφαλίστηκε και οι Βρετανοί έριξαν το ακέφαλο πτώμα στη θάλασσα. Το κεφάλι το παλούκωσαν πάνω στον πρόβολο του πλοίου με στόχο να αποθαρρύνουν τους άλλους πειρατές.
Πριν από τον θάνατό του, ο Μαυρογένης είχε υποστηρίξει πως είχε κρύψει τον τεράστιο θησαυρό του, χωρίς όμως να αποκαλύψει σε κανέναν την τοποθεσία. Κυνηγοί θησαυρών τον αναζητούν έκτοτε, ψάχνοντας για στοιχεία οπουδήποτε: από τις ακτές της Βιρτζίνια έως την Καραϊβική και τα νησιά Κέιμαν.

Ο θησαυρός της Λίμα

Το 1820, καθώς οι δυνάμεις του επαναστατικού ηγέτη Χοσέ ντε Σαν Μαρτίν προχωρούσαν προς τη Λίμα του Περού, οι ισπανικές αρχές έσπευσαν να διασώσουν τα πλούτη που είχαν συγκεντρώσει από την κατάκτηση της αυτοκρατορίας των Ίνκας τον 16ο αιώνα. Εμπιστεύτηκαν στον βρετανό καπετάνιο Γουίλιαμ Τόμσον να κρύψει τον θησαυρό στο πλοίο του, Mary Dear, και να ανοιχτεί στη θάλασσα έως ότου θα ήταν ασφαλές να επιστρέψει στη Λίμα.
Αντ’ αυτού, ο Τόμσον και το πλήρωμά του σκότωσαν τη φρουρά του ισπανού αντιβασιλέα και το έσκασαν με τα λάφυρα. Όταν ένα ισπανικό πλοίο κατέλαβε το Mary Dear, ολόκληρο το πλήρωμα εκτελέστηκε, με εξαίρεση τον Τόμσον και το πρωτοπαλίκαρό του, που υποσχέθηκαν να αποκαλύψουν πού είχαν θάψει τον θησαυρό.
Όταν όμως έφτασαν στα νησιά Κόκος, κοντά στη σημερινή Κόστα Ρίκα, ο Τόμσον και ο σύντροφός του απέδρασαν στη ζούγκλα και ουδείς άκουσε ξανά για αυτούς. Έκτοτε, περισσότερες από 300 εκστρατείες έχουν οργανωθεί και αποτύχει να εντοπίσουν τον Θησαυρό της Λίμα. Ένας θησαυρός που εκτιμάται πως σήμερα θα άξιζε περισσότερα από 200.000.000 δολάρια!

Ο Θησαυρός του Μόσμπι

Αρχές Μαρτίου του 1863, ο συνταγματάρχης της Συνομοσπονδίας του Νότου Τζον Σίνγκλετον Μόσμπι και η ομάδα του έπιασαν στον ύπνο περισσότερους από 40 στρατιώτες της Ένωσης, αντιμετωπίζοντάς του χωρίς καν να χρειαστεί να βγάλουν τα όπλα τους. Από τα καταλύματα του στρατηγού της Ένωσης Έντουιν Στάντον, πιστεύεται ότι ο Μόσμπι άρπαξε έναν σάκο γεμάτο με πολύτιμα αντικείμενα αξίας 350.000 δολαρίων: χρυσό, ασήμι, κηροπήγια, κοσμήματα, καθώς και οικογενειακά κειμήλια που είχαν αφαιρεθεί από σπίτια πλούσιων ιδιοκτητών φυτειών στη Βιρτζίνια.
Καθώς ο Μόσμπι μετέφερε τον Στάντον και άλλους αιχμαλώτους πίσω από τις γραμμές της Συνομοσπονδίας, τον προειδοποίησαν ότι μια μεγάλη ομάδα στρατιωτών της Ένωσης βρισκόταν κοντά. Αντιμέτωπος με τον κίνδυνο μιας μάχης, ο Μόσμπι είπε στους άντρες του να θάψουν τον σάκο με τα πολύτιμα αντικείμενα ανάμεσα σε δύο μεγάλα πεύκα, τα οποία σημάδεψε με το μαχαίρι του.
Οι άντρες του Μόσμπι απέφυγαν τελικά τη σύγκρουση και επέστρεψαν πίσω από τις γραμμές της Συνομοσπονδίας. Όταν όμως γύρισαν για να πάρουν τα πλούτη, τους έπιασαν και τους κρέμασαν. Ο Μόσμπι ουδέποτε επέστρεψε για τον θησαυρό και ουδέποτε είπε σε κάποιον το σημείο όπου τον είχε κρύψει. Ενδεχομένως να βρίσκεται ακόμη θαμμένος στα δάση της κομητείας Φέρφαξ, στη σημερινή Βιρτζίνια.

Ο χρυσός των Ναζί στη λίμνη Τόπλιτζ

Καθώς ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος πλησίαζε στο τέλος του και η Γερμανία βρισκόταν κοντά στην ήττα, το ναζιστικό καθεστώς έψαχνε κρυψώνες για τους πολύτιμους θησαυρούς που είχε αρπάξει στη διάρκεια των τελευταίων έξι ετών από μουσεία και οικογένειες Εβραίων από όλη την Ευρώπη. Ακόμη και σήμερα, οι φήμες μιλούν για ένα «τρένο φάντασμα» των Ναζί, που φέρεται να μετέφερε έως και 300 τόνους χρυσού και άλλων πολύτιμων αντικειμένων μέσω ενός μυστικού δικτύου τούνελ στην Πολωνία.
Στη λίμνη Τόπλιτζ, στις αυστριακές Άλπεις, αξιωματούχοι των Ναζί πιστεύεται ότι βύθισαν χρυσό αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων. Μέχρι σήμερα, κανένα κομμάτι τους δεν έχει εντοπιστεί. Το 1959, δύτες ανέσυραν κιβώτια γεμάτα με χρήματα από νομίσματα συμμαχικών χωρών αξίας εκατομμυρίων δολαρίων, όλα πλαστά. Επρόκειτο για μέρος του σχεδίου του Χίτλερ να αποδυναμώσει τις οικονομίες των εχθρών του μέσω πληθωρισμού.
Μέχρι σήμερα, τουλάχιστον επτά άνθρωποι έχουν πνιγεί στα παγωμένα νερά της λίμνης αναζητώντας τον χαμένο χρυσό των Ναζί…


http://www.newsbeast.gr/



 Πίσω στα παλιά