ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ...ΕΔΩ..ΛΙΔΟΡΙΚΙ ..

ΕΚΔΡΟΜΕΣ ΛΙΔΟΡΙΚΙΩΤΙΚΕΣ - ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΕΣ

Καλημέρα  Λιδορικιώτες και  καλό  Σαββατοκύριακο
Καλημέρα  στους  φίλους  του χωριού μας  σε  όλα  τα  μήκη και τα  πλάτη  της  γης
ΣΑΒΒΑΤΟ  ΣΗΜΕΡΑ  6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2016
Ανατολή Ήλιου: 07:23
Δύση Ήλιου: 17:54
Σελήνη 27 ημερών

• Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής
• ΣΑΝ  ΣΗΜΕΡΑ 
• 
  
• ΓΕΓΟΝΟΤΑ

μ. Χ.
1820

Ξεκινά η πρώτη προσπάθεια επαναπροώθησης των μαύρων από την Αμερική στην Αφρική, με τη δημιουργία του κράτους της Λιβερίας.
1885

Η κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπηκαταρρέει, εξαιτίας του επεισοδίου Νίκολσονκαι της βαριάς φορολογίας.
1922

Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Ελεύθερο Βήμα» (σήμερα «Το Βήμα»), που πρόσκειται στο κόμμα των Φιλελευθέρων (Βενιζελική παράταξη). Μεταξύ των ιδρυτών της, οΔημήτριος Λαμπράκης.
1930

Η Αλίκη Διπλαράκουεκπροσωπεί τη χώρα μας στον διαγωνισμό ομορφιάς «Μις Ευρώπη», που διεξάγεται στο Παρίσι. Επιβεβαιώνοντας τα προγνωστικά, αναδεικνύεται η ομορφότερη γυναίκα της Ευρώπης για το 1930.
1958

Επτά ποδοσφαιριστές της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σκοτώνονται σε αεροπορικό δυστύχημαστο Μόναχο.
1982

Το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας καταργεί τις ποδιές των μα
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0602#ixzz3zLje8mqI
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ 
μ. Χ.
1748

Γιόχαν Άνταμ Βάισχαουπτ, γερμανός φιλόσοφος και ιδρυτής της μυστικής σέχτας των Ιλουμινάτι (Πεφωτισμένοι). (Θαν. 18/11/1830)
1911

Ρόναλντ Ρίγκαν, αμερικανός ηθοποιός και 40ος πρόεδρος των ΗΠΑ. (Θαν. 5/6/2004)
1945

Μπομπ Μάρλεϊ, τζαμαϊκανός τραγουδιστής της ρέγγε. (Θαν. 11/5/1981)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0602#ixzz3zLk3I7XA
ΘΑΝΑΤΟΙ
μ. Χ.
1515

Άλδος Μανούτιος, ιταλός τυπογράφος, που διέσωσε μεγάλο μέρος της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.(Γεν. 1449)
1804

Τζόζεφ Πρίστλεϊ, κληρικός, πολιτικός επιστήμονας και φυσικός, που συνεισέφερε τα μέγιστα στην ανακάλυψη του οξυγόνου. (Γεν. 13/3/1733)
2011

Γκάρι Μουρ, άγγλος κιθαρίστας και τραγουδιστής, μέλος -μεταξύ άλλων- του συγκροτήματος Thin Lizzy. (Γεν. 4/4/1952)
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/almanac/0602#ixzz3zLkI2APf

Η Αεροπορική Τραγωδία του

Μονάχου

Το μοιραίο αεροσκάφος
444
0
Στις 6 Φεβρουαρίου 1958 ένα αεροπλάνο, που μετέφερε πίσω στην πατρίδα την αποστολή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, συνετρίβη κατά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο Ριμ του Μονάχου, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 23 από τους 43 επιβαίνοντες. Η πτήση τσάρτερ της British Airways προερχόταν από το Βελιγράδι, όπου οι μπέμπηδες του Ματ Μπάσμπι είχαν αποσπάσει ισοπαλία 3-3 από τον Ερυθρό Αστέρα και είχαν προκριθεί στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης.
Τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Φεβρουαρίου, το ελικοφόρο Airspeed Ambassador προσγειώθηκε στο Μόναχο για ανεφοδιασμό. Το μοιραίο συνέβη στις 3:04 τα ξημερώματα, κατά την τρίτη προσπάθεια απογείωσης, λόγω χιονοθύελλας. Το αεροπλάνο απέτυχε να κερδίσει ύψος και κατέπεσε σ'ένα χωράφι δίπλα στο αεροδρόμιο. Τα συνεργεία διάσωσης ανέσυραν νεκρούς 7 ποδοσφαιριστές (Τζεφ Μπεντ, Ρότζερ Μπερν, Έντι Κόλμαν, Μαρκ Τζόουνς, Ντέιβιντ Πεγκ, Τόμι Τέιλορ και Λίαμ Γουίλαν), 7 δημοσιογράφους, 4 στελέχη της ομάδας, 2 μέλη του πληρώματος και δύο φιλάθλους. Ο σπουδαίος ποδοσφαιριστής Ντάνκαν Έντουαρντς πέθανε λίγες μέρες αργότερα από τα βαριά του τραύματα σε νοσοκομείο του Μονάχου.
Η είδηση «πάγωσε» τον φίλαθλο κόσμο, όχι μόνο στο Νησί. Η νεανική και ταλαντούχα ομάδα της Μάντσεστερ, εξ ου και το προσωνύμιο Μπέμπηδες, βρέθηκε ξαφνικά χωρίς 8 επίλεκτα στελέχη της στο πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα του κόσμου.
Οι γερμανικές αρχές κατηγόρησαν τον πιλότο Τζέιμς Θέιν ως υπαίτιο του δυστυχήματος, επειδή δεν ολοκλήρωσε τη διαδικασία αποπαγοποίησης των φτερών του αεροπλάνου. Η British Airways τον απέλυσε αμέσως και χρειάστηκαν 10 χρόνια δικαστικών αγώνων για να απαλλαγεί από κάθε κατηγορία. Όμως, ο Θέιν είχε εγκαταλείψει τους ουρανούς και ασχολείτο με κάτι πιο γήινο, την εκτροφή πουλερικών.
Το μέλλον της Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ μετά το δυστύχημα φάνταζε δυσοίωνο, χωρίς 10 πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές της (εκτός από τους 8 νεκρούς, 2 ακόμη αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση λόγω των σοβαρών τραυμάτων τους) και με τον Ματ Μπάσμπι στο νοσοκομείο βαριά τραυματισμένο. Όμως, οι εναπομείναντες παίκτες, μαζί με αρκετούς εφήβους, έδειξαν χαρακτήρα και κατόρθωσαν να φθάσουν ως τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας, όπου έχασαν με 2-0 από την Μπόλτον.
Ο προπονητής της ομάδας Ματ Μπάσμπι, που εν τω μεταξύ είχε αναρρώσει από τα σοβαρά τραύματά του, ξεκίνησε την επόμενη αγωνιστική περίοδο (1958-1959) τη δημιουργία μιας νέας γενιάς μπέμπηδων. Το 1967 η ομάδα αυτή, με επικεφαλής τους διασωθέντες από το δυστύχημα Μπόμπι Τσάρλτον και Μπίλ Φόουκς, αλλά και τον νεαρό Τζορτζ Μπεστ, κατέκτησε το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών για την Αγγλία, συντρίβοντας την Μπενφίκαμε 4-1. Η Αεροπορική Τραγωδία του Μονάχου, όπως έμεινε στην ιστορία, βοήθησε να καλλιεργηθεί ο μύθος της ομάδας και σήμερα η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι ίσως η δημοφιλέστερη ποδοσφαιρική ομάδα του πλανήτη.
Την ημέρα μνήμης για τους φίλους της Γιουνάιτεντ διαλέγουν οι μεγάλοι τους αντίπαλοι, οι οπαδοί της Μάντσεστερ Σίτι, για να τους προκαλέσουν, μιμούμενοι την πτώση και τη συντριβή του αεροπλάνου. Ανάλογα μακάβρια αστεία από τους οπαδούς της Σίτι γίνονται και στα ντέρμπι μεταξύ των δύο ομάδων.

Τραγούδια εμπνευσμένα από το τραγικό συμβάν:

• The Flowers of Manchesterαπό τους The Spinners (1962)
• Basby Babesαπό τον Iain Matthews (1990)
• Munich Air Disaster, 1958από τον Morrissey (2004)
• News and Tributesαπό τους The Futureheads (2006)

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/218#ixzz3zLkbcBx2

Μπομπ Μάρλεϊ

1945 – 1981

4541
0
Τραγουδοποιός από την Ιαμαϊκή (Jamaica), που διεθνοποίησε τη μουσική ρέγκε και την κουλτούρα των Ρασταφάρι.
Ο Μπομπ Μάρλεϊ (Bob Marley) γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1945 στο χωριό Νάιν Μάιλς ως Ρόμπερτ Νέστα Μάρλεϊ. Ήταν γιος του πενηντάχρονου άγγλου λευκού στρατιωτικού Νόρβαλ Σινκλέρ Μάρλεϊ και της δεκαοκτάχρονης Σιντέλα Μπούκερ, μιας ντόπιας μαύρης. Ο πατέρας του ζούσε στο Λίβερπουλ, αλλά βοηθούσε οικονομικά τον μικρό του γιο και τη μητέρα του, μέχρι τον θάνατό του το 1955. Τότε, ο Μπομπ και η μητέρα του αναγκάσθηκαν να μετακομίσουν στον τενεκοδομαχαλά Τρέντσταουν του Κίνγκστον, ελλείψει χρημάτων. Εκεί ο μικροσκοπικός Μπομπ (δεν ξεπέρασε ποτέ το 1,63 μ. σε ύψος), αναγκάσθηκε να ατσαλώσει τον χαρακτήρα του για να επιβιώσει, καθώς αντιμετώπιζε την προκατάληψη τόσο των λευκών όσο και των μαύρων.
Σε ηλικία 14ων ετών, εγκατέλειψε το σχολείο και άρχισε να δουλεύει ως βοηθός οξυγονοκολλητή. Τις ελεύθερες ώρες του έπαιζε μουσική με τον φίλο του Νέβιλ «Μπάνι» Λίβινγκστον (γνωστότερο αργότερα ως Μπάνι Γουέιλερ) και τον Τζο Χιγκς, έναν εκκολαπτόμενο τραγουδιστή και μέλος του κινήματος των Ρασταφάρι, ένα περίεργο κράμα από βιβλικές προφητείες, φιλοσοφία της επιστροφής στη φύση και μαύρου εθνικισμού, που αποθεώνει τη λατρεία της μαριχουάνας και τη νοσταλγία επιστροφής στην Αφρική. Στην παρέα προστέθηκε και ο νεαρός Πίτερ Μάκιντος (γνωστός αργότερα ως Πίτερ Τος). Το 1962 ο Μάρλεϊ ηχογράφησε τα δύο πρώτα του σινγκλ Judge Notκαι One Cup of Coffee, που πέρασαν απαρατήρητα και τα γνωρίσαμε από τις μεταθανάτιες συλλογές τραγουδιών του.
Το 1963, οι Μάρλεϊ, Λίβινγκστον και Μάκιντος σχημάτισαν ένα γκρουπ, που έπαιζε σκα και ροκστίντι μουσική (πρώιμες μορφές ρέγγε), με την ονομασία The Teenagers. Μετά από συνεχείς αλλαγές, το συγκρότημα κατέληξε στην ονομασία The Wailers. H επιτυχία δεν ήρθε και ο Μάρλεϊ αναγκάσθηκε να μετακομίζει με τη γυναίκα του Ρίτα Άντερσον στο σπίτι της πεθεράς του στο Ντελαγουέρ των ΗΠΑ, όπου δούλεψε ως εργάτης στη χημική βιομηχανία Ντιπόνκαι την αυτοκινητοβιομηχανία Κράισλερ.
Η μισθωτή εργασία δεν τον ενθουσίασε και το 1967 επέστρεψε στο νησί για να ασχοληθεί και πάλι με τη μουσική. Τότε έγινε μέλος του κινήματος των Ρασταφάρι και υιοθέτησε τα χαρακτηριστικά κοτσιδάκια (dreadlocks), που έγιναν το σήμα κατατεθέν του και αργότερα παγκόσμια μόδα.

Bob Marley & The Wailers
Από το 1968 έως το 1972 οι Γουέιλερςξαναηχογράφησαν κάποια από τα παλιά τους κομμάτια, εμπορικοποίησαν τον ήχο τους και χτύπησαν τις πόρτες των δισκογραφικών εταιρειών. Το 1972 κυκλοφόρησε το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο Catch A Fire (Stir It Up,Kinky Reggae), που κινήθηκε καλά. Ένα χρόνο αργότερα ακολούθησε το Burnin'με τραγούδια όπως τα Get Up, Stand Upκαι το I shot the Sheriff, που έγινε παγκόσμια επιτυχία στη διασκευή του Έρικ Κλάπτον και βοήθησε στην εκτόξευση της δημοτικότητας του Μπομπ Μάρλεϋ.
Το 1974 οι Γουέιλερςδιαλύθηκαν, λόγω διαφωνιών. Οι Λίβινγκστον και Μάκιντος ακολούθησαν σόλο καριέρα, ο πρώτος ως Μπάνι Γουέιλερ και ο δεύτερος ως Πίτερ Τος. Ο Μάρλεϊ κράτησε το όνομα του συγκροτήματος και εμφανιζόταν ως Μπομπ Μάρλεϊ και Γουέιλερς με μουσικούς, όπως οι αδελφοί Κάρλτον και Άστον Μπάρετ στο ρυθμικό τμήμα και οι Τζούνιορ Μάρβινκαι Αλ Άντερσον στις κιθάρες. Τους συνόδευε πάντα στα φωνητικά το γυναικείο τρίο I Threes, που το αποτελούσαν η γυναίκα του Μάρλεϊ, Ρίτα, η Μάρσια Γκρίφιθς και η Τζούντι Μόουατ.
Το 1975 σημειώνει την πρώτη παγκόσμια επιτυχία του με το τραγούδι No Woman, No Cryαπό το άλμπουμ Natty Dread. Τον επόμενο χρόνο το Rastaman Vibrationγνωρίζει μεγάλη επιτυχία στις ΗΠΑ και παραμένει για τέσσερεις εβδομάδες στα δέκα πρώτα άλμπουμ του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών. Τώρα, ο Μπομπ Μάρλεϊ είναι ένας καλλιτέχνης παγκοσμίου βεληνεκούς, με γεμάτες συναυλίες όπου κι αν εμφανίζεται. Η ρέγκε (ένα κράμα σκα, ρυθμ εντ μπλουζ και ροκ, μια μουσική νευρώδης και ράθυμη συγχρόνως) γίνεται παγκόσμια μουσική γλώσσα και επηρεάζει πολλούς καλλιτέχνες σε κάθε σημείο του πλανήτη.
Το Δεκέμβριο του 1976 ο Μάρλεϊ επιστρέφει δόξη και τιμή στην Ιαμαϊκή για να συμβάλει στην εκτόνωση των πολιτικών συγκρούσεων, αλλά παραλίγο να χάσει τη ζωή του, όταν άγνωστοι αποπειρώνται να τον δολοφονήσουν. Εγκαταλείπει άρον-άρον το νησί και εγκαθίσταται στο Λονδίνο, όπου ηχογραφεί δύο άλμπουμ, το Exodus (Exodus, Waiting in Vain, Jammin', One Love) και το Kaya (Is this Love, Sun is shinning). To 1978 επιστρέφει στην πατρίδα του και διοργανώνει μια συναυλία πολιτικής συμφιλίωσης, που έμεινε στην ιστορία ως One Love Peace Concert.
Την ίδια χρονιά κυκλοφορεί το διπλό «ζωντανό» άλμπουμ Babylon by Busκαι το πολιτικά φορτισμένο Survival, με τραγούδια όπως τα Zimbabwe, Africa Unite, Wake Up and LiveκαιSurvival. Το 1980, το Uprisingείναι το πιο θρησκευτικό του άλμπουμ, που έμελλε να είναι το κύκνειο άσμα του. Περιείχε τραγούδια όπως τα Redemption Songκαι Forever Loving Jah.
Τον Ιούλιο του 1977, ο Μάρλεϊ ένοιωσε ενοχλήσεις στο μεγάλο δάχτυλο του δεξιού του ποδιού. Υποβλήθηκε σε εξετάσεις και οι γιατροί διέγνωσαν κακοήθες μελάνωμα. Του ζήτησαν να προχωρήσουν σε ακρωτηριασμό του δαχτύλου του για να σώσουν τη ζωή του, αλλά αυτός αρνήθηκε, επειδή του το απαγόρευαν οι πεποιθήσεις του ως Ρασταφάρι. Επιπροσθέτως, αρνήθηκε να συντάξει διαθήκη για να διευθετήσει τα περίπλοκα περιουσιακά του, καθότι είχε αποκτήσει 12 παιδιά από 8 διαφορετικές γυναίκες. Το απαγόρευε και αυτό ο Ρασταφαριανισμός.
Ο καρκίνος γρήγορα εξαπλώθηκε στα ζωτικά του όργανα. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1980 έδωσε την τελευταία του συναυλία στο Πίτσμπουργκ. Βρισκόταν ένα βήμα από τον θάνατο όταν κάλεσε ένα διάσημο γερμανό γιατρό για να τον θεραπεύσει. Ο καρκίνος βρισκόταν στο τελευταίο του στάδιο και ο Μπομπ Μάρλεϊ πέρασε στην αιωνιότητα το πρωί της 11ης Μαΐου 1981 σε νοσοκομείο του Μαϊάμι.
Ο Μπομπ Μάρλεϊ τραγούδησε τον έρωτα, την αγάπη, αλλά και την καταπίεση των μαύρων από τους λευκούς. Βρέθηκε στη δίνη των πολιτικών αντιπαραθέσεων στην πατρίδα του, με μια εις βάρος του απόπειρα δολοφονίας. Όμως, γρήγορα έγινε λαϊκό είδωλο και η ημερομηνία γέννησής του τιμάται ως Εθνική Εορτή στη Τζαμάικα. Πολλά του οφείλουν οι καλλιτέχνες της ραπ, ενώ κάποιοι μουσικοκριτικοί δεν διστάζουν να τον αποκαλέσουν «Νονό του Χιπ-Χοπ», εκτός βεβαίως από «Βασιλιά της Ρέγκε», τίτλος που του ανήκει δικαιωματικά. Το άλμπουμ Legend, που κυκλοφόρησε τρία χρόνια μετά τον θάνατό του και περιέχει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του έχει γίνει 10 φορές πλατινένιο, με πωλήσεις που ξεπερνούν τα 12 εκατομμύρια αντίτυπα (2008).
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/369#ixzz3zLkzQyvx

Άνταμ Βαϊσχάουπτ

1748 – 1830

250
0
Γερμανός φιλόσοφος, νομικός και θεολόγος· ιδρυτής του «Τάγματος των Πεφωτισμένων» («Illuminatenordens» στα γερμανικά, γνωστοί και ως Illuminati), μιας μυστικιστικής σέχτας, με κοσμοπολίτικες και αντικληρικές δοξασίες.
Ο Γιόχαν Άνταμ Βαϊσχάουπτ (Johann Adam Weishaupt) γεννήθηκε στο Ίνγκολστατ της Βαυαρίας στις 6 Φεβρουαρίουτου 1748. Λόγω του πρόωρου θανάτου του πατέρα του, που ήταν καθηγητής Νομικής στο τοπικό πανεπιστήμιο, μεγάλωσε με τον θείο του, επίσης καθηγητή νομικής, ο οποίος του εμφύσησε τις ιδέες του Διαφωτισμού. Φοίτησε σε σχολείο Ιησουιτών και στη συνέχεια ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση. Γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Ίνγκολστατ, από την οποία αποφοίτησε το 1768 με τον τίτλο του διδάκτορα. Το 1772 ανακηρύχθηκε καθηγητής του Κανονικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Ίνγκολστατ και τον επόμενο χρόνο παντρεύτηκε την Άφρα Ζαουζενχόφερ, με την οποία απέκτησε επτά παιδιά.
Ο Βαϊσχάουπτ επηρεάστηκε από την εμπειρική φιλοσοφία του Γιόχαν Φέντερ και  οι δυο τους αργότερα αντιπαρατέθηκαν στην ιδεαλιστική φιλοσοφία του Ιμάνουελ Καντ. Την Πρωτομαγιά του 1776 ίδρυσε το «Τάγμα των Πεφωτισμένων» και υιοθέτησε το όνομα «Αδελφός Σπάρτακος». Αν και η εσωτερική δομή της οργάνωσης δεν ήταν δημοκρατική και εξισωτική, προς τα έξω πρέσβευε τις αρχές της ελευθερίας και της ισότητας για όλη την κοινωνία. Ο Βαισχάουπτ πρέσβευε ότι «ο φωτισμός από τον ήλιο του ορθού λόγου, θα διαλύσει τα σύννεφα της δεισιδαιμονίας και της προκατάληψης. Η ανθρώπινη φύση θα καλυτερεύσει μέσα από την επανεκπαίδευση, μακριά από το κράτος και την οργανωμένη θρησκεία». Μασόνος ο ίδιος από το 1777, προσπάθησε να εντάξει το κίνημά του στο σύστημα των Ελευθεροτεκτονισμού. Η δομή των Ιλουμινάτων βασιζόταν στους πυρήνες, που ο ένας δεν γνώριζε την ύπαρξη του άλλου και η επικοινωνία γινόταν μέσω συνδέσμων.
Η υπόγεια δράση των Ιλουμινάτων, έθετε σε αμφισβήτηση την εξουσία του Εκλέκτορα της Βαυαρίας, Κάρολου Θεόδωρου. Η αντικληρική τους δράση, τους έφερε αντιμέτωπους και με την πανίσχυρη Καθολική Εκκλησία. Έτσι, το 1784 τέθηκαν εκτός νόμου και απαγορεύτηκε η δράση τους. Ο Βαϊσχάουπτ αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη θέση του στο Πανεπιστήμιο και να εγκαταλείψει τη Βαυαρία.
Βρήκε φιλόξενη στέγη στο Δουκάτο της Σαξωνίας-Γκότα-Άλτενμπουργκ (το σημερινό γερμανικό κρατίδιο της Θουριγγίας). Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην πόλη Γκότα, γράφοντας απολογητικά βιβλία για τους Ιλουμινάτους και φιλοσοφικά δοκίμια. Πέθανε στις 18 Νοεμβρίουτου 1830, σε ηλικία 82 ετών.
Το κίνημα των Ιλουμινάτων εξαφανίστηκε μετά τη φυγή του Βαϊσχάουπτ από τη Βαυαρία. Στις ημέρες μας έχει αναβιώσει μέσα από τις συνωμοσιολογικές θεωρίες και τη λογοτεχνία. Όσοι τις ασπάζονται, πιστεύουν ότι οι Ιλουμινάτοι υπονομεύουν τα εθνικά κράτη για να επιβάλουν τη Νέα Παγκόσμια Τάξη.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/786#ixzz3zLlf6GDw

Ούγος Φώσκολος

1778 – 1827

87
0
Ιταλός ποιητής και μυθιστοριογράφος, ελληνικής καταγωγής. Με το έργο του εξέφρασε τα πατριωτικά εθνικά συναισθήματα των Ιταλών κατά την ταραγμένη περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης, των Ναπολεόντειων Πολέμων και της επανόδου των Αυστριακών στη βόρεια Ιταλία. Τα ποιήματά του συγκαταλέγονται στα αριστουργήματα της ιταλικής λογοτεχνίας.
Ο Ούγος Φώσκολος (Ugo Foscolo) γεννήθηκε στις 6 Φεβρουαρίου 1778 στη Ζάκυνθο, που τότε ήταν κτήση της Βενετίας. Το βαφτιστικό του όνομα ήταν Νικόλαος (Niccolò), το οποίο αργότερα άλλαξε σε Ούγος (Ugo). Πατέρας του ήταν ο βενετός γιατρός Ανδρέας Φώσκολος (Andrea Foscolo), ο οποίος είχε γεννηθεί στην Κέρκυρα. Μητέρα του ήταν η Ζακυνθινή Διαμαντίνα Σπαθή.
Έζησε για ένα διάστημα, κατά τα παιδικά του χρόνια, στο Σπαλάτο (σημερινό Σπλιτ Κροατίας), όπου υπηρέτησε ο πατέρας του ως διευθυντής νοσοκομείου. Μετά τον θάνατο του πατέρα το 1788, η οικογένεια επέστρεψε στη Ζάκυνθο, όπου παρέμενε ως το 1794, οπότε εγκαταστάθηκε στη Βενετία. Δάσκαλός του στη Ζάκυνθο ήταν ο ποιητής Αντώνιος Μαρτελάος, ο οποίος του εμφύσησε την αγάπη για την Ελλάδα, την οποία ο Φώσκολος διατήρησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Στη Βενετία, φοίτησε σε σχολείο Ιησουϊτών κι επιδόθηκε στη μελέτη των κλασικών γραμμάτων και της ρητορικής. Εκεί γνωρίστηκε με τους λογοτεχνικούς κύκλους, στους οποίους πρωταγωνιστούσε η κόμισσα Ιζαμπέλα Θεοτόκη Αλμπρίτσι, με την οποία συνδέθηκε ερωτικά. Σε ηλικία 19 ετών παρουσίασε την τραγωδία «Θυέστης», η οποία ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία σε θέατρο της Βενετίας.
Στην αρχή αισθανόταν μεγάλο θαυμασμό για τον Ναπολέοντα και όταν ο τελευταίος ανέτρεψε τη βενετική ολιγαρχία, ο Φώσκολος έγραψε την ωδή «Στον Ελευθερωτή Βοναπάρτη» («A Bonaparte liberatore», 1797). Γρήγορα, όμως, απογοητεύθηκε, όταν ο Ναπολέων παραχώρησε τη Βενετία στους Αυστριακούς με τη Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο (17 Οκτωβρίου 1797). Κατήγγειλε με θάρρος αυτή τη συναλλαγή στο μυθιστόρημά του «Οι τελευταίες επιστολές του Ιάκωβου Όρτις («Le ultime lettere di Jacopo Ortis», 1798).
Πάντως, όταν οι Αυστριακοί και οι Ρώσοι εισέβαλαν στην Ιταλία το 1799, ο Φώσκολος και άλλοι ιταλοί πατριώτες πολέμησαν στο πλευρό των Γάλλων. Έπειτα από τη μάχη του Μαρένγκο (14 Ιουνίου 1800), ονομάστηκε λοχαγός της ιταλικής μεραρχίας του γαλλικού στρατού.
Μετά την αφυπηρέτησή του, απασχολήθηκε για ένα διάστημα σε διάφορες θέσεις στο Μιλάνο, στη Μπολόνια και στη Φλωρεντία, όπου παράλληλα ζούσε έντονη και κάπως έκλυτη ζωή. Η συγκίνησή του από τη Ναυμαχία του Τραφάλγκαρ (21 Οκτωβρίου 1805) εκφράστηκε με ένα εγκώμιο του Νέλσωνα, το οποίο περιέλαβε στο αριστουργηματικό ποίημά του «Οι τάφοι» («I sepolcri», 1807), το οποίο ενέπνευσε το κίνημα του Ριζορτζιμέντο (το κίνημα για την ιταλική ενοποίηση, 1815-1871) και εξακολουθεί να είναι πολύ αγαπητό στο ιταλικό κοινό.
Το 1807, μετά από σύντομη παραμονή στη Γαλλία, επέστρεψε στην Ιταλία και το 1808 τοποθετήθηκε καθηγητής της Ρητορικής στο Πανεπιστήμιο της Παβίας, αλλά στο τέλος του χρόνου η έδρα καταργήθηκε και ο Φώσκολος μετέβη στο Μιλάνο. Θεωρήθηκε ξανά ύποπτος, λόγω κάποιων σατιρικών αναφορών του στον Ναπολέοντα στην τραγωδία του «Αίας» («Ajace», 1811) και το 1812 εγκαταστάθηκε στη Φλωρεντία, όπου έγραψε το μεγάλο μέρος του περίφημου ποιήματός του «Οι Χάριτες» («Le Grazie»), το οποίο έμεινε ημιτελές. Το 1813 επανήλθε στο Μιλάνο.
Έπειτα από την πτώση του Ναπολέοντα, ο Φώσκολος αρνήθηκε να υπηρετήσει τους Αυστριακούς. Kατέφυγε εξόριστος στην Ελβετία και το 1816 στην Αγγλία, μαζί με τον φίλο του Ανδρέα Κάλβο. Ως ιταλός πατριώτης, έτυχε θερμής υποδοχής από τους φιλελεύθερους κύκλους του Λονδίνου. Τελικά, όμως, ο δύσκολος χαρακτήρας του και η άσωτη ζωή του τον αποξένωσαν από πολλούς άγγλους φίλους του. Για να κερδίζει τα προς το ζην, παρέδιδε μαθήματα και συνεργαζόταν με περιοδικά, όπου δημοσίευσε σημαντικά άρθρα για την ιταλική λογοτεχνία.
Το 1824, με επιστολή του στον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, γραμμένη στα ελληνικά, εξέφρασε την επιθυμία να κατέλθει στην επαναστατημένη Ελλάδα. Πλην, όμως, η κατάσταση της υγείας του διαρκώς χειροτέρευε από τις στερήσεις και τις κακουχίες και δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιήσει την επιθυμία του.
Ο Ούγος Φώσκολος πέθανε στο Λονδίνο στις 10 Σεπτεμβρίου 1827, σε ηλικία 49 ετών. Το 1871 η σορός του μεταφέρθηκε στη Φλωρεντία και τάφηκε στη Βασιλική του Τιμίου Σταυρού, πλάι στους τάφους επιφανών Ιταλών, όπως του Μιχαήλ Άγγελου, του Μακιαβέλικαι του Γαλιλαίου. Το 1927 γιορτάσθηκε στη Ζάκυνθο η εκατονταετηρίδα του ποιητή, με τα αποκαλυπτήρια της προτομής του και την έκδοση αναμνηστικού λευκώματος.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/1467#ixzz3zLm9m5Jn

Φρειδερίκη

1917 – 1981

199
0
Βασίλισσα των Ελλήνων (1947-1964) και βασιλομήτωρ μετά το θάνατο του συζύγου της βασιλιά Παύλου. Ισχυρή και παρεμβατική προσωπικότητα, ήρθε σε σύγκρουση πλειστάκις με την πολιτική ηγεσία της χώρας.
Η Φρειδερίκη, Λουίζα, Τύρα, Βικτώρια, Μαργαρίτα, Σοφία, Καικιλία, Όλγα, Ισαβέλλα, Χριστίνα γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1917 στον μεσαιωνικό πύργο Μπλάνκεμπουργκ της Γερμανίας. Ήταν κόρη του Δούκα του Μπραουνσβάιχ Ερνέστου Αυγούστου Γ', αρχηγού του Οίκου του Ανοβέρου και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσίας, μοναχοκόρης του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β'και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χολστάιν. Η Φρειδερίκη έφερε τους τίτλους: Πριγκίπισσα του Ανοβέρου, Πριγκίπισσα της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Δούκισσα του Μπραουνβάιχ.
Μεγάλωσε στην Αυστρία και έκανε κολεγιακές σπουδές στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1937 μνηστεύτηκε τον θείο της και τότε διάδοχο του ελληνικού θρόνου πρίγκηπα Παύλο, τον οποίο παντρεύτηκε στις 9 Ιανουαρίου 1938. Από τον γάμο αυτό γεννήθηκαν τρία παιδιά: Η Πριγκίπισσα Σοφία (γεν. 2 /11/1938), νυν Βασίλισσα της Ισπανίας. Ο Πρίγκηπας Κωνσταντίνος (γεν. 2/6/1940), μετέπειτα Βασιλεύς των Ελλήνων ως Κωνσταντίνος Β'και σήμερα τέως Βασιλεύς των Ελλήνων. Και η Πριγκίπισσα Ειρήνη (γεν. 11/5/1942).
Με την άφιξή της στην Ελλάδα, η Φρειδερίκη επιδόθηκε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Ίδρυσε τη «Φανέλα του Στρατιώτου», μέσω της οποίας έστειλε 127.000 δέματα στον μαχόμενο ελληνικό στρατό (1940-1941). Τον Απρίλιο του 1941 και προτού εισέλθουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, μαζί με τη βασιλική οικογένεια ακολούθησε την κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού, αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στο εξωτερικό (Αίγυπτο και Νότιο Αφρική).
Επανήλθε στην Ελλάδα με όλη τη βασιλική οικογένεια στις 27 Σεπτεμβρίου 1946, μετά το δημοψήφισματης 1ης Σεπτεμβρίου 1946, που αποκατέστησε τον Γεώργιο Β'στο θρόνο του. Η προτεστάντισσα Φρειδερίκη ασπάσθηκε το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα και βαπτίστηκε τον Φεβρουάριο του 1947. Μετά τον θάνατο του Γεωργίου Α'και την ανάρρηση στο θρόνο του Παύλου (1 Απριλίου 1947), ονομάστηκε Βασίλισσα των Ελλήνων και διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στο πλευρό του συζύγου της.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) επέδειξε σημαντική δραστηριότητα, τόσο με τις επισκέψεις της στις πολεμικές ζώνες, όσο και με το φιλανθρωπικό της έργο. Προκάλεσε τη μήνη της Κομμουνιστικής Αριστεράς με την ίδρυση των «Παιδοπόλεων», όπου φιλοξενούνταν ορφανά του Εμφυλίου και παιδιά φτωχών οικογενειών, αλλά και επαναπατριζόμενα ορφανά του λεγόμενου «Παιδομαζώματος». Υπολογίζεται ότι 33.000 παιδιά φιλοξενήθηκαν στις 53 «Παιδοπόλεις» της Φρειδερίκης, που τους παρείχαν τροφή, διαμονή και εκπαίδευση.
Ισχυρή προσωπικότητα, η Φρειδερίκη είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική, προκαλώντας τριβές, που συχνά κατήγγειλαν ο Τύπος και τα κόμματα, τόσο με πολιτικούς του συντηρητικού χώρου, όπως ο Παπάγοςκαι ο Καραμανλής (ρήξη με το Παλάτι και φυγή του στο Παρίσι το 1963), όσο και του κεντρώου χώρου, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου. Μετά τον θάνατο του βασιλιά Παύλου στις 6 Μαρτίου 1964, δεν περιορίσθηκε στο ρόλο της βασιλομήτορος, αλλά με την ομάδα των έμπιστων αυλικών της επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο.
Μετά το αποτυχημένο αντικίνημα του Κωνσταντίνου (13 Δεκεμβρίου 1967) για την ανατροπή της δικτατορίας, ακολούθησε τη βασιλική οικογένεια στο εξωτερικό. Παρέμεινε και μετά τη μεταπολίτευση, αφού ο ελληνικός λαός με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 κατάργησε τη μοναρχία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ασχολήθηκε με τον μυστικισμό και τις θρησκείες της Ανατολής, πραγματοποιώντας πολλά ταξίδια στην Ινδία.
Πέθανε από καρδιακή προσβολή στα ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτης στις 6 Φεβρουαρίου 1981, κατά τη διάρκεια εγχείρισης καταρράκτη ή ανόρθωσης βλεφαρίδων, όπως έγραψαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Η σορός της με άδεια της κυβέρνησης Ράλλημεταφέρθηκε και τάφηκε στο Κτήμα Τατοΐου στις 12 Φεβρουαρίου 1981. Την κηδεία παρακολούθησαν η οικογένεια της, εστεμμένοι και περίπου 3.000 φιλοβασιλικοί.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/335#ixzz3zLmPz8cT

Εύα Μπράουν

1912 – 1945

434
0
Γερμανίδα καλλονή, ερωμένη του Αδόλφου Χίτλεργια δεκατρία χρόνια και σύζυγός του για ένα εικοσιτετράωρο. Η Εύα Μπράουν (Eva Braun) γεννήθηκε στο Μόναχο στις 6 Φεβρουαρίου 1912 και ήταν η μεσαία από τις τρεις κόρες του δάσκαλου Φριτς Μπράουν και της νοικοκυράς Φραντζίσκα Κρόνμπεργκερ. Τελείωσε μετά κόπων και βασάνων το Λύκειο, ενώ παράλληλα δούλευε ως γραμματέας σε ιατρείο.
Στα 17 της, η ευειδής Εύα προσελήφθη στο στούντιο του Χάινριχ Χόφμαν, επίσημου φωτογράφου του Ναζιστικού Κόμματος. Εκεί γνώρισε τον Αδόλφο Χίτλερ, ο οποίος φαίνεται ότι κεραυνοβολήθηκε από την ομορφιά της ξανθιάς Εύας. Ο σαραντάχρονος άνδρας τής συστήθηκε ως Χερ Βολφ, ένα παρατσούκλι από τα παιδικά του χρόνια, που χρησιμοποιούσε μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Εκείνη είπε στις φίλες της ότι «γνώρισε ένα ώριμο κύριο με αστείο μουστάκι».
Στις αρχές της δεκαετίας του '30 ο Χίτλερ διατηρούσε δεσμό με τη Γκέλι Ράουμπαλ, κόρη της ετεροθαλούς αδελφής του Άνγκελα Ράουμπαλ. Μετά τον θάνατό της το 1931, για τον οποίον πολλά γράφτηκαν, ο Χίτλερ άρχισε να βλέπει περισσότερο την Εύα, αν και διατηρούσε δεσμό με την ηθοποιό Ρενάτε Μίλερ. Η Εύα ζήλευε παθολογικά τον Χίτλερ και το 1932 παραλίγο να βάλει τέρμα στη ζωή της, όταν αυτοπυροβολήθηκε στον λαιμό. Μόλις και μετά βίας σώθηκε και τότε ο Χίτλερ συνειδητοποίησε το πόσο την αγαπούσε. Βοήθησε σ'αυτό και η αυτοκτονία της Μίλερ, η οποία έπεσε από το μπαλκόνι ενός ξενοδοχείου στο Βερολίνο.
Το Ναζιστικό Κόμμα πάντοτε προσπαθούσε να κρατήσει την ερωτική ζωή του Φύρερ στο σκοτάδι. Ο Αδόλφος και η Εύα ποτέ δεν εμφανίσθηκαν μαζί δημόσια και οι περισσότεροι Γερμανοί έμαθαν για τη σχέση τους μετά τον πόλεμο. Ο Χίτλερ ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στις γυναίκες, οι οποίες με τις ψήφους τους τον είχαν ανεβάσει στην εξουσία το 1933. Έτσι, για κανένα λόγο δεν ήθελε να χάσει τη δημοτικότητά του στο γυναικείο φύλο. Στις ομιλίες του ισχυριζόταν ότι δεν έκανε οικογένεια, επειδή «η οικογένειά του είναι όλος ο γερμανικός λαός». Όπως, όμως, είχε εκμυστηρευτεί σε συνεργάτες του, δεν ήθελε να παντρευτεί, επειδή φοβόταν ότι τα παιδιά του δεν θα είχαν τη δική του ευφυΐα.
Το 1935 η Εύα επιχείρησε και δεύτερη απόπειρα αυτοκτονίας με υπνωτικά χάπια, η οποία πέρασε ανώδυνα. Παραπονιόταν ότι δεν έβλεπε συχνά τον αγαπημένο της, επειδή αυτός ζούσε στο Βερολίνο, όπου ήταν η έδρα του Τρίτου Ράιχ. Ο Χίτλερ τότε της νοίκιασε μια βίλα στα περίχωρα του Μονάχου, με τα δικαιώματα από τις δημοσιευμένες φωτογραφίες του. Η Εύα είχε στη διάθεσή της Μερσέντες με οδηγό και υπηρέτρια. Τον επόμενο χρόνο μετακόμισε στο εξοχικό του αγαπημένου της στις Βαυαρικές Άλπεις.
Ζούσε μια μάλλον ανέμελη ζωή, ακόμη και κατά τη διάρκεια του πολέμου. Γυμναζόταν καθημερινά για να διατηρεί σε φόρμα το καλλίγραμμο κορμί της, διάβαζε αισθηματικά μυθιστορήματα και ξένα περιοδικά που ήταν απαγορευμένα για τους υπόλοιπους Γερμανούς, έβλεπε κινηματογράφο και τηλεόραση, που εκείνη την εποχή ήταν στα σπάργανα και εξασκούσε το χόμπι της που ήταν η φωτογραφία. Της άρεσε να κάνει γυμνή μπάνιο και να φωτογραφίζεται, πράγμα που εξόργιζε τον Χίτλερ.
Στις αρχές Απριλίου του 1945 ήταν κάτι παραπάνω από φανερό ότι οι ημέρες του Ναζισμού ήταν μετρημένες. Οι Σύμμαχοι είχαν σφίξει σαν τανάλια τη Γερμανία. Η Εύα τότε μετακόμισε στο Βερολίνο και εγκαταστάθηκε στα υπόγεια της Καγκελαρίας, όπου βρισκόταν το θωρακισμένο καταφύγιο του Φύρερ. Αρνήθηκε να φύγει και δήλωσε ότι θα παραμείνει κοντά στον αγαπημένο της.
Στις 29 Απριλίουο Αδόλφος Χίτλερ παντρεύτηκε τελικά την Εύα Μπράουν στο καταφύγιο της Καγκελαρίας, με τους Σοβιετικούς στρατιώτες να βρίσκονται ήδη στο Βερολίνο. Ο γάμος ήταν πολιτικός με μάρτυρες τους αρχιναζί Γιόζεφ Γκέμπελς και Μάρτιν Μπόρμαν, η τελετή σεμνή, με τη νύφη να φορά ένα μαύρο μεταξένιο φόρεμα. Εκείνη την εποχή στους διαδρόμους της Καγκελαρίας κυκλοφορούσε η φήμη ότι η Εύα ήταν έγκυος στο παιδί του Χίτλερ.
Την επομένη, 30 Απριλίου 1945, το ζεύγος Χίτλερ κλείσθηκε λίγο μετά τις 3 το μεσημέρι σ'ένα δωμάτιο του καταφυγίου και αυτοκτόνησε με χάπια υδροκυανίου κι ενώ οι Σοβιετικοί απείχαν γύρω στα 500 μέτρα από την Καγκελαρία. Αμέσως μετά, τα δύο πτώματα αποτεφρώθηκαν. Την τέφρα τους βρήκαν οι πρώτοι στρατιώτες που εισήλθαν στο καταφύγιο μετά από λίγο. Οι σοβιετικοί τους έθαψαν μυστικά στο Μαγδεμβούργο μαζί με τα πτώματα της οικογένειας Γκέμπελς, που είχε αυτοκτονήσει ομαδικά.
Τον Απρίλιο του 1970, οι αρχές της Ανατολικής Γερμανίας ξέθαψαν και αποτέφρωσαν ότι είχε απομείνει από τους Χίτλερ και Γκέμπελς και την τέφρα τους τη διασκόρπισαν στον ποταμό Έλβα.
ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/biographies/253#ixzz3zLmooShy



 Απ'την  ίδια  εκδρομή  στο Αίγιο , το  μεσημεριανό  "τραπέζωμα "κάτω  στα  πλατάνια του  λιμανιού . Από  αριστερά , Ανούλα Πάζα , Αργυρούλα Μποβιάτση , πρώτο  πλάνο , Μαρία Γ. Παπαδοπούλου , Μαρία Τσίγκα , Αργυρή  Καρυδάκη , Αλεξάνδρα Ταμβάκη , ....Μαδενλόγλου , Κασσιανή  Μαδενλόγλου - Τσιμέκα , ...Πρεζαλή , Χρυσούλα  Σφέτσου , Ασημούλα Κάππου και  Αγγελική  Καψάλη .
Αρχείο Κ. Καψάλη 

Ο  ΑΥΡΙΑΝΟΣ  ΚΑΙΡΟΣ  ΣΤΟ  ΛΙΔΟΡΙΚΙ

Κυριακή
7/2
02:00

-1°C
87%

ΑΠΝΟΙΑ

ΚΑΘΑΡΟΣ



08:00

0°C
76%

1 Μπφ BA
3 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ

14:00

8°C
55%

1 Μπφ N
3 Km/h


ΚΑΘΑΡΟΣ

20:00

3°C
93%

1 Μπφ Δ
3 Km/h


ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΟΡΑΤΟΤΗΤΑ





ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ  ΤΗΝ  ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ..

 "ΟΛΑ  ΤΑ 'ΧΕ  Η  ΜΑΡΙΟΡΗ ..."

  Θλίψη , φίλοι μου προκαλεί  στον  απλό  κοσμάκη , που  με  δυσκολία  τα  φέρνει βόλτα , στερούμενος πολλών  απαραίτητων στην  καθημερινότητά  του , βλέποντας τους ..μεγαλο..παπάδες  μας να  τρώγονται , για  το  ποιος  θα'χει  το..πάνω  χέρι κλπ...κλπ..
  Είναι  δυνατό την  στιγμή που  η  Ελλάδα  κινδυνεύει  να..εξαφανιστεί , να  έρχονται  οι  επικεφαλής  της  Ορθοδοξίας , του  μεγάλου και  αν  όχι  και τελευταίου  στηρίγματος  του  Ελληνικού  Έθνους , σε ευθεία  αντίθεση , καταστρέφοντας  ένα  "χαρτί "που  σε  πολλά  θα  μπορούσε  να  βοηθήσει  στους  δύσκολους  καιρούς  που  περνάμε ; 
   Αυτά  δίδασκε  ο  Χριστός ;  φυσικά  και  όχι , και  απορούμε  πως  αυτοί οι άνθρωποι ο Πατριαρχης Κωνσταντινουπόλεως  και  ο  Αρχιεπίσκοπός  μας , δεν καταλαβαίνουν το  μεγάλο κακό  που  κανούν ; Αλλά , πολύ  φοβούμαστε πως  όλο το.."θρησκειακό  μας..σύστημα " , ..πάσχει "και  φυσικά έχει  πάψει να ανταποκρίνεται  στις  υποχρεώσεις  και τους ..σκοπούς του ..
   Ύστερα , αυτή  η .."φάμπρικα "των..περιοδειών εικόνων σε  διάφορα  μέρη , που  όλοι  πια  πιστεύουν πως γίνονται   για  καθαρά  εισπρακτικούς  λόγους , που θα  πάει ; Που  κατευθύνουν  άραγε τη  θρησκεία  μας  οι διάφοροι  αρμονιοϋπεύθυνοι ; τι  τελικά  επιδιώκουν;
   Αντί  να  βελτιώσουν  τα  πράγματα , για  να  μπορέσουν , ίσως , να  φέρουν  τον  κόσμο  στην  εκκλησία , φροντίζουν  να  κάνουν  τα  πάντα  για  τον..αποδιώχνουν , είναι  δυνατο , να  τοποθετούν  σαν "πνευματικούς "ηγέτες  στις  ενορίες  νεαρά  παιδιά , κυρίως  ιερομόναχους , που  δεν  έχουν  ιδεα  απ'τη  ζωή , αφού  έζησαν  κυρίως  σε  μοναστήρια ; Και  μάλιστα στη..χειροτονία  του , να  ζητείται υποκριτικά  το.."ΑΞΙΟΣ " , τη  στιγμή που  κανενας  δεν  γνωρίζει  τον  χειροτονούμενο ; 
   Πιστεύουμε , πως  αυτοί  που θα  πρέπει  να  επιλεγουν τον  ιερέα  τους, ΘΑ  ΠΡΕΠΕΙ ΝΑΑ  ΕΙΝΑΙ  ΟΙ  ΠΙΣΤΟΙ  ΤΟΥ  ΤΟΠΟΥ , ΟΙ  ΟΠΟΊΟΙ ΚΑΙ  ΘΑ  ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΛΈΓΟΥΝ  ΚΑΙ ΤΑ  ΆΤΟΜΑ  ΤΟΥ  ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΎ  ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ , και  όχι  ο  ιερέας , που  είναι  τελικά  και.."ελέγχων αλλά  και..ελεγχόμενος .."τέλος  πάντων  πολλά   ,πάρα  πολλά  πρέπει  να  αλλάξουν και  πάνω  απ'όλα η..αλαζονική νοοτροπία  που  χειροτερεύει τα  πράγματα , με  την  ευκαιρία , στο  χωριό  μας  έχουμε  τελικά  παπά ; 
          Καλό  σας  μεσημέρι  και  καλό ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ...
            Απ'το  "Λιδωρίκι "με  αγάπη ....Κ.Κ.-
                www.lidoriki.com