Υπό τις διαταγές του αρχιβασανιστή της χούντας Θεόδωρου Θεοφιλογιαννάκου βασανίστηκαν εκατοντάδες πολίτες και στρατιωτικοί στη διαβόητη ΕΑΤ ΕΣΑ.
Πέθανε από καρκίνο.
Μία από τις πιο σκοτεινές φιγούρες της χούντας, ο αρχιβασανιστής Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος, πέθανε το πρωί της Πέμπτης 24 Σεπεμβρίου, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Υπό τις διαταγές του βασανίστηκαν εκατοντάδες πολίτες και (συνάδελφοι του) στρατιωτικοί στη διαβόητη ΕΑΤ ΕΣΑ., ενώ παρέμεινε αμετανόητος μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Αλέκος Παναγούλης είχε περιγράψει στη δίκη των βασανιστών της χούντας τα φρικτά βασανιστήρια στα οποία είχε υποβληθεί από τον Θεοφιλογιαννάκο.
Η καταγωγή του ήταν από τη Μάνη, ενώ μεγάλωσε στη Σπάρτη. Αρχικά φοίτησε στη Σχολή Αεροπορίας (σημερινή Σχολή Ικάρων), αλλά τελικά αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού. Ήταν μάρτυρας κατηγορίας στη δίκη του ΑΣΠΙΔΑ.
Συμμετείχε ενεργά στο Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ως λοχαγός Πεζικού, ενώ το 1968 έγινε υποδιοικητής του ΕΑΤ-ΕΣΑ, για να γίνει διοικητής το 1970.
Προφυλακίστηκε στα τέλη του 1974 και στις δίκες της Χούντας το 1975 καταδικάστηκε για αδικήματα όπως βαρεία σωματική βλάβη, κατάχρηση εξουσίας, ηθική αυτουργία σε απλή σωματική βλάβη κτλ. και συνολικά έμεινε στη φυλακή για 18 χρόνια, μέχρι το Σεπτέμβριο του 1992.
Διετέλεσε υποδιοικητής του ΕΑΤ ΕΣΑ από το 1968 έως το 1970 και στη συνέχεια διοικητής από το 1970 έως το 1972.
Υπήρξε φανατικός αντικομμουνιστής.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας αναφέρει στο βιβλίο του ότι ο Θεοφιλογιαννάκος ήταν στους υπό εξέταση στόχους για «εκτέλεση» της 17 Νοέμβρη.
Η παραληρηματική απολογία
Ο Θεοφιλογιαννάκος, ως φανατικά αντικομμουνιστής, είχε προκαλέσει κατά την απολογία του για τις δίκες της χούντας. Χαρακτηριστικά ένα παραληρηματικό απόσπασμα:
«Είμαι Λάκων, υιός διδασκάλου, έχω ανατροφή ελληνοχριστιανική και είχα την τιμή να συμμετάσχω ενεργώς στην επανάσταση της 21ης Απριλίου. Σαν Σπαρτιάτης είμαι ιδιαίτερα υπερήφανος, γιατί το επάγγελμα που διάλεξα αρμόζει με τον τόπο της καταγωγής μου. Η Σπάρτη φιάχνει Λεωνίδες, Μαυρομιχάληδες, Δαβάκηδες!
Από μικρός έμαθα να αγαπώ την πατρίδα μου κι έζησα στα πρώτα χρόνια της ζωής μου έναν εμφύλιο πόλεμο. Στη Σπάρτη έμαθα ότι ένας είναι ο εχθρός, ο κομμουνισμός και οι συνοδοιπόροι του! Ο κομμουνιστής είναι ένα τομάρι που δεν σκέπτεται την πατρίδα. Ύστερα από επιτυχείς εξετάσεις μπήκα στη Σχολή Ικάρων και με έδιωξαν από κει, όχι λόγω ανικανότητος, όπως υποστήριξε στην κατάθεσή του ο Αναστάσιος Μήνης, αλλά επειδή ήμουν ακραιφνής εθνικόφρων. Επειδή αγαπούσα το επάγγελμα του αξιωματικού, κατατάχθηκα στη Σχολή Ευελπίδων. Εκεί έμαθα να σέβομαι τους ανωτέρους μου, να αναλαμβάνω πάντοτε τις ευθύνες μου και να μισώ τον κομμουνισμό!»
Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του ήταν η εκφώνηση επικήδειου στην κηδεία του στρατηγού Ντερτιλή.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου στη Λακωνία.
Μοναδικός επιζών από τους καταδικασμένους στις δίκες της χούντας είναι ο Στυλιανός Παττακός.